📌Official FB Account 💯 https://www.facebook.com/techramFB 💯 https://www.facebook.com/manalastasRamil 👋ATTENTION👋 📌Mag Ingat po sa mga Scammer at Fake accounts po sa FB 📌Paalala po na HINDI po kami hihingi ng ano mang impormasyon po ninyo o mag memessage para HUMINGI O MAG SOSOLICIT. 📌Ngunit sa mga nais pong mag pa abot ng pagmamahal sa ating mga kababayan, tanging sa Official FB account lang po tayo makipag ugnayan. Thank you for your support kaTechRam! and Dont forget to SUBSCRIBE! 👉https://youtube.com/techramvlog 👉TechRAM Kids: https://youtube.com/techramvlog Join this channel to get access to perks: https://www.youtube.com/channel/UC3gu7p27dis86qsoizzMgMg/join #TechRAM #LifeLesson #OFW

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Oo, bakit?

Oo, hindi galing ka.

Eww, horrible.

Hindi, bakit ganyan yung iti mo?

Maganda si ate Bella, no?

Oo po.

Pero bawal nga man ligaw.

Ah, bawal ligawan yung mga scholar natin.

O, kailan pwede ligawan?

Ha?

Ha?

Oo po.

Ito kanino ba?

Ha?

Tumibok?

Hindi. Nagaganda lang po sa mga scholar.

Wala pala akong mga daali doon.

Ha?

Wala pala akong madadaali doon.

May tanong ako, Nay.

Gano'n na po kayo napamahal dito,

sa lupa, dito, sa bahay niyo?

Mula nung tumira kami dito.

O, may sakit na nga

si Apo Sinim.

Kaya po nandun kami.

Naka-dextrose na kami.

Yung po nagbigay ng lupa sa inyo?

Hindi pa naman ito totaling ano.

Pero sabi ni Apo,

hanggang dyan lang kami.

Ibigay po niya?

Oo. Kahit daw magpabato ako,

pero huwag ako lalagpas

diyan siya may ugasan ng ano.

Siya na rin po nagsabi.

Pero mahirap din.

Mahirap din siya.

Hindi natin, ano, diba?

Pero papasalamat na rin ako

kasi tumagal kami

ganyan.

Halos ilang taon na si Bel.

Mula nung mga nakakawan, dito na kami.

Ilang taon ka na, Bel?

Twenty-one.

Twenty-one years na dito.

Mga bahit naman sila.

Kinurang naman akong

anak.

Ganito po,

nay, ate Bel,

kasi siyempre tayo,

numiingi tayo ng guidance

kay Gal.

But nung medyo matatapos na yung

promised land,

sabi ko,

siyempre hiniingi natin kung ano.

Bakit, kuya Kirby?

Totoo yan, kuya Kirby.

Parang mararamdaman mo yan.

Kasi parang

na, na,

ano po nang puso't isip ko,

na gusto ko,

kayo po yung pangalawang ano,

yung ilalagay ko sa promised land.

Talaga?

Angay.

Dinadasal

ko talaga yung...

Kasi yung ano ko,

wala naman yung pamilya dito.

Kasi dito,

ano, hindi mo,

kahit sabihin nilang

gano'n,

siyempre may mga anak din yan.

Kahit sabihin, sinabi nilang mag-asawa,

may mga anak din yan.

Mahirap.

Mahirap.

Pero kung ano na, pamahal na rin

ako dito, kasi mabait naman sila.

Napakabait

naman nila dito.

Pero gaya niyan,

sakit na rin siya.

Hindi natin masasabi, diba?

Ba't ka naiyak, ate Bel?

Anong...

Kasi...

Kasi...

Pinipray nyo rin po pala yun?

Pinipray ko rin kasi,

dito kasi

hindi namin,

hindi namin

masisurong ano kasi,

siyempre,

hindi naman sa amin to.

Kahit ibigay sa'yo,

yung mga anak,

siyempre, kahit may bas-bas nilang

mag-asawa, siyempre may mga anak

din yan.

Kasi naalala ko po yung mga

napag-usapan natin.

Basta yung...

Siyempre, yung mga napupuntahan ko,

hindi ko kasi mabibigay

instant yung ano.

Hindi tayo kasi yung parang...

Nung nagkakilala tayo,

pangarap ko na yung

promise lang talaga nun.

Kasi, yung baga,

pwede natin gawin

yung bahay niyo.

Gawin natin yung

bahay dito. Pero, yung

nasabi ko na sa vlog na yung

pangarap ko na ano, hindi siya

natutuloy-tuloy dahil nga sa mga

ginagawa din nating ibang bahay.

So, ang ano ko, dahil

siguro yun din nung ano,

nung sinisigo ng puso ko,

nung isip ko,

na kayo,

si Nanay Bless, si Bel,

ang dalin mo dyan.

Kasi ano eh, yung

pangarap niyo sa anak niyo, yung

sakripisyon niyo, lahat. Yun yung parang

maano sa isip ko.

Ako naman talagang

inano kong, kahit sabihin

nung ano, kasi tinurin ko na rin

yung magulang si Apong din eh.

Ang sabihin niya siya,

kaya diyan kayo. Ano, tanong mo yan?

Pero hindi ko rin inano kasi

sa kanila yan eh.

Hindi naman ako yung

taong anuhin mo na

hindi para sa'yo talaga.

Salamat kong

ibigay, diba? Pero kung ano,

huwag tayo mag-angad.

Kasi yung paggawa naman ng

building na yun, hindi lang taming

family manalastas.

Meron ding ibang nagshare.

Merong nagshare sa lupa,

si Tito RJ, yung

1,000,006,000 niya.

Mga katekram natin, yung mga

sponsors, siguro mabot din ng

kulang 800,000,

ano, 600,000,

mga ganon. Tapos

yung sa amin, yung

pinag-share-share namin talagang ang family

manalastas, nasa

4 million na.

Malaki.

So, sana, ano po,

sana... Pero ang ano

doon, may mga rules, Nay.

Hindi siya permanent talagang

yung mga dinadala doon.

Kaya ni Tito RJ sabi niya,

wag permanent. Yung ano,

pag okay na yung pamilya,

at kaya na ng tumayo, kagaya

ni Ate Bel,

isa na siyang nakatapos

na, sumasawad na

ng maganda, okay na yung buhay,

kahit pa paano, kaya na

talagang... Masaya, kaya na

kung tumayo yung sariling buhay.

Para marami

nga matulungan, hindi lang...

So,

bini-welcome ko po

kayo doon, Ate Bel.

Basta naging mabuting

anak ka kay nanay.

Alam ko naman, napakabuti mong anak.

Ginagawa mo lahat.

Inansyad ka nga lang eh. Ayaw mong

kung nasa school ka, school ka lang, di ba?

Ayaw mo nga siyang iwan eh.

Binabantayan mo nga lang siya, di ba?

Tignan mo. Higit pa sa

pinapangarap mo, ibigay ni

God sa'yo.

Maniwala, katotoo yun. Basta ginagawa mo

din yung kaya mong gawin

para gumanda yung kinabukasan mo.

Tama yan,

yung pag-aaral. Yan talaga

yung anong... Yan yung talagang una

mong aayusin eh.

Pag okay na yan, do'n ka na

naman doon sa

next step mo naman.

Kasi hindi siya talaga

instant na yaman

kagad o instant ganda kagad

ng buhay. May proseso

na

ibibigay ang ating Diyos

para mas maging matuto tayo.

Kailangan paghirapan mo.

Para yung

pinapangarap mo,

hindi agad-agad. Maganda yung

number one, number two.

Kung pataas ka,

yun ang pinakamaganda.

Tama na. At saka yung ano,

yung unti-unti, tinuturuan mo

tayong maging marunong,

matuto, ano yung

dapat o ano yung hindi dapat.

Kailangan talaga.

Kung may pangarap ka sa buhay,

kasama ang pagsubok eh.

Kailangan malagpasan mo yun

bago mo makuha kung ano

minimitin mo sa buhay.

Kahit sa nga naman ati Bel,

sa experience ko lang,

talagang napakahaba

ng proseso

na ibibigay ng ating Diyos

para matuto,

para maging matatag tayo.

O.

Kasi sa dinadaanan natin, ano,

ako,

karami ko ng pinagdaanan.

Pero,

kumbaga,

inaano ko na kailangan

maano ito,

mairaos ko

yung isang bagay na

wala kang tinatapakan.

Yung bang akit ka sa

agdaanan na walang

aharang sayo.

Wala ka naman inaano sa kanilang.

Makukuha mo talaga yung

isang bagay na minimitin mo na

may ganyan-ganyan eh.

Pero pag bandan

na sa dulo, dire-direcho

na yun.

Iyan ang nararanasan ko ngayon.

Kaya sabi ko nga sa kanya,

para sa iyo rin yan,

hindi sa akin. Kasi hindi naman ako

magiging bato.

Wala naman nagiging bato sa mundo.

Hindi na kailangan. Maywanan kita.

Meron kang

patutunguhan.

Yun lang ate

Bel,

napakaganda ng aral na

natututunan ko kay nanay mo.

Una sa lahat, siyempre, ang ating

Diyos, kababaan ng loob,

pagmamahal sa kapwa,

respeto.

Yun lang naman talaga eh. Yung kababaan

ng loob, pakikisama.

Ang pinaka-antrepes namin,

pakikisama mo.

Basta wala ka naman ginagawang masama.

Wala naman ginagawang masama sa kapwa.

Babalik at babalik sa iyo yun.

Kumbaga.

Magandang halimbawa

ang isang bagay,

na wala kang tinatapakan,

makakalakad ka ng diretso.

Tama. Basta pure

yung puso mo.

Ibi-bless ka ni God.

Basta una-una hindi ka nakakalimot sa

taas. Pinaka nang gawin yun.

Pero nai, anong plan ninyo?

Kailan po kayo lilipat?

Tinatanggap nyo po ba yung

anak ko po sa inyo?

Yung alak ko po sa inyo?

Sa akin, gusto kong

tanggapin din kasi dina-resolve the

salco rin yan eh. Kung ano,

ayos pa naman kami din eh.

Mga ano pa siguro ate Bel,

okay na siya siguro mga isang

buwan pa.

Akong ano ko,

okay naman ang

tindahan dito. Medyo okay

naman. Ngayon,

ano ko sana sa kanya,

pag nakatapos na,

medyo makakapahinga-hinga na rin ako.

Gusto ko na rin makapahinga-hinga.

Hindi po, hindi po ba

mas okay pagka

baba nag-aaral siya, dun po muna

kayo?

Yung itong nga na pwedeng

tindahan eh.

Iniisip ko nga po, saan po

natin ilalagay dun yan?

Kasi ayos naman

ang takbo rito.

Pero nasa magkano po

ba ang kinikita nyo na dito?

Ang kinikita ko sa

ano, sa isang araw.

Masyadong 150 lang.

Ganun lang po talaga?

Kasi hindi na ako nagtitinda ng alak.

Nung alak,

itinanggal ko na yun.

Kasi nakakasama.

Kaya, isa yun

itinanggal ko.

Kasi talaga yung ganyang tindahan,

kate Graham?

Utang.

Tapos hindi naman talaga kalakihan po yung tubo?

Hindi, hindi kalakihan yung tubo.

Pero, kumbaga,

naira-raos din.

Kasi nga, gaya nyan, yung lending

nga, number one yun,

para makaraos kami.

May mga lending din ako ramin.

Magkano na po yung utang ng lending?

Nung nakaraan,

16,000.

16,000 na?

Lending yun.

Araw-araw kong humulugan yun.

Pero, naira-raos naman,

kahit pa paano.

Magkano tubo?

Kumari 10,000 na yun?

10,000, mayigit 2,000.

3 months.

Sakit naman yun, 3 months.

Pero,

makakabawi ka rin.

Kailangan yung, ano mo,

magaling ka dun sa

magpahigot.

Paano po talaga yung pasya nyo?

Ang pasya ko kasi, gaya nyan,

marami rin akong, ano,

eh...

Ang gatma rin, di nyo maiwan to?

Oo, ang gatma rin, di ko maiwan to na.

Siyempre, ayaw ko naman masira sa

barrio na

meron akong pagkakautang.

Kailangan ma-ano ko

muna yun.

Oo, okay.

Ayaw ko naman masira, kasi

kailangan maka-ano.

Naintindihan ko, Nay.

Napakabuti ng puso nyo, no?

Okay.

So, aayusin mo muna

yung mga

pinagkakautangan dito.

Siyempre, ito, number one,

itong inyong income.

Ito yung pinagkukuha na naman.

Pinupokus ko kasi sa kanya lahat.

Hmm.

Punting, ano, sa kanya.

Hmm.

Siya, umuwa pa siya ng bahay.

Namama siya eh, pagkakay.

Kailangan tutok mo talaga sa kanya.

Okay.

Di ba? Mahirap.

Mahirap, pero ginakailangan.

Hmm.

Anuhan mo ng...

ginakailangan.

So ngayon, ilan yung school? Ilang kayo, ate?

Thirteen ba kayo? Twelve?

Okay, ano.

Kung tatanungin ko talaga sila, kate Kram,

lahat ng mga scholar natin,

talagang maraming

pangangailangan. Pero,

sa awa ng ating Diyos,

kahit papano, yung naibibigay

lang natin na pagmamahal.

Malaki rin tuleng po yung naibibigay.

Pero ito ngayon, Nay,

ito nga po, sabi ko nga po, pag-bear,

gagawin kong

five thousand yung kanilang allowance.

Kaya...

Malaking tulong din yun, Ram.

Thank you, Nay.

Malaking tulong din. Kung wala kayo, eh.

Eh? Sino, Nay? Siguro.

Siyempre, di ba,

sabi mo nga eh,

ihabol ko yung anak ko.

Ang totoo niyan, ayaw niyang pumasok.

Nakabasi sa sabas, eh.

Pinilit ko talaga.

Alam mo, tumulong pa

sa amin yung kapitan dito.

Nagintay kaming tatlong oras,

nakaupo lang kami sa bangko.

Yung lakad namin, walang katyakan.

Naghihintay lang kami

kasi huli na nga siya.

Nalabasan kami,

nung kapitan, anong ginagawa niya dyan?

Ayaw po kaming tanggapin kasi huli na.

Tara,

punta tayo kay Vice Mayor Antimano.

Grabe, no.

Kasi kay... Ako, hindi ako

talaga nawawala ng ano.

Pag talagang taimtim ka,

kahit ilang oras ka na naghihintay,

may dadating at dadating.

Yun ang naranasan ko na

ayaw niya nang pumasok

kasi wala nga. Di ba pandemya?

Yung labada ko, dalawa lang.

Anong gagawin dalawa?

Kakain ka,

investusin mo, nagagamot din ako.

Ala talaga, lansyado.

Ngayon, nung nakuha mo kami,

talagang sinikap kong andaba na.

Para sa kanya yun.

Thank you, Nay.

Talagang sinikap po na.

Pero hindi din po ako yun.

Talaga.

Pero ano pa rin,

ang pasasalamat pa rin kay nanay,

kasi siya lang naman talagang

tumaguyod. Tayo, ano lang naman tayo,

ano ba naman po yung

P3,000 naman?

Malaking ano na yun, Rang.

Malaking bagay yun, Rang.

Sinasabi ko sa iyo.

Napakalaking tulong yun sa amin.

Thank you po. Kaya sinisikap po

kate, Kram, pagka yung BIR,

start nung BIR,

yung ginagawa po natin, P5,000.

Dati,

Dati, P4,000

may bikas yun.

Pero ang mahal ng bikas mo ngayon.

P58 na.

Ano ang nangyayari sa bikas?

Kilo-kilo na nga lang.

Pero okay, walk-around naman.

Ilang araw na lang,

magkikita na tayo.

Pero, kuya,

may ihawa ka pa na pera dyan, diba?

Magkano pa ba yung natira dyan?

Ano ba talaga?

Galing po kami

mission eh. Eto,

i-advance ka nung

kahit pa paano.

Pagdamutan mo na yan, ate.

Ilang ano lang naman, kate, Kram.

Kung ano lang talaga, kung di lang talaga

nasabay-sabay yung ano talaga,

pero yung promise lang talaga

yung ano natin.

Pero, malaking

malaking

madami tayo maayos na bata.

Madaming bata

na maayos.

Yung ano lang, sabi ko,

yung simpleng mura lang, maayos natin.

Yung simpleng makilala nila si God.

Magkaroon ng takot sa mga magulang.

Hindi nila mumurahin

yung mga magulang.

Yung mga kaibigan.

Lumaki silang tuwid.

Lumaki silang na may

takot sa Diyos.

Sa mga magulang, sa mga kapatid.

Yung unang-unang respeto.

Yan lang pinag-adapt.

Yan lang, Nay. Ano lang.

Gusto ko lang iparating sa inyo yung aking

balita na anytime

pwede po kayong umuwi doon.

Kung ano po kasi,

ang inaano ko naman,

ayaw ko naman din eh.

Ayaw ko naman kasi halos dito ko yung pinanganak eh.

Dito lang kami,

sinerte magkaanak

ng tatay niya.

Nine years kami nagsasama.

Wala kami anak.

Dito kami sinerte.

Bakit ka nangingiti?

Nakakita ka lang na maganda eh.

Paano, Nay?

Hindi ko na...

Gabi na po kayo.

Thank you po.

Salamat ah.

Welcome po.

Ay!

Ang bayad natin sa...

Hindi, okay na yan. Okay na yan.

Okay na yan.

Okay na yan.

Lalo na kaya, ate Bel.

Masaya ko na makasama ka namin doon.

Kasi alam ko yung

sakripisyon ni mama mo.

At makakatapos.

May ibang bata dyan. Nag-asawa Ram.

Boyfriend.

Kasi yung iba, ate Ram,

iba natin mga scholar naman.

May kuya, may ate, may tita.

Si ate Bel,

siya lang talaga.

Kaya po, thank you, Nay.

Kaya sabi ko nga sa kanya. Sa pag-aral, wala akong problema sa kanya.

Thank you, Nay, sa pagiging

matatag mo. Thank you naman,

ate Bel, sa pagiging matatag mo

sa pangarap niya ni Nanay.

At alam ko... Kasama ka doon.

Siyempre.

Kasama ka doon.

Amoy pawis ako, Ram.

Dahil ang dami ko linabad.

Welcome na tayo.

Welcome, Nay.

Welcome, welcome.

Ano, magkikita naman tayo sa...

Sige, salamat, ah.

Welcome, Nay.

Bye, po.

Welcome.

Bakit?

Hindi, bakit ganyan yung ngiti mo?

Maganda si ate Bel, ano?

Oo, po.

Pero bawal nga maligaw.

Ah, bawal ligawan yung mga

scholar natin.

O, kailan pwede ligawan?

Ha? Ha?

Oo.

Ito kanino ba?

Ano ba talaga?

Tumibok?

Ha?

Tumibok?

Maganda lang po sa mga scholar.

Wala pala akong mga daali doon.

Ha? Wala pala akong mga daali doon.

Wala pala akong mga daali doon.

Bawal nga. Kasi pag-aaral muna.

Ayaw namin ng

iligawan sila.

Gusto namin

focus sila sa pag-aaral.

Kasi madali na yung

lab-lab na yun pagka nakatapos na.

Gano'n siya kaganda?

1 to 10?

2.8

Oo. Kaya pala.

Blooming.

Hi.

Kapogi mo dyan.

Hindi.

Parang artistayin talaga.

Pagka nakakukunta ka ng maganda,

parang

parang naboblooming.

Hindi po.

Bye-bye po, ate Graham.

Magandang gabi po sa inyo.

Bye po.

Bye.

Gabi daw po.