00:54.0
Kung saan nagpaparami sila sa pamamagitan ng pangahawa.
00:59.0
Sa maliwala kayo't sa hindi, muntikan na nila akong naging kauri.
01:05.0
Isa ako sa marami na nilang naging biktima.
01:09.0
Mabuti na nga lang at naagapan kundi baka hindi ko na maikwento sa inyo
01:15.0
itong karanasan ko gawa ng malamang sa malamang.
01:19.0
Isa na ako sa mga kinatatakutan ng mga tao.
01:23.0
Ang masakla pa, baka may mga nabiktiman na rin ako sa panahong iyon.
01:31.0
Siyam na taong gulang palamang ako nun.
01:34.0
Wala kaming permanenting bahay.
01:37.0
Palipat-lipat kami ng tirahan.
01:40.0
Kung saan madestino si tatay, doon kami tumitira.
01:43.0
Nangungumpahan lang kami sa malapit na paupahan kung saan siya nagtatrabaho.
01:49.0
Isang sundalo ang aking ama.
01:52.0
Kaya kung saan-saan talaga siya nadidestino nun.
01:56.0
Nadestino na nga si tatay noon sa Pangasinan kaya naman doon muna kami tumira.
02:02.0
Masyadong mahal yung mga apartment doon at paupahan kaya naman humanap kami ng mas mura.
02:06.0
Sa aming paglalakad-lakad, habang nagaanap kami ng tirahan,
02:11.0
ay may nakasalubong kaming matandang babae na siyang nagrekomenda sa amin sa bahay na hindi umanoy, pinauupahan nilang mag-asawa.
02:21.0
Bahay umanoy yun ang kanyang kapatid na nabakante gawa ng umalis na umanoy ito.
02:26.0
At naniramdaman niya sa mga mga kapatid na nabakante gawa ng umalis na umanoy ito.
02:31.0
Bahay umanoy yun ang kanyang kapatid na nabakante gawa ng umalis na umanoy ito.
02:36.0
At nanirahan sa pobinsya nila sa May Visayas.
02:40.0
Ang sabihin niya sa amin ang halaga ng upa, ay kaagad na nakumbinse sinananay at tatay.
02:47.0
Kalahati lamang kasi nito yung upa ng mga nauna naming napagtanungan.
02:52.0
Sinabihan kami ng matanda na sumunod kami sa kanya para maipakita niya sa amin yung tinutukoy niyang bahay.
03:00.0
Sumunod naman kami sa kanya.
03:02.0
Hindi namin akalain na yung tinutukoy niyang bahay ay may kalayuan sa bayan.
03:09.0
Ay naman sa kanya, wala umanong pumapasok na sasakyan sa lugar na yun.
03:15.0
Kaya wala kaming ibang magagawa hindi maglakad.
03:19.0
Madamo at makipot ang daan papasok doon para yung malawak na bukirin kung saan napaliligiran din ng mga malalaking halaman.
03:31.0
Maganda at nakakatakot yung kapalikiran.
03:34.0
Pero nakakatakot din dahil sa layo na nang lalakad namin ay wala pa akong nakita mga bahay.
03:43.0
Dahil pare-pareho na kaming hinihingal ni nanay at tatay pero yung matandang sinusundan namin,
03:50.0
ay para bang walang kapaguran sa paglalakad.
03:54.0
Hindi rin ito bumabagal.
03:55.0
Sa tansya ko noon, nasa setenta na ang edad nito.
03:59.0
Gulabot na ang balat niya.
04:01.0
Puro puti na rin yung mahaba niyang buhok na halos umabot na sa sakong.
04:09.0
Nang makarating kami sa sinasabi niyang lugar,
04:12.0
nakita namin na may maliit na komunidad doon kung saan napakapayak ng pamumuhay ng mga Tagaron.
04:18.0
Karamihan sa bahay nang naroon ay mga kubo lang.
04:23.0
Bali yung dalawang bahay lang ang kongkreto at simentado.
04:28.0
Yung malaking bahay na nasa pinakadulo at yung bahay na ipinauupa nila sa amin.
04:37.0
Pati nga yung bahay ng matanda na nasa hindi kalayuan.
04:40.0
Gawa lang sa kawayan.
04:42.0
Sakto lang yung laki ng bahay.
04:44.0
Meron itong dalawang kwarto at maliit na sala.
04:47.0
May maliit na banyo rin sa gawing likuran.
04:50.0
At sa hindi kalayuan ay merong balon na mapag-ikipan.
04:55.0
Napagpasya ni na nanay at tatay na doon na lamang kami tumira nun.
05:00.0
Malaki kasi ang matitipid nila kung doon kami mangungupaan.
05:04.0
Sobrang mura lang daw talaga nun.
05:07.0
Tapos hindi nga tayo nalamang tumira.
05:09.0
Tapos ay kongkreto pa at kumpleto na rin sa kagamitan.
05:13.0
Merong mesa, upuan, bawat kwarto ay may papag.
05:18.0
Meron na rin kalan na pangkahoy at uling.
05:21.0
Hindi na namin pa problema ay ng lutuan.
05:24.0
Ang problema lang talaga namin ay yung layo nang nilalakad papunta sa bayan.
05:31.0
Si tatay lang naman ang madalas sumalis kaya siya na lang yung labas.
05:34.0
Nataon naman na vakasyon noon kaya wala akong pasok.
05:38.0
Isa pa, hindi pa ako naitatransfer noon sa mga eskwelahan doon.
05:46.0
Sa loob ng isang linggong paninirahan namin doon,
05:49.0
ay may mga napansin na kami ni nanay.
05:53.0
Nagtataka kami kasi kakaiba yung mga kinikilos na mga tao roon.
05:57.0
Sa tuwing umaga, sobrang tahimik sa lugar.
06:01.0
Parabang walang tao sa buong paligid.
06:04.0
Sarado ang lahat ng mga bahay kung saan pate ang mga bintana nila.
06:10.0
Hindi rin nakabukas.
06:12.0
Yung tipong wala ka talaga makikita ang nakalabas ni isang tao.
06:17.0
Sa loob ng isang linggong paninirahan namin doon,
06:20.0
ay may mga napansin na kami ni nanay.
06:22.0
Hindi rin nakabukas.
06:24.0
Yung tipong wala ka talaga makikita ang nakalabas ni isang tao.
06:29.0
Pero sa tuwing sasapit na yung hapon,
06:32.0
makikita mo na napakarami ng taong nakalabas sa kanilang bahay.
06:39.0
May ilan pang akong kaidaran na gustong gusto kong maging kaibigan pero,
06:44.0
sadyang napakailap nila sakin.
06:48.0
Ang nakapagtataka,
06:49.0
habang silang naguusap-usap,
06:51.0
may sarili silang salita na malayo sa salitang
06:55.0
ginagamit ng mga tagapangasinan.
06:59.0
Hindi pang galatok ang wika nila.
07:02.0
Hindi rin naman ilokano.
07:09.0
May mga pagkakataon pa nga na habang naguusap-usap sila gamit ang sarili nilang lengwahe.
07:15.0
Bigla na lamang silang titingin sa amin ni nanay pagkatapos ay,
07:21.0
Kung minsan ay naiilang na lamang kami.
07:25.0
Sa tuwing sasapit naman ng gabi,
07:28.0
napakarami naming naririnig na ingay at mga kaluskusan.
07:33.0
Ang nakakatakot pa,
07:35.0
sa tuwing magigising kami ng dis oras ng gabi,
07:39.0
ay nakakarinig kami ng mga umaangil na parang
07:43.0
nagmumula sa malalaki at mababangis na hayop.
07:47.0
nakakarinig din ako ng mga pagaspas ng pakpak.
07:51.0
Sa tuwing ikikwento ko yun kay nanay ay sinasabi niya na baka
07:55.0
pakpak lamang yun ng mga pato at gansa
07:58.0
na pakalat-kalat doon.
08:03.0
Pagsapit ng ikasampung araw na pananatili namin doon,
08:07.0
bigla na lang nagpunta sa bahay namin yung matandang nagpaupas sa amin ang bahay na yon.
08:12.0
May hawak itong kulay-puting sobre.
08:16.0
Nabuksan yun ni nanay,
08:18.0
isa yung imbitasyon para sa hindi umano'y
08:21.0
ikapitong kaarawan ng isang batang tageron.
08:25.0
Sulat kamay lamang ito,
08:27.0
hindi pa usunod yung mga printed na imbitasyon.
08:31.0
Bihira lang din ang makinilya noong araw.
08:38.0
kailangan umano kaming doon.
08:39.0
Kaming magpapamilya.
08:41.0
Itinuro pa niya kung saan gagana pinanghandaan
08:45.0
doon sa pinakamalaking bahay sa pinakadulo.
08:50.0
Alatang mayayaman yung mga nakatira doon
08:53.0
dahil sadyang malaki at maganda talaga yung bahay nila.
08:59.0
Tumangon na lamang sinanay
09:01.0
dahil nahiyan na rin naman siyang tumangi sa matandang yon.
09:03.0
Nang sumapit na yung eksaktong petsa na nakalagay sa imbitasyon.
09:08.0
Eksakto naman na masama ang pakiramdam ni nanay.
09:12.0
Wala rin si tatay dahil naka-due dito.
09:16.0
Nang sumapit na yung eksaktong oras ay ako na mismo ang nagpresenta
09:20.0
na ako na lamang ang pupunta ro'n.
09:23.0
Nakakaya naman kasi kung walang isa man sa amin ang pupunta ro'n.
09:27.0
Nang sumapit na yung eksaktong oras,
09:30.0
nakakaya naman kasi kung walang isa man sa amin ang pupunta.
09:34.0
Isa pa, may nakahanda ng regalo si nanay doon sa bata.
09:40.0
Pumayag naman si nanay at iniabot sakin yung regalo
09:44.0
para ako na lamang umano ang magabot.
09:47.0
Malapit lang naman yung bahay na yon.
09:50.0
Sa katunayan, habot-tanaw lang.
09:55.0
Sa totoo lang, kaya gusto kong pumunta ro'n.
09:59.0
Ay gusto kong makahanap ng mga kakilala at kaibigan.
10:03.0
Nababagot na kasi ako noon.
10:05.0
Hindi ako sanay na wala akong mga kalaro at mga kabarkada.
10:10.0
Kahit sa'ng lugar kasi kami pupunta, ay meron at meron pa rin akong nagiging kalaro.
10:17.0
Nang makarating ako sa tapat ng bahay na yon,
10:20.0
gagad akong sinalubong ng matanda at ng mismo may ari ng bahay.
10:26.0
Doon ko lamang dinalaman, Sir Seth,
10:29.0
na mag-ina pala silang dalawa.
10:32.0
Marahil, pati si nanay at tatay ay hindi rin alam yon.
10:37.0
Kung hindi ko pa narinig na tinawag na ang nanay ng may ari ng bahay na yon,
10:41.0
yung matandang nagpaupas sa amin,
10:44.0
hindi ko pa malalaman.
10:47.0
Ang unang bungad na tanong nila sakin ay kung bakit ako lamang ang mag-isang nang punta ro'n.
10:53.0
Kagad ko namang ipaniliwanag sa kanya ang dahilan
10:56.0
kung bakit hindi ko kasama si nanay at tatay.
11:00.0
Nakita ko na medyo umasem yung muka nila
11:04.0
at parabang inis na inis sila sa narinig nila mula sa akin noon.
11:10.0
Naisip ko pa nga noon na parabang napakalaking kasalanan na hindi nakapunta si nanay at tatay.
11:18.0
Hindi na sana ako tutuloy sa pagpasok sa bahay dahil medyo nahiyana ako,
11:23.0
pero inakay na nila ako papasok.
11:25.0
Nagulat ako dahil napakaraming nakahaying pagkain doon pero
11:30.0
iilan lamang kami mga bisita nila.
11:34.0
Karamihan pa sa kanila ay puro matatanda.
11:37.0
Yung tipong matatanda na talaga,
11:40.0
purong puti ang buhok,
11:42.0
kulobot ang mga balat.
11:45.0
Nakapagtataka dahil puro karne na malalaking hiwa ang mga nakahanda
11:50.0
dahil karamihan nga sa mga narinig.
11:54.0
Mabibilang ko lang sa mga daliri ko yung mga bata na hindi nalalayo sa edad ko.
12:01.0
Inabutan nila ako ng plato at sinabihang kainin ko raw ang lahat ng gusto kong kainin.
12:09.0
Marami ako makain.
12:13.0
Habang sumasandok ako ng kakainin,
12:15.0
ramdam kong halos lahat ng mga taong naroon,
12:18.0
nakatingin sa akin.
12:21.0
Pati ng akmang susubo na ako ay,
12:24.0
hindi pa rin nawawala ang paningin nila.
12:28.0
Parabang hinihintay talaga nila kung makakain noon.
12:35.0
nagsikuhaan na rin sila ng kanika nilang pagkain.
12:39.0
Halos lahat ng mga taong naroon,
12:41.0
nakatingin sa akin.
12:42.0
Matigas ang pagkakaluto.
12:45.0
Hindi ko nga halos makayang muyain.
12:50.0
walang lasa at may pagkamalansa.
12:53.0
Hindi ko rin alam noon kung anong klaseng karne yon.
12:57.0
Na kasi siguro akong,
12:59.0
hindi yung baboy,
13:01.0
baka, kambeng o kalabaw.
13:06.0
kakaiba yung katulad.
13:07.0
Laking gulat ko nang makita ko yung mga matandang naroon.
13:11.0
Lahat sila ay panayang subo sa mga karne.
13:15.0
Inbang tipong parang,
13:17.0
dalawang araw silang hindi kumain.
13:22.0
at tila nag-uunahan sa pagkain.
13:26.0
Nakapagtataka dahil nangunguya nila ng maayos sa mga karne,
13:30.0
hindi sila nakatulad.
13:31.0
Ngayong karamihan sa kanila ay,
13:33.0
mga bungal-bungal at maitim na yung ngipin.
13:37.0
Pati na rin yung mga batang naroon na higit na mas bata sa akin,
13:41.0
ay ganon din kaganang kumain sa kanila,
13:44.0
na para bang hindi sila nahihirapan.
13:47.0
Hindi sila hirap sa pagnguya ng ganong katitigas na karne.
13:52.0
Mabuti na mga batang naroon,
13:55.0
hindi sila nakatulad.
13:58.0
At hindi sila nakatulad.
14:01.0
Huli na nga lang at hindi ganon karami yung inilagay ko sa plato ko,
14:05.0
dahil hindi naman ako malakas kumain.
14:09.0
Hindi ko na nga sana ubusin lahat ng nasa plato ko pero,
14:13.0
bigla na lamang lumapit sa akin yung may-ari ng bahay na yon.
14:18.0
Pinandilatan ako sabay sabing,
14:22.0
ubusin mo lahat ng nasa pinggan mo,
14:27.0
hindi ka na makakauwi sa inyo.
14:31.0
Napilitan akong ubusin lahat ng yon,
14:34.0
kahit pahalos ayaw ng tanggapin yun ang sigmura ko.
14:39.0
Hindi naman kasi masarap ang pagkakaluto,
14:42.0
malansa na matabang.
14:46.0
Nang maubos ko yun ay nagpaalam na ako para umuwi
14:48.0
dahil ramdam kong biglang sumakit yung tiyan ko.
14:52.0
Bago nila ako pinauwi,
14:54.0
pinadalhan pa nila ako ng isang platong ulam
14:57.0
kung saan pinagsama-sama na nila roon ang tatlong potay.
15:01.0
Pag-uwi ko sa bahay,
15:05.0
gagag kong iniabot yun kay nanay.
15:08.0
Si nanay naman yung tipo ng tao na maselan pagdating sa pagkain.
15:13.0
Kapag hindi na niya gusto ang amoy,
15:15.0
ay hindi talaga niya kakainin.
15:18.0
Nang maamoy nga niya yung ulam,
15:20.0
ay hindi man lamang niya yung ginalaw.
15:23.0
Sinabi ko rin sa kanya na hindi talaga masarap yung karne.
15:27.0
Lalong sumakit yung tiyan ko nun.
15:29.0
Nagpapawis na ako ng malamig.
15:32.0
Nakaramdam na rin ako ng pagkahilo.
15:35.0
Kahit mainit ang panahon nun,
15:37.0
ay pakiramdam ko,
15:42.0
Hindi na ako nakatiis.
15:45.0
Sinabi ko na kay nanay ang nararamdaman ko.
15:48.0
Pinahiran niya ng langis yung tiyan ko pero wala pa rin.
15:52.0
Parang may gumagalaw-galaw sa loob ng tiyan ko
15:54.0
na hindi ko malaman niya.
15:58.0
Parang may malagkit na laway
16:00.0
na gusto kumawala mula sa lalamunan ko.
16:04.0
At hindi nga nagtagalay ko sa yung kumawala mula sa bibig ko.
16:09.0
Nag-aalala na si nanay nun
16:11.0
dahil daig ko pa umano ang asong
16:13.0
nababaliw kong maglaway.
16:16.0
Mabuti na lang at maagang dumating si tatay.
16:20.0
Pagbukas pa lamang niya ng pinto
16:22.0
ay kaagad nang sinabi sa kanya ni nanay
16:24.0
yung pinahirapan niya.
16:25.0
Nang mga oras na yun,
16:27.0
napatakip pa ako sa mga mata ko
16:29.0
dahil nasilaw ako sa liwanag ng araw
16:31.0
nang buksa ni tatay ang pintuan.
16:35.0
Napakasakit sa mata ng liwanag
16:37.0
kaya naman ayaw na ayaw ko itong makita.
16:44.0
nung mga panahon na yun,
16:50.0
ng mga pinatay ko.
16:51.0
Hindi ko na rin maalala
16:53.0
ang mga pinagagawa ko nun
16:55.0
basta ikinwento na lamang
16:57.0
sa akin ni nanay ang lahat
16:59.0
nang bumalik na ako sa normal.
17:02.0
Umaangil umano ako na parang hayop.
17:05.0
Sumuksok umano ako
17:07.0
sa sulok ng aming bahay
17:09.0
kung saan hindi ako tinatamaan
17:11.0
ng liwanag ng araw.
17:17.0
nang bumalik na ako sa normal
17:18.0
kung saan hindi ako tinatamaan
17:20.0
ng liwanag ng araw.
17:22.0
Nang buksan umano ni nanay
17:24.0
ang bintana ay bigla na lamang
17:28.0
Pinagtakagat ko umano
17:30.0
yung braso ni nanay nun
17:32.0
kung saan nagtamoy ito
17:34.0
ng malalim na sugat
17:36.0
dahil sa higpit ng pagkakagat ko.
17:40.0
Natakot na raws talaga sila
17:42.0
nang makitang dinilaan ko pa
17:44.0
yung duguduan sa sugat niya.
17:46.0
Nang awatin ako ni tatay
17:48.0
ay siya naman daw
17:50.0
ang kinagat ko nun.
17:52.0
Katulad ng aking ina
17:54.0
nasugatan din siya.
17:57.0
Kahit anong awat nila sakin
17:59.0
ay pilit ko pa rin
18:01.0
inaabot yung mga sugat.
18:03.0
Parang tuwang tuwa
18:05.0
pa umano ako kapag nakakakita
18:09.0
Natigil lamang ako
18:13.0
Matapos buksan ni nanay
18:15.0
yung pintuan namin
18:16.0
na sa pulsakin yung liwanag ng araw.
18:19.0
Nagsusumiksik umano ako
18:21.0
sa ilalim ng lamesa
18:23.0
dahil ayokong nakikita yung araw.
18:26.0
Paulit-ulit umano akong sumisigaw
18:29.0
na isara ang pintuan nun.
18:32.0
Iyak nang iyak si nanay
18:34.0
lalo na nang makita niyang
18:36.0
sinasaktan ko na yung sarili ko.
18:39.0
Pinagkakakalmut ko yung mukha ko
18:41.0
pati na rin yung braso ko nun.
18:46.0
nagigil sa ginagawa ko
18:48.0
kaya naman napilitan na si tatay
18:50.0
na kumuha ng lubid nun.
18:55.0
umano akong iginapos
18:57.0
na nung una ay tutol umano
18:59.0
si nanay sa paggapos sakin
19:01.0
pero nang sabihin ni tatay
19:03.0
na pansamantala lamang yun
19:05.0
habang hindi pa sila nakakahingi ng tulong
19:07.0
ay wala na rin siyang nagawa
19:11.0
Nahirapan si tatay
19:14.0
dahil nagpupumiglas ako
19:18.0
Sobrang lakas ko umano nun
19:20.0
kaya naman pinagtulungan
19:22.0
nila ako ni nanay
19:24.0
na maigapos ng maayos.
19:27.0
Matapos nun ay sinubukan
19:29.0
ni tatay na mangininang tulong
19:31.0
sa mga kapitbahay pero
19:33.0
na natiling sarado
19:35.0
ang mga pintuan ng kanila mga tahanan.
19:37.0
Walang niisaman lamang
19:45.0
Pumasok muli sa bahay si tatay
19:47.0
at binilinan umano niya
19:51.0
nabantayan ako ng maigi
19:53.0
dahil magtutungo siya sa bayan
19:55.0
para doon nalang humanap
19:57.0
ng taong makakatulong sa amin.
19:59.0
Tinakbo umano niya
20:01.0
nang walang tigil
20:03.0
yung daan patungo sa bayan.
20:05.0
Ilang minuto lamang umano
20:07.0
nakarating na siya doon.
20:09.0
Isa sa mga pedicab driver doon
20:10.0
ang hininga niya ng tulong.
20:12.0
Ikinwento niya yung nangyari sa amin
20:15.0
at nagsabihin ni tatay
20:17.0
kung saan kami nakatira.
20:19.0
Nagsitinginan sa kanya
20:21.0
yung mga taong nakapalikit doon.
20:26.0
yung mga nakarinig sa kanya.
20:28.0
Bumakas ang takot
20:30.0
sa muka ng pedicab driver.
20:32.0
Gulat na gulat umano
20:34.0
si tatay nang sabihin ito
20:36.0
na hindi ilagan umano nila
20:38.0
yung lugar na yon.
20:40.0
Wala umanong driver
20:42.0
na pumapasok doon.
20:44.0
Gawa ng puro mga aswang
20:47.0
yung mga nakatira doon.
20:53.0
kukonti lamang sila pero
20:57.0
Dumadami sila gawa ng
20:59.0
hinahawaan nila yung mga taong
21:05.0
Hinatid umano siya ng driver na yun
21:06.0
sa bahay ng magpapamilyang
21:08.0
antengero at albularyo
21:10.0
sa kanilang lugar.
21:13.0
Pagdating nila roon
21:15.0
gagad namang sinabi ni tatay
21:19.0
Dalawa ang sumama sa kanya.
21:21.0
Yung matandang lalaki at yung
21:23.0
anak nitong panganay na kapwa
21:25.0
bihasa sa panggagamot
21:27.0
sa mga hinawaan ng aswang.
21:29.0
May sarili umano silang
21:31.0
kalabaw na may gareta
21:33.0
at yun na nga ang sinakyan nila
21:36.0
Nang malapit na sila sa bahay
21:38.0
ay ipinakita ng albularyo
21:40.0
yung dala niyang langis.
21:45.0
na sinyales na may mga aswang
21:49.0
Nang makita nila ako
21:51.0
ay kinumpirma nila
21:53.0
na nahawaan na raw ako nun.
21:55.0
Kaagad silang umusal
21:59.0
at may pinainom sila sa akin.
22:01.0
May ipinahid din silang langis
22:04.0
na ikinorte nilang krus.
22:07.0
Mayamaya ay nagsimula na
22:13.0
umanong sinuka nun.
22:15.0
Lahat ng kinain ko
22:21.0
May mga buo-buo pang karne
22:23.0
na ayon sa mga manggagamot
22:25.0
ay hindi umano pang
22:27.0
karaniwang karne.
22:29.0
Karne yung mano yun ng tao.
22:32.0
Nang maisuka ko na lahat
22:34.0
ay nawalan na ako ng malay.
22:36.0
Nagising ako na walang kahit
22:38.0
na anong natatandaan
22:40.0
sa mga pinaggagawa ko.
22:42.0
Ang tanging alam ko noon
22:44.0
ay hinang-hina ako
22:46.0
at hindi halos makatayo.
22:49.0
Nagtataka rin ako
22:51.0
dahil napakarami kong mga sugat
22:53.0
na gawa ng kalmat
22:55.0
at doon na nga nay kwento
22:57.0
ni nani ang lahat sa akin.
23:00.0
Nang araw din yun
23:02.0
nagtatandaan kami.
23:04.0
Tinulungan kaming lumipat
23:06.0
ng mga mabait na antingero.
23:08.0
Nagrekomenda din sila
23:10.0
ng bahay na paupahan
23:12.0
na pwede naming lipatan.
23:16.0
hindi na kami nakibalita pa
23:18.0
tungkol sa mga aswang
23:20.0
na nakatira sa lugar na yun.
23:23.0
Naging mapanuri na rin
23:25.0
si nanay at tatay.
23:27.0
Hindi na rin tumatanggap pa
23:29.0
ng kahit na anong
