SUBSCRIBE TO MY 2nd CHANNEL https://www.youtube.com/channel/UCoKGAsi3RTrg-7Mm7kGPcPg FOLLOW ME ON MY SOCIAL MEDIA ACCOUNTS FACEBOOK: https://www.facebook.com/DJPapaDudut TWITTER: https://www.twitter.com/PapaDudut INSTAGRAM: https://www.instagram.com/PapaDudut EMAIL: papadudutstories@gmail.com To be notified with Papa Dudut Vlogs, Kindly click the 'BELL' button & the 'SUBSCRIBE' button. Hi Guys! I'm Papa Dudut, radio announcer. Welcome to my channel. I hope you like my videos, it is made with extra love and efforts for you. Send your stories at papadudutstories.gmail.com Got something for me? Rangsiman Thai Massage Bedrock Place 11 Dahlia Ave, Novaliches, Quezon City, 1118 Metro Manila Camera used to film: Canon EOS M6 Mic: Edutige ETM 008 and Edutige ETM 001 Editing Software: iMovie Please like, share and comment. It helps support this channel, and I would really appreciate it! Also, I try to respond to EVERY comment, so please join the conversation #PapaDudut #PapaDudutStories #MrLoveStories #Mu

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Hi at isang pagbati ng magandang gabi sa inyong lahat.

Na nakikinig ngayon sa Papadudud Stories.

Number one fan kasi ako ng mga kwento ninyo.

Lalo nakapag-horror ang tema.

Kaya naman nag-decide ako na mag-share din

ang nakakatakot na istorya na totoong nangyari sakin years back.

By the way ako po si Selmina, 35 years old na ngayon

at kasalukuyang nakatira dito sa Novaliches proper, Quezon City.

Isa din po akong ahente ng St. Peter ang ikinabubuhay ko

ay ang pag-aalok ng funeral plans

at sa awa naman ng Diyos ay nakakaraos naman ako.

Samantala nais ko sanang ibahagi sa inyo

ang kababalaghang aking naranasan.

Nangyari ito noong 2009, noong 21 years old pa lamang ako.

Kasalukuyang nire-renovate ang bahay namin noon sa North Susana Heights.

Kaya doon muna kami sa lumang bahay ni Lola sa barangay

sa ngangdaan, Quezon City, pansamantalang tumira.

Patay na ang Lola ko at naipamana sa aking tatay ang property na yon.

Plano sanang ibenta yon ang aking ama pero tumutol si mama at sa halip

ay ipamana na lang daw sa akin ang bahay ni Lola kapag nakapag-asawan ako.

Kaya sa huli nag-decide si Papa na huwag nang ibenta yon

at ayun nga, naging useful din sa amin ang bahay dahil doon kami pansamantalang tumira.

Pero Papa dudot hindi ako naging komportable sa muling pagtapak ko sa bahay ni Lola.

Nag-iba na kasi ang aura nito simula noong mamatay si Lola noong 2007.

Besides, walang tumira sa bahay sa loob ng dalawang taon.

Kaya ganoon na lamang ang dilema at dumi ng bahay bukod sa ramdam na ramdam ko noon na hindi lang kami

ang naroon sa bahay.

Unang araw namin sa bahay ay nakarinig kami ng mga yabag na umaakyat at bungababa sa hagdanan.

Tinanong ko noon ang aking ina kung ano yon.

Ang sabi niya bakaraw sa kapitbahay nang gagaling kasi townhouse ang bahay ni Lola

meaning ay dikit-dikit.

At saka may mga batang nakatira sa kapitbahay kaya maaaring nang galing daw sa mga yon ang yabag na narinig ko.

Pero hindi ako kumbensido sa sinabing yon ni Mama kasi dinig na dinig ko

yung mga yabag na parang nang gagaling mismo sa loob ng bahay namin ang mga yabag.

At yun nga Papa Dudot.

Simula noong lumipat kami sa bahay ni Lola ay madalas na kaming makarinig ng mga yabag sa hagdanan.

Binabaliwala lang yon ng mga kasama ko sa bahay pero ako ay nagdududa na.

Hanggang sa isang araw ay ako lamang ang mag-isang na iwan sa bahay.

Habang nasa itas ako ay narinig ko ang mga dahan-dahang umaakyat sa hagdanan.

Agad akong bumangon sa aking kama at tinungo ang hagdanan.

Rinig na rinig kung galing talaga sa hagdanan namin ang mga yabag.

Pero hindi ako natakot at sa halip ay humarap pa ako sa hagdanan habang hinihintay na makaakyat yon.

Hanggang sa biglang may sumalubong sa aking malakas na hangin.

Napatras ako noon pero kasabay noon ang pagtaas ng mga balahibo ko.

Lalo pa't parang pumasok sa loob ng kwarto ko ang nasabing hangin.

Dahil doon ay nagpasya muna akong buhaba at nagtungo sa sala para manuod ng TV.

Samantala bukod sa mga yabag, may mga naririnig din akong mga kaluskos sa alamang parte ng bahay.

Sa kwarto, sa kusina, sa sala at maging sa banyo.

Noong una ay nakakayanan ko pa itong baliwalain pero dumating na rin ako sa puntong sobra na akong natakot.

Kaya nagpasya na akong kausapin ng aking mga magulang.

Ma, pa? Kailan po ba tayo babalik sa bahay natin? Tanong ko sa kanila.

Hindi pa tapos ang renovation ng bahay natin, sagot sa akin ni Papa.

Eto kasing mama mo eh nag-request na lagyan ng third floor rooftop ang bahay natin.

Kaya mukhang matatagalan pa bago tayong makabalik sa bahay natin.

Dagdag pa niya.

Hindi ko naman maitago ang disappointment sa aking narinig.

Bakit, Selmina? Ayaw mo na bang tumera dito sa bahay ng lola mo?

Tanong naman sa akin ni Mama.

Dapat masanay ka nang tumera dito kasi mapupunta sa iyo to kapag nag-asawa at nagkaroon ka na ng sariling pamilya.

Wika ulit ni Papa.

Huwag niyang sabihin na hindi siya sanay tumera dito.

E dati naman noong nabubuhay si Nanay Esther, dito tayo nakatira.

Naging masaya naman tayo dito.

Payag naman ulit ni Mama patukoy sa akin.

Hindi naman sa ayaw ko pong tumera dito sa apartment ni Lola pero kasi ma,

simula nang tumera ulit tayo dito eh hindi na maganda ang nararamdaman ko.

Oo, dati na tayong tumera dito pero noong buhay pa si Lola.

Maganda pa yung ora ng bahay.

Ngayon kasi kahit na anong gawin kong pagpapaganda sa bahay eh parang may something na paliwanag ko naman sa kanila.

Natatakot ka pa rin ba sa mga narinig mo mga yabag dito sa loob ng bahay?

Seryosong usisa sa akin ni Papa.

Tumangon naman ako bilang sagot.

Huwag niyo nang ipilit sa akin na galing yun sa kapitbahay kasi narinig ko mismo na sa atin talaga nanggagaling ang mga yabag ng hagdan.

Ma, pa, merong multo sa bahay.

Pero Papa dudot pagkatapos kong sabihin yun, sa mga magulang ko ay muli kaming nakarinig na mga yabag mula sa kwarto ko palabas at pababa ng hagdanan.

Natigil lang kaming tatlo kasi walang tao sa itas.

Ang mga kapatid ko noon ay nasa skwelahan at imposible din sa kapitbahay yun kasi walang tao din doon.

Katunayan ay nakiusap pa nga ito sa mga magulang ko na bantayan ang bahay nila dahil isang linggo silang mag-out of town.

Nagtingin ang kaming tatlo nang marinig naming nasa baba na ang yabag.

Mamayang kaunti ang isang malamig pero kakaibang hangin ang bumalod sa aming katawan.

Nagsitaasa na mga balahibo ko sa katawan at alam kong ganun din ang naramdaman ng mga magulang ko.

Pero sa halip na seryosohin yun, ay sinubukang baliwain na lamang yun ang mga magulang ko.

Much of my disappointment, nagsabi pa sa akin ang tatay ko na huwag na naming pag-usapan pa ang mga multo.

Dahil sa inis ay muli akong umakyat sa aking kwarto at nagpasyang manood na lamang ng pelikula sa aking DVD player.

Kinagabihan habang kinakausap ko ang boyfriend ko over the phone.

Tapos sinumpong ako ng panunuyot ng lalamunan.

Kaya sinabi ko sa kanya na bababa lamang ako para uminom and told him not to put down the phone.

So yun nga, I went down and headed for the kitchen.

I went for the ref to pull out the picture ng may mapansin akong tao sa sala namin.

From our kitchen kasi, you can see if someone was seated on the couches sa sala.

I didn't turn on the lights that time kasi nga sanay naman ako sa dilim.

I initially thought na baka yung helper naming si Manang Cora yun.

Kada gabi kasi nagro-rosary siya bago matulog.

Usually doon siya bandan na uupo pag nagro-rosaryo.

So tinawag ko siya pero hindi naman siya sumagot.

Dahil naintriga ako ay nagpasya kong lapitan siya kasi akala ko ay hindi na niya ako naririnig.

Medyo matanda na kasi si Manang Cora.

Pero nakaramdam ako ng panghihilakbot.

Nang ma-realize kong iba ang silhouette niya, from Manang,

nilapitan ko pa further at doon ko na kumpirmang ibang tao pala yung nakaupo.

The apparition had short hair and was wearing a red duster.

That's when I realized na it was my grandma who passed kasi ever since na nagkamalay ako ay short hair siya.

Tapos she was wearing her favorite duster na kulay pula with white rim.

Noong nilapitan ko ay hindi nawala at I'm pretty sure na nakatingin siya sakin.

Sobrang kinelabutan ako ng time na yon tapos for a second or so ay hindi ako nakagalaw.

When I finally recovered my wits, I turned on the lights near the sala at nawala na siya.

Agad ako nakaramdam ng takot sa aking nasaksihan.

Kaya naman napasigaw ako.

Waba naman kaagad ang mga magulang ko nang marinig nila yon.

Bakit ka ba sumisigaw ha, Selmina?

Naiinis tatanong sakin ni Papa.

Malalim na kasi ang gabi kaya malamang ay naabala ko sila ni Mama sa pagtulog.

Nakita ko po si Lola nakaupo sa may sofa, nakatitig sakin.

Hysterical kong sagot sa kanya.

Nagmumulto po siya, Ma, Pa.

E ano ngayon kung nagmumulto sa'yo ang Lola mo?

E Lola mo naman yun.

At saka mahal na mahal ka nun, lalo nalang nabubuhay pa siya.

Alalahanin mo siya nagalaga at nagpalaki sa'yo.

Medyo naiirot na rin wika ni Mama sa akin.

Pero kahit na, Ma, Pa, multo pa rin siya.

Kung ganun siya, yung narinig nating umaakit baba sa hagdan, siya yun.

Dagdag ko pa.

Totoo ma, nung hindi yang sinasabi mo ang importante, ang Lola mo lang ang nagmumulto.

Hindi ka ano hinon.

Pagtatapos ni Papa, pagkatapos ay sabay na silang umakit ni Mama,

pabalik sa kanilang kuwarto.

Habang ako ay nakatingin pa rin sa may sofa kung saan ko siya nakitang nakaupo.

Papa, dudot, kahit wala akong nakikita ay ramdam na ramdam ko pa rin noon,

ang presensya ni Lola.

That was the last time I saw her.

And after that, hindi na siya nagpakita sa family namin.

I can only guess kung bakit sa akin lamang siya nagpakita.

For one thing, nung buhay pa siya, she used to visit us very often.

Also, ako yung una niyang apo.

And I would say na laki ako sa Lola ko.

When I went back to pick up the phone that night, I didn't tell my boyfriend.

Kalaking tao pero matatakutin kasi siya.

Tapos for sure kapag kinuwento ko yun ay hindi siya makakatulog.

I only told him about it a couple of days later.

Papa, dudot, hindi lang yung Lola ko, yung Mumu na nagpakita sa house namin.

One of my sister's blockmates went to our house one night.

Agad namang siyang inasikaso ng kapatid ko at naganda ito ng merienda para sa kaibigan.

Pagbalik niya, biglang nagsalita ang kaibigan niya.

May kuya ka pala?

Tanong nito sa aking kapatid.

Akala ko Carla, si Ate Selmina ang panganay.

Dagdag pa nito.

Nagtaka naman ang kapatid kong si Carla at si Ate Selmina talaga ang panganay.

At saka wala akong kapatid na lalaki.

Sagot pa niya.

Pero ininsist ng kaibigan niya na meron siyang nakitang lalaki na umakya at nanghagdanan.

Nakasot daw ito ng short sleeve, checkered polo at slacks.

Pero nakayapak ito.

Akala ng kaibigan ni Carla na kapatid namin ng lalaki nagpakita sa kanya

kasi same facial and body structure sa aming ama.

Pero almost the same age lamang ito sa akin.

Nakaramdam daw ng pangihilakbot ang aking kapatid ng mga mga kapatid.

Pangihilakbot ang aking kapatid nang marinig ang sinabi ng kanyang kaibigan.

Pag uwi ko kinagabihan galing sa trabaho ay ikinawento yon sa akin ni Carla.

Isang tanong tuloy ang gumulo noon sa aming isipan.

Sino ang lalaking yon?

Tapos that same friend ni Carla also felt bad vibes doon sa banyo namin.

Ang sabi niya ay minsan daw may nagpapakita doon na dumaraan na matandang babae.

Ang sabi ko naman ay baka si Lola yung nakita noong kaibigan ng kapatid ko.

Yung bunso namin naka-experience din ang nakakatakot sa abing kwarto.

She told us that one time while watching TV sa kwarto ng mga magulang namin,

she was lying in their bed that time when she felt the bed sink as in someone sat down.

Tapos that same sister of mine saw a lady in white walking past the window sa sala namin.

Nang maranag ito ng aming mga magulang ay hindi na rin nila maitago ang pag-aalala.

Malamang ay nakaranas din sila ng kababalaghan sa bahay ni Lola pero hindi na lamang nila sinasabi sa amin kasi ayaw nilang matakot kami.

Maski sa mga helpers naming sinaman ang Cora at Atimila ay nakakaranas din sila ng kababalaghan sa loob ng bahay.

Madalas daw silang nakakakita ng white lady sa labas at sa loob ng aming kwarto.

Nakakarinig din sila ng mga yabag.

Dating nga akala nila ay umuwi ako ng bahay ng lunch dahil may narinig silang yabag sa kwarto ko.

Tapos when they checked upstairs ay wala namang tao.

Pero ang hindi makakalimutan ng isa naming kasambahay na si Manang Cora ay nakaupo siya sa kusina habang nagsya-shine ng sapatos ni Carla.

Katapat niya ang cabinet ng mga china at porcelain kitchenwares na may salamin.

So yun nga habang nagsya-shine siya ng sapatos ni Carla ay napatingin siya sa kanyang refleksyon nang biglang tumaas ang kanyang balahibo sa katawan.

Mahinakita kasi siyang refleksyon ng lalaki sa kanyang likuran.

Tapos kitang-kita niya sa refleksyon na bigla daw umakiyat ang lalaki na parang gagamba.

Napatayo daw si Manang Cora sa kanyang kinakaupuan papadudut at napalingon sa hagdanan.

Wala siyang nakita ng lalaking maalagagamba pero ramdam na ramdam daw niya ang presensya nito.

Buti na lamang at tumating din ang araw na natapos na ang renovation ng aming bahay kaya dali-dali na kaming bumalik at umalis sa bahay ni Lola.

Pero bago yun ay naganap ako ng albularyo para mabigyan ang kasagutan kung sino o anong nilalang ang naninirahan ngayon sa bahay ni Lola.

Doon ko na pagtanto na binabahayan na pala yun ang maligno na nagaan yung lalaki at isang white lady.

Tinanong ko kung pwede bang mapaalis yun pero ang sabi ng albularyo ay mukhang malabo dahil simula nang mamatay si Lola ay naging abandonado ang bahay sa mahabang panahon.

Kaya eto na raw ang naging tirahan ng mga nilalang na hindi nakikita.

Kaya sa uli hinayaan na lamang namin ang manirahan ng mga nilalang nayon sa bahay ng aking Lola.

Samantala makalipas ang limang taon nang ako'y mag-asawa ay inilipat sa pangalan ko ang pagmamayarin ng bahay ni Lola.

Pero dahil sa ayaw kong itira ang pamilya ko sa apartment na yon ay nag-decide na lamang akong ibenta ang apartment sa halagang 1.8 million pesos.

Agad naman itong nabilid dahil nasa Quezon City ito at malapit naman sa mga major establishments.

At nagpasyan na lamang kami ng asawa ko na bumili ng bahay sa Novaliches proper.

Mas maganda, mas malawak at nasa commercial area.

Nakamove on na rin ako sa mga naging karanasan ko na kababalaghan sa bahay ni Lola.

At kung sino man ang nakatira ngayon sa bahay na yon ay good luck na lang.

Papadudot yun lamang ang kwentong gusto kong ishare sa inyong programa.

Minsan talaga sa buhay natin ay makaka-experience tayo ng mga bagay na mahirap ipaliwanag.

Mga kababalaghang akalain mong nangyayari pala sa totoong buhay.

Ang masasabi ko lang kapag naka-experience kayo ng ganito ay huwag kakalimutang tawagin ang pangalan ng ating Panginoon.

Ang ating pananampalataya sa Diyos ang siyang pinakamalakas nating sandata sa mga nila lang.

Na hindi natin nakikita.

Muli maraming salamat at magpatuloy pa ang inyong channel sa pagbigay ng mga magagandang kwento ng kababalaghan.

Lubos na nagpapasalamat sa Elmina.

Mga ka-online, mga ka-istorya, huwag kalimutan na mag-like, share and subscribe.

Hanapin din po ang Papadudot Vlogs at ang Ka-Istorya YouTube Channel.

Maraming salamat po sa inyong lahat.

Mga kaibigan

Dito ay pakikinggan ka

Sa Papadudot Stories

Kami ay iyong kasama

Dito sa Papadudot Stories

Ikaw ay hindi nag-iisa

Dito sa Papadudot Stories

May nagmamahal sa'yo

Papadudot Stories

Papadudot Stories

Papadudot Stories