BALATKAYO AT NANGGAGAYA HORROR STORIES | HILAKBOT TRUE GHOST STORIES 🔗 https://youtu.be/XDbZ9OLR4YA 🔴 STORY SENDERS ► MAM DEY x PEONY x JEN Story shared via sindakstories2008@gmail.com 🔴 STORY EDITOR ► REBOUND_MO_LANG_AKO 🔴 NARRATOR ► RED Send your horror / scary stories to ► sindakstories2008@gmail.com 🔴 HTV CHANNEL MEMBERSHIP IS ON! Join this channel to get access to perks: https://www.youtube.com/channel/UCQfBQpmxUCOab0_zUNTi1Mg/join 🔴 LISTEN TO HILAKBOT 24/7: https://youtu.be/GdUUZtzP5DA 🔴 STREAM ON HTV HORROR PODCASTS: ✅ Hilakbot The Podcast ► https://spoti.fi/3kiD4i9 ✅ Pinoy Horror Radio (HTV-Sindak) ► https://spoti.fi/2WSaPbk 🔴 SUBCRIBE FOR MORE SCARY STORIES ✅ Tagalog Horror, Scary & Creepypasta Stories ► https://www.youtube.com/@HILAKBOTHorrorStories ✅ One-Shot Horror, Scary & Creepypasta Stories ► https://www.youtube.com/@SINDAKHorrorStories ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ 🔴 SUPPORT THIS HORROR STORIES CHANNEL Patreon ► https:/

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

ORAS NA NAMAN NA

HILAK PO

Ako po si Mamdey at magbabahagi po ako sa inyo

ng isa sa mga nakakakilabot kong karanasan

nung ako po ay nagtuturo pa lamang sa isang catholic school sa Nagcarlan, Laguna.

Taong 2017 po na maganap ito.

Aaminin ko hindi po ako yung tipo ng tao na napakadaling maniwala sa mga kababalaghan

pero nang mangyari po ito, nagiba ang pag-iisip ko kaugnay rito.

Nalate po ako nun nang gising, kaya agad-agad ay tumawag ako sa school para magpaalam

na mamay ang tanghali na lamang ako papasok.

And then fast forward, sumapit nga ang tanghali at pumasok na ako sa faculty ng school para mag-in.

Dito po kasi namin inilalagay yung pangalan at inilalag din kung ano yung oras

o eksaktong oras ng pagdating namin sa school.

Hanggang sa nilapitan ako ni Mam Sheila,

isa sa mga katrabaho ko at hindi po niya tunay na pangalan nito.

Bakas na bakas yung pagtataka sa muka niya habang nagtatanong ng

Oh, hindi ka ba naka-in kanina? Ba't nag-i-in ka ngayon?

Ay mam, kailanating ko lang po. Diba nag-message ako sa inyo na tanghali ako papasok?

Aloh? Si Day naman oh, nananakot ka talaga no?

At halata po sa muka niya ang pagkagulat.

Nagtaka ako sa sinabi niya at pinatunayan ko po talaga na kararating ko lamang

pero ipinagdiinan niyang,

Anong kararating? Hindi mo ba alam nakausap kita kanina?

At doon ako kinabahan.

Yung pakiramdam ko kasi noon ay para akong nabuhusan ng malamig na tubig.

Hindi po talaga ako naniwala noouna dahil baka niloloko lang talaga ako ng co-teacher ko.

Pero bigla na lamang po niya akong binuhusan ng tubig na kung saan noong una nga ay nagalit pa ako

dahil bakit naman nila ako binuhusan noon.

Pinagpipilitan po talaga nila na naroroon ako noong umaga.

So para mas patunayan yung claim ni Mam Sheila,

nagpunta kami kung saan naroroon yung CCTV.

Nireview po yung laman noon.

Doon ngay confirmed na naroroon si Mam Sheila.

Mag-isa siya pero parang may kinakausap.

Doon po ako natakot at talagang otomatikong pinagpawisan ako ng malalamig.

So umakyat po kami kaagad.

Kasama ko pa yung ibang teacher doon at ang principal namin na madri.

Pumunta po kami sa second floor dahil naroroon po yung room ko.

Tinanong ko po yung mga estudyante kung nakita ba nila ako kaninang umaga

at ang sabi nila ay oo.

At ang mas ikinakilabot ko sir Red

ay nung sabay-sabay sinabi ng aking mga estudyante na nagturo pa daw nga ako.

May lumapit nga din sa akin na kakloso ang estudyante at tinanong kong anong problema.

Sinabi ko naman sa kanya at doon naman niya inamin sa akin na

Eh Mam nakasalugo nga din po kita kanina.

Eh tinignan nyo lang po ako eh kahit binati ko po kayo.

Tapos nakakapagtaka po.

Parang hindi po pantay yung mata nyo kanina.

Parang mas malaki tapos dilat na dilat yung kabila.

Para pong bumagsak ang balikat ko

sa sobrang bilis ng tibok ng puso ko.

Tinapos ko na muna yung pagtuturo sa tanghaling iyon

kahit na nasa isipan ko'y sumasagi

na doppelganger.

Ang nagpakita sa kanila.

Tama.

Doppelganger ang tawag nila sa ganun.

Ang masama pa nga.

Pag daw may doppelganger ka

malapit ka na daw mamatay.

Kaya naman mas lalo po ako doon kinabahan.

Hindi na po namin ito ipinaalam sa mga estudyante pero hindi kalaunan

ay kumalat din po ang nangyari.

Nung hapon ng araw na iyon

sama-sama ang mga guru, madre at maging si father para mag-rosaryo.

Binasmasa na din po ako nung pari.

Sa totoo lang po

hindi ako nakatulog nung gabing iyon dahil sa takot.

Andun po kasi yung kaba

na baka mamaya ay magkatutuo yung sinasabing

mamamatay ka dahil nagpakita ang doppelganger mo.

After nga po ng pangyayaring iyon

ay hindi naman na po naulit pa.

Sa katunayan

dahil sa labis na takot noon Sir Red

ay napalive talaga ako ng dalawang buwan.

Pero bumalik naman din po ako.

Tumagal pa nga po ako sa eskwelahan na iyon ng dalawang taon

hanggang sa tuluyan na nga po akong nag-decide

na lumipat sa pampublikong paaralan.

This is my first time na mag-share ng kwento sa ganitong platform.

Sana nga po ay ma-feature

sapagkat na-inspire po ako sa kakapakinig

ng inyong YT at ng podcast.

Natutuwa nga po ako sa pagnanarate ninyo Sir Red.

But anyway

Ati Joy na lang po

ang gagawin kong titulo

ng kwentong ito.

Gabi na nung time na iyon

at around 10pm

nang pumasok na ako sa kwarto

nakatapat ng aming water refilling station.

Naisipan ko na matulog ng maaga ng gabing iyon

dahil galing din kami sa handaan

at medyo nakakaramdam na rin ako ng pagkaantok

dahil sa pagod.

So sumilip muna ako sa bintana ng kwarto ko

bago ako natulog.

Doon nga

pagkasilip ko

nakita ko ang kuya ko na nasa labas.

At inaayos pa yung ilang mga galon ng tubig

na gagamitin para bukas.

Naalala ko pa nga po noon na

nagpapatugtog pa siya

kaya naman nakatulog ako kaagad

kasi hindi ako masyadong naduwag

since may tao naman din pala sa labas.

Aaminin ko

na medyo matatakotin talaga din ako kapag nag-iisa.

Hanggang sa nagising nga po ako

dahil sa

nadinig ko ng malakas na pagkatok sa bintana.

Mabuti nga sana sir Red

kung isa o dalawang beses lamang.

Kung tatlo mapapatawad ko pa.

Pero sunod-sunod po siya at malakas.

Napabangon na lamang ako

habang nagkakamot ng ulo

kasi pakiramdam ko

ay mayroong nangtitrip sa akin.

Hinanap ko yung phone

at kinuha ko sa mga mga bintana.

Nainis ako

dahil alam kong yun yung kasambahe namin si Ati Joy.

Lumabas kasi siya at hindi bumalik

dahil may binyagan daw na pinuntahan.

Ang isa pang kinaiinisan ko

ay kung bakit ako pa ang ginising niya.

E lagi namang sina Ati Mona

yung asawa ng kuya ko

ang kinakatok niya kapag late na siyang umuuwi.

Ati Joy

ang kinakatok niya kapag late na siyang umuuwi.

So habang nakabusangot nga yung mukha ko

na lumabas ng kwarto

bigla pong napawi

dahil nakita kong madilim pa rin sa labas.

Doon po kasi din sa sala

may lamp naman kami doon

na nakabukas pero

hindi naman po yung ganun kalakasan

kaya ang dim pa rin po.

May kalawakan din talaga yung bahay namin

kaya hindi sapat

yung liwanag na nagagaling

sa lamp na nakabukas.

So bumaba ako sa dalawang steps ng hagnan

at tumingin sa bintana ng salas na nakabukas.

Malaki po kasi yung bintana namin doon.

Nakita ko po kaagad si Ati Joy

na naglalakad papunta sa pinto namin.

Pink pa nga po yung sando niya

at para nagmamadaling maglakad.

Kaya tumakbo na lamang ako papunta ng main door

at binuksan yung screen door

at yung mismo pinto.

Nag-aabang ako

pero sabi ko

bakit parang masyado atang matagal

e nakita ko na siyang lumalakad kanina.

Kaya

Ati Joy!

Bakit ang tagal mo?

Inis pa ako dahil nabitin ang aking pagtulog.

So naisipan kong lumabas na ng pinto namin

at silipin yung side

kung saan ko nakita si Ati Joy kanina.

Pero laking hilakbot ko si Red

dahil wala pong tao doon.

Walang tao.

Literal na pinanlamigan talaga ako

ng buong katawan that time.

Napatingin pa nga ako sa phone ko

at nakita kong 2 o 8 am yun.

Mas lalo akong napako sa kinatatayuan ko.

Dahan-dahan kong binuksan ang screen door

kahit naninigas na ang mga kamay ko sa takot

at dalidaling nilak ang pinto

at pagkatapos ay tumakbo sa kwarto.

Sigurado kasi ako

na nakita ko si Ati Joy kanina.

Napakasolido din kasi nung nakita kong damit.

Pink na sando

at yun yung lagi po niyang sinusuot.

Nag-post nga din ako sa FB nung time na iyon

na ma-share.

Tapos nag-message yung kapatid ko

at nagsabing

Ate, bakit mo pinapasok?

Nasa bahay na yan ngayon.

At doon ako lalong natakot

pero pinilit ko na lamang makatulog.

Kinamukasan,

shinare ko sa kanila yung nangyari sa akin

at nakita ko si Ati Joy

na nakayelo namang sando

pagpasok niya.

Tinanong ko pa siya kung umuwi ba siya kagabi

pero ang sabi niya

hindi na siya nakauwi pa dahil nalasing siya.

Nasabi ko sa kanya yung nakita ko

at pinipilit ko po talaga

na ipasunog yung damit na suot niya

pero ayaw niya

dahil nga daw matatakotin lang daw siguro ako

kaya ako nakapag-isip at nakakita ng ganun.

Tinawanan lang nga nila ako

pero sigurado talaga ako sa nakita ko

kaya pinagpipilitan ko rin

at inilalaban ko.

Hanggang ngayon nga po si Red

hindi hindi ko parin nalilimutan yung experience na yun.

Hanggang sa na-immune na lamang ako

sa lahat na mga nadidinig ko

sapagkat hindi lamang kami

ang nagpapatunay

na hunted yung bahay namin

kundi bagi nga mga kapit-bahay namin

at yung mga naunay-unay

tumira sa amin doon.

Sa nakikita ko naman

maaring may mga nananahang espiritu

ligaw na kalunawa

o kaya naman mga elemento doon

dahil may kalakihan talaga yung bahay

at kaunti lang kaming nakatira.

Kahit ilang beses na nga din po namin

ipabless ni Namama

ang lugar namin na iyon

nararamdaman namin

na doon pa rin sila.

Hanggang sa naniniwala na lamang kami

sa sinasabi ng ilang mga kapit-bahay

lalong-lalo na ang mga matatanda

na kapag ang mga ganong klase daw

na mga nilalang o elemento

kahit gaano kadalas

o gaano karami yung pag-be-bless na ginawa

pero hindi pa rin sila nawawala

maaaring mga bantay na daw namin.

At hindi pa rin sila

maaaring mga bantay na daw namin.

At hindi pa rin sila

maaring mga bantay na daw namin.

At hindi pa rin sila

maaaring mga bantay na daw namin.

Ang mga espiritu

o nilalang na iyon.

Ako po si Jen

at ibabahagi ko lamang po

ang isa sa mga kababalaghan

na na-experience

na mga nakikitira namin kamag-anak

na galing sa probinsya

doon sa bahay namin.

Kung hindi po ako nagkakamali

taong 1997

nang maipatayo at matapos po iyon.

So ngayon

masasabi kong lumang estilo na yung itsura ng bahay.

Meron pong second floor doon

pero yari sa kaho yung flooring

at wala din pong kisame sa ground floor

kaya madidinig mo kapag may naglalakad sa taas.

Dalawang kwarto po ang meron sa second floor

ang kwarto ng mga magulang namin

at ang kwarto namin magkakapatid.

Ang lugar din po na kung saan nakatirik ang aming bahay

ay mapuno po talaga.

Meron nga din pong malaking puno ng akasya

sa mismong tapat ng kwarto namin.

Nagsimula po ito si Red early 2000.

Umalis po kaming buong pamilya

pauwi ng probinsya

at ang tanging na iwan lamang po sa bahay

ay ang aming kasambahay.

Ayon sa kanyang kwento

nagpupuyat daw po siya noon

nang bigla siyang makarinig

ng sumisitsit sa may bintana ng sala.

Nung unay dineded malamang niya ito

baka mamaya ay sa kapitbahay lamang

at kung anong trip yung ginagawa nung ngayon

pero palakas daw ng palakas

at tila baga nagpapapansin talaga

kaya napalingon na lamang siya.

Nakita niya sa labas ng bintana

na merong malaking lalaki

at may hawak daw itong malaki ring sigarilyo.

Nakakatakot daw ang itsura nito

kaya sa sobrang takot ng kasambahay namin

napatakbo agad siya patungo sa bahay ng mga kapitbahay

para humingi ng tulong.

Sinamahan naman daw po siya nung gabing iyon

pero hindi na naulit yung pagpapakita sa kanya.

Naniniwala po ako sir Red

na isa pong tikbal lang yung nakita ng kasambahay namin

dahil na rin sa napakaraming puno na nakapalibot sa aming tahanan.

Ang susunod ko naman pong kwento

ay kaugnay naman din sa ekwenento o naranasa ng tito ko

nang minsan nga din po siyang makitira sa amin.

High school naman na po ako nito, sir Red.

Ang pasok ko nga po noon ay half day lamang

Naiwan pong mag-isa si tito sa sala dahil may pasok na po kaming lahat.

Alas dos na daw po ng hapon yun.

Enjoy na enjoy siya sa panunood sa TV

habang nakaupo sa sofa

nang bigla po siyang makarinig ng footsteps sa second floor.

Ang akala nga daw po niya ay nakarating na ako galing sa school

sapagkat half day nga yung schedule ko.

So sinisigaw tuloy niya yung pangalan ko para tawagin ako

kaso nagtataka siya dahil hindi daw ako sumasagot.

So patuloy pa rin siya sa pagtawag sa akin hanggang sa nagtaka siya dahil hindi pa rin ako sumasagot.

Pero hinayaan niya na lang po.

Sumapit ang alas tres ng hapon

nang dito ngay makita daw niya kung paparating

at talagang kitang kita siya yung pagkagulat at ang pamumutla.

So natawa nga din po ko sa itsura ni Tito dahil titig na titig talaga siya

kaya napatanong ako kung bakit siya nagulat.

Konento niya yung nadinig niya kanina.

Sa katunayan yan Sir Red

hindi na rin po ako nagulat o natakot sa ikwenento ni Tito

dahil meron po talaga kaming nararamdaman na kasama sa bahay na hindi namin nakikita.

Noon pa may marami nang nagsasabi

madaming nakatira sa bahay namin.

Yung isang matandang babae na mga gamot

ang siyang nagsabi din na hindi lang daw pala kami ang nasa loob ng bahay.

Ayon naman sa mga magulang namin

wala daw po dapat kaming ikatakot dahil hindi naman daw po nananakit ang mga kasama namin hindi nakikita.

Totoo naman po yung sinabi nila na wala naman silang ginawa na nakakasakit sa amin

kaya inisip ko na lang na nandyan sila para magbantay ng bahay.

Hanggang sa ngayon nga Sir Red

dyan pa rin kami nakatira at tuloy tuloy pa rin yung mga naririnig namin na pagtunog sa flooring sa taas

at minsan nga ay nakadidinig na rin kami na parang may nagfa-flash sa CR.

Wala na rin pong natutulong sa second floor kasi nasa probinsya na po ang mga magulang ko

at yung dati naming kwarto ay ginawa na lamang po naming storage room.

ITO ANG KWENTONG KATATAKOTAN

Kung nagustuhan mo ang kwentong katatakotan na ito

hit like, leave a comment

at ishare ang ating episode sa inyong social media.

Suportahan ang ating writer sa pamamagitan ng pag-follow sa kanyang social media.

Check the links sa description section.

Don't forget to hit that subscribe button at ang notification bell

for more Tagalog horror stories, series, and news segments.

Suportahan din ang ating mga brother channels

ang Sindak Short Stories for more one-shot Tagalog horrors.

Gayun din ang Hilakbot Haunted History

for weekly dose of strange facts and hunting histories.

Hanggang sa susunod na kwentuhan,

maraming salamat mga Solid HTV Positive!

Ngayong taon, tuloy-tuloy ang ating kwentuhan at only takotan

dito sa Hilakbot Pinoy Horror Stories Radio.

It's your first 24x7 non-stop Tagalog horror stories

sa YouTube!