For collaborations / business proposals / intrusions, please contact: teamwaechos@gmail.com SUBSCRIBE NA SA TEAM WA ECHOS! OGIE DIAZ VLOG: https://www.youtube.com/channel/UCFjNqRoCvkOCYLnBUjdfmSg?sub_confirmation=1 MOMMY SOWL VLOG: https://www.youtube.com/channel/UCah7A_e_uGrjeS0DCDKryRw?sub_confirmation=1 ERIN DIAZ VLOG: https://www.youtube.com/channel/UC5qwAM8XQoR7JQcof6L6JWA?sub_confirmation=1 MEERAH TV: https://www.youtube.com/channel/UCHT6ypXz39DY7eNvWZ1TLYQ?sub_confirmation=1 AIKO MELENDEZ VLOG: https://www.youtube.com/channel/UCsTkp9-N5GwrnvrLI0rV4fQ?sub_confirmation=1 ELLEN LIHIM VLOG: https://www.youtube.com/channel/UClKlY34ZHPzTotxtE_93b4A?sub_confirmation=1 DYOSA POCKOH VLOG: https://www.youtube.com/channel/UC5sC918-s6TfcQQjJrkKBzA?sub_confirmation=1 TITA JEGS VLOG: https://www.youtube.com/channel/UCjxdG6QN6GnQVCPfy59yIXQ?sub_confirmation=1 MAMA LOI VLOG: https://www.youtube.com/channel/UCmEWD3UTF0FvXr8jrKzbA_A?sub_confirmation=1 #OgieDiaz #kailaestrada #johnestrada #janicedebele

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Maawa?

Ako, maaawa?

Bakit? Naawa ba yung anak niyo sa akin

nung paulit-ulit niya akong naloloko?

Kung meron dapat isuse,

ipadlock at itali ng barbed wire.

Yan ay yung panty mo!

Ang anak ni Janice de Belen

at ni John Estrada.

Siyempre, pride nila yan.

Si Kyla.

Hindi, siguro ganon.

Nagulat siya kasi hindi niya alam

kung bakit ako nag-trending.

Sabi niya, para saan ba to?

Pero ayaw mo muna silang makatrabaho ngayon?

All I can say is that

I chose to do this on my own.

Yung iba sinasabi,

kaya mabilis ka nakapasok

kasi parehong parents mo artista.

Well, hindi ko naman din

dini-deny that.

Grabe naman po yung tanong ko.

Grabe naman po yun.

Nako, ang dami nag-aabang dito.

Siyempre, lalo na yung mga nakatutok

sa linlang at sila'y awang-awa

dito sa babaeng ito

na naturingan pa ang mga lawyer

pero inuuna ang puso

kesa sa utak.

Ang aking tinutukoy, ang anak

ni Janice de Belen at ni John Estrada.

Kyla Estrada.

Hello! Hello po. Hi, Tio Oji.

Thank you. Thank you for having me po.

Kinakabahan ka ba?

Medyo.

Pakit? Kasi napapanood ko po

yung mga vlogs niyo at alam ko po ang mahilig

po kayo magpaiyak.

Kaya medyo kinakabahan ako.

Pero siguro naman po

hindi tayo iiyak today.

Ay, hindi naman.

Pero anong reaction mo doon sa

ang daming curious sa'yo?

Noong pinapanood nila yung linlang,

siyempre tuloy-tuloy nakatutok ang mga tao doon.

Awang-awa sila kay Sylvia.

Ang bilis ni Kyle lang gumano. Nakilala ka agad.

Honestly po, noong unang night

na lumabas po yung

episode 9 and 10, parang yung

Twitter ko biglang ang daming

sunod-sunod. Sumabog ang Twitter mo.

Opo. Tapos nagulat ako.

So pinanood ko siya. Tapos sabi ko, ah, ito na pala

yung episode na yun nga.

And then, noong una ko siya nakita,

honestly, maiiyak ako.

Kasi sabi ko, oh my God,

sobrang grateful lang din po ako na

binigyan ako ng opportunity na

to be a part of yung show na gano'n.

Na gano'n yung role ko.

Yung character ko na bigyan

ng chance na mag-shine.

So, sobra po akong grateful talaga.

And medyo na-overwhelm ako.

Kaya ako naging emotional. Pero,

sobrang grateful po ako talaga.

Since ang iyong mga magulang ay

mga artista din, syempre,

pride nila yan, si Kyla. So, ano naman

naging reaction ng mga parents mo sa'yo?

Actually, kasi si Mama,

alam ko, nanonood siya talaga.

Kasi gusto niya yung kwento. So,

alam kong tutok siya. Pero, usually,

kasi pag sinasabi yung napanood niya,

wala siyang comments masyado.

Doon siya sa kwento, nagkocomment.

Nag-focus.

Pero, para rin hindi ako ma-pressure.

Kasi pag humihingi ako ng advice

sa kanya, she'll give me advice.

Pero, if hindi ko siya hinihingan

ng advice, wala siyang sasabihin.

Kasi nga gusto niya parang,

I chose to do this on my own. So, gusto niya

figure out ko mag-isa.

So, natouch ako na nakita ko

yung story niya. Hindi nga lang ako

maganda sa picture na yun. Pero,

nag-story siya na sabi niya,

ah, galing mo naman. So, doon

kiniligaw ko. Kasi, coming from

mama na hindi ko siya

sobrang dalas naririnig sa kanya.

So, parang sarap sa pakiramdam.

And then, si dad naman,

nagulat siya kasi hindi niya alam kung bakit ako

nag-trending. Natapat pa siya.

Kinabahan pa siya.

Bakit ka trending ganyan? Sabi niya,

para saan ba to? So, sabi ko,

siguro sa linlang yan.

Hindi pa niya napapanood. So,

super happy naman siya.

Ah, so, hindi pa napapanood niya yung linlang?

Anong reaction ng dad mo?

Sabi niya, ah, talaga.

Sabi niya, ah, okay, sige. Mamaya

papanoodan ka. Hindi ko lang alam kung

napanood na po niya. Pero, yun lang yung

sinabi niya sa akin. Pero, bago mo

ginawa yung linlang, ano ba? Kumingi ka ba

ng tips sa parents mo? Before po

ako nag-start mag-taping for linlang,

kinuwento ko muna sa kanila na, yun nga,

medyo mas mature yung character ko dito.

Pero, maganda yung story,

maganda yung role. And then,

hindi na ako masyado humingi ng advice

kasi, I guess, gusto ko rin siyang

i-figure out mag-isa muna.

And then, pag talagang,

nahirapan ako. Minsan, pag nasa set ako,

tatawagan ko si mama, ganyan.

Kung meron akong questions.

Pero, pag ganun, they just let me

do it. Happy rin ako kasi pinagkakatiwalaan

nila ako to make my own

decisions pagdating sa ganyan.

Kaya, mas natcherish ko rin

yung hard work ko kasi

parang feeling ko na nagawa

ko siya mag-isa. Bihira sa

mga artisan ng parents na ang mga

anak ay mag-artista.

Bihira yun. So, ikaw ba?

Bata ka pang maliit?

Wala po na mag-artista? Actually, hindi po.

Iba-iba po kasi yung gusto ko eh.

Hindi siya yung parang, ever since

I was a kid, ito na yung gusto ko maging

paglaki ko. So,

nag-college ako, nag-work ako part-time

as a model. Kasi, noong time na yun,

yun talaga yung gusto ko. So, sabi ni

mama at saka ni dad din na,

okay, if gusto mo mag-model, basta

hindi mag-suffer yung studies mo.

Yun, pinayagan nila ako. Gusto sana nila

after college na. Yung usapan

namin was, you can do whatever you want

or you can be whatever you want. Basta,

magtapos kayo. Yun lang yung deal nila

sa amin, magkakapatid. And then, eventually,

parang nag-bloom yung social media

and then, nag-content creator din ako.

Tapos, sinabay ko siya sa

modeling ko. And then,

one day, parang nirealize ko, parang

hindi ko alam kung ano pa yung

gusto ko. Yung talagang

nagka-time na sobrang confused ako.

Parang, hindi ko na

alam kung ano yung pangarap ko.

And then, sabi ko

sa sarili ko, I'll give it a shot.

I just want to

explore and see if it's for me.

And if not, then

I'll go back to school and find

something na talagang gusto kong

gawin. Pero sinabi ko sa kanila na

gagawin ko siya by myself.

So, nag-casting po ako sa Star Magic

noong 2020.

Solo ka? Walang push ng parents?

Wala po. Actually,

hindi ko agad sinabi sa kanila.

Kasi kinabahan ako. Natakot ako sa

kung anong magiging reaction nila

if sinabi ko na gusto ko i-try.

Kasi nga, never nila,

narinig sa akin na gusto kong mag-aritista.

Parang sabi ko, okay, gagawin ko muna

and then siya ako nasasabihin.

So, nagpatulong ako sa Mercator,

yung modeling agency ko, if pwede nila

ako isama sa mga talents nilang

mag-audition sa Star Magic

or magka-casting sa kanila, if pwede na nila

ako isama. Tapos, din nila ako

kung sure ba kung ayoko nilang

badumaan sa ano. Tapos sabi ko rin, if it's

meant for me, then magagawa ko siya

on my own. So, yun.

Nagkaroon ako ng schedule to

do a casting with Star Magic.

And then, siguro days before lang,

two days before ko lang sinabi

sa mom ko, tsaka sa dad ko

na itatry ko. Kasi may

schedule eh. So, ayun.

And then, tinuloy ko. Tapos,

yun na po. Nag-workshops

na ako. Then, nag-audition

na ako. Kung baga, tinanggap

ka na ng Star Magic. Yes po.

Bilang talent nila. Kaya tuloy-tuloy na yung

workshops mo. Opo.

So, nung inilok sa'yo yung linlang,

ano initial reaction mo? Sobrang

kinilig ako kung na kinunset yung

love. Because it's such a big project.

I mean, Kim Chu, Paolo

Villino, Jim D. Guzman,

V. Maricel Soriano. Sabi ko,

Oh my God! Kaya ko ba to?

Kasi kinabahan ako. Sabi ko,

Gosh! Kaya ko ba to?

Sabi ko, Lord!

Kasi yun talagang kinakabahan ako.

Alam nyo po yung kabang-kabah ako. Pero

alam kong gusto ko siyang gawin. Talaga.

So, yung acting mo doon,

parang nakuha mo yung mata-mata

acting ni Janice DeBelen.

Oh my God!

Nagigil ka kay Kim Chu.

Nalilisig.

Oo. Oo nga. Yung pinangag ko nga.

Pasta, lakon ang buto ko dito.

Oo.

Thank you po. Compliment yun. Kasi

si Mama naman talaga. Isa sa

pinakamahusay. Siguro po,

sobrang yung hunger

ko to really want to do

the best. Yung gusto ko lang talaga

ibigay lahat. Yung makakaya ko

doon. Yun po yung motivation

ko for Linlang. And

also kasi nga-inlove ako sa

story. Ang ganda ng kwento.

Sobrang galing nung writers

namin kasi ang ganda nung dialogue.

Grabe. Ano yung dialogue mo doon?

Yung sa panty. Ah, si Direk FM

Riz po yung nag-add nung line na yun.

Kung merong dapat isusi,

ipadlock at itali ng barbed wire,

yan ay yung panty mo.

Yan yung dialogue.

Dinagdag lang yan ni Direk FM

nung habang nag-rehearse kami.

Eh, sobrang kabang-kaba ako doon sa

eksena na yun. Sabi ko, oh my gosh,

may dagdag pa. Wait lang po.

Ganon po yung feeling. Pero

sobrang happy ako kasi naging maganda

po yung eksena. And nagustuhan

din po ng mga nanonood ng Linlang.

So pag nakikita ka ng mga tao

sa malls, kung saan man,

paano kanila binabati? Nare-recognize

ka ba nila agad? O ito yung salin lang?

Yung iba po, hindi naman po lahat

pero yung iba po, pag ganon po

kinikilig ako talaga. Kasi

ngayon ko lang yung experience eh.

Yung instead of fit me,

yung anak ni Janice

kanyan. Anak ni John, di ba?

Parang nakikilala na nila ako

for my own characters.

Kaya yun, natutuwa ako.

Don't get me ungrateful pa rin naman ako

sa paging anak ni Janice.

Huwag lang ako tawag yung tiyanak.

Pero

okay naman po sa akin yun.

Wala pong problema.

Huwag na tiyanak. O instead kasi

Janice, tiyanak.

Ano?

Teka muna.

Hindi ka napipikon? Hindi po.

Kasi ako po kasi alam ko kung bakit.

Pero yung mga kaibigan ko

ganyan. Siyempre, nung lumabas po yung

movie na yun, sobrang bata pa po namin

or baka yun. Baka nga hindi pa po ako

pinapanganak. So parang

bakit? Bakit ka tiyanak?

Di ba? Bakit ganon?

Kaya ako po mag-explain.

Di ba? Ganon.

Sa Linlang, eh

sobra kang pinupuri ng mga tao.

Siyempre meron din doon. Natutuwa

rin naman ako sa'yo kasi dinidefend mo

si Angie Salvacion sa

mga bashers. Nakausap mo na ba

si Angie about it? At paano

mo pinalakas loob niya?

Actually, hindi ko pa po siya talaga

nakikita or nakakausap

in person. But

natutuwa rin ako sa kanya because when

she saw yung mga articles na lumabas,

nag-thank you naman siya sa'kin.

That was sweet of her. Hindi naman niya kailangan

gawin yun. But she went

out of her way to say thank you. So I appreciate

it kasi mabait po talaga yun.

Mabait po talaga si Angie.

Kung papayuhan mo si Angie, paano

niya dapat na ititake yung

criticisms? Ako

when it comes to criticism,

kailangan ma-recognize mo if

it's constructive or if it's

just noisy. Diba?

Even with me, marami naman akong kailangan

pang matutunan and marami rin

akong mistakes na ginawa

ako in some scenes na I wish

I could have done better na napapansin din

ng ibang tao. Diba? So

criticism can be helpful. So

just know when to, what to

siguro listen to and learn

from and what to shut out. Para rin

hindi ka ma-overwhelm so you don't

lose that fire and you don't

give up on your passions.

Learning doesn't stop anyway.

Diba? We always want to improve. We always

want to grow. And that's the only way

you can learn naman.

Always work hard, keep

striving, and keep improving

as well. Keep improving in your craft.

So ano lang ang bilhin sa'yo ng parents mo

ngayong nakapasok ka na rito?

Ang lagi lang po nila sinasabi

sa akin is, you know, be professional.

Always be on

time. Makisama ka sa mga

katrabaho mo. Puro general lang

naman din yung mga sinasabi nila

sa akin. Like always, you know, stay

grounded. Always prepare.

Read your script. Make sure pagdating

mo sa set, alam mo yung mga linya mo.

Meron na bang instance na nagtalo kayo

ni Janice or ni Jan, pero

pinush mo yung iyo? So far

wala pa naman pong gano'n.

Grateful ako kasi talagang

pinagkakatiwalaan nila ako.

So gusto kong mangyari ngayon.

They also trust Star Magic.

And Mercatoris at pag-manage sa akin.

So, so far wala pa naman pong

nangyayari. So wala bang

nakakasagabal na love life dito

sa iyong career? Wala po. Dahil wala

kang love life? Wala po.

Talagang wala po siya sa priorities

ko ngayon. Talagang focused ako

sa career ko.

Kasi kilala ko rin po sa lili ko eh. Mabilis

ako ma-distract.

And ayoko rin sayangin

yung moment na to

na tuloy-tuloy yung career ko.

So ito talaga yung priority

ko ngayon. If it comes, then

okay. Pero if hindi, then

okay lang. Curious lang ako kakain, no?

Kasi alam naman natin lahat, no?

Si daddy mo may sarili ng pamilya.

Mami mo nakabukod na din,

ano? Paano ang dynamics ninyong

magkakapatid pagdating sa

oras nyo, panahon ninyo sa parents?

Well, with mama kasi it's easy

because we live with her. I mean, ako

si Moy and si Yu and we still live

with her. So we still see her

a lot on days na wala rin akong

trabaho. Pag uwi ni Moy sa

office, we still see her. So we still see her a lot on days na wala rin akong

office. Magkasama kami sa kwarto eh.

Si mama naman, pag wala rin siyang

work, kita kami, nagsijikahan kami.

Sometimes in the morning before going to

work. Sometimes sa gabi or

sometimes pag talagang wala kami gagawin

for a day, kumakain-tuan kami. Sometimes

we'll eat out or manonood kami ng movie.

And then si dad naman, syempre

mahirap din kasi busy rin siya

with work. Kami rin, so

bihira kaming makompleto talaga.

So we see each other siguro maybe

once a month, ganyan, to catch up.

Ah, so ganun lang?

Oo. Siyempre, tatay pa din yan.

Di ba siya yung tipong, uy,

dilawin niyo naman ako. Hindi siguro

ganun, pero may mga times na

tumatawag siya na parang

oh, magkita naman tayo, ganyan.

Tagal na natin, hindi nakikita.

Tapos sana pag nagkita tayo,

kompleto. Parang pinapablock

off na niya yung araw na yun.

Pero at least pag nagkita kami,

complete kami. At nangyayari ba yun?

Bihira lang po siyang nangyayari.

Pero kasi, siyempre may

sarili-sarili na rin po kami

inaga.

Like, lahat kami working na rin.

So, may mga times na talagang hindi nagtutugma

yung schedules namin. So,

kung sino lang po yung pwede, and then

bawi na lang the next.

Nung panahon ba na kayo yung mga bata pa,

hindi sa inyo trauma

yung nangyaring separation

ng parents?

Yeah, I feel like, I can only speak for myself.

Kasi siyempre, iba naman ako sa mga kapatid ko.

Iba rin yung sila. So, I can't

say kung ano yung nafe-feel nila.

Pero ako siguro, mas

nung bata ko.

So, ngayon kasi okay na ako eh.

I mean, masaya si mama, masaya

si dad, diba? So, our relationships

are good naman. All is well.

Everything's happening. Siguro before,

kasi nung nag-separate sila,

I was, if I'm not mistaken,

I think five years old na po.

And then siguro, yung mga panahon na

ano lang, sa school,

yung mga family date,

magpa-perform kami sa school.

Yan yan, parang sanay kaming

si mama lang yung pupunta.

Yung mga ganon. Kasi, I mean,

it's part of the reality of yung

situation namin. So, syempre,

when I was younger, parang I wanted

us to have that experience

na mabuo kami. But then,

you know, growing up, mas nagkaroon ako ng

understanding sa mga bagay-bagay.

And naprocess ko na.

Madali ko na rin siyang natanggap.

And ako, feeling ko rin,

everything worked out for the best

naman. At syaka, okay namin

kaming lahat. So, yun lang ang

pinapasalamat ko rin kasi okay kaming lahat.

At syaka, nakatulong yun, ano, para

mas mabukas pa yung isip ninyo

sa katotohanan ng buhay na, eto talaga,

nangyayari to. Hindi lang naman sa amin to

nangyari. Sobrang nabuksan

yung isip ko na, if I choose

to have a family, kasi life

happens, di ba? Hindi mo naman din

magpapredict ko ano yung

mangyayari. Even if you want na

maging buo kayo, if hindi

yun ang plano sa'yo, God,

di ba? So, parang, siguro

because of that, dahil sa nangyayari

sa amin, hinanda ko na yung sarili ko

na may possibility na,

hindi maging gano'n. And ready naman

ako for that. Parang na-prepare ko na yung

sarili ko. I'll accept whatever

happens. At least, I know

how to handle myself

and eventually,

then, I'll know how to handle

if ever I have kids, my kids

because of how well my mom

handled everything.

Ako nakukutan sa setup nyo. Like,

kay Janice, meron kayong kuya,

si Luigi. Dito naman kayo, Jan,

meron kayong kapatid din. Paano ang dynamics

yung magkakapatid? Kay ko yung Luigi,

lagi namin sila binibisita

sa bahay nila. Or sometimes,

pinupuntahan namin yung restaurant

niya. Tapos, nagbabond din kami doon.

Pero pinupuntahan namin namin sila

sa bahay kasi with the kids din.

Para ma-visit din namin yung mga pamangkin namin.

Then, yun, nagbabond kami,

magkukwentuhan. Tapos,

iinom ng konti. And then, with

Anetshka naman, we see her

pag nagde-dinner kami

with dad. Nagkukwento rin siya about

school, yun yan. So, I feel

like those little moments kasi,

they are very valuable. Kasi,

yung time is something

that you can never get back.

So, pag family time, as much as

possible, kahit busy kami, we'll make

time to see each other. Pero ikaw ba,

kahit lang, ngayong artista

ka na, at unti-unti, eh,

nawawala na yung shadow ng mga

parents mo sa'yo dahil nakakabuo ka na

ng pangalan. Ikaw ba, someday, gusto mo

rin silang makatrabaho? O

jahe sa'yo? May ganong factor.

Parang nahihiya ako. Parang

sa ngayon, hindi ko siya ma-imagine.

Kasi, nahihiya ako magkamali

sa harap nila. I think that's part of it.

Siyempre, it's a different environment,

di ba? Magiging work environment

yun. So, hindi ako

sanay na kasama sila

sa ganong environment. Pero someday,

sana makawork ko sila.

At huwag muna ngayon.

Parang gusto ko, gusto ko

muna mag-gain ng

experience, ba? Confidence.

Bago mangyari yung moment

na yun na magkawork kami. But, someday,

hiling ko magiging masaya.

How do you deal with yung

iba sinasabi? Kaya mabilis

ka nakapasok? Kasi parehong parents mo

artista. Well, hindi ko

naman din dinideny

that there is privilege there.

Di ba? All I can say is that

I chose to do this on my own.

For whatever reason, I

got accepted. Whether it

was because of them or because of

me, by myself, it's not really something

I have control over. But,

I hope that people give me

the space to

show them din na I have

something to bring to the table

and that nagsusumikap

din naman po ako. I also work hard.

I recognize the privilege

but I didn't really

want to make use of it. And, I wanted

to achieve things on my own.

May pose yung mama mo dati na

tandaan ko na parang ang payo

niya sa mga parents, i-enjoy niya yung mga bata,

mga anak ninyo habang maliit pa.

Kasi, paglaking yan,

isa-isa na silang magpupulasan

para magkakaroon ng sariling buhay.

So, mayroon na bang ganong moment

sa inyo na magsasarili na ako?

So, ang tanong,

iiwan niyo ba yung mama niyo?

Grabe naman po yung tanong ko.

Grabe naman po yun.

Hindi naman po ganon. Pero,

syempre, I feel like we all

have dreams of going

on our own. Personally,

kinuusap ko niya si mama before,

even before the pandemic na,

ma, nag-iipon ako to move out

because I want to experience living by myself.

And, naiintindihan naman niya yung

yun. I mean, she's really supportive.

Syempre, inaamin naman niya magiging

malungkot siya. Pero, sabi niya,

kailangan rin namin yung matutunan

to live on our own.

Na, hindi naman din pwedeng

forever na nakadepend kami

sa kanya. And then, now the time,

yung work is continuous na.

Mas nakakapag-ipon na ako.

And then, sinabi ko rin sa kanya na

eventually, makahanap na rin ako

ng kondo, ganyan.

And, syempre,

she's sad. And she admits it naman.

Na, malungkot siya. Pero,

alam din naman niya na it was

going to happen eventually.

And, it's not like we're not gonna

see her naman. We're still

all gonna visit her. She's supportive.

And, alam naman niya na

yun talaga yung gusto namin. That we wanna

learn how to defend for ourselves.

And, para maging independent. Fully

independent din kami. May experience namin

even before getting married.

May experience namin to live alone. Kasi, laging

niya yung sinasabi sa amin na, yun yung

hindi niya experience. Yung to live alone.

Live by herself before getting married.

Kahit siya, parang in-encourage

na commit to, na before you get married,

try living on your own first.

Meron siyang ganun. So, kami naman,

we really took it to heart. And, we're

planning on doing that na rin. Ngayong

naka-immerse ka na sa industry, ano na-realize mo?

Na-realize ko that

it's not as easy as everyone thinks

it is. Syempre, may mga panahon

kasi na pag-busy si mama,

di nakakapunta sa ganito,

nakakapunta sa ganyan, kasi

late siya natapos, or pagod siya.

Syempre, nung medyo mas bata pa ako,

parang, ay, sayang na nandito punta si mama.

Ganyan, may konting tampo.

Diba? And then, now na nandito

ako, na-realize ko talaga that

it can be tough.

And, sobrang saludo ako kay mama.

Kasi, pinagsabay niya yung

pagka-busy niya na yun, yung work na yun.

At the same time, she took

care of us. And, ang dami namin.

Saludo ako sa kanya.

Kasi, I'm pretty sure it wasn't easy.

Anong maipapayo mo sa mga

gustong mag-artista? Lalo na ngayon,

sa social media na

lahat judgmental, lahat

merong gusto kong sabihin.

As much as I don't tolerate bashing,

parang, kasama po kasi siya sa

industry natin. Diba, when

you put yourself out there,

people will have access to you

and they'll say all of these

things. Pero siguro, like what I said with

Angie is, no one to

recognize if it's constructive

criticism versus if it's just noise.

Kasi, baka yun pa yung

maging dahilan kung bakit mag-give up

kay

sa dream mo and

maging masipag ka and

you don't give up on yourself

and tibayan mo yung loob mo,

you'll be able to achieve it.

Whatever it is, kahit hindi sa pag-artista.

Paano mo ipapaintindi

sa mga gen C?

Mga katulad mo. Dahil

madalas nangyayari yung relasyon

ng gen C sa old school na nanay at tatay

nila. Nagsasalpukan sila ng

mga konsepto, mga idealism.

Paano mo ipaiintindi

sa mga parents?

Bilang ikaw ay gen C?

Siguro for parents

is to be open

to unlearning yung mga

bagay na kahit na

kinasanayan mo, pwedeng

hindi na siya acceptable ngayon or

hindi natin alam noon

na hindi pala siya nakakabuti.

Just the openness to unlearn

those things and to make

those changes. Kasi it'll

be better din for your relationship

diba? With your children, ganyan.

And I guess for yung mga

kaedad ko rin and yung mga

gen Z, na kasi nga yung mga

parents natin nga, iba yung kinasanayan

nilang mundo eh. So

you just have to be patient, understanding

and also communicate. Kailangan magkaroon

ng discussion para maayos

yung mga ganong disagreements.

Oo.

Huwag din natin kakalimutan yung humingi ng

permission sa parents natin, lalo na pag may

gagawin tayo ng mga malalaking

decisions sa buhay. Kasi

we have our best intentions in mind

din naman. And respect

natin yun sa kanila. So I hope

that we can still

have them involved in our lives. And that's

also something that I want to do

better din. Is mas i-involve

yung parents ko sa

ginagawa ko. Not to make

decisions for me, but yung

para lang alam nila. Kasi respect ko

na rin yun sa kanila. And also

because I seek for their

guidance as well.

Thank you for watching!