01:08.0
Dear Papadudod, magandang araw po sa ating lahat. Isa po kong fan ng channel mo, Papadudod.
01:15.0
At lahat ng upload mo ay pinakikinggan ko, lalo na kapag horror.
01:20.0
Pero kahit horror, ang pinakikinggan ko ay may aral pa rin akong nakukuha sa bawat kwento.
01:27.0
Itago nyo ako sa pangalang Iris. Sa kasalukuyan ay 31 years old na ako at may sarili ng pamilya.
01:36.0
Ang aking ikakwento ay nangyari noong bata pa ako kasi doon nagsimula ang katatakutan sa aking buhay.
01:43.0
Bali yun din ang reason kung bakit ngayon ay mahilig akong makinig at manood na mga horror.
01:49.0
Hindi ko nasasabihin ang eksaktong lugar kung saan nangyari ang lahat pero kalabarason yun.
01:55.0
Lumaki ako sa isang probinsya. Hindi namang ganong kayaman ang family ko, sakto lang.
02:01.0
Nakakarao sa buhay. Tatlo kami magkakapatid at ako ang panganay.
02:06.0
Ang nanay ko ay nagtitinda dati ng ulam at merienda. Si tatay naman ay sa munisipyo nagtatrabaho.
02:14.0
Based sa kwento ng nanay ko ay bata pa lamang ako ay nakakakita na raw ako ng kaluluwa.
02:20.0
Noong 5 years old daw ako ay meron daw akong nakikitang white lady sa malaking puno ng mangga, sa harapan ng bahay.
02:29.0
Out of nowhere ay tatawa na lamang daw ako at may tinuturo sa puno na yun.
02:35.0
Kapag tinatanong nila ako kung anong tinuturo ko ang sinasagot ko ay babaeng na kawhite.
02:40.0
May mga kwento na kasi ang ibang tao na madalas dumaan sa harapan ng aming bahay na may nakikita nga silang white lady doon.
02:50.0
Lalo na tuwing gabi at madaling araw.
02:54.0
Sinasabi yun ng mga tao kinananay at tatay pero mga magulang ko mismo ay wala naman silang nakikita.
03:01.0
May nakapagsabi pa nga raw na meron daw nakabaon na kayamanan sa ilalim ng puno ng mangga na yun.
03:09.0
At ang white lady ang nagbabantay.
03:12.0
Sabi ni nanay inakala nila na imagination ko lamang ang nakikita kong white lady kasi ganoon naman daw talaga kapag bata pa.
03:21.0
Masyadong malawak at malikot ang imagination.
03:26.0
Nang magsimula kong pumasok sa school ay nakinormal naman ang lahat.
03:31.0
Nagkaroon ako ng mga kaibigan at kahit papaano ay nag-excel ako sa pag-aaral kaya palagi ako may honor noon.
03:39.0
Active din ako sa mga extracurricular activities papa dudot.
03:44.0
Sumasali ako kapag may palaro ng badminton at table tennis.
03:50.0
Minsan ay nilalaban din ako sa quiz bee.
03:54.0
Mahilig din ako mag-drawing kaya kapag may drawing contest ay ako ang isinasali ng section namin.
04:01.0
Mula kinder hanggang grade 4 ay normal pa rin ang lahat papa dudot.
04:06.0
Hindi ko na rin nakikita yung sinasabi nilang white lady sa may puno ng manga.
04:12.0
Nang ikwentong ayon ni nanay sakin ay wala talaga ako maalala dahil siguro sa sobrang bata pa ako na mangyari yon.
04:19.0
Kahit na hindi rin ako sure kung nakakakita ba talaga ako ng kaluluwa o baka dahil sa dalalamang ng malikot kong imagination ong bata pa lamang ako.
04:28.0
Pagtungtong ko na grade 5 ay doon na unti-unti nagsimula ang lahat ng kabamalaghan sa aking buhay.
04:36.0
Kahit matagal nang nangyari, ang mga yon ay fresh na fresh pa rin yon sa memory ko papa dudot.
04:46.0
May namatay kasi sa lugar namin akumare ni nanay.
04:51.0
Sa pagkakatanda ko ay merong sakit yon kaya binawian ang buhay.
04:56.0
Isinama ako ni nanay sa unang gabi ng lamay para raw makalibre ako ng sopas.
05:02.0
Siyempre dahil bata pa ako noon.
05:04.0
Ay excited akong sumama kasi makakakain ako at hindi ko na iniisip na patay ang pupuntahan namin.
05:13.0
Hindi naman ganun kalayo yung pupuntahan naming lamay ng gabing yon. Siguro yung mga 5 minutes na lakaran lamang.
05:21.0
Hindi rin nakakatakot maglakad sa lugar namin ng gabi kasi may mga tao pa rin na nakatambay sa labas kahit na late na.
05:29.0
Habang naglalakad kami ni nanay ay may nakasalubong kaming isang babae na nakasuot ng puting bestida na bulak lakin.
05:40.0
Dahil sumakto na na nasa malapit na poste ng ilaw namin nakasalubong yung babae ay nakita ko ang mukha niya.
05:49.0
Napansin ko kaagad na parang malungkot siya at may malaking problema.
05:54.0
Tinawag ng babae si nanay sa pangalan ng nanay ko pero hindi ito pinansin ni nanay na parang walang narinig at nakita ang nanay ko.
06:04.0
Ang suplada mo naman ay hindi mo pinansin yung babae, kilala mo po ba yon? Turan ko sa nanay ko.
06:14.0
Sinong babae? Ang nagtatakang tanong ni nanay.
06:18.0
Yung nakasalubong po natin kanina, nakasuot ng white, tinatawag ka pa nga eh, tugon ko.
06:25.0
Wala akong nakita, hindi ko lang siguro napansin, sagot naman ang nanay ko.
06:31.0
Hindi ko naman binigyan ng kung anong kahulugan ng mga nangyari papadudod.
06:36.0
Para sakin ay baka nga hindi talaga napansin ni nanay yung babae kasi tutok siya sa dinadaanan namin.
06:44.0
Pagdating namin sa lamay ay medyo marami ang mga tao.
06:48.0
May mga kumakain, nagkwekwentuhan at nagsusugal.
06:52.0
Binigyan agad kami ni nanay ng tigisang mangkok ng sopas na kinain ka agad namin.
06:57.0
Nilapitang kami ng nanay na namatay at kinausap si nanay.
07:01.0
Hindi niya raw akalain na mawawala ang anak niya.
07:05.0
May dalawang anak daw itong iniwanan.
07:08.0
Nalaman ko rin na yung namatay ay ninang ng bunsukong kapatid sa binyag.
07:14.0
Nakipagkwentuhan pa si nanay sa ibang tao na naroon.
07:18.0
At dahil sa wala naman akong ginagawa ay nakaramdam ako ng pagkainip.
07:23.0
Nay, umuwi na po tayo?
07:27.0
Yakag ko sa nanay ko habang may kausap siyang babae.
07:31.0
Sandali lang, maya maya pa tayo aalis, turan pa ni nanay.
07:36.0
Nainip na po kasi talaga ako eh.
07:39.0
Wala namang po kong ginagawa dito, ang sabi ko.
07:43.0
Kararating pa lang natin?
07:46.0
Baka mamaya isipin na nagpunta lang tayo dito para makikain.
07:51.0
Pabulong na wika ni nanay.
07:54.0
Hindi ba yun naman po talaga ang dahilan kung bakit tayo nagpunta rito?
07:59.0
Ang sabi mo ay, para makakain tayo ng sopas, ang sabi ko.
08:04.0
Tinakpan ni nanay ang bibig ko gamit ang kamay niya.
08:09.0
At pinalakihan niya ako ng mga mata.
08:12.0
Na para bang nagbabanta na siya sa akin.
08:15.0
Pero kinulit ko siya ng kinulit at ang sabi ko ay inaantok na ko.
08:20.0
Hanggang sa nainis na nga si nanay sa akin at ang sabi niya,
08:24.0
kung alam niya na mag-aayak agad akong umuwi ay hindi na sana niya ako isinama.
08:29.0
Wala na rin nagawa si nanay at sinabi niya na uuwi na po.
08:32.0
Nagpahalam na siya sa nanay nang namatay at bago kami umalis,
08:36.0
ay sumilip muna si nanay sa kabaong at nagdasal.
08:41.0
Nakurious ako kung ano nga bang itsura ng tao kapag patay na.
08:45.0
Hindi pa kasi ako nakakakita ng gano'n ang time na yon, papadudot.
08:49.0
Abang nakapikit at nagdasal si nanay, sa harapan ng kabaong ay nilapitan ko siya.
08:55.0
Sumilip ako sa kabaong at para akong natuklaon ng ahas.
08:58.0
Nang makita ko yung babaeng na nasa loob ng kabaong.
09:02.0
Hindi ako pwedeng magkamali, papadudot.
09:05.0
Yung babaeng na nangkasalubong namin at tinatawag si nanay,
09:09.0
ayun din ang babaeng nasa kabaong.
09:12.0
Pati yung suot niya, ayun din.
09:19.0
Kinalabit ko si nanay pero naggalit siya sa akin.
09:24.0
Nakita mong nagdarasal ako eh, singhal ni nanay.
09:28.0
Nanay, yung babaeng na yan, ang sabi ko.
09:32.0
Tumigil ka, patapusin mo ako sa pagdarasal dito,
09:36.0
ang sabi ni nanay kaya tumahimik na ako kesa sa maggalit siya sa akin
09:41.0
at mapalopan niya ako pagdating sa bahay.
09:44.0
After magdasal ni nanay ay umalis na kami.
09:46.0
Gusto ko nang sabihin sa kanya yung nakita ko pero naisip ko na sa bahay kung nalamang yung sabihin.
09:52.0
Ang akala ko ay didiretsyo na kami ng uwi pero tumambay muna kami sa isang lugawan na bukas 24-7.
09:59.0
O order na sana ako pero pinigilan ako ni nanay.
10:03.0
Ang sabi niya ay hindi kami kakain at atambay lang kami noon para magpagpag.
10:08.0
Ganun daw ang ginagawa niya.
10:10.0
Kailangan na pumunta muna sa ibang lugar bago umuwi sa bahay.
10:15.0
Baka daw kasi sumama sa amin ang kalaluwa noong namatay.
10:20.0
Parang ililigaw daw yung kalaluwa.
10:23.0
Medyo natakot ako sa mga sinabi ni nanay kasi may chance pala na sumama sa amin ang isang kalaluwa kapag galing ka
10:31.0
at tumatakot ako sa mga sinabi ni nanay kasi may chance pala na sumama sa amin ang isang kalaluwa kapag galing ka
10:42.0
Ilang minuto lang kaming nagstay sa lugawan at umuwi na kami.
10:47.0
Isa lang pala ang kwarto sa bahay namin kaya magkakatabi kami sa pagtulog.
10:52.0
Abang nakahiga na kami ni nanay ay doon ko na sinabi sa kanya ang mga nangyari.
10:58.0
At kailan ka pa natutong gumawa ng kwento?
11:00.0
Tanong ni nanay after kong magkwento sa kanya.
11:03.0
Hindi po ko gumagawa ng kwento.
11:06.0
Nagsasabi ako ng totoo.
11:08.0
Yung babaeng nakasalubong natin sa daanan ay yung babaeng na nasa kabaong.
11:13.0
Nay, may third eye yata ako.
11:19.0
Third eye, third eye.
11:20.0
Tumahimik ka na ha Iris.
11:22.0
Matulog ka na at may paso ka pa bukas sa wine ni nanay sa akin.
11:26.0
Pero hindi ba ang sabi mo sa akin dati ay meron ako nakikitang white lady sa puno ng mangga?
11:32.0
Dati pa ay meron akong third eye.
11:36.0
Tumigil ka na sabi Iris.
11:38.0
Huwag mong hilingin na magkaroon ka ng third eye
11:40.0
dahil baka mabaliw ka kapag araw-araw ko nakakakita ng patay
11:44.0
ang sabi ni nanay.
11:46.0
Hindi na ako nagsalita pa kasi galit na ang nanay ko.
11:50.0
Hindi mawala sa isipan ko ang mga pangyayaring yun, Papa Dudut.
11:54.0
Sigurado kasi ako na nagpakita talaga sa akin yung kaniluanong patay na babae.
12:00.0
Napanaginipan ko yung babae na yun.
12:03.0
Umiiyak siya sa panaginip niya.
12:05.0
At sinasabi niya na ayaw pa niyang iwanan ang mga anak niya.
12:09.0
Yun ang unang beses na may na-experience akong ganon na meron akong kamalayan.
12:15.0
Yung tungkol naman kasi sa white lady ay hindi ko na siya naaalala.
12:19.0
Hindi ko pa nga yun malalaman kung hindi sa akin naikwento ni nanay.
12:24.0
Nang maranasan ko yun
12:25.0
ay nalaman ko na hindi pala talaga pwede akong makakakita ng kaluluwa kasi natakot talaga ako.
12:34.0
Kaya hindi ko nalahiniling na makakita muli ako.
12:38.0
Kiling ko Papa Dudut kapag mas grabe pa ang mga nangyari sa akin sa susunod ay baka himatay na ako sa sobrang takot.
12:45.0
Noong grade 6 ako ay mas lalong lumala ang mga na-experience ko sa mga kaluluwa, Papa Dudut.
12:53.0
Dahil sa matagal nang hindi ako nakakakita ay nakala ko na yun na ang first and last.
12:59.0
Pero hindi pa pala dahil mas marami pa akong ma-experience na mas nakakatakot.
13:06.0
Dahil sa grade 6 na ako ng time na yun at graduating na ay talagang pinush ko ng sobra ang sarili ko.
13:15.0
Target ko kasi na kahit sa lotatorian ay masungkit ko.
13:19.0
Alam ko kasi na hindi ko kaya ang maging valediktoryan.
13:24.0
Kasi may kaklase na ako na alam naming lahat na siya ang makakakuha noon.
13:30.0
Isa pa ay may narinig ako na makakakuha ng college scholarship at malaking tulong yun sa akin at sa mga magulang ko.
13:39.0
Kung dati nag-aaral ako ng mabuti, sinabi ko sa sarili ko na mas mag-aaral pa ako ng mas mainam.
13:44.0
Siyempre kasama rin doon ang pagpapabango sa teacher namin na si Ma'am Cora.
13:50.0
Kapag may inuuto si Ma'am Cora ay talaga namang ginagawa ko kasi baka makadagdag pa ako ng grades o kaya ay magkaroon pa ako ng award na most industrious.
14:03.0
May mga kaklase ako na nagsasabi na lintaraw ako kasi masyado akong sip-sip sa advisor namin.
14:08.0
Noong una po ay nasasaktan at naiinis ako pero naisip ko na kung papakinggan ko sila ay baka hindi ako makapagfocus sa pag-aaral ko.
14:20.0
Baka kaapekto pa yun sa akin.
14:24.0
Ang pinagtutunan ko na lamang ng pansin ay ang mga kaibigan ko na hindi ako hinuhusgahan sa mga ginagawa ko sa school.
14:33.0
Sa kasitatay din ang nagsabi sa akin na huwag akong magpapapekto sa mga kaklase ko na may nasasabing hindi maganda sa akin.
14:43.0
Basta wala raw akong tinatapakan na tao ay huwag akong tumigil sa aking ginagawa.
14:51.0
Sa school kung saan ako nagkaaral ng elementary ay hindi na bago sa akin ng mga kwento ng kababa, laghan at katatakutan.
14:59.0
Simula na mag-aaral ako roon ay iba't ibang kwento na ng horror ang narinig ko.
15:04.0
May mga halat ng hindi totoo at mayroon din mga kwentong kapani-paniwala.
15:09.0
Kagaya ng dati raw, sementeryo ang aming school.
15:12.0
Binili raw yun ang gobyerno para pagpatayuan ang school.
15:17.0
Kaya raw marami talagang kalua ang pagalagala sa school namin.
15:21.0
Pero so far, simula kinder hanggang grade 5 ay wala po ako na experience doon na nakakatakot.
15:28.0
Nalala ko rin noong grade 4 kami ay may isang grade 5 student na sanapian daw ng duwending pula.
15:35.0
Takot na takot ang lahat kasi pinakamasama raw ang ganong klase ng duwende.
15:40.0
Nakita ko mismo yung estudyante niyon habang sinasapian siya.
15:44.0
Ang litnang boses niya tapos galit na galit siya, nanilisik ang mga mata niya at nang aatake siya.
15:51.0
Dalawang lalaking teacher na ang humawak sa kanya, pero ang lakas-lakas niya at nagagawa pa niyang makawala.
15:59.0
Nilubayan lamang siya nang nakasapi sa kanya nang dinasalan siya ng isang babaeng teacher.
16:05.0
Nang mahimasmasan yung estudyante ay wala siyang naalala sa mga nangyari.
16:10.0
Ang huli round niyang natatandaan ay nagpunta siya roon sa puno ng balete na nasa likod ng school para magreview.
16:16.0
Kaya pinagbawala na ang kahit na sinong magpunta sa puno na yon papadudot.
16:23.0
Noong grade 6 kami ay nasa third floor ang aming classroom.
16:28.0
Nakakapagod nga kasi ang taas ng hagdanan na kailangan naming akyatin araw-araw.
16:34.0
Pero mas okay doon kasi mataas tapos ay malamig.
16:40.0
Hindi kagaya sa ibaba na mainit ang mga classroom kahit pa merong mga electric fan.
16:46.0
Biyernes noon at malapit na ang buwan ng wika.
16:51.0
Sinabi sa amin ni Ma'am Cora na kailangan naming lagyan ng decoration ang aming classroom na ang theme ay buwan ng wika.
17:00.0
Sino sa inyong pwedeng tumulong sa akin bukas para sa pagde-decorate?
17:05.0
Yung mga walang gagawin kahit na 6 lang sa inyo ay okay na,
17:09.0
sabi ni Ma'am Cora sa aming lahat bago kami mag-uwian.
17:13.0
Siyempre nag-volunteer ako na isa ako sa 6 na istudyanteng tutulong sa pagde-decorate ng aming classroom.
17:21.0
Kinansyawan ako ng iba naming kaklase na ako nanaman daw.
17:26.0
Dapat daw ay iba naman pero hindi ko sila pinakinggan lalo na nang pinili ako ni Ma'am Cora.
17:32.0
Alam kasi ni Ma'am na maaasahan talaga ako pagdating sa mga ganong bagay.
17:37.0
Saka magagamit din namin ang talent ko sa pagdodrawing kaya hindi na ako nagulat na isa ako sa mga pinili niya.
17:45.0
Natuwa ako ng dalawa sa mga kaibigan ko ang napili ni Ma'am Cora,
17:51.0
sina Abigail at Anna.
17:53.0
Mas okay sa akin na may makakasama ako na kaklose ko.
17:57.0
Kinabukasan, araw ng sabado sa almusal pa lamang ay nagpaalam na ako kay nanay na may gagawin ako sa school.
18:03.0
Nagduda pa siya sa akin kasi baka raw gagala lamang ako kasi gusto kong tumaka sa mga gawaing bahay.
18:11.0
Kapag weekend kasi ay tumutulong kami sa paglalaba kay nanay.
18:16.0
Sa huli ay naniwala naman si nanay sa akin kaya pinayagan na rin niya ako papadudot.
18:22.0
Dinaanan ko sa bahay nila si Abigail at saka namin pinuntahan si Anna para magkakasabay na kaming pumunta sa school.
18:30.0
Pagdating namin sa aming classroom ay naroon na yung tatlo pa naming kaklase.
18:36.0
Wala pa raw si Ma'am Cora.
18:39.0
Nagkwentuhan muna kami at maya maya ay dumating na si Ma'am Cora.
18:44.0
Dala na niya ang mga kailangan sa pagdedecorate.
18:48.0
Inumpisahan na kaagad namin ang pagdedecorate papadudot.
18:52.0
Si Ma'am Cora ang nagbigay sa amin ang instructions.
18:56.0
Minsan ay hinihingi niya rin ang opinion namin kung ano nga ba ang mas magandang design at kulay.
19:02.0
Padang alas 11 na umaga nang tanungin kami ni Ma'am Cora kung nagugutom na ba kami.
19:09.0
Huwag daw kaming mag-alala kasi siyang bahala sa lunch at merienda namin.
19:15.0
Panaguradong aabutin daw kami ng hapon bago namin matapos ng dekorasyon sa aming classroom.
19:20.0
Kailangan na raw naming matapos yun kasi may contest daw sa school na pagandahan ng dekorasyons.
19:27.0
Ang mananalo ay may premyo na pera at dalawang electric fan.
19:32.0
Kaya dapat daw ay galingan namin.
19:35.0
Ang sabi ni Ma'am Cora ay sa karinderiya sa labas ng school na lamang kami kumain at pumayag naman kami.
19:44.0
Tumigil muna kami sa aming ginagawa at bumaba na kami.
19:47.0
Pagdating sa ibaba ay natigilan bigla si Ma'am Cora.
19:52.0
Naku tumatanda na talaga ako.
19:56.0
Nakalimutan ko yung wallet ko sa room natin. Bulalas ni Ma'am Cora.
20:01.0
Ako na pong kukuha ma'am. San po ba nakalagay? Turan ko.
20:05.0
Sige ikaw na Iris. Hintayin ka na lang namin dito sa ibaba.
20:10.0
Nandun sa sulong ng table ko. Dalhin mo na rin yung bag ko kasi nandun yung wallet ko.
20:14.0
Tugon pa ni Ma'am Cora.
20:17.0
Mag isa akong bumalik sa classroom namin at ipinahiram sa akin ni Ma'am Cora ang susi ng aming room kasi nilock na niya yon bago kami bumaba.
20:26.0
Pagpasok ko sa classroom namin ay kinuha ko na yung bag sa sulong ng table ni Ma'am Cora.
20:32.0
Lumabas na rin ako kaagad at nilock ang pinto.
20:35.0
Naglakad na ako ng may nakita ako sa gilid ng mata ko sa loob ng kalapit na classroom ng aming room papadudut.
20:44.0
Gawa kasi sa glass ang mga bintana ng mga room kaya makikita talaga yung nasa loob.
20:51.0
Nagkataon pa na walang kurtina ang room na yon.
20:55.0
Tumigil ako sa paglalakad kasi may nahagip ang mata ko sa loob ng classroom na yon.
20:59.0
May isang batang babaen na nakatayo malapit sa bintana pero nandun siya sa kabilang saig kaya medyo malayo siya sa akin.
21:07.0
Nakatalikod siya kaya hindi ko nakikita ang mukha niya.
21:10.0
Nagtaka ako kasi eba ang uniform niya sa uniform namin.
21:14.0
Maikli ang buhok niya hanggang batok niya.
21:18.0
Nakaharap siya sa may bintana na para bang meron siyang tinatanaw sa may labas.
21:22.0
Tininan ko ang pinto ng classroom na yon at nakakandado.
21:26.0
Mas lalo ako nagtaka kung paano siya nakapasok pa padudot.
21:30.0
Kinatoko ang glass window para makuha ko ang atensyon ng batang babae pero parang wala siyang narinig.
21:37.0
Hindi siya lumingon sa akin at hindi man lang siya gumalaw.
21:41.0
Naisip ko kasi na baka kailangan niya ng tulong.
21:45.0
Baka nakulong siya roon kasi nakalak sa labas.
21:48.0
Mas nilakasan ko ang pagkatok sa bintana hanggang sa mabagal siyang pumihit pa harap sa akin.
21:53.0
Nagtaka ako kasi hindi ko masyadong makita ng maayos ang mukha niya.
21:58.0
Hindi ko makaintindihan kung malabo na ba ang matakos at yang malabo talaga yung mukha ng batang babae.
22:05.0
Habang nakatingin ako sa kanya ay unti-unting bumigat ang pakaramdam ko at para akong naiiyak sa dahilan na hindi ko alam.
22:13.0
Hindi ko na alam kung gaano ako katagal na nakatitig sa kanya.
22:17.0
Nagulat na lamang ako nang bigla akong tawagin ni Anna
22:19.0
at napatingin ako kay Anna habang papalapit siya sa akin.
22:23.0
Uy, kanina ka pa naming hinihintay sa iba ba?
22:27.0
Kaya pinasunod na ako ni Ma'am Cora kasi baka kung ano lang nangyayari sayo?
22:32.0
Turang pa ni Anna.
22:34.0
May batang babae kasi sa looblit ng classroom e.
22:37.0
Sabi ko sabay-turo sa kinakaroonan ng bata.
22:40.0
Ha? E nasaan? Wala naman e.
22:44.0
Nananakot ka lang Iris?
22:46.0
Ang natatawang sabi pa ni Anna.
22:49.0
Nang tingnan ko ulit yung kinakatayoan ng bata ay wala na siya doon papadudut.
22:55.0
Nandiyan siya kanina lang.
22:58.0
Hindi kita tinatakot.
00:00.0
23:01.000 --> 23:09.000
23:10.0
Tinawanan ako ni Anna kasi imposible raw na may makapapalakit.
23:14.0
Imposible raw na may makapasok doon kasi may kandado sa labas ng classroom.
23:21.0
Kung nakulong naman daw yun doon ay malamang umiiyak na yun at sumisigaw para humingi ng tulong.
23:28.0
Oo nga may point si Anna.
23:30.0
Naisip ko na dapat ay hindi lang basta humarap sa akin yung batang babae kung talagang aksidente siyang nakulong sa classroom na yun.
23:38.0
Waba na kami at pinuntahan si na Ma'am Cora.
23:40.0
Tinanong ako ng teacher namin kung bakit ang tagal ko at si Anna ang sumagot.
23:46.0
Sinabi niya na meron ako nakitang babae doon sa katabing classroom.
23:50.0
Ang sabi ni Ma'am Cora ay imposible may makita akong tao doon kasi nakalak yun.
23:55.0
Imposible rin daw nasa bintana dumaan kasi nasa third floor yun at walang pwedeng makakyat doon maliba na lamang kung kalahiraw ng gagamba.
24:05.0
Kung noong dumating ako sa school ay masigla ako ay bigla akong naging matamlay after ng mga nangyari.
24:11.0
Napapaisip ako kung tao ba o kaluluwa ang nakita ko papadudod.
24:17.0
Pero mas malakas ang hinala ko na multo yun kasi bigla siyang nawala ng ganon kabilis.
24:24.0
Pagkatapos namin kumain sa karinderiya ay bumalik na kami sa aming room para ituloy ang aming ginagawa.
24:31.0
Bandang alas 3 ng hapon ay tinanong kami ni Ma'am Cora kung ano ang gusto naming merienda.
24:38.0
Nagkasundo kami na banana queue at soft drinks na lamang.
24:42.0
Nagtaka ako kasi yung limang kasama ko na kaklasiko ang inutosan ni Ma'am na bumili sa labas ng merienda at pinaiwanan niya ako.
24:51.0
At nang kami na lang dalawa ni Ma'am Cora ay kinausap niya ako.
24:55.0
Anaya ay sinadya niya rao na ipaiwan ako kasi may mga itatanong siya sa akin.
25:02.0
Iris, totoo ba yung sinasabi ni Ana na may nakita kang batang babae sa kabilang classroom?
25:09.0
Tanong ni Ma'am Cora.
25:11.0
Opo Ma'am totoo po yun, kaya lang e bigla siyang nawala nang dumating si Ana.
25:16.0
Hindi ko po alam kung saan siya nagtago o pumunta, sagot ko.
25:21.0
Nakita mo rin pala siya, ang sabi ni Ma'am Cora.
25:25.0
Naagulat ako sa sinabi ng teacher namin.
25:28.0
Tinanong ko siya kung nakita na rin ba niya yung batang babae sa kabilang classroom at ang sabi niya ay maraming beses na.
25:35.0
Doon niya sinabi sa akin na Karel Wayon ang isang dating istudyanteng na matay sa kinakatayuan ng school building na yon.
25:42.0
Matagal na rao yun nangyari, bigla na lang daw nawala ng malay ang istudyanteng yon at on the spot ay binawian ng buhay.
25:50.0
Nang narinig niya ang kwentong yon ay hindi siya naniwala pero nang makailang beses nang nagpakita sa kanya yung batang babae ay doon na siya naniwala.
26:00.0
Eh bakit po sa kabilang classroom siya nagpapakita?
26:04.0
Hindi naman po siya doon na matay, hindi ba? Tanong ko.
26:07.0
Walang nakakaalam Iris, kaya yung mga nagkwento sa akin ay hindi rin nila alam.
26:13.0
Baka nga at hindi sa classroom natin siya nagpapakita.
26:16.0
Pero nagulat ako kasi nakakakita ka rin pala ng multo ang sabi ni Mam Cora.
26:22.0
Kahit po ako ay nagtataka.
26:24.0
Ang totoo po niyan pangalawang beses ko pa lamang pong nakakakita.
26:29.0
Yung una ay nung may pinuntahan kami ng nanay ko na lamay.
26:33.0
Nakita ko po yung kalaluan ng patay.
26:35.0
Tapos ang sabi po ni nanay sa akin noong bata pa ako ay meron ako nakikita ng white lady sa puno na nasa harap ng aming bahay.
26:44.0
Inamin sa akin ni Mam Cora na hindi niya alam na bukas pala ang third eye niya.
26:50.0
Hindi rin daw siya naniniwala sa mga multo.
26:53.0
At ang nakapagpabago lang ng paniniwala niya ay yung batang babae na yun papadudut.
27:01.0
Ang sabi sa akin ni Mam Cora ay baka unti-unti nang bububukas ang third eye ko.
27:06.0
Katakot ako kasi ayoko magkaroon ng ganong kakayahan.
27:09.0
Baka kasi araw-araw ay makakita ko ng kalua tapos ay takutin o guluhin nila ko.
27:15.0
Naintindihan daw ko ni Mam Cora kasi ganon din daw ang nararamdaman niya noong una.
27:20.0
Hanggang sa panahon daw na yun ay unti-unti pa rin niyang tinatanggap ang kakayahan niyang yun.
27:25.0
Pinayuhan ako ni Mam Cora na kung sakali na makakita ulit ako ng multo ay huwag kong pansinin.
27:31.0
Isipin ko na raw na hindi ko sila nakikita o naririnig.
27:35.0
Kaya lang minsan daw ay mahirap na malaman kung tao ba o multo ang nakikita kasi may ibang kadalawa na aakalain ko raw talaga na buhay.
27:45.0
Kahit daw siya ay nahihirapan pang malaman kung buhay o patay na ang mga taong nakakasalubong at nakikita niya.
27:52.0
Sinabi pa ni Mam Cora sa akin na gamitin ko ang aking pakiramdam.
27:56.0
Kapag daw may naramdaman akong kakaiba o ibang emosyon sa isang tao ay malaki ang chance na patay na ito o isa itong kaluluwa.
28:06.0
Nang dahil sa naging pag-uusap namin ni Mam Cora kahit paano ay naintindihan ko na ang lahat.
28:12.0
Naisip ko na baka nga noon pa ay nakabukas na ang aking third eye.
28:17.0
At may mga kaluluwa na akong nakikita pero hindi ko lang alam na kaluluwa pala sila.
28:23.0
Natakot din ako kasi hindi ko gusto na makakita ng patay araw-araw.
28:29.0
Baka sa akin pa sila humingi ng tulong sa paghahanap ng hostesya kagaya ng mga napapanood ko sa pelikula.
28:37.0
Ang gusto ko lang naman ay ang mabuhay ng normal kagaya ng iba papadudut.
28:42.0
Simula rin ng makonfirm ko na multunga yung batang babae ay hindi na ako tumingin sa kapalit na classroom ng aming room sa tuwing napapadaan ako doon.
28:53.0
Diretso na ang tingin ko at feeling ko kasi ay makikita ko ulit siya roon.
28:58.0
Pero tama nga si Mam Cora.
29:00.0
Minsan akalain mo talaga na normal na tawang isang kaluluwa kagaya noong nangyari sakin doon sa batang babae na yon.
29:10.0
Hindi ko na rin muna ipinaalam sa nanay ko ang tungkol sa aking kakaibang kakayahan.
29:16.0
Kasi alam ko na magagalit siya at iisipin pa niyang gumagawa ako ng kwento.
29:21.0
Eh hindi ko namang kailangan gumawa ng kwento kasi hindi ako sinungaling na tao.
29:27.0
Sa paglipas ng mga araw, nararamdaman ko na nakakaramdam na rin ako ng mga kaluluwa sa isang lugar.
29:35.0
Kagaya noong pumunta ako sa bahay ni Ana kasi gagawa kami ng project.
29:40.0
Biglang bumigat ang pakiramdam ko.
29:43.0
May nakikita akong anino sa may kusina nila.
29:46.0
Kaya nagtanong ako kay Ana kung meron bang namatay sa bahay nila.
29:50.0
Ang sabi niya ay doon namatay ang lola niya.
29:53.0
Hindi na raw ito nagising ng makatulog.
29:56.0
Parang binangungot daw.
29:58.0
Kinalabutan ako kasi yung anino na nakita ko ay parang matandang babae.
30:03.0
Bakit mo pala naitanong? Tanong ni Ana.
30:07.0
Nafifil ko kasi na may kaluluwa sa bahay ninyo.
30:10.0
May third eye kasi ako.
30:14.0
Hala, totoo. Ang cool naman.
30:17.0
Pero tama ka kasi madalas na magpakita si lola sa bunso kong kapatid.
30:21.0
Minsan tumatawa siya ng mag-isa tapos sinasabi niya na kanaro niya si lola.
30:26.0
Eh hindi naman niya naabutan ng buhay si lola kaya nagtataka kami kung paano niya nalaman ang tungkol kay lola.
30:32.0
Ang turan pa ni Ana.
30:34.0
Anong cool sa nakakakita ka ng kaluluwa? Tanong ko.
30:38.0
Wala lang kasi may ganyang kakayahan ka.
30:41.0
Ako nga gusto ko makausap pumakita si lola pero hindi nangyayari.
30:45.0
Siguro dahil wala akong third eye, ang sabi pa ni Ana.
30:49.0
Nagrequest pa si Ana na baka pwedeng kausapin ko ang lola niya at baka meron itong naisabihin.
30:55.0
Pinanggihan ko yun, Papa Dudut.
30:56.0
Ang sabi ko ay ayokong kumausap ng kaluluwa dahil natatakot ako.
31:00.0
Isa pa ay wala akong ideya kung paano ba yun gawin.
31:04.0
Nag aalala rin kasi ako na baka kung ano pang mangyari sa akin once na subukan kong kumausap ng patay na.
31:12.0
Malay ko ba kung may kapalit yun.
31:15.0
Siyempre safety first muna.
31:18.0
Hindi naman ako pinilit ni Ana nakausapin ko ang lola niya pero nagsisirin ako na sinabi ko sa kanyang tungkol sa kakayahan ko.
31:27.0
Halos araw-araw niya rin kasi akong kinukulit at pinatanong kung meron ba akong nakikita o nararamdaman na mo ito lalo na kapag nasa school kami.
31:38.0
Para bang na-amaze siya masyado sa akin dahil open ang third eye ko.
31:43.0
Kaya sinabihan ko na rin si Ana na huwag niya akong palaging tanungin ng gano'n kasi hindi ako komportable.
31:49.0
Baka kasi may makarinig pa sa amin at isipin na weirdo ako.
31:52.0
Baka yun pa ang maging way para mabuli ako sa school.
31:57.0
Paminsan-minsan ay nagkakausap kami ni Ma'am Cora.
32:01.0
May mga nakukuha akong tips sa kanya.
32:03.0
Isa pa ay masarap pala na may nakakausap ka na kagaya mo.
32:07.0
Mas naiintindihan niya ako at nakikinig siya sa mga kwento ko nang walang judgment.
32:13.0
Sa totoo lang ay marami akong nararamdaman na karaloa sa school namin papadudot.
32:18.0
Nang maging aware ako sa aking kakayahan ay mas lumakas ang pakiramdam ko pagating sa gano'ng klase ng mga bagay.
32:25.0
Nakakatakot lang din talaga kasi baka may kausap na pala ako tapos ay patay na pala.
32:31.0
Tapos may makakita sa akin at isipin na nasisiraan ako ng ulo.
32:36.0
Isa pa ay hindi ko makakalimutan papadudot.
32:39.0
Ay noong nagkaroon kami ng field trip, una naming pinuntahan ang isang sikat at historical na lugar sa Maynila.
32:45.0
Ang dami ko nakitang kaluluwa doon na gumagala.
32:49.0
Para nga lang talaga silang buhay na tao pero alam ko na patay na sila kasi iba ang kasuota nila.
32:55.0
Makaluma ang suot nila papadudot.
32:58.0
Akala ko ay kaya ko pero talagang sumama ang pakiramdam ko at hindi ko nakinaya pa.
33:03.0
Nagpaalam na ako sa mga kaibigan at teacher ko na sa bus na lamang ako magpapahinga.
33:08.0
Abang mag-isa ako sa bus ay pinuntahan ako ni ma'am Cora at kinausap.
33:13.0
Marami ka rin nakikita sa loob no?
33:15.0
Tanong ni ma'am Cora,
33:17.0
Opo ma'am, hindi ko na po kinaya kaya umalis na ako, ang sabi ko.
33:22.0
Ako rin pero kahit paano ay sanay na ako.
33:25.0
Pero kung babalik ka sa loob ay gawin mo na lang yung sinabi ko sayo.
33:29.0
Huwag mo silang papansinin.
33:31.0
Huwag kang titingin sa mga mata nila, ang sabi ni ma'am Cora.
33:35.0
Umalis na rin si ma'am Cora kasi kailangan din niyang tingna na mga kaklasiko.
33:40.0
Hindi na ako nagtangkang bumalik pa sa loob papadudot.
33:43.0
Kahit na hindi ko nasulit ang tour namin sa magandang lugar na yon ay ayos lang.
33:48.0
Kesa naman papasok ulit ako tapos kung ano-ano ang mga makikita ko.
33:53.0
At least sa base wala akong nakikitang multo o kung ano.
33:58.0
Itinulog ko na rin muna ang sama ng aking pakiramdamat na gising ako
34:03.0
nang magakyata na sa bus ang mga kaklasiko.
34:07.0
Nang makalayo na kami sa lugar na yon ay parang himala
34:10.0
na nawalang bigat na aking nararamdaman.
34:14.0
Nagpapasalamat ako sa Diyos kasi ganun lamang ang nangyari sa akin noon.
34:19.0
Nakasurvive naman ako sa huling taon ko sa elementarya papadudot.
34:24.0
Hindi nga lang ako naging sarotatorian gaya ng gusto ko.
34:28.0
First honorable mention ako noong graduate ako ng elementary.
34:32.0
Pero ayos lang kasi hindi na rin yun biro papadudot.
34:36.0
Sabi ko ay babawi na lamang ako sa high school.
34:39.0
Bagong school na naman at inasahan ko na ang mga kababalaghaan na mararanasan ko ron.
34:46.0
Pero kumpara sa school ko noong elementary sa school ko noong high school
34:50.0
ay mas magaan ang pakiramdam ko sa school ko noong high school.
34:53.0
Hindi ganun karami ang kaluluan na naroon kaya natuwa ako kasi hindi na ako masyadong matatakot.
34:59.0
Kahit paano kasi nasasanay na rin ako pero nandun pa rin ang takot siyempre.
35:03.0
Pero hindi pala sa school ko.
35:06.0
Mararanasan ang ghost encounter ko sa aking high school life kundi sa mismong bahay ng aming advisor na si Saruel.
35:14.0
Bida-bida pa rin kasi ako noong high school ako.
35:17.0
Nadala ko yung ugali ko na kapag may ipapagawa o iuutos ang teacher namin ay ako na ang palagi nagpipresentahan na gagawa.
35:24.0
Hindi na ako nagpapapekto sa mga sinasabi ng mga kakaklase ko dahil wala na naman silang maitutulong sa akin.
35:29.0
Nangyari ang lahat noong nagkaroon ng United Nations Day sa aming school.
35:34.0
Bago yun ay kailangan naming lagyan ang decoration ng owner type jeep ni Saruel na siyang sasakyan ng aming muse at escort sa mangyayaring parade.
35:43.0
Isa ko sa apat na istudyante na nagpipresentahan na tutulong sa paglalagay ng decoration.
35:48.0
Ewan ko ba, sa tuwing natulong ako sa pagdedecorate ng kung ano-ano ay may nangyayaring kababalaghan papadudut.
35:56.0
Sunday ng araw na yun.
35:59.0
Pumunta na ako sa bahay ni Saruel at nasa harapan ang bahay nila ang owner type jeep na lalagyan namin ang decoration at pagagandahin.
36:08.0
Malaki ang bahay ni Saruel, medyo luma na pero gawa sa simento.
36:13.0
Gumawa muna kami ng bulaklak gamit ang crepe paper.
36:17.0
Tumulong na rin sa amin ang asawa ni Saruel saka yung isang niyang anak na babae.
36:22.0
Medyo naging mabilis ang aming pagdedecorate.
36:27.0
Tinulungan kami ng asawa at anak ni Saruel.
36:30.0
Badang hapon naganda na ng merienda ang asawa ni Saruel after lunch kasi kami nagpunta roon.
36:36.0
Pagkatapos naming magmerienda ay nagpaalam ako na gagamit ako ng banyo.
36:40.0
Itinuro sa akin ni Saruel ang banyo nila.
36:43.0
Mag-isa akong pumasok sa bahay na yun at medyo madilim at may nafeel ako kaagad na kakaiba.
36:49.0
Hindi namang ganong kalakas kaya hindi ko yun pinansin.
36:54.0
Dumaan muna ako sa kusina bago ako nakarating sa banyo.
36:58.0
Sandali lang ako sa banyo.
37:00.0
Nang lumabas ako ay may nakita akong matandang babae na nakaupo sa may kusina.
37:06.0
Nakatagilid siya sa akin at medyo nakayuku siya.
37:10.0
Nakasood siya ng pulang daster na bulaklakin.
37:13.0
Manipis ang buhok niya na puro puti.
37:15.0
Payat siya at mukhang mahina na.
37:16.0
Ang unang pumasok sa isipan ko ay baka nanay siya ni Saruel.
37:21.0
Nagbigay galang ako sa kanya at nang magandang hapon.
37:24.0
Hindi siya nagsalita at hindi tumingin sa akin.
37:27.0
Inassume ko na baka mahina na ang pandinig niya.
37:31.0
Bumalik na ako sa mga kasama ko at pinagpatuloy na namin ang aming ginagawa.
37:36.0
Kailangan na kasi naming matapos yun.
37:38.0
Kasi bukas ng umaga na ang parada para sa United Nations.
37:42.0
Nagawa naman naming tapusin ang pagdidekorate pero medyo ginabina kami.
37:46.0
Alasyate na nang matapos kami.
37:49.0
Inayan na rin kami ng asawa ni Saruel na doon na kami magdinner.
37:53.0
Medyo nagkahiyaan pa kaming magkakaklase pero sa huli ay tinanggap na rin namin.
37:59.0
Sa may kusina kami kumain.
38:01.0
Pagkatapos maghahain ng asawa ni Saruel ay napansin ko na wala yung matandang babae na nakita ko.
38:07.0
Nasaan po si Lola?
38:09.0
Hindi po ba siya sasabay sa atin sa pagkain sir?
38:12.0
Casual kong tanong.
38:13.0
Napansin ko na nagkatinginan si Saruel at ang asawa niya na parang may mali sa mga sinabi ko.
38:21.0
Nagtatakang tanong ni Saruel.
38:23.0
May nakita po kasi akong matandang babae sa kusina paglabas ko ng CR kanina.
38:28.0
Payad po siya tapos puro putina ang buhok niya.
00:00.0
38:32.000 --> 38:34.000
38:35.0
Si Nanay siguro ang nakita mo.
38:37.0
Natatawang turang pa ni Saruel.
38:39.0
Sinabi ni Saruel na ang nanay niya ang nakita ko.
38:43.0
Matagal na raw itong patay at kahit sila minsan ay nararamdaman pa rin ito sa bahay nila.
38:49.0
Dahil doon ito namatay.
38:51.0
Kinalabutan ako sa mga nalaman ko papadudod.
38:54.0
Hindi ako makapaniwala na kaluluwa ang nakita ko kasi para talaga siyang buhay na tao.
39:00.0
Kung hindi nga lang nakakahiya na huwag nang kumain doon ng dinner, ay ginawa ko na.
39:06.0
Nang paalis na kaming magkaklase ay muli kong nakita yung matandang babae.
39:11.0
Habang nagpapaalam na kami at nasa may harapan ng pinto si Saruel,
39:16.0
ay inihatid kami ng tingin ay nakita ko yung matandang babae na nasa likuran ni Saruel.
39:22.0
Ilang beses pa ako nagkaroon ng ghost encounter papadudod.
39:26.0
Hindi pa yun ang naging huli.
39:28.0
Pero nang mag third year high school ako,
39:31.0
ay doon na unting-unting nawala ang kakayahan kong yun.
39:34.0
Anggang sa napansin ko na hindi na ako nakakakita at nakakaramdam ng mga kaluluwa.
39:38.0
Ikinatuwa ko yun pero nagtataka rin ako kung paano yun nangyari.
39:42.0
Wala naman kasi akong ginawa noon para sumarado ang aking third eye.
39:47.0
Hanggang sa ngayon ay hindi na ako nakakakita ng mga multo.
39:52.0
Dati tuwang-tuwa pa ako kasi magiging normal na ang buhay ko
39:56.0
pero may isang point sa buhay ko na gusto ko ulit bumukas ang aking third eye.
40:00.0
At yun ay noong namatay ang tatay ko.
40:03.0
Talagang hiniling ko sa Diyos.
40:04.0
Nasaanay buksan ulit ang aking third eye kasi gusto kong makita at makausap muli si tatay.
40:10.0
Lobos na nagmamahal, Iris.
40:15.0
May mga bagay o kakayahan tayong natatanggap
40:20.0
na hindi natin gusto kasi hindi natin alam kung paano po yun gamitin.
40:24.0
Ngunit kahit na anong kakayahan ang meron tayo,
40:28.0
nararapat na gamitin natin ito sa tama at makataong mga kakayahan.
40:32.0
Para po sa ating mga nakikinig,
40:35.0
iwasan po natin ang pangbubuli sa ibang talent natin sa ating programa.
40:40.0
Sila po ay ginagawa ang kanilang best
40:44.0
para mapaganda ang kanilang performance sa ating YouTube channel.
40:49.0
May mga pagkakataon po na ang inyong sipapadudut
40:52.0
ay hindi available dahil sa karamdaman o dahil sa mga personal na mga lakad.
40:57.0
Kaya sana po ay lawakan po natin ang ating pangunawa
41:01.0
at pagbigyan ng pagkakataon ang iba nating mga voice over talent.
41:06.0
Samantala, sa pagpapatuloy ng advice natin para sa ating sender,
41:11.0
ang dapat lang natin gawin ay hanapin ng purpose kung bakit sa atin yun ibinigay.
41:17.0
Madalas kapag hawak natin ang isang bagay ay binabaliwala natin ito.
41:22.0
At kapag nawala na ay sasabihin mo sa ating sender
41:25.0
at kapag nawala na ay saka lamang natin malalaman na kailangan pala natin ito.
41:31.0
Kaya ingatan natin ang isang kakayahan o isang bagay habang nasa atin pa ito
41:37.0
dahil hindi natin alam kung kailan ito babawiin na nagbibigay sa atin.
41:43.0
Hanggang sa muli, maraming salamat po sa inyong walang sawa at totoong pagsuporta.
41:56.0
Laging may lungkot at saya
42:02.0
Sa papatudod stories
42:07.0
Laging may karamay ka
42:15.0
Mga problemang kaibigan
42:19.0
Dito ay pakikinggan ka
42:26.0
Sa papatudod stories
42:31.0
Kami ay iyong kasalaman
42:38.0
Dito sa papatudod stories
42:43.0
Ikaw ay hindi nag-iisa
42:48.0
Dito sa papatudod stories
42:53.0
May nagmamahal sa'yo
43:00.0
Papatudod stories
43:06.0
Papatudod stories
43:11.0
Papatudod stories
43:18.0
Papatudod stories
