* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in
the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider
becoming a patron
to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com
00:00.0
Mga Kuwento ni Thelmo
00:30.0
Nagpapalagis sa inyo ang aking karanasan noong nasa probinsya pa ako ng Quezon at nag-aaral sa sekundarya.
00:38.4
Noong mga panahon yun, hindi pa ganoon kaunlad sa probinsya at marami pa rin bumabalot na misteryo sa mga sulok ng lugar sa aking sinilangan.
00:50.2
Mangyaring nasa may bahaging bundok ang aming paaralan at napapalibutan pa yun ng mga matataas na pulong kahoy.
01:00.0
Pero kahit na medyo magubat ang palibot ng aming paaralan,
01:04.4
ay merong mga kawayang upuang nakahilera sa labas at merong ding preskong hangin at talagang maliwalas ang lugar na yun
01:12.5
na madalas naming tinatambayan at pinagpapahingahan sa tuwing wala kaming klase
01:17.7
o nagpapalipas kami ng oras bago pumasok sa loob ng silid-aralan.
01:26.0
Hinding-hindi ko makakalimutan ang pangyayari noong mga panahon na yun.
01:30.0
Masaya at simple pa ang mga libangan ng mga kabataan.
01:38.5
Medyo may pagkaisip bata pa rin ako at mahilig pang maglaro ng mga nakagawi ang laro noong elementarya,
01:46.3
katulad na lamang ng tagutaguan at tumbang preso.
01:52.3
Isang araw, nawalan kami ng pasok sa una naming subject sa hapon
01:57.5
dahil may bigla ang patawag ng lahat.
02:00.0
ang pulong ang aming punong guro sa mga guro.
02:04.6
Matatapos ang pulong sa ganap na ikatlo ng hapon.
02:08.3
Yan naman matagal kaming nakatambay sa labas ng silid aralan
02:11.2
at hindi namin magawang umuwi sa aming bahay.
02:16.5
Alauna pa lamang noon ng hapon
02:18.2
at medyo mahaba pa ang oras para sa huli naming subject.
02:23.4
Ang iba sa amin ay nagtungo sa library ng paaralan.
02:26.4
Ang iba naman ay nagkikwentuhan malapit sa lilim ng punong kahoy
02:30.7
samantalang ang iba naming kaklase
02:33.5
ay natulog sa tambayang kawayang upuan.
02:39.0
Inip na inip na ako ng mga oras na yun.
02:42.1
Mabuti na lamang at niyaya ako ng dalawa kong kaibigang
02:44.6
sina Patricia at Ilona
02:46.2
na maglakad-lakad sa may kakahuyan
02:49.0
at magpahangin na rin para makapagpatay ng oras
02:51.8
hanggang sa sumapit ng oras ng aming huling subject.
02:56.4
Nagsimula kaming maglakad-lakad
02:59.9
at hindi na kami nag-akit ng iba pa naming mga kaklase
03:03.0
dahil abala sila sa kanilang mga ginagawa.
03:07.9
Habang naglalakad-lakad kami
03:09.5
ay patuloy pa rin ang aming pagkikwentuhan
03:13.2
ukol sa aming mga takdang aralin
03:15.6
hanggang sa lumagpas na kami sa gawing ipunan
03:19.7
ng mga sinusunog na basura.
03:23.8
Hindi namin kaagad napansin
03:25.6
na may mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga
03:26.4
na nakalabas na pala kami sa hangganan ng paaralan.
03:31.6
Binaibay namin ang madamong daan
03:33.5
hanggang sa may masumpungan kaming
03:35.3
puno ng sampalok na hitik na hitik sa bunga nun.
03:40.3
Bigla kaming natakam dahil kitang kita pa lamang namin sa balat ng bunga
03:43.8
kung gaano ito kaasim.
03:47.9
Tamang tama dahil tagsibol ng bunga ng sampalok noong mga panahon yun.
03:53.0
May katabing bahay kubo ang naturang puno ng sampalok.
03:56.4
At sa masiding pagnanais na makakakuha ng bunga ay
04:00.3
niyugyug ni Patricia ang puno nito
04:03.3
kung saan dumagsak ang ilang papahinog na bunga ng sampalok na yun.
04:09.9
Agad ko namang inilahad ang palda ko para masalo ang mga nahulog na bunga.
04:15.6
Tuwang tuwa kami at hindi namin mapigilang mapahagik-hik
04:18.5
nang biglang may tumawag ng aming pansin.
04:23.5
May isang tinig ng matanda ang sumita sa amin nun.
04:30.8
Anong ginagawa niya dyan?
04:33.8
Tumigil si Patricia sa pagyugyug ng puno
04:36.2
at napako ang atensyon namin sa mantan ng babaeng nakadungaw sa bintana ng bahay kubo.
04:45.6
Tinanong niya kami kung bakit nangunguha kami ng sampalok na hindi man lamang kami nagpapaalam nun.
04:52.5
Bigla kaming nahiya at nakonsensya.
04:55.5
Kaya naman mabilis kami sa bintana.
04:56.4
Kaya naman namin humingi sa kanya ng paumanin.
04:59.5
Lalo pat nalaman namin na siya pala ang may-ari ng puno ng sampalok na yun.
05:06.5
Ibibigay na sana namin at isa sa uli sa kanya mga nakuha naming bunga pero
05:10.2
hinayaan na niya kaming kumuha ng mga sampalok.
05:15.6
Eksaktong nakaramdam pa ng pag-ihi ang kaibigan ko na si Leona.
05:20.4
Kaya naman hinanyayahan na kami ng matanda na pumasok sa loob ng kanyang kubo.
05:26.4
Pinaunlakan namin yun sa labis na hiya at pagsisisi sa ginawa naming kasalanan sa kanya.
05:35.0
Pumasok kami sa loob ng bahay at medyo bumigat ang pakiramdam ko.
05:40.8
Parang hindi ako mapakali at hindi ko rin maintindihan ang sarili ko nun.
05:46.6
Saglit na itinuro ng matandang babae ang palikuran kay Ilona.
05:51.5
At kasunod noon ay pinaupo niya kami sa upo ang may-ari sa kahoy.
05:56.4
Mukha namang mabait ang naturang matandang babae
05:59.1
at sa tansya ko noon ay nasa edad 70 na ito pero
06:03.0
kagaya ng iba, maliksi pa rin ang kanyang pangakatawan
06:08.2
at mukhang mas malakas pa siya sa kalabaw kung kumilos nun.
06:14.5
Tuwid na tuwid pa rin itong maglakad
06:16.2
at tila nag-iisa lamang siyang nakatira sa kubong yun.
06:22.9
Inalok niya kaming uminom ng palamig
06:24.7
at kumain ng biskwit.
06:27.8
Bagay na hindi namin tinanggihan.
06:32.6
Nagtungo siya sa may bahaging kusina at naghanda ng aming makakain noon.
06:38.1
Makalipas ang ilang sandali,
06:40.5
bumalik si Ilona mula sa palikuran noon.
06:44.7
Inilibot niya ang tingin bago bumaling ng atensyon sa aming dalawa.
06:49.6
Nagalak kami dahil pinagbigyan kami ng matandang babae na makakuha ng mga sampalok.
06:54.7
At nanggati niya si Ilona.
06:56.5
Kung ibang tao lang siya,
06:59.2
napagalitan na kami at naipatawag ang aming mga magulang sa ginawa naming pagnanakaw ng bunga
07:04.0
sa kanyang pagmamayaring puno.
07:09.2
Nagintay pa kami ng ilang sandali
07:11.1
at lumabas ang matandang babae mula sa kusina.
07:16.4
May hawak siyang tray na may lamang tatlong baso ng limunada noon.
07:21.4
Ibinigay niya sa amin ang bawat baso
07:23.3
at bumalik na muli sa kusina para kuhain ang mga biskwit na iyon.
07:29.7
Mukhang uhaw na uhaw si Patricia
07:31.7
at hindi na namin siya napigilan dahil
07:34.5
mabilis niyang tinungga ang limonada.
07:38.6
Samantalang kami naman ni Ilona
07:40.2
ay hindi kaagad nakainom noon dahil may
07:42.8
may naaamoy kaming masangsang na
07:45.7
nagmumula sa isang bukas na silid sa may gawing kaliwang bahagi
07:49.8
malapit sa may pintuan.
07:53.3
Nagkatinginan kaming magkakaibigan
07:55.8
at talagang malapit na kaming masukas sa matinding amoy noon.
08:01.0
Naglakaslo ba kong tumayo
08:02.2
nagtungo sa silid na may nakaawang na pinto.
08:07.4
Agad namang sumunod sa akin si Ilona at Patricia.
08:12.3
Bago ko pa maitulak ang pintuan
08:14.5
napansin ko na may pumasok na langaw sa loob
08:18.4
at lalong umalingasaw
08:21.0
ang malansa at amoy na bukas.
08:23.3
Ang mabubulok na bagay.
08:26.9
Pagkatulak ko sa pintunan
08:29.0
ay tumambad sa harapan ko
08:31.4
ang tila na aagnas na karne
08:35.5
na hindi ko mawari kung
08:45.2
Dahil kung kami ang tatanungin tatlo
08:47.1
parang katawan ng tao eh.
08:53.3
nilalangaw ang butas sa may bandang dyan.
08:58.2
Ganon din ang dibdib na puno ng sugat
09:00.5
at natutuyo ng dugunon.
09:05.6
Nagtakip ako ng bibig at ilong.
09:08.8
Nagtaasan na mga buho ko sa batok
09:10.9
at biglang nanlamig ang aking buong katawan.
09:16.1
Hindi ko maipaliwanag
09:18.0
ang matinding kilabot na bumalot sa aking buong katawan.
09:21.2
Sumagi sa isip ko na posibleng
09:24.7
ang matandang babae
09:25.9
ang pumatay sa naaagnas na bangkay ng tao.
09:31.2
At kung hindi kami aalis sa bahay kubo
09:33.4
ay maaaring patayin din niya kami magkakaibigan.
09:38.9
Senenyasan ko si na Patricia at Ilona
09:41.3
na tumahimik nun.
09:43.7
Maingat kaming lumabas ng silid na namumutla
09:46.4
sa sobrang takot.
09:49.2
Kaasa pagharap namin sa gawing kusina.
09:51.2
Nakalabas na ang matanda
09:54.0
na ilapag na niya ang mga biskwit sa lamesa nun.
10:00.6
Nanlilisik ang kanyang mga mata
10:02.7
habang naglalaway na parabang
10:05.8
parang asong nababaliw.
10:09.7
Matatalim na tingin ang pinukul niya sa amin
10:12.2
at mukhang hindi niya kami hahayaang mabuhay pa
10:14.8
pagkatapos naming madiskubre
10:17.6
ang bangkay sa may silid.
10:21.2
Rumihisto sa isip ko ang matinding panganib.
10:25.7
Kaya mabilis ko nanilingon ang tarangkahan ng pinto
10:28.3
at pinagtulungan naming magkakaibigan
10:31.7
na mabuksan ang pintuan na iyon.
10:35.2
Pinagpapawisan na kami ng malalamig
10:37.2
at talagang natataranta na ang isip ko
10:39.9
habang naririnig ko ang pag-angil ng matandang iyon.
10:45.2
Napagtagumpayan naming magkakaibigan
10:47.0
na mabuksan ang pintuan
10:48.1
at pagkatapos nun ay agad kami
10:53.6
Kumaripas kami ng takbo
10:55.1
at hindi na namin nilingon
10:57.3
ang nilalang na iyon.
11:01.7
Medyo nangangatog na ang mga tuhod namin
11:03.6
pero hindi kami tumigil sa pagtakbo
11:05.6
hanggang sa makarating kami
11:07.3
sa ipunan ng basura
11:08.6
ng aming paaralan.
11:11.9
Halos maputo lang hininga namin
11:13.4
sa sunod-sunod naming paghingal.
11:16.1
Kamuntik nang mawalan ng malay
11:18.3
dahil bigla siyang nahilo nun.
11:21.2
Naisip ko na baka may inilagay
11:24.3
na pampatulog ang matandang babae
11:26.2
sa ininom niyang limonada.
11:31.2
Nagpatuloy pa rin kami
11:32.2
sa paglalakad hanggang sa makarating kami
11:34.3
sa lugar na pinagpapahinga
11:35.9
ng mga kaklase namin.
11:39.6
nang makita ang aming presensya.
11:43.4
nang makita kaming mga namumutla
11:47.9
Biniro pa kami ni Albert
11:49.0
na aming kaklase.
11:49.9
Na para umano kaming nakakita ng multo.
11:54.9
Hindi ko na pinatulan
11:56.2
ang mga sinabi niya
11:57.0
at nanatili kaming tahimik
11:58.5
sa buong nangyari dahil
11:59.7
natakot kami na baka
12:02.1
hindi nila kami paniwalaan
12:03.6
at madamay pa na mapahamak
12:06.9
kung malalaman nilang nangyari.
12:12.7
dahil sa batang edad na rin nun.
12:17.3
Sumandal kaming magkakaibigan
12:18.9
sa kawayang upuan.
12:19.9
Kung saan mahangin
12:21.0
at malilong ang bahagin nyo.
12:23.9
Napagod kaming tatlo.
12:26.1
Halos nakatulog na kami
12:27.3
sa sobrang pagod.
12:29.7
Nagising na lamang kami
12:31.5
ng iba naming kaklase
12:32.6
at nabanggit nila
12:34.4
na dumating na ang aming guro.
12:37.5
Tumingin ako kay Patricia
12:40.8
na medyo gumanda na
12:42.0
ang pakiramdam niya
12:42.7
kaya naman nabunutan na ako
12:44.0
ng tinik sa lalamunan.
12:47.8
Sa uling subject namin
12:49.2
walang mga mga mga mga
12:49.8
mga mga mga mga mga mga mga mga mga
12:49.9
mga mga mga mga mga mga mga
12:50.2
ang nangyaring kakaiba
12:53.0
Umakto kami na parang
12:55.2
kahit na hindi mawala-wala
13:01.8
ang matandang yon.
13:08.1
sa may ipunan ng basura
13:09.3
kung saan pinagtapon
13:10.5
kami magkakaibigan
13:15.3
sa hindi kalayuan
13:16.3
ang isang lalaking
13:18.1
may dalang mga kahoy
13:19.9
Titig na titig siya sa amin
13:23.0
Kinabahan ako sa posibleng niyang gawin sa aming tatlo
13:27.0
Kung kaya't nagdumali kaming tumalikod at naglakad
13:30.1
Pero kinausap niya kami sa malakas na tinig
13:37.5
Nagpapasalamat umano siya at nakaligtas kami sa bahay ng matanda
13:42.4
Hindi na umano dapat pa kami nangahas na manguha ng bunga ng sampalok
13:47.7
At magtungo sa lugar na iyon
13:50.0
Dahil doon nakatira
13:53.0
Ang matandang aswang na bumibiktima umano ng mga taong nagagawin sa bahagin iyon
13:59.2
Tinanong ko siya kung sino siya
14:04.1
At nagpakilala ang lalaki bilang mga ngahoy na medyo malayo ang bahay
14:09.6
Sa gawing bahay kubo ng matandang aswang
14:12.1
Sa kanyang pagtatapos
14:15.7
Binalaan niya kami na huwag basta-basta mamasok ng bakura ng sino man na hindi namin kakilala
14:21.8
Dahil posibleng ikakapahamak yun ang mga buhay namin
14:25.8
At tigilan naman kaming magkaibigan
14:30.6
At bagya kami nagpasalamat sa kanya bago pa siya umalis
14:38.3
Ay hindi na ako makakakita pa ng ganun klaseng nila lang pero
14:44.1
Nung dumako ako sa ikaanak
14:45.7
Sa apat na baitang sa sekundarya
14:47.3
Muli akong binulabog ng ganitong uri ng nila lang
14:52.0
Sa isang nakakatakot na karanasan
14:56.6
Nagkayayaan kaming limang magkakaklaseng na magtungo sa aming kaklaseng si Eduardo
15:03.3
Nanguha kami ng saging at nagyuba kami
15:07.0
Pagkatapos ay namasyal kami sa mahabang kabukiran
15:10.6
At halos inabot na kami ng hapon bago kami nagdesisyong umuwi sa aming bahay
15:15.7
May kalayuan ang naturang bahay ng kaklaseng namin
15:21.0
At aabuti ng kalahating oras bago pa kami makarating sa isang tulay patungo sa kabilang bahayan
15:26.9
Magpapaalam na sana si Eduardo sa kanyang cuehing si Mang Lambert na
15:32.8
Ihaatid kami sa may tulay pasakay ng sasakyan sa kabilang bahayan pero
15:37.0
Nagtungo palang cuehing niya sa bahay ng kaibigan nito
15:40.5
At nakikipag inuman noon
15:42.8
Nung malaman ni Eduardo sa kanyang tiyahin ay nagawa niyang magtungo sa bahay ng kaibigan ni Mang Lambert noon
15:51.0
Sumunod naman kaming magkaklaseng kahit na may apat na kabahayan ang layo ng bahay nito
15:56.4
Pagkarating namin sa malit na kubo ng kaibigan ng kanyang cuehing
16:01.3
Ay naabutan namin ang apat na lalaking masayang nagiinuman
16:07.5
Nung makita si Eduardo ng kanyang cuehing ay kagaditong tumayo at tila namumula na sa kalasingan
16:12.8
Nabanggit ni Eduardo na kailangan na niya kaming maihatid palabas ng bukid dahil malapit ng gumabi
16:19.4
Nagkusang loob naman si Mang Lambert na ihatid kami sa balit
16:24.0
Sa tingin namin hindi na niya kayang maghatid dahil sa kanyang kalasingan
16:28.6
Biglang tumayo ang isa sa mga kainuman ng kanyang cuehing
16:33.7
At siya na mismo ang nagpresenta na samaan si Eduardo
16:38.5
Naihatid kami sa labas ng bukid na iyon
16:40.4
Noong una, ayaw pang pumayag ng tiyuhin niya dahil hindi niya lubos nakakilala ang lalaki niyo
16:48.3
Pero ipiniliwanag naman ang kaibigan ng tiyuhin ni Eduardo
16:52.4
Na mapagkakatiwalaan ang kaibigan niyang si Lauro kahit na iisang buwan pa lamang itong naniniraan sa bukid na iyon
17:02.3
Hindi na nakipagtalo ang tiyuhin ni Eduardo at hinayaan na niya itong sumama sa aming magkaklase
17:08.2
Nagumpisa na kaming magpasalamat at magpaalam sa tiyuhin at mga kainuman ito bago kami nagpatuloy sa paglalakad
17:18.2
Pasad alasing ko na noon ang hapon at medyo malapit na rin na dumilim
17:24.9
Nasa gawing likuran namin si Manong Lauro at mukhang tahimik lamang siya habang napakaingay naming magkaklasing, nagkakantsawan at nagtatawanan
17:33.7
Hindi pa man lang kami sumasapit sa may tulay ng
17:39.4
Makaamoy kami ng parang amoy ng langis
17:44.0
Medyo masangsang ang amoy nito
17:46.8
Kumpara sa mga langis na panghilot o panluto na nagmumula malapit sa aming magkakaibigan
17:56.7
Nung medyo natatanong na namin ang tulay
17:58.9
Nagtanong si Eduardo kay Manong Lauro kung saan ito nagmula
18:03.7
At kung paano nito nakilala ang kanyang tiyuhin
18:06.3
Hindi sumagot si Mang Lauro kung kaya't nilingon siya ni Eduardo noon
18:11.7
At ganoon na lang ang ikinagulat niya nang makita na nanlilisik ang mga nagbabaga nitong mga mata
18:20.2
Kumapalang kilay at tinubuan ng mabalahibong katawan
18:26.4
Mahaba din ang mga kuko nito
18:29.7
At nagkaroon ng mahahaba at mata
18:33.7
At talas ng mga ipin
18:34.8
Nalabas ang gambunga nga noon
18:37.4
Napatili ako nang makita ko na
18:41.1
Hindi tao ang nasa bandang likura namin
18:44.9
Nagumpisa kaming magkagulo at magsipagtakbuhan sa kung saan saang bahagi
18:51.1
Naghilahan kami ni na Patricia at Ilona
18:54.7
Hanggang sa makapagtago kami sa tabi ng mga puno ng saging
19:01.5
Maswerte naman na nakapagtago sa iba pang puno
19:03.7
Ang punong kahoy ang iba namin kaklase
19:05.4
Lumingon kami sa gawing palayan
19:08.3
At nakita namin si Mang Lauro na nagkahanap at may inaamoy sa bawat sulok
19:15.0
Medyo dumidilim na dahil unti-unting lumulubog na ang araw noon
19:20.5
Makalipas ang ilang sandali ay may hinila siya mula sa tabi ng puno ng saging
19:26.1
Hinila niya ang kwelyo ng damit ni Eduardo
19:30.1
At mang lalapain na niya ang kaklase namin niya
19:33.7
Nang biglang may tumarak na sibat sa dibdib niya
19:36.8
Nabitiwan nang nilalang si Eduardo at bumagsak sa pilapilan
19:41.9
Habang pilit na inaalis ang nakatarak na sibat sa kanyang dibdib
19:46.9
Nagulat kami at hinanap namin ang pinagmula ng sibat
19:51.6
Napansin namin na may lalaking yumakap kay Eduardo
19:55.2
Napagtantu namin na yon si Tio Melvin na kapatid ng kanyang tiyuhin
20:00.1
Isa-isang nagsipaglabasan si Pinagdibid
20:03.7
Nagkukubli ang puno ang iba pa naming mga kaklase
20:06.5
Kung kaya't sumunod na rin kaming lumabas sa pinagtataguan namin
20:10.6
At lumapit kami kay Eduardo noon
20:13.2
Hindi pa rin nakakabango ng nilalang
20:17.5
Hanggang sa tuluyan na itong hindi makagalawa
20:21.5
Tinulungan naman kami ng kapatid ng tiyuhin ni Eduardo na makalabas sa bukid noon
20:27.1
Dumerecho kami sa tulay sa tulong ni Mang Melvin na may hawak na gaserang ilawan
20:33.7
Mahigit kumulang isang oras kaming naglalakad bago kami lumagpas sa tulay
20:37.9
Dumaan kami sa bakanting liblib na lugar
20:41.4
Kasunod noon ay nakakita na kami ng highway kung saan marami nang nakaabang na masasakyan
20:47.4
Tulala kaming sumakay na magkakaibigan sa pampasaherong jeep na yon
20:53.4
Nagpasalamat kami sa kabutiang ginawa ni Mang Melvin para mailigtas kami sa nilalang
20:59.6
Kayon din sa pag-iimita sa amin ni Eduardo
21:03.7
Bago kami tuluyang pubasok sa loob ng sasakyan at tumalis sa lugar na yon
21:07.9
Noong sumunod na araw
21:11.0
Nakausap namin sa paaralan si Eduardo
21:14.3
Bagamat hindi niya mabanggit o hindi niya masabi kung nasaan na ang katawan ng nilalang
21:20.5
Inilahad naman niya sa amin ang mga nangyari matapos silang makauwi ng bahay ng kanyang tiyo Melvin
21:27.7
Batay sa salaysay niya
21:32.4
Nagulat na lamang si Mang Melvin na nangyari na nangyari na nangyari na nangyari na nangyari na nangyari na nangyari na nangyari na nangyari
21:33.7
At kamuntik pang mapaaway si Mang Lambert noong kumpirmay niya sa kaibigan niyang si Paeng
21:47.3
Na ganun talaga itong nilalang na yon
21:51.0
Wala naman palang kalam-alam si Mang Paeng na aswang si Manong Lauro dahil wala naman daw siyang nakikitang kahina-hinala sa mga ikinikilos nito pero
22:00.5
Nung dumating yon sa kanilang lugar
22:03.7
Halos araw-araw na napapabalitaang
22:07.2
Nangangawala ang mga kambing at kalabaw na alaga ng mga kalapit bahay
22:11.7
Nung sumapit ang gabi ay laking gulat nilang mag-anak ng
22:18.0
Sumalakay ang ilang kamag-anak ni Manong Lauro sa kanilang bakuran
22:22.9
Papatay naman nila si Mang Lambert
22:26.2
Naghamon pa ng away ang ama at asawan ni Mang Lambert noon
22:31.3
At unti-unti umanong nagbabago ang mga anyong nila
22:36.0
Namumula mga mata
22:40.3
Unti-unting nagkakaroon ng kakaibang balahibo sa katawan
22:44.8
Pero nilabas sila ni Mang Melvin at may hawak na buntot pagi at itak
22:51.4
Samantalang si Mang Lambert ay may hawak na manginunting at asin
22:58.0
Pinagtangka nila ang angka nito kung magpapatuloy sa pagbabalik
23:01.3
At pagbalakin silang patayin
23:03.5
Ay hindi sila magdadalawang isip na patayin silang lahat
23:07.9
Katulong ang mga kalapit bahay
23:11.1
Naalarma ang ama at asawan ni Mang Lauro kung kaya't minabuti nilang umatras
23:17.2
Pero binalaan nila si Mang Lambert na darating umanong araw
23:22.0
Na magbabalik sila at uubusin ang lahat ng lahi nito
23:26.7
Bilang gantesa nangyari kay Mang Lauro
23:31.3
Bago sila tuluyang umalis
23:33.9
Gumuhit ang kilabot sa buong katawan namin
23:38.1
Nabahala kami sa kaligtasan ng pamilya ni Eduardo
23:41.9
Hanggang sa nabalitaan na lamang namin na nag-alsabalutan na sila at ng ibang bayan
23:47.6
Hinding-hindi na namin sila nakita pagkatapos ng isang linggo
23:52.2
At wala na rin kaming nabalitaan sa kanila
23:55.3
Hanggang sa makatapos kami sa sekundarya
23:58.2
At hindi na namin sila nakita pagkatapos ng isang linggo
24:01.3
Medyo nalungkot lamang kaming magkakaibigan dahil hindi na namin nakita pa si Eduardo
24:05.2
At kahit nagkaroon kami ng school reunion
24:08.7
Wala na rin kaming naging komunikasyon
24:12.2
Sa kaibigan namin na iyon
24:31.3
At narinig kami sa isang kapas na panahon
24:33.1
At narinig kami na mag-industry na or気so-ashtate
24:35.5
Samaya helping buhay ang lahat ng magneto
24:38.0
At masando ako saquency Morgen ng may makatasapa
24:41.7
Nasa pulak ang ailing daglang mga mga narμong apostle
24:45.5
Bang maliit ang mga salaman
24:47.2
Habang agadEEna sasabang iyon
24:49.1
Mabuti ang labahan kay mga manétais na mga kemol
24:52.9
Sa kaibigan ofang maliit na pagkal smaller
24:55.4
At ang pagkakatapos nesabik
24:56.5
At ang magkakipal
