HINDI KA NAG-IISA HORROR STORIES | HILAKBOT TRUE GHOST STORIES 🔗 https://youtu.be/kmeySsLuhBg 🔴 STORY SENDERS ► PLUS 1 x DEIRDRE x CHIBI Story shared via sindakstories2008@gmail.com 🔴 STORY EDITOR ► TINA MORAN 🔴 NARRATOR ► RED Send your horror / scary stories to ► sindakstories2008@gmail.com 🔴 HTV CHANNEL MEMBERSHIP IS ON! Join this channel to get access to perks: https://www.youtube.com/channel/UCQfBQpmxUCOab0_zUNTi1Mg/join 🔴 LISTEN TO HILAKBOT 24/7: https://youtu.be/GdUUZtzP5DA 🔴 STREAM ON HTV HORROR PODCASTS: ✅ Hilakbot The Podcast ► https://spoti.fi/3kiD4i9 ✅ Pinoy Horror Radio (HTV-Sindak) ► https://spoti.fi/2WSaPbk 🔴 SUBCRIBE FOR MORE SCARY STORIES ✅ Tagalog Horror, Scary & Creepypasta Stories ► https://www.youtube.com/@HILAKBOTHorrorStories ✅ One-Shot Horror, Scary & Creepypasta Stories ► https://www.youtube.com/@SINDAKHorrorStories ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ 🔴 SUPPORT THIS HORROR STORIES CHANNEL Patreon ► https://www.patreo

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

ORAS NA NAMAN NA

Ang unang naramdaman ko nang makita ko sa wakas iyong bagong biling bahay ni Ate Chloe ay walang iba kundi excitement.

Natapos na rin kahit papaano iyong era na kung saan palipat-lipad kami ng bahay at parenta-renta.

Bukod kasi sa madaming bawal kapag nagre-rent kami tulad ng pets, nakakainis din kasi na magkaroon ng

quote heartless unquote na landlady o landlord.

Kaya naman ibinuhos namin ang aming buong lakas sa pag-aayos at pagpapaganda ng bahay para makalipat na rin kami.

Andyan yung nagpintura kami ng dingding at nagdikit pa nga ng mga vinyl sa sahig.

Sa araw ng aming paglipat, nagkaisa kaming ayusin ang aming gamit na bitbit namin mula sa bahay na kung saan kami unang nagrenta

at halos ilang araw din kaming naging busy dahil sa kaka-organize ng aming mga gamit.

Madalas pagod kami at antok dahil minsan ay gising pa kami ng madaling araw para lamang maayos ang lahat.

Pero worth it naman dahil matapos ang aming paghihirap napalitan din ito sa wakas ng ginhawa dahil sobrang ganda ng kinalabasan ng aming bahay.

Homey at welcoming. Yun nga lang, hindi lamang pala sa mga tao.

Sa cluster na aming tinitirahan ay dadalawa pa lang kami na pamilyang umuukupa.

Ang iba ay bakanteng bahay na at dahil nasa dulong bahagi kami, ang gilid namin ay puno ng matataas na damdamin.

Ngunit napakadilim at medyo sira na nga yung ibang parte dahil sigurado matagal nang hindi natitirahan.

Bago lamang din ang subdivision na ito kaya lang may pagkaliblib kaya siguro walang masyadong bumibili ng lote.

Sa totoo lang sir Red, eerie yung parte ng damuhan sa gilid ng bahay namin kahit umaga.

Imagine kung umaga at sikat na sikat ang haring araw, eerie na. What more pa kaya pag sumasapit ang gabi?

Andun yung pakiramdam na laging may nakamasid sa amin.

Hindi lang ako nakakaramdam nun kahit pala yung kapatid ko.

Alam naman din namin kasi ang kuwento sa likod nun.

Ilang gabi matapos naming maayos ang lahat sa bahay ay sabay-sabay nga kaming nanaginip.

Hindi ko alam kung paano nangyari pero natuklasan na lamang namin ito kinabukasan.

Ako, si Ate Chloe at yung isa ko pang ate na si Julie.

Parehas kami nang nakita ni Ate Chloe, isang babae na hinahabol ng nakaitim na lalaki.

Takot na takot yung babae habang umiiyak at hinahabol ito.

At nang mapadpad siya sa mismong pwesto ng damuhan na nasa gilid ng bahay ay wala siyang awang pinagsamantalahan at ginawan ng kahayupan.

Dahil nanlaban ang babae, pinagsasaksak ito at muling pinagsamantalahan.

Ang kanyang palahaw at ang paghingi ng saklolo ay umuugong pa din sa tenga ko hanggang sa magising ako kaya naikwento ko ito kina ate.

Doon namin nalaman na parehas kami ni Ate Chloe ng panaginip.

Pero ang pinaka nakakahilakpot sa lahat ay ang napanaginipan ni Ate Julie.

Nang gabing iyon hindi lang pala basta dinalaw sa panaginip kundi binangungot talaga siya.

Hindi man niya nakita yung babae na pareho namin nakita sa panaginip ni Ate Chloe kundi ang nangyari si Red.

Siya yung mismong babae sa panaginip namin.

Yung lalaking nakaitim daw ay pumatong sa kanya at kitang kita niya ang pagkinang ng matalas na dulo ng kutsilyo nang itaas nito iyon sa ere.

Base sa kwento ni Ate Julie, ramdam daw niya ang galit para sa lalaking iyon at takot dahil pilit na itinatarak ng lalaki ang mahabang kutsilyo sa katawan niya.

Nagising na lamang siyang habol ang hininga at mangyayak-ngayak.

Hanggang sa naikwento nga namin si Red satyahin namin nagbenta sa Ate Chloe ng bahay ang mga napanaginipan namin.

Napagalaman namin na ang parteng ito pala ay dating sakahan at tapunan na mga sinasalvage noong araw.

Itago niyo nalang po ko sa pangalang Deirdre.

Ang kwento ko po na ito ay nangyari noong ako ay nag-aaral pa sa aking pangalawang kurso sa Baguio City.

Ang mga sumusunod po ay nangyari sa magkakaibang pagkakataon.

Ang una ko pong kwento ay naganap sa loob ng isang classroom habang meron pa po kaming klase.

Ako po kasi yung tipo ng tao na laging nasa hulihan po umuupo.

At nangyari ito noong si Red satyahin namin.

At nangyari ito noong si Red satyahin namin.

At nangyari ito noong si Red satyahin namin.

Ako po kasi yung tipo ng tao na laging nasa hulihan po umuupo.

At nangyari ito noong 6 to 7 p.m. klase namin.

Habang naghihintay po na matapos ito dahil ilang minuto na lamang ang nalalabi,

naging maingay na ang iba kong mga klase.

Ako naman nag-aayos pa lamang ng gamit nang magulat po ako dahil may narinig akong sumitsit sa gawing likuran.

Dahil nakuha po nito ang atensyon ko, tumingin ako kaagad upang malaman ko rin kung sino iyon.

Pero dahil meron pa nga din pong klase at iisa lamang din ako doon sa likuran ng classroom na nakaupo,

natitiyak ko po talaga na wala pong kahit na sinong taong naroon.

Dahil din sa kuriyosidad at upang matiyak, tinanong ko ang aking mga katabi,

pero maging sila ay nagtaka sa aking itinanong.

Ang isa pa, wala naman daw silang nadinig na sutsot.

Niloko pa nga po nila ako noon si Red kung ano-ano daw kasi yung naririnig ko at baka nalipasan lamang daw ako nang gutom.

Sinigurado ko naman sa kanila na meron akong nadinig.

Doon ko nga tuloy maikokonekta ang ilan sa mga naditinig ko rin na kwento ukol sa aming university,

lalong lalo na ang mga nagpaparamdam daw sa building na ito.

Pangalawang pangyayari naman po ay nangyari din sa same building at same floor.

Ito naman po ay 7 to 8pm naman nangyari.

Maaga po akong natapos sa quiz namin noon kaya maaga din po akong pinalabas sa classroom.

So habang naghihintay sa labas ng aking mga kaibigan, pumunta po muna ako sa lobby ng naturang building.

Sigurado naman din ako noon si Red na wala na pong sino mang estudyante at ako lamang din ang naruroon sa lugar noong oras na ako ay tumambay noon.

So habang naghihintay, naramdaman ko po na parang merong dumampi o dumapo na kung ano sa likuran ko.

As in malapit po siya sa gawin ng aking balikat hanggang sa liig.

Napakapatuloy ako sa likod ko dahil ang isip ko ay baka may nalaglag na kung ano mang dumi o kaya ay dumapo na ipis.

Pero wala naman po kong nakapa.

Saktong lumabas yung isa ko pang kaklase habang ako ay nagtataka kung ano yung naramdaman ko.

Tinanong ko tuloy siya agad at sinabi ko kung ano ang nasa likod ko.

Wala naman daw na kahit na anong dumi o anumang insektong naruroon.

Hindi ko alam pero sa kung anong dahilan, e naisip ko na meron siguro akong hindi nakikita

na kumalabit sa akin.

Take note, ito rin po yung same building at same floor kung saan ko unang naranasan yung sit-sit sa aking likuran.

At ang huli ko namang pong kwento ay nangyari habang paalis na ako sa university and that was around 6pm.

Ang lugar na aking nilalakaran kasi ay ganito.

Sa kaliwa ko po ay ang usual na sidewalk na dapat lakaran ng mga tao.

Sa side ay ang parking ng mga sasakyan.

Sa oras na iyon ay naglalakad po ako sa banda ng parking ng mga sasakyan.

Wala akong kahit na sinong kasabay o kahit man lang sa gilid ko.

Wala din akong kasalubong.

So habang naglalakad po ako, napaatras na lamang ako dahil naramdaman ko po talaga na parang may kumapit sa balikat ko at nanggaling sa aking likod.

Pinansin ko yung aking balikat dahil baka ito ay nahulugan lamang ng kung ano and the worst, dumi ng ibon sapagkat open po yung lugar kung saan na ako naroon.

Subalit wala naman din akong nakita na kahit na ano.

Ang sumunod na lamang na pumasok sa isip ko ay ang tumingin sa likod dahil naroon pa rin talaga ako sa kaisipan na baka kaklase o kakilala ko lamang ang naroon at binibiro na naman ako.

Subalit laking hinakbot ko nang makita ko talaga si Red na ako lang ang mag-isa at wala rin pong katao-tao sa aking likuran.

Tumingin ako sa kabilang banda, doon po sa kung saan naroroon yung sidewalk baka sakali na naroroon tumakbo yung mga kaklase o kakilala ko.

Ngunit wala din pong katao-tao doon.

Natakot na talaga ako doon si Red. Pinilit ko talaga na alisin sa isip ko ang lahat ng katatakotang iyon.

Hindi ko pa rin po maipaliwanag si Red hanggang saka sa lukuyan ang mga naranasan ko sa lugar na iyon.

Yung eskwelahan nga po pala namin si Red lalo na yung nilalakaran ay tapat po ng isang ospital.

According sa lahat ng mga kwento nagpasalin-salin sa aming university at maging yung mga malalapit sa lugar,

ang lugar po na kung saan ako nakaramdam na parang may humila sa akin ay malapit raw sa morgue ng ospital na iyon.

Nangyari po ito si Red nang ako po ay magpunta sa hotel dahil niyaya ako ng aking mga kabarkada na uminom.

Yung isa ko din po kasing barkada si Red ay mahilig po talagang mag-hotel kapag umiinom.

So around 5pm nang makarating po ako doon at andami na pala nilang na inom ng sandaling iyon.

So dumating ang alas 10 hanggang alas 12 na nga ng ating gabi.

Confirmed na bagsak na halos ang lahat.

So dalawa na lamang kaming gising nung isa ko pang kaibigan.

Pitu po kasi kami noon sa isang room.

Nakakagulat nga kasi dapat yung guest ay until 11pm lamang pero dinedma lamang nila at wala pa talagang umuwi kahit isa.

So hindi kami natulog nung friend kong iyon.

Kaya ang ginawa na lamang po namin ay naglaro ng baraha.

Hanggang sa alas 3 na nga ng hapon ay wala po kami talagang humpay at parang ang pamorningan na nga talaga si Red.

Hanggang sa makita namin yung view sa labas.

Yung friend ko nagdesign na hawiin yung kortina sa bintana.

Hanggang sa bumalik na naman kami sa paglalaro.

Maya maya pa nagulat na lamang po ako kasi may lalaking naglalakad sa labas ng bintana.

Ang mas nakakahilakbot kasi dito si Red.

Nasa 8th floor po kami.

Sinabi ko kaagad sa friend ko yung nakita kong iyon at inantay pa talaga namin kung babalik pa.

At walang ano-ano bumalik nga talaga si Red yung nakita kong lalaking naglalakad.

Hanggang sa napagtanto namin base sa kanyang suot nung oras na iyon, construction worker pala.

Natakot kami nung una pero dahil nga sa bumalik siya at alam naman namin talaga na walang kahit anong paranormal na naganap.

Nawala yung naramdaman naming kabah.

Si Manong pa nga ay natawa sa amin at nangiti na lamang din kami dahil sa kanyang tila pananakot.

So nakailang game pa po kami noon si Red hanggang sa inantok na rin po kami.

Kaya natulog na rin kami kahit na busy po si Manong sa paggawa sa labas ng hotel.

Sa katunayan nga noon si Red may 5 to 8 times namin siyang nakita na nagpapabalik-balik doon sa labas ng bintana.

Paggising po namin kinabukasan.

We checked kung ano ba yung ginagawa ni Manong construction worker kagabi sa labas ng hotel.

To our surprise si Red,

walang kahit na anong edge or kahit na anong pwedeng tapakan ng tao sa labas ng room namin.

As in straight, wala din pong ginagawang construction na naroon sa labas kaya mas lalo po talaga kaming natakot.

Walang ginagawa sa iba ba o kahit doon po sa 8th floor kung saan kami naglagi.

Nagulat kami kasi kung paanong padaan-daan si Manong sa labas ng bintana sa tapat ng room namin noong madaling araw.

Sa katunayan nga si Red kapag naaalala ko ito ay kinikilabutan talaga ako ng husto.

Until we decided up to this point na huwag ikwento ang katatakotang karanasan namin na iyon

sa iba pa naming kasama na uminom noong gabing iyon.

Supportahan ang ating writer sa pamamagitan ng pag-follow sa kanyang social media.

Check the links sa description section.

Don't forget to hit that subscribe button at ang notification bell for more Tagalog horror stories, series, and news segments.

Supportahan din ang ating mga brother channels, ang Sindak Short Stories for more one-shot Tagalog horrors.

Gayun din ang Hilakbot Haunted History for weekly dose of strange facts and hunting histories.

Hanggang sa susunod na kwentuhan, maraming salamat mga Solid HDV Positive!

Mga Solid HDV Positive! Ako po si Red at inaanyayahan ko po kayo na supportahan ang ating bunsong channel, ang Pulang Likido Animated Horror Stories.

Subscribe na or else!

Ngayong taon, tuloy-tuloy ang ating kwentuhan at unlitakotan dito sa Hilakbot Pinoy Horror Stories Radio.

This is your first 24x7 non-stop Tagalog horror stories sa YouTube!