ANG BILIS NG ORAS | ARKIN ANIMATION bakit nga ba ang bilis ng oras ? panoorin mo to. #arkinanimation #pinoyanimation #arkin Business Email : arkin.animation@gmail.com SOCIAL MEDIA Instagram - @arkeeeen Twitter - @arkeeeen FB - https://www.facebook.com/Arkeeeen/ Tiktok - https://www.tiktok.com/@arkiiiin Second Channel https://www.youtube.com/channel/UC30HeQyaZ9ZVnN3YjeMvZ7w #pinoyanimation #arkinanimation

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Nung bata tayo, ang bagal ng oras.

Pero habang tumatanda tayo,

bumibilis yung oras.

Bakit ganun?

Eh bakit nga ba ganun?

Katulad na lang nitong senaryong to.

Pag isin ko sa umaga, magsiselfon ako,

manunood ng reels,

tapos parahong ewan, tawang-tawa ako mag-isa,

napahiga na ako sa sahig,

napadapa, napaupo, sa upuan,

natulala na, kaya pagtingin ko sa bintana,

ha? Gabi na?

Bakit bumibilis ng oras?

Dato nung bata pa ako,

pag isin ko sa umaga, babangon ako,

kakain ako ng almusal,

habang nanonood ng paborito kong palabas,

yung teletubbies.

Ang bagal-bagal pa ng pagsubo ko sa kanin ko na sinangag,

at ulam ko na itlog, at hotdog.

At tuwing nakikita pa ako ng magulang ko

na matagal akong kumain,

minsan papagalitan ako, o minsan susubuan ako.

Pero madalas, sinasabihan ako ng mga motivational words,

katulad ng,

Ay Diyos ko, nagaduti,

ubing mabis-bisinan,

at iibusin mamin dita ka, Nem.

Ba't ka nagsasalita ng alien?

Hindi ko maintindihan.

Obusin mo na yung pagkain mo!

Sa sobrang dami nangyari pagkatapos kong kumain,

wala pang 30 minutes ang nakalipas.

Ang tingin ko sa oras nun,

napakabagal.

Samantala ngayon, pag isin ko sa umaga,

cellphone lang, tapos magbabasa ako ng comments

ng mga subscribers ko.

At hindi ko na namamalayan na,

hapon na, o minsan inaabutan pa ako ng gabi.

Umiiksi yung oras habang tumatanda tayo,

diba? Yan ang sinasabi natin.

Madalas, hindi ko na nga nasasulit yung umaga ko eh.

Ah, talaga?

Tanghali ka na kasi nagigising eh.

Ikaw, pakilamero ka talaga.

Naalala ko din dati,

kapag walang pasok,

kukunin ko yung mga laruan ko sa cabinet,

tapos ikakalat ko sa sahig.

Tapos gagawa ako ng mga role-playing games

sa mga laruan ko.

At sobra-sobra na yung 30 minutes sa paglalaro.

Minsan nakapagod kapag isang oras.

Pero ngayon, kapag naglalaro ako ng video games,

ay talaga nga namang kulang-nakulang yung isang oras.

Lalo na kapag ina-enjoy ko yung nilalaro ko,

talaga nga namang happy sa mata,

sakit ng ulo, sakit sa puwet.

Na hindi ko na namamalayan

kung ilang oras na lumipas sa isang araw ko.

Phew!

At naalala ko naman nung elementary ako,

kapag masungit yung teacher namin,

lagi kong sinusubukang kontrolin yung oras.

Sana mag-uwihan na, sana mag-uwihan na,

sana mag-uwihan na, sana mag-uwihan na.

Mr. Arkin?

Anong ginagawa mo?

Ah, wala po, teacher.

Tapos, paglikod ng teacher namin,

sasabihin ko na lang,

gusto ko nang umuwi.

Pero kapag yung teacher namin mabahit,

hinihiling ko naman na sana

unlimited yung oras namin.

Lalo na kapag maganda yung pinapagawa sa amin

ng teacher namin.

Magdo-drawing?

Pupunta ng science lab?

Ay nak!

Ko!

Kulang-nakulang yung oras niyan.

Sobrang enjoy na enjoy kaming gawin yung mga activities.

Tapos biglang sasabihin ng teacher namin,

Okay guys, bukas na lang ulit,

ayusin nyo na yung mga gamit dyan.

Sabi magre-react kami magkakaklasi ng,

Aww!

Saan napansin nyo?

Kapag terror yung teacher,

ang bagal ng oras.

Pero kapag paborito mong teacher,

ang bilis ng oras.

Ay nak!

Ko talaga naman!

Na ba yan?

At ganito naman ang senaryo

kapag sinabi ng tatay ko na aalis kami.

Arkin, sa Sabado aalis tayo ah.

Papasyal tayo.

Sabado?

Lunes, Martes,

Merkoles,

Huwebes,

Birnes,

Sab...

Ang tagal!

Ganun talaga.

Para walang pasok.

Ang tagal ng Sabado.

Ganun talaga bata.

Ganyan ang tingin natin sa oras kapag bata pa tayo.

Matagal.

Hindi pa tayo aware sa oras nun eh.

Pero ngayon,

kapag meron akong in-order sa online at dumating na,

ay sus!

Di mo na na malaya ng mga araw na lumipas.

Parang kahapon ka lang nag-order.

Nung nagsimula naman ang mga hell week sa college at thesis,

dito ako nasanay magpuyat ng malupitan.

At isang beses sa ilang daang beses ko na sa pagpupuyat,

meron akong isang madaling araw na realization.

Isang madaling araw,

habang nag-aantay lang ako matapos ang nire-render ko na project namin,

nasilayan ko ang paglubog ng araw at ang paglitaw ng araw.

Narealize ko na sobrang bilis lang pala talaga ng panahon, no?

Lalo na kapag nagka-idea ka na sa oras,

at nasilayan mo yung buong araw,

yung 24 oras kang gising,

marirealize mo na napaka-iksi lang ng isang araw.

Kaya siguro tingin natin sa oras,

bumibilis,

habang tumatanda tayo,

kasi nagkakaroon na tayo ng kaalaman tungkol sa oras.

At may mga paraan din talaga na pwede mong pagbagaling yung oras sa isip mo.

So ang ibig sabihin,

tingin mo sa oras.

Medyo hindi lang siya nakaka-enjoy gawin kung titignan natin.

Sabi nga ni Einstein,

ilagay mo daw ang kamay mo sa stove ng ilang minuto,

at feeling mo daw ilang oras mo na siyang ginagawa.

At kapag may katabi ka naman daw na isang magandang babae ng ilang oras,

feeling mo daw ilang minuto lang siya.

So ang ibig sabihin lang naman nun,

kapag hindi mo nai-enjoy o nahihirapan ka sa bagay na ginagawa mo,

sa isip mo,

bumabagal yung oras.

Pero kapag nai-enjoy mo yung mga ginagawa mo,

sa isip mo,

bumibilis yung oras.

So kapag gusto mong bumagal yung oras mo,

pwede mong dalhin yung sarili mo sa mga nakakatakot na lugar.

At doon mong mafe-feel at masasabi na,

ah, tagal naman ang oras.

Parang isang oras na ako nandito ah.

Madalas din bumabagal ang oras kapag nagka-hiking,

kasi nahihirapan tayo sa pag-akyat at pagbaba ng bundok.

Ah, Diyos ko, ang hirap bumaki ng bundok.

Tanghali pa lang.

Akala ko hapon na.

So ngayon, alam nyo na.

Kung gusto nyo naman bumilis ang oras nyo,

kailangan ni-enjoy nyo yung ginagawa nyo.

At hindi kayo nahihirapan sa moment na yun.

Panoorin mo yung gusto mong panoorin sa sinihan,

maglaro ka ng paborito mong video game,

makipagdaldalan ka sa mga friends mo,

o sa crush mo.

So ngayon, alam nyo na ulit.

Meron ako na panood lately lang na

nag-experiment daw sila.

Nagtanong sila sa nag-skydive

kung sa tingin niya ilang segundo siyang nasa ere.

Sabi niya,

feeling ko mga nasa 15 seconds ako nasa ere.

Pero nung tinanong naman daw

yung isa sa mga nakapanood dun sa nag-skydive,

ang sagot niya ay

10 seconds siyang nandun eh.

Oo, diba? Magkaiba talaga.

Depende rin talaga sa sitwasyon eh.

At ito pa, nung pandemic naman,

quarantine,

parang ang bilis lang nung nangyari.

Diba?

2 years lang yun?

O more than 2 years?

Pero nung mga oras na nandoon tayo sa sitwasyon na yun,

ang bagal ng oras.

Madalas pa natin sabihin na,

ang tagal naman itong quarantine na to,

kailan ba tumatatapos?

Ganyan kapag nag-iisip tayo ng memory sa past,

ang bilis niya.

Pero kapag nasa moment tayo ng past memory na yun,

matagal din siya.

Kasi yung mga naalala mo ngayon,

collection lang siya ng mga masasaya

o malulungkot na mga nangyari.

Hindi mo naman kinakwento yung pag-ihi mo nun, diba?

Hindi mo kinakwento yung magbangon mo sa kama.

Ang kinakwento mo lang,

yung mga naalala mo.

Kaya feeling mo,

bumibilis yung panahon.

At iba pang halimbawa,

kapag pare-parehas yung ginagawa mo sa isang linggo,

ang bilis lang niyang lumipas.

Pero kapag yung isang linggo mo,

iba-iba yung ginagawa mo sa bawat araw,

at yung mga bagay na ginagawa mo,

eh hindi mo pa nagagawa sa buhay mo.

Sobrang sulit ng isang linggo mo.

Parang isang linggo talaga yung lumipas.

Pero kapag inalala mo siya,

ang bilis ng oras.

Ay naku, ang gulo.

Saka yung oras naman daw,

gawa lang naman ng tao.

At yun yung sa tingin ko,

kung bakit sinasabing time is an illusion.

Sakin lang ha, sakin lang, sa tingin ko lang.

Kasi diba, invento lang naman yung 12 o'clock,

yung 12pm, 1pm,

para ma-measure natin yung mga bagay-bagay.

So ibig sabihin,

illusion lang yung past, present, at future?

Nasa utak mo lang siya.

Diba sinasabi mo nga,

yung past ko, at yung future ko.

Ibig sabihin,

nangyari na sila,

at hindi pa nangyayari.

Kasi, wala sila sa moment na to.

Nasa isip mo lang siya.

Ha?

Anyways, malalim na topic na to.

Baka sumabog yung utak mo.

Ay, okay, okay, okay, okay.

Sige, balik na tayo dun sa malarang kong kwento.

Di mo man lang ba itatanong kung bakit nandito ako?

Ang ibang variant ng future mo.

Diba sinabi ko,

time is an illusion?

Oo nga no.

Eh bakit nandito ka?

Ito ang reason kung bakit gusto ko ng animation.

Kasi,

lahat ay posible.

Kaya pwede tayo maging

RIT and ARKY.

Nakakainis lang din talaga minsan.

Kapag sobrang importante

ng ginagawa mo,

bumibilis yung oras.

Dati nung nagfifreelance pa ako,

2 weeks ang deadline na ginagawa akong backgrounds.

Tapos, umutot lang ako saglit sa bintana,

hinihingi na yung background

sa pinapagawa sakin.

Ha? Paano nagyari yun?

Pero nakakainis din

kapag nagset ka ng date ng gala nyo,

para din siyang deadline,

kaso,

ang tagal naman ang aantayin mo.

Yung 2 weeks na yun parang nagiging 2 months.

Paano nangyari yun?

Pero minsan, dinadaya ako na lang.

Umiidlip na lang ako araw-araw.

Para ilang gising ko lang,

2 weeks ago na.

Hay, nako, minsan di mo talaga maintindihan yung oras eh.

Di mo alam kung nagfa-fast forward ba,

o nagi-slow motion.

Tititigan ko na nga lang yung oras.

Titignan ko kung gaano talaga katagal.

15 minutes later.

Ah, ang tagal na ako.

Ang oras.

Ang tagal maggabi.

Dito na pala nagtatapos ang video.

Sana nagustuhan nyo.

Uy, huwag mong kalimutan mag-subscribe ha.

Tignan mo, may effects yung subscribe button.

Click mo, dali.