Ang Di-Mapatid na Bond - Kwentong Pambata Tagalog | Mga Kwentong Pambata | Filipino Fairy Tales
00:29.0
Malalaking mata at maamong mukha,
00:31.0
ang mga tao ay hindi mapigilang titigan sila.
00:35.0
Terry, tingnan mo isang daga sa iyong paanan!
00:41.0
Tiyos ko, makulit ka!
00:43.0
Kailan ka ba titigil nakulitin ako?
00:45.0
Mahal kong kapatid,
00:47.0
nagbibiro lang ako.
00:51.0
Alam mong sa lahat ay sa daga ako takot, di ba?
00:57.0
Napaka-cute ng mga dagang iyon.
00:59.0
Paano ka naman matatakot doon?
01:01.0
Mamimitas nga pala akong ngayon ng mga strawberries.
01:05.0
Gusto mo bang sumama sa akin, mahal kong kapatid?
01:08.0
Hindi, ayoko nga.
01:10.0
Alam kong kukulitin mo lang ako doon,
01:12.0
kaya pupunta na lang ako kay Papa.
01:15.0
Umalis na si Peter,
01:17.0
pero sumunod ang kanyang kapatid.
01:19.0
O, aking mahal na kapatid,
01:21.0
sinusundan mo ba ako, ha?
01:24.0
Nanguna si Teresa.
01:26.0
Loko, hindi kita sinusundan.
01:30.0
Iyon ay kung gusto mo ng matatamis na strawberries.
01:35.0
Naglakad na ang magkapatid sa kagubatan,
01:38.0
ngunit parang mali ang kanilang direksyon.
01:42.0
saan mo ba ako dadalhin, kapatid ko?
01:44.0
Payaso, ikaw itong nangunguna diyan.
01:47.0
Saan mo naman tayo dinala?
01:48.0
Plantan na mga puno dito.
01:50.0
Tingnan mo, mga lupa, tuyo at sira.
01:53.0
Hindi ko alam ang lugar na to.
01:55.0
Siguro nga ay nawawala na tayo.
01:59.0
Nasa ibang mundo na ba tayo?
02:01.0
May walang hangin,
02:02.0
at ang araw ay parang bolang apoy.
02:06.0
May mga panikis sa paligid,
02:08.0
at nagtatalunan ang mga palaka sa paligid.
02:11.0
Nawawala tayo, sigurado ako.
02:13.0
Nasa maling lugar siguro tayo.
02:15.0
Bigla akong nauuaw, mahal kong kapatid.
02:18.0
Gusto ko nang uminom ng tubig.
02:20.0
Tingnan mo, may bahay sa banda doon.
02:24.0
Mukhang bukas ang kanilang pinto.
02:29.0
Nawawala po kami.
02:31.0
Nauuhaw na rin po kami.
02:34.0
Maaari po bang humingi ng tubig?
02:37.0
Biglang sumarado ang pinto.
02:40.0
Terry, hindi ko na kaya.
02:42.0
Kailangan ko ng tubig.
02:43.0
Pakiusap, tubig, pakiusap.
02:48.0
Kumatok ng tatlong beses si Teresa.
02:51.0
Walang sumasagot.
02:53.0
Nawalan ng pag-asa ang dalawang bata,
02:56.0
na paupo sa lupa si Peter.
02:58.0
Para sa pagmamahal sa Diyos, pakibukas ng pinto.
03:01.0
Ayoko pong nakikita ang nahihirapan ang aking kapatid.
03:05.0
Nagbukas ang pinto,
03:06.0
at biglang lumitaw ang isang matanda.
03:11.0
Sino kayong dalawa?
03:12.0
Paano kayo nakarating dito?
03:14.0
Ito ay delikadong lugar.
03:18.0
Magkapatid po kami.
03:21.0
At kami ay nawawala.
03:23.0
Nauuhaw ang kapatid kong si Peter.
03:25.0
Maaari po humingi ng tubig.
03:27.0
Kumuha ng tubig ang ginang,
03:28.0
at inabot kay Peter.
03:31.0
Kinuha naman agad ito ni Peter.
03:35.0
Sa uhaw ay naubos agad ni Peter ang tubig.
03:40.0
Terry, pasensya na talaga.
03:44.0
Naubos ko ang lahat ng tubig.
03:46.0
Sobrang init kasi.
03:48.0
Alam kong nauuaw ko na rin.
03:50.0
Pasensya ka na kapatid ko.
03:53.0
Sa loob ng bahay ay may nagsalitang lalaki.
03:57.0
Susik, papasukin mo ang mga bata.
04:00.0
Bigyan mo ang babae ng maiinom.
04:03.0
John, kaunti na lamang ang natitirang tubig.
04:06.0
Bigyan natin sila ng maiinom.
04:11.0
at ikukuha ko kayo ng tubig at pagkain.
04:14.0
Peter, uminom ka pa ng tubig.
04:18.0
Sa'yo na, kapatid ko.
04:21.0
Lagi mo akong inuuna.
04:23.0
Minsan ay unahin mo rin ang iyong sarili.
04:25.0
Ginang, kayo din po ni Ginoo.
04:27.0
Ay kailangan nito.
04:28.0
Uminom din kayo ng tubig.
04:30.0
Maraming salamat po sa pinigay niyang tubig.
04:33.0
Kinain ang mga bata ang pagkain at tubig.
04:38.0
interesado naman silang kilalaning ng mag-asawa sa bahay na iyon.
04:45.0
Pasensya na, mga bata.
04:49.0
bulag kaming mag-asawa.
04:51.0
Ito si John, ang aking asawa.
04:53.0
At ako naman si Susie.
04:56.0
Ngunit mukhang normal naman ang mga mata ninyo.
05:00.0
At hindi kayo napagkahalatang mga bulag ng mga tao.
05:06.0
Mukhang normal ang aming mga mata.
05:08.0
Pero hindi na kami makakakita.
05:11.0
Hindi kami pinanganak na bulag.
05:13.0
Maaari po bang malaman ang dahilan kung paanong nabulag ang inyong mga mata?
05:19.0
Kung nais niyong malaman ang nangyari,
05:24.0
Pagkaraan ng ilang taon, wala pa rin kaming mga anak.
05:27.0
Pareho kaming nasaktan dahil dito.
05:29.0
Nang makarating sa gubot ay nakita naman ang sugatang usa.
05:32.0
Tumatawag ito ng tulong pero hindi kami naaawa dito.
05:36.0
Sabi ko, hindi ka namin matutulungan.
05:39.0
May importante akong gawain.
05:41.0
Huwag ka nang tatawag ulit.
05:43.0
Naglakad kami ng palayo.
05:45.0
Tumawag ulit ang usa.
05:46.0
Nagmakaawa ito na baka kainin siya ng mga ligaw na hayop.
05:50.0
Dumating ang lobo at kinain ang usa.
05:53.0
Ngunit hindi namin pinansin ni Susie.
05:55.0
Parang wala kaming awa at walang mga puso.
05:59.0
Ngunit hindi namin pinansin.
06:00.0
At nagpatuloy kami sa paglalakad.
06:04.0
Bigla na lamang nag-anyong diwata ang usa.
06:07.0
Nagalit siya at sinumpa kami.
06:10.0
Sinabi ng diwata na hindi namin siya tinulungan.
06:16.0
Sinabi niya na dapat lang kaming parusahan
06:18.0
dahil kami ay mga walang awang tao at walang pagmamahal sa puso.
06:24.0
Ano naman pong sungpa? Pakiusap, sabihin niyo po.
06:29.0
Sinumpa niya na kami na kapag dumating at nagkaanak kami,
06:34.0
Kaya pagdating ng unang anak namin ay nabulag kami.
06:37.0
Sinabi niya rin na dalawa ang magiging anak namin.
06:40.0
Ngunit ilalayo ito sa amin.
06:44.0
Ang paligid namin ay nagdilim at nalanta.
06:47.0
Nabulag kami at halos wala na kaming makita.
06:51.0
Kaya ngayon kinuha niya ang aming mga paningin at wala na kaming makita.
06:56.0
Dahil sa kasamaan na aming ginawa,
06:58.0
ang paligid namin ay nagdilim at nalanta.
07:03.0
Hindi po ba kayong nagmakaawa sa diwata na tanggalin ang sungpa?
07:07.0
Paano kayong makakakitang muli?
07:13.0
Tinanggap ko ang aking pagkakamali na may nagawa kong hindi tama.
07:17.0
Nakiusap akong ituro sa amin ang paraan.
07:20.0
Upang mawala ang sungpa.
07:22.0
Kung hindi ay, walang silbinang mabuhay.
07:25.0
Ano pong sinabi niya?
07:28.0
Sinabi niya na, babalik ang aming mga anak pagkatapos ng labing dalawang taon.
07:33.0
Kung babalik ang kabutihan ng aming mga puso at pagmamahal,
07:37.0
ay babalik din ang aming paningin.
07:39.0
Ang paligid ay maaayos ng muli.
07:41.0
Sa paraan na iyon lamang namin makikita ang aming mga anak.
07:44.0
Sa paraang iyon, may babalik ang aming mga paningin.
07:48.0
Pagkatapos magkwento ni John,
07:50.0
ay bumalik ang paningin niya.
07:52.0
Si Susie ay nakikita na rin ang malinaw ang paligid.
07:57.0
Nakakakita na akong muli.
08:00.0
Bumalik na ang aking paningin.
08:02.0
Mabuti ang Panginoon.
08:03.0
Napakabuti mo, Panginoon.
08:05.0
Nakakakita na rin ako.
08:07.0
Mga bata, halik kayo.
08:09.0
Lumapit kayo at iyayakapin ko kayo.
08:12.0
Tumakbo ang dalawang bata upang mayakap ang nanay at tatay nila.
08:18.0
Ang paligid ay biglang namukadgad na parang tagsibol.
08:22.0
Sumayaw ang mga puno na may malamig na hangin.
08:25.0
Namulaklak ang mga bulaklak at bumangaw ang paligid.
08:31.0
Ipinakilala ng dalawang bata sa kanyang mga magulang
08:34.0
ang umampun sa kanila na si Alvin at Maria.
08:37.0
Ngayon ay pinagpala tayo ng pagmamahal ng dalawang tatay at nanay.
08:42.0
Puuna ang pamilya.
08:44.0
Pinagpala ako ng Diyos ng tunay nakasiyahan ng puso.
08:47.0
Nalaman ko na ang pagmamahal, kabutihan at awa
08:50.0
ay kayang baguhin ang buhay ng isang tao.
08:52.0
Pinagpala ako ng Diyos ng tunay.
