00:50.0
sa susunod kong pagpapadala ng aking mga kwento.
00:56.0
Ang angkan po namin ay taga Ilocanya.
00:59.0
Napadpad lamang kami sa Maynila dahil dito na nagsipag-asawa ang aming mga magulang.
01:06.0
Nakapagpundar din sila ng aming tahanan.
01:09.0
Nang munting negosyo at iilang properties na masasabi namin,
01:13.0
tunay ng pinaghirapan ni naman.
01:16.0
Nang makapagtapos kami ni kuya ng pag-aaral,
01:19.0
bumukod kami ng tiraan dahil na din may kalayuan ang aming mga trabaho sa tahanan.
01:25.0
Hindi namin kayang bumayahin ang madaling araw tapos uuwi ng ating gabi sa bahay.
01:31.0
Isang sales manager si kuya ng isang kumpanya ng mga kotse
01:35.0
samantalang nakaasay ng pag-aaral.
01:37.0
Parehong may malaking sweldo kaming magkapatid
01:40.0
kaya naman nabibigyan namin ang pagkakataon ng aming mga sarili na bumuo ng sariling negosyo.
01:48.0
Sa kasalukuyan, may isa akong restore bar na nasa Makati.
01:53.0
Si kuya naman siya ay isang kumpanya na nagsinig na mga mga kotse tayo.
02:01.0
Ang isang isang kumpanya na nagsinig na mga kotse tayo.
02:06.0
Si kuya naman may motor parts shop sa Las Piñas.
02:10.0
Nasa malayo man kami, naaasikasa naman namin ang maayos ang aming pinagkakakitaan.
02:17.0
Nag-iipan kami ni kuya.
02:19.0
Plano namin magpunta sa probinsya para dalawin si na lolo at lola.
02:25.0
Nabalitaan namin may sakit si lolo, at dahil hindi namin nagagamit ang aming leave,
02:31.0
ay sinamantala namin ang pagkakataon.
02:36.0
Bali isang liblib na barrio ang kinaroroon na nila, malayo sa kabihasnan.
02:42.0
Maliban pa dun, masasabi kong na-preserve ng gusto ang kasimplihan ng lugar.
02:49.0
Ang mga lumang kubo at kabayan na namumotiktik sa mga bulaklak.
02:53.0
Ang bakuba kong daan.
02:55.0
Ang malinis na batis kung saan hanggang ngayon ay ito pa din ang source ng tubig ng buong bayan.
03:02.0
Natatandaan ko nung bata pa kami.
03:05.0
Sa batis naglalabasin ang mama at lola.
03:08.0
Dalan nila ang mga palangganang pununang labahin, sabon at pampalibong damit.
03:14.0
Kami naman ni kuya ay magsasabuyan ng tubig mula sa sapa.
03:18.0
Nagtatakbuhan sa kabila ng maraming batuhan.
03:23.0
Umaalingan ko magkakasunod na saway ni na ma at lola,
03:26.0
na kesyo madaparaw kami, na baka mapunta kami sa malalim na bahagi at anulin kami ng tubig.
03:33.0
Sabik na sabik na kami ni kuya na makapasyal doon.
03:37.0
Kung hindi nga lang abala si ma ay gusto namin siyang isama sa lugar na yon.
03:41.0
Kaso lang, sa dami ng pinupuntahan niyang meetings, nakalimutan na din yata ni ma ang magrelax.
03:48.0
Hindi naman namin siya mapigilan.
03:52.0
Buwan ng Agusto nang magpunta kami sa Iloilo.
03:55.0
Hindi ko na babanggitin ang eksaktong pangalan ng lugar na kinabibilangan ang aming tahanan.
04:02.0
Basta, malayo sa kabiasnan.
04:05.0
Malapit sa paanan ng bundok at ang tanging supply ng kuryente
04:09.0
ay mula sa generator na nakainstall sa bawat tahanan na kayang bumili nito.
04:15.0
Wala namang problema sa amin ni kuya ang kuryente.
04:18.0
Kahit sa bahay, nasanay na kami na hindi gaanong gumamit ng ilaw.
04:22.0
Mahilig akong makiramdam sa gabi.
04:25.0
Yung walang ilaw, tahimik ang kapaligiran at walang distorbo.
04:31.0
Sakay ng eroplano, matagumpay kaming lumapag sa airport
04:35.0
at tinintay ang sundo namin si Mangberto,
04:38.0
ang kapitbahay namin sa purbinsya.
04:42.0
Limang taon lang ang nakalipas ng huli kaming magpunta rito
04:45.0
at hindi ko maiwasang mamangha ng makikita sa mga kapitbahay.
04:49.0
At hindi ko maiwasang mamangha ng makitang wala man lang ipinagbago sa matanda.
04:55.0
Tila hindi man lamang siya tumatanda nun.
05:00.0
Pag kalabas namin ng airport ay sinabi sa amin ni Mangberto na kumain daw muna kami.
05:06.0
Wala namang problema sa amin dahil malayo pa ang kailangan naming lakbayin
05:10.0
at baka gutumin kami sa biyahe.
05:14.0
Pasado alas 12 ng tanghali na kami nakaalis sa kayang bus na magatid sa amin sa bayan.
05:20.0
Babyae kami ng tatlong oras saka naman sasakay ng pakyawang tricycle
05:25.0
mula sa bayan papunta sa bungad ng baryo.
05:29.0
Pagpaso kasi doon ay hindi na pwedeng tumuli pa ang tricycle.
05:33.0
Maigpit na ipinagbabawal ng kapitan ng aming baryo na
05:37.0
magdala ng sasakyang maglalabas ng usok sa lugar.
05:40.0
Kaya naman alam namin nakaabang na ang kalesang sasakya namin papunta sa bahay mismo ni na lola.
05:46.0
Habang nasa biyahe, wala akong ginawa kundi sumilip sa bintana.
05:51.0
Si kuya, abalasap sa cellphone.
05:55.0
Sinasamantala ang pagkakataon na may signal pa dahil pagpasok namin sa baryo
06:00.0
alam namin hindi na kami makakasagap pa ng signal mula sa bayan.
06:06.0
Itong lugar namin sa bayan ay maihahalin tulad kasi sa itsura ng mga bahay noong panahon pa ng mga mananakop.
06:12.0
Halos lahat ng bahay na madadaanan, Spanish style, at walang mga tarangkahan.
06:20.0
Mabuti na lang at hindi nauso ang traffic dito sa probinsya.
06:24.0
Tahimik, sariwa ang hangin, at wala man lang makikitang nikatiting na basura sa kahit saan.
06:32.0
Maayos naman kaming nakarating hanggang sa wakas.
06:36.0
Natanaw na namin ang paarkong sinyalis ng aming baryo.
06:39.0
Na may nakalagay na welcome dito sa baryo na ito.
06:43.0
Sa hindi kalayuan ay nakalagay ang mga nakahilerang kalesang tanging sasakyang ginagamit na mga tao sa loob nun.
06:50.0
Alam kong kakaiba pero ang lugar na ito ay naitago ng lahat sa publiko.
06:58.0
Masaya kaming nagsipwesto ni Nakuya sa likurang bahagi habang si Mangberto naman ang kutsero.
07:03.0
Sa kanya din naman kasi ang kalesa na pinakyaw lang ng aming mga abuela para makarating kami sa bahay ng ligtas.
07:12.0
Nagsimula na naman kaming bumiyahe.
07:15.0
Hindi ko maiwasang makaramdam ng antok habang pinakikiramdaman ng tila pagduduyan sa amin ang bawat hakbang ng kabayong iyon.
07:24.0
Wala kaming ibang maririnig kundi ang maingay ng mga nakalagay.
07:29.0
Wala kaming ibang maririnig kundi ang maingay na gulong ng kalesa at ang takatak ng sapatos ng kabayo.
07:38.0
Namamangha din ako kay Mangberto na tila bakabisado na kung paano manduhan ang kanyang kabayo nun.
07:45.0
Alam niya kung paano pabilisin ang takbo o pabagalin ito.
07:52.0
Sa kalagitnaan ng aming biyahe, hinarap ko si Kuya Tom.
07:58.0
May naalala kasi ako nung huling magbakasyon kami rito.
08:02.0
Gusto ko sanang ipaliwanag na hindi lang naman mga aswang, mang kukulam o elemento ang naglipanas sa mundo.
08:11.0
Meron din mga multo.
08:13.0
Depende na nga lang ito sa antas nila.
08:17.0
Ang pagsalangit na wanang kanilang kaluluwa ay nakadepende rin sa kung ano ang mga nagawa nilang kasalanan sa mundo
08:24.0
at kung pinagsisiyan na ba nila ito bago sila mamatay.
08:29.0
Nung huling nagtungo kami rito, nakakita kami ng isang klase ng ispirito na hindi ko akalaing sasama sa amin hanggang sa Manila.
08:40.0
Kaya naman ang sumagi ito sa aking isipan.
08:43.0
Kinalabit ko si Kuya at tinanong kung may makakainkwentro na naman ba kaming nilalang kagaya ng mga ito.
08:51.0
Humiling si Kuya, sabay-sabing magdasal na lamang umano ako kesa sa mag-isipan ng kahit ano.
08:59.0
Nanahimik ako at itinoon ang pansin sa daan.
09:04.0
Madilim na pero nakikita namin ang paligid.
09:08.0
Ito ay sa kadahilan ng maliwanag ang bilog ng buwan.
09:12.0
Nakaka-ilang minuto na ang kalesa sa pagpapatakbo ng maramdaman namin na bagyang nagminorsi Mangberto.
09:20.0
Sa hindi kalayuan, natanaw namin ang isang lalaki.
09:25.0
May kapayatan, mukhang kaidaran lamang nipa at may suot na damit pambukid.
09:33.0
Walang anumang pinara niya ang aming sinasakyan kaya naisip ni Mangberto na hinduan ang lalaki niyon.
09:40.0
Huminto ito sa mismong tapat ng lalaki sa kadumungaw.
09:43.0
Anya, kung pwede raw ba siyang makisakaygawa nang dadaanan lang umano namin ang tahanan niya nun?
09:51.0
Hindi kami makatanggi dahil gabi na at mukhang pagod na rin si Manong.
09:56.0
Kaya naman umusod ako at binigyan siya ng espasyong upuan.
10:01.0
Nagpakilala siya bilang si Mang Tasio, isang manananim ng tabako.
10:07.0
Nagkatulad ng mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga
10:13.0
patinginan kami ni Nakuya at lumingon sa amin si Mangberto.
10:17.0
Sabay-sabing kawawa naman daw yung tao kung hindi namin isasabay.
10:21.0
Kaya sumang-ayon na kaming lahat at muli ng lumarga.
10:26.0
Habang nasa biyay kami ay panay ang kwento ng lalaki.
10:30.0
Kaya siya napakatahimik na ng paligid.
10:33.0
Kung sa panahon ngayon ay may krimen pa bang nangyayari at kung umabot na ba sa aming lugar ang makabagong teknolohiya.
10:41.0
Nung araw daw kasi, kontento na ang mga tao sa gasera at mga sulo.
10:47.0
Ito ang nagbibigay ng liwanag sa paligid.
10:50.0
Habang ang mga gwardya sibil naman daw ay palakad-lakad sa dilim at sinusubukan matyagan ang paligid kung may indyo pa bang napapagawi.
11:01.0
Baliindyo po kasi ang tawag ng mga kastilang mananakop doon sa ating bansa.
11:06.0
Mas lalong napakunat ang aking noo sa kanyang sinabi.
11:10.0
Ang mga katagang indyo at gwardya sibil ay ginagamit lamang ng mga sinuunang Pilipino na kalaunan ay nagbago na ng katawagan sa pagdaan ng panahon.
11:25.0
Bahagya akong umisi at sinabi pa kay Manong na parang sinuunang tao ang galawan niya.
11:30.0
Si Kuya naman, pinandilatan ako bilang pagsaway pero hindi nagpapigil si Mang Tasyo at nagsalita siya nang nagsalita.
11:40.0
Hanggang sa mapag-away ang pinag-uusapan namin sa mga nagawa niyang kasalanan.
11:47.0
Anya, siyem na beses siyang nakagawa ng kasalanang pinakamatindi sa lahat kaya inuusig siya ng kanyang konsensya.
11:55.0
Dahil rito, naintrigang tinanong ko siya kung ano ba ang mga kasalanang ginawa niya.
12:02.0
Habang ginagawa yun, napatitig ako sa forma niya.
12:07.0
Nakasuot siya ng salakot at kamison.
12:10.0
Ang sapin sa paa ay tsinelas na hindi ko matiyak kung tsinelas pa talaga o hindi nun.
12:18.0
Pinakikinggan ko siya ng mga kasalanan.
12:20.0
Tsinelas pa talaga o hindi nun?
12:24.0
Pinakikinggan ko siya at masasabi kong napaka-weirdo ng kanyang mga kinuwento sa amin.
12:33.0
nagkaanak daw siya sa isang madre
12:36.0
tapos ay may ninakaw o mano siya na mahalagang kagamitan sa may simbahan.
12:43.0
Ang sumunod ay may pinatay siya.
12:45.0
Hindi lamang iisa, dalawa o tatlong kataon nun.
12:52.0
Detalyado niyang ikinuwento na dati siyang naging matador ng karne ng tao.
12:58.0
Kabisado niya ang bawat parte ng katawan.
13:02.0
Kaya naghatidito ng kilabot sa bawat himay-may ng aming katawan nun.
13:07.0
Nahigit namin ang aming hininga
13:10.0
nang makita naming hinugot niya ang tanyang itak
13:14.0
at ipinakita sa amin.
13:17.0
Kahit alam kong malayo-layo pa kami sa aming uuyan
13:21.0
ay hindi ko magawang magrelaks.
13:25.0
Kinilabutan ako sa paraan ng pagkakasabi niya ng mga bagay na may kinalaman sa kanya.
13:30.0
Muli akong napatingin kay kuya.
13:33.0
Tila ba nagkasundo kami na kung sakaling may gawing hindi maganda yung istranghero na'y
13:39.0
itutulak namin siya palabas ng kalesa.
13:45.0
Pero ang inaasahan namin marahas niyang galaw ay hindi naman nangyari.
13:52.0
nagmakaawa ang lalaki na baka mababalik ang mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga
14:00.0
may madaanan pa kaming simbahan nun.
14:04.0
Mas lalong naging kakaiba ang tingin ko sa lalaki at
14:08.0
hindi na mapigilang itanong kung saan ba talaga siya galing at kung ano ang nangyari sa kanya.
14:16.0
Pumalahaw ng iyak ang lalaki, Sir Seth.
14:20.0
At hinding hindi ko makakalimutan
14:23.0
ang mga katagang binitawa niya
14:26.0
na nagpatakas ng dugo sa buong mukha ko nun.
14:31.0
Matagal na akong nagpalaboy laboy.
14:35.0
Ilang siglo na akong naghihintay ng katahimikan.
14:39.0
Sawa na akong maging isang kaluluwang ligaw.
14:43.0
At basta na lamang itong naglaho na parang bula.
14:49.0
Halos lumuwa ang mga mata namin ni na kuya ng masaksihan ang buong pangyayari nun.
14:54.0
Literal na naglaho siya at sa kanyang kinauupuan
14:59.0
ay ang kompleto pa niyang mga kalansay at bungunon.
15:04.0
Nabagamat wala na sa pagkakaayos ay nakasalansan pa rin sa isang basahan.
15:12.0
Nagsigawan kami sa takot.
15:15.0
Maging si Mangberto ay nataranta at hingal na pinatakbo ng matuli ng kalesa.
15:20.0
Tingin ko nga ay lumilipad na kami sa sobrang bilis nun.
15:24.0
Hindi ko maiwasang manginig habang iniisip na baka sa pagalog ng mga kalansay
15:30.0
ay magsiliparan ito papunta sa akin.
15:35.0
Lumingon sa amin si Mangberto sabay sabing
15:39.0
ikinalulungkot daw niyang ipaalam sa amin na kailangan naming dumaan sa simbahan.
15:44.0
Nangangatog sa takot na sumangayon kami ng sagayon ay maiwan namin ang kalansay
15:49.0
ng mahiwagang taong basta nalang nakisakay sa amin at nanglaho na lamang dinaparang bula
15:58.0
matapos niyang maikumpisal ang kanyang mga nagawang kasalanan.
16:06.0
Mabuti na lang nakarating kami kagad sa simbahan
16:09.0
maliwanag pa sa loob kaya naman napahinga kami ng maluwag nun.
16:15.0
Nagturoan kami ni Kuya Tom kung sino ang magdadala ng kalansay
16:20.0
na sa bandang huli isinuhisyon ni Mangberto na siya na lamang ang gagawa.
16:27.0
Nakilala namin si Father Joseph Albert, ang kura paroko ng simbahan namin.
16:32.0
Ikinuwento namin sa kanya ang mga nangyari kaya iiling-iling siyang nagbigay ng kanyang reaksyon.
16:39.0
Anya, ang nakasagupa namin ay isang siyam-siyam, isang klase ng kaluluwa
16:46.0
na kahit tagal nang namalagi sa ating mundo at hindi pa nakakahanap ng daan
16:51.0
tungo sa kapayapaan.
16:54.0
Ang isang isang isang isang isang isang isang isang isang isang isang isang isang isang isang isang
16:59.0
sila ang pumapangalawa sa mga kundinado na walang ibang ginawa
17:03.0
kundi manakot at magsisi sa kanila mga nagawang kasalanan.
17:10.0
Napailing ako ng basbasan ni Father ang kalansay at ilagay sa espesyal na lalagyan.
17:16.0
Sa likurang bahagi ng simbahan kung saan naroon ang mga libingan
17:21.0
ay doon siya ibinaon nang sagayon ay makamit na niya.
17:24.0
Ang tunay na kapayapaan.
17:28.0
Hindi ko lang maiwasang magtaka kung bakit lagi na lamang kaming nakakaranas ng ganito
17:34.0
sa tuwing napapag-awi kami sa probinsya.
17:38.0
Gayon paman, nagpapasalamat kami sa ligtas naming pag-uwi.
17:44.0
Salamat din kay Father at sa pabaon niyang mga kapayapaan.
17:49.0
Salamat din kay Father at sa pabaon niyang holy water.
18:20.0
Simula elementarya ay nahilig na ako sa pagbabasa,
18:24.0
panunood at pakikinig ng mga kwentong horror at katatakutan.
18:29.0
Kaya't napagdesisunan kong ipahagi naman ang aking karanasan.
18:34.0
Hindi to sigurong sobrang nakakatakot tulad ng storya ng iba pero
18:38.0
hindi ko makakalimutan ang mga karanasang ito.
18:43.0
Tawagin niyo na lamang po ako sa pangalang Jay.
18:46.0
Isa akong radiographer o radiologic technologist.
18:51.0
Sa mga hindi nakakaalam, ang profesyon ito ay tumutulong sa pagdiagnose at
18:56.0
treatment ng sakit sa pamamagitan ng pagprovide ng imahe
19:00.0
o image gamit ng radiation.
19:03.0
Katulad ng x-ray, CAT scan, ultrasound, MRI at iba pa.
19:11.0
Ang kwento ay naganap nung ako'y isang studyante pa lamang.
19:15.0
O intern pa lang.
19:18.0
Una, nung ako'y junior intern sa isang pribadong ospital dito sa aming regyon.
19:26.0
Sa ospital na yon,
19:28.0
isa lang ang radiographer na nakaduty dahil bihira din naman ang pasyente tuwing gabi.
19:34.0
Eight hours ang shift ko.
19:36.0
Mula alas 4 ng hapon hanggang alas 12 ng gabi.
19:41.0
Natapos ko naman ang duty ko.
19:44.0
Bali naglalakad na ako pa uwi nun.
19:47.0
Walking distance lamang yung ospital sa boarding house ko.
19:52.0
Nung malapit na ako sa gate ng boarding house,
19:56.0
biglang may humarang sakin at tatlong asong umaangil at naglalaway.
20:01.0
Para bang mga asong nababaliw nun.
20:05.0
Napahinto ako sa paglalakad.
20:08.0
Kinabahan ako kasi baka kagatin ako.
20:10.0
Hanggang sa mula sa aking likuran,
20:13.0
ay may isa pang asong biglang lumitaw.
20:17.0
Tinahula ng tatlong asong nakaharang sa daraanan ko.
20:22.0
Yung tatlong asong na humarang sakin ay unti-unting umatras sa may madilim na parte
20:28.0
na nagbigay daan sakin para makalapit sa gate ng boarding house.
20:34.0
Hindi ko alam pero sa pagkakataong ito,
20:36.0
nawala ang takot na nararamdaman ko.
20:41.0
Mga limang di pa ang layo ko sa tatlong aso at dalawa naman doon sa asong sumulpot sa likuran ko.
20:48.0
Sa pagkakataong ito ay nasa likod na ako nung isang aso
20:52.0
at binubuksan ang gate ng bahay abang ang aso ay patuloy pa rin sa pagtahol doon sa tatlong aso na iyon.
21:00.0
May dagdag ko lang na yung aso na ito na
21:02.0
tila ba humaharang dito sa tatlo?
21:05.0
Mas maliit kumpara doon sa tatlong iyon.
21:10.0
Nang maisara ko na ang gate at may luck ito,
21:13.0
nilingon ako ng aso at tumitig sakin bago umalis.
21:18.0
Hindi ko alam pero pakiramdam ko nung gabing iyon.
21:22.0
Inligtas ako ng asong iyon doon sa tatlo na hindi ko alam kung aso ba talaga.
21:27.0
Dahil simula nung nakikinig ako sa mga horror narasyon,
21:30.0
napaisip ako kung asong baliw nga lang ba talaga mga iyon o aswang diba?
21:37.0
Lalo na at dayo rin ako sa lugar na iyon.
21:42.0
Pangalawang karanasan ko naman ay naganap sa harap ng ospital.
21:47.0
Night duty na naman po ako nung mga panahon na iyon.
21:50.0
Alasyete ng gabi hanggang pagkakataon.
21:52.0
Naghabol kasi ako ng duty hours noon.
21:56.0
Mga bandang alas yes o alas onsen ng gabi ay nagpaalam ako sa radiographer on duty na bibili lang ng makakain.
22:05.0
Umayag naman si sir.
22:07.0
Nagpabili na rin siya ng pagkain niya.
22:10.0
Sa ganung oras ay sarada na ang entrance ng ospital
22:13.0
at ang pwede na lamang labasin ang pagkain niya.
22:15.0
Bali doon po ako lumabas
22:17.0
at eksaktong tawid lang mismo ng ER ay yung burger machine kung saan ako bibili ng makakain.
22:25.0
Habang pinapanood ko yung nilulutong burger,
22:28.0
may narinig akong tricycle na huminto sa tapat ng ospital.
22:33.0
Napalingon po ako ng mga pangalawang karanasan.
22:36.0
Pagkakataon na rin po ako.
22:38.0
Pagkakataon na rin po ako.
22:39.0
May narinig akong tricycle na huminto sa tapat ng ospital.
22:44.0
Napalingon po ako at pinanood ang mga taong lumabas galing sa loob ng tricycle
22:49.0
at binuhat ang isang matanda papasok sa ER.
22:53.0
Ang isa naman ay bumaba galing sa likod ng driver.
22:57.0
Habang nakatitig ay napailing na lamang ako
23:00.0
at naibulong ko ang mga salitang
23:06.0
Nagulat din ako sa sinabi ko.
23:07.0
Gawa ng parang may bumulong din lang sa akin nun
23:11.0
at naisa tinig ko lang.
23:15.0
Habang nakatingin pa rin sa may tricycle,
23:18.0
napansin kong may lumabas dito na isang malaking lalaki at
23:22.0
sobrang itim niya.
23:25.0
Nagtaka ko kung paano siya nagkasa gawa ng
23:29.0
maliit lang yung sidecar ng tricycle.
23:33.0
Naagaw naman ng tindera ang atensyon ko
23:35.0
nang tanungin niya ako kung takeout ba o kakainin ko doon.
23:39.0
Ipinatakeout ko naman sa tenderang binili ko.
23:43.0
Pagpasok ko ng ER ay iyak na ng mga taong
23:47.0
nagdala sa pasyente ang naririnig ko noon.
23:49.0
Dead on arrival na ito.
23:53.0
Pangatlong karanasan.
23:55.0
Panggabi na naman po ang duty ko.
24:00.0
Sa ospital ay bihira akong makatulog.
24:02.0
Ewan ko ba pero ayaw ko po kasing talagang natutulog sa loob ng ospital.
24:07.0
Sa tuwing lumalalim ang gabi,
24:10.0
ang lagi kong ginagawa lalo na kung wala po kaming pasyente
24:14.0
ay nagsusulat o hindi naman ay nagdududel ako.
24:17.0
Tulad yan ang sinabi ko ay bihira ang pasyente sa ospital na yon tuwing gabi.
24:22.0
Noong gabing yun ay sobrang bored ko at
24:25.0
wala talagang pasyente at ang kasama kong radiographer on duty ay tulog na rin.
24:29.0
Habang nakaupo ako,
24:32.0
nakasubsob sa mesang nasa harapan ko,
24:35.0
hindi ko na malayang unti-unti na akong hinila ng antok.
24:40.0
Kaya naman nakatulog na ako noon.
24:45.0
Nang walang ano-ano,
24:47.0
bigla akong nalimpungatan dahil sa may naramdaman akong
24:51.0
humawak sa balikat ko,
24:53.0
yung parang tap lang.
24:55.0
Akala ko ay yung mga mga mga mga mga
24:59.0
radiographer na kasama ko pero
25:02.0
nang lingonin ko ay walang tao sa paligid ko noon.
25:06.0
Isa o dalawang minuto pagkatapos kong lumingon
25:10.0
at hanapin kong sino ang gumising sa akin ay
25:13.0
bigla kong naramdaman
25:16.0
ang malakas na pag-uga ng lupa
25:18.0
kasabay ng pag-alaw ng gusali noon.
25:22.0
Nang biglang nag-wika ang kasama kong radiographer na
25:28.0
Tatlong metro ang layo niya sa akin.
25:33.0
at mababakas sa muka niya ang
25:35.0
naalimpungatan lamang siya dahil sa pagyanig noon.
25:39.0
Nagkagulo na rin ang medtech sa may kabilang pinto
25:42.0
malapit sa hallway dahil sa pagyanig
25:44.0
habang ako ay kinikilabutan sa nangyari
25:48.0
hindi lang dahil sa lindol kundi dahil merong gumising sa akin
25:52.0
bago naganap ang pagyanig na iyon.
25:55.0
Kung hindi ako nagising noon ay maaring natumba ako dahil
25:59.0
yung inuupuan ko ay highchair na walang sandalan.
26:04.0
Napapaisip tuloy ako
26:06.0
ilang beses na akong nailigtas sa kapahamakan
26:09.0
sa hindi maipaliwanag na pamamaraan.
26:12.0
Tinulungan kaya ako ng tinatawag nating gabay
26:18.0
angel de la guardia kong
26:21.0
nagbabantay sa akin.
