Nag-iba ako ng editing software, therefore pati ung style ng edit nag-iba ng slight haha. Pero same pa rin naman na pag-uusapan pa rin ang mga disorders. Enjoy!! Support the channel by becoming a member! https://www.youtube.com/channel/UCSOoGSp9LOcfn9Mk8ni_RTQ/join Photos: Pexel, Freepik Disclaimer: The information in this YouTube Channel is not intended to be a substitute for medical or psychological advice, diagnosis or treatment. All content including text, graphics, images and information contained on or available through this channel is for general information purposes only. This channel makes no representation and assumes no responsibility for the accuracy of information on or available through this channel, and such information is subject to change without prior notice. You are encouraged to confirm any information obtained from or through this channel with other sources, and review all information regarding any medical or psychological condition or treatment with your physician or psychologist/ps

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Rodora X, Sibyl, Fight Club, Glass, Split, The Hulk?

So ilan lamang yan sa mga TV shows o mga movies na nagpo-portray ng isa sa pinakasikat na disorder.

So sobrang fascinating ng disorder na to kasi sa unang tingin parang fiction lang siya, no?

Pero sabi nga nila, reality is stranger than fiction so ayan, legit na may disorder na ganyan.

Pero ano nga ba yung disorder na to? Ano ba yung mga causes niya? Paano ba siya tinitreat?

Ilang personalities ba mayroon usually sa isang taong may disorder na ganito?

So yun yung mga pag-usapan natin ngayon sa video na to.

Pero before natin roll yung intro, yung technical name pala ng disorder na to is actually

Dissociative Identity Disorder.

Kaya yun, roll lang natin yung intro. Dali, dali, dali.

So normal lang naman na feeling natin merong iba't ibang versions yung identity natin, di ba?

Meron tayong office version, meron tayong student version, meron tayong teacher version, lecturer version,

meron din tayong casual version, and so on.

Pero etong mga versions na to is normal lang siya.

Ibig sabihin parang alam natin deep down na parang isa lang yung identity natin,

isa lang yung personalidad natin, isa lang yung pagkakataon natin,

So alam ko na iba-iba yung mga versions ko na pwede kong ipakita sa inyo,

pero alam ko deep down na isa lang yung JP sa mundo.

Isa lang yung identity ko.

Ngayon, sa mga taong may Dissociative Identity Disorder,

e, disrupted yung identity nila.

So hindi lang isa, hindi lang dalawa, hindi lang tatlo.

Minsan, numaabot pa yan ng 100 identities sa isang tao.

And yung mga identities na to usually meron silang complete personality,

meron silang sariling mga pangalan, meron silang mga sariling edad,

meron silang mga sariling expertise,

mga mannerisms, and handedness even, and so on.

Kumbaga parang ibang-ibang tao talaga sila.

Compared kasi sa normal, parang meron lang ibang-ibang version,

pero yung casual JP tsaka yung YouTube JP,

parehas lang na kanan yung laging ginagamit.

Right-handed siya, di ba?

Pero sa mga tao may DID, sobrang iba.

Nung mga identities na meron sila within themselves.

So sa DID, hindi naman importante kung gaano kadami

yung mga identities na present sa isang tao.

Basta meron silang alters na tinatawag,

e, considered as Dissociative Identity Disorder na yun.

So speaking of that, yung technical term sa mga personalities na yan

o mga identities na yan is alters.

Pinapakita sa media na parang dramatic yung mga nangyayaring changes,

pero in reality, instantaneous yun.

Siguro may magbabagong konti.

Like for example, nga dun sa mannerisms nila talagang,

for example, from being a very confident,

biglang magiging mahiyain na alter.

So magkakaroon sila ng konting changes sa kanilang body language.

Right-handed na yun.

So that's it.

So that's it.

So that's it.

So that's it.

So that's it.

So that's it.

So that's it.

to the people

usually, yung unang lumalabas na alters is yung mga protectorth type,

yung protector alters na kung saan sila yung very assertive,

, very matapang,

they will do what they want

and usually sila yung intense

but at the same time,

usually, sila din yung mga madidiscarte,

especially sa pera.

and then meron din mga ibang uters,

na parang lumalabas sila depende sa pangangailangan

ng tao na yun, usually triggered by stress.

Pag nastress sila sa isang bagay and then

let's say, for example,

na-stress sila regarding sa kanilang project,

sa kanilang schooling,

so gagawa sila ng isang alter

na very good sa school,

na very good sa paggawa ng mga school works

and being an academic achiever.

And then, of course,

yung diversity din ng mga alters na yan

na hindi sila nalilimita

sa biological makeup.

So, pwede mag-assume ng ibang gender

o ibang sexuality yung mga alters.

And then, diverse din pagdating sa age.

Minsan, yung mga alters nila

ay sobrang tanda o sobrang bata

compared dun sa taong merong DID.

So, talagang sky is the limit

sa pagpo-form ng mga bagong identities

sa mga taong meron ganito.

And we have to take note na yung mga taong

may dissociative identity disorder

eh hindi sila gaano aware

regarding sa ka-process

or regarding minsan sa mga ibang alters

na meron sila.

Parang minsan, di nila alam kung kailan magsaswitch

pero eventually, parang makikita din nila yun

or makikita din nila yung pattern

kung kailan lumalabas yung isang alter,

kung kailan maalis yung isang alter

and minsan, nakakausap din nila

na nag-uusap-usap din minsan yung mga ibang alters.

So, case to case basis siya.

So, napaka strange yet fascinating

ng disorder na to.

Kasi imagine na parang sobrang daming tao

within one na isang tao lang.

And you have to wonder

ano ba yung reason

kung bakit or kung paano

napu-push yung isang tao

to split their identity

para magkaroon ng gantong klaseng disorder.

So, in short

ano ba yung mga probable cause

ng dissociative identity disorder?

So, ang cause ng DID is almost similar

sa PTSD.

May biological part siya, meaning

may ibang tao is genetically prone sila

to develop this kind of disorder.

And of course, yung pinakasikat

na explanation about DID

is yung childhood trauma.

So, kapag sinabi kong trauma dito,

pinagalitan sila, it's really an intense

physical or even sexual abuse

na naranasan ng bata

noon, of course, nung bata siya.

So, pansinin ninyo, yung mga movies or yung mga series

na nag-i-involve yung mga tao may DID,

usually, yung kanilang mga backstories,

nagkaroon sila ng mga encounters,

nagkaroon sila ng mga traumatic

experiences. So, mayroon mga data

na nagsasabi na parang ang common is

parang na-burry sila alive,

o kaya naman talagang binubugbug

sila, pinapaso sila

na sigarilyo, and so on.

So, itong mga experiences na ito is very,

of course, traumatic. Dahil bata pa sila

when they experience this kind of trauma,

eh medyo kulang pa yung mga

resources nila on how to cope

with these kinds of trauma, with these kinds

of situation. Kasi kapag adult,

tapos naka-encounter ng trauma, may dalawang

route yan. It's either, ipiface nila

head-on yung trauma, and then parang

they can deal with it, they can cope with it

since meron sila mga experiences

and even social support, or meron silang

prone for PTSD. So, ang mangyayari

is hindi nila kakayanin yung trauma

and then magde-develop sila ng PTSD.

So, more about PTSD, dito or dito,

hindi ko alam kung saan lalabas yan. So, panoodin

nyo na lang. But, anyway, sa mga bata,

yung trauma, eh hindi

lang dalawa yung pwede maging

route nila. May pangatlo. So, yung mga

bata kasi, meron silang ability,

na nawawala usually kapag nagiging

adult na, and that is their

boundless imagination. So, one

way to escape that trauma

is to go to the imaginary

world. Pumunta dun sa

parang mundo na kung saan limitless

yung pwede nilang maisip, limitless

yung pwede nilang magawa, limitless yung pwede

nilang ma-imagine. Part nung boundless

imagination na yun is yung pag-a-assume

ng bagong identity. And

yung identity na yun can be someone

na pwedeng makapag-protecta sa kanila

dito sa traumatic experience

na naranasan nila. And then,

dahil nga naging effective yung gantong

klaseng coping para sa kanila, eh

ulit-ulitin nila whenever they experience

stressful situations or even

kapag naaalala nila yung

traumatic experiences nila. Parang gagawa

sila ng isa pang alter para mapigilan

yung mga memories

na yun from resurfacing.

And as you can imagine, mas maraming

stressful situation na mararanasan

yung tao ay mas maraming mga alters

ang lalabas sa taong

ito. Kaya minsan

numabot sila ng 100. Ngayon,

ang tanong, eh paano nga ba tinitreat yung mga

gantong klaseng cases?

So, since ang cause niya is almost

similar sa PTSD, yung treatment din

niya is almost similar din sa PTSD.

So, kailangan i-reprocess

ng kliyente yung naranasan niya

na traumatic experience during his

or her childhood. And then,

cope with it in a healthier way.

Ang goal dito is magkaroon sila ng insight

kung bakit sila gumawa ng mga alters

So, usually yun nga to protect them.

And then, eventually, makamove on sila.

Emotional speaking dun sa experience na yun.

And once na nagawa na nila yun,

may chance na pwede silang

magkaroon ng tinatawag nating reintegration

ng kanilang identity.

Kung baga, parang dahil nga alam na nila

yung purpose ng mga alters nila

and then ngayon na parang na-process

na yung trauma, parang hindi na nila

kailangan yung alters na yun.

So, kung baga, parang unti-unti,

through the process, binubuo na

or parang pinagkoconnect na

yung mga dissociated identities

na meron siya. So, from dissociated

identities into reintegrated

identity. Yun nga lang,

konti lang sa mga taong may DID

na nag-undergo ng psychotherapy,

ng ganitong klaseng psychotherapy, ang nakakaranas

ng reintegration. So, sa isang data,

parang 12 out of 54 cases lang

ang naka-achieve ng reintegration.

But, of course, syempre, hindi natin alam

maraming factors ang pwedeng involved dito.

Like, for example, yung client mismo, and even

yung psychotherapy style. Kaya naman,

may mga ibang nagkikritisize sa ganitong

klaseng approach sa treatment

ng DID. Parang sinasabi nila

yung trauma model daw is somehow

problematic. Kasi ang tendency

daw kapag ganito yung modeling natin

sa DID is, possible na

during psychotherapy is

imbis na mag-unearth ng mga

childhood trauma, yung mga

psychotherapist or yung therapy itself,

it is also quite possible

na mag-implant ng bagong

memories yung psychotherapy na yun

sa mga kliyente nila.

So, maraming pwede maging implications

dun. Unang-una sa lahat is dahil

nagkaroon nga ng parang hinukay,

tapos nagkaroon ng false memory

that is stressful. And stress can be a

trigger for creating another

alter. So, imbis na

gumaling, imbis na mag-reintegration,

mas dadami pa yung mga

alters. And then another

implication dun is probably

medyo legal na. Kasi usually

sa mga trauma na yan, may mga ibang taong involved.

So, kung may ibang taong

involved, possible na

ipahuli siya and then

magkaroon ng legal battle and so on.

Tapos malalaman

na false memory lang pala siya

or may chance na false memory lang siya.

So, it's another can of worms.

Kaya naman, may mga ibang kampo na

nagsasabi na yung trauma

model ng DID is

not really the one, all, and

all conceptualization ng DID.

Kaya naman, may mga ibang approaches

in terms of treatment ng DID.

So, parang may mga nagsasabi nga

na parang hindi naman kailangan talaga

ng reintegration. Lalo na

kung nagkaroon na ng insight

yung client regarding

sa kanyang situation. Parang imbis

na ma-distress siya about it, parang

tatanggapin niya na lang na marami siya mga alters

and yung mga alters ito is always there

to help him or her

sa kanyang daily life. So, kung baga,

ang gagawin ng mga psychotherapist is parang

gagawin siya ng psychoeducation regarding

sa kanyang disorder. Ano yung mga

potential stressors na pwede niyang

makaharap because of this

disorder. And even parang tuturuan

siya ng basic stress management skills

sa mga problems

ng real world. Mga general problems

and para hindi na sumobra or

di na dumami yung mga alters

niya. And para mamanage siya na maayos yung

dissociative identity disorder

niya. So, yun yung mga potential

ways on how to treat DID.

Pero in general, isa ito sa mga

pinakamahirap na itreat.

As you can see nga, yung kanilang prognosis

is not that high.

But at the end of the day, yun nga, as long as

hindi na masyadong madidistress yung tao

regarding sa kanyang situation,

I guess that's good enough.

Kesa naman yung parang sobrang distressed

siya about it. In other words, marami

pang research ang kailangan para

masabi kung ano ba talaga yung treatment

for DID.

So, isa na siguro sa

mga over-represented na disorder

sa media yung dissociative

identity disorder. Mapa

Hollywood man yan, mapa TV series man

yan, mapa novels, k-drama,

and even dito sa Philippines, diba?

Gumawa na sila ng series about

dyan. Yung Rodora X. Yun lang yata.

Hindi ko alam. Of course, just like any other

disorders na pinaportray sa media,

eh, napakalayo ng realidad

natin sa kung ano yung nasa

screen. Diba? This time, mas strange

pa yung reality compared sa fiction.

Kasi sa media, parang sinasabi,

tatlo, dalawa lang yung mga

outer alters nila when in reality, it can reach

up to a hundred.

O kaya naman, napakasimplified ng conceptualization

nila regarding sa DID.

It's either may isang mabait,

may isang masama na personality.

When in reality, mas complicated

ba dun? Mas maraming conceptualizations,

mas maraming hypothesis, and even

yung mga explanation kung bakit

lumalabas yung DID sa ibang tao,

sobrang complex.

Till now, hindi pa ganong naintindihan

kung ano ba talaga yung cause ng DID

and therefore yung treatment, medyo nahirapan

pa rin tayo. So, regardless,

eh, mas mainam pa rin na kumunsulta

tayo sa mga eksperto, especially

kapag nakakaranas na tayo ng sintomas

na to, or yung mga mahal

natin sa buhay ay nakakaranas ng gantong

klaseng sintomas. Eyan, napag-usapan

natin kung ano nga ba yung DID,

ano nga ba yung potential causes nya,

ano ba yung potential treatment, and sana

may natutunan kayo, and nag-enjoy kayo

kahit papano. So, maraming maraming salamat

sa mga members natin na directly

sumu-support sa ating channel. So, ayan sila,

tignan nyo na lang kung nasan, no?

And of course, maraming maraming salamat din sa mga

subscribers, sa mga likers, sa mga commenters,

and sa mga tao mag-share

ng video na ito.

So, yun mo na sa ngayon, and maraming

maraming salamat sa pakikinig, and as always,

enjoy learning!

Bye!

Long time no see!

Bye!