⚠️PARA SA INYONG MGA SUMBONG AT REKLAMO ⚠️ Maaari po kayong magtungo sa ACTION CENTER ng RAFFY TULFO IN ACTION sa TV5 Media Center, Reliance Cor. Sheridan St., Mandaluyong mula 9:00AM-3:00PM, tuwing Lunes hanggang Biyernes. Mangyari lamang po na magdala ng vaccination card at huwag nang magsama ng bata. Kung kayo naman ay senior citizen o may karamdaman, magpadala na lamang po kayo ng inyong representative sa aming tanggapan. Gaya po ng aming paalala, LIBRE at WALA PONG BAYAD ang serbisyong aming ibinibigay kaya 'wag na 'wag po kayong magpapaloko sa mga scammers na mangangako na pauunahin kayo sa pila at maniningil ng bayad. #rtia #TULFO #IDOLRAFFY #SENATORAFFY #WANTEDSARADYO #SUMBONGATAKSYON #RAFFYTULFO #RAFFY #TULFO #RAFFYTULFOINACTION #WSR #TULFOLIVE

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

🎵 Music 🎵

Ngayong araw, nandito tayo sa San Mateo, Rizal.

At isa na namang pamaskong handog ang bibigyan ni Idol Rafi.

Ito ay si Nanay Arlene.

Sumilang, isa siyang single mother at may pitong anak.

Ayon sa nakuha nating impormasyon, sa bundok daw nakatera itong si Nanay Arlene.

Kaya ngayong araw, alamin natin kung ano ang kwento ng buhay niya.

Music

Hi ma'am! Grazer nun po.

Kaya kami nandito, nakarating po kay Senator Rafi Tulfo kung ano yung sitwasyon ng buhay niyo dito.

So kanina, nung pagpunta pa lang namin,

talagang nakikita,

nakikita ko po na ang hirap umakyat,

ang layo, nung lalakarin.

Kumusta po kayo dito, Nay?

Ito, mahirap ang kalagayan at maano,

kahit pa paano, sinisikap na maka...

Ano sa araw-araw.

Araw.

Karaos.

Si Mister?

Wala na, patay na, matagal na.

Ilang years?

Sibintin.

So nung mula po nung nawala si Mister,

ano na yung naging buhay mo kasama yung pitong anak?

Mahirap at malungkot.

Kasi yung ibang anak ko, doon lumaki sa kanilang mga tiyohin at tiyahin.

Pinag-aaral sila kasi hindi ko naman kaya lahat sila.

Ang napunta sa akin, panganay, munso.

Nadalaw-dalaw din yung anak kong pangalawa.

May sarili ng pamilya yung iba.

So itong bahay na ito, Nay, lupa niyo po ba ito?

Hindi ito, amin.

So paano kayo dito, Nay, sa araw-araw?

Kayo kasama mo yung tatlong bata.

Nag-ihilot.

Kasi araw-araw, minsan, bihiraang walang tumatawag sa akin.

Susunod dito.

Tapos yung anak ko naman na binatilyo,

minsan nakakasideline siya dyan sa labas ng trabaho, construction, gano'n.

Nakaka-ano rin, tulong.

Minsan yung mga bunga ng saging, nabibinta rin.

Tulong din sa amin.

Ano po po ba yung ibang ginagawa nyo para kumita ng pera?

Pag lalaba.

Paano, Nay, pag walang laba, walang hilot, paano kayo sa araw-araw?

Mungungutin.

Oh, my God.

Kaya, kakilala.

Tapos ikapi naman po pagkabukas na mayroon.

Minsan, nangangalakal ng gulay, ibibinta.

Mahirap talaga.

Siyempre, bilang ina, may mga bagay na gusto tayong ibigay sa mga anak natin na hindi natin maibigay.

Ano'y nararamdaman nyo bilang nanay pag gano'n po?

Eh, siyempre, masamaan, malungkot.

At sinasabi ko nalang sa kanila,

Pagsikap lang kayo kasi.

Makakaahon din tayo.

Pag may natapos kayo, makakapasok kayo ng maayos na trabaho.

Sabi ko,

Yung pangihirap natin ngayon, mapapalitan na rin, makakaahon na rin tayo pag nakapagtapos kayo.

Sabi ko sa kanila,

Yun, kahit wala silang pangbaon pumapasok.

Minsan, magsabi, Ma, wala akong pangilimprajit.

Ay, ko, tika lang.

Hihirap muna ako sa mga kaibigan ko.

Minsan, doon sa nahihilotan kong iba,

hihiram ako para mayroon silang pangbaon na pang-project sa school.

Ayun.

Ayun, kahit pa paano yung mga nahihilot ko naman dyan,

magbabaid naman sila sa akin.

Bibigay sila minsan bilang katuwaan nila.

Bibigay silang bigas, ulam.

Gusto ko silang makapagtapos kasi,

sabi ko, balang araw magkakaroon din kayo ng pamilya.

Mahirap.

Mahirap. Nagkikita ninyo yung hirap ko.

Na kahit may nararamdaman ako pag mayroon yung taong pahilot,

sige, kasi kailangan namin.

Magkano po kinikita nyo sa hilot?

Mayroon 300, mayroon iba naman.

Pag mabait may kaya, 500 yung binibigay sa akin.

Maano na rin kasi ilan lang naman kami dito, nababandit ko.

Kasi naglalakad na lang din sila mula rito hanggang doon sa house,

dahil lahat doon ng school nila.

Pagpasok at saka pag...

Mahal lang pang masahe eh.

Yung 500 na eh, paano mong napabudget yun?

Paano mong ginagawa?

Sa pang-ulam, kabili kami ng limang kilo, sampung kilo, isang linggo.

Pag naubos kinulang, bibili na lang ulit.

Kung pay sa isang kilo, tapos yung itlog, yan, no deals.

Siyempre para maging tipin, magkasya yung pera.

Nanay Arlene, mahirap maging single mother, no?

Ang hirap po eh.

Naalala nyo po yung asawa nyo pag may mga panahonan na,

nahihirapan kayo, napapagod kayo.

Opo, naalala ko kasi malaki ang ginhawa pagka ano yung may katuwang ka.

Kasi siya driver yun eh.

Dati nakakalibre kami sa ulam.

Siyempre nung nagkasakit siya, laki rin ang hirap ko.

Doon ako nagsimula na parang nagkakaroon na rin ako nagsakit

kasi sapagod na subra na alaga ko siya.

Ano po nagsakit niya?

Diyabitik po yun, tapos pinutulan ng kamay.

Ano po nalang ang naghahanap buhay.

Hinaano ko nalang yung paglalabak ko isang araw sa susunod kilos naman ako

para mayroon kami pang magpagbili ng aming budget.

Napansin ko na eh, kanina na daanan ko wala ako nakita ng mga streetlights.

May kuryente po ba dito?

Lapo kuryente, yun lang po ang gamit namin, maliit ng panel ng ilaw.

Tubig?

Sa balon po ang tubig namin.

Tapos sa bukal yung inumin namin, malayo-layo din eh.

So nay dito,

sa area na ito, paano kayo nagkakasya?

Diyan kami, nalalatag lang namin yung supabed, tapos isa dito.

Tuwing Pasko, anong sitwasyon nyo dito?

Ganun lang, magluto ng spaghetti, pancit, tapos mag-ano,

Merry Christmas, batian, tapos punta kami doon sa overlooking,

manonood kami ng mga pumuputok doon sa Manila, sa Quezon City.

So paano yung mga bata?

Siyempre na eh,

yung mga bata pag Pasko, gusto niyan may bagong gamit, pamasko, meron sila.

Minsan wala.

Bihira.

Mula nung mabiyoda akong bihira, sila makatanggap na may nagrigalo.

Pero sa mga nagpapilot sa akin, mga nagbibigay sila.

Mga gamit, mayroon kumot.

Pag walang nagbigay na eh?

Eh, kung ano ang mayroon, eh, yun na lang.

Okay lang sa kanila?

Opo.

Eh, siyempre, hinahangad ko rin na magkaroon din sila ng kung anong gusto nila.

Sana, mabili ko.

Eh, kaso wala.

Sabi ko, pagpasinsyahan nyo na.

Minsan, napapagalitan ko nga kong nakaka-aburrido rin kasi minsan ang sitwasyon.

Ayun, eh, okay lang naman sila.

Naunamaan naman nila na ganun ang buhay namin.

So, naibali sila nalang po yung kaibigan?

Ayun. Ayun. Ayun naman sila naunamaan nila na ganun ang buhay namin.

So, naibali sila nalang po yung kasama nyo dito sa bahay?

Ha?

Ilan taon na sila? Ilan taon ka na?

Seventeen po.

Ikaw?

Fourteen po.

Kayo yung nag-aaral?

Ako.

Pag pumapasok daw, naglalakad na lang kayo kasi yun nga, hirap sa pamasahe.

Kumusta kayo dito?

Ayos lang naman po.

Kaminsan, hindi na lang nakakapasok kasi walang baon.

Anong year ka naman?

Ano po? Grade eleven.

So, Kuya Rodel, sa araw-araw na ganun yung ginagawa nyo,

tapos sabi mo nga walang baon.

Siyempre, may mga estudyante, may mga classmates ka.

Anong nararamdaman mo pag yung araw-araw,

ganun sila nakikita mo na sila nagta-tricycle sila, hindi sila nahihirapan?

Ano naman po, wala naman. Inayahan ko na lang.

Kasi ano naman po eh, ayos lang naman kasi kahit ganun, kaya naman po eh.

Maglakad lang po, para hindi naman po masyadong magastas din.

Anong nararamdaman mo pag nakikita mo si nanay na nahihirapan?

Ano po, nalulungkot din naman po.

Kaya naman po,

mga po minsan, ano, di na lang talaga napasok.

Pagka may sideline po, doon na lang ako.

Para ano po, dagdag pang gastos na rin po.

Dito sa bahay, hindi kayo nahihirapan na wala kayong kuryente,

yung tubig sa balon kayo kumukuha?

Hindi naman po, kasi ano eh, nakasanay na po eh.

Sanay na sanay na rin. Dito nung nakatira, dito na po lumaki.

Paano ka tumutulong sa kanya sa araw-araw?

Ano po, minsan, dito gawaing bahay, natulong po.

Ako na rin po nag-ano,

lalo ba rin po minsan.

Panghugas po ako na rin.

Ako rin po, tsaka siya minsan.

Sa lita na lang po.

Minsan nga po, masarami na siya naiigip sa akin eh.

Kahit ganito na maliit pa lang siya?

Oo po.

Ikaw nag-iigip ng tubig?

Oo po.

Gano'ng kalayo yun?

Yung ano po, kasi po, hirap na po dyan.

Tsaka minsan po, nauubusan po dyan sa may balon.

Kaya doon po, minsan sa kabilang balon.

Ano po, araw-araw, kailangan mag-iigip kayo doon?

Oo po, kasi po, wala naman po kasi magagamit dito.

Magagamit dito pag di po kami nag-iigip.

So, yun nga, kaya kami nagpunta dito.

Kasi, syempre, magpapasko na.

Di ba? Kayo ba, wala kayong wish?

Wala kayong mga gusto ngayong darating na Pasko?

Ito si Bunso.

Okay lang po, kahit salad na lang po.

Salad?

Gusto ng salad.

Mahal yung diri ka.

Hindi, pagsikapan natin, tipid-tipid,

matipiso, itabinin niyo.

Ayun.

Ikaw kuya, ano bang gusto mo sa darating na Pasko?

Ano po, masagana lang naman po.

Masama-sama na rin po dito sa bahay.

Magiging masaya.

Dahil magpapasko na, may pinadalang

pamaskong handog sa inyo si Senator, ha?

Andito po, kunin lang namin.

Hi, Ma'am.

Hi.

Merry Christmas!

Hi, Merry Christmas po, Ma'am.

Meron pa.

Merry Christmas din po, si Rapitul po.

Maraming salamat po sa biyaya ninyo,

sa pamaskong ibinigay ninyo sa amin.

Ang dami.

Dami-dami po.

Maraming salamat po sa inyo.

Dahil magpapasko po,

grocery po,

pag-noche buena,

may mga spaghetti dyan,

pancit,

may mga pagkain po

para sa mga bata na.

Yan, bigas.

Importante, no?

Komplento po yan.

May mga sabon.

Wala na po kayong popoblemahin pa.

Sana, Nanay, makatulong po sa inyo ito, ha?

Hindi lang dyan nagtatapos yung tulong ni Senator Rapitul po, no?

Nanay, ito po.

Sana makatulong po sa inyo.

40,000 pesos po ito, ha?

Ako po.

Ang dami po niya.

Tanggapin mo, Nay.

Ayan.

Napakalaking bagay po ito para sa amin.

Sa ang dami pong hirap na dinanas namin,

ngayon lang ang nakahawak ng ganito kalaki.

Siyempre, may dami po na itulong.

Maraming-raming salamat po talaga dito.

Sir Rapi po, maraming salamat.

Ang laki na po na itulong niya.

Maraming-raming salamat po.

Maraming-maraming salamat po, Sir Rapi.

Kasi po, ang dami po nang inihandog niya sa amin na bihaya.

So, Nanay, saan mo gagamitin itong 40,000 na handog ni Senator Rapitul po?

Magbibili po ako ng baboy para mayroon akong alagaang pagkakitaan.

Tsaka siguro baka mga manok din.

Kasi malaki naman ito eh.

Bunso, may pambili ng salad. Okay sa'yo?

Oo po.

Merry Christmas, Idol Rapi!

Thank you for watching!