* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in
the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider
becoming a patron
to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com
00:00.0
Dito sa Papadudod Stories, ikaw ay hindi nag-iisip.
00:06.9
Ang paralan ng isa sa mahalagang lugar sa ating lipunan.
00:11.7
Ito ang nagsisilbing pangalawang tahanan ng mga kabataan.
00:16.4
Dito ay marami silang natututunan at nagiging daan din ito upang mas malinang ang kanilang kakayahan at talento.
00:25.0
Ngunit hindi nalingid sa atin ang mga kwento ng katatakutan.
00:28.8
Na bumabalod sa mga eskwelahan.
00:34.1
Magagawa mo bang mag-aral sa isang paaralaan kung pinamamahayan ito ng isang nilalang?
00:40.2
Na walang ibang nais, kundi ang kasamaan.
00:47.4
Bago ko simulan ng aking pagkwento ay gusto ko munang sabihin na fan na fan mo ako, Papadudod.
00:53.7
Isa rin po pala ako sa mga nag-order sa inyo ng computer set.
00:57.2
At hanggang ngayon ay nagagamit ko pa rin siya ng anak ko.
01:01.4
Salamat sa Papadudod Computers.
01:04.8
Itago niyo na lamang po ako sa pangalan na Rian.
01:08.0
36 years old na ako sa ngayon at meron ng sariling pamilya.
01:12.6
Plain housewife ako kaya madalas ay nasa bahay lamang ako.
01:17.4
Isa sa habi ko ang makinig sa mga sulat na binabasa mo sa channel mo, Papadudod.
01:23.2
Ito palang ikukwento ko ay nangyari noong nag-aaral pa lamang ako.
01:27.2
Sobrang tagal na pero until now ay naaalala ko pa rin ang lahat ng mga nangyari.
01:35.5
Talagang hindi ko yun makakalimutan kahit pa siguro hanggang sa pagtanda ko.
01:41.4
Naikwento na rin ito sa asawa ko at sa mga anak ko.
01:45.2
Kahit sila ay natakot ng marinig ang pangyayaring yun sa buhay ko, Papadudod.
01:50.6
Noong nag-aaral ako ng elementary ay masasabi ko na masayahin akong bata.
01:56.2
Marami akong mga kaibigan.
01:57.2
At hindi ako nawawala sa honor.
02:01.1
Hindi naman sa pagmamayabang pero totoo po yan.
02:04.7
Sa private school pala ako nag-aaral ng elementary, Papadudod.
02:09.7
Hanggang first year high school ako ay sa private ako pumasok.
02:15.5
Pero ng malugyang business.
02:17.9
Nang mga magulang ko at kinailangan ni Papa na maghanap ng trabaho ay doon na nagbago ang buhay namin.
02:25.4
Tatlo pala kaming magkakapatid.
02:27.2
At lahat kami ay lumipat ng public school dahil sa kailangan naming magtipid.
02:33.3
Kundi ay wala na kaming makakain.
02:36.2
Hindi naman naging problema sa akin ang paglipat ng school kasi ako yung klase ng bata na mabilis makapag-adjust.
02:43.5
Hindi rin ako hirap na makipagkaibigan kasi friendly ako.
02:48.1
First week ko pa lamang sa bago kong school ay meron na agad akong mga kaibigan.
02:53.9
Nagpakitanggilas din agad ako sa seksyon namin na talagang isa ako.
02:57.2
Sa mga naging active kapag merong recitation.
03:01.6
Mabilis na nag-sync in sa utak ko ang sitwasyon ng pamilya namin.
03:06.6
Na hindi na kami kagaya ng dati na maraming pera.
03:10.4
May pera pa naman kami kahit na wala yung business ni na mama at papa pero hindi na kasing sagana noong dati.
03:17.7
Saka kinausap din kami ni na mama tungkol sa bahay na yon.
03:21.3
At lahat kaming magkakapatid ay naiintindihan ang sitwasyon namin.
03:27.2
na nilipatan ko ay nagtanong ako sa mga naging kaibigan ko kung meron bang horror story sa school na yon.
03:35.3
Mahilig kasi talaga akong makinig sa mga nakakatakot na kwento kasi favorite kong movie ay horror.
03:42.0
Ang sabi ng dalawa kong kaibigan na sina Althea at Rika ay meron daw white lady sa may CR ng mga babae.
03:49.6
Yung malapit sa may library.
03:51.7
Sa library naman daw ay may nagmumultong mga sundalong Japon.
03:55.4
Marami raw kasing namatay.
03:56.9
Sa pinatayuan ng school namin noong panahon ng mga Japon kaya marami rin ang nagmumulto roon.
04:03.0
Hindi na bago sa akin ang ganong kwento sa isang school, Papa Dudut, kahit doon sa dati kong eskwelahan,
04:09.2
ay sinasabing maraming namatay doon noong panahon naman ng mga Kastila.
04:14.1
Pero kahit isang beses ay wala naman akong nakitang multo.
04:18.0
Doon naman sa school ko noong elementary ang sabi ay dati raw yung sementeryo kaya marami rin kaluluwa ang pagalagala.
04:25.3
Pero kahit medyo gasgas na ang ganong kwento tungkol sa school ay nag-e-enjoy pa rin akong makinig ng mga ganon.
04:33.2
Dahil nga sa parang ganon palagi ang kwentong naririnig ko sa mga school ay hindi ako tinatablan ng takot.
04:40.3
Nagpupunta rin ako sa library at sa girls' CR pero wala naman akong nararamdaman akong ano-ano.
04:48.2
Sa totoo lang ay medyo malakas ang pakiramdam ko sa mga ganyan.
04:52.2
Hindi ko alam kung bukas ba ang third eye ko.
04:55.3
O talagang madalas lamang akong makakita.
04:58.7
Share ko lang din yung nangyari noong namatay ang tito ko na kapatid ni Papa.
05:04.1
Sa buro line nakita ko yung multo ng tito ko na nakatayo sa gilid ng kanyang kabaong.
05:09.3
Yun ang first time na nakakita ako ng isang kaluluwa, Papa Dudot.
05:14.4
Takot na takot ako ng time na yun lalo na at alam ko napatay na yung nakita ko.
05:19.7
Sobrang takot ko pa nga ay nilagnat ako ng malalak kinabukasan.
05:26.9
Hanggang sa napansin ko na simula noon ay mas naging malakas ang pakiramdam ko sa mga multo.
05:32.0
Kung minsan ay nakakakita din ako.
05:34.6
Unti-unti ko nang tinanggap ang kakaiba kong kakayahan na yun.
05:37.2
Pero hindi ko yun sinabi sa mga taong hindi ko kilala.
05:42.8
Tanging ang pamilya ko lamang ang nakakaalam.
05:46.6
Natatakot din kasi ako na baka isipin nila na ang weird ko o kaya ay gumagawa lamang ako ng kwento para maging kakaiba ko.
05:53.5
Doon naman sa school na nilipatan ko.
05:55.7
Wala akong nararamdaman na kakaiba.
05:58.0
Wala rin akong nakikitang multo o kung anong elemento.
06:01.5
Kaya alam ko na hindi totoo yung sinasabi sa akin nila Althea at Rika.
06:05.8
Hindi ko na lamang sinasabi sa kanila kasi baka mag-iba ang tingin nila sa akin papadudot.
06:11.3
Naging okay naman ang second year high school life ko sa school na yun.
06:16.8
Nagpapasalamat ako na walang nangugulong kaluluwa sa akin at winish ko na sana'y wala hanggang sa makatapos ako ng high school.
06:25.9
Kahit naman meron akong kakayahan na ganito, mas gusto ko pa rin na hindi ako makakakita o makakaramdam kasi medyo matatakotin ako.
06:34.9
Tanggap ko na pero sa totoo lang, kung papipiliin ako ay gusto ko nang mawala itong kakayahan ko na ito sa akin papadudot.
06:43.5
Nasanay na rin kami ng pamilya ko sa pagbabagong nangyari sa buhay namin.
06:48.6
Kahit paano'y nakapag-adjust na kami.
06:51.2
Alam namin na malayo na ang buhay namin ang time na yon sa buhay namin.
06:55.3
Pero hindi pa rin kami nawawala ng pag-asa.
06:59.8
Nababalik kami sa dati.
07:01.8
Masipag namang magtrabaho si Papa.
07:04.2
Si Mama naman ay nagtayo ng small business na kahit nasa bahay lang siya ay kumikita pa rin siya ng pera kahit napapaano.
07:13.4
Hindi rin kasi sanay si Papa na hindi siya nakakatulong kay Papa sa pagpapasok ng pera sa family namin.
07:20.4
Ngunit lahat ay nagbago noong nag third year high school na ako.
07:24.7
At hindi rin kami nagpapasok ng pera sa family namin.
07:25.3
At nagugat yon sa classroom kung saan ako napunta ng year na yon papadudot.
07:31.4
Si Rika lang palang naging classmate ko sa section na napuntahan ko noong third year.
07:36.5
Si Althea ay sa ibang section.
07:39.0
Kaya kami palagi ni Rika ang magkasama.
07:42.3
Sa first day sa unahan kami upo ni Rika.
07:45.9
Gusto ko kasi talaga na doon ako para mas naiintindihan ko ang sinasabi ng mga teacher namin.
07:51.2
Isa rin sa maganda sa classroom na yon ay meron yung sariling CR.
07:55.3
Hindi na namin kailangan na magpunta sa CR sa school na para sa lahat ng student na nag-aaral sa school na yon.
08:03.6
Yun nga lang ay dagdag linisin sa mga cleaners.
08:07.0
Sayang no? Hindi natin kaklase si Althea?
08:11.0
Sabi ko kay Rika.
08:12.9
Eh kasi naman hindi niya ginalingan kaya hindi natin siya kasama sa first section.
08:17.8
Puro kasi lakwa, chat, crush ang babaen yun eh.
08:20.7
Pabirong wika pa ni Rika.
08:24.2
Mas masaya sana kung kasama natin siya.
08:28.0
Nami-miss ko tuloy siya.
08:29.8
Malungkot kong wika.
08:32.5
Kung makamiss ka naman parang nasa ibang bansa si Althea eh.
08:36.0
Nandito lang naman siya sa school natin.
08:38.3
Hayaan mo mamayang break time ay pupuntahan natin siya sa classroom nila.
08:42.3
Ang sabi pa ni Althea.
08:44.6
After ng first week namin ay binago na ng advisor namin ang seating arrangement namin ng mga kaklase ko.
08:51.2
Ginawang alphabetical order kaya napunta ako.
08:53.6
Sa huling row at doon pa sa pinakasulok na katabi ng CR.
08:58.1
Nagkalayo rin kami ni Rika pero ayos lang.
09:00.7
At least magkasama kami sa isang classroom.
09:04.5
Simula nang maupo ako sa pinakahuling row ay nagkaroon ako ng kakaibang pakiramdam sa classroom namin papadudot.
09:12.3
May nafeel ako na parang may kasama kami sa classroom na hindi tao.
09:17.2
Hindi ko nga lang matukoy kung ano o sino siya.
09:20.0
Noong una kasi hindi ko pa siya nakikita papadudot.
09:23.6
May mga pagkakataon din na may nararamdaman akong parang nakatingin sa akin at feeling ko ay nandun siya sa may CR.
09:30.6
Kung minsan kasi may kaklase kami na kapag gumagamit ng banyo ay nakakalimutan nilang isarado yun.
09:37.9
Kapag nakabukas yung pinto ng CR, sa classroom namin ay saka ko yun nararamdaman papadudot.
09:46.2
Hindi ko na lamang pinapansin noong una kasi alam ko na may something talaga sa classroom namin.
09:52.3
May nakapagsabi kasi.
09:53.6
May nakapagsabi kasi sa akin na kapag nararamdaman o nalaman ng isang kaluluwa o kung anumang nilalang na nararamdaman at nakikita mo sila ay guguluhin ka nila.
10:04.0
Yun din talagang ginagawa ko dati pa kapag may kakaiba akong nafeel sa isang lugar.
10:10.3
Noong una ay kayang-kaya kong dedmahin yung kakaiba akong nararamdaman sa classroom namin papadudot.
10:16.9
Hindi pa ako naapektohan noon mentally and physically.
10:20.3
Kung bagay naisip ko na baka simpleng kaluluwa lamang yun.
10:24.3
Lalo na at hindi ko naman siya nakikita.
10:27.6
Ang ginagawa ko na lang din ay hindi ako nagpapaiwan ng mag-isa sa aming classroom.
10:32.8
Yun talagang iniiwasan ko.
10:35.0
Baka kasi kung ano ang mangyari sa akin at makita ko kapag dumating ako sa ganong klase ng sitwasyon.
10:42.1
Ang buong akal ako ay makakaya kong dedmahin na lamang ang mga nararamdaman kong kakaiba sa classroom namin.
10:49.4
Pero mali pala ako papadudot.
10:51.7
Nagkamali ako namin nalit kong masyadong kakaiba.
10:53.6
Yung nila lang na naroon.
10:55.5
Dumating na sa point.
10:57.0
Na kapag pumapasok ako sa classroom namin ay mabigat na kaagad ang pakiramdam ko.
11:02.5
Yung parang ayoko nang pumasok kaya lang ay hindi naman pwede kasi doon ako nag-aaral.
11:07.5
Napapansin ko rin na palagi akong inaanto kapag nandun ako sa classroom na yun.
11:12.1
Lalo na kapag may teacher na nagtuturo sa amin.
11:15.7
May isang beses pa nga na hindi ko na kinaya at nakatulog na talaga ako.
11:20.7
Napagalitan pa nga ako ng teacher na nagtuturo sa amin.
11:23.6
Kasi wala raw akong respeto sa kanya.
11:25.8
Kasi tinulugan ko siya.
11:28.6
Hoy Rian, anong nangyari sa iyo kanina?
11:31.6
Uyat ka ba at tinulugan mo si ma'am?
11:33.8
Tanong sa akin ni Rika nang makaalis na ang teacher namin.
11:37.3
Hindi naman maaga akong natulog kagabi kasi alam kong may pasok tayo.
11:41.2
Ewan ko ba pero one week na rin kasi akong palaging inaantok dito sa classroom natin.
11:47.3
Baka naman buntis ka.
11:48.4
Yung nanay ko kasi nung nabuntis sa bunso kong kapatid ay palaging tulog.
11:52.6
Palaging inaanto.
11:55.8
Baliw paano ako mabubuntis?
11:57.6
E wala akong boyfriend.
11:58.8
Saka ang bata ko paano?
12:00.3
Grabe ka naman mag-akaw sa sakin.
12:03.9
Aba, maalay ko ba kung meron kang secret boyfriend tapos hindi mo sa amin sinasabi.
12:11.0
Alam mo, walang sense yung sinasabi mo.
12:14.4
Hayaan mo, hindi na mauulit yung nangyari kanina.
12:17.1
Ang hirap namang maging antukin.
12:19.1
Napagbibintangan na buntis.
12:21.1
Natatawa kong uyka.
12:22.2
Pero kung buntis ka, sabihin mo sa akin ha.
12:28.9
Itinanggi ko kay Rika na buntis ako kasi wala namang katotohanan yun.
12:33.6
That time ay hindi ko pa napagdududahan na merong kinalaman yung nilalang
12:37.5
na nasa classroom namin sa mga kakaibang nangyayari sakin.
12:41.7
Ang nasa isip ko pa nga noon ay baka meron akong sakit na kung ano.
12:46.3
Natatakot lamang ako na magsabi sa mga magulang ko at baka dalhin pa nila ako sa ospital.
12:50.9
Alam ko nagkagasap.
12:52.2
Masas pa kami kapag pinatingin ako sa doktor.
12:56.3
Naisip ko na saka ako na lang sasabihin sa pamilya ko kaya hindi ko na talaga kaya o may mas malalapang nangyari sa akin.
13:04.5
Kaya ko pa naman kasi yung palaging inaantok at pagbigat ng feeling palang naman ang madalas kong nararamdaman kapag nandun ako sa classroom namin.
13:14.4
Ang akala ko ay mga ganong bagay lamang ang mararamdaman ko o papadudot.
13:20.3
Pero habang tumatagal ay palala ng palalang mga nangyayari at hindi ako naging handa.
13:26.9
Isang hapon last subject na namin at uuwi na kami.
13:30.7
Gusto ko nang makauwi agad noon sa bahay namin kasi meron akong pinapanood na anime sa hapon.
13:37.1
Ilang minuto na lamang ay matatapos na ang klase namin ng maramdaman ko.
13:41.8
Yung feeling na may nakatingin sakin.
13:44.4
Napatingin ako sa nakabukas na pinto ng CR at malakas talaga ang pakiramdam ko
13:48.6
na nandun ang nilalang na yon papadudot.
13:52.4
Nang tumingin ako sa may CR ay nahilo ako at para akong masusuka na hindi ko maintindihan.
13:58.8
Ang ginawa ko ay tumayo ako para isarado yung pinto ng CR.
14:03.4
Pero bago ko pahawakan yung doorknob ng pinto ay bigla yung sumarado ng sobrang lakas
14:08.9
na parang merong tao na nagtulak ng pinto.
14:12.7
Nagulat at napasigaw ako ng malakas kaya nakuha ko ang atensyon ng lahat ng nasa classroom.
14:19.2
Lahat ay nakatingin sakin.
14:21.7
Ala, papansin! Sabi ng isa naming kaklase na lalaki.
14:26.1
Rian, bakit ang lakas mo magsarado ng pinto ng CR?
14:29.9
Sumisigaw ka pa sa oras ng klase ko.
14:32.5
Huwi ka ng teacher namin.
14:34.9
Ma'am, isasarado ko po kasi sana yung pinto ng CR pero biglang sumarado ng malakas.
14:39.8
Kahit na hindi ko pa hinahawakan yung doorknob, paliwanag ko sa nanginginig na boses.
14:46.6
At paano naman magsasarayan?
14:48.6
Kaya nang kanya eh wala namang tao sa loob.
14:51.4
Bumalik ka na sa upuan mo, singhal ng teacher namin.
14:55.4
Pagbalik ko sa upuan, ay nanginginig pa rin ako.
14:59.2
Hindi ko kasi alam kung papaano sumarado ng ganon kalakas yung pinto kahit na hindi ko pa yun nahahawakan.
15:06.3
Imposible na may malakas na hangin na pumasok sa bintana ng banyo.
15:11.2
Sobrang imposible noon kasi bukod sa maliit lang ang bintana sa CR namin sa classroom
15:16.8
ay may pader sa harap.
15:18.6
Kaya wala talagang malakas na hangin na pwedeng pumasok doon papadudot.
15:28.1
Nang mag-uwian na kami ay kinantsawan ako ng mga lalaki kong kaklase na papansin ako.
15:34.6
Hindi ko na lamang sila pinansin kasi alam kong hindi yun totoo.
15:38.4
Mabuti na lang at sinaway ni Rika yung mga kaklase ko na tigilan ako.
15:42.4
Magkasabay na kaming naglakad pa uwi ni Rika.
15:45.2
Tinanong niya kung ano ba talaga ang nangyari kanina at bakit ko...
15:48.6
sinarado yung pinto ng banyo ng gano'ng kalakas.
15:52.2
Promise Rika, hindi ko pa nahahawakan yung pinto tapos sumarado na lang.
15:57.4
Kaya nga ako sumigaw kasi nagulat ako eh, ang sabi ko kay Rika.
16:01.9
Eh paano naman yung sasarado kung walang tao sa loob?
16:06.5
Ang natatawang turan ni Rika.
16:09.4
Pwede, pwedeng multo, sambit ko.
16:13.4
Ha, nagjojoke lang ako no, wala namang multo sa classroom natin, ang sabi ni Rika.
16:18.6
Hindi na lamang ako nagsalita papadudot.
16:21.5
Mas pinili kong huwag sabihin kay Rika na meron akong nararamdaman kakaiba sa classroom namin.
16:26.6
Baka kasi hindi siya maniwala sa akin o kaya ay matakot siya kung sakali na maniwala siya sa akin.
16:32.8
Doon ko na rin naisip na baka yung mga nararamdaman ko sa katawan tulad ng pagkahilo at kung ano-ano pa ay dahil sa nilalang na naroon sa aming classroom.
16:43.0
Sa naisip ko na yun ay kinabahan at natakot ako para sa aking sarili.
16:47.6
Doon ko rin naisip na rin na baka yung mga nararamdaman ko sa katawan tulad ng pagkahilo at kung ano-ano pa ay dahil sa nilalang na naroon sa aming classroom.
16:48.6
Doon ko rin na realize na alam ng nilalang na yun na nararamdaman ko siya kaya ginagambala niya ako.
16:55.2
Mas nakakatakot pala kapag hindi mo alam kung sino ang kalaban mo papadudot.
17:00.1
Wala kong alam sa kung ano nga ba ang pwede niyang gawin sa akin.
17:03.4
Medyo paranoid na rin ako ng time na yun at kung ano-ano ang pumapasok sa isipan ko.
17:08.5
Pag-uwi ko sa bahay ay naging okay na ang pakiramdam ko pero hindi pa rin nawala sa dibdib ko ang takot lalo na at kinabukasan ay pagpasok na naman sa eskwelahan ang gagawin ko.
17:18.6
Kung pwede nga lang na huwag na akong pumasok ay ginawa ko na o kaya ay lumipat ako ng school.
17:24.8
Pero kung papayagan ako ni na mama na lumipat ng school ay gaano naman kasigurado na walang manggagambala sa akin sa lilipatan ko.
17:32.3
Baka nga mas matindi pa ang mangyari sa akin sa school na malilipatan ko papadudot.
17:37.8
Hindi ko nalang pinahalat na akin na mama na meron akong problema.
17:41.3
Alam ko na lahat sila ay may kanya-kanya ring iniisip at ayaw ko nang makadagdag pa sa kailangan nilang isipin.
17:47.7
Pati ang pagtulog ko ay naapektuhan na sa mga nangyayari sa akin papadudot.
17:52.9
Kung dati maaga akong nakakatulog ay nag-iba na yon simula ng gabing yon.
17:57.5
Palagi na akong nakakatulog ng madaling araw.
18:00.6
Kuminsan pa nga ay paputol-putol ang tulog ko kaya mas lalo akong inaantok kapag nasa school ako.
18:07.8
Nilalabanan ko na lamang ang antok at sure ako na mapapagalitan ako ng teacher namin kapag naulit yung nakatulog ako.
18:15.5
Magkakaroon na naman ang dagdag na pangkatulog.
18:17.7
Nakakantsaw sa akin ang mga kaklasikong buli.
18:21.8
Hindi naman palaging may nararamdaman ako sa classroom namin.
18:25.2
May mga araw din na normal ang lahat.
18:27.5
At kapag ganun ay talagang nagpapasalamat ako sa Diyos.
18:31.0
Pero hindi pwedeng wala akong mararamdaman kada linggo.
18:34.9
Pilit meron papadudot.
18:37.6
Kagaya na lamang nang nangyari sa akin noong religion subject namin.
18:43.0
Tuwing umaga ng Friday ay yon ang aming first subject.
18:47.7
Habang kumakanta kami ng isang church song, sa gitna ng pagkanta namin ay may narinig akong tumatawa.
18:54.3
Nawawala yung tawa tapos ay makikinig ko na naman.
18:57.7
Nagtataasa ng balahibo sa braso ko sa tawa na yon.
19:01.3
Malaki ang boses niya at parang sa isang demonyo.
19:04.4
Yung parang umieko at nanggagaling sa loob ng malalim na balon.
19:09.3
Parang ganun yung tawa na paulit-ulit kong naririnig ng time na yon papadudot.
19:15.1
Pinilit kong huwag pansinin yung tumatawa.
19:17.7
Nag-concentrate ako sa pagkanta ng church song.
19:21.4
Habang kumakanta ako ay biglang nagdilemang paningin ko.
19:24.5
Feeling ko ng sandaling yon ay nakalutang ako sa kalawakan.
19:28.6
Hindi ko alam kung anong nangyayari sa paligid ko.
19:31.8
Naging blanco rin ang emosyon ko.
19:34.2
Wala akong nararamdaman na kahit na ano.
19:37.2
Pagbalik ng malay ko ay nakatingin na ang lahat sa akin.
19:41.1
Paulit-ulit na tinatawag ng sister na siyang teacher namin sa religion ang pangalan ko at halatang galit siya.
19:47.7
Bakit po ang naguguluhan kong tanong?
19:51.4
Anong bakit riyan? Bakit tumatawa ka habang kumakanta kami?
19:55.1
Anong nakakatawa?
19:56.8
Tanong ni sister na halatang pinipigilan ng galit.
20:00.3
Sister, hindi po ako tumatawa. Pagkakaila ko.
20:04.4
Nagsisunungaling ka pa. Lahat kami rito narinig kang tumatawa.
20:08.3
Makakarating ito sa advisor mo.
20:10.5
Hindi dapat pinapalagpas ang ganyang klase ng behavior ng isang estudyante.
20:14.7
Turan pa ni sister.
20:15.8
Takantaka ako ng time na yon kasi hindi ko natatandaan na tumatawa ako habang kumakanta kami.
20:23.2
Ang alam ko ay merong nakakatakot na tawa akong naririnig pero hindi ako yon papadudut.
20:28.7
Wala sa pagkatao kong tumawa ng walang dahilan lalo na sa gitna ng pagkanta sa loob ng simbahan.
20:35.7
Tinutuon naman ni sister ang sinabi niyang isusumbong niya ako sa advisor namin.
20:40.3
Pero ma'am, hindi ko po talaga natatandaan na tumatawa ako noon.
20:46.7
Rian, marami na nakakita. Tatanggi ka pa ba?
20:50.2
Ang mabuti pa ay isama mo ang mama at papa mo bukas dito sa school.
20:54.0
Bago magstart ang first subject ninyo ay kailangan ko silang makausap.
20:58.0
Doon tayo sa guidance office maguusap.
21:00.4
Ang sabi pa ng advisor namin.
21:03.0
Wala na akong nagawa kundi ang tanggapin na lamang ang mga nangyari papadudut kahit alam ko sa sarili ko na wala akong kasalanan na kailangan ko pa rin papuntahin si na mama sa school.
21:13.0
Kinausap ko si Rika at kahit siya ay sinabi na tumatawa.
21:15.8
Awa talaga ako habang kumakanta kami noong religion subject.
21:20.5
Doon ko na-realize na baka noon ay parang na-block out ako ng sandaling yun nangyari kaya wala akong alam.
21:26.7
Mas lalo kong natakot kasi nagkaroon ako ng hinala na merong kinalaman doon.
21:31.9
Yung nilalang na nasa classroom namin.
21:35.1
Medyo nagkaroon ako ng alinlangan na sabihin kay mama na kailangan niyang magpunta sa school dahil kakausapin siya ng advisor ko papadudut.
21:43.8
Alam ko kasi na araw-araw siyang pagod tapos ay binigyan ko pa siya ng problema.
21:51.5
Pero wala naman akong choice kundi sabihin sa kanya kasi baka hindi ako tanggapin sa school kapag hindi siya nagpunta sa eskwelahan.
22:00.4
After namin maghaponan habang naghuhugas si mama ng mga plato ay doon ko sinabi sa kanya.
22:06.7
Nagulat siya at tinanong niya kung ano ang ginawa ko at bakit kailangan siyang makausap sa school.
22:13.8
Malalaman din naman ni mama ang lahat kaya sinabi ko na sa kanya.
22:17.7
And explain ko sa kanya na hindi ko yung ginawa kahit lahat ay sinasabi na ginawa ko yun.
22:25.5
Naguguluhan ako, hindi kita maintindihan. Ang sabi mo ay hindi mo ginawa pero lahat ay nakitang ginawa mo, Rian.
22:31.3
Huwag mo nang pasakitin ang ulo ko, please.
22:33.4
Ang sabi pa ni mama, ma? Feeling ko kasi ay may multo o kung anong entity doon sa classroom namin.
22:44.3
Nararamdaman ko na meron. Alam mo naman ang malakas ang pakiramdam ko pagating sa ganyan, hindi ba?
22:50.0
Kanina habang kumakanta kami ng church song ay nagdilim ang paningin ko at hindi ko na alam ang nangyari sa paligid ko.
22:56.5
Feeling ko ay kinontrol ako ng nilalang na yun nang hindi ko alam.
23:00.2
At siyang dahilan kung bakit ako tumawa, mahabang paliwanag ko.
23:04.9
Nakita ko ang kaba at takot sa mukha ni mama at napakaswerte ko kasi naniwala siya sa akin.
23:10.9
Siguro ay alam niya rin na hindi ko yun gagawin kasi kilala.
23:13.8
Huwag daw akong mag-alala kasi kakausapin niyang advisor ko bukas.
23:19.0
Kailangan daw nitong malaman na may ganun akong kakayahan para maintindihan nito.
23:23.7
At para makumbinsin namin ito na hindi ko talaga yun ginawa, papadudot.
23:28.2
The next day, kasama kong nagpunta sa school si mama.
23:31.1
Dumiretsyo kami sa faculty room at nandoon ang advisor ko.
23:34.3
Pumunta kaming tatlo sa guidance office at kinausap na kami ng guidance counselor ng aming school.
23:40.3
Tinanong ako kung bakit ko yun nagawa at ang sabi ko ay hindi ako aware.
23:43.8
Na ginawa ko yun.
23:45.6
Doon na sinabi ni mama ang kakaiba kong kakayahan.
23:48.2
Sinabi niya na bukas ang third eye ko at sinabi rin niya na sinabi ko sa kanya na meron akong nararamdaman na nila lang sa classroom namin.
23:56.0
Gaya ng inaasahan ko ay hindi nilaniwala ang advisor ko at ang guidance counselor.
24:00.6
Sinabihan na lang nila ako na kapag naulit yun ay baka hindi na muna nila ako papasukin ng ilang araw.
24:06.3
Bilang punishment sa nagawa ko ay kailangan ko maglinis ng CR sa aming classroom ng one week.
24:11.5
Gusto ko sanang tanggihan yun.
24:15.3
Kasi ang lugar ngayon ang pinaka iniiwasan ko pero naisip ko na baka mas lalo nilang panalain ang punishment sa akin.
24:24.1
Grabe hindi mo lang sila naniwala sa sinabi ko tungkol sa iyo.
24:28.8
Nakakahiya baka isipin nila na gumagawa pa ako ng kwento para ipagtanggol ka.
24:33.2
Ang sabi ni mama sa akin habang inihahatid ko siya sa gate ng school.
24:37.6
Kayaan mo na mama.
24:38.9
Hindi naman lahat ng tao ay mapipilit nating maniwala.
24:42.0
Kaya lang kinakamahan kasi ako doon sa CR.
24:43.8
Feeling ko ay nandun yung entity na yun eh.
24:48.9
Sa dami naman kasi ng pwedeng linisan ay bakit doon pa?
24:52.1
Naiiling na sabi pa ni mama.
24:54.7
Bago umalis si mama ng school ay ibinigay niya sa akin ng kwintas na escapulario.
25:01.6
Hindi niya raw alam kung para saan ang banal na kwintas na yun pero sana raw ay mabigyan ako ng proteksyon sa nila lang na gumagambala sa akin.
25:10.1
Ganon din ang naisip ko sana talaga kapag sinuot ko ang kwintas ni mama.
25:13.8
Ay tigilan na ako ng nila lang na yun kasi natatakot na ako sa mga pwede pa niyang gawin sa akin papadudut.
25:21.6
Kapag isa ako sa cleaner ay talagang iniiwasan ko na maglinis sa CR ng aming classroom.
25:27.1
May isang beses kasi na ginawa ko yun at habang nandun ako sa loob ay hindi ako makahinga ng maayos.
25:32.9
Sobrang sikip ng dibdib ko na parang mawawalan ako ng malay.
25:36.7
Kaya lumabas na ako at tinawag ko ang isa kong kaklase para siya na ang tumapos papadudut sa ginawa ko.
25:43.0
Pero sa pagkakataon na kailangang ako lamang ang gagawa sa paglilinis sa CR na yun ay hindi na ako pwedeng humingi ng tulong sa iba.
25:52.4
Umaasa na lamang ako sa kwintas na ibinigay ni mama sa akin na mabibigyan ako noon ng proteksyon papadudut.
26:00.1
Hubihan na at kahit hindi ako cleaner ay kailangan ko magstay dahil sa punishment sa akin.
26:05.9
Sa unang beses na naglinis ako sa CR na yun ay tinulungan ako ni Rika.
26:10.9
Wala naman akong naramdaman nakakalimutan.
26:14.0
Buti na lang talaga at eto lang ang punishment mo.
26:17.4
Makala ko ay hindi ka nila papapasukin ng one week eh.
26:20.8
Hindi na nga natin kasama si Althea tapos ay mawawala ka pa ng ilang araw ang sabi ni Rika.
26:27.2
Kaya nga eh. Pero sa totoo lang ay ayoko rin ito.
26:31.4
Rika, maniniwala ka ba kung sasabihin ko sa iyo na nakakakita ako ng multo?
26:39.4
Seryoso ba yan? Nakakakita ka talaga?
26:41.7
Hindi makapaniwalang tanong ni Rika.
26:44.9
Inamin ko na kay Rika ang lahat pati na yung nangyari kung bakit naggalit sa akin yung religion teacher namin.
26:51.4
Naramdaman ko naman na naniwala si Rika sa akin.
26:54.7
Nagsabihin ko sa kanya na may hinala ako na nasa banyong yun ang entity na gumagambala sa akin ay napatakbo siya palabas ng CR.
27:02.5
Anaya kung nandun yun ay hindi pala dapat kami pumapasok doon.
27:07.0
Nagawa naman naming tapusin ang paglilinis kahit natatakot kaming dalawa.
27:11.7
Lagi akong tinutulungan ni Rika sa paglilinis ng CR at pakiramdam ko ay malaki ang naitutulong niya kasi wala akong nararamdaman noon.
27:20.3
Pero sa huling araw na gagawin ko yun ay sumakto na may lakad si Rika at kailangan niyang makauwi ka agad sa kanila.
27:26.8
Naintindihan ko naman siya at isa pa ay may mga cleaner din naman na naglilinis sa mismong classroom kaya hindi literal na mag-isa ko.
27:34.4
Habang naglilinis ako sa CR ay biglang sumikip ang dibdib ko at hindi na naman ako nakahinga ng maayos.
27:40.4
Patapos na ako noon.
27:41.7
Kaya pinilit ko na lamang natapusin hanggang sa nahilo na ako at napasuka na ako.
27:47.2
Mabuti na lang at nasa harapan ko ang toilet bowl.
27:50.8
Habang sumusuka ako ay may narinig akong tumatawa.
27:54.1
Pagtingin ko sa isang sulok ng banyo ay nagulat ako na may nakita akong isang nilalaang na noon ko lamang nakita.
28:01.1
Para siyang anino na may mapupulang mga mata.
28:03.8
Nakikita ko ang ngipin niya na sobrang puti at tumatawa siya.
28:08.2
Napakatangkad niya at umabot sa kisame ang ulo niya.
28:12.2
Hindi agad ako nakagalaw sa sobrang shock.
28:15.3
Nakatingin ako sa kanya at kahit gusto ko nang tumakbo palabas ng banyo ay hindi ko may galawang kahit na anong parte ng katawan ko.
28:23.7
Nanlilisik ang mga mata niya habang tumatawa na nagbibigay lalo sa akin ng kilabot at takot papadudot.
28:30.2
Naramdaman ko naman yung para akong lumulutang hanggang sa nag-blackout na ako.
28:34.9
At hindi ko na alam ang kasunod na mga nangyari.
28:38.2
Nagising na lamang ako na nasa faculty room na ako.
28:40.6
Pinapay pa yan ako ng mga kaklase ko at merong pinapaamoy sa akin yung advisor namin na nakalagay sa maliit na bote.
28:48.3
Diyos ko salamat at nagising ka rin.
28:50.9
Ano bang nangyari riyan?
28:52.5
Ang nag-aalalang tanong sa akin ng advisor namin.
28:56.6
Ano bang nangyari sa akin?
28:58.5
Tanong ko na naguguluhan.
29:00.8
May narinig kaming malakas na bumagsak sa CR tapos pagpunta namin ay nakahiga ka na sa sahig.
29:07.3
Sagot ng isa kong kaklase na babae.
29:09.4
Inihatid ako ng advisor namin sa bahay para makasigurado siya na walang mangyayaring hindi maganda sa akin.
29:16.4
Sinabi niya kay mama ang nangyari sa akin at sa harap ng advisor namin ay sinabi ko,
29:21.1
ang totoong nangyari.
29:22.9
Sinabi ko na nawalan ako ng malay after kong makita ang nakakatakot na nilalang na yon.
29:28.5
Ma'am, nagsasabi po ako ng totoo.
29:31.6
Talagang nakakakita siya ng mga ganun.
29:34.3
Kaya naniniwala ako sa kanya.
29:36.8
Sabi ni mama sa advisor ko.
29:39.4
Hindi ko alam kung maniniwala ako o ano pero ano ba ang dapat natin gawin para hindi na ito maulit.
29:46.0
Sa totoo lang ay matagal na akong sa classroom na yon pero wala akong nararamdaman na kakaiba ang sabi ng advisor ko.
29:53.6
Mas makakabuti po siguro na ilayunin niyo si Rian sa may banyo.
29:57.7
Makasakaling hindi na ito maulit.
29:59.8
Suggestion pa ni mama.
30:01.8
Nang sumunod na pagpasok ko sa school ay binago ng advisor namin ang pagkakaayos ng aming mga upuan.
30:08.9
Wala nang upuan sa malapit sa banyo.
30:10.9
Ako naman ay nilayo niya sa may banyo, Papa Dudut.
30:13.9
Sinarado na rin muna ang CR sa aming classroom at ang sabi ng teacher namin ay wala muna ang gagamit noon dahil meron yung sira.
30:21.6
Na-appreciate ko ang ginawang yun ng advisor namin, Papa Dudut.
30:25.4
Kahit na hindi siya 100% nananiniwala sa amin ni mama at least ay may ginawa pa rin siya.
30:31.8
Dahil sa malayo na ako sa CR at nakasarado na yon, ay umasa ako na magiging okay na ang lahat.
30:38.9
At sabi ko na hindi na ako magagambala ng nilalang na yon na hindi ko alam kung ano.
30:44.5
May kinalaman ka ba kung bakit biglang nagkaroon tayo ng pagbabago sa seating arrangement?
30:49.4
Pati yung CR di na rin pinapagamit ni mam, tanong ni Rika sa akin.
30:54.6
Oo meron. Nawalang kasi ako ng malay nung isang araw habang nandun ako sa banyo.
31:00.0
Tapos ay kinausap siya ni mama tungkol sa CR natin sa classroom.
31:06.5
Eh bakit ka naman nang himatay sa CR?
31:08.3
O sisa pa ni Rika?
31:10.6
Nakita ko na siya.
31:12.2
Nagpakita na siya sa akin Rika. Nakakatakot siya.
31:15.4
Pabulungkong tugon.
31:17.1
Dinescribe ko kay Rika ang itsura ng nilalang na yon at kahit siya ay natakot.
31:21.9
Kung ganun daw ay mabuti raw na sinarado na ang CR na yon kasi baka hindi lang ako ang gambalain ng nilalang na yon.
31:28.3
Baka raw mandamay pa yon ng ibang estudyante.
31:31.1
Kaya kahit ano raw ang mangyari ay hinding-hindi na siya papasok sa CR na yon na nasa loob ng aming classroom.
31:38.3
Ang sinabi ng advisor namin sa mga kaklasiko ang totoong dahilan kung bakit sinarado ang CR sa aming classroom.
31:44.1
Alam ko na gusto niya akong protektahan sa mga kaklasiko na pwedeng gamitin ang bagay na yon para ibuli ako.
31:50.3
Sapat na sa akin na merong isa sa mga kaklasiko ang naniwala sa akin at napagsasabihan ko ng lahat at si Rika yon papadudot.
31:59.2
Ngunit hindi pa rin pala yon magagawang pigilan ang nilalang na yon para gambalain at takutin ako.
32:05.3
Isang hapon uwian na.
32:06.9
Isa ako sa mga clinic.
32:08.3
At nagpahintay ako kay Rika para meron akong kasabay na umuwi.
32:12.3
Sabi ni Rika sa labas ng school siya maghihintay kasi kakain muna siya doon ang fishball.
32:17.8
Pito kaming naglilinis ng classroom at habang naglilinis kami meron akong narinig na ingay sa loob ng nakasaradong pinto ng CR.
32:26.0
Parabang merong sumusuntok sa pinto ng paulit-ulit at gusto niyang lumabas.
32:31.0
Alam ko na ako lang ang nakakarinig kasi nakikita ko na walang reaksyon ang mga kasama ko.
32:35.8
Hindi ko nalang pinansin ang ingay na naririnig.
32:38.3
Inisip ko na wala akong naririnig pero habang ginagawa ko yun ay mas lalong lumalakas yung pagkalabog sa may pinto.
32:47.4
Maya-maya nga ay may tawa na akong narinig kaya alam ko na siya muli yun.
32:52.4
Nanlalamig na ako ng sandaling yun at feeling ko ay anytime ay mawawala na ako ng malay.
32:57.6
Ang una kong naisip ay ang umalis na sa classroom namin kaya hindi na ako nahihang magsabi sa mga kasama ko na baka pwedeng mauna na ako.
33:05.4
Kasi hindi na maganda ang pakiramdam ko.
33:08.3
Mabuti na lang at pumayag sila kaya nakaalis na ako kaagad.
33:11.6
Feeling ko ay nabunutan ako ng napakalaking tinik sa dibdib nang makalabas na ako ng classroom namin papadudot.
33:18.6
Talagang binilisan ko ang paglalakad palayo doon.
33:21.8
Nabutan ko si Rika na kumakain ng fishball at inaya niya akong kumain pero wala akong gana.
33:27.4
Ang bilis niya yatang natapos na maglinis, turan pa ni Rika.
33:32.1
Nauna na ako, may naririnig din naman ako doon sa banyo eh.
33:36.2
Baka kapag nagtagal pa ako eh.
33:38.3
Kung ano pa ang mangyari sa akin, ang sabi ko at inaya ko na si Rika na umuwi.
33:44.0
Seryoso? Baka naman tumakas ka lang talaga.
33:49.1
Baliw hindi no. Nakakaya naman sa mga kasama ko kung tatakas ako.
33:53.3
Ang natatawa kong sagot kay Rika.
33:56.5
Hindi agad na wala ang kaba at takot ko kahit nasa bahay na ako papadudot.
34:02.1
Pakiramdam ko kasi merong hindi magandang nangyayari.
34:04.3
At hindi nga ako nagkamali sa kotob ko na yon dahil kinakamali.
34:08.3
Kaya bukasan, pagpasok ko sa school ay nalaman ko na may isang kasama ko na cleaner ang sinapian.
34:14.4
Bigla na lamang daw na nakit ng mga kasama nito.
34:18.3
Mabuti na lamang at dalawang sister niya na nasa school pa ang meron ng mga oras na yon.
34:23.9
At ang mga ito ang gumawa ng paraan para mapaalis ang sumapi sa kaklase naming yon.
34:29.3
Simula nang merong sinapian sa classroom namin ay nilipat muna kami sa library para doon magklase.
34:34.6
Sinarado na lamang muna ang classroom na yon dahil sa takot ng lahat na baka magkakasama.
34:38.3
Maulit ang pangyayari na yon.
34:41.4
Kahit medyo hirap kaming magkaklase sa library ay nagpasalamat pa rin ako.
34:47.0
Nadoon na muna kami nagkaklase kasi hindi na naulit pa yung mga nakakatakot na nangyari sa akin sa dati naming classroom.
34:54.4
Mas nakapagfocus na ako sa pag-aaral namin.
34:57.3
Naging usap-usapan din ang buong school namin sa mga sinasapian na mga kaklase ko.
35:03.2
Naisip ko rin na kung hindi agad ako nakaalis sa classroom ng araw na yon,
35:07.3
na iba ka ako ang sinapian noon.
35:09.6
Hanggang sa makatapos na kami ng school year,
35:12.7
ay sa library pa rin kami nagkaklase at hindi na kami bumalik pa sa dati naming classroom, Papa Dudut.
35:19.3
Nang mag-fourth year na ako ay nakita ko na na ginagamit na ulit yung classroom namin.
35:24.0
Based sa mga narinig ko ay pinabless ang classroom na yon kaya ginagamit na ulit.
35:28.9
Kahit pa paano ay naging mag-aana ang loob ko na meron na ulit gumagamit ng classroom na yon at ipinagdarasal ko
35:34.5
na kung sino man ang nasa room na yon,
35:37.3
nang wala na at hindi na siya makakapanggambala ng kahit na sino kagayang ang ginawa niya sa akin.
35:44.9
Naging okay naman na ang lahat hanggang sa makatapos ako ng fourth year sa school na yon.
35:49.6
Pero hanggang sa ngayon ay hindi pa rin nawawala ang kakayahan ko.
35:53.8
Na nakakakita at nakakaramdam ng mga kanalawa at kung ano-anong entity,
35:58.8
yun nga lang ay feeling ko ay hindi na siya ganong kalakas at nagpapasalamat ako sa bagay na yon.
36:04.3
Pero naniniwala ako na hindi ibinigay sa akin ang kakayahan.
36:07.3
Yan nga lang, hindi ako nagkaroon ng chance na malaman kung ano ang purpose ko, kung bakit yon, ibinigay sa akin.
36:17.0
Dito ko na lamang po tatapusin ang aking letter, Papa Dudut.
36:20.7
Kapag nagkaroon ulit ako ng chance, ay susulat muli ako sa inyo para i-share ang iba pang nakakatakot na experience ko.
36:28.1
God bless you po and to your family.
36:30.7
Sincerely yours, Rian.
36:34.3
Walang pinipiling lugar ang panganib.
36:37.3
At banta sa ating buhay.
36:39.6
Kahit sa mismong paralan ay maaari itong mangyari.
36:42.7
Kaya makakabuti na maging maingat tayong lahat.
36:46.0
Aminin man natin o hindi ay sadyang may mga nilalaang na hindi natin nakikita na walang ibang nais kundi ang kapahamakan.
36:53.1
Palagi tayong magdasal at maniwala na gagabayaan at poprotektahan tayo ng ating Diyos.
36:58.7
At kung sakali nasa tingin mo ay hindi mo na kaya, ay huwag kang magdadalawang isip na humingi ng tulong sa mga taong pinagkakatiwalaan mo.
37:07.3
Dahil lahat ng laban natin sa buhay ay makakaya natin kung meron tayong pananampalataya at mga taong handa tayong tulungan kahit anuman ang ating pinagdaraanan.
37:19.5
Huwag kalimutan na mag-like, share and subscribe.
37:23.4
Maraming salamat po sa inyong lahat.
37:30.3
Laging may lungkot at saya.
37:37.3
Sa papadudod stories.
37:41.7
Laging may karamay ka.
37:49.7
Mga problemang kaibigan.
37:57.3
Dito ay pakikinggan ka.
38:00.7
Sa papadudod stories.
38:07.3
Kami ay iyong kasama.
38:15.5
Dito sa papadudod stories.
38:19.7
Ikaw ay hindi nag-iisa.
38:27.3
Dito sa papadudod stories.
38:32.3
May nagmamahal sa'yo.
38:37.3
Papadudod stories.
38:47.7
Papadudod stories.
38:53.7
Papadudod stories.
38:57.1
Papadudod stories.
39:01.4
Papadudod stories.
39:02.5
Papadudod stories.
39:04.4
Papadudod stories.
39:06.0
Papadudod stories.
39:06.2
Papadudod stories.
39:07.1
Papadudod stories.
39:07.2
Thank you for watching!
