KUNG IKAW LALABAN KAPA BA ? PAPALUHAIN KA RIN !!! 😭😭😭 trixxia story !! #ofw #kalingaprab #valsantomatubang #pugongbyahero #pugongbyaherolatestupload #kuyavalsantos #latestnewstoday

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Minsan po kapag sinusumpo na po kanyang sakit ko,

minsan po sinasabi ko na nasa Panginoon ko na nalang.

Kesa ano po, kesa mahirapan po po ako, mahirapan pa yung magulang ko.

Kaya po sinasabi ko na nasa Panginoon ko na nalang.

Kaano nga ba kasakit sa isang ina na makita ang kanyang anak na nasa bingit ng kamatayan?

At ganito pa ang kanilang kalagayan.

Kapag lumulan, tinatabi nga ako nalang dyan para di siya mapasa.

Grabe yung sitwasyon niyo.

At paano mo maharapin ang bukas kung may tanim na ang iyong buhay tulad ni Tricia

na sa murang edad,

na maaaring nang mawala anumang oras?

Hindi po sa'kong sinabi sa papa ko lang po.

Bali, tinago lang po sa'kin ng doktor tsaka ng papa ko.

Bali, ako lang po nakaalam na sinabihan na pala na may tanim na yung buhay ko

dahil nabasa ko lang po sa conversation ng mama at papa ko.

Sa kabila ng kahirapan na pinagdaraanan,

makakaya mo ba bilang isang magulang?

Nabawiin agad-agad ang hiram na buhay na ibinigay sa atin ng ating Panginoon sa isang iglap lamang.

Para siyang bomba na bigla nalang sasabog.

Sabi ko, wala naman akong magagawa kung hangganda na yung buhay ng anak ko.

Pero ang lahat na malaban ng ano, lalaban ako.

Lalaban kami ang pamilya namin.

Sakit talaga. Samang sakit.

Pero maano magagawa ako bilang magulang kung ang Diyos na akong pabawi sa buhay ng anak ko?

May nahihina din po minsan po kapag sinusumpo na po kayong sakit ko.

Minsan po sinasabi ko na lang sa Panginoon kung hindi na ako.

Kesa mahirapan po po ako, mahirapan po yung magulang ko.

Kaya po sinasabi ko minsan sa Panginoon kung hindi na lang ako.

Bumuhos ang aking luha nang marinig ko ang kanyang mga sinabi na kung mamarapatin daw ng ating Panginoon ay bawiin na ang kanyang buhay dahil sa sobrang hirap na kanyang pinagdaraanan.

At kung minsan pangaraw ay hindi siya nakakapagpa-dialysis dahil wala silang pera.

Minsan po hindi po ako nakapag-dialysis kasi wala akong pan-dialysis eh.

Kaya sana po matulungan niyo po kami.

Taos puso po kong nananawagan sa mga kababayan kong may mababuting loob.

Sana po ay matulungan niyo po ang anak ko.

Minsan nagpatulungan po yung ina ko.

Salamat.

Makasama ka po yung ama ko sa inyo.

At panoorin po natin ang pagpapatuloy ng kwento ng buhay ni Tricia.

Mga kababayan, magandang hapon po.

At nandito po tayo ngayon sa burol po ni Tricia.

At siya po ay ginawa na ni Lord.

At hindi ko po akalain na ganito yung kakahantungan.

At nung video po natin siya is may admit po agad siya sa ospital.

Dahil po sa kanyang kalagayan.

Pero nung ilalabas na po, wala na po.

Kaya usapin po natin yung nanay niya.

Ay po ate, condolence po.

Condolence po sa pagkawalaan ni Tricia.

Kamusta po kayo?

Kamusta po kayo ate?

Okay naman. Sa ngayon.

Ano po bang nangyari kay Tricia?

Tapos yung nangyari, mga ilang ano din.

Nagpa-love check-up kami.

October 19, palove check-up namin.

Tapos yun, noong October 19, sabi ng doktor ay i-ER mo na siya.

Diretso i-ER na. Kasi malaki yung chay niya.

Kung iuwi raw si Tricia, eh baka ganun din naman. Ibalik din lang sa ospital.

E di mas mabuti na daw na diretso na.

Diretso emergency room na?

Oo. At ipipigtail na siya.

Magde-drain sa tubig sa chay niya.

E di ngayon, ang akala din namin, sabi ng doktor kasi,

pagka napigtail na at wala naman naging problema, uuwi na kayo.

Ayun ang sabi.

E di nung napigtail na siya, okay naman yung pigtail niya. Nakakapag-drain naman.

300 sa isang araw eh. 300 cc sa isang araw na may de-drain.

E di nagulat kami. Sabi ng doktor, o aakit kayo sa taas ha.

Kaya binabing-

Ay, alam mo doktor, uminok kami.

Hindi, kailangan natin pa siyang tignan na maigi.

Tignan na ng doktor.

Obserbahan pa.

Obserbahan pa natin siya. Kasi di natin alam.

Mamaya ma-infection yung pigtail.

Kasi ang pigtail, ang pinakamatagal lang yan ay 1 week o hanggang 3 months kung hindi ma-infection.

Di, yun na. Nung nakit sila. Nung nakit na kasi sila, si papa niya nang nagbanday sa kanya.

Sabi ko kasi, maghanap buhay muna ako. Kasi kung hindi ako maghanap buhay, wala kaming panggasto sa araw na nandito sila sa ospital.

Di, sabi ko.

Sabi niya, sige. Sabi-sabi ko kita rin siya. Mamimili lang muna ako ng buhok pa rin siya.

Pero, dito lang din ako sa waiting area. Hindi ako uuwi muna ng Laguna. Para kahit pa paano makikita kita ng kita.

Eh nung ano na, naglamili na ako ng buhok. Tapos, nung mga ilang araw, okay naman na siyang nasa taas.

Baka pa siya mag-isa niya, kaya niyang gumalaw.

Agba nung sabado ng umaga, nilagnat siya. Tapos, sumuka rin, sumuka.

Tapos, dapat pa uuwi na sana sila noon.

Ibigay na sumuka siya, tapos nilagnat. Hindi nga ipinuwi ng doktor.

Tapos, ang ano ng doktor, sabi niya, Dady, hindi mo na kayo uuwi kasi.

Ang kasamaing pakiramdaman rin siya. Okay lang. Tapos, pumunta ako doon sa taas, sabi ko.

Hindi, hindi nga ipinuwi ni doktor kasi nilagnat.

Hindi, nung pagka linggo, umuwi muna ako dito sa Laguna. Dito sa home.

Kasi, muna yung buhok ko isinulit ko muna.

Pagkatapos, lunes, nung katapusan na,

ano, October 30, hindi na, nabalitahan ko na gano'n nga, na, tawag ng,

pero papunta rin ako sa Quezon City. Papunta talaga rin ako sa kanila.

Nabalitahan ko na, sabi ng Papa Janet, si Tricia, nire-revive.

Sabi ko, bakit? Kasi, ano eh, nagsisyo siya kanina. Tapos, pagsisyo niya,

ang nars, kasi tinagilid niya si Tricia pag nagsisyo, tinagilid niya.

Nakala nung nars, natulog lang si Tricia. Di, yan na.

Yan pala, pag, ano, sabi niya sa Papa niya, sabi nung nars sa Papa niya,

Dady, natutulog lang si Tricia. Di, ang sabi naman ng ano, nung, nung ni Papa niya,

Sige, ok lang yan.

Tapos, yun na, yun pala, pagdating ng doktor, inano siya, tineka po siya, inano yung heartbeat niya.

Tapos, sabi sa kanya, Dady, wala na tong heartbeat ah.

Kasi, Dok, sabi ni nars, natutulog lang siya. Tapos, sabi niya ng doktor,

Ko, magkong tayo.

Yung nars, CPR na siya. Sabi niya, Dady, isi-CPR pa ba natin siya o ano?

Sabi niya, sige Dok, CPR niya. Tapos, yun na, tinawagan na ako na, nire-revive na si Tricia.

Binigyokulo niya ako na. Ayan, ulit, si Tricia nire-revive.

Bakit ako talaga nire-revive? Sabi ng Doktor, Mami, magpa, gusto niyo ba patubuhan natin siya?

Sabi ko. Tapos, tinanong naman ng Dady niya, kung patutubuhan ba namin siya, Dok? Anong, ano namin?

Assurance. Assurance na ano? Sabi ng Doktor, kung magising din siya, wala, din.

Para lang din siyang,

kumatos na nag-isig. Sabi niya, sabi niya, hindi ka lang, Dok, tawag ang pulis yung pamanya.

Sabi ko, ganun lang din, Dok, huwag na. Tapos, kaya lang, Dok, i-revive niya muna lang siya.

Pag pinutubuhan, ano nga rin, may didinsing, may timbok yung puso, pero ano nalang nagpapakain?

Oo, yun nalang yung tube na lang din, no. Aparato na lang din. Sabi ko, sabi ko, sige Dok, hindi lang.

I-revive niya lang. Kung maaantayin pa ako nito rin siya, antayin niya ako.

Sabi naman ni Dok, Mami, kanina pa po namin siya nire-revive. Asan ka pa? Asan ka na po ba?

Sabi ko, Dok, andito pa ako sa Guadalupe. Sabi niya, Mami, hindi ka na maaantayin ito. Kasi 15 minutes, pag wala pa rin yung response.

Itigil na namin ito, Mami, kasi kawawa na rin yung katak.

Hindi na siya naabutan?

Oo, wala na rin yung katawan niya. Nakita ko lalaki na gano'n din. Sabi ko, sige Dok, kung talagang hindi na po talaga kaya ng anak ko, baka nga hindi na yung katapusan ng buwan niya.

Sabi ko, gano'n. Tapos nagdali-dali ako. Pag ano po, deretso ako sa school. Deretso na ako dun sa kwarto.

Pagkita ko nga si Tricia. Wala na. Ano na talaga? Nakaganon na. Tapos, blaka na ng tsyanya. Tsyanya nga eh. Ang ginawa ko.

Sabi ko, bakit sobrang blaka ng tsyanya? Ayun nga, hindi. Nagdederine naman. Pero, blaka na ng tsyanya. Tapos yun, naisabi ko.

Ano lang pang huling sabi ni Tricia sa inyo? May sinabi ba siya, Sam, na hindi babantay sa kanya? Kung ano yung pinag-ialin niya?

Nung ano daw, nung sabi ng mga kapibahay namin, katabi namin, kagabi ko yan mama ng mama.

Naanap ka, mama. Sabi niya gano'n. Kaya nga, hanggang, sabi niya hanggang kanina, naririnig ko, tinatawag ka niya, mama.

Tapos sabi ko, pati hindi mo naman sinabi sa akin, Rai. Tinatawag pala ako. Hindi, sana kagabi pa ako.

Sabi nga, hindi. Kanina lang yan, nagdedelerine na siya, mama.

Tinatawag ka?

Tinatawag ka. Pero, sabi ng kapibahay, hindi ko. Hindi, kuya, kagabi pa siya nagmamama.

Siguro, tulog ka nang nagmamama siya. Kaya hindi ko, hindi ko nanagustan.

Nagkano na po po siya sa inyo? Bumasa pa siya sa pinag-inip niyo, Tricia? Walang naman.

Hindi ko. Nga, ano na, sabi ko nga, pagdating ko, sabi ko nga.

Patawarin niya ako na hindi ko siya, hindi niya ako nakakita nang ang kasawing pagpikit niya.

Kaya, sabi ko, Tricia.

Para naman po siya, bilang anak ko na naging masaya anak ko, na naging anak ko siya.

Ano yung mga araw na hindi mo makakalimutan kay Tricia, ate?

Ano?

Mga araw lang na ano niya, na, ay gusto niya lang magpagkaan siya.

Lagi ako nasa tabi niya. Gusto niya akong babantay. Kaya kasi, hindi kasi pwedeng laging ako.

Kasi si papa niya, walang trabaho. Kaya ako minsan talaga nagtatrabaho.

Kaya siya, minsan sabi ko, ganun, ano Tricia, kasi kailangang kumamili. Wala tayong gagastos eh.

Kasi kung may tumutulong masama, siyempre minsan, wala din. Wala rin na ubusan din.

May lola niya nagbibigay. Minsan din naman, wala.

Kung hindi rin ako pupilos, wala kami magkakain eh. May nag-aaral pa ako.

Tapos siya, yung mga kailangan niya, minsan wala din sa ospital. Kailangan namin bilhin.

Tapos magkain ang papa niya.

Balik kailan po ang nanon niya? Anong ibig?

Ngayon, nang sabi naman, sa ano, sa linggo lang kasi para hindi gusto nila may pasok sa simbahan.

Balik ang isa sa larawan natin, gano'ng kabait na bata si Tricia.

Mabait naman, mabait naman siya. Minsan lang kapag, siguro, medyo wala pa siyang gano'ng sakit.

Minsan natigas talaga ang ulo niya. Pero hindi naman, sobrang tigas. Pagka, ano naman, malambingin naman.

Mabait naman.

Mabait naman. Lalambingin ganyan. Lalo pag, ano, mama.

Dito ka muna, ma.

Kasi bata, bata pa naman siya, di ba? Ilang taon lang siya, ate?

Eighteen.

Eighteen years old naman po si Tricia. At napaka-bata po.

Na, hanggang doon na lang po yung kanyang buhay. May anak po si Tricia. One year old po.

One year old po. Five months.

At ngayon po, pagbalik po natin dito, ganyan na yung talagayan ni Tricia.

Ayan, tayo po'y nakikiramay sa kanyang pamilya, no? Nakikiramay po kami, nai, sa inyong pamilya.

Sa patuloy ni Tricia. At may nagpapaabot po ng tulong, ano, sa ating may anak pa rin din.

Team Soraya, no? Thank you so much. At nai, hawakan mo ito, nai. Ito, bilangin mo natin, no?

Hawakan mo. Ito yung paabot tulong nila kay Tricia. Kasa nung nagpaabot ka sila, si Tricia nasa hospital.

Kaya sabi ko, maglabas si Tricia. At kung anong gusto niya bilhin, di ba? Ayan, ito po, pinapaabot niya.

Pinapaabot niya, nai. One, two, three, four, five, six, seven, eight.

One, two, three. 8,300 po, yung pinapaabot ni ate Parlyn ng Team Soraya, no?

Kasalamatan mo sila, nai, sa bigyan ng tulong para sa inyo. Paano mo daw makatulong yan, nai? Kahit pa paano.

Pwede na ba akong kasalamat? Pwede na ba?

Okay lang ako.

Ay, nagpapasalamat po kay ate Marilyne sa tulong na yung binigay niya po sa akin. Maraming maraming salamat.

Sana po ipagpalain ka ng Panginoon at marami ka pa po matulungan ng mga kagaya namin na nangangailangan. Maraming salamat po.

Alam namin na sakit na mawala na isang anak ate. May laking iramay.

At pag-pray na lang natin po si Trisha. Sana masaya siya kung saan man siya naroon.

Ginawa naman po yung lahat ng kanyang pamilya para sa kanya. Kaso hanggang doon na lang po talaga siguro yung kanyang buhay, ano?

At siya ay magiging gabay na lang natin sa araw-araw yung ginagawa natin.

Kaya mga pababayan, thank you so much po at ito po yung update natin kay Trisha.

At sa Sunday po, magiging living na po si Trisha.

At condolence po ulit na yun, ano?

At ayan po hanggang dito na lang po muna mga pababayan. Thank you so much po and God bless you all.

God bless yun, o?

Trisha?

Love you.

Mabalingala sakit sa lahat ng lahat natin. gäng pamilya.

Maraming bilisong ano.

Thank you for watching!