KASAL SA LIBLIB | Aswang True Story JOIN Xethennial Membership: https://www.youtube.com/channel/UCZ6nWtA2u9KS3EreDzMrYew/join - Unique Badge and Emoji sa live chat at comment section - Shout-out sa new members/renewed members sa simula ng video Email: mkn.thelmo@gmail.com mga kwento ni Thelmo channel: https://www.youtube.com/c/mgakwentoNiThelmo Xeth Tagalog Horror Animation: https://www.youtube.com/c/XETHTagalogHorrorIllustration Sir Xeth channel: https://www.youtube.com/c/ThelmoFiles Facebook Account: https://web.facebook.com/xeth.helmo.3 Facebook Page: 1. https://www.facebook.com/Mga-kwento-ni-Thelmo-328269211396623/ 2. https://www.facebook.com/ProyektoHelmo Instagram: https://www.instagram.com/xeth_helmo/ #PinoyHorrorStories #TagalogHorrorStories #MgaKwentoNiThelmo

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

MGA KUWENTO NI ZERO

Sir Seth, ako po ulit ito, si Ray ng Panabo City, Davao del Norte.

Higit isang buwan na rin mula nung huli akong magbahagi sa inyo ng kwento.

Naging abala talaga ako sa pag-aaral ko ng Korean language noon, pati sa mga konting negosyo at sa trabaho ko.

Daming hasil sa buhay, kumaga.

Mabuti na nga lang at may sapat akong oras ngayon para makapagsulat at makapagbahagi ulit ng kwento sa inyo.

Galing pa rin ito sa aking Yamaha XTX.

Easy Horror Ride Stories.

At kagaya ulit ng nakaraan, hango pa rin ito sa mga tunay na karanasan at mga pangyayari.

Itong unang ibabahagi ko ay ang karanasan ng isa sa kagrupo ko sa Yamaha Riders Club.

Itawagin na lamang natin siyang Renzi.

Para mas mabilis ang flow ng kwento ay gawin na lamang ito sa point of view niya.

Nangyari ang karanasan kong ito noong mga panahong nakahiligan ko yung pagtitrail sa mga kabundukan gamit ng motor.

Minsan, dalawang beses sa isang linggo o isang buwan kong magtrail ako.

Ibat-ibang grupo na rin yung mga nasamahan ko sa activity na ito.

Mas masaya kasi kapag mas marami.

Dahil nga sa habi ko na ito ay may nakilala ko mga tao na hindi ko makikita.

At kung hindi kalaunan ay naging mga kaibigan ko na rin.

Isa na nga dito ay itong Sir Onyok o Master Onyok kong tawagin namin.

Tinawag siyang Master gawa ng...

Nagtuturo kasi siya ng mga skills kung paano magmaneobran ng trail bike sa mga may hirap na trail.

Madalas din itong mambudol sa amin.

Binadala niya kami sa mga may hirap na daanan.

Pag beginner ka talaga sa ganitong hobby,

siguradong mahihirapan ka.

Nang maging magkaibigan at magkakumpare kami ni Master Onyok,

nagninong kasi ako sa pangalawang anak nito.

Isang particular na taon na yun.

Masayang ibinahagi sa akin ni Master na ikakasal na yung kapatid niyang lalaki na bunso.

Espesyal yun para sa kanya.

Nasa tatlong putsyam na taong gulang na yung kapatid niya nun.

At sa wakas nga ay balak na nga nitong magpakasal.

Ang akala daw kasi ni Master Onyok at nambuong ang kanito

ay tatanda itong binata kaya naman sobrang tuwang-tuwa ito.

Yung mapapangasawa na manumanon ang kapatid niya ay

membro ng isang ethnic tribe sa Mindanao.

Hindi ko na sasabihin kung anong tribo yun.

Matagal na rin sila na magnobyo na umabot ng apat na taon.

Naisip ni Master Onyok na magrigalo ng dati.

Ito ang dalawang baboy na pangkatay at mga sako ng bigas sa kasal ng kapatid niya.

Sakto naman at may mga alagang baboy si Mama noong mga panahon na yun.

Kaya sa madaling salita, sakin siya kumuha ng mga baboy.

Bisperas ng kasal nung iahatid na namin ang baboy tsaka yung mga bigas.

Meron kaming inarkilahan na bongo truck at doon nga ito nilagay.

Mula dun sa bahay ay higit sa isang oras.

Yung naging biyahe namin.

Yung kasal nga pala ay garden wedding.

Gagawin naman o malapit sa bahay ng magulang ng babae.

Sa mismong lugar nito sa bukid.

Hindi ko na mabilang kung ilang paahon at malusong na daan yung tinahak namin.

Bukod pa nga doon.

May dinaanan din kaming river crossing.

Dali nga sa layo ay medyo napareklamo ako dito kay Master Onyok nang

Bakit naman doon pa nila gagawin yung kasal?

Madaming magagandang lugar dun sa bahay na mas malapit ah.

Napatawan na lamang si Master Onyok sabay sabi sa akin na

Ito naman. Minsan lang to.

Iyon yung napagusapan nila ng magiging misis niya eh.

Doon daw gaganapin yung kasal para nga hindi na bababa yung iba nilang kamag-anak.

Yan mo na.

True love eh.

Biro niya.

Hindi nagtagal ay narating din namin yung paanan ng bundok.

Ang kagandahan naman dito ay kanina pa pala naroon at naghihintay yung mga kamag-anak ng babaeng ikasal.

Balitulong-tulong sila sa pagkuhan ng sako ng bigas.

Tsaka doon sa mga baboy paakyat ng bundok na yon.

Ipinarada naman namin yung bongo truck malapit doon sa may talipapa.

Kagad naman kaming sabay-sabay na umakyat.

Higit sampung minuto rin yung akyatan.

Hindi naman masyadong matarik at konting bahagi lang na may bangin yung nakikita namin noon.

Pagkarating namin sa lugar,

nakita ko na iisang komunidad lamang pala yon at halos lahat ng naroon ay mga kamag-anak.

Itadaos naman umano yung garden wedding sa tapat ng bahay ng magulang ng ikakasal na babae.

Nakita ko na abalang-abala ang yon.

May nag-aayos ng stage.

Meron ding nagde-decorate sa paligid at sa mga upuan.

Merong nagsisibak ng panggatong at nagtatayo ng kawayan para doon ikabit yung tolda at nang hindi mainit sa araw mismo ng kasal.

Tamang-obserba lamang talaga ako sa paligid noon.

Hanggang sa napansin ko na may grupo ng kalalakihan ang naroon lang sa may gilid at walang ginagawa.

Alam mo yung halatang hindi sila taga-roon dahil sa mga kinikilos nila.

Para rin may inaabangan sila na kung ano man noon.

Nawala rin hindi kalaunan yung atensyon ko sa mga lalaki dahil sa puntong yon.

Ay kinakausap na namin si Master Onyok nitong kapatid niya.

Siyempre, kwentuhan kami noon.

Mukha rin mabait itong magiging misis niya.

Halatang mahihain na rin ito at panangit na rin.

At ito ay ito.

At ito ay ito.

At ito ay ito.

At ito ay ito.

At ito ay ito.

At ito ay ito.

At halos yung pagsagot sa amin, mainhin kumbaga.

Biniro ko pa ngayong kapatid na paspasan niya kaagad na magkaanak para dumami pa yung lahi.

Sabaytawanan kami noon.

Hindi nagtagal ay nagbaalam na kami ni Master Onyok na uuwi na.

Kailangan pa kasi naming iuwi ang inarkilahan naming bongo truck sa may bayan.

Sinabi ko naman sa kapatid ni Master Onyok na

bukas nga ay maaga.

Kung pupunta sa kasal nila.

Kinabukasan, bumalik na nga ako.

Sa oras na yun,

nakasama ko naman papunta sa kasalan itong kagrupo ko sa Riders Club

na sina Mario na Trey.

Pareho kaming tatlo na nakamotor noon.

Si Master Onyok ay mas maagang pumunta sa kasalan.

Ito yung medyo nakakatawang parte noon.

Nakalimutan ko kasi yung daan kung saan papunta doon sa may paanan ng bunda.

Ang nangyari ay imbis nakakaliwa kami pagkatapos ng ikalawang river crossing.

Dumerecho kami.

Ito namang si Ray.

Nagmamagaling pa sa amin.

Alam niya umano yung papunta doon.

Sabi rin niya ay diretsyo lamang umano.

Kami naman na ututo.

Sumunod lamang din sa kanya.

Huli na nung napagtanto namin na mali na yung dinadaanan namin noon.

Malayo na rin yung biyahe namin.

Puro na rin taniman ng palay tsaka mais yung nadadaanan namin.

Alalang-alala na ako noon kasi bukod sa huling-huli na nga kami sa kasalan,

ay wala pa kaming makitang nagbibenta ng gasolina sa tabing daan.

Lagot kami pag doon kami naubusan.

Buti na nga lang at may nadaanan kaming pamilya na magsasaka.

Nakasaka yung babae tsaka yung anak kami.

Pagkakita niya sa kalabaw.

Abang hila-hila naman ito ng tatay.

Tinanong namin sila.

Buti na lang talaga.

At kilala nila yung pamilya ng babaeng ikakasal.

Tinuro din naman ng lalaki kung saan kami dapat dumaan.

Nagpasalamat naman yung dalawang kasama ko tapos umikot na para umalis noon.

Bali ako yung naiwan noon.

Kausap yung mag-asawa.

Walang ano-ano.

Sinabi na lang bigla ng babae na,

Iho, ba't doon kayo pupunta?

Madami daw wakwak doon ah.

Kitang-kita ko na biglang pinandilatan ng lalaki yung misis nito.

Na animay parang sinasabi na huwag nang masyadong magsalita ng kung anuman.

Napangisi na lamang ako sa punto na yon.

Sabay pasalamat sa kanila.

At alis na rin.

Hindi ko naman masyadong inintindi yung sinabi ng babae.

Sa isip ko lang talaga noon.

E baka yung tinutukoy na niyang wakwakay ang mga makakaliwang grupo o mga bandido.

Marami rin kasing ganun sa lugar.

Nakarating na rin kami hindi kalaunan sa paanan ng bundok.

Pagkaparada ng mga motors sa baba.

Nag-trek na kami.

Bandang hapon na nga nung nakarating kami noon.

Gaya ng inaasahan, hindi na kami nakaabot sa pagsisimula ng kasal.

Yung naabutan lang namin noon ay ang picture-picture na ng mga kamag-anak at bisita.

Panay naman yung sisiyan namin ng mga kasal.

Sabi namin kung sino yung may kasalanan kung bakit kami nahuli.

Sinaway naman kami ni Master Onyok sabay-sabi sa amin na may inihanda na siyang mesa para sa amin at tulugan na rin.

Balak rin kasi naman namin na doon na lamang mag-overnight.

Higit alas 6 na nung gabi nang iniba na yung setup ng garden wedding.

Sa punto rin yun, gagawin na yung reception.

Sa madaling salita, kainan na.

May kanya-kanya na ring mesa.

At upuan ng lahat.

Mas marami na rin yung dumating na bisita.

Nagsimula na kaming pumila sa pagbibigay ng pagkainon.

Ang unang nakapansin talaga ay itong si Ray.

Sinabi niya sa amin na ba't walang ulo yung litsyong baboy tsaka yung litsyong kambing.

Naitanong naman namin yun kay Master Onyok pero sinabi rin niya na hindi niya rin alam.

Kita rin niya na hindi nga sinama yung ulo ng baboy habang nilelitsyon.

Baka yung mga ulo binigay doon sa mga nagkakatay at sa iba pang importanteng bisita.

Kaya hindi na ito sinama.

Sambit naman ni Master Onyok.

Huwag na rin umano kami mag-alala doon sa ulo dahil marami namang handa noon.

Matapos naman ng masaganang hapunan.

Ang sumunod naman na nangyari, inuman.

Bukod sa pagkain ay bumaha din talaga ng alak noon.

Sa mesa nga namin hindi na mabilang kung ilang long neck at beer yung nakonsumo namin noon eh.

Mas ganado talaga yung inuman lalo't madaming pwedeng pulutan sa gabi na yon.

Mag-aalauna na ata ng gabi nang mapansin naming unti-unti nang kumukonti ang bisita.

Sinabi ni Master Onyok na ubusin na lamang daw namin yung dalawang long neck tapos ay matutulog na kami.

Bagay na ginawa naman namin noon.

Yung tulugan pala namin ay parang maliit lang na tolda na nakapwesto hindi kalayuan doon sa bahay ng magulang ng ikinasal.

Isipin nyo na lamang na parang camping type yung itsura ng tolda na yon.

Literal na nakahiga lamang kami sa

kinostomized na banig na higaan.

Hindi pa masyadong kalaliman yung tulog ko nang bigla akong nakaramdam ng tawag ng kalikasan.

Ihing-ihi talaga ako noon Sir Seth.

Lumabas ako doon sa tolda.

Kita ko naman na wala ring tao sa labas noon.

Nagkalat din yung bote ng mga alak doon tsaka beer.

Naisip ko na doon umihi sa may kumpulan ng saging.

Habang ginagawa ako yon, nakatanaw ako sa maliwanag na buwan.

Maya-maya pa ay nakarinig ako bigla nang parang may umaangil at boses na parang may bulungan.

Tumingin-tingin ako sa paligid ko hanggang sa makita ko na may mga umpukan ng lalaki sa bandang baba ko.

Nasa gilid lamang ako ng maliit na bangin umihino.

Alam naman siguro natin na kapag gano'ng oras gaya ng madaling araw, sobrang lamig ng paligid lalong-lalo na sa bundok.

Pero yung nakita ko, lahat ng kalalakihan na yon ay walang damit pang itaas.

Yung iba sa kanila, parang hubot-hubad pa.

Animoy nagpapawis o naglalangis din yung mga katawan nila.

Nakaupo silang lahat nun, at animoy nakapalibot sila sa isang malaking palanggana.

Tinignan ko ng mabuti kung ano ang ginagawa nila.

Maya-maya pa, nakaramdam ako ng matinding kilabot sa nakita ko.

Kumakain ang mga ito.

Yung kinakain nila ay walang iba.

Kundi ulo ng hayop.

Baboy, kambing, baka.

Kinakain nila ito.

Nang sariwa at hilaw pa.

Mas lalo akong kinilabutan nang nakita ko ang isang lalaki na sinisipsip yung mata ng baboy na yon.

Tapos minunguya pa.

Mas lalo tuloy akong nandiri nun at animoy na wala na lamang bigla yung tama ng alak sakin.

Dahan-dahan akong napaatras, sabay mabilis na naglakad pabalik sa tinulugan naming tolda.

Pagpasok ko sa tolda, pilit kong ginigising itong si Ray tsaka si Marion.

Sinasabi ko sa kanila kung ano ang nakita ko nun.

Pare, ano ba?

Natutulog yung tao eh ginigising mo.

Tama lang ng alak yung nakita mo.

Sabi ni Ray.

Balikan nalang sa pagtulog pre.

Kung ano-ano yung nakikita eh.

Sobrang lamig oh.

Ayokong lumabas.

Sambit naman ni Marion.

Patuloy lang ako sa pagsabi sa kanila ng walang ano-ano.

Nakaramdam kaming lahat na parang may mga yabag na dumadaan sa paligid ng tinutulugan naming tolda.

Hindi lang mga yabag yung narinig namin.

Maging yung mga pag-angil rin.

Napatigil sa paggalaw noon at halos hindi na kami humihinga habang may dumadaan sa paligid ng toldang tinutulugan namin.

Sa isip ko.

Baka ito rin yung mga lalaking na nakita ko ng gabi na yon.

Maya-maya pa.

Nawala na rin yung mga yabag.

Naisip ko na humiga na lamang at obserbahan namin yung paligid noon.

Ilang sandali pa.

Nakarinig kaming bigla ng parang pagsisigawan.

Hindi namin masyadong maintindihan yung mga sigawan gawa ng

Yung gamit kasi nilang salita ay ang sarili nilang dialekto.

Nakinig kami ng maigi kahit ganon.

Hanggang sa mas lalong naging malakas na yung sigawan.

Sabay kaming tatlo na bumangon.

Itinaas ko ng konti yung tolda para makita namin yung mga nangyayari sa labas.

At dito.

May dalawang grupo na nagtatalo.

Naging pamilyar bigla sa akin yung isang grupo noon.

Wala kasing mga pangitaas sa mga ito.

At naglalangis ang mga katawan.

Bukod ron, napagtantuko na sila rin pala yung nakita ko mga kalalakihan na nakatambay nung bisperas ng kasal.

Tanda ko rin kasi yung isa sa mga mukha nito.

Iisang grupo.

Grupo lamang din sila noon.

Hanggang sa walang ano-ano.

Bigla na lamang naglabas yung grupo na walang pangitaas ng isang itak.

Ganon din yung ginawa ng isang grupo na kasunod.

Walang sabi-sabi.

Bigla silang nagtagaan sa harapan namin.

Nagulat talaga ako noon.

Hindi ko rin talaga aakalain na makakita ako ng ganon sa harapan ko pa.

Parang eksena sa pelikula yung mga nakita namin.

Noong una, panay-iwasan lamang sila hanggang sa yung isang nakahubad ay tinaga yung isang nakalongsleeve.

Tinamaan niya ito sa may balikat at sa hita noon.

Dahilan yun para mapatumba ito.

At mangkukuyugin na yun ang mga kasama nung nakahubad nang

Bigla na lang nakarinig kami ng limang sunod-sunod na putok ng barel.

Natakot din kami noon.

Kaya nagtago muna kami.

Ang narinig namin ay puro sigawan na.

Sabi ko sa mga kasama ko.

Huwag munang lumabas at baka delikado pa yung sitwasyon.

Tumigil lamang kami sa loob ng tent noon.

Noong medyo mag-umaga na nga ay dito na kami lumabas.

Kagad naman namin hinanap si Master Onyok.

Bali siya yung pinagtanungan namin noon.

May mga tao pa rin nag-uumpukan nung mga oras na ito at parang meron din talagang barangay.

Kausap naman ito yung pinakalider ng komunidad na yun.

Ayon kay Master Onyok.

Meron naman nung nakitang ito.

Isang grupo ng kabataan doon sa komunidad.

Na may tao sa taas ng bubong.

Noong isang bahay.

Malapit sa bahay ng magulang ng bagong kasal.

Yung nakita o mano nila ay isang lalaking walang damit.

At animoy parang may inaabot.

Yung bahay pa naman na yun ay merong bagong silang na sanggol.

Kaagad o mano silang nagsisisigaw at sinasaway yung nasa bubong.

Tinatanong din nila kung anong ginagawa nito doon.

Noong hindi o mano ito nakinig ay binato nila yun ng bote ng alak.

Tinamaan ito kaya nahulog.

Tapos ay bigla na lamang lumabas mula sa madilim na parte.

Yung mga kasama nang binato.

Galit na galit ang mga ito na umaangil.

Nagsisisigaw at ginigising daw yung mga kabataan na nasa loob ng bahay.

Lumabas naman kaagad yung mister.

Hanggang sa pagkatapos ng kumprontasyon na yun.

Nagkagulo na hanggang sa nauwi na nga sa tagaan.

Yung nagpaputok naman ng baril ay isa sa mga residente na nakatira naman sa komunidad na yun.

Sabi nila,

Sabi nila,

Away lasing lamang umano yun.

Pero parang ayaw kong maniwala.

Hindi pa rin matukoy ni Master Onyo kung sino-sino yung mga lalaki na yun pero,

Sa tingin niya,

Kilala ito ng mga taga doon.

Ayaw lang talaga nilang sabihin kung anong uri nang nilalang ang mga ito.

Sa kaparehong araw na yun,

Ay sabay-sabay na kaming umalis sa lugar.

Backride ko noon si Master Onyok.

Kaya sinabi ko na yun din yung mga lalaki na nakita ko noong nakaraang gabi.

At sa tingin ko ay mahipagkaaswang ang mga yun.

Kalaunan ay napilit naman umano ni Master yung kapatid niya na lumipat na sila ng tirahan.

Huwag na umuno silang tumira doon.

Kasi nga, bukod sa malayo ay marami ring mapanganib na mga tao.

Sinunod naman umano siya ng kapatid niya.

At sa ngayon,

Masaya silang nakatira sa bago nilang nilipatan na mas malapit sa bayan.

Pagkakataon siya ng kapatid niya.