01:01.0
Saguwa ko natuklasan ng mga misteryong mahirap paniwalaan pero tunay na karanasan.
01:07.0
Sa halos dalawampung taon na pagiging DH ng nanay ko sa Hongkong ay nakaipon naman siya ng malaking pera.
01:15.0
Magaling siyang humahawak ng pera, matipid at hindi kastador.
01:21.0
Madiskarte sa buhay at matapang sa pakikipagsapalaran.
01:26.0
18 anyos pa lamang kasi nang lumipad si nanay para maging katulong noon.
01:30.0
Yung perang kinita niya ay ginawa niya.
01:32.0
ang pampatayo ng malabahay, bakasyonan o rest house na gusto niyang paupahan sa mga turista
01:38.0
o mga naglalakbay na nagahanap ng matutuloyan para sa isang linggo o ilang araw.
01:47.0
Hindi pa uso yung mga Airbnb noong taong 2001.
01:51.0
Meron na kaming negosyong parang ganun.
01:54.0
Nagpatayo si nanay ng malaking bahay, bakasyonan, malabahay, bakasyonan,
01:59.0
Nagpatayo si nanay ng malaking bahay, bakasyonan, malapit doon sa isang bundok,
02:04.0
nabantog na tourist spot sa Kamsur.
02:08.0
Katwira ni nanay,
02:10.0
imposibleng mabakanti ito,
02:12.0
dahil napakalapit lamang ito doon sa bundok o vulkan na iyon.
02:20.0
Simpleng bahay na mukhang tradisyonal na bahay kastila,
02:23.0
ang disenyo ng dalawang palapag na bahay na pinatayo niya.
02:27.0
Malawak at mas malawak ang bakuran,
02:30.0
kaya naman napakagandang tingnan mula sa labas.
02:35.0
Pinaghirapan talaga naming mag-ina ang pagpapatayo at pagpapaayos ng bahay bakasyonan na ito.
02:41.0
Noong matapos ang pagpapagawa,
02:43.0
kami muna ni nanay ang tumira dito.
02:46.0
Wala pa kaming kapitbahay noon kaya napakatahimik.
02:50.0
Walang kataw-taos sa paligid,
02:52.0
maliban sa aming dalawa.
02:57.0
Makalipas ang isang buwan ng pagpapaganda sa lugar,
03:01.0
bigla kong naitanong sinanay ko kung paano kami magkaka-customer sa lagay na iyon.
03:06.0
Hindi malapit sa bayan yung bahay at malapit pa sa masukal na gubat,
03:11.0
sa paanan ng bundok o vulkan.
03:14.0
Kung walang turistang mamamasyal,
03:17.0
malapit sa bahay namin ay walang makakaalam na may paupahang ganon.
03:21.0
Sinanay ang nakaisip na gumawa kami ng anunsyo.
03:25.0
Magpagawa o manok kami ng leaflets na pwede naming idikit sa mga postes sa bayan
03:30.0
o ipamigay sa mga turista na nagkahanap ng matutuloyan.
03:34.0
Ganon nga ang ginawa namin mag-ina.
03:37.0
Kinuna namin ng litrato ang bahay at pumunta kami sa bayan para magpagawa ng flyers at leaflets.
03:45.0
Noong matapos ang pagpapaprint,
03:46.0
agad namin itong dinikit at ipinamigay sa mga tao sa bayan.
03:51.0
Marami ang nagtanong, natuwa, nagulat at kinain ng kurisidad tungkol sa bahay.
03:58.0
Ikinatuwa namin ni Nanay yun dahil gumawa ng ingay ang mga leaflets na naglalaman ng negosyo.
04:05.0
Lalo naming tinyaga ni Nanay ang pamimigay ng flyers kahit na walang masyadong interesado na magrenta ng bahay-bakasyonan.
04:11.0
Hindi kami sumuko agad.
04:15.0
Isang araw, abala kaming mag-ina sa pag-aalok,
04:19.0
nang biglang dinakma si Nanay ng isang pamilyar na matandang babae,
04:23.0
si Tia Maring, kasama ang asawan niyang mukhang may sakit.
04:30.0
Leti! Mahigpit agad ang hawak sa braso ng tiyahin ko kay Nanay.
04:36.0
Ba't ganyan ang itsura ninyong mag-asawa?
04:39.0
Tanong ng Nanay ko sa pinsan niya.
04:45.0
Natulala kami ni Nanay ng ilang segundo.
04:48.0
Umupo kami at kumain muna sa isang karenderya sa may palengke
04:53.0
bago nagkwento ng detalyado ang pinsan ng Nanay ko.
04:58.0
Ayon sa kanya, matagal na umanong,
05:01.0
inaatake ng para duno ang tiyahin ko.
05:05.0
Nakatira kasi sa liblib ding lugar ang Tia Maring ko
05:08.0
at ang asawan niyang may kanser sa atay.
05:11.0
Napatanong ako kung ano yun.
05:14.0
Nanghilabot ang Nanay at tiyahin ko bago nagsalita ang tiyurwel ko.
05:20.0
Ayon sa tiyurwel ko nun.
05:23.0
Sa kanila umanong sa kagandahin ko,
05:25.0
ang para duno ay mga aswang nakamukha ng mga normal na tao.
05:30.0
Meron silang napakahabang mga dila na ginagamit nila
05:34.0
para tikman ang hangin para sa mga sinyalis ng kamatayan.
05:38.0
Tulad ng kung paano ginagamit na mga ahasang kanilang dila
05:43.0
para maghanap ng mga mainit na dugong mabibiktima.
05:48.0
Karaniwang mga aswang,
05:50.0
ang napakahaba nilang dila para pakinggan ang mga tao
05:54.0
na guusap sa loob ng isang bahay.
06:00.0
sa kagayan lang merong para duno.
06:03.0
Hindi niya inakalang,
06:06.0
pati din sa Kamarines,
06:08.0
ay laganap na rin ang mga aswang nun.
06:12.0
Biglang nabuhayan ang mga aswang,
06:15.0
at nangyari ng mga aswang,
06:18.0
biglang nabuhayan ang natutulog kong mga ugat,
06:22.0
nang hilakbot ako at natakot.
06:26.0
Nagkwento si Tiamaring na ang para duno ay mga aswang na kumakain naman noon ng bangkay,
06:32.0
at madalas silang naghihintay malapit sa bahay
06:35.0
kung saan alam nilang naroon sa loob ang isang taong may kramdaman
06:39.0
o taong malapit ng mamatay.
06:42.0
Sasandaling marinig nila ang sino man sa loob ng bahay nayon
06:46.0
na binibigkas ang salitang kamatayan o anumang salitang nauugnay dito.
06:51.0
Ang taong may sakit ay agad na namamatay.
06:55.0
Ito ay dahilan sa kakaibang itim na kapangyarihan ng para duno.
07:02.0
Pagkatapos ay maghihintay sila ng kanilang pagkakataon
07:06.0
na nakawin ang bangkay para lantakan at kainin ng buong buo.
07:11.0
Gamit ang kanilang matatalas na pangil na nasa loob ng malaki nilang bunganga.
07:18.0
Napabuntong hininga sinanay bago nagtanong.
07:23.0
Huwag mong sabihin, inataki kayo ng para duno?
07:30.0
pinasok kami sa loob ng bahay namin ng isang lalaking nakakamisetang kulay puti
07:35.0
at pantalo nayari sa katsya.
07:37.0
Gusto niyang lapain ang asawa ko.
07:39.0
Maluhalo ang pagkikwento ng tiya Marinko.
07:44.0
Mabuti na lang at nahihagis ko ang gasera sa pagmumuka ng para duno.
07:49.0
Naglihab yung katawan niya.
07:51.0
Tumalilis ng takbo.
07:53.0
Kwento ng tiyo Ruelco.
07:56.0
Pero hindi naumano nila na pigilan pa ang paggapang ng apoy sa buong bahay
08:01.0
nayari lang sa Kawayan at Dayami.
08:04.0
Mabilis na natupok ang buong kubo nila.
08:06.0
Naghanap sila ng saklolo.
08:08.0
Matagal daw nila kaming hinanap.
08:11.0
Pinuntaan pa umano nila kami sa bahay namin sa Pilipero.
08:15.0
Wala nga kami doon ni Nanay Gawanang.
08:17.0
Nagpapaganda kami ng bahay bakasyunan.
08:21.0
Nakiusap habang lumuluha si tiya Marinko sa nanay ko na kung maaari
08:26.0
ay sa bagong bakasyunan muna makitira silang mag-asawa.
08:31.0
Wala rin kasi silang nailigtas na gamit bukod sa wala niya.
08:36.0
Ilang buwan na lamang umano ang itinaning ng doktor sa kanser ni tiyo Ruel.
08:43.0
Mayakap ni nanay ang pinsan niya at niyayang umuwi sa liblib na lugar
08:48.0
kung saan nakatayo ang bahay bakasyunan na ipinatayo ng nanay ko.
08:53.0
Madilim na nang makarating kami sa bukana ng bahay namin.
08:57.0
Sa tansya ko ay mga alas otso na ng gabi noon.
08:59.0
Kinabahan kami ni nanay nang mapansin namin hindi nakabukas ang mga ilaw pero
09:04.0
bukas na bukas ang pintuan at mga bintana.
09:08.0
Nay, niluuban yata tayo.
09:11.0
Pabulong kong sabi sa kanya.
09:14.0
Agad na kumilos ang tiyuhin kong nangihina na
09:18.0
kumuha siya ng anumang sanga ng kahoy at sumugod sa loob ng bahay.
09:22.0
Pabulong kong sabi sa kanya.
09:24.0
Kumuha siya ng anumang sanga ng kahoy at sumugod sa loob ng bahay.
09:29.0
Agad kong pinuksa ng mga ilaw at sabay-sabay kaming napabuntong hininga
09:34.0
nang makita namin ang isang babaeng nakabackpack na umiiyak sa sahig
09:39.0
sa tapat ng nakahandusay na bangkay ng isang lalaki.
09:42.0
Wakwak kang tiyan.
09:45.0
Naggalat ang lamang loob at ilang malalambot na buto sa buong sahig ng bahay namin.
09:49.0
Sino kayo? Anong nangyari sa inyo?
09:53.0
Mabilis na tanong ng nanay ko sa Estrangera.
09:58.0
Pinatay siya at kinain ng malaking lalaki.
10:01.0
Hagulgul ng babaeng mukhang taga Maynila.
10:05.0
Kinain siya ng malaking lalaki?
10:10.0
Sinalakay ba kayo ng aswang? Tama ba ako?
10:14.0
Nanghinginig na inilayo namin mula sa kanya.
10:17.0
Nanghinginig na inilayo namin mula sa kasama niyang lalaki
10:20.0
ang babaeng humahagulgul sa pinagsamang takot at kasawian.
10:25.0
Pinaupo namin ang babae sa harapan ng hapagkainan sa bandang kusina.
10:30.0
Nagkwento ito kahit hirap ng huminga.
10:35.0
Naghahiking kami.
10:37.0
Ako at ng nobyo ko.
10:39.0
Magka-office mate kami sa Maynila.
10:44.0
Ikakasal na kami next year.
10:45.0
Pagkatapos magpa-heart transplant niya.
10:48.0
Susunod na buwan sa US.
10:50.0
Masaya kaming dalawa.
10:52.0
Dahil matapos naming maghintay ng donor sa States.
10:55.0
At lilipad na lamang siya para magpa-opera.
11:00.0
May cannibal pala na.
11:03.0
Itinama ni Tia Maringang Babae.
11:06.0
Hindi cannibal ang kumain sa lamang loob ng kasintahan mo.
11:12.0
Isa siyang aswang.
11:14.0
Tinanong ni Tia Ruel kung anong etsura ng lalaki.
11:18.0
Nakakatakot tumano.
11:22.0
Kasing haba ng isang malaking sawa.
11:26.0
Natakot tumano sila nang humarang siya sa daanan sa labas.
11:30.0
At nang maglabasa ng mga pangil niya.
11:33.0
Tumakbo umano sila kaagad papunta sa bahay namin.
11:37.0
Nagtago pero sa bubungan ito dumaan.
11:40.0
Para umano itong lumilipad papunta sa bubung.
11:44.0
Kitang kita niya umano na doon ito pumasok.
11:48.0
Lalabas na sana ulit sila.
11:53.0
Pero inataki sa puso ang nobyo niya.
11:57.0
Doon na nagawang lapain ng halimaw o nang nilalang nayon ang nobyo nito.
12:04.0
Wala siyang nagawa.
12:06.0
Pinanood siya sa labas.
12:07.0
Wala siyang nagawa.
12:09.0
Pinanood niya lang ito.
12:11.0
Habang winawakwak ang tiyan ng mapapangasawan niya.
12:15.0
Parang isang horror movie umano.
12:18.0
Na pinapalabas sa harapan niya mismo.
12:22.0
Nang maubos niya ang lahat ng dugo, puso, baga, atay, balun-balunan.
12:29.0
Pati na mga bitukat lalamunan ng nobyo niya.
12:32.0
Para umano itong isang liyon na tumakbo papalayo sa bahay nayon.
12:37.0
Wala na siyang nagawa kundi umiyak.
12:40.0
Wala na ang nobyo niya.
12:43.0
Pinatay ng nilalang ang mapapangasawan niya.
12:50.0
Kinupkop namin ang kawawang babae na itago na lamang natin sa pangalang Claire.
12:55.0
Tulala siya ng paliguan siya ng tiya Marine.
12:58.0
Patuloy ang pagluha niya habang dinadamitan siya ng pantulog ng tiya ko.
13:02.0
Wala kaming nagawa ng nanay ko at siwin ko kundi dalhin ang bangkay noon sa punerarya.
13:08.0
Pagkabalik namin sa bahay, nilinis namin ang mga naiwang buto-buto at piraso ng lamang loob niya.
13:14.0
Kinuskus namin ang sahig para mawala ang lansa ng dugunod.
13:18.0
Lahat ng bakas ng pagpaslang ng aswang,
13:22.0
pilit naming nilinis at binura sa buong kabayan.
13:25.0
Nang pumutok ang araw, inireport namin ito sa pulis sa bayan ang nangyari.
13:31.0
Sinamahan namin si Claire para magkwento muli pero ayaw na niyang magsalita.
13:37.0
Gusto na lamang umano niyang bumalik sa Manila.
13:42.0
Umayaw mga pulis sa idea ng pag-uwi bigla ni Claire.
13:46.0
Napagbintangan patuloy siyang isang hapon.
13:49.0
Umayaw mga pulis sa idea ng pag-uwi bigla ni Claire.
13:53.0
Napagbintangan patuloy siyang isang sospek sa pagpatay ng nobyo niya.
13:58.0
Ang nanay ko mismo ang nanindigan na hindi si Claire ang pumaslang,
14:02.0
kundi ang paraduno na isang ang uri ng aswang na matagal nang naglipanas sa probinsya.
14:10.0
Medyo kakaiba pero napaniwala ni nanay ang mga pulis.
14:15.0
Nagpadala lang ng isang eskort mula sa pulis siyang hepe.
14:19.0
Sinamahan si Claire ni nanay na lumuas ng Manila.
14:22.0
Ganang kabait ang nanay ko.
14:25.0
Kahit hindi niya kilala, tinutulungan niya.
14:30.0
Naiwan ako si Tia Maring at si Yoruel na bantay sa bahay-bakasyunan.
14:36.0
Unang gabi na wala si nanay,
14:39.0
naghahaponan na kami ng mapag-usapan namin ang nangyari.
14:42.0
Malamang sa malamang umano,
14:45.0
tiniktikan na sila ng nilalang habang nagka-hiking sila.
14:49.0
At kung hindi umano, nagkakamali noon si Tito
14:53.0
na pag-usapan nila ang sakit sa puso ng lalaki.
14:58.0
Natahimik kami bigla ng tiyahingo.
15:01.0
Mga makalumang marites sumano yung mga ganitong aswang.
15:06.0
bigla na lamang napatili ang tiyahingo.
15:10.0
Sumisigaw si Tia ng katagang dila.
15:15.0
Sabay-turo sa napakahabat, napakatabang dila na nakalusot sa bintana ng sala.
15:22.0
Napatingin kaming tatlo sa nakakadiring dila sa bintana nayon.
15:27.0
Napasigaw kami ng mga katagang dila.
15:29.0
Napatingin kaming tatlo sa nakakadiring dila sa bintana nayon.
15:33.0
Napasigaw rin ako ng makita kong marami pang maahabang
15:38.0
dila-sawang dila na nakalusot sa siwang ng mga bintana sa sala.
15:43.0
Mahigit pitong dila yung nakita namin.
15:47.0
Ibig sabihin, may kung anong pitong nilalang sa labas ng bahay noon.
15:54.0
Kumuha ng itak si Ti Ruel.
15:56.0
Pinagmumura ang mga halimaw na iyon.
16:00.0
Yun kasi ang turo ng mga matatandang albularyo.
16:04.0
Murahin naman o dapat ang mga aswang para lumayo.
16:08.0
Napayakap sa akin ang tiyahingo habang kumuha kami ng bawang sa kusina.
16:15.0
Naasaan ang mga bawang ninyo pong?
16:17.0
Nagmamadaling tanong ng tiyahingo.
16:20.0
Nakakuha ng isang bungkos ng bawang ang tiyahingo.
16:23.0
Ginawa niyang kuintasyon sa leeg ng tiyuhin kong may kanser.
16:28.0
Dinampot ko ang walistinting sa sulok ng kusina.
16:32.0
Sabi ng matatanda, takot rin umano sa walistinting ang mga aswang bukod sa buntot pagi at palaspas.
16:42.0
Mga hayop kayo! Papatayin ko kayong lahat!
16:47.0
Matapang nasigaw ng tiyuhin ko.
16:49.0
Biglang nagatrasa ng mga dila na parang mga galamay na umalis sa may bintana noon.
16:58.0
Biglang nilamon ang katahimikan ng buong bahay.
17:02.0
Nagdikit-dikit kaming tatlo.
17:05.0
Nang walang ano-ano.
17:08.0
Nawalan ng kuryende.
17:14.0
Natumba ang tiyuhin ko sa semento at nadamay kami ng tiyamarin.
17:17.0
Napaiga na kami sa gitna ng sala.
17:20.0
Nakiramdam na lamang kami noon.
17:25.0
Umungol sa sakit ng tiyan ang tiyuhin ko.
17:28.0
Sobrang sakit umano nang namamaga niyang tiyan noon.
17:34.0
Napaiyak siya sa sobrang hapdi ng tiyan niya.
17:38.0
Hindi pa nakakasagot ang tiyuhin ko nang tinanong namin ito.
17:42.0
Hindi pa nakakasagot ang tiyuhin ko nang tinanong namin ito.
17:46.0
Nang biglang may malakas na puwersang humila sa mga paanya.
17:50.0
Papalabas ng bahay.
17:53.0
Napasigaw kami sa gulat noon.
17:57.0
Sumigaw si tiyamarin sa asawa niyang kinakaladkad na papunta sa bakuran ng malaking lalaki.
18:04.0
Na may nakakatakot na mukha.
18:07.0
Mali ang paglalarawan sa mukha ng paraduno.
18:10.0
Hindi ito katulad nating mga tao.
18:14.0
Kawangis nito ang mukha ng isang demonyo.
18:19.0
Naiyak ako sa takot.
18:21.0
Naawa ako sa tiyuhin ko.
18:24.0
Kailangang may gawin ako para mailigtas siya.
18:28.0
Dalidali akong tumakbo sa kusina at kinuha ang malaking garapon ng asin.
18:34.0
Habang si tiyo ay sumisigaw at patuloy na nanlalaban sa nilang nayon.
18:40.0
Himalang hindi nga siya nagawang lapain agad ng nilalang.
18:46.0
Nangangay bawang kasi ng subukang kagatin sa dibdib ng nilalang ang tiyuhin ko.
18:52.0
Naroon roon ang bawang, diba?
18:55.0
Lalapain sana ulit ng nilalang si tiyo Roel pero...
18:58.0
Mabilis kong sinabuyan ng asin sa mukha ang nilalang.
19:02.0
Tumulong din ang tiyahin ko habang winawasiwas ang walis tingin ko.
19:06.0
Sa pagmumuka ng halimaw na iyon.
19:10.0
Pero talagang malakas ang kapangyarihang itim.
19:13.0
Nagawa pa rin itong hilain ng mga paa ng tiyuhin ko.
19:17.0
Na parang manikang basahan na tumalbog-talbog sa batuang daanan papunta sa kagubatan.
19:25.0
Parang hinila ng tumatakbong kabayo ang katawan niya.
19:29.0
Hanggang sa tuluyang maglaho ito sa dilim.
19:31.0
Humabol kami pero natakot kami ng tiyahin ko nang harangin kami ng animpang nilalang na iyon.
19:38.0
May isang matandang babaeng nakipagpatentero sa amin.
19:43.0
May kasama itong binatang matalas ang ngipin.
19:46.0
At merong isang dalagitang mahahaba ang kuko na gusto akong kagatin.
19:52.0
At tatlong tila mga engkanto na ang itsura.
19:55.0
Sa sobrang katandaan.
19:58.0
Lahat sila ay humarang sa daanan kaya hindi na namin nahabol si Tiruel.
20:03.0
Sigaw ng sigaw si Tia Maring habang pilit ko siyang hinihila pabalik sa bahay.
20:10.0
Gumawa ng kakaibang ingay ang anim na nilalang na humarang sa amin.
20:16.0
Tila boses dagas silang nagsayahan sa pampilin.
20:19.0
At nang biglang magbalik ang koryente,
20:22.0
ay agad na nagsipaglutusan sa ilalim ng lupa ang anim na nilalang.
20:27.0
At doon ay naisipan ng tiyahing ko na habulin ang paraduno na tumangay sa katawan ng kiyuhing ko.
20:33.0
Pero bigong bumalik sa bahay ang tiyahing ko,
20:37.0
naisipan ng tiyahing ko na habulin ang paraduno na tumangay sa katawan ng kiyuhing ko.
20:43.0
Pero bigong bumalik sa bahay ang tiyahing ko,
20:45.0
pagkatapos ng halos kalahating oras na paghahabol.
20:51.0
Tanging kasuotan at sinelas na lamang ng kiyuhing ko ang bitbit niya.
20:55.0
Pagbalik sa amin,
20:57.0
tulalang napadausdo sa pintuan ng tiyahing ko,
21:01.0
nilamon ako ng awa at lungkot.
21:04.0
Hindi ako nakapagsalita ka agad.
21:07.0
Nilapitan ko ang duguan kong tiyahing nun.
21:09.0
na nagkasugat-sugat ang mga paa niya sa pagtakbo.
21:13.0
Yakap-yakap niya ang short at sinelas habang umiiyak ng tahimik nun.
21:19.0
Tinalong ko kung nasaan si T.Ruel.
21:23.0
Pero umiling-iling lamang siya
21:26.0
at dumuha ng paulit-ulit.
21:31.0
Mamamatay ko sa amin at umiiyak ng tiyahing ko.
21:34.0
At dumuha ng paulit-ulit.
21:38.0
Mamamatay dapat sa sakit na kanser ang kiyuhing ko pero
21:42.0
inunahan siyang bawian ang buhay ng aswang.
21:47.0
Nang sumunod na araw ay hindi na nahanap pa ang katawan ng kiyuhing ko.
21:51.0
Doon na nalugmok ang tiyah maring at nagsimulang huwag kumibo.
21:56.0
Tulad ng nangyari kay Claire,
21:59.0
pinagbintangan na rin ng mga pulis ang tiyah ako na primary suspect sa pagpatay sa kiyuhing ko.
22:04.0
Pero ako ang nagpaliwanag at tumayong witness para sa kanya.
22:08.0
Naniwala ang mga pulis sakin
22:11.0
at mas lalo kong tinibayan ang loob ko para sa tiyahing ko.
22:15.0
Nang araw din yun,
22:17.0
inihatid ko ang tiyah sa bahay namin sa Pili kung saan matao
22:21.0
at mas malayo sa mga aswang na tulad ng paraduno.
22:25.0
Doon ko siya pinatira habang hinihintay namin ang pagbalik ni nanay mula sa Maynila.
22:31.0
Pagkatapos ay nagpunta ako sa printing shop ng leaflets
22:35.0
at nagpaanunsyo ako noon,
22:37.0
magingat sa mga aswang.
22:40.0
Yun ang mga katagang ipinasulat ko sa leaflets na yun.
22:44.0
Ipinamigay ko sa buong bayan ang leaflets na pinaprint kong mag-isa
22:49.0
hanggang sa umabot ang leaflets sa simbahan.
22:54.0
Nang sumunod na araw,
22:55.0
nabalitaan ko na lamang na nag-alay ng Nisa ang kura paroko namin para sa mga nabiktiman nito.
23:01.0
Alam kong hindi man talaga sila naniniwala sa mga aswang
23:05.0
at nila lang nakatulad ng kung ano man ang nakaharap namin noon.
23:09.0
Pero dahil sa mga buhay na nasayang,
23:12.0
gumawa pa rin sila ng sariling paraan ng pagtulong.
23:16.0
Yun ay ang pag-aalay ng dasal para sa kaluwa ng mga biktiman nito.
23:20.0
Nang nakabalik si Nanay sa bahay-bakasyunan,
23:23.0
hindi na niya ako naabutan doon.
23:26.0
Isinara ko na yung bahay namin.
23:29.0
Sa dalawang taong na biktima sa bagong patayong bahay-bakasyunan ng Nanay ko,
23:34.0
parang ang bigat na sa pakiramdam na ituloy pa ang plano ni Nanay ng negosyo.
23:40.0
Nagpasya ako para sa aming mag-ina,
23:43.0
kasama si Tia Marina,
23:44.0
lumuwas kami sa Maynila at doon na nakipagsapalaran.
23:48.0
Mahirap noong una pero,
23:51.0
mas praktikal na sa Maynila kami manirahan.
23:54.0
Namasukang kasambahay si Nanay at Tia Marina
23:58.0
at nag-aplay naman akong waiter sa isang club sa Ermita.
24:02.0
Nangupaan ako sa isang maliit na bahay sa Oroqueta
24:06.0
habang stay-in sa mga bahay ng amo nila, ang Nanay at Yainko.
24:11.0
sa tuwing naaalala namin ang kakaiba naming karanasan sa mga nilalang na ganito,
24:16.0
ilinadaan na lamang namin sa maikling dasal at konting tawanan para
24:22.0
gumaan ng konti ang aming
24:25.0
mabigat na pakiramdam.
24:39.0
Pag-i-i-i-i-i-i-i-i-i-i-i-i-i-in
