01:00.0
At kahit pinipilit akong pag-aralin ng aking mga magulang ay
01:03.5
Na wala na rin ako ng interes simula ng makapaghanap buhay na ako
01:07.7
Hindi man lamang ako nahilig na magkagusto sa mga babae nun
01:13.0
Tama na sa akin na magkaroon ng inspirasyon at mas
01:16.6
Mas mahalaga sa akin na makatulong sa aking mga magulang
01:19.9
Kaya sa isipin ang personal kong kagustuhan
01:23.0
Mangingisda ang aking ama
01:26.7
At paminsan-minsan ay sumasama ako sa kanya para
01:29.6
Makahuli ng isda at maibenta sa palengke
01:32.8
Kuminsan naman ay tumutulong ako sa aking lolong manggagamot
01:37.3
Sa tuwing hindi ako naghahanap buhay
01:44.2
Nasa labing siyam na taong gulang ako nun
01:47.9
Sumapit ang alas 10 ng gabi at bala ko na sanang umuwi sa aming bahay nang
01:54.8
Bigla akong namataan ng isang dilag
01:59.6
Na tila nagmamadaling
02:02.1
Nagpapatid sa akin patungo sa kabilang bayan
02:05.4
May dala siyang sako na may lamang mabigat na bagay
02:09.8
Nabanggit niya sa akin na kinakailangan niyang makarating sa kabilang bayan para
02:14.6
May bigay sa kanyang pamilya ang tatlong buwig na saging
02:18.2
Ngayon din ang dala niyang karne
02:20.6
Dahil may paparating silang mga bisita
02:26.0
Nagtakalamang ako kung bakit nakalagay ang lahat ng kanyang mga dala
02:29.6
Sa isang malaking sako
02:31.2
At hindi niya pinaghiwalay ng sisidlan
02:34.4
Pero wala akong lakas na loo para magbigay sa kanya ng suistyon
02:39.0
At baka masamain pa niya ang sasabihin ko
02:41.8
Medyo may kalayuan ang kabilang bayan
02:46.8
At aabutin pa kami ng hating gabi bago pa makarating doon
02:51.5
Tumanggi ako na maghatid sa kanya pero
02:56.3
At nagalok ng dobling pamasahe para magpapasakit sa kanyang mga dala
02:59.6
At wala lang makarating sa kabilang bayan na iyon
03:01.4
Wala na rin naman akong naggawa noon
03:05.9
At naawa na rin ako sa sitwasyon niya dahil sa malaking sako na kanyang dala
03:10.3
Kaya naman pinasakay ko na lamang siya at nagumpisa na akong sumaguan
03:14.7
Medyo lumalamig na noon ang paligid
03:19.3
Marahil ay dahil buwan noon ang Oktubre
03:22.6
Nalalapit ng Disyembre
03:25.1
Sinikap ko na makipagkwentuan sa kanyang mga dala
03:29.6
At magpapasakit sa kanya para hindi naman nakakainip ang aming mahabang biyahe noon
03:32.6
Tumutugo naman siya sa akin sa mahina at mahinhin niyang boses
03:38.3
Kalmado noon ang dagat
03:42.1
Napakatahimik ng paligid
03:44.8
Bagya akong pasulyap-sulyap sa kanyang direksyon
03:49.1
Medyo naaakit din ako sa natural niyang kagandahan
03:53.9
At sigurado akong maraming kalalakihan ang nagkakagusto sa taglay niyang alindog
03:59.6
Pero saglit akong umiwas ng tingin
04:03.7
Nung medyo humahangin at nakita ko ang kapitak ng kanyang dibdib
04:09.4
Na merong sariwang sugat doon
04:15.0
Napakunot ang noo ko, Sir Seth
04:16.8
Kinilabutan ako ng husto
04:19.6
At hindi ko maalis sa isip ko ang kawangis na sugat na iyon
04:24.5
Isang sugat na nababalot ng misteryo
04:29.6
Nakapaloob doon ang kagimbal-gimbal na lihim ng kanyang pagkatao
04:33.8
Habang iniisip kong mabuti kung saan ko yung nakita noon
04:39.9
Bumalik sa balintataw ko ang mga alaala ko nung kabataan ko
04:47.3
Dati-dati ay kumadrona ang lola ko at
04:49.6
Kasakasama niya ang lolo ko sa pagpunta sa mga nagdadalang taong misis
04:54.0
Isinama ako ng aking lolo at lola
04:57.7
At pauwi na kami noon sa pagkataon
04:57.8
At pauwi na kami noon sa aming bahay nang
05:00.6
Makasabat sila sa daan ng isang babae na may sariwang sugat sa dibdib
05:05.3
Nanlilisik ang mga mata
05:08.4
At bumubula ng malalapot na laway ang bibig niya
05:14.8
Sinalakay sila ng babae na puno ng kaliksihan ng katawan
05:18.3
May dalang talandro ang aking lola at
05:22.0
Pinatamaan niya ng mga hagupit ang babae samantalang ang lolo ko naman
05:27.8
Sinabuyan ang babae ng sagradong tubig
05:30.3
Nadampian nito ang sariwang sugat sa dibdib kaya umangil ito
05:36.8
At biglang kumaripas ng takbo palayo sa aming direksyon
05:40.9
Hindi na siya nagawang sundan ng lolo ko dahil ayaw niyang mapahamak habang kasama namin siya
05:48.8
Minabuti na lamang namin noong umuwi sa aming bahay
05:53.1
At huwag nang magpaabot pa ng kalaliman ng gabi sa kalsada
05:57.8
Kumintal sa isip ko nun
06:00.8
Na hindi pang karaniwang sugat sa dibdib ang taglay ng babae niyon
06:05.2
Nadiskubri namin na isang bangkilan ang babae
06:10.3
Na nakahanay sa maharlikang aswang
06:13.2
Noong unang panahon
06:15.5
At may kakayan silang mag-anyong aso o baboy
06:19.4
Na ipapasa din nila ang pagiging aswang sa pamamagitan ng itim na perlas
06:25.3
Na iniluluwal nila sa kanilang bibig niya
06:27.3
Matapos ko na magmuni-muni ay nanumbalik sa realidad ang aking diwa
06:35.3
Sumulak ang masangsang na amoy na nagmumula sa sako na dala ng babae niyon
06:41.3
Itinanong ko sa kanya kung ano ang umaaling aso buhat sa loob ng sako
06:46.7
At ang tanging na isagot lamang niya sa akin nun
06:53.7
Inawakan ko ng mabuti ang sako niya
06:57.3
At itulak sa dagat ng
07:02.1
Biglang mapukaw ang atensyon ko
07:05.3
Saglit na nabaling ang paningin ko sa direksyon na aming pupuntahan
07:10.5
Malapit na kaming dumaong sa pangpang kung saan may kumakaway na
07:15.6
Isa pang babaeng may mahabang maitim na buhok
07:19.1
Nakawangis ng anyo ng dilag na pasahero
07:25.8
Sumilay naman ang tusong
07:27.3
Iti sa mga labi ng dilag na iyon
07:29.1
Habang pinagmamas na ng babaeng kumakaway sa kanya
07:32.9
Hindi ko na nagawa ang plano ko at hinayaan ko na lamang kung ano man ang magana pero
07:38.9
Kung may mangyari man sa aking masama
07:42.2
Ay may mga dala naman akong proteksyon
07:45.3
Nakatago ito sa bulsa ng aking kasuotan
07:50.1
Ang talandro na ipinamana sa akin ng lola ko
07:54.3
Bago siya bawian ng buhay
07:57.3
Inilublob yun ang lolo ko sa langis na buhat sa garapa
08:01.7
Na naglalaman ng kahoy na dignum
08:04.5
Tinuruan ako ng aking lolo ng mga orasyon
08:08.6
Para mapanatili ang kapangyarihang taglay nito
08:12.3
Alam niyang araw-araw ay nasa bingit ako ng kapahamakan sa aking pagbabiyahe
08:19.3
Kaya naman pinayuhan niya ako na palagi kong dalhin ang talandro bilang proteksyon
08:27.3
Saglit na dumaong ang bangka sa pangpang
08:30.4
Tinulungan ko na makababa sa bangka ang dilag
08:36.2
Ibinigay niya sa akin ang bayad at nagpasalamat sa pagtulong ko sa kanya
08:40.7
Tinugon ko naman ang mga sinabi niya
08:44.3
At kusang loob akong nagbolontaryo na buhati ng mabigat na sako para
08:48.8
Maibaba ng bangka noon
08:50.9
Pinakiramdaman ko pa rin ang dilag
08:55.4
Wala pa rin akong mapansin kakaibigan
08:57.3
Sa kanyang mga kinikilos
08:58.6
Gayon din sa kasama pa niyang dilag
09:01.8
Lalong sumusulak noon ang napakabahong amoy
09:07.1
At nang maibaba ko ang sako
09:10.3
Ay hustong lumabas mula sa sako
09:13.7
Ang isang putol na braso ng tao
09:18.5
Akala ko noon na karne yun pero
09:24.2
Punong-puno yun ng mabahong sako
09:27.3
Ang sariwang dugo
09:28.2
Nanlaki ang mga mata ko sa mga nasaksihan ko, Sir Seth
09:33.4
Napatingin ako sa dalawang dilag
09:36.6
At doon ko nakita ang panlilisik ng kanilang mga
09:41.3
Namumulang mga mata
09:44.0
Inilabas nila ang matutulis na mga ipin at kuko
09:49.4
Rumihistro sa isip ko ang napipintong panganib
09:54.3
Kung kaya't naging alerto ako at
09:57.3
Bago pa akong madambahan ng isa sa mga dilag na iyon
10:00.9
Nadampot ko ang saguan
10:03.8
Hinampas ko ng pagkalakas-lakas ang kanyang muka
10:08.0
Napabagsak siya sa may buhanginan
10:11.7
Samantalang sinugod naman ako ng dilag na aking naging pasahero noon
10:16.7
Akma niya akong kakagatin sa may balikat noon
10:22.3
Nang bigla kong mailabas ang talandro
10:25.7
O ang maliit na libatan na iyon
10:27.3
Yun ang ginamit ko na panghagupit sa kanyang mga braso
10:34.7
At lalong nagngipngit kung kaya't nagpatuloy ako sa paghampas sa kanya
10:40.0
Nang maliit na libro na iyon
10:42.8
Hanggang sa tuluyang umusok ng bahagya ang kanyang katawan
10:48.5
Napasigaw siya sa sobrang galit at sakit
10:52.7
Hindi na niya nakayanan at umatras sila parehas na pagkakataon
10:57.3
Began ang kanyang kasama noon
10:58.4
Dalidali naman akong sumakay sa bangka
11:03.1
Kinuha ko ang saguan at pinagbantaan silang dalawa
11:07.2
Na kung lalapit sila sakin ay hindi ako magdadalawang isip
11:12.1
Na patumbahin sila gamit ang saguan at talandrong hawak ko noon
11:17.1
Mukhang naintindihan naman nila ang mga sinabi ko
11:21.7
At naging epiktibo ang pananakot ko na iyon
11:25.3
Sa wикrysoke Twitter
11:26.2
Sa wikrysoke Instagram
11:26.2
Sa wikrysoke Instagram
11:26.4
Sa wikrysoke Instagram
11:26.5
Sa wikrysoke Word klaro din alipin kanyang kasama noon
11:26.5
Napatumbahin sila gamit ang saguan at talandrong hawak ko noon
11:27.1
nila magawang lumapit sa akin. Nanatili silang nakatayo sa isang sulok na patuloy na tinatapunan
11:34.9
ako ng masasamang tingin. Wala sila magawa kung hindi tanawin ako habang nagsasagwan sa kalamigan
11:42.3
ng gabi. Nagmadali akong sumagwan, palayo sa pangpang, kung saan matatagpuan ang dalawang nila
11:53.2
lang na yon. Matapos ang gabi niyon ay hindi na ako nagpapaabot ng hating gabi sa pagbabiyahe at
12:01.7
hinding-hindi na rin ako tumatanggap ng iisang pasahero na magpapahatid sa kabilang bayan.
12:09.8
Natakot na akong kumuha ng isang pasahero dahil hindi ako nakakatiyak sa aking kaligtasan, lalo pat
12:17.0
dalawa lang kaming bumabiyahe sa malayong lugar noon. Pero hindi pa pala
12:23.1
doon nagtatapos ang aking kalbaryo, Sir Seth.
12:29.8
Isinama ako ng lolo ko sa kabilang bayan dahil meron siyang gagamuting may sakit noon.
12:35.3
At dahil sa malubang sakit ay hindi na makakayanan ng pamilya nito na maibiyahe ang taong may karamdaman
12:41.8
kung kaya't napagdesisyonan ng lolo ko na siya ang babiyahe para makarating sa tahanan nito at
12:48.8
mabigyan siya ng karampatang lunas.
12:51.8
Hindi ko naman matanggap.
12:53.1
Nanggaya ng aking lolo kaya naman maaga kaming nagtungo sa kabilang bayan.
12:58.4
Pero inabot pa rin kami ng takip silim dahil may kalayuan ang bahay nito.
13:03.7
Buwat sa bayan na yon.
13:05.8
At mistulang liblib na lugar na ang kinatitiri ka ng bahay.
13:12.1
Medyo kinakaba na ko noon dahil kakaibang aura ng lugar.
13:16.2
Pero sinubukan ko pa rin na maging matapang dahil kasama ko si lolo at alam ko na sanay siya sa pakikipaglaban sa anumang mga edo.
13:23.1
Magiging sa mga aswang.
13:27.1
Kaya sigurado ako na hindi niya ako papabayaan.
13:34.0
Noong makapasok kami sa loob ng bahay,
13:37.4
napagmasdan namin ang butot balat na anyo ng katawan ng lalaking punsung anak ng pamilyang yon.
13:45.5
Nabanggit nila na kinukulam ang kanilang anak
13:47.9
at walang sino mang manggagamot ang nakapagpagaling dito.
13:53.7
Kaya naman sumangguni na sila sa lolo ko.
13:58.3
Naganda ang lolo ko ng ilang halamang gamot.
14:02.2
Pinausukan niya ang buong paligid at gumagamit siya ng mga insenso at kamangyan.
14:08.3
Pagkatapos ay inusalan ng binatilyo at inutusan ng mga magulang nito na magsunog ng goma sa labas ng bahay niya.
14:18.5
Nakita niya buhat sa kanyang panggagamot.
14:20.7
Na isang mangkukulam na aswang ang gustong pumatay sa binatilyong yon.
14:27.6
At tila umaaligid ito sa kanilang bahay para makapagmatsyag at mapadali itong mapatay.
14:37.2
Sumangayon naman ang mag-asawa at dali-dali silang nagsunog ng goma sa labas ng bahay.
14:44.9
Ipinagpatuloy naman ng lolo ko ang panggagamot hanggang sa makatulog ng mahimbingang binatilyong yon.
14:50.7
Nang matapos ang orasyon ay binilinan ng lolo ko ang mag-asawa na maghanda ng mga orasyon o dasal na kinakailangan kung sakaling muling kulamin ang binatilyo.
15:04.1
Bibigyan pa sana kami ng malaking halaga ng pera ng mag-asawa bilang pasasalamat pero tumanggi si lolo.
15:12.1
Kusang loob ang ginawa niyang pagtulong kaya hindi siya humihingi ng anumang kapalit nun.
15:18.8
Inalok na lamang kaming magkape na mag-asawa.
15:20.7
At hindi na namin yon natanggihan pa.
15:26.7
Makalipas ang ilang sandali, nagpaalam na kaming dalawa.
15:31.7
Binaybay namin ang kahabaan ng kasukalan na yon.
15:37.0
Hindi pa man lang kami nakakalayunang, bigla kaming may namataang nila lang na nakatayo sa may tabi ng punong kahoy.
15:50.7
Nanlilimahid ang nangingintam niyang balat habang tumtulo ang laway niya.
15:58.9
Kinausap siya ng lolo ko at nabanggit nito na nakikilala siya at pinagbantaan pa na kung hindi tatanggalin ang kulam sa katawan ng binatilyo.
16:11.2
Siya mismo ang pupulbos dito gamit ang kanyang mga sandata.
16:17.6
Tila nabahag naman ang buntot ng nila lang na yon.
16:20.7
Sumunod siya sa mga sinabi ng lolo ko at makalipas ang ilang sandali.
16:27.5
Nagmamadali itong tumakbo palayo sa mga matataas na halamanan.
16:34.2
Nagulat ako sa ipinakitang katabangan ni lolo.
16:37.7
Tinanong ko pa sa kanya kung paano niya napasunod ang naturang aswang sa pamamagitan lamang ng pananakot na yon.
16:46.0
Napangisi na lamang ito at nagumpis na siyang magpaliwanag.
16:53.6
ang aswang ay matatakot lamang at lulubayan ng isang tao kapag nalaman na nito ang kanyang buong pagkatao.
17:02.2
Sa ganung paraan ay posibleng maitaboy ito sa anumang pananakit o gawing masama.
17:10.9
Naman nga naman ako at hindi ko sukat akalaing kahit na matanda na si lolo
17:16.1
ay kinakikitaan pa rin siya ng bagsik sa pakikipag-usap.
17:20.7
At pakikipaglaban sa mga ganitong nilalang.
17:26.1
Nagpatuloy kami sa paglalakad hanggang sa makarating kami sa Bukana
17:29.7
kung saan maraming nakatirik na mga kabayan.
17:34.8
Doon namin nasumpungan si Mang Estoy na humahangos at tila namumutla sa sobrang takot nun.
17:43.3
Tinanong siya ni lolo kung anong nangyari.
17:46.2
At nabanggit nito nakamuntik na siyang salakayin ng nilalang.
17:50.7
Kapit sa lugar na pinag-iinuman nilang magkumpare.
17:55.9
Dumayo siya doon para makipag-inuman sa kanyang kumpare.
17:59.7
At noong pagkatapos nilang makapagligpit ng pinag-inuman,
18:03.9
nagpaalam na siya at sinundan siya ng isang magandang dilag na
18:07.8
nakasaot umano ng blusang itim.
18:12.6
Kinabahan na siya at kinutuban na
18:14.5
hindi ata normal na magkaroon ng magandang babae ng ganong oras, di ba?
18:20.7
Hindi nga siya nagkamali nun.
18:23.4
Bigla na lamang umanong nagkaroon ng mga matutulis na ipin ang babaeng iyon.
18:29.5
Kaya naman kumaripas siya ng takbo.
18:33.0
Nagsisisigaw sa daan pero
18:34.4
wala naman siyang makitang ibang tao na naglalakad sa kalsada.
18:40.4
Kaya minabuti niyang sumiksik at kung saan-saan magtago para lang maligaw ang nilalang na iyon.
18:47.9
Hindi nagtagal at nasumpukan niya kaming dalawa.
18:50.7
Kaya naman humanap na siya ng pagkakataon na makalapit sa amin nun.
18:56.3
Suwestyon niya na makaalis na kami sa lalong madaling panahon dahil
18:59.6
ang lugar na iyon ay pinamumugara ng mga aswang.
19:05.9
Hindi naman kinakitaan ng takot ang kalooban ng lolo ko pero
19:09.1
sumangayon siya sa mga tinuran ni Mang Estoy.
19:14.1
Kaya naman nagmadali na rin kami magtungo sa may pangpang kung saan matatagpuan ang bangka.
19:18.0
Nanigurado kami sa paligid na walang sino man na nakaabang sa amin nun pero
19:24.9
nang akmang sasakay na kami ay biglang may humawak sa balikat ko.
19:32.5
Paglingon ko ay natagpuan ko ang isang babaeng nanlilisik ang mga mata.
19:40.9
Ugat-ugat ang muka at merong mga matatalim na ipin nun.
19:46.7
Binunot ni lolo ang isang mga mata.
19:47.7
Binunot ni lolo ang isang mga mata.
19:47.8
Binunot ni lolo ang isang mga mata.
19:48.0
At sa isang mabilisang pagkilos ay tinagpas niya ang ulo ng nilalang na yon
19:54.0
na nagpaggulong-gulong sa may buhanginan.
19:59.5
Napakalakas ng buwelo at talagang halos malaglag ang puso ko mula sa dibdib ko.
20:06.5
Pinakalma ko ang sarili.
20:09.0
Bahagyang lumingali nga sa paligid nun.
20:12.5
Tiniyak namin na hindi na kami muling nasundan ng iba pa.
20:15.2
Makalipas ang ilang minuto ay napanatag na ang kalooban namin.
20:22.2
Isa-isa kaming sumakay sa may bangka.
20:26.1
At pagkatapos ay nagumpisa na akong sumagwan palayo sa pangpang.
20:30.7
Iniwan namin ang katawan ng nilalang na yon.
20:34.5
Tiwala naman ako na ligtas na kami lalo pat malayo na kami sa kabilang bayan.
20:39.8
Mahabang biyahe ang aming sinuong at habang sumasagwan ako ay
20:43.7
hindi na pangalagay.
20:45.1
Pagpapigilan ni Mang Istoy na magpakwento sa aking lolo sa kanyang dating buhay
20:49.3
at kung paano siya naging magaling na tagapatay ng aswang.
20:54.9
Yun yung bagay na hinding-hindi kumagawang itanong sa lolo ko kahit nung kabataan ko pa.
21:01.4
Hindi naman naging madamot sa impormasyon si lolo.
21:04.8
Isinalaysay niya ang pangyayari sa kanyang buhay.
21:09.6
Nagmula pala sa angkan na mga pumapatay sa aswang ang lolo ko.
21:15.1
Pinata pa lamang umano siya.
21:17.6
Ay sinanay ang isip at katawan niya ng kanyang ama sa pakikipaglaban.
21:22.9
Hanggang sa masumpungan niya ang lolo ko at naisipan niyang magibang bayan para bumuo ng pamilya.
21:29.9
Pinabaunan siya ng kanyang ama ng mga kagamitan sa panggagamot
21:33.1
at pangontra sa mga aswang.
21:37.0
Akala niya ay matatahimik na ang buhay niya pero
21:39.7
nung malaman niyang kumadronas si lolo
21:43.1
at nagsiservisyo niya sa mga aswang.
21:44.9
Nagsiservisyo ito sa mga nagdadalang tao sa mga karatig bayan na
21:47.8
walang pinipiling oras
21:49.8
ay tinuruan niya ito ng mga orasyon at paggamit ng pangontra
21:54.2
sa masasamang elemento.
21:58.8
Naging magkatuwang sila sa pakikipaglaban
22:01.0
at pagkahanap buhay
22:02.8
hanggang sa mabiyayaan sila ng dalawang supling
22:06.4
at isa na nga sa kanilang aking ama.
22:11.3
Nabanggit pa niya na nervyoso at medyo may kaduwagan umano si tatay.
22:15.6
Kaya naman hindi niya nagawang turuan sa pakikipaglaban sa mga nilalang
22:19.1
at masasamang elemento.
22:22.6
Mas natuto pa umano ang anak nitong babae na si Tia Juliana
22:25.6
kaya naman bago ito naging sikat na magkatawa sa Cebu
22:29.0
ay may sapat din siyang kaalaman sa pagpatay sa mga nilalang
22:33.2
sa tulong ng kanyang ama.
22:36.9
Kaya pala ganun na lamang ang pagkainteres ko sa mga sandata dahil
22:40.6
nananalitay pala sa mga ugat ko ang katapangan ng lolo ko.
22:44.9
Sa matagal nilang pagkikwentuhan, napansin namin na nakarating na pala kami sa bayan nun.
22:53.5
Gano'n na lang ang kagalakan ni Mang Istoy
22:55.3
nang makatiyak na nakaligtas na kami sa mga nilalang sa karatig bayan.
23:02.9
Bumaba siya sa bangka at pinasalamatan kaming maglolo.
23:07.4
Pinangakuha niya kami na sa kasunod niyang mauhuling isda sa dagat ay
23:10.6
ibibigay niya ng libre sa amin nun.
23:14.4
Nagpaalam sa amin.
23:14.9
Pagkakalimutan na ito bago nagtungo sa kanilang bahay.
23:20.2
Natuwa naman ako dahil hindi kami nasaktan o napahamak ng lolo ko pero
23:23.7
may bahagi pa rin sa isip ko na posible talagang
23:27.6
pinamumugaran ng mga aswang yung lugar na yon.
23:32.4
Kung kaya't nag-ingat na rin ako sa mga nagiging pasahero ko na nagtutungo doon.
23:39.5
Makalipas ang ilang buwan,
23:40.6
unti-unti ko na rin na nakita ang pagbabago at pagunlad sa aming bayan.
23:46.5
Gayon din sa kabilang bayan.
23:49.0
Kahit papano ay nawala na rin ang mga kwento tungkol sa mga aswang.
23:53.5
Maligno, mga inkanto.
23:56.5
At hindi na rin ako nakainkwentro ng anumang nilalang.
24:00.5
Lalong-lalo na mga nagiging pasahero ko na nagpapahatid sa kabilang bayan.
24:07.6
Sumapit ang isang taon at nagkaroon ng panibagong direksyon ng mga aswang.
24:11.2
nang makilala ko ang aking naging misis noon.
24:15.6
At nagsimula na kami ng isang simple
24:17.6
at kumpletong pamilya.
