#pugongbyahero #pugongbyaherolatestupdate #pugongbyaherolatestvideo #pbteam #pbteamvisayas #pbteamdavao #ofw #ofwlife #ofwhongkong #ofwkuwait #ofwtaiwan #ofwinsaudiarabia #ofwdubai #ofwuae #ofwqatar #pinoy #pinoyabroad #pinoyofw #world #charity #comedy #trending #trend #viral #viralvideo #khopars #khoparsvlog #fyp #fyptiktok #fypシ #tiktok #tiktokvideo #tiktokviral #kingandbellavlog

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Isang mapagpalang araw po mga kababayan at welcome po dito sa ating channel.

Bago po sana ninyo iskip ang video na ito ay sana pakinggan nyo po muna

at aki pong ipapaliwanag sa inyo kung bakit po tuluyang nawala si Romnick sa ating scholarship.

Bakit po ba siya tinanggal ni Tita Pibilag.

Si Romnick po talaga mga kababayan ay hindi po nakikipag-communicate sa amin, lalo na po sa akin personally.

Kaya malaki din yung tampo ko kay Romnick mga kababayan.

Pero syempre kailangan natin unawain kung saan siya nang gagaling, bakit ganun siya, na nagbago siya.

Pero hindi ito yung pinupoint natin ngayon.

Ito naman ay tungkol dun sa naging desisyon ng kanyang lolot-lola.

Kung maalala nyo mga kababayan,

sa muling pagkikita namin ni Romnick,

nakita po natin,

yun yung sitwasyon niya sa kanyang kasalukuyang tinutuluyan.

Napaka marumi, madilim, malamok.

Kaya nalungkot kami dun sa aming nakita.

Kung maalala nyo mga kababayan,

kami mismo yung nag-offer kay Romnick, lalo na si Tita Pibilag,

nung mag-uumpisa pa lang siya mag-aral,

kami po ang magahanap sana ng boarding house niya.

Pero tumanggi po si Romnick, nag-refuse po siya.

Dahil sabi niya sila na lang daw po ang magahanap.

So, tinanggap po namin yun.

Nagtiwala ako kay Romnick, kasi sabi niya,

yung lilipatan daw nila ay kamag-anak daw ni Tatay Augusto,

na isang maestra na may boarding house daw.

So, ang isip namin, maayos, disente, ganun po.

Nung araw na po ng pasukan, nag-message po ako kay Romnick,

kasi nasa Manila pa po kami nun.

Naalala nyo po, di ba, nagbagyo po after po nung

yung blessing po ng bahay nila Romnick.

A turnover nun.

Kasagsagan po nung bagyo nun, kakatapos lang.

Kaya kami po ay napauwi muna ng Maynila,

dahil kasama din po natin si Tita P.B. Labdun.

So, nag-stay muna tayo sa Manila ng ilang araw,

bago tayo bumalik dito.

Nung nandun kami sa Maynila,

nag-chat-chat ako kay Romnick, sabi ko,

please update, ano ba, kamusta, nanakalipat ka na ba?

Ano ng balita?

Hindi siya nagre-reply, hindi siya nagre-response sa akin.

Lagi niyang sinisin, or kung hindi niya isisin, talagang as in wala.

Wala kaming communication, mga kababayan.

Until dumating kami, bumalik kami sa Abra,

sinabi ko kay Tita P.B. Labdun, bibisitahin ko si Romnick.

Nag-chat ako kay Romnick, sabi ko, Romnick, nandito na kami sa Abra,

pwede bang makabisita dyan sa boarding house mo?

Hindi siya nagre-response.

Walang response.

Until sabi ko kay Kuya Totoy,

i-message niya.

Nag-message si Kuya Totoy.

Walang reply.

Tinry ko si Mother Ethel, sabi ko, Mother Ethel, please,

pakitawagan si Romnick.

Kasi hindi ako naglo-load ng, ano eh,

sa SIM card ko, hindi ako naglo-load ng pang unlicall, unlatex.

Kasi most of the time, sa messenger lang po ako talaga.

Para makipag-communicate sa inyo,

sumagot ng mga emails, ganyan, sa family.

Hindi siya sumasagot.

Until one time, nainis ako sa kanya.

Sabi ko sa kanya, Romnick,

hanggang kailan mo paghihintayin yung sponsor natin sa update?

Kasi si Tita P.B. Labdun, hihintay.

Nag-reply siya.

Sabi ko, pasend naman ako ng picture,

at saka send mo yung address kung saan.

Send niya po yung boarding house niya.

Doon pala sa pag-send niya ng boarding house niya,

yung labas lang po yung pinikturan niya.

Sabi ko, saan, saan banda yan?

Gusto kong puntahan.

Ang tagal pa nun, mga kababay,

siguro mga 3 days, 4 days pa bago,

bago niya ulit ako sinagot.

At nagulat kami, doon sa aming naabutan,

dalawang babae,

dalawa silang lalala.

So talagang ano, kahit ako yung titira doon, mga kababay,

hindi ko siguro tatagalan.

Kasi kahit kayo naman, kahit naman,

huwag nyo naman sasabihin na ang arte mo naman,

ganyan, hindi.

Kasi kahit sabihin mo na na,

ganun kaliit yung ano mo,

yung binabayad mo, ganun lang yung budget mo,

sana naman maging disente naman,

maging maayos,

maging kaaya-aya naman yung tutuluyan mo.

Kasi syempre, bilang isang nagpapaupa,

responsibilidad mo na,

ibigay mo naman yung maganda,

yung maayos naman,

yung makatarungan naman,

yung mga titirahan para doon sa mga estudyante,

lalo na estudyante sila.

So yung inilabas namin yung video na yung mga kababayan,

samot-saring komento yung aming natanggap.

Maraming nagalit sa amin,

binabash kami ni Tita P.B. Lab,

ba't inayaan namin daw doon,

inilagay si Romnic,

which is hindi po namin alam na doon po siya lumipat.

At hindi namin alam na hindi naman pala yun yung maestra

na tinutukoy ni Tatay Agusto,

na pinsa niya daw na nagpapaupa.

Hindi po, iba po.

Yung nag-decision po nun,

yun yung tatay ng kaibigan niya.

So,

pag uwi ko,

sabi ko kay Tita,

Tita, ito yung itsuro ng boarding house ni Romnic.

Agad-agad mga kababayan,

nag-decision ka agad kami ni Tita,

na sabi niya,

alisin namin si Romnic.

Okay?

Hanapan namin ng panibago,

maganda na boarding house,

pero affordable naman.

Yung malinis,

maayos,

malayo sa ganong sitwasyon.

Bumalik ako yung nabukasan.

Di ba,

ang daming nag-comment,

baka isa po kayo sa mga nakapanood nun.

Bumalik po ako yung nabukasan,

at in-offer ko nga po kay Romnic,

may dala pa akong grocery nun.

Sabi ko kay Romnic,

Romnic,

nagalit si Tita Pibilab.

Galit,

nagalit si Tita Pibilab.

Ngayon,

bibigyan kanya ng pagkakataon,

na lumipat.

Anong sagot niya sa akin?

Okay na ako, sir.

Hindi ako lilipat.

Okay daw siya dun.

Wala daw problema.

Ayun yung sagot niya sa akin.

Sabi ko sa kanya,

sigurado ka ba sa decision mo?

Oo daw.

Tumahimik ako.

Sabi ko,

kalma.

Kalma.

Kasi,

in the first place mga kamabayan,

nahihiya naman ako na

magpagalit.

Actually,

nahihiya talaga ako.

Kasi,

unang-una sa lahat,

hindi naman ako nagpapaaral sa kanya.

Si Tita Pibilab naman.

Si Tita Pibilab naman,

ay composed lang.

So, ako nahihiya ako na mag-overreact.

Ganyan.

So, dinadaan ko sa magandang usapan.

Kaya nga napagalitan pa ako.

Napagalitan kami na hindi daw ako firm.

Hindi daw ako

magpagalit.

Magpagalit.

Magpagalit.

Mangaral.

Ganyan.

Kasi,

nilalagay ko lang naman yung sitwasyon ko dun sa

ano,

yung,

alam nyo yun,

hanggat kayang pag-usapan sana ng maayos.

Sana ganun.

Para hindi kami umabot sa ganito.

Diba?

Pangatlo.

Nalaman ni Tita na tumanggi siya,

nag-refuse siya.

Pumunta kami sa bahay nila,

kinausap namin si Tatay Augusto.

Nag-usap kami.

Tumawag si Tita nun,

kung maalala nyo.

Binigyan siya ng ultimatum.

To make the long story short,

tumawag po si Tita P. Bilab

nung araw na pumunta po kami

kay Tatay Augusto.

Kinausap siya.

Binigyan siya ng ultimatum.

Hanggang Sunday,

kapag hindi siya pumunta,

nagpakita,

nag-desisyon,

nalilipat siya,

tatanggalin siya.

By Monday,

wala na siyang scholarship.

Sumagot the following day si Romnic.

Pumunta po sa bahay.

Yan maalala nyo,

diba pumunta sa bahay si Romnic?

Nagkaiyakan pa.

Naiyak din ako.

Naiyak si Kumaring Aireen,

si Atiba Diday,

ando si Sir June.

Nandun lahat.

Yung mga,

ano natin,

ando si Kuya Wansho.

May mga ano tayo,

may mga,

ano tawag sa ganyan,

witness.

May mga witness po tayo

ng mga panahon na yun.

Diba sinabi ni Romnic,

salamat sa inyo,

sa mga pangaral ninyo,

ngayon naliwanagan ako,

ganyan-ganyan,

tsu-tsu-tsu-tsu.

Kala namin okay na,

mga kababayan.

Kaya kami naman,

very excited ni Tita P. Bilab

na maghanap

ng boarding house.

Maalala nyo,

naganap kami si Kuya Totoy,

si Sir June,

ako.

Pumunta kami,

sa lagang ilang,

inikot po namin,

yung loob ng campus nila,

pati yung labas,

within the vicinity,

hanggang nakarating na po kami

sa labasan.

Punong-puno na po

ang mga paupahan doon.

Dahil nga,

syempre,

pasukan na.

Hanggang nakakita po kami

ng tatlo.

Yung isa po,

kinuha namin yung contact number.

Hindi daw kasi pwede,

dahil pang babae lang

daw,

pero pinakiusapan ko.

Sabi daw,

sige,

ipapaalam ko.

Yung pangalawa naman,

ganun din,

same story,

pero nag-reply agad.

6,500 daw.

Mahal.

So,

tanggal na to.

Yung isa,

hinihintay namin,

hindi na sumagot.

Siguro,

hindi pumayag yung may-ari.

Yung pangatlo,

ito na yung kay Nanay Virgie.

3,000 pesos to,

mga kababayan.

3,000 pesos.

Pero dahil sa pakikiusap natin

kay Nanay Virgie

and explain natin sa kanya,

bakit,

ah,

tulungan lang natin si Romnic.

Si Romnic po kasi

itutulungan lang po namin.

Isa po kaming charity vlogger

na tinutulungan namin

tong bata na to

na isang scholar.

Sana po makakuha po kami

ng discount.

2,000 binigay ni Nanay Virgie.

Napakabayit.

Nanay Virgie,

maraming salamat.

Inakyat namin yung apartment,

nakita namin walang pinto,

walang dingding.

So, sabi ko,

parang hindi secured.

2,000 nga,

pero hindi naman secured si Romnic

yung mga gamit niya

or what.

Kasi syempre,

hindi naman natin

alam eh.

Diba?

Baka pag wala siya doon

or baka pag natutulog siya,

hindi natin alam.

So, sabi ko kay Nanay,

Nanay,

pwede bang,

if ever,

abunohan na lang namin

yung pagpapagawa

ng pintuan

at saka ng dingding.

Para lang,

solo talaga,

may privacy si Romnic,

ganyan.

Pumayag si Nanay.

Ang sabi niya,

i-re-reimburse niya na lang.

Kung ba i-aawas niya

dun sa monthly payment ni,

ano,

monthly rental ni Romnic.

E di ito na,

tinanong ko na si Romnic.

Romnic, okay na,

ganyan, ganyan.

Okay naman daw siya.

Sige, okay, okay.

Nagkasakit pa po si Sir Jun noon,

mga kababayan.

Nilagdat pa si Sir Jun noon,

kakahanap,

dahil sobrang babad kami sa init eh.

Lalo na si Sir Jun,

kasi naglakad-lakad pa si Sir Jun,

kung sino-sino pa yung ganausap niya.

The following day,

mga kababayan,

sunod-sunod yun eh.

Halos excited talaga ako,

excited kami.

Namili na ako ng foam.

Alam niyo saan pa ako bumili ng foam?

Pumunta pa ako ng Ilocos,

kasi sinabay ko na nga po,

sa Savemore pa ako bumili ng foam,

para maganda talaga yung foam ni Romnic.

Yung talagang pang,

ano talaga,

pang matagalan,

heavy duty talaga magagamit niya.

Bumila ko ng unan,

ng electric fan.

Lahat excited kasi ako eh,

na ilipat si Romnic doon.

Pinagawa na po namin ng study table,

si Master Gotting po yung gumawa.

Talagang ano po yun,

handmade.

Yung talagang si ano,

mano-mano,

ginawa niya ng personalized yung ano niya,

nilalagay.

Lagyan ng mga shelves,

para merong pong lagay ng mga notebook,

mga libro.

Talagang mahal na mahal,

mahal na mahal po namin si Romnic.

Ni Tita P.B. Love.

Lahat po,

lahat binigay namin kay Romnic.

Lahat ng atensyon,

lahat ng pagmamahal.

Hindi na po ko nakakapag-vlog,

hindi na po ko nakakapag-update sa iba,

dahil nakafocus po yung isip namin kay Romnic.

Kasi gusto ko,

na maging maayos muna yung bata,

bago po ako tumalun sa iba.

Na ma-iplaster ko man siya na,

okay na siya,

may maayos na,

siyang higaan,

maayos na lutuan,

kainan,

maayos na banyo,

kusina,

okay na.

Ito na po,

mga kababayan.

Sinabi ni Tita P.B. Love,

isama ko si,

puntahan namin si Tatay Agusto,

at si Nanay Menci,

para kunin,

at dalihin po sa lagang ilang.

Akala ko,

sobrang ma-excite si Tatay.

Akala ko talaga yung,

parang, wow, thank you po eh,

parang ganun ba yung ina-expect ko.

Pero hindi ko inaasahan yung mga sinabi niya,

at yung mga naging reaction niya.

Mapapanood nyo po sa video,

mapapansin nyo na parang,

iba po yung,

ano nyo,

i-analyze nyo yung itsura ni Tatay.

Di ba parang,

iba, hindi siya masaya,

hindi siya contento dun sa nakita niya.

So akala namin,

si Romnic kasi yung ayaw lumipat.

Di ba?

Hindi natin alam kung ayaw din talaga ni Romnic,

or,

na-impluensyaan lang siya ng lolot-lola niya.

Pero I doubt siguro,

ayaw din ni Romnic.

Kasi ang suspecha namin,

marami din nakapansin,

pati yung ibang sponsor,

baka daw,

girlfriend niya daw yung,

babae doon sa,

boarding house,

at kaya hirap na hirap siyang lumipat,

or what.

Hindi ko alam,

for some reason,

bakit ayaw niyong umalis dun,

na mas maayos naman sana itong,

lilipatan niya.

Open ko lang po yung ilaw ah,

medyo magdidilim na.

So dun pa lang mga kababayan,

nag ano na kami,

nag,

ah,

iisip na kami ni tita,

bakit ganon?

Pag uwi ko,

mga kababayan,

ayan na,

kinontak ulit namin si Romnic.

Hindi na siya sumasagot,

kasi gusto po sanang,

gusto po sanang namin i-confirm,

kung pagdating ng Monday,

kasi tinawagan siya ni tita Pibilab eh.

Alam nyo yung time na,

nagsabi siya sa amin,

na,

ayaw niya na pong mag-aral,

tinawagan pa po siya ni tita Pibilab.

Si tita Pibilab pa po yung nagmakaawa sa kanila.

Nahihiya po ako,

kay tita Pibilab,

kasi kung hindi po sa akin,

kung hindi po dahil sa akin,

hindi niya pa makikilala tong batang to.

Sobra po kami naawa ni kuya Wansho,

ni Mother Ethel,

ni kuya Totoy.

Sobra kami naawa,

kasi si tita walang ibang hinangad,

kundi,

yun nga,

tulungan si Romnic,

tapos,

ganun lang yung gagawin,

parang,

alam mo yun,

naabuso yung tao.

Parang binigay na ni tita lahat,

nang walang kapalit,

pero,

ayun,

ganun ito yung ano sa kanya.

Na ano ko,

na parang na,

ngayon lang lumalabas yung ano ko,

na ano ko,

naiiyak lang ako kasi,

naluluha ako kasi syempre,

yung tao nagmalasakit,

tapos ganun lang yung igagantin ninyo.

Parang sayang,

sayang naman.

Sayang.

Sayang yung pagkakataon.

Kaya sana huwag nyong isipin,

mga kababayan na pinabayaan po ni tita Pibilab.

Yun lamang po ay dahil po sa hagdanan,

sa Arinola,

sa malapit sa kalsada,

baka daw,

umabangga.

Yun po yung katwira ni tatay.

Hindi man lang nila inisip,

na yung apo nila noon,

pinapaakyat nila sa puno ng nyog,

mas delikado.

Kasi yun po yung trabaho nila eh,

nangunguwa ng nyog,

tapos binibenta po,

diba?

So,

si Romnic,

umaakyat talaga siya sa taas.

Ngayon,

ayun yung rason nila.

Si tita,

grabe,

grabe nagmakaawa si tita nung araw na yun.

Kaya sabi ko,

my God,

sabi ko,

bakit gagawin to ni tita?

Bakit mo ginagawa to?

Siguro,

tama na.

One is enough,

two is too much.

Sobra na.

Hindi dapat ginagawa ni tita to,

na naglilimus siya,

ng awa,

nagmamakaawa.

Ikaw na ang tutulungan,

Romnic,

tatay.

Kung mapapanood nyo man to,

sana huwag kayong magalit sa akin,

sa amin.

Kasi,

karapatan po ng mga manonood,

karapatan ng ibang mga sponsor,

yung malaman po yung katotohanan,

kung bakit.

Diba?

At ako,

bilang ako na,

ako yung nakadiscover,

kaya,

Romnic,

masama ang loob ko sa kanya,

kasi,

hindi niya po ako kinakausap.

Wala po kaming communication.

Sa iba niya pa po,

pinapadaan yung,

yung gusto niya sabihin,

na pwede naman niya kong kontakin.

Sinabi ko sa kanya,

kung may kailangan po siya,

huwag siyang mahihiya magtanong,

huwag mahihiyang magsabi sa akin,

para matulungan po namin siya,

lalong-lalo na po sa pag-aaral niya.

Kung kinakailangan niya po ng tutor,

ibibigay po namin,

ititapibilab.

Kung kinakailangan niya ng tulong,

tutulungan namin siya.

Pero siya po yung hindi nakipag-cooperate sa amin.

Si tatay,

tsaka si nanay.

Hindi ko po na-expect na,

ganito yung gagawin nila kay tita.

Kaya,

sobra po akong nasasaktan,

sa ginawa ni tatay,

sa naging desisyon nila.

Kasi,

naman lang na marinig namin na,

sige sir,

tatry ko kung paano namin,

makukumbin si Romnic.

Pero hindi.

Nagmatigas po sila kay tita Pibilab.

At ayun po,

yung pinaka-pinaka-pinaka masakit na narinig ko sa kanila.

Yun talaga,

talagang nanindigan sila kay tita Pibilab,

habang si tita pa ulit-ulit na nakikiusap sa kanila.

Sobra po.

Sobrang bait ni tita Pibilab,

kung alam nyo lang po.

Hindi niya na po problema to,

pero pinoproblema niya pa po.

Sobrang daming problema ni tita Pibilab,

kung alam nyo lang.

Kasi kami ay araw-araw naguusap.

Alam ko po yung pinagdadaanan niya,

yung sakit ng ulo niya.

Sineshare niya po yan.

Yung mga struggle niya sa trabaho.

Kailangan niyang magbanat ng buto,

para alam nyo yun,

silang dalawa ni Tito Greg,

na makatulong sila.

Mas marami pa silang matutulungan.

Kaya ako, in a way,

tutulungan ko siya sa ganitong bagay

na mapaabot yung tulong.

Pero sana naman,

huwag namang abuso, diba?

So abangan nyo po mga kababayan,

yung part 2 ng ating,

kasi gagabihin na po tayo.

Kailangan pa po namin umuwi ng Manila.

At sana po ay,

kahit pa paano maunawaan nyo po.

Abangan nyo po,

meron pa po akong sasabihin

meron pa po akong mga ipapaliwanag sa inyo

para lubusan nyo pong maunawaan.

Alam ko medyo magulo yung,

ang dami ko kasing gusto sabihin,

hindi ko alam kung paano ko siya

ipagsusunod-sunod sa sobrang

na ano yung puso ko ba

na ganito yung nangyari.

Kasi akala ko okay na lahat,

masaya na,

pero eto,

all of the sudden,

eto yung mangyayari.

So ayun mga kababayan,

maraming salamat po sa pakikinig nyo po sa akin.

Alam ko pong kahit na makapahaba,

napakahaba na itong video natin,

pero salamat po sa pakikinig ninyo

at sana naunawaan nyo po kahit papaano

yung nangyari.

At ipag-pray po natin si Romnic

na sana maliwanagay niyang kanyang kaisipan,

sila Tatay Augusto,

pero huli na po ang lahat

para sa kanila,

ilang beses na po natin silang pinagbigyan ng chance.

Hindi lang po one,

two,

three,

may pang-apat pa ata.

So maraming salamat mga kababayan,

please don't forget to subscribe

kay Tita P. Bilab sa kanyang YouTube channel

para mas marami pa tayong matulong

ang mga kababayan natin.

At syempre,

kaya Kuya Juan Show,

kaya Dads of Black TV,

Master Goteng,

the rest of PB Team Luzon Visayas at Mindanao,

kay Kuya Tears to the Explorer,

at maraming salamat po sa inyo.

Pasensya na po kayo ha,

medyo na ano naman ako,

nalungkot talaga ako ngayon,

malungkot sobra.

Sige po, magpapaalam muna po kami

at magkita-kits po ulit tayo

sa susunod dating update.

God bless po.