Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Pag-usapan natin yung perspective ng isang peacebuilder na katulad nyo.

I know this is a very complicated issue.

We won't be able to talk about solutions and possible solutions won't be easy because of the long history.

Pero ano po ba yung mga lessons in peacebuilding na pwedeng ma-apply dito when it comes to this complicated issue, Israel-Palestine conflict?

So, yung number one dyan, i-recognize natin na may shared needs sila.

Ano yung needs nila? Basic needs. Israel security.

Kasi nung nangyari nga yung Hamas attack, nakita nila despite having massive weaponry,

talagang kilala yung armed forces ng Israel for their capability,

na napasokan pa rin sila at manapasokan.

Nangyari nga yung October 7 attack.

At the same time, sa bahagi naman ng mga Palestinians,

andyan din yung need nila for security based on a very basic premise, yung kanilang freedom.

Kasi occupied nga yung nakitirang territory nila.

Una, nawala na yung malaking bahagi nung natayuin state of Israel.

Pero itong Israel pa rin na nagpaprovide ng security sa East Jerusalem.

Sa West Bank at saka sa Gaza, napaka-restricted ng movements.

Tapos ang daming displacement na nangyari.

So, talagang walang-wala rin silang nararamdaman ng security.

So, kung hahanapin natin ngayon, paano ba magkaroon ng security ang state ng Israel?

At saka security, hindi lang yung Hamas kasi nakikita natin,

finish frame yung gera, Israel-Hamas.

Pero actually, mga Palestinians ang pinakamahal.

Mga malaking tinamaan nitong gera na ito.

So, ang kailangan talagang mag-evolve dito is yung security na mag-coexist sila on fair and equal terms.

Kasi ngayon, napaka-unequal ng relationship.

Hindi lang unequal pagdating sa military strength.

Unequal talaga sa lahat ng bagay in terms of yung control, basic control.

Unequal dun sa buhay ng mga tao.

Talagang napaka-restricted ng buhay ng mga Palestinians sa existing order.

Hanggang ngayon, nakikita natin, maski sa West Bank na hindi naman dapat kasama sa gera,

tuloy-tuloy pa rin yung pag-displace, pag-forcible,

na paglikas para maitayo yung mga Israeli settlement.

So, yun yung kailangan natin hanapan ng solusyon.

Tingin ko yun yung hinahanap din ng ibang mga nagme-mediate dito na iba't ibang mga bansa,

yung tinatawag ng the morning after.

What do you do the morning after, diba?

Pero in the meantime, napaka-basic bilang isang peace builder is yung panawagan nga na ceasefire.

Kasi masyado ng malaki yung cost sa buhay ng mga tao ang nangyari.

So, as a peace builder, you can only...

You can only talk politics or effectively, even yung release ng hostages,

mas effective mo yan magawa kung magtigil putukan tapos mag-usap pa paano mangyayari.

Hindi yung talagang, ano na lang, ituloy-tuloy ito.

At the risk of killing your own hostages, diba?

Okay. So, incidentally, diba, there was a first resolution calling for a humanitarian ceasefire.

Coming from the UN.

Anong tingin niya rin sa pag-abstain ng Philippine government?

Ang excuse... Ay, sorry. Sorry, nadulas ako.

Ang reason na ginamit nila was... Ano yan? Honest mistake, sorry.

Wala siyang intention na makasaraw or whatever.

Ang reason na ginamit ng Philippine government, nung ating ambassador doon was,

they were looking for a clear condemnation naman doon sa October 7 attack ng Hamas.

Parang wala daw silang problema rin sa humanitarian ceasefire.

Pero sana raw, nakalagay.

Yung in clear terms, yung pag-condena din doon sa Hamas attacks.

What do you think po?

Parang ano na lang yan eh, gymnastics sa lingwahe.

Kasi nakalagay naman doon sa resolution, we condemn all terrorist attacks,

we condemn yung indiscriminate and indiscriminate bombardment.

Lahat yan. So, hindi minensyo ng Israel, hindi minensyo ng Hamas.

So, papas, diba? Ganyan naman sa isang compromise document eh.

Pero, kinundem.

Parang sinasabi nila, hindi tama yung nangyari.

Ngayon, ang argument nga nung iba doon sa debate,

kung gusto mong i-mention yung Hamas, i-mention mo din yung Israel.

So, parang ang pinaka-compromise mo dyan.

Hindi mo na lang isusulat either Israel or Hamas,

pero kundem mo yung mga nangyayaring action.

So, parang napaka-unfortunate nun kasi,

ang ASEAN naglabas na ng statement na nanawagan ng ceasefire.

Eh, member tayo ng ASEAN bago nagkaroon ng UN,

nagkaroon ng boto sa UN General Assembly.

Pero, yun, hindi pa rin, dineside pa rin mag-abstain.

Pero ang maganda nitong huli, yung bagong UNGA resolution,

nag-ano na tayo? Nag-conquer na tayo.

Itong UN resolution na huli, itong nakaraan araw lang,

ay nagsasabi.

Nagsasabi na, um, occupy, occupying yung, ah, territories.

Kasi, na-alarm na nga yung mga tao rin, lalo yung sumingyari sa West Bank, ano.

Ito yung isang bahagi, nung, na, na, kabahagi ng Palestinian state.

Pero, nasa lalim siya ng Palestinian authority.

Yung Gaza, nasa ilalim ng Hamas, na, ah, na, na bahagi, na nakahiwalay sila.

Ah, talagang patuloy yung, ano eh.

Ang displacement.

Sinasabi dun sa resolution, it's an obstacle to peace,

na gawin nga yung ganong klaseng mga, ah, mga further, further,

ah, parang, ano eh, agresyon dun sa, ano, sa, ah, sa, sa tao.

Sa mga tao, sa mga Palestinians in particular.

So, nagsign na tayo dun.

Nag-conquer tayo dito sa huling UNGA resolution.

And as usual, ang, ah, nag-against,

ang US,

Hungary, sino ba ba?

Canada.

Ito ba nag-Canada?

Oo, Canada, no?

Tapos yung iba nag-abstain.

So, I think, nung nag-abstain, nung, ah, nag-abstain tayo the first time,

it's because iniingatan natin yung relationship natin sa US.

Pero ngayon, ah, ah, buti na lang, ah, mas naging, ah,

mas informed na yung, medyo mas naging independent na tayo doon sa boto natin.

Kasi mahirap talaga i-depend eh.

Although malaki yung impact to, no?

Kasi yung illegal settlements, that's a very thorny and, ah, thorny issue yan, eh.

Diba? So, medyo iba nga nag-wulat dahil bumoto dyan, ah, in favor yung Pilipinas.

Ito po, gawin natin mas once pa yung discussion, no?

Kasi nga, yung mga nadidinig din ako, mga nag-observe dito, no?

Yung, if you want to play the blame game, parang nagiging fix sa isang point in history, yung start nila eh.

Parang you get what I mean, no?

Parang, kunwari, ang comment nila, eh, kasaralan ng Hamasyan kasi umatakas sila October 7, diba?

Kung doon magsisimula yung starting point ng discussion, mukhang malinaw.

Pero pagpag-uusapan naman, let's say, yung ano, yung, ah, 1948, 1947 to 1948, pwedeng meron ding ibang arguments regarding that, no?

Dito, pag-uusapan po muna natin, no?

Binabanggit nyo kasi yung, yung ill-treatment dito sa mga Palestino dun sa occupied territory.

Bakit ba humantong sa ganon na, sabi nga ng iba, parang second or third class citizens yung, yung treatment dun sa mga Palestino?

Ang concept kasi talaga ng Israel is to, ano eh, yun nga, yung pagtatayo ng Israel as a Jewish state, kasi yun yung ideology nila eh.

In Zionist movement.

As part, hmm, oo.

Tapos, yung, pag, ang, kaya bakit sila nagkaka, ah, nagmamobilize?

Nagmamobilize ng settlers nila na pumasok sa Palestinian area.

Nagpunta ako, nagpunta ako dyan nung nakarang taon eh, dun sa West Bank.

At nakita ko talaga, ah, dun sa hillside, ah, isang malaking, ano na, ah, malaking area naging Israeli settlement na may kalsada, may tubig, lahat.

Eh, nasa loob ng West Bank ito.

At ang nangyayari, yung mga fields nila, kung saan sila nag-grace ng mga hayop nila eh, nababawasan ng nababawasan, hindi sila basta makapasok.

Tapos, ah, hindi ka na nga kailangan bumalik pa sa 1948.

Itong taon lang na to, ilang Palestinians, mga bata, teenager, ang pinatay.

For the slightest reason, baril kagad ang, ang, ano, of course marami din nahuli, hinuhuli.

Itong huling, ah, end of Ramadan, ah, dun sa Al-Asqa Mosque, which is the holiest places for the Muslims in Jerusalem, no?

Ang security niyan, ah, Israel, mga Israelis, nung gusto nilang pauwiin na yung mga tao, binaril nila yung stained glass windows dun sa, ah, dun sa parang yung sa kung saan yung, ano, diba, yung sa taas nitong mosque na to.

Para ma, yung tao, umuwi na.

Pero si si Ryan may isang cultural, religious place for your, ano, to enforce yung gusto mong mangyari for, for security.

So, it's not even, ah, it's been going on.

And most recently, under, ah, Prime Minister, yung Netanyahu, talagang, kasi nga si, si, yung, yung Pangulo, yung namamuno sa kanila ngayon, talagang, sinasabi, right wing siya nga na.

Oo.

Ah.

Right wing, ano.

Talagang nag-i-intensify yung situation.

Kaya, kaya gan, ano, ah, siguro at that point, no?

Pero sabihin na natin, maski mag-umpisa ka sa October 7, ang 1,200 Israelis, ang laki, grabe, ang laking number, unprecedented, ang pinatay.

So, okay, galit ka at saka tapos may hostages ka pa.

Pero, after October 7, sobra-sobra na rin.

Kaya nga, yung public opinion, ah, even in the United States, yung survey nila, recently na linabas, 68%, hindi na nagsusupport dito sa continued, ah, continued attacks ng Israel at gusto na rin magkaroon ng C-square.

Sa iba't ibang bahagi ng mundo, maski sa, sa Europe, ah, kung saan, yung ibang governments ay in favor pa rin of Israel, yung sa, sa UK, for, for example.

Okay.

Kaya magkakaroon nga ng votes sa Parliament, eh, kung mananawagan na ng C-square o hindi.

Yung mga tao mismo, nakikita nila, excessive na yung naging response, hindi na talaga proportional.

Doon sa origin, kung mas sabihin mo na October 7 ang origin itong problema na ito, hindi na siya proportional doon sa nangyari noong October 7.

Okay.

Pag ganyan ba, ah, ano ba yung proportionate response based doon sa nasasulat, no?

Kunwari, sa UN.

Ano ba yung proportionate response ng isang Estado pag inatake of that scale, like what happened noong, ah, October 7?

Ano yung, ano yung limits ng right to defend itself?

Ray, actually, yung, kasi ang, ah, dito, asymmetric to, eh, ang laki lang, ang mas malakas dihamak yung, ah, yung Israel, diba?

Tapos baligtarin mo, halimbawa, isipin yung sitwasyon natin sa West Philippine Sea.

Sabihin natin.

Inatake natin ng isang Chinese na, kunwari lang, ah, ah, ah, isang, ah, Chinese vessel on our EEZ.

Diba?

O on the territory, contested territory, pero, ah, kiniklaim natin.

Tapos, isipin ba na, eh, ang, ano yung rights ng China to defend what it claims is its territory?

Tama ba na pupulbusin niya?

Pupulbusin niya halimbawa.

Ano bang pinakamalapit na isle na, ano doon, ah, yung…

Pwede yung Zambales.

Zambales.

Zambales.

O kaya, sa kabil sa bandang baba, Palawan.

Tama ba na pupulbusin niya ito?

Dahil inatake mo yung, yung boat nila.

So, yung question ng proportionality, eh.

Ang, ang, ang, kung talagang, ang primary concern mo, may hostage taking na nangyari, ang primary concern mo ay inego, inegotiate yung release ng hostages.

Siyempre gagamit ka, maaari kang gumamit ng carrot and stick, di ba?

Pero kung ganun ang focus mo, to release the hostage at saka, ah, mag, ah, i-vindicate yung mga pinatay sa site mo, doon, pwede ka naman dumaan din sa, hindi itong, ano eh, ah, sabihin mo na gusto nilang eliminate ang Hamas.

Physically eliminate.

Kasi may political elimination, may physical elimination, hindi naman…

Sa kanila parang pareho eh, yun ang target, di ba? Wipe them out of the face of the earth, di ba? Yung Hamas.

Pero maibig kasi yun eh, ah, lalo kang nagpapaanak ng maraming Hamas na nangyayari sa kanila eh, di ba?

Maaaring mawala yung Hamas, pero mawawala ba yung radicalism after nangyari ito?

Ah, totoo yan.

Actually, both sides yan eh, di ba? Tama po ba?

Kunwari, yung mga naulila ng mga batang Israelis.

Siyempre, mas ma-steal yung resolve nila talagang, yan ang kalaban namin. Sila yung demonyo.

On the other side, ganun din. Yung mga namatayan, di ba? Talagang demonyo naman yung kabilang side.

Pameto, gawin natin mas ano pa eh, mas complicated kasi ito rin yung mga, ano eh, samotsaring parte ng konteksto dito.

Ang argument naman ng mga Israelis, tsaka ng mga sumusuporto rin, sinasabi nila,

it's not easy as it seems when it comes to discussions about proportionate response.

Dahil sinasabi nila,

yung Hamas, ginagamit na humanship.

Yung mga Palestinians.

Tapos yung mga military, ano, talitong facilities, nakatago daw sa hospital compound, sa mosque mismo, sa mga bahay-bahay.

I mean, yung konteksto na yun, ano naman ang proportionate response sa ganun konteksto?

Okay, 36 hospitals na yung inatak.

Apparently, itong sa Al-Shifa, which is parang one of the bigger hospitals, at saka,

kung saan na nga tumakbo lahat ng mga tao for medical at saka treatment at saka refuge after attacking.

No, sorry, 18 of 36 hospitals in attack na, so halos kalahati.

Sa, ano yan, sa north, no, mostly.

Tapos itong Al-Shifa, kung saan tumakbo yung mga tao, ito na yung huli.

And apparently, meron nakitang mga barel, meron nakitang, ito sa latest report, di ba, na nakikita natin ngayon.

May tunnel. Pero yung tunnel, dun sa across the street na bahay ng isang hamas na several floors.

So hindi pa nila nakikita kung yung tunnel na yan nakakoneg.

Okay, sabihin natin nakakoneg. Sabihin natin may underground tunnel, which is really basically how they are defending themselves.

Remember, occupied sila. Meron silang resistance na ano.

So talagang yung existence ng tunnels is part of long-term defense building nila.

Still, ang question dyan, so naging military target na ba according to internationally-monetary law ang isang hospital kung talagang ginagamit ito for military purposes?

May isa pang, may isa pang, precisely yung sinabi mo ng salita, question of proportionality, may isa pang criteria.

Maski na military target yan, kung hindi na, kung may responsibility ka pa rin na yung impact nung gagawin mong counteract,

yung gagawin mong attack or military operation, should not be so excessive as to create so much damage on civilian infrastructure and civilian life.

So hindi lamang issue na pag dahil military, ginagamit yan for military purposes, legitimate target of attack na yan.

May question pa rin precisely ng proportionality.

So as an, up to now, wala pa naman silang napakita.

Napapakita ang katawan ng isang hamas na nahuhuli nila.

Ang nakikita natin, ang nakikita natin ay panaysirang buildings, sirang, at saka mga tao na talagang lumilikas o kaya na-endure o kaya namatay na nga at linilibing.

So sasakseed ba sila dun sa actual intent na kuhanin yung leadership?

Naging blanket ano na eh.

Naging blanket attacks na eh, di ba?

So talagang major issue itong question ng proportionality.

One hamas or eb hamini, sabihin mo na itong latest statement, di ba, hahanapin namin kayo lahat ng buong hamas, sabi nung Defense Minister ng Israel, maski saan pa kayo.

Pero kung sabihin natin yung membership eh, ilan lang yan, pero yung namatay, ilan, mahigit 11,000 na.

Okay.

Professor, yun po bang issue ng proportionality? Does it also apply to Hamas, considering na Hamas may be considered as a terrorist organization nung kalaban, pero siya yung nag-govern sa Gaza?

It applies to all. It applies to all.

Apo, paano po yan? Kasi di ba ang response sila noong October 7 was to attack Israel civilians. Pwede bang gamitin naman eh, for the longest time, occupied yung territory, you're treating our citizens like…

So…

So, may war crime din ang Hamas. Meron din silang war crime.

So, parang yan?

Oo. Pero dahil may war crime na ginawa sa'yo, are you, pwede ka na bang mag-gumawa ng war crime? Hindi nga eh.

At tapos, sobra-sobra na, 1,200. Everyone counts, di ba? May bata, may baba, may matanda, nakasama din sa 1,200. So, talagang attacked on…

Yung attack on civilians, hindi yan mag-justify. Pero ngayon, ikaw naman, bumawi ka. Una, revenge is not a motive for war. Kailangan may political reason ka.

So, ano sinasabi niyang political reason? Actually, secondary or secondary pa nga yung release ng hostages eh. Political or reason para ma…

Kung baga, ma…

Ma…

Ma…

Ma…

Ma-mitigate yung nangyari sa iyo. Basically, ito release the hostages. Yung talaga yung pinaka-immediate na dapat mang-goal. Pero ngayon nakikita natin, yung fierceness ng counter-attack, alaki ng motivation niyan, yung revenge na eh.

Yung political objective nga hanggang ngayon, pinag-uusapan pa. Ano ba talaga ang political objective ng Israel?

Itake over ang Gaza?

i-eradicate ang Hamas

and then what?

Occupy

the whole of Gaza?

O, don't think.

Isa yan sa very important issue

afterward, no? Parang nangyari sa Iraq, no?

After matanggal si Saddam.

What now, no? Ito pala, may nagtatanong po.

Okay lang po ba, Professor?

Maraming interested sa topic na ito.

And this is a learning opportunity for all of us, no?

Ang tanong dito ni

Kintsugi, Maine.

Anong proper response po sa ginawa

noong October 7?

Okay, anong proper response?

Inayos mo yung

security mo ulit

sa loob ng iyong territory

para ma-prevent

ang further attacks. Number two,

nag-file ka ng case

sa International

Criminal Court. Tapos,

certainly,

kung kailangan mo ng police arrest, sila na nga

ang security dun eh. Sila'y nagkocontrol sa

ingress-egress sa loob

ng Gaza. Kaya nga,

nagkaroon ng lab sa security nila

noong

naka-attack pa rin itong

ano, di ba? Madami-dami

din yun eh.

So, yun, i-address mo yung

security, immediate security

concern mo. And then,

you have the sympathy

of the world. On October 7,

you had the sympathy of the world.

So,

kung pwedeng

nagkaroon ng political process where

eventually, na-force, mag-step

down ng Hamas. Because Hamas,

like Netanyahu, hindi naman sila

popular na sa sarili nilang constituencies eh.

Correct. Yung isang konteksto.

Totoo yan.

And then, they have their own

domestic context din, di ba?

Like Netanyahu wants to project

an image of

strength. Ganon din naman yung Hamas. Although, marami

rin galit sa kanila. So, you think this should've

been handled largely politically?

Yung political track?

May security track ka dyan, which is

your reinforcement of

your own intelligence.

Yung may power of arrest

ka. Basically,

because you're practically

the government over the government

of Hamas eh.

Tapos, meron kang

international community.

Inaayos na nga nila actually yung

relationships nila with

the other Arab states.

You would have gotten the

sympathy of the world na,

na tapusin na itong Hamas.

Pabagsakin na yung government ng Hamas.

Pwede na sana yun eh.

Ganon ba?

Medyo anand there.

Go ahead pa.

Although, mas kinapabagsakin mo yung

Hamas,

as Israel might eventually

accomplish at

a huge cost,

you would still have the same problem.

What now, Gaza?

What now, West Bank?

Di ba?

So, ano ba talaga

ang endgame dito?

Israel lang.

Hindi naman yan mapapayag

yung buong mundo.

Oo nga eh. So far ngayon kasi talagang

there's a strong public opinion

against Israel. There's a strong public

opinion against Hamas.

Hindi yung mga paristino. At least,

maliwanag yung ganon distinction.

Pero dito po ba, yung

in terms of solutions, ito hindi naman ito bago.

Lagi na, ilang beses na rin naman ito

pinropose. Yung two states,

solution. I mean,

uubra ba yan? Especially with what's happening

now? And how do you

work on something like that?

Kung yung namumuno ngayon doesn't really

recognize the other. And

correct me if I'm wrong, di ba? Ang Hamas

is committed to the destruction of Israel.

Paano po dapat

tinitingnan yung lahat na yan?

Yung

ang mangyayari ngayon kasi

eh,

sige, nawala ako.

Medyo nawala. Yung track

ng question mo, paano na

ang mangyayari?

Sorry, medyo loaded kasi yung tanong ko.

Hindi kasi, example, diba yung

two-state solution. Lagi naman binabanggit

nyo. There's a two-state

solution. In the past, syempre,

nire-reject din naman yun ng kabila.

Yung boundaries, nagbago na rin

kasi. Tapos, yun,

pag-occupy na

na-occupy ng Israel

ang northern Gaza.

Diba? So, ipupush

nyo naman, papayag ba sila

dun sa old boundaries. Ngayon, ang binabalikan

ng mga Arab states,

67, which is basically the

kasi may Oslo process ka at saka meron ka

nung 67, yung

resolution eh. Yung Oslo Accord

nung 93.

Ang basic

concept niya is to stay, to coexist

peacefully.

Kaya lang,

nakikita nga natin is parang

pinapalit ng pinapalit yung

territory ng Israel.

Dun sa, lumiit na siya talaga

ng lumiit. So, how do you arrive

at the territorial boundaries? In a way,

alam mo, sa Bangsamoro, ito rin ang

malaking issue namin eh.

Kasi diba, nung

1900s, majority yung mga

mga Muslims sa Mindanao,

early 1900s,

by the year

2000, ilan percent na lang

sila. Kaya, hindi mo

na talaga, hindi na nila maklaim yung sinasabi

nilang Bangsamoro homeland. Kasi,

hanggang ngayon, out of 27,

Princess of Mindanao,

nag-settle na lang sila dito

for five, no?

In a way,

nag-settle na yung Palestine

sa, dun sa ganun,

sa framing dati,

based on the UN

resolution at saka yung

pinayagan nila, effectively,

dun sa Oslo Accord.

Pero, apparently,

ngayon,

magiging malabo na, even yung transition.

Who will govern Gaza?

Or even Northern, yung, well,

Northern Gaza and the rest of Gaza,

Southern part, where the people

are now moving to get

out via a chip, diba,

sa Rafa Crossing.

Ang hirap naman kung

ibibigay lang basta-basta

sa Palestinian

authority. Kasi, in fact,

hesitant ang Palestinian authority

who is ruling the West, who is

governing in the West.

But not Gaza.

But not Gaza.

But not Gaza.

So, yun yung

you will really have

to go back to some

basic issues. Ano territorial

scope? Tapos,

papano yung governance structure

dyan? Papano yung

independence?

And maybe

evolve some security

cooperation. Imbis na

if if feed nila yung insecurity

ng isa't isa,

with the help of other states,

really come up with,

a more symmetrical arrangement.

Kasi napaka-asymmetrical,

uneven eh, unequal ng relationship

yun eh. So,

equalize that relationship. And maybe

you will be able to generate more

security on both sides.

Ano yung ano dyan? Yung

asymmetrical, madalas ko madinigyan nung peace process

naman. Peace talks. Kasi yung peace

process ongoing, you know. Peace talks

with the MILF. Yung asymmetrical

setup between the

Bangsamoro government and the national.

Tama po ba? Doon ginamit dyan eh.

Bakit dito? Ano po yung nakikita

yung low-hanging fruits dito sa Gaza?

Tsaka dito sa Gaza situation?

Kasi for instance, kung bago

bumalik doon sa discussion uli

in earnest ng isang

two-state solution na kung sakali

man, talagang i-recognize ang bawat

isa yung existence ng the other,

tama po ba? So ano yung mga

low-hanging fruits na pwedeng

makamit dito, mapitas?

Wala kang option

kung hindi talaga ceasefire eh.

Kasi ano eh, yung

action nag-accumulate,

diba? Tapos yung

displacement. Kaya nga,

bakit yung iba kinikriticize ng Egypt,

bakit ayaw nilang payagan mag-ano?

Kasi, gano'n naman

ang plano talaga ng Israel.

If you heard yung

yung isang minister

na dinideclare niya yung plan very

early on, a week after October

7, sinasabi niya,

Egypt will have no choice but to

allow the Palestinians,

tas magkaroon sila

ng refugee camp

sa territory ng Israel. Which means

basically, you flush out

much of the population

and eventually, you take control

over the territory.

So, yun yung

yun yung

yun yung parang isang

endgame na na-articulate on the

part of Israel.

But it's not really the endgame because you will

still have the problem.

So, low-hanging fruit, ceasefire,

release of hostage

yes. Yan.

Visible yan.

Visible yan ng kamit eh. On both sides. Pero ayaw pa

talaga ng Israel tumigil eh.

Pero parang silang

hindi naman willing to negotiate, di ba?

Correct me if I'm wrong. Hindi naman magne-negotiate.

No, there are negotiations. Kaya may paunti-unti.

Everyone else is...

I mean, most...

Most Arab states are in negotiations

with Hamas.

Di ba? Even si Biden,

sinabi niya, they expect more

release of more hostages.

Yes. Pero under

what circumstances mo naman,

siyempre, lini-leverage ka pa ngayon,

di ba? So,

kung gusto nga, humanitarian

post, which is not really the end

of the attacks, but just a post,

even that might

pave the way

for some

negotiations on some

basic issues. So, isa po si Jess,

humanitarian assistance.

Kasi ngayon, nakakat-off ang power supply,

ang fuel, ang water,

ang entry of food supply.

Napaka-basic nun, eh.

Kaya yung mga workers, yung humanitarian

workers, namamatay na sila. Ilan

medics na, ilan new and personnel

na yung namatay, 100 plus,

in the last three

weeks, o mag-ayde,

last four weeks, no?

Hindi rin makapag-deliver

safely. Yung medical

workers, hindi makapag-perform

ng function nila. So, at the

very least, magkaroon

ng seasonal

fire, better than just a

humanitarian post.

Kasi, bira mo, four hours a day

ang in-open ng Israel na window

na hindi naman nila

tinupad. Kasi,

in fact, binomba pa nila kung saan

dumadaan yung mga tao.

So, parang,

that's the

next step. That's the immediate next

step, really. Otherwise,

magpapatuloy to for

a few more weeks.

For even longer.

And you will have real, real

serious

yung parang ano na nga, diba?

Yung hindi na

hindi na

parang buburahin mo na ba?

Buburahin mo na ba sa face of the

earth yung mga Palestinians

sa Gaza at saka pati unti-unti

pati sa West Bank.

And then you lose the public. You lose the

international community.

So, masyadong nag-brinkmanship din

ang Israel dito eh.

Ang dami na talagang

ang dami nang

nag-recall ng kanilang mga ambasador.

Dumadami na, no? Nag-recall ng kanilang

ambasador sa Israel.

Nag-fall apart na yung kanilang

detent

or through yung Abraham

Accords nila with the Arab States.

Nag-fall apart na yan eh.

Nag-re-restore na sila ng

friendly relations with

several Arab states.

In the process sila.

And then, wala na.

Na-antagonize na rin nila yan.

So, papano ka? Israel, isa kang isla

dito sa mundo na, sa Arab world

na to. How can you

really get that kind of security

by antagonizing

all your neighbors

and the very people who are also

in that same territory?

Okay.

Finally, no?

Sa amin na mga hindi naman

bihasa dyan sa mga peace-building efforts

na yan.

Kasi pag pinagmamas din yung mga

images, yung mga balita tungkol dito sa

situation sa Gaza, para

ang hirap mag-optimistic.

I mean, based on your experience,

how do you

build steps?

Pagka binanggit nyo kanina ng ceasefire, no?

Not just sa humanitarian force.

Ano pa yung ibang elements that

could lead to certain milestones?

And, I mean, how

do you also encourage optimism

dun sa mga, hindi lang sa mga stakeholders

and players, kundi rin sa mga nag-observe?

Given the dire situation now.

Public opinion.

International public opinion, which is

really

parang the

shifting

tremendously against

Israel.

For Israel to rethink what it's

doing. And then you need

governments like the US

which could have played

a more neutral role

sinasabi nga eh, kung nag-mediate

na sila from the beginning.

Pero ngayon, hindi na sila pinakinggan eh.

Ilan araw na sila

nananawagan ng humanitarian force

hindi pa binibigay ni Netanyahu.

Di ba? Parang

even they have lost their

influence.

And that's why si

Blinken, ang mas kinakausap niya na ngayon

yung mga relying on the

other states

like Qatar, Turkey

to really play

a bigger role.

So, yun yung dalawa.

You need the big states.

Big states

to go on board to the call for a

ceasefire, which UK

might do. I don't know about

Canada, Germany, at saka

yun nga, pati

US. Baka talagang public

opinion na rin from the US ang magpo-force

kay Biden

na

finally manawagan na rin ang ceasefire.

Kasi mag-threaten ka na mag-threaten.

Hindi ka na rin pinakinggan ng Israel eh.

Eh.

Oo nga.

Parang ang in-encourage mo

masyado eh. Tapos hindi mo

na mapigil.

Mahina yung solution ngayon ni Biden.

Anyway, maraming salamat po. Medyo

pasensya na po kayo. Napahaba yung discussion.

Pero again, as I mentioned, this is a learning experience

for all of us.

Peace building is a very complicated process.

And maraming salamat po, Professor,

dahil maraming po kami napulot

sa inyong karanasan when it comes to

peace negotiations at peace building.

Again, congratulations.

At maraming maraming salamat

for joining us tonight.

Yes. Thank you, Christian. Remember, there are

always other options than

using extreme violence.

I think that's our message.

And then, when you have the violence,

find ways and means to

de-escalate it so that a political

process can happen.

There will be space precisely

for

political solutions.

That's all. Maraming salamat.

Okay.

2023 Ramon Magsaysay Awardee

si Professor Miriam

Coronel Ferrer. Magandang gabi po, ma'am.

And again, congratulations po.