Hanggang kailan mo kayang hintayin ang isang pag-ibig? Paano kung sobrang habang panahon na ang lumipas? Maibabalik mo ba ang dating pagmamahal na meron ka? Alamin ang sagot dito lang sa #DearMORPresents #DearMORClan For MORe videos subscribe now: http://bit.ly/MORForLife Follow us on Instagram: https://www.instagram.com/morentertainmentph Like us on Facebook: https://www.facebook.com/MOREntManila Follow us on Twitter: http://twitter.com/MORentPH Check out our livestreaming at all MOR Philippines Facebook Pages!

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Nakakaiyak, nakakakilig, nakakatawa, nakakainlove, Dear M.O.R.

Dear M.O.R., isang pinagpalang araw sa inyo, Popoy at Vega,

at siyempre, hello na rin sa lahat ng mga nakikinig at nanunood ng Dear M.O.R.

My name is Beth, and I'm currently living here in Manila, pero tubong South Cotabato talaga ako.

Popoy at Vega, noon paman ay fan na ako ng Dear M.O.R.

Dati-dati ay halos araw-araw akong nakakapakinig ng Dear M.O.R. sa probinsya.

Simula kasi nung lumipat ako sa Manila, e puro replay na lang ang napapakinggan ko.

Popoy at Vega, tulad nga ng nasabi ko kanina, e dito ako sa Manila ngayon, nagtatrabaho.

And ever since lumipat ako, e puro apartment at office lang ang routine ko.

Nagbago lang naman ang routine ko ngito simula nung pumasok ang isang tao sa buhay ko.

Yun ay si Kent.

Popoy at Vega, nagkakilala kami ni Kent noong high school pa lamang kami.

Kahit na nga magkabatch kami, e hindi kami naging super close kasi magkaiba yung section namin.

Naging close lang kami ni Kent noong mapasama kaming dalawa sa isang text.

Sa mga hindi nakakaalam, ang text clan ay parang isang group chat ngayon.

Wala pa kasing social media noon, kaya puro text message lang ginagawa namin.

Naalala ko pa yung mga panahon na naubusan ako ng load dahil sa text clan ko noon.

Popoy at Vega, noong una, e hindi ko napapansin na nasa isang clan lang pala kami ni Kent.

Hindi kasi siya pala message noon.

Pero simula nung naging active siya sa clan, e nalaman ko na nga na nandon siya.

Popoy at Vega, medyo may kayabangan si Kent sa mga group message na sinesend niya sa mga members ng clan namin.

Dahil nga sa mga message niya, e talagang napamessage na ako sa kanya para magreklamo.

Sadly, hindi niya naman o hindi naman niya pinatulan yung mga text ko sa kanya.

Talagang hindi siya nagre-reply sa mga messages ko.

Kaya tuloy pa rin ang pagmemessage niya sa clan namin.

Apparently, meron pala siyang pinupormahan noon sa clan namin.

At yung mga mayayabang niyang mga messages ay para doon sa clan member na pinupormahan niya.

Madalang akong umaten sa mga grand eyeballs namin.

Pero dahil nga gusto kong batukan itong si Kent,

e pumunta ko sa isa.

Kapoy at beya, pagdating ko nga sa eyeball, e agad kong nakita si Kent.

Noong una, hindi pa akong masyadong sure kung natatandaan pa niya ako.

Pero eventually, narealize ko puro titig ang ginagawa sa akin itong si Kent.

Medyo nahiya ako actually kasi obvious na obvious na natatandaan niya ako.

At alam kong nabasa niya ang mga messages ko sa kanya.

Nakakatawa lang kasi pumunta ako ng ebay para kumprontahin siya

pero bigla ako o pero biglang ako na yung umiiwas sa mga titig niya.

Noong natapos nga ang eyeball namin, e agad akong nilapitan ni Kent.

Dapat talaga uwi na ako pero tumagal ang pag-uusap namin outside of the clan.

Kapoy at beya, masasabi ko talaga na isa yun sa mga pinakamasyang memory na pinanghahawakan ko ngayon.

At yan na nga ang unang bahagi pa lamang ng kwento nitong si Beth at si Kent.

Na natawa naman ako dito sa seryo ha.

Sabi niya Ken at Beth, Kenamet.

Tapos ito naman si Gil, pinapak pero hindi Beth.

Pero nakakatuwang isipin, alam mo ba dati yung sa 101.9 natin meron tayong grand eyeball.

Meron tayong mga pa-summer outing, yan yung EB natin o yung eyeball natin nakakatuwa.

Hindi lang puro chikan, di lang puro puwentuhan. May kainan, may games, may mga pa-concert.

At alam na alam yan ng mga nandito pa rin ngayon. O yung iba maraming salamat ko sa inyo.

Tapos yung pangalan mo, tapos sa baba nun, saka yung group message mo.

At alam mo, anong tawag dito?

Itong si Beth at si Kent, ito yung ganitong sitwasyon. Classic situation actually.

Na mag-uumpisa kang ihate muna ang isang tao.

Like balas na balas ka, asar na asar ka, gusto mong turuan ng leksyon.

Napapunta pa si Beth sa eyeball para lang i-confront si Kent na hindi siya pinapansin.

Kaya siguro inis na inis si Beth. Kasi ang dami mang message kay Kent pero ni Isak walang pinansin si Kent.

Kaya siguro si Beth parang aba, apakayabog naman ito, maturuan nga ng leksyon pero tingnan mo naman.

E baka naman kasi mga message, beya. Di ba SMS ang message nun?

Yung mga cellphone, hindi pa naman mga Android, hindi pa naman mga iPhone noon.

Diba baka naman yung mga sinesend mo Beth ay yung MMS? Yung multimedia message.

Na hindi naman lahat ng cellphone ay nakakatanggap nun basta, nakaka-receive.

At medyo mas mahal yun, di ba beya? Mas mahal nun.

It's like I remember parang P15 ang kaltas or P10 ang kaltas sa load mo.

Pag nag-send ka ng MyPhoto or pag nag-send ka ng parang MaySticker or something like that.

Meron na bang mga emoticons nun?

Meron. Meron na mga emoticons. At nakakatuwa. At nakakatuwa pa minsan mag-send ka ng mga multimedia, mga ganyan, messages.

Hindi pa kasha doon sa phone. Hindi pa touchscreen yung phone. Sa screen pagka nakareceive ka, parang ito yung dinownload.

Parang hindi mo naman magawang wallpaper, hindi mo rin mapakinabangan sa liitnong screen.

Di ba naalala ko yan beya? Pumatol din ako ng konti sa mga ganyan. Sabi ko sayang yung ano. Diyan ako hinayang-hinayang sa piso.

Kasi wala pa naman din mga unli-unsubscriptions.

Nung mga panahon na ba ngayon? Oo. At sya ka, Poy, kapag ingat din sa haba ng message mo.

Kasi matic yan. Pag lumagpas yan sa certain number of letters, magiging MMS na yan.

MMS na. 500 characters yata.

Parang ganoon. Oo. Kailangan bantayan mo kasi pag nag-e-MMS wala na. Yung sa SNL mo hindi na matanggap yan.

Uy alam mo ito? Itong sinend ni Jayce Dorosan dito sa Youtube. Yan o yung mga ganyan, yung mga letters.

Gagawin mo ng mga, magiging figure siya. Umiihap, mayroong heart.

Parang mag-drawing ka. Yes, mag-drawing ka. Pak-cute. Pak-cute an noon.

Pak-cute noon. Pak-cute sa show.

Tapos ito ka na nga, Poy. Itong si Beth, asar na asar siya ganyan.

Tapos alam mo yung ano yun, madami peses nangyayaring ganyan. Asar na asar sa iyo yung una, yung tao.

Pero pag nakita na kayo ng person, at alam mo yun, pag nagkausap na kayo, at pag nagkakilala na talaga kayo,

eh biglang magbabago na yung tingin mo doon sa tao.

Biglang mo ma-realize, may reason naman pala kung bakit siya gano'n.

O kaya, ay, hindi mo pala siya gano'n. First impression lang pala yung ano nakita ko.

Mabuting tao naman pala siya. Yung mga ganyan-ganyan. Mga chika, MMM.

Andami nang ganyan na nagumpisa dahil they hate each other.

Tapos hanggang sano nagkakilala na, abang magkakakustuhan pala, diba?

Eh tingnan mo nga nangyayari kay ate mong Beth. Kala ko G na G, manunugod.

Tapos tinitigan lang siya ha, take note. Tinitigan lang siya ni Kent.

At ewan ko, lumuwag bigla yung garter ng pante ni ate.

Hindi na nakapag-concentrate.

Nakalimutan na yung galit niya.

Ano ba ako? Ba't ba ako nandito? Galit na galit ba ako? Bigil na gigil sa'yo.

Nalito na, nalito. Diba?

Pero ano nga kaya? Meron kasi mga ganyan. Dati naman kasi hindi mo narinig yung mga group chat na ganyan.

Parang ang yabang nandating pagkabinabasa mo. Pero that's just how they construct yung statement nila.

Well anyway, ganyan din naman kahit sa tao-tao.

Parang ito si Pupoy may dating na mayabang. Pero I challenge you, you get to know me.

Huwag nang masyado malakas ang dating mo dahil medyo ano rin ako bigla.

Mayabang ka ha?

Teka sorry. Mas mayabang ako. Pero pagka mabait ang lapit ninyo, mas mabait naman din ako.

Alam mo yun? Parang gano'n na ako. Hindi na ako nakikipagplastikan ngayon.

I know, I know. At saka tama yun, yung mga nayayabangan kay Pupoy.

Try niyong kilalanin si Pupoy and you will prove yourself right.

Hinintay ko eh. Hinintay ko yung sasabihin.

Pero hindi. Legitoto yun mga kamerkada. Sa unang tingin talaga, mukha talaga yung suplado yung si Pupoy.

Pero sobrang bait niyan. Dun sa mga kaibigan niya talaga. Kilalan niya, naka-close na niya.

Pero pag ikaw talaga mayabang ka, maangas ka, may ere ka, ay hindi pa patalo yun si Pupoy.

Hindi pa payag yan na mayroong mas mayabang sa kanya, mayroong mas may ere sa kanya.

Dapat siya lang.

Alam nyo, kahit na artista ka, medyo may konting kasikatan ka.

Tapos umatitude ka ng hindi sapat sa backstage. Ay, alam ni Bea yan.

Tapos sinalampasan mo kami sa stage. Parang di mo kailangan ng host. Ay, ayoko na. Ayoko na.

Ayaw mo kami, ayoko rin sa'yo. Ganun ako si Bea, mabait tayo.

At saka po yung pupunta sa booth, yung parang pagpasok, parang kala mo tahanan niya, walang nakikitang tao, walang hi, hello, ganyan-ganyan.

At alam mo ha, yung mas alam nung celebrity na yun na mas nakakatanda sa kanya yung mga nandun sa booth.

Wala mo, pasok lang, no, upo.

May mga ganun.

May ganun mga kamarkando.

Lalo kung ayaw niyang makipag-ambibilis, review niyo na lang kung maaari i-review. Kung ano yung mga ambibilis na interview ko, yung who, what, when, where, thank you, ganun na agad, yun yun, yun yun mga may attitude.

Meron talagang kahit matatagal na sila sa industry, yung mga ganyan, mga sikat na rin talaga pero ang baba ng loob, humble.

Oh yes, pero meron...

Sino ba yung matatagal na? Yung talaga yung like sobrang humble and everything.

Tapos sino yung mga bagupagupa, yun yung parang kala mo puyat na puyat at ayaw niyang nandun sa...

Alam mo, ipaparamdam niyang why am I, what am I doing here, why am I here?

Kaya kung natatandaan niyo yung mga interviews dati ni Popoy, pag mabilis yan, san tanong, san sagot, waay.

Pero pag masarap ang poinunhan...

Sa kanya hindi ko pinatanong lahat e.

Pag masarap ang poinunhan, yung mga follow-up questions ni Popoy, yan yung sila pwedeng marespeto, mababae.

Maganda ang conversation. Kahit sino naman, hindi lang kay Popoy, hindi lang kay Bea.

Pero let's not waste each other's time. If you don't want to be here, then don't come here.

Ganoon lang naman yan eh.

Kung parang mabigat sa loob mo na nandito ka, sana hindi ka nalang pumunta.

Mamadaliin mo, magpapromote ka sa programa namin, huwag ka nang pumunta. It's okay.

Oh, you need us more than we need you.

Yan, may mga ganoon.

Pero meron talaga yung iba kala mo, uy sandali kinakabahan ako kasi big star talaga to.

Legit big star. Pero alam nyo, parang napaka-humble, naiyakap-yakap ako.

And one notable, si Martin Rivera, si Mr. Martin Rivera, the concert, napakaloko.

Napakaloko talaga, off the air, and then kasalubong kami sa lobby, ang ingay, ako pa yung,

Hello! Popoy!

Sino ako, hindi ako worthy na, di ba?

Martin Rivera, Gary, si Gary Valenciano.

Ang sarap kausap. Si sir Ogie, Ogie Da Pogi, ang sarap din kausap.

Correct.

Actually, yung mga batika na talaga, they, ano niya, ang tao dito, they go with popular, pero...

Mag-attitude pero wala talaga.

Humble, very humble.

Oo, yung mga iba, walang talaga yung mag-talk.

Wala, napagkwentoan lang naman natin.

Dahil nga, merong gating itong si Kent, na parang hindi feel niya Beth, pero she was proven wrong.

Di ba parang, okay, ito pala siya. O ngayon, nag-usap sila ng bahagyain.

Dati na sila magkakilala, hindi lang sila close noon, pero ito, nabigyan ng pagkakataon na parang mali yung pagkakakilala ko sa kanya dati, dahil sa clan-clan natin.

Dahil sa clan-clan na yan. First impression didn't last, parang ganun.

Kaya, mga kapamilya, ituloy na natin ang second part ng ating kwento, habang ako ay maglilipat muna sa sakin dahil medyo may bahala.

144 na.

Samahan niyo po kami at i-share pa nang i-share ang ating kwento ko po si DJP, DJ Popoy, that's my Guapopoy.

At ako naman, Gorgeous P, Bea Bells.

Popoy at Bea, literal lang na buwan lang ang lumipas noong nagkausap namin ni Kent sa ED, and naging sobrang malapit kami sa isa't isa.

Ibang-ibang, o ibang-iba kasi si Kent kapag personal na kayo nakapag-usap.

Presko man siya mag-message sa clan, eh malambing naman siya kapag normal mo siyang kausap.

Popoy at Bea, pagkalipas pa nga ng ilang buwan ay officially, officially naging kami na ni Kent.

Kahit na hindi kami magka-section, eh lagi niya akong iniintay sa lapas ng room ko kapag oras na ng recess at kapag uwian na.

Kapag may time kami in between classes, eh lagi kaming magkasamang dalawa.

Minsan gumagawa kami ng assignment, pero madalas nagkokentuhan lang kaming dalawa.

Aminin ko na inisip ko na noon na kami na talaga ni Kent hanggang dulo.

Pero nagkamali ako.

Popoy at Bea, mabilis ang mga pangyayari.

Isang araw, eh bigla na lang tumigil si Kent sa pag may message sakin.

Panay ang pag-text ko sa kanya, pero hindi siya nagreply.

Akala ko talaga noon, eh wala lang siyang load.

Nangyari ang lahat ng isang weekend, kaya hindi ko masyadong inisipan ng iba

ang hindi pag may message ni Kent.

Pagbalik ko sa eskwelahan, e nalaman ko sa advisor na umalis na daw ng South Cotabato si Kent.

Kasama ang pamilya niya.

Ginalangan daw nilang lumipad patungong Metro Manila para doon na manirahan.

Popoy at Bea, sobrang na heartbroken ako noon.

Hindi ko man lang nagawang magpaalam sa kanya.

Simula nga noon ay hindi na ako nagkaroon ng karelasyon.

Pakiramdam ko kasi na trauma na ako sa nangyari.

Ayoko nang masaktan pamulit.

Lumipas ang maraming taon at halos nalimot ko na si Kent.

Simula kasi nang umalis siya si South Cotabato, eh umalis na rin siya sa buhay ko.

Hindi na rin siya active sa clan namin kaya totally e nawalan na ako ng connection sa kanya.

Popoy at Bea, buong akala ko e doon na nagtatapos ang kwentong pag-ibig namin ni Kent.

Buong buong paniniwala ko noon na hanggang doon na lang kaming dalawa.

Hindi ko naman inasahan na tadhana pala mismo ang maglalapit sa aming dalawa.

Popoy at Bea, kainitan ng Facebook noon at nagagawa ko palang ng account.

Nagulat ako nang biglang in-add ako ni Kent as a friend.

Noong una hindi ko muna pinansin pero eventually in-accept ko na rin at doon nga kami nagsimula muli ni Kent.

Pareho na kaming may edad pero parang high school pa rin kami kung mag-usap.

Sobra-sobra ang paghingi niya ng awad sa akin dahil sa nangyari niya.

Bilang high school pa lang siya noon e wala raw siyang naging laban sa desisyon ng parents niya.

Popoy at Bea, eventually e nakahalap na ako ng trabaho sa Manila at paglapag na paglapag ng airplane ako sa airport,

e si Kent agad ang bumungad sa akin.

Kilig na kilig talaga ako noon kasi akalain mo may pabulaklak pag nalalaman itong si Kent?

After nga naming magkitang dalawa e bumalik kami sa ligawan phase.

Dumalas ang paglabas-labas namin, nag-travel din kami together at kung ano-ano pa.

Talagang naghabol kami sa oras na nasayang noong nagkahiwalay kami.

Popoy at Bea, sabi nga nila e, absence makes the heart grow fonder.

Ganito talaga ang nangyari niya.

Mas lalo kaming o mas lalo namin hinagad ang isa't isa noong nagkita na kami muli.

Mas lumakas ang feelings namin for each other.

At Popoy at Bea, I'm happy to report na kami na ulit ni Kent and we are very much still madly in love with one another.

Ganon talaga siya.

At Popoy at Bea, I'm happy to report na kami na ulit ni Kent and we are very much still madly in love with one another.

Ganon talaga siguro kapag tinadhana kayo para sa isa't isa.

Kapag kayo talaga sa dulo, e kayo talaga.

Hanggang dito na lamang ang kwento ko, Popoy at Bea. Sana ay marami ang na-inspire sa kwento namin ni Kent.

Magsilbi sana kaming aral ng dalawa, na huwag sukuan ng pag-ibig.

Malay niyo, kapag nilaban niyo, e maging kayo rin malang araw.

Maraming salamat sa pagbabasa ng kwento namin ni Kent.

Hindi niyo lang alam kung gaano kami kasaya na napili niyong i-feature itong kwento namin.

Again, maraming salamat sa iyo, Popoy at Bea, at sa buong staff ng Dear MOR.

Pagpalain sana kayo nung may kapal.

Lubos na gumagalang, Beth.

Dear MOR, ang mga kwento ng puso mo.

It's 1.55, mga kaborkada. Diyan na nagtatapos ang kwento ni Beth with the hashtag Dear MOR Plan.

At relatively speaking, happy ending naman siya, diba?

Nagkatuloyan naman sila ni Kent, naging sila naman ulit ni Kent after nilang magkahihwalay for so many years.

At alam mo, nakakatawa, mga kaborkada.

And I feel like maraming makakarelate sa mga ganyang mga, hindi na, yung mga high school love stories,

yung mga puppy love na mga ganyan, mga childhood sweethearts, sweethearts na mga ganyan.

Like, marami tayong mga nagagawa.

Or marami kayong mga, marami tayong mga, tayong mga tao.

Parang ayokong aminin eh, no, may ginawa ako.

Marami tayong ginagawa nung high school tayo, na parang feeling natin, we're so mature na,

na this is like, oh my God, this is it, this is life, this is the person I'm going to be with.

Yung mga ganyang-ganyan.

Ikawin mo, nakikitipela ng may mga angay na this is it, this is life, this is the person I'm going to be with,

yung mga ganyan-ganyan.

Gaya ito ni Beth, no, high school pa lang, talaga ba? Yan ang mapapangasaw mo?

Kayo na forever.

Alam nyo, kung meron mga high school students dito, na nanonood, ay dahil makinig kayo sa ate Belle nyo,

yung mga nararanasan nyo, doon sa high school life ninyo, yes, it's fun, it's nakakakilig,

it's nakaka-excite, ganyan-ganyan.

Pero hindi pa yan yun, like, wala pa yan sa, alam mo yun, sa legit, makatotohanan,

at ano'ng tawag dito, yung true and real love.

I mean, yes, meron mga magkakarelasyon ng high school na nagtuloy-tuloy,

alam mo yun, very long-term relationship, hanggang sila din ang nag-end up together and we're happy for that,

pero yung mga nagbe-break ng high school, tapos like,

isipin nila, oh my God, it's the end of the world, di na ako magmamahal ng iba,

wala na ako magiging jowa forever, siya lang talaga ang taging mahal ko,

ay die, magtigil ka, tampaling kita.

Hindi pa yan, akala mo that's true and real love, pero hindi pa yan yun, okay?

Kaya, itong nangyari kay Beth, ito talaga is, it's a rare,

hindi naman rare, it happens, pero hindi madalas,

na nag-break ng high school, okay?

Nag-break ng high school, and then narikindle yung romance,

nung medyo mas mature na sila, at dun talaga nag-work na,

nag-work na yung relationship, kasi nga, mas mature na,

mas matanda na, di ba? Mas naiintindihan na yung mga pag-ibagay,

mas alam na ako na yung mga gagawin.

Kasi tingnan mo nung high school, itong si Kent,

nagpaalam, ay hindi nagpaalam, lumayas na lang,

kasi, like, hindi niya siguro alam, how am I going to say goodbye?

How am I going to stop whatever we have?

Or is it worth it pa ba na mag-goodbye?

Or pwedeng lumayas na lang ako?

O pwede rin si Kent, nung time na yun, eme lang, di ba?

Wala na magpake kung kailangan mo mag-goodbye o hindi,

tapos layas na lang, kasi nga bata pa, okay?

Bata pa talaga yung high school.

Kaya, we're happy for Beth na kahit pa paano,

narikindle yung romance nila ni Kent,

but I feel like hindi na sila to nung high school.

I feel like this is a brand new Beth,

a brand new Kent, and this is a brand new love story.

Kasi ano na sila eh, ang tao dito,

mas mature na, mas alam na nila kung ano yung gagawin nila,

and I'm sure ang dami na nagbago sa mga personalidad nila.

Na alam mo yun, nakilala na lang din nila ulit ang isa't isa

nung narikindle na yung kanilang communication.

So we're happy for you, Beth and Kent,

and anong tawag dito, para naman,

dun sa mga iniwan, nung walang dahilan,

nung high school or something like that,

isipin nyo na lang, it's not you.

Legit, it's not you.

It's probably because of the age.

It's the immaturity.

It's the, anong tawag dito,

incapable of handling the situation,

handling and understanding the emotion.

Ayun, may mga ganun-ganun.

Kaya natatawa ako, honestly yan.

Hindi naman sa pag-ano.

Pag nakakita ako ng mga high school students

na naging magdujowa,

tapos magbabreak, iiyakan, maglulupasay,

yung mga ganyan-ganyan,

o kaya, alam mo yun, yung parang dadalhin yung heartbreak na yun

nung high school, dadalhin hanggang sa pagtandana.

You know what?

Anlayo pa ng lalakbayin ninyo.

It's not the end of the world.

And you're probably like that

kapag matata ka pa, immature ka pa,

emotional ka pa.

Pero I highly doubt na yan e,

yung parang, alam mo yun,

pang matagalang sakit na,

pang matagalang pag-ibig na talaga.

Nagigets nyo ba, mga kamarkada?

Meron at merong hangganan yan.

Lalo na kapag kabata pa,

kapag high school pa.

Kung sakali man na magtuloy yung relationship nyo

na nung matatanda na kayo,

hindi na kayo yung high school na yun.

Brand new person na yan.

Kaya yung, ang tawag dito,

pag-uugali nyo,

ang dami nyo na siguro mga naranasan.

So that's a brand new love story.

Pero, again,

we're happy for Beth and for Kent,

and sa lahat na mga love story

na nabuo sa,

matatangog na ba yung ating ano yan?

Diba?

Sort of kinda social media.

Diba?

Yung mga text-to-text sa mga ganyan.

It's a form of media pa rin naman.

It's a form of communication.

So, kudos.

We're happy for you dun sa mga nagumpisa sa social media

na, alam mo yun,

umusbog into a full-grown love story.

Pero, eto ha,

paalala lang.

Maswerte si Beth,

somehow, kahit pa paano,

dahil happy ending yung love story niya.

Pero para sa inyo,

lalo na sa mga bata-bata dyan,

na, ano tawag dito,

parang may namumoong love story

or something like that

o yung mga kaklan na mga ganyan

kung uso pa rin ngayon

o yung mga GC na mga ganyan,

you be careful, ha?

You still have to be very careful

kahit pa sabihin natin,

kilala mo na yan, matagal na,

kapit-bahay niyo dati,

kababata mo, ganyan-ganyan

or kaibigan ng kamag-anak mo,

kaibigan ng kaibigan mo.

You still have to be very careful

in giving out your information

at lalo na nga

in giving out your emotion.

So, may social media lang yan,

klan-klan, text-text,

ano tawag dito,

chat-chat.

Huwag mo na masyadong buhos.

Oo, magtira sa sarili

ng emosyon

at ng privacy

kasi kailangan makilala mo yung tao.

Kailangan makita mo in person.

Kailangan maranasan mo

or makasama mo siya.

Kailangan makita mo siya

kung paano siya pag nas-stress.

Kailangan makita mo lahat

na mag-dedicate yung buong buhay mo

o pagmamahal mo

dun sa tao na yun.

Lalo na dun sa mga LDR.

Jaan, di ba?

Kung kayo nag-umpisa kayo

as a LDR

at nag-work naman,

happy for you.

Pero, you know,

kailangan nyo paring isipin

na hindi kayo pwedeng forever LDR.

Kailangan may time talaga

na maging magkasama kayo.

So, dapat parehas kayo ng goal.

You know, one day isang araw

maging magkasama kayo physically.

Para alam nyo yun, malaman nyo talaga

kung paano itong taong to

sa loob ng isang bahay.

Paano to pag may kasama sa bahay,

may katabi na matulog,

may kahatinas sa mga decision making,

may kahatinas sa pera.

Alam mo yun,

ang daming kailangan yung malaman

or makilala sa isang tao.

Laro na kapag naumpisahan yung makilala

like online lang or social media.

That's the truth, mga kamarkada.

That's the truth talaga.

If you want to have a secure relationship,

if you want to have a strong relationship,

you have to know that person

very, very, very well.

And, aminin man natin o hindi,

may limit lang ang malalaman mo

if, you know, sa social media

or sa chat lang kayo,

nagkakausap, nagkakasama.

Kasi kapag sa chat, social media

or something like that,

may time pa para mag-isip

ng isasagot sa iyo.

Alam mo yun.

So, maganda na meron kayong conversation

na, ano tawag dito,

impromptu.

Alam mo yung parang

natural na flow ng conversation.

So, yun.

Kasi, diba,

nagumpisa si Beth at si Ken

sa mga text clan, clan na mga ganyan.

Pero, ano na rin yan,

makakonsider na rin yan

sa panahon natin ngayon

as yung social media.

Diba?

Yun sa mga group chats,

mga chat,

mga video call,

and what not.

Diba?

Anyway, basa tayo sa comment section.

Ay, hindi na pala makakabalik

si Popoy.

Sorry, guys.

Kasi,

malakas ang Jolanice Morissette

banda dun sa kanila.

So,

sa Mateo Marikina.

So, sobrang lakas,

parang nagkakaroon na ng kunting baha-baha.

So, kailangan maglipat ng sasakyan.

Kailangan i-check si Popoy

dun sa kabilang validity.

So, emergency naman.

So, bawi-bawi din bukas poy.

Okay?

Sana magingat ka poy.

Anyway, okay.

Basa tayo

ng mga comments ninyo.

Sabi ni Fiona

Botabara,

childhood ko na dahilan

bakit 27 years old ako,

NBSB ako.

Iintayin daw pagbalik ko.

Pagbalik ko, may dyawa na.

Tapos, nang nalaman

na okay na ako,

gusto bumalik sakin.

Naku po, huwag na.

Saklap lang kasi

magkapit bahay kami

at halos araw-araw

nagkakasalubong.

Bakit siya ang dahilan

na NBSB ka?

Ganun ba ka

ganun ba ka yummy?

Ganun ba ka pogi?

Ganun ba ka bait?

Alam mo yun?

Kaganda yung ugali?

Ay, we did it, day.

Day, wag mo sisihin yung lalaki

kung bakit ka NBSB.

Choice mo

kung bakit ka NBSB

kasi ayaw mo mag-entertain

ng iba.

Ayaw mong ilako

yung sarili mo.

Chara.

Ilako talaga.

Seryong so.

Hindi man literal

na ibibenta mo yung sarili mo.

Duh.

What I mean is

you know,

you put yourself out there.

You expose yourself

to different people.

Make friends.

Meet new people.

Go to places.

Alam mo yung mga ganun?

Oo.

Ganun, fiona.

Huwag mong masisi dun

sa lalaki ngayon.

Sino ba siya?

Di ba?

Sino ba siya para magdikta

ng love life mo

at ng future mo?

Anyway,

next comment natin.

Mary Jane Cardines.

Mas ma-emotional pa ngayon

ng mga teenager

kesa sa mga malalapit

ng mag-menopause

pero single pa rin.

Alam mo, oo.

Oo.

Mas emotional talaga

yung mga teenager.

Kasi,

aminin natin,

immature pa yan.

Immature pa yung mga teenager

na yan.

Kasi nga sabi,

lalo na yung mga lalaki,

21,

hindi sa,

nagsasabi ako ng excuse

sa immaturity

ng isang lalaki.

Pero,

parang,

physically,

physiologically speaking,

yung

brain ng mga,

lalo na yung mga lalaki,

I just forgot

sa babae,

anong edad.

Pero like mga 21.

Kaya nga 21 yung parang

deboo.

21,

super formed na talaga

yung jyutake niyan.

So,

pag 21 and above

at sobrang

bonggang-bonggang

immature,

ay,

sa attitude na yan,

sa ugali na yan,

hindi na natin yan

masisisi sa

physiological,

ang tawag dito,

reasoning

kung bakit

immature yan.

Anyway,

dito tayo sa,

ano natin,

sa

YouTube channel.

Si Papa Piolo Pacquiao,

my wife and I

went to the same

high school,

but we didn't know

each other then

kasi 4th year na siya,

eh,

grade 3 pa lang ako.

We met lang

nung parehas kami

na scam

ng,

oh,

huwag na nating,

ano yan,

huwag na nating banggiting yan.

So,

lakang kaloka

nagkakilala kayo

nung kailan

nagsasampahan ng

kaso

doon sa nang

scam sa inyo,

lakang kaloka.

Uy, pero we're happy,

I'm happy for you

at kayong mag-asawa

na ngayon.

Ano talaga,

ano,

love moves in mysterious

ways,

at ang tadhana talaga,

ang daming pasikot-sikot.

Anyway,

ah,

sabi ni,

sabi ni Paul Santos,

huwag na kayong mag-plan,

oo,

based on experience to,

ha,

huwag na kayong mag-plan,

hanap lang kayong

comment section,

tanungin niyo lang kung

kumain ka na?

Paul,

talaga ba?

Nung doon-doon ka ba

nag-start?

Tapos nung nag-reply,

ano,

PM-PM na,

ganun ba yun?

Si,

ah,

Mr. Pogi

ng Quezon City,

naalala ko dati

nung high school ako,

may babae na nagbibigay

ng picture sa akin.

Ano?

And no,

experience ako

sa GFGF na yan,

di ko tinanggap.

But,

yung usong-uso kasi

dati yun,

yata, no?

Yung nagbibigay ng picture,

ano,

yung nagpapa-studio picture,

di ba?

Yung nagpapa-studio picture,

like,

may solo-solo shot,

may barkada shot,

tapos,

meron pa,

naka-uniform kayo lahat,

tapos,

alam mo yun,

syempre,

di ba,

ang daming kopya nun,

mag-ano-ano kayo,

mag-aambag-ambag kayo

para kunin nyo

yung may pinakamaraming,

yung,

yung,

ang tawag dito,

tapos,

mag-share-share kayo

ng mga ganyan-ganyan,

di ba?

Yung usong-uso nun,

yung studio photo,

studio picture,

oo.

Tapos,

pagka-graduate,

yun yung ipapamigay nyo din,

o,

keep this as,

ano may uso nun,

keep this as

a replica of me,

keep this as

a remembrance of me?

Something like that?

Yun yung mga usong,

ano nun eh,

sa likod,

oo.

Ano pa?

Si...

Ano pa mga comment nyo?

Si Lor Sharpey

pinaasa daw siya

ng isang bad boy

nung high school.

O tapos,

ano,

kaya ako wala kang jowa ngayon,

sisisihin mo yun.

High school lang yun,

be.

Si,

si Renny Boy,

ako nung high school,

ayun,

mag-linis ng classroom

kapag hapon,

bago umuwi.

Okay.

Ah...

Sabi ni Fiona,

pinagpawisan ako sa sinabi ni Bea,

naka-speaker pa naman din.

Ano ba sa mga sinabi ko?

Wala na ba ako mas masinabi ha?

Diba?

Wala na ba ako mas masinabi ha,

Fiona?

Sa true lang naman eh.

Saan pa?

Si JB Cano,

kami simula high school hanggang ngayon,

magte 10 years nang masaya.

Sigurado ka,

JB?

Sarot!

Uy, itong drop ako,

ayan, totoo yan,

high school sila,

nung naging mag-jowa sila,

tas ang dami nilang pinagdaanan,

pero ngayon,

going strong pa rin sila.

10 years na ba?

Kala ko ba 15 years?

Sabi mo sa akin nun 15 years,

10 years lang ba?

Oh, pero gloroloko mo ko,

JB ah.

Ayusipin kwento mo sa akin.

Ang alam ko 15.

15 ba?

Sarot.

10 years?

Okay, 10 years.

Um...

Sabi nila siya pa eh,

wala akong sinisisi ha?

Okay, di wala.

Sabi ni Mary Jane,

ah, keep this as a simple remembrance.

Ah, remembrance from me.

Oh, mga ganun.

Diyos ko tayo.

Uso-uso yun.

Ah, magte 10 years pa lang sa November.

Oh, advance.

Happy anniversary.

Ayusin mo yung gagawin mo sa anniversary.

Pagplanuhan mo,

wag mong antayin yung asawong gumawa ng plan.

Kayo yung mga lalaki dyan.

Dinamay lahat yung mga lalaki.

Pag mag-anniversary kayo,

wag nyo antayin na magtanong yung diyosawa nyo

o yung diyowa nyo.

Anong gagawin natin?

Ganyan, ganyan.

O,

kayo na mismo ang gumawa ng plano

for a change naman.

Kasi buong relationship nyo,

kami na lang mga babae yung nagpa-plano.

San tayo pupunta?

San tayo kakain?

Anong oras aalis?

Yung mga ganyan, anong dadalhin.

Para minsan naman,

di ba?

We feel special.

Sarot.

Anyway,

okay,

alam mo,

may nakikita ko mga dito sa ano,

dahil sa sobrang lakas ng ulan,

mga bumabahana.

Mag-iingat po,

lahat,

kung kayo ay mga nasa opisina,

stay there.

O, palipasin nyo muna yung ulan at baha.

Dyan lang kayo.

At kung nasa bahay kayo,

kung hindi na maimportante ang pupuntahan,

stay na lang din dyan sa bahay.

O,

kasi makabumabahana ng Bonga Bell

sa sobrang lakas ng ulan.

Anyway,

ayan,

thank you, thank you so much

mga kamarkada for joining me

and thank you, Beth,

for sharing your nakakatawang story

para sa hashtag Dear MOR Clan.

Sana kayo na talaga magkatuluyan ni Kent.

Okay?

Ayan.

Maraming salamat mga kamarkada for joining me.

Bukas ulit,

sana makasama natin si Popoy Chi.

At gaya ng palaging sinasabi ni Popoy,

you stay safe,

lalo na,

malakas ng ulan.

You stay healthy,

huwag magpaulan.

And,

stay in love

and stay happy.

Thank you so much!

Bye-bye!