SUBSCRIBE TO MY 2nd CHANNEL https://www.youtube.com/channel/UCoKGAsi3RTrg-7Mm7kGPcPg FOLLOW ME ON MY SOCIAL MEDIA ACCOUNTS FACEBOOK: https://www.facebook.com/DJPapaDudut TWITTER: https://www.twitter.com/PapaDudut INSTAGRAM: https://www.instagram.com/PapaDudut EMAIL: papadudutstories@gmail.com To be notified with Papa Dudut Vlogs, Kindly click the 'BELL' button & the 'SUBSCRIBE' button. Hi Guys! I'm Papa Dudut, radio announcer. Welcome to my channel. I hope you like my videos, it is made with extra love and efforts for you. Send your stories at papadudutstories.gmail.com Got something for me? Rangsiman Thai Massage Bedrock Place 11 Dahlia Ave, Novaliches, Quezon City, 1118 Metro Manila Camera used to film: Canon EOS M6 Mic: Edutige ETM 008 and Edutige ETM 001 Editing Software: iMovie Please like, share and comment. It helps support this channel, and I would really appreciate it! Also, I try to respond to EVERY comment, so please join the conversation #PapaDudut #PapaDudutStories #MrLoveStories #Mu

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Dito sa Papadudod Stories, ikaw ay hindi nag-iisa

Sa isang pamilya ay hindi may iwasan na magkaroon ng hindi pagkakaintindihan.

Normal ito dahil kahit magkakadugo tayo ay magkakaiba pa rin tayo ng ugali at mga paniniwala sa mga bagay-bagay.

Maraming dahilan na mga ganitong pangyayari sa isang pamilya, ngunit paano kung ang isang nila lang?

Ang gumagawa ng paraan upang lumayo ang loob mo sa mga taong malalapit sa iyong puso?

Magagawa mo bang labanan ang isang enerhiya na ang tanginais ay kagulunghan lamang?

Dear Papadudod,

Bago ko simulan ang aking pagkakwento ay gusto ko munang sabihin na matagal mo na akong listener.

Kaya kahit sa channel mo ay nakasuporta ako.

Nakasubscribe ako sa Kaistorya YouTube Channel.

Sa inyong main channel na Papadudod.

At ganoon din sa Papadudod Family YouTube Channel.

Ito na yung time para mag-share naman ako sa inyong channel kaya naisipan kong ipadala sa inyo ang sulat na ito.

At sana'y isa ito sa mapili ninyo.

Tawagin nyo na lamang po ako sa pangalan na Yumi.

Isa akong admin assistant manager at meron na akong isang anak.

Two years ago ay kinasala ko sa aking asawa.

By the way, ang ikikwento ko ay nangyari noong dalaga pa lamang ako.

Tatlo kaming magkakapatid.

Ako ang panganay at puro kami babae.

Before ay nakatira kami sa isang apartment.

Madalas kong marinig kinamama at papa ang plano nila na kumuha ng bahay para merong kaming matatawag na sariling sa amin.

Hindi raw kasi praktikal para sa isang pamilya ang sa apartment tumira.

Dahil kahit forever.

Kaming magbaya doon ay hindi naman yon magiging sa amin.

Masasabi ko na maganda ang relationship ng aming pamilya papadudot.

Very close kami ng mga kapatid ko na sinasali at Emma.

Hindi po nila yan tunay na pangalan.

Halos hindi kasi nagkakalayo ang mga edad namin.

Kahit magkakaiba kami ng ugali,

ay natutunan namin na maging malapit sa isa't isa.

Dahil ganoon,

ganoon kaming pinalaki ng parents namin.

Dapat daw talaga kaming maging magkakasundo na magkakapatid.

Kasi kami rin ang magtutulungan sa mga problema na aming haharapin at pagdadaanan sa future.

Sa apartment kung saan kami dating nakatira ay magkakasama kaming tatlong magkakapatid sa isang kwarto.

Isa rin yon sa naging reason kung bakit naging sobrang malapit kami.

Nakakapagbanding kami.

Lagi at open kami sa isa't isa.

Parang hindi na nga namin kailangan ng kaibigan.

Kasi ang bawat isa na ang matatawag naming kaibigan papadudut.

Isa sa mga reason kung bakit kami magkakasundo ni nasali at Emma.

At dahil sa marunong kaming rumespeto sa pagkakaiba ng isa't isa.

Kumbaga eh kahit close kami ay meron pa rin boundaries.

Kagaya ko, alam ng dalawakong kapatid.

Na ayok ko sa lahat ay yung mga nakikialam sa mga gamit ko.

Doon talaga ako nagagalit.

Hindi naman ako madamot basta magsasabi lang sa akin ay wala namang problema.

Ang ayok ko lang talaga ay yung may kukuha o gagamit sa mga gamit ko nang hindi ko alam.

Para sa akin ay kabastusan ng ganong klase papadudut.

May isang beses kasi na ginamit ni Sally ang isa kong damit.

Nang hindi nagsasabi sa akin.

Nang malamang ko yun ay naggalit ako sa kanya at halos one week ko siyang hindi pinansin.

Hanggang sa napansin na yun inang mama at papa kaya sinabihan nila na mag-usap kami ni Sally.

Naging okay ang pag-uusap namin ni Sally.

Nag-sorry siya sa akin at nag-promise siya na hindi na ngayon uulitin pa.

Ang sabi ko next time ay magpaalam muna.

At wala namang problema kung hihiram siya ng damit o ibang gamit ko.

Kaya simula noon ay hindi na inulit ni Sally ang paggamit ng mga gamit ko nang hindi nagpapaalam sa akin.

Alam na niya ugali ko na yun.

Kaya hindi na nila inulit pa.

Sa aming magkakapatid ako rin ang tinakamasinob sa mga gamit.

Gusto ko ay nasa ayos ang lahat para kapag meron akong gagamitin ay alam ko kung saan ko kukunin.

Kaya minsan ay pinapagalitan ko ang mga kapatid ko kapag hindi sila naglilinis.

At nag-aayos sa aming kwarto.

Para sa akin ay dapat malinis at maayos ang kwarto kasi yun ang lugar kung saan ay nakakapagpahinga at natutulog ang tao.

Minsan pa nga ay binibiro nila ako na reyna mitikulosa dahil sa ugali kong yun papadudut.

Balik tayo sa parents ko.

Noong nasa apartment pa kami ay talagang nakikita ko ang pagsusumikap ni na mama at papa.

Para lang magkaroon kami ng sarili naming bahay.

Hindi lang si papa ang nagpapasok ng pera sa pamilya namin kundi maging si mama rin.

Bukod sa pagiging housewife ay nagtatrabaho din siya.

Pinasok niya noon ang pagiging ahente ng mga bahay.

Sabi pa nga ni mama,

Darating din ang araw na kami na ang titingin at mamimili ng bahay at hindi lang ang mga nagiging client niya.

Pangarap ko rin talagang magkaroon kami ng bahay namin papadudut.

Kaya naman hinusayan ko dati sa pag-aaral.

Gusto ko na kaagad na makapagtapos ng college para pwede na akong magtrabaho.

Sinabi ko noon sa aking sarili na kung hindi agad magagawa ni na mama at papa

na makakuha kami ng pag-aaral.

Gusto ko na kami ng bahay ay sisikapin ko na ako ang gagawa noon kahit na mag-isa ko.

Parang yun na ang magiging ganti ko sa parents ko sa mga sacrifices nila para sa aming magkakapatid.

Nakita ko rin kasi ang hirap ng mga magulang ko sa araw-araw para lamang mabigyan kami

ng mga kapatid ko ng maayos at komportabling buhay.

Kaya yun ang naiisip kong paraan upang pasayahin sila at papadudut.

Pero hindi ko na pala yun dapat gawin kasi isang araw ay sinabi sa amin ni mama at papa na magbibihis kami

kasi merong kaming pupuntahan.

Ang akala ko ay mamamasyal lamang kami kasi wala kaming pasok ng magkakapatid noon

at madalas kapag anong araw ay lumalabas kami.

Family day sa madaling salita.

Kaya sobra ko nagulat at natuwa nang pumunta kami sa isang subdivision

at titignan pala namin ang bahay na bibigyan.

Pagkakabilihin ang mga magulang namin.

Isa yung two-story house na hindi ganong kalaki.

Hindi bago yung bahay pero maayos pa naman.

Inarap kami ng may-ari at ibinibenta na niya yun kasi sumasa ilalim sa medication ng asawa niya

at kailangan nila ng pera para doon.

Balik kapag binili namin yun ay kami na ang magpapatuloy sa pagbabayad sa monthly.

Maganda at magaan ang vibes ng bahay para sa akin.

Tahan ko kaagad yun kahit pa kami ang magiging pangalawang nakatira doon.

Ang kagandahan ay may dalawa yung kwarto sa itaas at isa sa ibaba.

Kumpara sa apartment namin ay mas malawak yun.

Sobrang saya namin magkakapatid nang makauwi kami kasi

sinabi na sa amin ni ng mama at papa na yun na ang bahay na bibilihin namin.

Doon na raw kami maninirahan.

Okay lang ba sa inyo na hindi bago ang magiging bahay natin?

Tanong nila.

Sa akin ay wala pong problema.

Mas mapapaganda pa po natin yun.

Basta gusto ko, akin yung isang kwarto sa itaas ha?

Wika ko.

Okay lang ate, parehas naman kami ni Sally na gusto na may kasama sa kwarto.

Kaya amin yung isa sa itaas, sambit pa ni Emma.

Mabilis talaga kaming magkasundo ng mga kapatid ko sa mga ganong bagay papadudot.

Kaya simula nang maintindihan namin ang ugali at pagkakaibaan.

Ang isa't isa ay hindi na kami nagkaroon ng pag-aaway at hindi pagkakaunawaan.

Dumating na ang araw na lilipat na kami sa bahay na yun.

Isang container van ang pinaglagyan namin ng aming mga gamit para hindi na kami mahirapan.

Kami na rin ang nagtulong-tulong sa pag-aayos ng mga gamit namin sa bago naming bahay.

Lalo hapa nga si Mama kasi matagal na raw niyang pangarap yun.

Para sa amin ang magkakataon.

Magkaroon ng sariling bahay.

Finally, hindi na kami mangungupahan pa.

May monthly pa rin namang babayaran pero at least ay magiging sa amin na ang bahay na yun papadudot.

Natuwa ko sa pag-aayos ng mga gamit ko sa sarili kong kwarto.

Isa rin talaga yun sa mga pangarap ko.

Ang magkaroon ng sariling kwarto.

Ginawa ko ang lahat para maging maayos ang kwarto ko.

Ang dami ko na kagad na isip na gagawin doon.

Para mas mapaganda.

Ang problema ko nga lang ay wala akong kabinet.

Compare sa kwarto ni Nasali at Emma.

At mas maliit ang kwarto ko.

Yun na ang pinili ko kasi dalawa naman sila kaya tama lang na mas malaki ang sa kanila.

May built-in kabinet sa kwarto nila pero sa akin ay wala.

Ma?

Okay lang po ba na bumili tayo ng kabinet sa kwarto ko?

Nasa maleta kasi lahat ng damit ko.

Wala akong lagayan.

Request ko sa nanay ko.

Sa sahod ng papa mo ay bibili tayo.

Ang sabi pa ni mama.

Nagpasalamat ako kay mama at nang sumahod si papa ay umalis kami ni mama.

Para magpunta sa bilihan ng mga gamit sa bahay.

Dalawang store ang napuntahan namin pero lahat ng nakita namin kabinet ay hindi pasok sa budget namin.

Medyo nalungkot ako kasi nag-expect ako na magkakaroon ako ng kabinet pero mukhang hindi pa pala.

Hindi kasi ako matahimik na nasa maleta ang mga damit ko.

Pero wala naman akong magagawa at ayoko rin namang i-push si mama na bumili ng wala sa budget at baka mag-ibit kami sa mga susunod na araw.

Medyo tinanggap ko na rin na baka bumagsak ako sa lagayan ng damit na gawa sa plastic.

Ayoko nang magbanggit ng brand kasi hindi naman po ito sponsored papadudot.

Isang gabi kakauwi ko lang ng bahay galing sa school.

Sinalubong ako ni mama at sinabi niya sa akin na meron siyang surprise para sa akin.

Anong surprise ma? Malayo pa naman ang birthday ko. Nakangiti kong sabi.

Tuwing birthday lang pala pwedeng magkaroon ng surprise?

Pumunta ka na sa kwarto mo. Nandun yung surprise ang sabi pa ni mama.

Nagmamadali akong pumunta sa kwarto ko habang nakasunod si mama.

Dahil nasa kwarto yung surprise ay nagkaroon ako ng ideya kung ano yun.

At hindi nga ako nagkamali. May cabinet nasa kwarto ko at tuwang tuwa talaga ako.

Maganda yung cabinet gawa sa kahoy tapos may mga pa-engrave pa na paru-paro sa may pinto.

Medyo malaki yun. Sa likod ng pinto ay may pasalamin pa.

Kasyang-kasyang doon lahat ng mga damit ko.

O, ayusin mo na mga damit mo.

O, alam kong hindi ka makakatulog kasi nasa maleta ang lahat ng damit mo, Yumi, tura ni mama sa akin.

Thank you, mama. Ang ganda ng cabinet ko kaya lang mukhang mamahalin ang wika ko.

Maganda nga kaya binili ko na kaagad kanina at pinadeliver na sa bahay.

Pero huwag kang mag-alala kasi hindi yan mahal. Nasa budget pa rin yan ang sabi ni mama.

Saan niyo po yan nabili? Tanong ko.

Ang sabi sa akin ni mama ay nakita niya yung cabinet nang magpunta siya sa palengke.

May nakita siyang tindahan na mga lumang gamit at nakuha ng cabinet na yun ang atensyon niya.

Alam niya rao na magugustuhan ko yun.

Nang tanongin niya ang presyo ay medyo namahalan siya kaya tinawaran niya ng tinawaran hanggang sa makuha niya ang presyong gusto niya.

Kaya hindi na niya ito pinakawalan pa.

Hindi na ako nagreklamo kahit luman ang cabinet na binili ni mama para sa akin.

Actually hindi naman yun mukhang luma o second hand kasi mukha pa rin siyang bago.

Walang sira o kahit anong problema kaya thankful pa rin ako kay mama kasi binili niya yun.

Hindi na muna ako nagpahinga at inayos ko muna ang mga damit ko sa cabinet na yun papadudut.

Nakakatawa kasi sa laki ng cabinet ay medyo maluwag pa yun.

May isa pang space na hindi ko nalagyan ng mga damit.

Ang ginawa ko ay nilagyan ko ng mga perfumes at makeup products.

Sa kaiba pang gamit na pwede kong ilagay doon.

Finally may cabinet na ako at nagustuhan ko talaga yun.

Akala ko talaga ay sa plastic na lagayan na mga damit ako babagsak.

Pero may mga pasabog pala ang nanay ko.

Bakakatulog na rin ako ng maayos kasi hindi na sa maleta na kalagay ang mga damit ko.

Pero wala kong kaalam-alam na sa pagdating ng cabinet na yun sa kwarto ko.

Ay ang simula ng katatakot.

Kaya hindi ko talaga yun inaasahan.

Sa first two months na nasa kwarto ko ang cabinet ay wala naman akong masyadong kakaibang na experience papadudut.

Isa lamang ang napansin ko.

At yun ang hindi ako nagkaroon ng maayos na tulog tuwing gabi.

Kung hindi ako dinadalaw ng antok ay paputol-putol naman ang aking tulog.

Hindi ko alam kung bakit biglang nasira ang tulog ko ng panahon na yun.

Pero hindi ko pa pinaghihinalaan dati na baka may kinalaman doon ng cabinet.

Wala pa yun sa isipan ko.

Nagsimula ang lahat ng may mga gamit ako na nawawala at kung saan-saan ko nakikita.

Mas madalas na nangyayari yun.

Nagpagamit ko na nasa loob ng cabinet.

Kagay na lamang ng umaga napapasok na ako sa school at kukunin ko sana sa cabinet ang pabangon na ginagamit ko palagi.

Kapagpapasok ako pero nagtaka ako kasi hindi ko yun nakita sa pinaglagyan ko.

Tandang-tanda ko na doon ko yun nilagay kaya nagtaka ako kung paanong nawala yun doon.

Ang unang pumasok sa isipan ko papadudut ay baka merong isa sa mga kapatid ko ang pumasok sa kwarto ko.

At nakialam ng gamit ko.

Gusto ko man silang kausapin ang umagang yun ay pinagpaliban ko muna kasi baka malate na ako.

Mas lalo pa akong nainis kasi alam naman nila na sa lahat ang ayokong ginagawa sa akin ay may nakikialam ng mga gamit ko.

Nang hindi sa akin nagsasabi.

Maghapon tuloy akong wala sa mood sa school.

Nang makawin ako sa bahay ay wala pang dalawang kapatid at si mama lang ang naroon.

Sinabi ko sa kanya na nawawala ang pumasok.

Pabango na ginagamit ko sa school at meron akong hinala na isa kinasali at Emma ang nakialam sa mga gamit ko.

Ang sabi ni mama ay hindi niya nakitang pumasok ang mga kapatid ko sa kwarto ko pero mas mabuti na tanungin ko raw ang dalawa.

Pagating ninasali at Emma ay kinausap ko kaagad silang dalawa.

Alam nyo na sa lahat ng ayoko ay nakikialam sa mga gamit ko nang hindi nagsasabi sa akin.

Isa ba sa inyo ang gumamit ng perfume ko?

Yung gamit ko sa school, may nahongkong tanong sa dalawa kong kapatid.

Hindi ako ate, hindi ko nga gusto yung pabango mong yun eh, ang sabi pa ni Emma.

Lalo na ako ate, may sarili akong pabango kaya bakit pa ako gagamit ng sayo?

Tura naman ni Sally.

Tinanong ko sila na kung hindi sila ang nakialam ay sino.

Imposible namang si papa kasi pambabayang pabango ko.

Si mama naman ay wala sa pagkataon.

Kaya malakas talaga ang kutob ko na isa kinasali at Emma ang gumawa noon papadudut.

Kaya lang ay wala namang umamin sa kanilang dalawa.

Mas nainis na ako ng time na yon pero ayoko namang pilitin ang mga kapatid kong umamin.

Ipinakita ko na lamang sa kilus ko na nainis ako sa kanila at hindi ko sila kinausap kahit noong nagdinner na kami.

Ay tahimik lamang ako.

Kinabukasan,

papasok na ulit ako sa school.

Pagbukas ko ng kabinet ay hindi ako makapaniwala na naroon na ulit yung nawawala kong pabango.

Nandun siya sa eksaktong lugar kung saan ko siya inilagay.

Hindi ko tuloy alam kung hindi ko lang ba siya napansin kahapon o baka binalik na na kung sino mang kumuha noon.

Hindi ko naman inisip na kababalaghan ang nangyaring yon papadudut.

Para sa akin ay normal lamang yon.

Hanggang sa naulit pa ang mga ganong pangyayari.

May damit ako na bigla na lamang nawala at ang naisip ko naman ay isa sa mga kapatid ko ang nakialam.

Pero nang tanungin ko sila ay walang umamin sa kanila.

After ng tatlong araw ay nakita ko na lang ulit ang nawawala kong damit sa loob ng kabinet.

Ilang beses pa yung nangyari kaya ang nangyayari ay lumalakas na ang pakiramdam ko na meron talagang isa kinasali at ema ang nakikialam sa mga gamit ko.

Tapos ay binabalik din.

Hindi ko nga lang mahuli kung sino sa kanilang dalawa dahil sa hinala ko na yon ay naging malamig ang pakikitungo ko sa mga kapatid ko.

Kung dati super close kaming tatlo.

Ay nagbago yon simula ng naging madalas na ang nawawalang gamit sa kwarto ko.

Isang paraan na naisip ko para matigil na yon.

Sinabi ko sa lahat na wala nang pwedeng pumasok sa kwarto kahit si mama at papa kapag wala ako sa bahay.

Pinalagyan ko din ang pinto ko ng isa pang lock kay papa at ako na ang may hawak ng susi noon.

Mga gamit ko naman lahat ang nasa kwarto ko kaya wala silang kukunin doon.

Hindi ko na napansin na unti-unti nang lumalayo ang loob ko sa aking pamilya dahil sa inis ko na meron talagang nakikialam sa mga gamit ko.

Medyo napatunayan ko na tama nga ang hinala ko na yon kasi simula nang palagyan ko ng isa pang lock ang kwarto ko ay wala namang gamit.

Ang nawala.

Kahit napatunayan ko ang hinala ko ay hindi na lamang ako nagsalita pa.

Kung bagay nawala na ako ng gana sa dalawa kong kapatid kasi iniisip ko na kahit alam nila na ayaw ko na may nakikialam sa mga gamit ko ay ginagawa pa rin nila.

Nang makatapos ako ng college ay nagpahinga lamang ako ng ilang buwan at saka ako naghanap ng trabaho.

Natanggap ako sa isang company bilang isang office staff.

Naging maayos ang trabaho.

At nagkaroon ako ng mga bagong kaibigan.

Nang time na yon ay wala na ulit nangyayaring kakaiba sa akin at sa kwarto.

Nasanay na rin ako sa hindi maayos na tulog ko.

Yun lang talagang hindi nawala.

Ang akala ko ay tapos na ang mga hindi may paliwanag na pangyayari sa buhay ko pero hindi pa pala papadudot.

Parang nagsilbi lang na patikim yung pagkawala ng mga gamit ko.

Tapos ay bigla nalang susulpot ulit.

Umuwi ako noon sa bahay na sobrang late na.

Nagkayayaan kasi ang mga katrabaho ko na uminom sa labas kasi Friday.

Ayoko naman na masabihan na KJ lalo na at medyo bago pa lamang ako.

Kaya sumama ako sa kanila.

Hindi ako sanay uminom.

Kaya kahit na hindi ganong karami ang nainom ko ay lasing na lasing na ako.

Hindi ko na nagawang maligo at magpalit ng damit.

Dumiretsyo na ako sa pagkakahiga sa kama ko at natulog.

Inaumagahan pagkagising ko ay nagulat at nagtaka ako kasi nakabukas ang pinto ng kabinet ko.

At nagkalat ang mga damit sa sahig.

Kahit naman lasing ako.

Noong umuwi ako ay sigurado ako na hindi ko binuksan ang kabinet at ginulo ang mga damit ko na naroon.

Ni hindi nga ako nakapagpalit kaya bakit ko yun bubuksan.

Siyempre nagkaroon na naman ako.

Nang hinala na may pumasok sa kwarto ko at siya ang salarin.

Nakalimutan ko kasing ilak yung pinto ng room ko.

Kaya feeling ko talaga ay merong pumasok doon habang natutulog ako.

Ang hindi ko lang alam ay kung ano ang trip ng taong yon para guluhin ang mga damit ko.

Galit akong lumabas ng kwarto.

Lahat sila ay nasa sala at nanonood ng TV.

Nakita ko na nagulat silang lahat ng makita na nakabusangot ang mukha ko.

Sino ba sa inyong may galit dito sa akin?

Tanong ko.

Bakit Yumi? Ano bang nangyayari?

Ang nagtatakang tanong ni Mama.

May pumasok sa kwarto ko habang natutulog ako at ginulo ang mga damit ko sa kabinet.

Umamin na kung sinong may gawa nun kasi baka may galit kayo sa akin.

Para mapag-usapan natin ang problema ninyo sa akin.

Galit ko pang sigaw.

Medyo binawasan ko ang init ng ulo ko nang makita ko.

Na parang natatakot sinasali at ema sa akin.

Alam ko na hindi sila sanay na nakikita akong ganoon na galit na galit papadudut.

Sinabi ko sa kanila na sumama sila sa akin sa kwarto para makita nila ang perwisyong ginawa sa mga damit ko.

Pero pagpasok naming lahat doon ay napanganga ako sa sobrang pagtataka.

Kasi maayos na ulit na nakalagay sa kabinet ang mga damit ko.

Na kanina ay nasa may sahig.

Hindi naman magulo, maayos naman.

Ang sabi pa ni papa.

Pero kanina nang magising ako ay nakabukas yung kabinet ko tapos nakakalad sa sahig yung mga damit ko.

Hindi ko alam kung bakit maayos na ulit siya.

Naguguluhan kong wika.

Yumi, dati pinagbibintangan mo sinasali at ema na nakikialam ng mga gamit mo.

Ngayon eto na naman tayo.

Baka ikaw ang dapat namin tanungin kung may galit ka sa mga kabinet.

At ginagawa mo sila ng kwento.

Seryosong sabi pa ni papa.

Itinanggi ko papadudot ang sinabi na yun ni papa at iginiit ko na hindi ako gumagawa ng kwento para palabasing masama ang mga kapatid ko.

Naamoy pa ni papa ang alak sa akin at sinabi niya na baka kung ano-ano ang nakikita ko.

Dahil sa lasing pa ako.

Pero hindi na ako lasing nang magising ako.

Masakit ang ulo ko dahil sa hangover.

Pero hindi yun sapat na rin.

Para makakita ako ng mga bagay na hindi naman totoo.

Sa nangyari tuloy na yun, papadudot ay napahiya ko.

Lumabas na gumagawa ako ng hindi totoong kwento kasi sinabi ko na may gumugulo ng mga gamit ko pero maayos naman yun.

Nang makita ng buong pamilya ko.

Hindi ko na alam kung ano ang iisipin ko.

Sigurado kasi ako na hindi ako namamalik mata.

Nang makita kong nagkalat ang mga gamit ko.

Pero wala akong ideya kung paanong nangyari ang lahat ng iyon.

Sumagi rin sa isipan ko na baka nasisiraan ako ng ulo at ng katinuan.

Maghapon lamang akong nasa kwarto ko buong araw at nahihiya akong lumabas at magpakita sa pamilya ko.

Dahil sa nangyaring yun, papadudot.

Feeling ko pa nga ay pinag-usapan nila ako at ang tingin nila sa akin ay masama kasi parang kumbinsido sila na gumagawa lamang ako ng kwento.

Hindi na rin ako nag-lunch kasi busog pa naman ako.

Pero nang dinner na ay kinatok ako ni mama para kumain at lumabas na ako ng kwarto.

Kasi talagang kumakalam na ang kyan ko sa gutom.

Tahimik lamang ako habang kumakain.

Nagkakwentuhan ang mga kapatid ko at sina mama at papa.

Ang saya-saya nila.

Hindi ko maiwasan na maingit pero simula nga noong nawawala na ako ng gamit

ay parang lumayo na talaga ang looban ko.

Sa kanilang lahat, papadudot.

Namiss ko bigla yung mga panahon na sobrang close kami at kasama nila ako.

Sa kwentuhan kapag kumakain kami kagaya ng moment na yon.

Pagkatapos naming kumain ay bumalik na ako sa kwarto ko at hindi na ako lumabas pa.

Narinig ko pa rin ang masaya nilang kwentuhan sa labas.

Sa totoo lang ay gusto kong sumali sa kwentuhan nila pero nahihiya pa rin talaga ako ng time na yon

na gawin yon papadudot.

May isang beses na kinausap ako ni mama.

Tinanong niya kung meron ba akong problema.

Kasi hindi raw siya sanay na ganoon ang pakikitungo ko sa kanila.

Hindi niya raw kayang manahimik na lamang habang nakikita niyang lumalayo ang loob ko sa kanila.

Sinabi ko na wala akong problema at baka pagod lamang ako sa aking trabaho.

Umiling pa si mama sa akin na sana raw ay bumalik yung kung paano kami dati.

Lalo na ng mga kapatid ko.

Yung close kami sa isa't isa at hindi yung kaunting kalabit na lamang ay aawayin ko na sinasali at Emma.

Kahit ako ay parang hindi ko nakilala ang sarili ko ng mga panahon yon.

Hindi naman ako yung tipo ng tao na kapag may maling nagawa sa akin ay maninigaw agad ako.

Lalo na sa mga kapatid ko.

Hindi ko maintindihan kung bakit ang binis kong magalit at maingalit.

Pakiramdam ko ay inalisa na ako ng totoo kong pagkatao at napalitan nyo ng bago.

Kung ako lang ang masusunod.

Gusto ko nang ibalik ang dating ako at dating relasyon ko sa pamilya ko.

Lalo na sa mga kapatid ko.

Hindi ko lang maintindihan kung bakit parang may kung anong enerhiyang pumipigil sa akin para gawin yon.

Makalipas ng ilang araw ay nakalimutan ko na ang nangyaring yon.

Dahil hindi na yon na ulit pa.

Ngunit sa mula noon ay may kakaiba na rin akong nararamdaman sa aking kwarto.

Bukod sa hindi ako nakakatulog ng maayos ay may pakiramdam na rin ako.

Na parang hindi ako nag-iisa doon.

Feeling ko ay may palaging nakamasid sa akin.

Feeling ko ay may taong nakatayo palagi sa likuran ko.

Napaka- uneasy ng pakiramdam.

Na dapat sana ay yung lugar ng bahay na yon.

Nagkomportable ako kasi sarili kong kwarto yon papadudot.

Ang naisip ko ay baka dahil may mali sa mga pagkakapwesto ng mga bagay doon.

Kaya sa araw na wala akong trabaho ay naisipan kong baguhin ang ayos ng aking kwarto.

Bumili ako ng bagong kortina at wallpaper.

Tinulungan ako ni Papa sa paglalagay ng wallpaper.

The next day wala pa rin akong pasok.

Nag general cleaning ako sa kwarto ko at iniba ko rin ang pwesto ng mga bagay.

Nag general cleaning ako sa kwarto ko at iniba ko rin ang pwesto ng mga bagay.

Nag general cleaning ako sa kwarto ko at iniba ko rin ang pwesto ng mga bagay.

Nilayo ko sa may bintana ang kamayo ko.

At yung cabinet ay nilagay ko sa tapat ng kama sa aking paanan.

At yung cabinet ay nilagay ko sa tapat ng kama sa aking paanan.

At yung cabinet ay nilagay ko sa tapat ng kama sa aking paanan.

Dating kasi nasa kaliwayo ng aking kama.

Dating kasi nasa kaliwayo ng aking kama.

Medyo maliwalas naman dahil pinalitan ko rin ang ilaw ng mas maliwanag.

Medyo maliwalas naman dahil pinalitan ko rin ang ilaw ng mas maliwanag.

Piling ko ay mas naging maayos at maganda ang kwarto ko kasi itinapong ko na yung mga gamit na nakatambak lang doon na hindi ko naman ginagamit.

Kinagabihan ay naging maayos naman ang tulog ko kaya nasabi ko na baka nga may kinalaman ng pwesto ng mga gamit ko sa aking kwarto kaya bigla akong hindi nakatulog ng maayos.

Ilang taon na ang nakakaraan.

Dahil ang kabinet lang naman ang nadagdag doon ay baka mali lang ang pagkakapwesto.

Ganon pa rin sa mga sumunod na gabi. Sobra akong natuwa kasi hindi na ako nagigising na parang pagod at antok palagi.

Hanggang isang gabi akala ko talaga ay okay na ang lahat pero parang pinagpahinga lamang pala ko ng ilang gabi.

Hindi na naman ako makatulog.

Kahit anong gawin kong pwesto sa pagkakahiga ay hindi ko.

Hindi na naman ako talaga magawang antokin papadudut.

Lumabas na muna ako ng kwarto at nagtimpla ko ng gatas.

Naalala ko kasi na sinasabi noon sa akin ni mama na kapag hindi ako makatulog ay uminom ako ng mainit na gatas at aantokin ako.

Pagkatapos kong maubos ang isang baso ng gatas ay gumamit muna ako ng CR bago ako bumalik ng kwarto.

Nang malapit na ako sa pinto ay natigilan ako kasi may narinig akong ingay sa loob ng kwarto ko.

May bumubukas ng pinto ng kabinet tapos ay malakas na sinarayon.

Ang unang pumasok sa isipan ko ay baka may pumasok sa kwarto ko at ang taong iyon.

Ang gumagawa ng kung ano-ano sa kwarto ko kagaya ng mga nawawala akong gamit tapos ay biglang lumilitaw.

Nabuhayan ako ng loob kasi ang akala ko ay mahuhuli ko na ang salarin.

Binilisan ko ang aking kilos kasi inakala ko talaga na mahuhuli ko na siya papadudut.

Binuksan ko ang pinto at binuksan ko ang salarin.

Binuksan ko rin kaagad ng ilaw pero wala akong nakitang ibang tao sa aking kwarto na ipinagtak ako.

Nakasarado sa loob ang bintana kaya imposibleng nakalabas siya doon.

Ang isa pang ipinagtatak ako ay nakabukas ang pinto ng kabinet at may ilang damit akong nasa may sahig.

Para makasigurado ako at baka nagtatago lang ang taong pumasok sa aking kwarto ay sinilip ko ang ilalim ng aking kama.

Pero kahit na doon ay wala akong nakitang tao papadudut.

Talagang pinagisip ako ng pangyayaring yon.

Hindi ako lasihing o kung ano kaya hindi ko alam kung paanong may narinig akong ingay sa aking kwarto.

At pagpasok ko ay nakabukas ang kabinet tapos ay wala akong maabutang ibang tao doon.

Doon ako nagkaroon ng hinala na baka merong multo sa bahay namin papadudut.

Na baka yon ang dahilan.

O may nai-experience na napakahirap i-explain.

Ang naisip kong tanungin tungkol sa bagay na yon ay ang nanay ko kasi sila ni papa ang bumili ng bahay na yon.

Nagalangan nga lang ako noong una kasi baka kung ano ang isipin ni mama sa akin kapag kinausap ko sila tungkol sa ganong klase ng bagay.

Pero hindi rin naman masasagot ang mga tanong ko na gumugulo sa akin kaya naglakas na ako ng loob na kausapin si mama.

Nagkaroon na ako ng chance nang maabutan ko siya isang umaga.

Na nasa kusina at nagluluto ng ulam namin para sa tanghalian.

Nagunwari muna akong tumulong sa kanya sa pagbabalat ng kung ano-ano na naroon pero ang totoo bumabwelo ako sa itatanong ko sa kanya.

Ma, may itatanong ko sa iyo tungkol dito sa bahay.

Wala bang nabanggit sa iyo yung dating nakatira dito na baka may multo rito?

Tanong ko kay mama.

Saka kung meron man at hindi niya sinasabi pinabless naman natin itong bahay.

Bago tayo tumira, hindi ba?

Ang sabi kapag pinabless ang isang bahay ay naitataboy din ito ang mga kaluluwa at kung ano-ano masasamang bad vibes ng isang bahay.

Bakit mo pala naitanong?

Tugon pa ni mama.

Huwag mong isipin na nababaliw ako ha.

Feeling ko kasi may multo rito sa bahay natin.

Turan ko.

At saka ako ikinuwento sa kanya.

Yung nangyari noong isang gabi.

Wala naman akong nararamdaman kakaiba dito sa bahay natin.

Pero,

Pero huwag ka magalala at kakausapin ko ang papa mo.

Baka alam niya ang gagawin.

Sabi ni mama at pinayuhan niya ako na palaging magdasal.

Lalo na kapag matutulog na ako.

Kahit paano'y gumaan ang pakaramdam ko kasi may napagsabihan ako ng tumatakbo sa uta ko.

At pagkatapos ng pag-uusap namin ni mama ay mas lumala pa ang mga pagpaparamdam sakin papadudot.

Tuwing umaga palagi ko nakikitang nakabukas ang pinto ng cabinet ko.

Nung una yung nakaawang lamang siya.

Pagkatapos na gabi ay medyo lumaki na ang pagkakabukas niya.

Sa pangatlong gabi ay mas lumaki na ang pagkakabukas.

Hindi ko alam kung paano nangyari yun kaya sinabi ko yun kay papa.

Kasi siyang may alam sa mga ganong klase ng bagay.

Chinike niyang pinto ng cabinet at wala naman siyang nakitang problema.

Ang sabi ni papa,

ay papalitan pa rin niya yung bakal na nagkakabit sa cabinet at mismong pinto.

Para makasigurado na hindi yun bumubukas ng kusa.

Nakalimutan ko lang kung ano ang tawag sa ganon papadudot.

Pero hindi pa rin noon nabigyan ang solusyon ng problema ko sa cabinet.

Tuwing magigising ako ay palagi na yung nakabukas.

Hanggang isang gabi bago ako matulog ay hinarangan ko ng upuan na gawa sa kahoy ang cabinet.

Kung walang gagalaw na tao ay hindi talaga mabubuksan niyong cabinet.

Kasi medyo mabigat ang upuan na yun papadudot.

Kampante pa akong natulog.

Kampante pa akong natulog.

Kampante pa akong natulog.

Nang gabing yun kasi tiwala na ako na hindi nabubukas ang pinto ng aking cabinet.

Habang mahimbing ako natutulog ay nagising at nagulat ako nang makarinig ako ng malakas na ingay sa loob mismo ng aking kwarto.

Dahil nasa paanang ko yung cabinet ay yun kaagad ang nakita ko.

Hindi naman ganong kadilim sa kwarto ko kasi may liwanag na pumapasok sa bintana mula sa mga ilaw sa labas ng aming bahay.

Kaya nakita ko kaagad na nakabukas na naman yung cabinet at yung upuan.

Ay nakatumba na na para bang may kung sinong bumaturon.

Natakot ako sa mga nakita ko papadudot.

Alam ko na hindi na normal ang mga nangyayari.

Hindi rin agad ako nakagalaw kasi talagang gulat na gulat ako at takot na takot ang nararamdaman ko ng sandaling yun.

At habang nakatingin ako sa cabinet ay may nakita kong isang anino ng tao na hindi ko matukoy kung babae ba o lalaki na lumabas sa loob ng cabinet.

Babagal ang galaw niya.

Anino lang talaga siya.

Naglakad siya papunta sa madilim na sulok ng aking kwarto at doon siya nawala.

Nang wala na sa paningin ko yung anino ay saka ko lang na gawang makagalaw.

Nagmamadali akong lumabas ng kwarto dala ang aking isang unan at kumot.

Hindi ko na kayang matulog sa kwarto ko ng gabing yun pagkatapos ng mga nakita ko papadudot.

Mas pinili kong matulog sa sala namin.

Sa sofa na ako humiga habang nagdarasala ko.

Hindi ko naman kasi kayang gisingin sina mama at papa dahil nahihiya akong gawin yun.

Kinaumagahan pagkagising ko ay sobrang sakit ng ulo ko dahil siguro sa kulang ako sa tulog.

Nagtaka si mama kung bakit sa sala ako natulog.

Sa pagkakataon na yun ay hindi na ako nagdalawang isip na sabihin kay mama ang mga nangyari at kahit siya ay kinalabutan sa mga ikinuwento ko.

Sakto na lumabas na si papa sa kwarto at narinig niya ng bahagya ang pinag-usapan niya.

Sinabi ko rin sa kanya ang nangyari.

Kung may multo sa bahay natin, bakit sa'yo lang nagpaparamdam?

Tanong pa ni papa.

Ang hinala ko po ay dahil doon sa kabinet sa kwarto ko papa.

Ngayon ko lang kasi na-realize na simula nang dumating yun ay hindi na ako nagkaroon ng maayos na tulog.

Nagsimula na rin ako mawala ng mga gamit at kung ano-ano pa.

Tapos kagabi may lumabas na anino sa loob ng kabinet.

Kitang-kitang nangyari.

Kitang-kita ko po.

Nagsasabi ako ng totoo.

Natatakot kong pagkikwento.

Dahil sa mga sinabi kong iyon ay nag-sorry si mama sa akin.

Kung hindi daw sana niya binili ang kabinet na iyon ay hindi mangyayari sa akin iyon.

Ang sabi ko sa kanya ay wala siyang dapat na ihingi ng sorry kasi hindi naman niya alam na may ganong dala ang kabinet na iyon.

Isa pa ay hindi na naman kami sigurado kung tama nga ba ang hinala ko na ang kabinet ang dahilan kung bakit may ganong dala ang kabinet na iyon.

Isa pa ay hindi na naman kami sigurado kung tama nga ba ang kabinet na iyon.

Isa pa ay hindi na naman kami sigurado kung tama nga ba ang kabinet na iyon.

Sinubukan pa rin namin na alisin na ang kabinet sa aking kwarto.

Sakto na may dumaan na garbage truck at ipinatapo na iyon ni papa sa mga naghahakot ng basura.

Ibinalik ko muna ang mga gamit ko sa maleta para hindi madumihan.

Mas okay nang doon na muna nakalagay ang mga iyon kesa sa meron nga akong kabinet.

Pero parang mababaliw naman ako sa takot.

Inaobserbahan ko muna ang aking kwarto simula na mawala na roon ang kabinet.

Inaobserbahan ko muna ang aking kwarto simula na mawala na roon ang kabinet.

At unti-unti naging maayos na ang pagtulog ko, Papa Dudut.

At unti-unti naging maayos na ang pagtulog ko, Papa Dudut.

Gumaan na rin ang pakiramdam ko at nagkaroon na ako ng lakas ng loob na humingi ng tawad sa mga kapatid ko sa mga naging behavior ko sa mga nakalipas na taon.

At pinatawad naman nila ko.

Kaya bumalik na rin sa dati ang closeness naming magkakapatid.

Para makasigurado ay may pinapunta si Mama na isang babae na parang psychic.

Sinabi ng babae na may kaunti pang enerhiya ang kaluluwa na nanggagambala sa akin sa aming bahay pero nagsagawa siya ng pagdarasal at tinatawag nilang cleansing at aniya ay naalis na niya ng tuluyan yon.

Ayon para sa babae ang kaluluwa raw na yon ang dahilan kung bakit nag-iiba ang ugali ko.

Gusto raw kasi nito na masira ang relasyon ko sa aking pamilya.

Marahil daw ay may nakakabit na negatibong energy sa kaluluwa na yon na naaabsorb ko.

Hanggang ngayon ay sa bahay pa rin na yon kami nakatira habang hindi pa tapos ang bahay namin ng aking asawa.

Naroon pa rin ang mga kapatid ko at sina Mama at Papa.

Wala nang kababalaghan na nangyayari doon simula nang alisin na namin yung cabinet.

At sana sa bahay na ipapagawa namin ng asawa ko ay wala nang mga ganong ganap.

Hindi ko na kasi alam ang gagawin ko once na maranasan ko ulit yon.

Lalo na at may mga anak na rin ako na kailangan kong protektahan.

Lobos na gumagalang...

Yumi

Normal sa isang pamilya ang pagkakaroon ng hindi pagkakaintindihan.

Normal na kung minsan ay merong kayong hindi pinagkakasunduan.

Sa ganitong sitwasyon ay mabuti na ang bawat isa ay magkaroon ng respeto at opinion sa lahat.

Pakinggan natin ang side ng bawat isa at iwasan natin na maging bias.

Kung alam mong may pagkakamali ka ay humingi ka ng tawad.

Walang mali sa pagpapakumbaba kung ikaw ang mali sa pagkakataon na iyon.

Iwasan din natin ng agad-agad na magbintang sa ibang tao base lamang sa ating kutob dahil aminin man natin o hindi.

Hindi sa lahat ng oras ay tama ang ating kutob.

Mas maganda kung kausapin ng maayos ang isang tao upang maiwasan ng away at hindi pagkakaintindihan.

Ang buhay ay mahihwaga.

Laging may lungkot at saya.

Sa papatudod stories.

Laging may karamay ka.

Mga problemang kaibigan.

Dito ay pakikinggan.

Sa papatudod stories.

Kami ay iyong kasama.

Dito sa papatudod stories.

Ikaw ay hindi nag-iisa.

Dito sa papatudod stories.

Dito sa papatudod stories.

May nagmamahal sa'yo.

Papatudod stories.

Papatudod stories.

Papatudod stories.

Papatudod stories.

Papatudod stories.

Papatudod stories.

Papatudod stories.

Papatudod stories.