PATAY NA ILOG SA LIKOD NG BATANGAS SUBDIVISION | HILAKBOT TRUE ENGKANTO STORY 🔗 https://youtu.be/8P-q_1wkW_I 🔴 STORY SENDER ► TOTOY Story shared via sindakstories2008@gmail.com 🔴 STORY EDITOR ► FINA AZZAMO 🔴 NARRATOR ► RED Send your horror / scary stories to ► sindakstories2008@gmail.com 🔴 HTV CHANNEL MEMBERSHIP IS ON! Join this channel to get access to perks: https://www.youtube.com/channel/UCQfBQpmxUCOab0_zUNTi1Mg/join 🔴 LISTEN TO HILAKBOT 24/7: https://youtu.be/GdUUZtzP5DA 🔴 STREAM ON HTV HORROR PODCASTS: ✅ Hilakbot The Podcast ► https://spoti.fi/3kiD4i9 ✅ Pinoy Horror Radio (HTV-Sindak) ► https://spoti.fi/2WSaPbk 🔴 SUBCRIBE FOR MORE SCARY STORIES ✅ Tagalog Horror, Scary & Creepypasta Stories ► https://www.youtube.com/@HILAKBOTHorrorStories ✅ One-Shot Horror, Scary & Creepypasta Stories ► https://www.youtube.com/@SINDAKHorrorStories ▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬ 🔴 SUPPORT THIS HORROR STORIES CHANNEL Patreon ► https://www.patreon.c

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

ORAS NA NAMAN NA

Magandang araw sa lahat.

Tawagin niyo na lang ako si Red sa pangalang Totoy.

Hindi tunay na pangalan.

Ang ikikwento ko po sa inyo ay hango sa tunay kong karanasan.

Ako po ay ipinanganak sa isang maliit na barangay sa Batanga City.

Sa isang compound na halos lahat kami ay magkakamag-anak.

Sa abot ng aking pagkakatanda,

mula ng ako ay magkamuhang sa mundo,

naging normal na lamang sa akin

ang makakita at makaramdam na mga bagay na hindi ko din talaga maipaliwanag.

Hindi ko nga din po matiyak

kung malikmata o maling dinig lamang ang lahat ng karanasan ko sa mga kakaibang bagay.

Hindi ko rin po kasi alam kung masyado lang ba akong nag-o-overthink

o dahil impluensya na mga napapanood kong nakakatakot na pelikula noong panahon na iyon.

Konting description lamang po sa compound.

Para sa akin,

masasabi ko ng Malavillage na rin talaga.

50-50 dahil naghalo na ang kabahayan,

may bakanting lote,

may madamo at mapuno na area,

at pulos niyog at kung minsan ay kape,

01:43.000 --> 01:45.000

ang tumutubo doon sa lugar na iyon.

Kaya nasasabi ko rin nakakaiba

dahil nakapagtataka na tumubo sila

na tatlong pares at meron sa iba't ibang area sa compound namin

na sa pagkakaestimate ko nga

ay parang 500-700 meters ang layo sa kada pares.

Sa madaling salita,

sa isang location,

may isang sampalok at kamatsili na magkatabi

na alam kong matanda na dahil sobrang taas na na mga ito.

Yung sampalok nga doon sa red

ay kayang yapusin pabilog ng dalawa o tatlong tao sa laki.

Yung mga kamatsili,

masasabi ko rin pong matanda na rin ang mga punong ito

dahil ang pagkakatubo niya ay parang patumbah.

Para siyang kalahating letter U.

Maraming kwento ang mga matatanda sa compound namin.

Engkanto,

aswang,

multo,

name it,

kahit anong klaseng supernatural creatures.

Hanggang sa nasanay na lamang ako

dahil laging ganun na yung mga nadidinig ko.

Dahil doon,

hindi ako naging matatakutin.

Ang kwento ng matatanda sa puno ng sampalok at kamatsili

ay sinasabing daanan daw ng mga elemento.

Nagsisilbing tulay daw nila ito para makalipat-lipat ng pwesto

sa tuwing sisikat at lulubog ang araw.

Dahil doon naman ako lumaki,

hindi sumasagi sa isip ko,

maging na mga pinsan ko yung takot.

Kaya normal na po sa amin na kahit

nababalutan ang mga kwentong kababalaghan

ng mga matatanda ang mga punong ito

ay inaakyat pa rin po namin lalo kapag namumunga.

It was 2005 at saktong summer vacation iyon.

Siguradong relate ang mga batang 90s

sapagkat ito yung mga panahon na tuwing tanghali,

kahit hindi ka inaantok,

ay patutulugin ka.

Tapos gigisingin ka na lang kapag merienda time.

Isang araw,

hindi ko matandaan kung paano na lamang ako nakatakas kay mama

at nakalabas ng malaya sa bahay.

Bagamat sinabihan niya ako na matulog at siya ay magagalit

kung sakaling hindi ko susundin ang kanyang nais.

Basta't pagkatapos kumain ng pananghalian,

ay umalis na ako ng bahay.

Si Papa kasi tuwing lunes hanggang biyernes ay may trabaho

kaya malakas din yung loob ko na lumabas at hindi sundin si mama.

Masaya ako noon na nakalabas.

That was around 1 to 2pm.

Mainit nga lang ang sikat ng araw.

Excited na excited ako na testingin yung ginawa kong saranggola.

Nagiikot-ikot ako sa mga kapitbahay ng ilang minuto

dahil naghahanap pa ako ng makakasama

dahil nga siguro uso yung pinapatulog yung mga bata tuwing tanghali

ay wala po akong nadat na nakatulad ko sa labas.

So ako lang siguro talaga yung pasaway nung araw na yun.

Kaya ang sumatotal,

ako lang po ang nagpunta sa Kaparangan.

Ito po yung tawag namin doon sa isang malaki at bakanteng lote.

Bagamat madamo,

ay meron din naman pong mang ilan nilang puno na tumutubo sa gilid.

So doon ko po na pagdesisyonan,

napalipa rin ang aking saranggola.

Ilang minuto ang nakakalipas.

Napalipad ko rin po ang aking ginawang saranggola.

Umupo na lamang ako sa isang bahagi na may lilim

at bigla na lang pong lumakas ang hangin.

Nagulat na lamang ako dahil napatid din yung tali nung saranggola ko.

So dali-dali akong tumayo at tumakbo para habulin ito

habang sobra din kinakabahan dahil nag-aalala ako na baka hindi ko na itumakuha.

Or the worst, mapasakamay ng iba.

Patuloy lang ako sa pagtakbo hanggang sa lumagpas o makalabas na ako ng compound namin.

Nakarating na rin ako sa isang subdivision nakatabi nito.

Hindi ko nga din po malilimutan sir red yung subdivision na iyon dahil nung panahon yun ay bago pa lamang siya.

Pero malumot na yung kalsada.

Wala po kasing masyadong dumadaan at gumagamit pa.

Matataas pa rin yung mga talahib doon at masukal ang gilid ng kalsada

dahil wala pa pong nagpapatayo ng bahay doon.

Hindi ko na din po nakita yung saranggola ko at mukhang bumagsak na sa kung saan.

Patuloy ako sa paglalakad hanggang sa makarating ako sa isang putol na kalsada

at ito na yung dead end na bahagi ng subdivision.

Sa kabilang bahagi nun ay magubat at puno na ng mga manggah ang naroon.

Sa kagustuhan ko nga na makuha ang saranggola ko ay pumasok po ako doon sa kakahuyan

hanggang sa makarating ako sa mas lalong magubat na bahagi.

Nagbabakasakali talaga ako na makita yung saranggola kahit man lang yung tali.

Hanggang sa narating ko yung bahaging dulo ng manggahan at ditong ay pumasok po ako sa saranggola.

Sa likod na mga kawayanan ay may nakita akong isang malalim na agbang.

Iyan po ang tawag namin sa patay na ilog na nagkakatubig lamang tuwing may malakas na ulan.

Nakita ko sa kabilang bahagi ng agbang yung tali na nakasabit sa mga puno.

So naglakaslob akong bumaba sa agbang at sinundan ko ng tingin yung tali sa taas ng mga punong yun.

Hindi ko din alam kung bakit ko ginawa yun.

Basta't ang fokus ko ay yung goal ko na makuha pabalik ang saranggola.

Pero sa isip-isip ko ngayon sir Red, kung sa edad ko siguro ngayon at nangyari ito,

sa kasalukuyang panahon, hinding-hindi mo ako mapapababa doon sa agbang lalo kung mag-isa ko.

So nagpatuloy ako sa paglalakad hanggang sa nasundan ko yung tali.

Fortunately, nakita ko yung saranggola ko na nakasabit sa mataas na puno ng sampalok.

Sa kagustuhan kong makuha ito, nakita ko yung saranggola ko na nakasabit sa mataas na puno ng sampalok.

Sa kagustuhan kong makuha ito, dali-dali po akong umakyat sa punong yun.

Nang makarating na ako sa bahagi kung saan mismong sumabit ang saranggola ko, niyugyog ko yung sanga.

Bigla po akong nakaramdam na parang may mainit na hangin na umihip sa tenga ko.

Ihip siya nang parang galing sa isang tao sa likod.

Hinbang nagbuntong hininga at ramdam na ramdam mo yung pagbuga ng hangin.

Ilang beses pong naulit iyon pero hindi ko pinansin dahil ang fokus ko talaga ay yung pagkalog ng sanga upang lang sa ganun ay mahulog yung saranggola.

Hanggang sa punto na makaramdam na lang ako ng kilabot sa buo kong katawan at nagsitaasan ang lahat ng aking mga balahibo sa aking braso at maging sabatok.

Lalo ko pong nilakasan at binadali ang pagyugyog sa sanga hanggang sa tuluyang malaglag yung saranggola.

Dali dali na rin akong bumaba ng puno at talagang halos magpadausdos na ako sa mga sanga para lamang mabilis na makababa.

Andun na kasi yung pakiramdam ko sir Red na parang may naghahabul na sa akin.

Hanggang sa narirealize ko na kahit anong pilit ko na pabilisin yung pagdausdos pababa ay parang ang bagal bagal ko.

Kumpara sa oras na inakyat ko kanina ang puno ay parang ang tagal kong makarating sa baba kaya dun na ako kinabahan.

Hanggang sa makababa ko ng tuluyan ng puno at nagmadali akong hanapin yung chinelas ko na iniwan ko doon sa ugat pero wala doon nung mga sandaling yun.

Ang mas lalong nagpakilabot talaga sa akin sir Red, yung chinelas na iniwan ko sa puno ng sampalok na inakyatan ko ay doon ko nakita sa ibaba ng isa pang puno na hindi naman kalayuan at ito ay ang malalaman.

Ang isip ko, bakit nandoon? Paano napunta yung chinelas ko doon?

So dali dali ko nang kinuha yung chinelas at yung saranggola ko at tumakbo papalayo sa mga puno na iyon pero ang tagal kong tumatakbo pero hindi yata natatapos yung ginagawa ko.

Ando na ako sir Red sa isang puno na medyo pamilyar at ito yung mga puno ng mangga.

Tumakbo na naman muli ako at parang nagpapabalik balik lamang ako sa eksaktong lugar na nilagpasan ko maging yung mga puno ng mangga kanina.

Dito na pumasok sa isipan ko sir Red ang mga sinasabi ng mga matatanda sa compound namin.

Ang tipikal na pag naliligaw ka din ay magbaliktad ka ng suot mong damit at yun ang sinunod ko.

Muli ako tumakbo hanggang sa matanaw ko na yung dead end ng subdivision na dinaanan ko kanina.

Doon lamang ako nakahinga ng maayos sir Red.

Naglakad na lamang ako pabalik sa compound habang ako ay naghahabol ng hininga.

Habang naglalakad din at papasok na sa aming lugar, iniisip ko pa rin kung bakit nasa katabing puno napunta yung chinelas ko.

Gayong alam kong iniwan ko yun sa mismong ugat ng puno ng sampalok kanina.

Siguradong sigurado talaga ako na doon ko yun iniwan.

Ang isa pang nakakahilakbot dito sir Red ay yung narealize ko na hindi ko nadaanan yung agbang nung ako'y bumalik na sa subdivision.

Napalingon pa nga ako pabalik sa parte ng mapupunong bahagi na pinanggalingan ko habang nag-iisip kung paanong nangyari yun.

Pagbalik ko sa paglalakad, napatingin ako sa direksyon patungo sa compound namin.

At ang unang pumukaw ng pansin ko ay ang tatlong pares ng malalaking puno ng sampalok at kamatsili na parang minagnet talaga ang aking paningin na tignan sila isa-isa.

Bigla ko rin naaalala ang kwento ng mga matatanda na ang mga punong iyon ay nagsisilbing tulay o daanan ng iba't-ibang elemento.

At maaaring yung pinanggalingan ko ay siyang ikaapat na parte ng dinadaanan nila.

Kaya doon na lamang ako napasabi ng tabi-tabi po at humingi ng pasensya kung sakaling nagambala ko sila.

Nakarating na lang din po ako sa bahay namin nabasang-basa ng pawis at sugat-sugat ang binti at braso dahil sa sumabit kanina sa puno.

Napagalitan tuloy ako ni Mama noon.

Saan daw ba ako galing?

So'y kwento ko sa kanya na nagpalipad lamang ako nasa ranggola, sumabit sa puno at inakyat ko.

Pero hindi ko kwento sa kanya yung nakakahilakbot na nangyari dahil alam ko na mapapagalitan lang ako.

The worst, hindi na siya papayag na muli akong lumabas ng bahay.

Hanggang sa nagkaedad na ako sir e na hindi ko pa din masyadong naiexplore yung bahagi na iyon ng lugar namin.

Iniisip ko ilang pares pa kaya ng puno na iyon at meron na bang nagpunta sa parte ng daanan ng mga elemento.

Maaring nung bata ako at nangyari ito, kundi tikba lang ay baka engkanto ang may sanhi kung bakit ako naligaw.

Ako po ngayon ay kasalukuyang nagtatrabaho at nakatira sa isa sa mga bansa sa North America.

Ako din po yung dati nagtrabaho na sa Middle East at grabe din yung naiexperience ko dun.

Hanggang sa puntong ito na sinusulat at isinamit ko o nag-air ang kwentong ito sir Red,

hindi ko pa din talaga alam kung ako ba'y normal o kaya ay sadyang may nararamdaman na kakaiba.

Naging parte na lang talaga ng buhay ko na makakita at makaramdam ng mga hindi ko maipaliwanag.

Katulad na lamang dumaan yung panahon na iba't ibang events ang naganap sa buhay ko

at naging topic na ng usapan ito mga ganitong experience,

pero hindi ko alam kung in denial pa rin ako dahil ayaw ko talagang tanggapin na meron akong ganitong abilidad sa aking sarili.

Minsan kasi natatakot na din ako pero sa dala na rin ng kurisidad,

kahit may naramdaman na ako ay nililingon ko pa talaga at gusto kong malaman kung tunay ang aking nararamdaman na ito.

Gusto kong malaman kung ano ba sila, ano ba ang meron at bakit sila nagpapakita.

Natatandaan ko rin sir Red na nung ako ay tumungtong ng college,

may kwenento si Mama.

Sabi niya nakakita at nakaramdam daw siya ng kakaiba sa paligid niya.

Ang weird lang kasi dahil pareho pala kami ng naranasan sa lumang bahay namin sa compound,

pero hindi niya sinasabi sa akin.

Na trigger na lang ang usapan naming ito nang umamin ako sa kanya sa lahat na mga nangyaring ito.

Rason naman niya sa akin hindi daw niya ito inaamin nuod dahil baka matakot lang daw ako

at baka nga daw dahil sa murang isipan ko ay masyado ako maguluhan at hindi daw ma-process o ma-digest ng aking murang isipan ang lahat ng ito.

Hindi lamang po ito sir Red ang mga kakaiba kong experiences.

Salamat at naligaw din ako dito habang nagbabrowse Spotify na mga pakikinggan habang ako ay nagtatrabaho.

Araw-araw ko nga po kayong pinakikinggan na sa podcast hanggang sa narealize ko na rin po

base sa mga kwento ng iba pang mga tigapakinig ninyo na hindi pala ako nag-iisa.

Kaya siguro dapat mapakinggan din ng iba ang mga kwento at karanasan kong ito

kaya mabuti na lamang ay natuklasan ko ang platform ninyong ito.

Asahan mo sir Red na hindi pa po ito ang unat huli.

Kung nagustuhan mo ang kwentong katatakotan na ito, hit like, leave a comment at i-share ang ating episode sa inyong social media.

Suportahan ang ating writer sa pamamagitan ng pag-follow sa kanyang social media. Check the links sa description section.

Don't forget to hit that subscribe button at ang notification bell for more Tagalog horror stories, series, and news segments.

Suportahan din ang ating mga brother channels ang Sindak Short Stories for more one-shot Tagalog horrors.

Gayon din ang Hilakbot Haunted History for weekly dose of strange facts and hunting histories.

Hanggang sa susunod na kwentuhan, maraming salamat mga Solid HDV Positive!

Subscribe na!

Or else…

Ngayong taon, tuloy-tuloy ang ating kwentuhan at unlitakotan dito sa Hilakbot Pinoy Horror Stories Radio.

Your first 24-7 non-stop Tagalog horror stories sa YouTube!