TINULAK SA BALON | Aswang True Story JOIN Xethennial Membership: https://www.youtube.com/channel/UCZ6nWtA2u9KS3EreDzMrYew/join - Unique Badge and Emoji sa live chat at comment section - Shout-out sa new members/renewed members sa simula ng video Email: mkn.thelmo@gmail.com mga kwento ni Thelmo channel: https://www.youtube.com/c/mgakwentoNiThelmo Xeth Tagalog Horror Animation: https://www.youtube.com/c/XETHTagalogHorrorIllustration Sir Xeth channel: https://www.youtube.com/c/ThelmoFiles Facebook Account: https://web.facebook.com/xeth.helmo.3 Facebook Page: 1. https://www.facebook.com/Mga-kwento-ni-Thelmo-328269211396623/ 2. https://www.facebook.com/ProyektoHelmo Instagram: https://www.instagram.com/xeth_helmo/ #PinoyHorrorStories #TagalogHorrorStories #MgaKwentoNiThelmo

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Mga Puweto ni Thelmo

Mapagpalang araw sa inyo, Sir Seth.

Hindi ko intensyon ang sumulat sa inyo para lang magpauso,

mag-imbento, gumawa ng aliasngas na walang diretsong patunay.

Pinangungunahan ko ng lahat, marami sa mga naging kaibigan naming magkapatid,

ang hindi kami pinaniwalaan nang ikwento namin sa kanila ang nakakakilabot naming karanasan.

Kayo na po ang bahalang humusga, kung tunay nga ba ang karanasan ko nito, o hindi.

Ako po si Lou, isang may bahay na may isang anak.

Nagdenegosyo po ako at may ari ng isang maliit na tindahan ng Hopia, sa Maykiapo.

Tulad ng nabanggit ko kanina,

ang kwentong ibabahagi ko sa inyo ay hindi lang tungkol sa personal kong karanasan,

kundi tungkol din sa sinapit na malaging mga kaibigan.

Masmatanda si Reda sa akin ng tatlong oras dahil mas nauna siyang ilwal ang aming ina,

na si Mama Era.

Pinangalanan siyang Reda dahil sa malaking bala't sa kanyang buong leg non.

Kulay pula sa lθη niya mama.

Dakil i-po na ka sitakso ng mga vaентino sa bilingual na paikol koin

na makinala ko ako sa medyo sa tingin kaming maobil

kaya ang balat na ito na halos nakapulupot ang pagkakamarka sa buong leeg niya

hanggang sa batok.

Sabi ni Mama,

nang isilang niya si Reda ay sobrang pula talaga ng birthmark nito

na halos akalain ng mga doktor na dugo na ayaw matanggal sa kanyang leeg.

Lu naman ang pinangalan sa akin ng mama ko

dahil mahina ang puso ko nang isilang ako.

Isa akong blue baby na naka-incubator pa ng ilang buwan bago nila naiuwi sa bahay.

Ang istoryang aking ibabahagi sa inyo

ay naganap noong dekada 80.

Sampung taong gulang pa lamang kami ni Reda noon

nang magbakasyon kami sa lumang bahay ng Lola Ria ko

sa Katmalogan.

Pagdating pa lamang namin sa bahay ng Lola

ay sinabihan niya na kaming kambal na huwag lalayo sa bahay

at huwag makikipag-uusap sa mga estranghero.

Tinuruan niya rin kami ng isang dasal na kailangan ro' naming sambitin

sa oras na makakaramdam kami ng kakaibang negatibong inirihiya

o may bigat na pakiramdam.

Tinanong ko si Lola Ria

kung bakit mukhang takot na takot siya habang binibilinan kami noon.

Sabi niya sa akin,

may kakaibang nagpaparamdam daw kasi na

naglilibot sa buong bahay.

Natakot kaming magkapatid pero

nang makita namin ang likod bahay

biglang nawala ang takot naming magkakambal.

Sa isang buwan,

nang makita namin ang likod bahay

biglang nawala ang takot naming magkakambal.

Mga anak,

magdahan-dahan kayong magkapatid sa paglalaro dyan sa likod bahay ah.

Sigaw ni Mama.

Sa itsura palang ni Rida,

siguradong mamamatay sa takot yung multo sa kanya.

Pinagtawanan ko pa ang kapatid ko noon.

03:55.000 --> 03:56.000

Pamamaya kunin ka ng diwendi dito sa likod bahay.

Mapagkamalan kang asawa niya.

Sagot naman ni Rida noon.

Mga bata palamang kami ng kakambal ko

ay mahilig na kaming magasarang dalawa.

Normal na sa amin ang magbiruan,

magbardagulan at maglokohan.

Ang magpikunan ang normal naming laro.

Nung araw na yon dahil

unang beses naming makarating sa lumang bahay

ng lola.

Ay para kaming mga kitikiting

hindi mapakali sa paglibot sa malawak na bakuran

at likod bahay ng bahay bakasyonan.

Nagdatakbo kami sa mataas na talahiban

ng hardin sa likod ng bahay.

Hanggang sa may mapansin kaming

malaking bilugang batuhan

na nasa gitna ng madawag na damuhan.

Nilapitan namin ito.

Dahil sa kuryesidad.

Isa itong malaking balon.

Sumilip ako sa pinakailalim nito

at sumigaw.

Umalingaungaw ang boses ko

sa lakas ng sigaw ko.

Nagulat ang kakambal ko sa tunog nun.

Nawalan siya ng balanse

at nalaglag si Rida

sa loob ng malapad na balon

ng...

makita kong may tumulak sa kanya.

Kitang kita ng dalawa kong mga mata

na may isang tila anino

ng babaeng nakasuot ng punit-punit na damit

ang tumulak sa kakambal ko

papasok sa balon na iyon.

Hindi ako agad nakagalaw

para akong naparalisa

lalong lalo na nang biglang

nawala ang balanse.

Lalo na nang biglang nawala

ang babaeng tumulak sa kanya.

Mabilis akong sumilip sa loob

ng malalim na balon pero

hindi ko siya matanaw.

Madilim.

Natakot ako at ginapangan

ng hilakbot ang buo kong pagkatao.

Tinawag ko ang pangalan ng kakambal ko.

Sumigaw ako.

Humiyaw ako at tinanong

kung naririnig niya ba ako.

Hindi sumagot ang kapatid ko.

Nagsitindigan ang mga balahibo ko

ng may malakas na hangin

na umihip mula sa ilalim

ng balon papaitaas.

Ultimong ang mga toyong dahon

sa paligid ko.

Nagliparan sa lakas ng hangin noon.

Napatras ako at napaupo

sa putikan.

Muli akong sumilip

sa loob ng balon.

Mangiyak-ngiyak na ako noon sa takot.

Muli kong tinawag ang kapatid ko

pero walang tumugon.

Doon na ako nagtatakbo

papasok sa bahay ni Lola

at sinabi ang aksidenteng

naganap sa kakambal ko noon.

Bakit mo tinulak yung kakambal mo

sa loob ng balon?

Bakit mo ginawa sa kapatid mo yun?

Umiiyak na paninisi sa akin

ng mama namin.

Sinabi ko kay mama na

hindi ako ang tumulak sa kanya

kundi yung babaeng gula-gulanit

ang damit

ang may kagagawa noon.

Mangiyak-ngiyak akong dinidepensa

ng sarili ko na hindi ako yun

na maniwala siya sa akin

pero hindi ako pinaniwalaan

ng mama ko.

Sa tulong ng mga kalapit bahay

ng Lola Ria

nagawa nilang may haahon

mula sa pinakailaliman ng balon

si Reda.

Duguan ang ulo nito.

Walang malay tao si Reda

nang isugod namin ito sa ospital.

Anim na buwan siyang nakaratay

sa ospital.

Sa loob ng anim na buwan na yun

ay hindi ako kinakausap

ng mama vera ko.

Ako talagang sinisisi niya

sa pagkalaglag ni Reda sa balon.

Sa edad na sampung taon

nagkaroon ako ng matinding depresyon.

Sinisi ko ang sarili ko

sa nangyari sa kapatid ko.

Dahil doon sa ospital

ng Katbalogan na kakonfine si Reda

ay hindi na kami nakauwi

pang muli sa bahay namin sa Manila.

Sa loob ng anim na buwan

sa bahay kami ng Lola Ria

ko tumira.

At dahil halos ayaw

akong makita ng mama ko

ay naiiwan ako palagi

sa bahay ng mag-isa.

Dumagdag ito sa bigat

na nararamdaman ko.

Wala kasi akong kasama sa bahay

kundi si Lola lang.

Apo,

malungkot ka na naman.

Sabay-aplos sa mukha ko

ng mabait kong Lola.

Lola,

hindi ko po tinulak sa balon si Reda.

Maniwala naman po kayo sa akin.

Binanggit ko na isang babaeng

mahaba at buhagag ang buhok na

nakasaot ng gulagolanit na damit

ang nagtulak sa kapatid ko.

Hindi ko lang nakita masyado

yung mukha ng babae na iyon

dahil bigla siyang nawala

ng malaglag

sa balon si Reda.

Dito na nagkwento si Lola

na meron talaga umanong

isang nilalang o kaluluwa

na naghihiganti sa lugar na iyon.

Isang babaeng multo.

Nakakatakot umano siya

noong nabubuhay pa siya.

Mas lalo na siyang kinatakutan

ng mapas lang siya

ng mga taga-baryo.

Diyan mismo sa likod bahay ni Lola,

hinabol na mga kalalakihan

ang babaeng

nagngangalang

Lupe.

Si Lupe

ang manananggal sa baryong iyon.

Si Lupe umano

ay isang nilalang

na may kakayang magbago ng anyo

tuwing kabilugan ng buwan.

Humahati umano

ang katawan nito

kapag hating gabi

sa pamamagitan ng pagpaid

ng inorasyonad na langis

sa kanilang buong katawan.

Ang nakakakilabot pa

tinutubuan siya

ng mga malalapad na pakpak

na parang sa paniki.

Magmula umano

ng naging tanyag o bantog

itong si Lupe

marami nang nawawalang sanggol

kahit nasa sinapupunan pa lamang

ng isang babaeng

nagdadalang tao.

Madalas ay

may kung anong tumutusok

na isang manipis na karayom

na napakahaba umano

at siyang humihigop

sa dugo ng

laman ng tiyanang buntis.

Ito palang si Lupe

ay dayo lamang sa probinsya nila.

Nang dumating raw ito

sa lugar ay

marami nang mga bagay

ang inatake nito.

Maraming sanggol ang namatay

kabilang na

ang sanggol na anak

ng barangay tanod.

Kaya isang gabi umano

ay inabangan nila talaga si Lupe

na magpalitan nyo

at doon sa balon

sa likod bahay ni Lola

doon ito nagawi

at nasibat ng mga matatapang

na kalalakian.

Napatay nila

at nasunog nila

ang kalahating katawan nito

pero

hindi ang kaliluan niya.

Ang abo umano

ng bangkay ni Lupe

sa loob ng balon

itinapon ng mga tagabaryo.

Magmula umano-uno

ay nakita nila gabi-gabi

kahit umaga pa

ang multo ni Lupe na

galit na galit sa mga tao.

Nangunguha umano ito

ng bata

pumapatay

mas kinatatakutan

magmula noon si Lupe.

Sinabi ko kay Lola

na natatakot ako noon.

Matagal na akong hindi

makatulog ng maayos.

Kada minutong matutulog ako

ay nakikita ko sa utak ko

ang babae.

Matagal akong binangungot

pero hindi ko masabi

at ayaw naman akong kausapin

ni mama.

Palagi din namang tahimik

at malayo sa akin si Lola.

Hiniisip ko pa nga noon

na ultimong si Lola

ay naniniwala na ako

nagtulak sa kapatid ko noon.

Pero pinagbilitan ko talaga

na hindi ko magagawa sa kakambal ko

yung ganung klaseng bagay.

Umiiyak akong tumakbo

papasok sa kwarto ko

na mailabas ko ang sama

ng loob ko sa Lola ko.

Humiga ako sa kama

at ipinikitang aking mga mata.

Ganun na lamang ang ginagawa ako

sa tuwing sinisisi nila ako

sa kababalagang nangyari

sa balon na yon.

Noong gabi na yon

nagsimula ang malalakong

mga bangungot.

Napanaginipan ko na naman

ng gabing yon

ang babaeng tumulak

Nagising umano ako

nang makarinig ako

ng tatlong katok

mula sa labas ng pintuan ng kwarto.

Alam kong nagising ako

dahil sa katok na yon

pero nang babango na ako

para buksan ang pinto

hindi ko na maigalaw

ang mga paako

ang bewang ko

mga braso at kamay.

Hindi ko maigalaw

ang buong katawan ko

kahit na anong gawin kong paggalaw

ay hindi ko maigalaw

ang katawan ko.

Pinilit kong sumigaw

ng tulong pero

pati ang bibig ko nun

hindi ko maibuka.

Ang mga mata ko lang

ang gumagalaw.

Kitang-kita ko ng gabi na yon

kung paano pumasok

sa loob ng kwarto ko

si Lupe

ang babaeng gula-gulanit

dun lang naging klaro sa akin

ang itsura niya.

Nakakatakot ang muka niya

pula ang mga biloganyang mga mata

puro sugat ang muka

tumutulo ang dugo

mula sa mga sugat niya

sa dibdib at balikat

para siyang tinusok at tinaga

ng matalim na bagay sa buong katawan.

Nakasuot siya ng

sirasirang lumang bistida

na para siyang galing

katawan na makikita mo lamang

sa mga libro ng kasaysayan.

Galit na galit si Lupe sa akin nun.

Umiiyak siya ng dugo

habang umuungol-ungol.

Papalapit siya ng papalapit

hanggang sasakalin niya ako

ng sobrang higbit.

Hindi ako makahinga.

Sigaw ako ng sigaw

pero walang boses

na lumalabas sa bibig ko

Matagal niya akong sinakal.

Alam kong hindi na panaginip

ang lahat ng iyon dahil

gising na gising ang diwa ko.

Hindi lang talaga ako makagalaw nun.

Hindi pa nakontento si Lupe.

Kinagat niya ang mga labi ko

hanggang sa pakiramdam ko

ay natanggal na niya ang mga ito.

Biglang lumiwanag ang kuha

na wala ang nakakatakot na si Lupe.

Doon pa lamang ako nakahinga ng maluwag.

Hingal na hingal ako nun.

Napakabilis ng kabog ng dibdib ko.

Hindi ako makahinga.

Para akong inaataki sa puso nun.

Lumapit sa akin ang mama ko

at pangiti niya akong kinausap.

Ayon kay mama

gising na gising ang diwa ko

Pwede na umano siyang lumabas ng ospital.

Niyakap ako ng mama ko.

Laking tua nila lola at mama

nang maiuwi na namin sa bahay

bakasyonan si Reda.

Hindi kami pinayagan ng lola ko

na umuwi ka agad nun

ng Maynila dahil hindi raw makakabuti

sa kapatid kong

kakalabas lamang ng ospital.

Nagkaroon kasi ng konting depekto

sa memorya niya.

Hindi niya kami kilala

at wala siyang maalala sa mga nangyari

noong araw na nalaglag siya sa balon.

Tumagal kami ng mahigit dalawang buwan pa

sa bahay ni lola.

Dahilan kung bakit hindi na kami

nakapag-enroll pa sa eskwelahan

dahil inabutan na kami ng pasukan

habang nasa Katbalogan.

Sa loob ng dalawang buwan na yon

nagsimula akong magkasakit at manghina.

Hindi niya kailangan

at hindi ako nakakatulog ng sapat.

Parang paulit-ulit na lamang

ang bangungot ko nun.

Paulit-ulit kong sinasalakay

sa panaginip ko ng babaeng

gula-gulanit ang damit.

Ikinuwento ni lola sa mama ko

ang lahat ng tungkol kay Lupe

at ang ginagawa nitong

pagmumulto sakin.

Natakot si mama.

Nagpasya ito na isang

uwi na kami sa Maynila

kaagad-agad nun.

At ganun na nga nangyari.

Umuwi kami sa bahay namin sa Manila

at pinacheck-up ako ng mama ko

sa isang doktor.

Isang espesyalista para

sa mga may problema sa pagtulog.

At doon ay nadiagnose nga ako na

meron akong sleep paralysis.

Natutulog gumano ako nagising

ang diwa pero hindi makagalaw

sa katawan ko.

Binigyan ako ng gamot ng doktor

pero kahit nainumin ko ito

ay tila hindi tumatalab sakin.

Nakakatulog ako ng ilang oras

pero magigising ulit ako

pero hindi makagalaw.

Lalo akong nanghina at nagkasakit

nang bigyan ako ng doktor ng gamot.

Nagpasya si mama na paghiwalayan na kami

ng tulugan ni Rida para

para mas makatulog ako ng mahimbing noon.

Pero isang gabi

nagbago ang takbo ng bangungot ko.

Sa panaginip ko ay nagising ako

nang makarinig ako ng tatlong katok

mula sa labas ng pintuan ng kwarto.

Alam kong nagising ako dahil sa katok na iyon

pero nang babangon na ako

para buksan ang pinto

hindi ko na naman maigalaw ang mga pako

ang bewang ko

ang braso at kamay.

Pinilit kong sumigaw ng tulong

pero pati ang bibig ko ay hindi ko maibuka.

Tanging ang mga mata ko lamang

ang gumagalaw noon.

Maya-maya ay biglang pumasok

sa loob ng kwarto si Rida.

Nakakatakot ang mukha ko

at nakatakot ang mga mga mga mga mga mga

nakakatakot ang mukha niya

pula ang mga bilugan niyang mga mata

buhaghag ang mahaba niyang buhok

galit na galit sa akin noon.

Umiiyak siya

papalapit siya ng papalapit

hanggang sasakalin niya ako

ng sobrang higpit

na hindi ako makahinga.

Sigaw ako ng sigaw

pero walang boses na lumalabas sa bibig ko

matagal akong sinakal ng aking kakambal

alam kong hindi na panaginip

ang lahat ng yon

dahil gising ako

hindi lang ako makagalaw

galit na galit na sumisigaw si Rida

ng mga katagang

pinatay niyo ako

hindi ko kayo patatahimikin

na tila galing sa hukay

ang boses niya

biglang nahimatay si Rida

at bumagsak ang katawan niya

sa may sahignon

hindi ako makapagsalita

ng maayos

hindi ako makahinga

umaga na ng magkamalay tao si Rida

pinagalitan siya ng mama namin

pero umiyak lamang siya

at nagsabing

wala umano siyang maalala

na sinakal niya ako habang natutulog

nagulat na lamang kami

ng tumawag sa landline si Lola

pinababalik kami sa Katbalogan

mabilis naman kami lumuwas noon

nung hapong dumating kami

sa bahay ni Lola

ay may naabutan kaming grupo

ng mga matatandang manggagamot

mga eksperto sa paranormal

mga albularya

at mga mga

mga mga

mga albularya

lima sila

yung isa bulag pa

nagsalita ka agad ng bulag na matanda

nang dumating kami sa bahay

kayong kambal ang ayaw lubaya ni Lupe

hanggang ngayon

kahit sa panaginip ay pumapasok si Lupe

para gamitin kayong kambal

hindi siya papayag

hanggat hindi nakakakuha

ng kaluluwa mula sa isa sa inyo

babala ng bulag na matandang ekspertista

nagdanong si Mama kung ano

ang dapat naming gawin noon

kailangan umuno naming magalay ng dasal

at gumawa ng ritwal sa may balon

at gano'n nga ang ginawa

kasama ang mga grupo

ng mga tao na yon na taga Katbalogan din

nagalay kami ng dasal

kinausap ng mga mga mga

katbalogan

kinausap ng bulag na medium

ang kaluluwa ni Lupe

at doon ay umamin ito

na siya nga ang nagtulak

kay Rida sa may balon

naggatay sila ng itim na manok

na native at

isinalin ang dugu nito

sa porselana na lalagyan

sinugatan kaming magkapatid

sa bandang pulso ng matandang yon

at pinatulo ang dugu namin

sa parehong lalagyan

pinaghalo niya ang dugu naming magkapatid

at ang dugu ng manok

at maya maya ay kumuha ng dahon

ng palaspasang albularya

isinausaw ito sa dugo

gumuhit siya ng mga krus

sa bawat panig ng batuhang balon

tinadtad niya ito

ng marka ng krus

habang nagdarasal sa wikang latin

ang naiwang dugo

ay itinapon niya sa loob ng balon

kasabay ng paghangin ng malakas

ay niya ang mga mga

kanyaya kami ng mga eksperto

na lumuhod para magdasal muli

binasbasan kami ng

lider nilang bulak

ako at si Rida

sinabuyan niya kami

ng bendedatong tubig

at mga dinikdik na halamang gamot

maya maya pa

ay biglang lumiwanag

ng napakalakas mula sa langit

lumabas ang araw

sa likuran ng mga ulap

at nagiba ang tingin ko

sa hardin ni Lola Nuan

napakaganda tingnan Sir Seth

muling nagsalita

ang bulag na manggagamot

sa katagang hindi namin maintindihan

pero magmula noon

ay hindi na ako binangungot pang muli

nawala ang sleep paralysis ko

at nakatulog na ako

ng sapat sa oras gabi gabi

nawala na ng tuluyan

ang multo ng manananggal

sa buhay naming kambal

nagpa siya si Mama

na dalhin na sa bahay namin

sa Maynila si Lola

para doon at tumira

isinara na niya ang bahay bakasyunan

at magmula noon hanggang ngayon

ay hindi na kami bumalik pang magkapatid

sa lumang bahay na yon sa Katmalogan

lumaki kaming masaya at mapayapan

ang kakambal ko

masaya na rin siyang kasal

sa isang foreigner noon

meron siyang tatlong anak

at nasa ibang bansa na sila naninirahan

nauwi rin sa tahimik

ang lahat

at patuloy naming ipinagpapasalamat

sa Panginoon ng Kapayapaan

na tinatamasa namin

magpasa hanggang ngayon

Maraming maraming salamat mga kagiliw

sa pakikinig madako

naman tayo sa shoutout request

sa mga gusto mong magpa-shoutout

i-message nyo ko sa Facebook, Facebook page

sa Instagram at email na nakalagay sa description

ng bawat story

iwasan natin yung shoutout request sa comment section

dahil hindi po natin siya ina-acknowledge

shoutout sa mga nag-renew

ng kanila membership

happy 4 months

Tundato Sawai and Shira Alegre

happy 5th Demi Bilarga

or Demi naman ba ako

happy 8th Jane Pagobo

happy 17th Miss Frances and Vina Alfaro

and happy 25th Ligaya Punay

sa mga nag-message naman

from Baba

Bun Bun, if nanonood ganito

miss na kita and enjoy watching Thelma

I hope to see you genuinely

genuinely

happy soon

I will love you always

love Baba

pwede pong ba-shoutout sa una kong apo

na si Lorraine Athena Bilyar

birthday nyo po this coming October 15

I love you anak

aral mabuti, ingat palagi

salamat po laging nakikinig sa inyo Lorraine

thanks sa maganda mong boses

sarap pakinggan everyday

from Lorraine Gapan David

good afternoon sir Zed

gusto ko lang po sanang ipa-shoutout

yung sister ko

ang pangalan nya ay Laika Navarro

super duper fan nyo po siya

salamat thank you po

from Sei Navarro

sir pabati po ako sa mga kasamahan

kung nagtitinda ng mga daing

san nyo lang po

from Raymart Danday Date

sir good afternoon po

pa-shoutout po sa mamilya ko dyan

sa Barangay Ormokay, Mayorga, Leyte

ayang gawin na sa painig sa mga stories nyo

at palaging nagabang ng mga uploads nyo

from Neth Malanad Dugitom

shoutout kay Nesil Cabuchan

sir pabati po sa family Gura

na nahuhumaling na makinig

sa mga kwento mo at mga kasamahan ko

sa trabaho, ingat palagi sa work

from Juan Rodrigo Gura

good afternoon po sir

at ulit Christina Santos ng Pampanga

saman na rin po natin ang aking asawa

na nahawa na rin siya

nakakapanig sa mga kwento nyo

lagi na lang daw po ako nakikinig

sa mga kwento nyo kaya

nagmukha na rin daw po akong thelmo

alam na alam ko na daw po

ang pag intro ng salita nyo

sabi niya Ronnie Yangga

ng Angeles Pampanga

maraming salamat po

from Christina Santos

ayo lang mga kagiling maraming maraming salamat sa inyo

bukas po ulit