01:25.1
Mahaba ang kanyang mga biyas at mukha naman siyang mabait at pala kaibigan.
01:30.0
Nabanggit niya sa amin na naninirahan siya malapit sa gulod at wala siyang masyadong kalaro doon.
01:37.4
Kaya natuwa siya nang marinig niya ang mga boses namin na nagsisipag halakhak at masasayang magkakaibigan.
01:45.2
Pwede ba akong sumalis sa inyong tagu-taguan?
01:50.0
O sige, pero ikaw yung taya ah.
01:53.3
Sabi naman ni Nonoy.
01:55.5
Sa mga ayon naman kami pati na rin si Danica.
01:57.9
Makalipas ang ilang sandali ay nagtakip na siya ng mga mata sa may katawan ng puno.
02:04.6
Samantalang kami naman ay naghahanap na mapagtataguan sa mahabang kakahuyan.
02:12.9
Maliwanag ang buwan.
02:15.0
Pag bilang kong sampo,
02:17.8
nakatago na kayo.
02:21.1
Matapos na magsalita ni Danica ay nagumpisa na siyang maghanap sa amin.
02:26.1
Kitang-kita naman namin siya ni Shalita.
02:27.9
Kaya dahil malapit lamang ang kinaroroonan namin kaso mahirap niya kaming makita nun.
02:33.5
Dahil nagtatago kami sa talahiban na napupuno ng mga punong kahoy.
02:40.6
Manakanaka kaming naglalakad ni Shali.
02:43.6
At maingat kaming hindi makaapak ng anumang kahoy na pwedeng lumika ng anumang inay.
02:50.9
Napansin naming lumiko si Danica sa bahaging kanan kung saan may mayabong na puno na mangga.
02:57.9
Hindi na namin maaninag kung anong ginagawa niya pero
03:00.8
narinig naming gumalaw ang mga halaman doon.
03:07.0
Wala kaming marinig na kasamahan
03:08.7
at matagal kaming nagbatsyag at nakiramdam sa paligid.
03:14.5
Hindi pa natatagalan.
03:17.6
Biglang lumitaw sa kaliwang bahagi si Nanonoy at Hana.
03:22.7
Tumakbo sila palayo.
03:25.1
Nagtago sa halamanan.
03:26.4
At rinig na rinig namin ang kanilang mga yapak.
03:32.5
Nagkatinginan kami ni Shali.
03:34.6
Mukhang nawawala si Bimbim at malamang ay nahuli na siya ni Danica.
03:40.3
Nag-abang pa kami ng ilang minuto nang biglang may makarinig kami ni Shali.
03:46.7
Nang malalakas na sigaw buhat sa tinig ni Bimbim.
03:52.0
Napahagikik kami dahil nakaligtas kami na mahuli ni Danica.
03:56.4
Pero habang tumatagal,
03:59.3
naiiba ang tinig na mga sigaw ni Bimbim noon.
04:04.0
Parang pinupunit ang boses niya.
04:07.2
Mukha siyang binabalata ng buhay.
04:10.9
Bagyang nanlamig ako at kinilabutan noon.
04:14.6
Umangat ang buo ko sa batok at hindi ko maipaliwanag ang matinding kabang dumadagundong sa dibdib ko.
04:23.4
Shali, anong nangyari kay Bimbim?
04:27.2
Bakit parang nakakatakot ang boses niya?
04:31.5
Unik, hindi ko rin alam pero huwag tayong aalis dito.
04:35.5
Dahil nakakasigurado akong kapag nakita tayo ni Danica, katapusan na natin.
04:41.2
Tayo ang matataya.
04:45.1
Pinilit-pilit ako ni Shali na manatili sa pinagtataguan namin noon.
04:50.2
Sinunod ko siya at yumukod kami sa isang tabi.
04:54.0
Nakarinig kami ng mga gumagalaw na halaman.
04:56.4
At kinakabahan kami kung sino man ang lalabas doong tao.
05:01.8
Ilang sandali pa ay may sumisitsit sa likuran namin.
05:06.5
Paglingon namin ni Shali ay nakita namin si Hana noon.
05:12.4
Hana, anong ginagawa mo dito?
05:16.6
Nasaan si Nonoy? Bakit hindi kayo magkasama?
05:23.3
Ayon naman sa kanya.
05:24.2
Hindi niya umanoalam dahil humiwala ito sa kanya.
05:30.3
May dala siyang sibat.
05:32.4
At ang sabi niya ay may masama daw siyang nararamdaman doon sa kalaro namin.
05:38.4
At pakiramdam niya ay may hindi magandang nangyari kay Bim-Bim kaya hinanap niya si Danica noon.
05:47.8
Hindi kami nakapagsalita ni Shali.
05:50.8
Bagkos ay nagkatinginan na lamang kami.
05:54.2
Hindi naman lingid sa kaalaman naming anak ng albularyo si Nonoy.
05:58.5
At malakas ang pakiramdam niya sa masasamang elemento.
06:02.1
Gahin din sa mga hindi pang karaniwang nilalang sa paligid niya.
06:08.0
Matanda ang edad sa amin ni Nonoy.
06:11.4
Sanay na siya sa mga hindi maipaliwanag na nilalang na nakakainkwentro niya at ng kanyang amang albularyo.
06:18.6
Kung kinukuto ba man si Nonoy ukol sa katauhan ni Danica.
06:38.4
Ito yung meron siyang third eye.
06:42.8
Hinabangan namin si Nonoy at naghintay kami sa lugar na pinagtataguan namin.
06:46.9
Makalipas ang ilang sandali ay lumabas si Danica
06:50.9
At ganoon na lang ang ikinalaki ng aming mga mata
06:55.2
Kitang kita naming punong-puno ng sariwang mantsa ng dugo ang kanyang bistida
07:02.4
Meron siyang inangat-ngat na kung ano nun
07:06.7
At puno ang kanyang bibig ng kinakain niya
07:12.7
Nanlilisik ang kanyang mapupulang mga mata
07:15.0
Humaba ang matutulis na kuko
07:18.2
Lumingali nga kami sa paligid
07:22.7
At nakita naming sinugod ni Nonoy ang lugar na kinatatayuan ni Danica nun
07:27.6
Kamuntik na sanang maitarak ni Nonoy ang sibat
07:32.8
Pero mabilis si Danica
07:35.1
Nakailag siya sa pag-atake ni Nonoy
07:38.7
At nasuntok niya ito sa muka
07:43.2
Napasigaw ako nun
07:44.2
At dahil doon ay naalarma itong kalaro namin na bago
07:48.3
Hinanap niya kung nasaan kami pero bigla siyang sinakal at dinambahan ni Nonoy
07:54.1
Kaya lang naitulak siya ni Danica
07:56.4
Napahampas si Nonoy sa katawan ng punong kahoy
08:00.1
Bago napabagsak sa lupa nun
08:02.4
Nagsipagtilian kami
08:06.4
Binalak naming tulungan si Nonoy pero may humablot sa amin nun
08:12.6
Laking gulat namin ang matatakot
08:14.2
At nagpuan si Mang Philemon
08:19.8
Huwag na huwag umano kaming lalabas
08:23.1
Siya na umano ang bahala nun
08:25.7
Sa puntong yun ay natigilan kami at pinanood namin ang kasunod niyang gagawin
08:32.9
Nakita naming lahat na sinakal ni Danica si Nonoy
08:37.2
Pero biglang inihagis ni Mang Philemon ang sibat na hawak nito
08:41.6
Nagdaplisan si Danica
08:44.9
Nagulantang siya at biglang natumba sa lupa
08:48.5
Namilog ang mga mata ni Nonoy
08:53.3
Pagkatapos ay hinanap niya ang pinanggalingan ng naghagis ng sibat nun
08:57.5
Pagkakita ni Nonoy kay Mang Filimon ay sumilay ang pagkagulat at kagalakan sa kanyang mukha nun
09:05.8
Nagmadali siyang lumapit sa kanyang ama at niyakap ito ng mahigpit
09:09.1
Walang ano-ano ay mabilis na gumapang si Danica palayo doon sa lugar na kinabag sa kanya
09:17.3
Hindi na nagawang habulin pa ng mag-ama yun
09:21.4
Isa-isa naman kaming nagsipaglabasan sa aming pinagkukublian
09:26.0
Tay, paano mo kami natagpuan dito sa kakahuyan?
09:32.8
Tanong ni Nonoy sa kanyang ama
09:34.3
Ay naman sa kanyang tatay ay narinig niya umano ang sigaw ng mga tao
09:39.1
Ang batang babae sa kakahuyan
09:40.6
Kaya naisip niya na baka may kung ano na namang nangyayari nun
09:45.5
Medyo naiya si Nonoy sa tinura ng kanyang ama
09:50.6
Humingi ito ng kapatawaran sa kanyang ama
09:54.6
Lalo na't nalaman niya na kaya pala nasa labas pa si Mang Filimon
09:59.1
Ay hinahanap niya pala itong anak niya
10:05.0
Hindi pa noon natatagalan
10:06.1
Nakarinig kami ng mga taong tumatawag sa pangalan namin
10:10.8
May mga taong nasa may halamanan
10:14.5
At lumitaw ang aming mga nag-aalala ng mga magulang na may hawak na mga lampara
10:19.1
Dali-dali kaming naging emosyonal
10:23.0
Nagsipagyakapan kami sa kanila habang ipinapaliwanag ang mga nangyayari nun
10:27.8
Nabanggit namin ang tungkol sa aming nakalarong batang babae
10:36.1
Maaari umanong isang elemento
10:39.9
Na galing sa masukal na kagubatan at sa bundok
10:44.3
Tinanong ng mga magulang ni Bim-Bim kung nasaan siya
10:49.2
Hindi kami kaagad nakasagot pero
10:52.0
Ipinagtapat pa rin namin sa kanila na hindi na namin nakita pa si Bim-Bim nun
11:00.1
Hindi makapaniwala ang kanyang mga magulang
11:02.6
Hinanap namin siya sa may kakahuyan
11:06.1
At hindi nagtagal ay
11:08.1
Natagpuan namin siya sa isang malaking batuan
11:14.0
Puno ng sugat at galos sa buong katawan
11:17.3
Wala nang buhay si Bim-Bim Sir Seth
11:22.6
Yun ang pinakamalagim naming karanasan sa kakahuyan nung gabi nyo
11:27.3
Kahit nung lumaki na ako ay hindi ko pa rin makalimutan ang nangyari
11:33.3
May mga pagkakataon na namin nangyari
11:36.1
Napapanaganipan ko si Bim-Bim na humihingi ng tulong sa kadiliman
11:39.6
Doon mismo sa kakahuyan
11:42.4
Kung saan siya hinahabol ni Danica
11:45.1
Maraming beses din na sinisiko ang aking sarili
11:49.6
At sa tuwing magkikita kami ni Nahana, Nonay at Shally
11:53.0
Ay naroroon pa rin yung
11:55.3
Pait sa mga puso namin na hindi namin nailigtas ang buhay ni Bim-Bim nun
11:59.6
Hanggang sa dumating ang panahon
12:03.8
Na pinalayan na rin namin ang aming mga sarili sa nakaraan
12:07.5
Pinilit naming umusad at magmove on
12:11.1
Kaya naman napaglabanan na namin ang matagal naming pinagsisihan sa loob ng maraming taon
12:16.0
Itong kwento naman na ibabahagi kong kasunod
12:23.2
Ay kwento ng aking cuhing si Tio Mauro
12:27.0
Na isang albularyo na naninirahan sa may norte
12:33.8
Nasa dalawamput siyam na taong gulang pa lamang siya noon
12:37.9
Kung kailan nawala ang kanyang anak na si Mimi
12:40.8
Hinanap nila ng kanyang asawang si Isabela pero
12:44.7
Hindi nila ito natagpuan
12:46.7
Hinalugong nila ang kagubatan kasama ang kanilang mga kaibigang manggagamot
12:54.2
Ay wala silang paghanapan sa kanya
12:56.9
Napapabalita pa noon ang sunod-sunod na pagkawala ng mga bata
13:02.7
At ang pinaghihinalaan ng mga residente sa kanila
13:06.5
Ay ang pinaniniwalaang
13:09.3
Dambuhalang kumaw
13:11.7
Nasa pilitang kumukuha ng mga batang matatagpuan sa labas ng bahay
13:17.9
Para dalhin sa sarili nitong lungga
13:25.2
Naisipan nilang magmatsyag ni Mang Timyong at ang kanyang dalawang anak na binata
13:30.7
Kasama ang dalawa pang kapitbahay
13:32.7
Ng mga kalalakihan
13:33.7
Napansin nila ni Tio Mauro sa
13:38.6
May kasukalan ng gubat
13:40.5
Ang anak ni Casimo na sinena
13:43.1
Nag-iisa siyang naglalaro ng kanyang manika
13:46.8
Madilim at malamok sa kanyang kinaroroonan
13:51.1
Mapanganib sa lugar na yun
13:53.6
Kung kaya't buong tapang siyang sinaway ni Tio Mauro sa paglalaro
13:57.4
Kamuntik na siyang mapahampas sa malaking batuhan
14:02.7
Pumitaw ang isang nanlilimahid na dambuhalang nilalang
14:06.1
Nabasang-basa ang malalagkit na buhok
14:10.3
At talagang nakakatakot ang kanyang muka
14:13.4
May konting bahid ng tahi sa kanyang ulo
14:20.4
Habang namimilog ang nakamulaga niyang mga mata
14:26.3
At malaki ang ilong samantalang bungi-bungi ang mga ipinon
14:32.7
Mabalahibo ang buong balat niya
14:35.0
At napakadumi ng kuko
14:37.7
Pagkakita sa kanya ni Nena ay halos nabitiwan niya ang hawak na manika noon
14:44.3
Sumisigaw siya habang umaatungal ng pag-iyak
14:48.6
Kinawa ni Tio Mauro ang bitbit na sibat
14:53.0
Sinalag ang naturang nilalang pero
14:55.9
Ibinalibag siya nito at napatama ang likuran niya sa madigas na bato
15:02.7
Sumugod naman sa direksyon ng dambuhala ang grupo ni Mang Timyong
15:07.1
Pero mas malakas at maliksi sa kanilang halimaw
15:12.6
Pinaguntog pa nito ang mga ulo ng anak ni Mang Timyong
15:15.4
At binalian niya ng braso ang dalawa pang kalalakihan
15:19.3
Nakabangon si Tio Mauro pero biglang hinablot ng dambuhala si Nene
15:24.9
Na patuloy pa rin sa paghagulgol
15:27.5
Nagmamadaling tumakbo palayo ang nilalang
15:32.7
pang yumayanig ang lupa na kanyang naapakan.
15:37.9
Nabuhal si Tio Mauro at bahagyang nahilo sa matinding epekto ng pagyanig ng lupa
15:43.6
pero agad naman siyang nakabawi nang makita niya na naglalakad palayo ang kanyang mga kasamaan.
15:53.2
Sumunod si Tio Mauro sa kanila at sinunda nila ang daan na tinahak ng naturang dambuhala.
15:59.3
Naglakad sila sa kaloob-looban at kasulok-sulokan ng gubat na iyon
16:05.0
kung saan marami pa umanong mga uwak noong mga panahon na ito
16:10.3
at iba pang mga ibon na matatagpuan sa mga sanga ng punong kahoy.
16:17.6
Lalong lumalamig ang buong paligid at maraming mga patibong sa kahabaan ng daan
16:22.6
kaya nagdoble ingat sila.
16:26.2
Hindi sila tumigil sa paglalakad at pagsisiyak
16:29.3
at sa buong paligid.
16:31.8
Naririnig at nakikita pa rin nila sa dakong kakahoyan ang presensya ng kumawa.
16:37.4
Bitbit ang umiiyak na batang babae.
16:42.3
Naririnig nila ang nakakapangilabot na paghikbi ni Nene na
16:45.8
nagpatayo ng mga balahibo ni Tio Mauro
16:48.8
at kumurot sa kanyang puso.
16:52.7
Sumagi sa isip niya si Mimi
16:54.2
at malakas ang kotob niya na naging biktima na rin siya ng kumawa.
16:59.3
Kaya ninais ni Tio Mauro na alamin kung saan ang lungga nito
17:03.5
para doon na mismo hanapin ang kanyang nawawalang anak.
17:10.3
Pumasok sa isang madilim na bahagi ang kumawa.
17:14.3
Sumunod sila at napansin nilang makipot ang daan.
17:18.2
Medyo madulas ang pababang daan patungo sa may kakahoyan.
17:22.9
Nadapa ng makailang beses sa mga anak ni Mang Timiyong.
17:26.6
Naging marungis ang kanilang mga kasuotan.
17:29.3
Pinagpag na mga binata ang kanilang pantalon
17:33.3
at naobserba nila ang natatanaw na maliit na kubo sa tabi ng malaking puno ng mangga
17:38.8
na hitik sa bunga.
17:43.2
Nagkatinginan si na Tio Mauro at Mang Timiyong
17:45.5
at manakana ka silang nagtungo sa madilim na kubo na iyon.
17:50.0
Mabuti na lamang at maliwanag noon ang buwan.
17:53.5
Maingat silang sumilip sa maalikabok na bintana
17:56.3
at nasaksin nila ang dambuhalang kumaw
17:59.8
na pasipol-sipol habang ibinagsak sa sahig si Mimi.
18:06.1
Umiiyak sa tabi ng mga bangkay ng mga batang.
18:10.7
Wala nang mga mata.
18:13.2
Putol-putol ang mga nagdurugong kuko.
18:17.8
Patuloy na naaaliwang nila lang na sumisipol-sipol habang
18:21.2
napakalakas ng pag-iyak ni Nene noon.
18:24.9
At nangyayari nila ang mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga
18:26.3
Tungo siya sa isang sulok at kinuha niya ang isang bangkay ng batang babae.
18:33.4
Nagkukulay lila ang buong katawan.
18:37.8
Nagimbal si Tio Mauro sa kanyang mga nasaksiyan.
18:41.8
Totoo nga pala ang kwento at bulong-bulungan ukol sa kumaw.
18:46.8
Pumapatay siya ng mga bata sa pamamagitan ng pagpuputol ng kanilang mga kuko
18:51.3
hanggang sa magdurugo
18:54.1
at mauwi sa kamatayan.
18:56.3
Napagmasdan niya na dilat na dilat ang bilugang itim na mga mata ng bangkay.
19:06.0
Kumuha ng matalas na patalim ang naturang nilalang
19:09.1
at dinukot niya ang mata ng batang babae.
19:14.5
Hindi man kapanipaniwala pero
19:16.4
nakakapandiring pagmasdan
19:19.4
at halos bumaliktad ang sikmura ng isa sa anak ni Mang Timiyong
19:24.1
habang pinapangalala.
19:26.3
Nagpapanood ang pagtatanggal ng kumaw sa mga mata ng bangkay na iyon.
19:32.4
Sumambulat ang sariwang dugo sa mukha ng kumaw
19:35.2
at lalo pa siyang nagalak.
19:39.0
Nagawa pa niyang tikman ang dugo bago siya tumayo at kumuha ng malaking garapon
19:44.4
at doon nilagay ang mga mata ng batang babaeng iyon.
19:51.4
Sa kanya ito, inilagay sa mataas na istante.
19:56.3
Pagkatapos noon ay nagtungo pa siya sa isang silid
19:59.6
at doon na siya natagalan.
20:04.1
Sa pagkakataong iyon ay nakabuo sila ng delikadong idea.
20:08.8
Sinubukan nilang pumasok sa loob ng bahay
20:10.9
para itakas ang kung sino mang mga batang buhay pa doon.
20:16.2
Nilakasan na lamang nila ang loob at maingat na iniangat ang mga paa
20:20.0
habang nag-uumpis ang pumasok sa loob ng bahay na iyon.
20:23.8
Gawa sa kawayan ng pintuan
20:27.0
kaya hindi sila nahirapang makapasok.
20:31.8
Dahan-daan silang naglakad patungo sa kinasasadla kaninene.
20:37.4
Napakabaho sa loob at halos nilalangaw na ang mga bangkay noon.
20:44.0
Kamuntik pang madula si Tio Mauro sa basang sahig, dulot ng malansang dugo.
20:49.9
May naririnig siyang kumakalabog sa malapit sa silid na pinuntahan.
20:53.8
Nang kumawa, napuno siya ng kuriosidad at naglakad siya patungo sa pinanggalingan ng inay
21:00.4
hanggang sa makarating siya sa isang maliit na kulungan nayari sa kawayan.
21:10.1
Punong-puno ng dayami ang loob noon
21:11.9
at naobserba niya ang buong paligid na may gumagalaw sa dayami.
21:19.7
Naghintay pa siya ng ilang sandali
21:21.4
hanggang sa makakita siya na mga pangalabog.
21:26.4
Hinawakan niya ang naturang
21:28.9
nakaramdam ang nagmamay-ari
21:33.8
na gustong makawala
21:35.7
sa mga kamay niya.
21:38.0
Kaya kinailangan niyang bumulong
21:42.4
Huwag ka matakot.
21:45.6
para tulungan kang makatakas.
21:49.5
Hindi nakagalaw ang nagmamay-ari
21:52.5
at hindi niya inaasahang
22:03.5
Sabi ng isang pamilyar na tinignan.
22:07.6
bumangon mula sa dayami
22:10.1
at natagpuan niya ang isang marungis
22:13.1
at putikang batang babae
22:14.7
na may malalim na beloy
22:16.9
sa kanang pisngi.
22:22.5
Bulalas ni Tiyo Mauro
22:23.9
at halos mapaluha siya
22:25.5
sa kinatatayuan niya.
22:28.7
Malaki na ang ipinayat
22:32.2
Napakabaho ng kanyang amoy.
22:34.8
Punit-punit na rin
22:36.3
at nagmukha itong pulubi nun.
22:39.8
Ninais siyang yakapi
22:42.0
pero nahirapan siyang
22:43.1
mabuksan ng kulungan
22:44.3
dahil may nakabigis
22:46.8
na kadena sa pintuan nun.
22:52.5
Pero biglang lumitaw
22:55.8
sa kanilang likuran.
23:00.1
Binuhat niya si Mang Timyong
23:02.0
at inihagis sa dakong lamesa.
23:05.2
Samantalang pinagsusuntok
23:06.8
at sinikmuraan naman
23:07.8
ang dalawang binata
23:10.6
Pero nakasalida ito.
23:14.3
ang dalawang kalalakihan
23:19.2
Naiwan si Tiyo Mauro
23:20.6
na nakipaglaban sa kumawa.
23:22.5
Kinuha niya ang kadena
23:25.1
gahin din ang sibat na kawayan.
23:30.3
pero nabali ang sibat.
23:32.6
Pagkatapos ay sinakal siya
23:34.7
ng pagkahigpit-higpit.
23:38.1
Nakadampot pa ito
23:40.0
at inihampas niya
23:45.4
Saglit na bumagsak
23:46.7
sa sahig si Tiyo Mauro
23:47.9
habang may konting dugo
23:50.2
na lumabas sa kanyang sintido.
23:53.8
pero sinikap pa rin
23:56.6
May nagip siyang kutsilyo.
23:59.2
Hinawakan niyang mabuti
24:01.6
ng mahabang kadena.
24:05.8
ang kasunod niyang pag-atake.
24:08.7
Pinag-aralan niya
24:09.6
ang kanyang pagkilos
24:10.6
at nang makahanap siya
24:11.6
ng kahinaan ng kumaw.
24:15.9
at sinaksak itong nila lang
24:20.3
Paulit-ulit niyang sinaksak
24:22.4
sa makaramdam siya
24:23.5
ng paglabas ng likido
24:28.7
pero pinalibutan siya
24:31.4
sa kanyang mga kamay.
24:43.5
si Tiyo Mauro nun.
24:46.0
ang buong kamay nito.
24:48.1
Malapit na siyang
24:52.4
Nagising si Mang Timyong.
24:55.4
Tinulungan siya nito.
24:57.7
ang kanyang dalawang anak
24:59.1
na hatakin ng kadena
25:00.6
para hindi makagawa
25:03.0
ng anumang pagkilos
25:04.4
ang nagpupumiglas
25:05.6
na dambuhalang yon.
25:09.0
Binitiwan ni Tiyo Mauro
25:12.8
Pinagsasaksak pa rin niya ito
25:15.8
Gayun din sa tiyan.
25:17.9
Hindi siya tumigil
25:19.0
hanggat lumalabas na
25:21.0
ang sariwang dugo.
25:31.1
na ipinagpapasalamat
25:33.1
niyang buhay pa nun.
25:36.8
ang ilang sandali
25:44.0
sa katawan ng nilalang.
25:49.1
ang kanyang mga mata
25:50.0
hanggang sa bumagsak
25:52.7
ang kanyang mga kamay.
25:56.1
Napagtagumpayan niyang
25:57.0
mapatay ang Dambuhala
26:00.3
at ang kanyang mga anak.
26:03.3
ang kamatayan nito.
26:06.8
kanyang natitirang lakas nun.
26:10.5
sa maliit na kulungan
26:13.9
niyakap ng maipit.
26:19.2
patawarin mo ako.
26:27.0
Pananatilihin kitang
26:27.8
ligtas sa anumang
26:35.0
Nakita ni Tio Mauro
26:36.2
ang mga butil-butil
26:37.6
sa mga mata ni Miminon.
26:42.8
at marinding pag-asam
26:43.9
sa kanyang mga mata
26:44.9
habang niyayakap niya
26:47.4
ng mahigpitang anak.
27:01.8
ng kakahuyan na iyon.
27:10.4
Nang makarating sila
27:11.3
sa kanilang bayan
27:12.2
ay sinalubong sila
27:18.0
Tinanong sila nun
27:27.5
Ikinuwento naman nila
27:29.4
ang nangyari nun.
27:31.5
Agad namang nasilayan
27:33.7
kaya mabilis siyang
27:34.8
ibinigay ni Mang Timyong.
27:44.5
Dinala ni Tio Mauro
27:46.2
sa kanyang asawang
27:48.1
at pagkakita niya
27:51.0
ay ganoon na siya.
27:52.8
ang kanyang pagiyak
27:57.4
ang kanyang asawa
28:02.2
ang katawan si Mimi.
28:05.9
sa mga residente.
28:13.5
at ang mga anak nito
28:18.4
sa nambuhalang halimaw.
28:26.1
ang timbong-timbong
28:42.2
ang naturang halimaw
28:44.6
sa iba pang pamilyang
28:48.9
ng halimaw na iyon.
28:52.2
ng mapatayang nila lang
28:56.4
ang mga residente
29:25.2
sa kanya mga kliyente.
29:30.1
dahil ayaw niyang
29:31.7
ang kahindik-hindik
29:34.3
ng halimaw na iyon.
29:44.0
na kinaharap nila
29:45.0
ng mga panahon na iyon.
29:49.7
Thank you for watching!
