00:58.0
at merong malaking mall
01:01.2
Nag-aaral ako noon sa isang sikat at malaking university
01:06.6
May mga kaya din ang aking mga kaklase
01:10.4
At noong mga panahon na yon, kami na mga barkado ko ay
01:14.0
hilig na hilig namin ang mag road trip at mag swimming at surfing
01:18.3
Dahil nga sa laking syudad ako
01:21.9
hindi ako naniniwala sa kahit na anong kwento
01:27.2
Hanggang sa isang araw noon
01:28.9
yung mga barkada ko ay
01:31.6
nakahanap ng isang lugar
01:34.2
isang tagong lugar
01:36.7
sa may probinsya ng Aurora
01:39.4
Sa tuwing nagro-road trip kami ay
01:43.2
nagsistay kami sa lugar na yon
01:45.6
na mga tatlo hanggang limang araw
01:47.7
Subali kaming magkakabarkada ay
01:51.6
nagdesisyon kami napunta ng lugar na yon
01:53.7
Napakaganda ng lugar kasi sa tabing highway lamang po siya
01:58.9
Sa ibabang parte ng highway na yon ay naroon-roon ng dagat
02:02.9
At sa kabila naman ay nandun yung mga bulubundukin at liblib
02:07.2
Bihira lamang din ang dumadaan
02:10.5
At magkakalayo ang mga kabahayan
02:13.5
Umalis kami ng Maynila, Oktubre 2010
02:20.7
Umalis kami ng amaaga ng mga alas 4 na madaling araw
02:24.6
para sa buong araw na biyahe noon
02:28.9
Nang makarating kami sa bayan na yon
02:30.9
Habang binabaybay namin ang highway
02:33.7
Parang hinihigop yung lakas namin noon
02:37.6
Napaka-weirdo ng pakiramdam
02:43.1
Gamit namin noon ay ang Navara ng tropa namin
02:46.7
Pare-pareho kami ng naramdaman
02:49.5
Nang simula naming baybayin yung highway na yon
02:54.2
Ang mas nakaka-panibago pa sa buong araw na yon
02:59.5
Yung mga taong dumadaan o nadadaanan namin
03:04.9
Napaka-weirdo ng titig sa amin na parabang
03:09.0
noon lamang sila nakakita ng mga gaya namin
03:12.4
Medyo hindi na rin namin pinansin yon
03:16.7
dahil gusto lang namin makarating sa aming destinasyon
03:19.4
Nang makarating na kami sa dagat na yon
03:23.7
Alas 7 na ng gabi
03:26.6
Kaya naman naglatag na lamang kami
03:28.9
At naglagay ng bonfire sa mga tent namin
03:31.7
Habang nagsasaya kami sa pag-iihaw noon
03:36.5
May natanaw kami sa may highway na batang babae
03:40.8
At matandang lalaki na nakatingin lang sa amin
03:44.2
Noong una, dead ma lamang kasi baka kako
03:48.9
Nakikimasid lamang sa amin yon
03:51.5
Pero matapos ang sampung minuto
03:54.7
Nawala yung bata at matandang lalaki
03:58.9
Kaya hinayaan na lamang namin sila
04:01.5
At nagpatuloy na kami sa pag-i-enjoy doon sa may dagat
04:05.3
At nagkapuna na rin kami
04:07.6
Pagkatapos namin kumain ay nagdesisyon kami na magpahingagawa ng
04:12.9
Maaga pa kami magsasurf kinabukasan
04:15.8
Hindi namin pinatay yon bonfire
04:18.8
Malit lang naman yung apoy namin
04:21.3
Itinayo namin ang buo ang tent
04:24.8
Bandang alas 11 ng gabi
04:28.9
Habang mahimbing ang tulog namin
04:31.2
Digla na lamang sumigaw yung isang kaibigan namin noon
04:35.6
Sa gulat ay nagising kami
04:38.9
Nakita na lamang namin na
04:42.2
Wakwak na yung tent pero
04:44.7
Wala kaming nakitang hayop o kahit na ano na
04:48.9
Pwedeng magputol o magpunit ng tent na yon
04:53.7
Gawa nang yung pagkakahiwa ng tent
04:56.3
Ay parang gawa o inakotol
04:58.9
Wakwak ng mabangis na hayop
05:00.4
Natakot naman kami pero para hindi kami magpanik
05:05.1
Nagdesisyon kami na
05:09.3
Gamit ang mga flashlight namin sa cellphone noon
05:12.4
At ilaw ng sasakyan
05:14.6
Laking gulat namin nang nakita na naman namin yung bata na
05:20.3
Nakatungtong sa metal barrier ng highway
05:24.4
Sinigawan namin yung bata pero
05:28.9
Para itong pusang nakapatong lamang doon
05:33.0
Nagdesisyon kami na mag-backup na lamang
05:37.1
Takot na takot kami
05:39.2
Nang sumakay na po kami Sir Seth
05:42.4
At pagka-start namin ng sasakyan
05:45.2
Nakita namin yung matandang lalaki na pababa at papunta sa may dagat pero
05:50.9
Nung mga oras na yon
05:53.6
Iba na ang itsura niya
05:56.5
Para siyang magpapunta sa may dagat na
05:58.9
Malaking aso na may katawang tao
06:03.0
Sa sobrang takot namin ay nagdesisyon kaming paanda rin yung sasakyan
06:07.2
Pasalubong sa matanda
06:10.0
At nung lumapit na po ang sasakyan namin ay kitang kita namin na
06:14.5
Hindi tao ang kasalubong namin yon
06:19.3
Nag-iyakan na po yung dalawa naming barkada
06:22.9
Ako naman ay nilakasan ko ang loob ko pero yung kaba ko ay abot langit na noon
06:28.3
Mabuti na lamang at magaling mag-drive ang kaklase namin
06:30.9
Nailagan niya yung pasalubong sa amin na nilalang
06:34.7
At kitang kita namin na
06:37.6
Naging dalawa silang malaking aso
06:40.6
Na yung isa ay mas maliit dun sa isa
06:46.0
Nang tingnan namin sa side mirror
06:48.5
Wala na yung batang babae
06:51.9
Sobrang nakakatakot Sir Seth
06:56.9
Siya sobrang takot
06:58.1
namin ay hindi na kami bumalik sa dinaanan
07:01.9
At nakita namin na hinabol kami
07:03.7
hanggang mga tatlong kilometro.
07:12.7
Dumerecho na kami ng paghururot.
07:16.8
Hanggang sa nakarating kami
07:18.1
sa bayan ng kasiguran Aurora.
07:21.2
Nang nakarating kami
07:22.5
sa town proper ay nagiyakan kami
07:24.3
sa sobrang takot at stress.
07:25.8
Maliban kasi sa pagod
07:28.2
at puyat, magkahalong
07:30.5
pagod at takot ang nararamdaman
07:35.9
nagpapasalamat pa rin kami at umabot
07:38.0
pa ang gas namin.
07:40.3
Gusto namin magsumbong sa mga polis pero
07:42.2
baka pagtawanan lamang kami.
07:46.5
kami na pumuntang Cagayan
07:47.9
at doon na kami dumaan
07:54.2
ay hindi na kami pumuntang
07:55.8
taas sa mga liblib na lugar.
08:00.5
iwas na din sa mga ganong lugar.
08:20.2
Tawagin niyo na lang po ako
08:21.3
sa pangalang Sai.
08:28.7
Ito ay sarili kong karanasan
08:30.4
noong bata pa ako.
08:32.7
Kuwento din ang nanay at pamilya ko
08:35.1
may mga pagkakataon na nakakalimutan
08:38.5
ko gawa ng bata pa kasi ako noon.
08:42.1
naaalala ko at pinagdugtong-dugtong
08:44.1
ko na lamang para mas
08:45.9
maintindihan nyo.
08:50.0
Noong bata pa ako ay pumunta kami
08:51.7
sa mga kamag-anak namin sa side sa mama ko
08:53.9
para magbakasyo ng ilang linggo.
08:56.7
Ang hanap buhay po doon
09:01.4
pagtatapas ng tanim
09:06.1
Pagdating namin doon ay saktong
09:07.7
sabi ng mga kamag-anak namin
09:09.2
bukas umano aanihin
09:13.7
Tuwang-tuwa naman ang mga magulang ko kasi
09:15.6
may pagkukunan na kami ng konsumo
09:19.5
Paubus na rin kasi yung bigas namin noon.
09:22.7
Tatlo kaming magkakapatid
09:23.8
pero ako lamang yung naisama ng nanay at
09:25.7
tatay ko dahil may
09:27.5
eskwela po yung dalawang ate ko.
09:35.4
nag-aayos sa mga magulang ko at mga kamag-anak
09:37.5
namin para pumunta sa area
09:39.1
kung saan kami mag-aharvest na mais.
09:43.6
namin kumain ang umagang yun,
09:46.2
pumunta na kami sa maisan
09:47.5
at doon sa may puno ng kahoy na medyo
09:51.2
may upuan na gawang kawayan.
09:55.7
Doon namin nilagay
09:56.9
yung mga bag at bao namin.
09:59.7
Ang akala ko noon ay isasabay ako
10:01.1
ng nanay ko sa pagbalat ng mais
10:02.7
pero nagkamali ako.
10:08.0
Sabi ng nanay ko,
10:09.7
doon na lamang umano ako
10:10.8
maghintay sa kanila kasi
10:14.8
Malamig yung pwesto na tinatayuan ko
10:16.5
kung saan nila iniwan ang mga gamit namin.
10:20.4
Hindi daw ako pwede gawa
10:21.5
ng makatiwmano yung mga mais noon.
10:25.7
Sabali ayun na nga.
10:28.5
Iniwan ako mag-isa sa punong yun.
10:31.5
Habang ako ay nagsasalita
10:32.9
at naglalarong mag-isa,
10:35.2
kinakausap ko na yung mga nakikita ko
10:37.0
kasi bata pa nga ako noon.
10:41.9
Dumating yung nanay ko
10:44.3
ang ipinagtatak ako
10:46.5
ay pulang-pula yung mga mata niya.
10:49.8
Tandang-tanda ako pa noon.
10:53.1
Alam ko na nanay ko
10:54.5
yung lumapit sa akin.
10:57.6
ay sumama daw ako sa kanya.
11:00.3
Pupuntahan umano namin
11:01.4
yung tita ko na kamag-anak niya.
11:04.4
Yung sinasabi niyang tita
11:05.6
ay si Tita Detan.
11:07.7
Totoong palayaw niya.
11:09.8
Close kami noon at palagi niya
11:11.2
akong binibigyan ng laruan at pagkain
11:13.1
kaya sumama ako sa nanay ko.
11:15.8
Kahit na nagtataka ako
11:18.8
ang mga kinikilos niya noon.
11:21.8
Bukod pa sa pula ng kanyang mga mata.
11:24.9
Yung pagsasalita ako
11:27.4
doon sa mismong tunay kong ina.
11:32.4
Limitado ang mga kataga niya.
11:35.2
di katulad ng nanay ko na dere-derecho noon.
11:41.6
Sumama ako sa kanya.
11:44.2
Gusto kong humawak sa kamay niya
11:45.6
gawa ng napakabilis niyang maglakad.
11:49.0
Pero hindi ko siya mahabol.
11:51.6
Nasanay ako na nakahawak ako
11:53.1
sa kamay ng nanay ko
11:54.2
at tatay ko habang nangyari.
11:55.5
At ito ang naglalakad.
11:58.6
Medyo malayo na kami noon
12:00.1
pero nauna pa rin si nanay ko.
12:03.5
bakit iniwan ako sa paglalakad?
12:07.8
Ang isa pang nakapagtataka
12:09.7
kung bakit papalayo na kami
12:12.4
malayo sa direksyon papunta
12:15.1
sa bahay ng tita ko.
12:18.1
Naiiba na kasang daan noon.
12:20.3
Alam ko yung papunta doon.
12:22.8
Nag-aalala na ako
12:23.7
at hindi na lumilingon si nanay.
12:27.3
at tinatawag ko siya
12:30.4
saan po ba talaga tayo pupunta?
12:32.8
Hindi dito ang daan.
12:36.0
Hindi ito lumingon sa akin.
12:39.9
basta sumunod ka lang.
12:43.3
Yung tono ng pagsasalita ni nanay
12:45.2
ay paiba-iba talaga na
12:46.9
hindi ko maipaliwanag.
12:51.9
Abang sumusunod ako sa kanya
12:53.8
napapansin ko na niya
12:55.5
doon kami papunta sa may ilog.
12:59.0
Hindi na pamilyar sa akin
13:00.6
ang lugar na yon.
13:02.4
Pero sumusunod pa rin ako
13:06.4
Pagtawid ko sa ilog,
13:09.2
nagulat na lamang ako
13:10.5
nang bigla na lamang siyang nawala.
13:13.8
Hindi ko na siya makita.
13:16.1
Kaya nagsimula akong sumigaw
13:17.8
para tawagin siya
13:24.4
Gawa ng hindi ko siya makita.
13:25.4
Pag siya makita ay nagsimula
13:26.6
na akong umiyak noon.
13:28.8
Sigaw ako ng sigaw
13:32.8
Abang naglalakad ay hindi ko na
13:34.6
namalayan na nasa gubat na pala ako noon.
13:37.9
Napakaraming puno.
13:39.8
Matataas sa mga ito.
13:42.2
Walang mga dahon.
13:48.4
Kakaibang gubat yon.
13:50.7
Niminsan ay hindi pa ako nakarating doon.
13:53.5
At hanggang ngayon sa lugar kong saan
13:55.8
hindi ko na mahanap
13:57.6
ang ganong klaseng lugar.
14:00.9
Iyak ako ng iyak.
14:02.7
Namalayan ko na nawawala na ako
14:04.6
at hindi ko na maalala
14:05.9
kung saan ako dumaan.
14:08.5
Basta dumiretsyo lamang
14:09.6
akong naglalakad.
14:11.5
Hinahanap ko si nanay pero wala.
14:15.6
Hanggang sa paglalakad ko
14:19.1
nagharvest ng kamatis
14:20.3
mga babae at lalaki yon.
14:23.3
Nagtataka sila na nakatingin sa akin
14:25.0
kasi umiiyak ako noon.
14:27.5
Tinanong nila kung nawawala ako
14:28.9
at kung saan yung mga magulang ko.
14:31.9
Ang sagot ko na lamang sa kanila
14:33.7
ay iniwan ako ni nanay.
14:36.0
Pupuntaw mo na kami sa tita ko
14:37.4
pero bigla siyang nawala.
14:43.2
pinigilan nila ako
14:45.2
na magpatuloy sa paglalakad
14:46.9
pero ayaw ko gawa ng
14:49.1
hinahanap ko nga si nanay noon.
14:53.7
Sa paglalakad ko ay nakita ko na nga.
14:54.8
Sa paglalakad ko ay nakita ko na nga.
14:55.0
Nakita ko yung daan kung saan papuntang crossing.
14:58.3
Doon kami sasakay
14:59.3
ng habal-habal pag pumunta kami
15:01.0
sa kamag-anak namin.
15:03.0
At doon din kami sasakay
15:04.4
pag umuwi kami sa lugar namin noon.
15:07.9
Sinundan ko lang yon
15:08.9
hanggang narating ko nga yung crossing na sinasabi ko.
15:12.8
Doon sa may upuan
15:13.8
bigla umano kong nahilo.
15:17.9
Siguro sa guto matuhaw
15:23.1
at pagkagising ko naroon na
15:24.7
sinabi ko na may upuan.
15:25.0
Nakikita ko na si nanay
15:25.3
na umiiyak sa harapan ko.
15:28.3
Nakahinga ako ng malalim.
15:32.3
Nasermonan ako ni nanay
15:33.4
na halong may pag-alala.
15:37.3
Maraming taong nakatingin sa amin noon.
15:40.1
Hindi ko na namalaya
15:40.9
na isang buong araw na din nila kong hinahanap.
15:45.1
Humingi ako ng tubig at pagkain.
15:47.8
Binigyan nila ako.
15:49.5
Pagkatapos kumain
15:50.5
ay doon ko na kinuwento kung anong nangyari.
15:55.0
Paulit-ulit ko pang sinabing
15:57.1
matapos niya akong imbitahan
15:58.9
na pumunta kaila tita.
16:01.6
Takang-taka ang aking nanay niyon
16:03.2
dahil wala naman siyang alam
16:07.7
Patuloy umalo silang
16:08.8
nag-harvest ng mais ni tatay
16:10.5
at na mga kamag-anak namin
16:12.3
at iniwan lamang nila ako
16:14.4
sa may puno noon.
16:17.9
Sinabi ko sa kanya
16:18.9
na pulang-pula ang mga mata niya.
16:23.4
baka umanumin na ligno
16:25.7
o inaswang na ako noon.
16:28.5
Hindi na umanobago
16:29.7
sa lugar ang mga ganong pangyari.
16:33.2
May mga nauna na rin kaso
16:34.5
tulad ng nangyari sa akin
16:35.8
na may kababalagan talaga
16:38.3
doon sa lugar na yon.
16:41.6
Doon namin napagtanto
16:42.9
na ang nag-imbitas
16:46.1
ay hindi ko tunay na ina.
16:50.5
ang muka ng mga magulang ko
16:51.9
para lang mahikayat nila
16:54.5
na pumunta sa lugar
16:56.0
kung saan nila gustuhin.
17:13.8
Mabagbalang araw sa inyo, Sir Seth.
17:21.9
yung ibabahagi ko
17:22.9
ay ang karanasan naming magpipinsan
17:25.0
sa isang handaan.
17:27.9
Nagsimula ang kwento namin
17:29.3
ng magkayayaan sa isang handaan
17:31.2
at ang handaan na ito
17:32.8
ay doon sa kabilang barangay.
17:37.3
ang lalakari namin
17:38.4
bago makarating sa lugar na ito.
17:41.4
Pero kahit na malayo
17:42.4
ay hindi na bago sa amin
17:43.6
ang layo na aming nararanasan.
17:47.2
at saka mga batak na kami
17:49.2
lalo na pagdating sa handaan.
17:53.1
kung bakit kami nahihilig
17:56.6
Mabalik tayo sa kwento.
17:59.2
Dahil nga sa nabalitaan
18:00.5
naming may handaan
18:01.3
ay agad kaming nag-ayos
18:02.5
ng aking mga pinsan.
18:04.7
Tawagin na lamang natin sila
18:14.4
Sila-sila ang aking mga kasama.
18:17.5
Subali nasa anim kami nun.
18:20.1
Umalis kami sa aming baryo.
18:21.9
Mga alas 4 ng hapon.
18:24.6
Sabi kasi ay mga bandang gabi daw
18:26.1
gaganapin ang nasabing handaan
18:27.6
abang naglalakad ay hindi maalis
18:30.5
sa mga hiyawan at mga asaran
18:32.0
sa aming mga pipinsanon.
18:34.4
Ang pinakamalakas mga asara
18:35.7
ay si Kuya Ricky.
18:38.1
Siya yung tipo ng tao
18:39.1
na lahat ng makitang tao
18:40.7
o bagay ay kanyang pagtatawanan.
18:43.7
Basta may mali lamang itong makita.
18:47.7
Abang naglalakad nga
18:48.9
ay may nakasalubong kami
18:51.1
isang matandang babae na
18:54.8
Yukong-yuko ito kumaglakad.
18:57.6
Nakatakip ang muka nito
19:01.7
Tumigil ito at nagtanong sa amin
19:03.3
kung saan daw ba ang daanan
19:04.8
papuntang kabilang barangay.
19:07.4
Ang kabilang barangay
19:08.9
na tinutukoy niya
19:09.9
ay ang aming barangay.
19:13.4
Sinabi naman namin
19:14.5
ang daan at yun na nga.
19:17.1
Nagmakalis sa matanda
19:18.1
ay biglang humalakak si Kuya Ricky.
19:21.1
Napakalakas ng paghalakak niya nun.
19:25.6
Mukha umanong kulang
19:26.6
sa aruga ang matanda
19:27.7
at tila hindi umanong nagsisipilyo
19:30.4
dahil sa maiitim nitong ngipin.
19:35.4
Sinaway naman namin siya
19:36.4
pero tuloy-tuloy pa rin ito
19:40.0
Hanggang sa lumingon ng matanda
19:41.5
na sa mga panahon na yun
19:42.7
ay hindi pa masyadong nakakalayo.
19:46.9
Tumingin ito sa amin
19:51.6
na tila ba narinig niya
19:54.2
ang pinagsasasabi ni Kuya nun.
19:57.9
Pagkatapos ay nagsipagtakbuhan na kami
19:59.8
hanggang sa nakarating na kami
20:03.3
Pumasok na kami sa looban nito.
20:06.7
Konting background lamang po
20:09.9
Maraming tao at mga nagiinuman
20:12.4
at napapalibutan ng mga maliliit na kubo.
20:16.4
Samantalang ang gitna noon
20:17.5
ay puro lamesa na
20:18.6
at ang taas naman ay may
20:23.8
So pagkapasok namin
20:24.8
ay agad kaming sinalubong
20:26.0
ng dalawang babae na
20:27.1
tawagin na lamang natin
20:29.3
sa pangalang Biray at Bea.
20:34.4
ay diyowa ni Reynald
20:37.1
ay diyowa ni Marjun.
20:39.9
Inaasar pa nga namin sila noon.
20:42.5
Kaya pala na inaaya niya kami
20:43.8
dahil gusto nilang makita
20:45.0
yung dalawang babae na yon.
20:51.9
nagpaalam na kaming aalis na
20:53.3
dahil sa may pasok pa kami kinabukasan.
20:57.4
Nakaalis na kami.
20:59.3
Habang naglalakad pabalik
21:00.6
ay dito na nangyari
21:01.8
ang hindi namin inaasahan noon.
21:08.5
Napansin namin na parang
21:09.6
lumalakas ang hangin.
21:12.3
Nanggagaling ito sa taas
21:13.7
at nang tingnan namin
21:16.0
ng taas ay may nakita
21:17.5
kaming isang napakalaking ibon.
21:22.8
sa pag-aakalang simpleng ibon lamang yon.
21:26.4
Pero bigla kaming nagulat ng
21:28.1
bigla nitong inangat si Kuya Ricky.
21:32.9
Agad naman namin pinigilan ito
21:34.4
pero sa hindi malamang dahilan
21:36.1
ay napakalakas nito.
21:40.5
ay hindi talaga namin mapabagsak
21:42.3
ang malaking ibon na yon.
21:44.6
Hanggang sa tuluyan na nga namin
21:46.4
nabitawan si Kuya Ricky
21:47.8
na sa mga panahon yon
21:50.6
Ay umiiyak at sumisigaw
21:56.6
Isa-isa kaming nagsitalon
21:58.2
para lamang maabot si Kuya Ricky.
22:00.8
At sa awa ng Panginoon
22:02.4
ay naabot ito ni Totoy.
22:08.5
sa aking mga balikat
22:12.4
Nang mahawakan na namin si Kuya Ricky
22:14.1
ay binigyan na namin ang buong lakas namin
22:16.7
para lang makababa siya pero
22:20.3
magpapigil nitong ibon na ito.
22:24.4
Nakapulot ako ng isang malaking kahoy.
22:27.4
Inihampas ko sa ibon na yon.
22:29.8
Pinagmumura ko siya
22:30.7
at sabi ko kung sino man siya
22:32.2
ay lubayan niya ay makasama ko.
22:35.0
Nabitiwan niya si Kuya Ricky.
22:40.1
tila ba parang nasasaktan
22:44.8
Napagkasunduan namin na sabay-sabay
22:46.4
namin hahatakin paiba ba
22:48.1
ang malaking ibon na yon?
22:50.3
At gumana naman ang plano namin.
22:54.5
ang ibon na ito sa lupa.
22:58.4
Habang nasa lupa ito
23:00.0
at ipit-ipit na namin
23:01.4
dito ko napagtanto
23:03.9
na hindi lamang ito basta
23:05.6
isang ordinaryong ibon.
23:08.9
Dahil ang napansin ko dito
23:10.0
para siyang kurang.
23:18.3
Kulukulubot ang mukha.
23:20.3
At ang lubos na nakapanindig
23:23.1
balahibo sa aminon.
23:26.6
ang katawan nito.
23:28.9
Wala siyang katawan sa baba.
23:32.7
Doon ko na sinabi sa mga pinsan ko
23:34.3
na hindi ito basta ibon lang.
23:38.2
Ikinagulat namin yon.
23:41.7
bugbugin na namin yon
23:42.6
dahil pag nakawala pa yon
23:43.8
baka kami pa yung mapatay nito.
23:48.5
Pinagsusuntok namin yon
23:49.5
at halatang nasasaktan nito.
23:51.9
Pero nang makahanap ito
23:55.5
bigla itong nangalmot.
23:57.8
Nagkasugat ako sa kalmot
24:00.9
At ito ang naging dahilan
24:02.2
para makatakas ang nilalang.
24:08.1
halos lahat kaming magpipinsan
24:10.2
at hindi na rin kami nagsipasok.
24:14.6
ang pinagamot si Kuya Ricky
24:15.8
sa isang albularyo na
24:17.5
may galit umano na matanda
24:19.4
sa isang albularyo.
24:19.9
dahil sa panglalait nito
24:22.0
at doon ko naalala
24:24.5
na yun pala ang matanda
24:25.7
yung ibon na nakasagupa namin nun.
24:31.2
Pagkatapos na mangyari ito
24:32.6
ay hindi na kami nagpapagabi
24:34.1
kung sakali mang may pupuntahan
24:39.5
Sa ngayon ay masaya
24:40.7
kaming magpipinsan.
24:42.9
Minsan na lang kami magkita-kita
24:44.2
dahil busy na rin kami
24:45.2
sa aming mga trabaho.
24:47.5
Pero gayon paman,
24:49.5
palagi namin inaalala
24:51.0
na huwag basta-basta
24:52.0
manghuhusga ng tao.
24:55.3
kung hindi pa ito
24:57.1
lubusang kakilala.
25:16.1
Mapagpalang araw sa inyo,
25:19.8
hindi ko totoong pangalan.
25:23.1
Ang kwentong ibabahagi ko sa inyo
25:25.9
at ng aking mga kapatid at pamangkin.
25:29.6
Nasa labing dalawang taon
25:30.7
pa lamang ako nun.
25:32.8
Pero noong mga panahon na yun,
25:35.2
hindi ko makakalimutan
25:36.9
ang nangyari sa akin
25:47.8
Isang magandang araw yun.
25:49.4
Nung naglalaro kami
25:52.0
na tawagin na lamang
25:54.9
Hindi niya totoong pangalan.
25:57.2
At ang bunso kong kapatid
26:01.2
Nasa anim na taong gulang
26:02.7
noon ang aking pamangkin
26:03.9
at nasa sampung taong gulang
26:05.3
naman ang kapatid ko na yun.
26:08.2
Habang naglalaro kami,
26:10.5
ay may matandang dumaan.
26:14.4
nasa 80 anyos na ito.
26:16.9
Dahil hirap na hirap
26:18.0
na itong maglakad.
26:19.4
Pero pagtapat niya
26:23.7
ay parabang may binubulong ito
26:25.7
na hindi namin maintindihan.
26:30.6
Pagkatapos noon, Sir Seth,
26:33.2
naglakad na siya ulit.
26:35.5
Ang pinagtataka lamang
26:36.9
namin noon ay kung bakit
26:38.3
ang bilis-bilis niyang maglakad.
26:41.1
Samantalang kanina
26:42.2
ay sobrang bagal at
26:43.6
tila ba hirap na hirap ito.
26:47.5
Hindi naman siya bago
26:48.6
sa amin dahil kapag
26:49.4
nakakasalubong namin ito,
26:51.6
ay palaging sinasabi ni Mama sa amin
26:53.6
na huwag namin itong pansinin.
27:07.6
ang pakiramdam ko noon.
27:11.1
manggagamot ang aking papa.
27:14.7
Hindi siya yung tipong
27:15.5
albularyo talaga.
27:17.6
May mga alam lamang siya
27:18.8
sa mga usog na kung ano-ano.
27:23.5
aswang umano aming gawa noon.
27:26.4
Taga-kabilang baryo.
27:29.8
Ngayon, Sir Seth,
27:32.3
madalas kaming maiwan
27:33.5
ng pamangkin kong si Ading
27:34.9
sa bahay namin sa baryo.
27:38.6
ang aking mga magulang sa bundok
27:40.2
dahil may sakahan at kanyugan kami doon.
27:45.1
na mga kamote at saging.
27:50.6
naggamot naman niya ako noon.
27:55.0
ang matandang babae na
27:59.5
Isa itong aswang.
28:02.1
Pinagsabihan niya na
28:03.2
isa pang galaw sa amin
28:05.3
at siya na ang makakalaban nito.
28:10.0
nang nagpaalam si papa at mama
28:11.7
na aakit sa bundok
28:12.8
para doon matulog.
28:14.8
At kasama nila si Usim.
28:17.6
Noong gabing yon,
28:18.6
ay kami lamang neading sa bahay.
28:21.5
Hindi naman ganon kalaki
28:22.5
ang bahay namin noon
28:23.4
pero may silong ito
28:24.5
at may mga alaga kaming aso.
28:28.3
Nang walang ano-ano
28:29.1
ay biglang sumobra
28:30.8
ang ingay ng mga alaga namin noon.
28:34.3
At parabang may malaking ibon
28:37.1
sa may taas ng bubong namin.
28:41.0
At dahil sa bata pa lamang kami
28:42.8
noong mga panahon na yon,
28:45.1
ay takot na takot kami noon.
28:48.6
alam ang gagawin.
28:51.0
Ang tanging ginawa
28:53.7
na wala naman ito.
28:58.2
ay nag-usap kami ni Ading
28:59.4
na aakit kami ng bundok
29:01.7
at doon matutulog.
29:04.6
Nagtangu lamang ito
29:07.0
Pagdating at pagdating pa
29:09.0
nagtaka ko kung paano
29:11.9
na may nangyari sa amin noon.
29:16.0
Hanggang sa nagkwento siya
29:18.5
bandang alas dosi
29:20.5
bigla na lamang niya
29:22.4
umano kaming narinig
29:24.2
at sigaw ng sigaw
29:27.6
Hindi naman siya lumabas
29:28.7
sir Seth dahil alam niya
29:29.8
na sobrang matatakotin ako noon.
29:32.8
At hindi ko kayang
29:34.3
maglakad ng ganong oras.
29:37.9
malayo din itong bundok
29:41.3
May mga malalaking puno
29:43.5
kaya imposibleng pupunta kami
29:48.5
Ang sabi pa ni papa
29:52.6
sana sila sa baryo
29:53.6
nung umaga na yon
29:54.3
pero nakita niya kami
29:57.1
hindi na sila tumuloy.
30:01.9
kakatapos lang namin
30:03.7
kumain at nag-aayos na
30:07.5
kumaluskos sa dingding namin.
30:10.5
Dahil ang bahay namin
30:11.2
sa bundok ay kubo lamang
30:12.6
at ang dingding nito
30:15.3
o pawid kong tawagin.
30:16.4
Madali lamang itong sirain.
30:23.5
May isa naman kaming
30:25.1
pero hindi siya tumatahol.
30:28.0
Hanggang sa maramdaman namin
30:29.6
na nasa bubungan na namin yon.
30:33.9
Biglang aakma siyang
30:35.1
dudukot Sir Seth.
30:37.3
Kitang-kita namin
30:38.4
ang mga kamay niyang
30:41.9
balahibo ng unggoy.
30:47.3
at agad niya itong sinugod.
30:50.4
Nasugatan nito ni papa
30:51.5
at dahil sa pagtusok niya
30:54.0
sa dingding namin Sir Seth
30:55.4
nawala na lamang ito bigla.
31:01.5
na balitaan na lamang namin
31:03.8
na yung matandang
31:04.5
pinagsabihan ni papa.
31:07.4
Bigla na lamang namatay.
31:10.7
Pag-aaralan ni Papa
31:16.3
ang i этаo sa istihan sa g
31:45.2
At sa kan Adventure's
31:48.3
Tatlo lamang kami nito.
31:52.7
Hindi po siya talaga yung masasabi kong buong bukid, Sir Seth.
31:57.2
Subdivision ang tawag sa kanya pero
31:58.8
walang mga kung ano-anong kabahayan doon.
32:04.8
Gubat pa rin siya sa madaling salita
32:06.4
at ginagawang tapunan na mga
32:09.1
na salvage o kaya rape victim.
32:16.1
Malaki yung lugar na ito.
32:18.5
Madaming kakahuyan.
32:20.5
Sa bawat dadaanan mo, kumbaga
32:22.1
hinawan lamang ang ibang daan dito
32:24.6
para may madaanan kami nila pa papupunta sa bahay namin.
32:30.5
Itong gubat po na ito ay may gate sa mismong labasan niya
32:33.7
at kapag nakapasok ka na po sa gate na yun
32:36.7
maglalakad ka na lamang po ng konti
32:39.6
at may baleting malaki doon.
32:44.3
Nasa bahay kami ni Mama
32:45.7
noong mga panahon na ito.
32:48.0
Hinihintay namin ang pag-uwi ni Papa
32:49.6
galing sa trabaho pero
32:50.9
expected na po namin ni Mama
32:53.8
nagagapihin ng sobra si Papa.
32:57.0
Mag-iinuman pa sila ng mga kumpare niya.
33:01.2
Bandang alas onsen ng gabi
33:02.6
ay wala pa rin si Papa.
33:05.0
Nagdesisyon na si Mama
33:06.1
nasunduhin si Papa sa inuman.
33:09.1
Kung matatandaan niyo yung gate ng gubat na ito ay
33:11.4
may bahay sa labas noon.
33:14.5
Bahay yun yung tiyahin ko.
33:15.7
O, kapatid ni Papa.
33:18.7
Doon lamang namin susunduhin si Papa pero
33:20.9
malayo-layo din yung bahay namin.
33:25.9
Umalis na kami ni Mama sa bahay.
33:28.8
Naglalakad na po kami ng
33:30.1
malapit na kami sa balete
33:32.3
na malapit sa gate ng kagubatan na yun.
33:36.5
Nung nasa harapan na kami
33:37.9
merong ibon doon at
33:40.9
gabi-gabi po talagang nandoon ang ibon na yun.
33:45.7
Sasabay ito sa paglalakad sa amin.
33:49.1
At kapag malapit na kami sa gate ng gubat
33:51.1
ay doon na siya hihinto sa balete.
33:55.1
Nung pabalik na kami at kasama na namin si Papa,
33:59.5
gusto ko talaga nasasakay ako sa balikat niya.
34:03.1
At doon lang ako hanggang sa pag-uwi ko
34:05.0
dahil iniingatan nga po nila ako.
34:07.7
At nilalayo nila ako sa ibon na yun.
34:12.6
Alam kasi ni Papa na hindi pang karaniwang ibon yun.
34:15.7
Kapag hindi ako hinawakan ni Papa ng maigi
34:19.6
malaki ang tsyansa na
34:22.4
makukuha ko ng nilalang na yun.
34:27.8
Si Papa kasi Sir Seth
34:29.0
may lahing aswang at manggagamot.
34:33.7
Halo ang nalalaman niya.
34:36.4
Ito kasing si Papa ay hindi din masyadong katangkaran.
34:40.2
Nasa 4'11 lamang yung height nito pero napakatapang.
34:44.0
Hinding-hindi ito papasindak.
34:45.7
Mali malapit na kami sa balete
34:49.4
at naroroon pa rin ang malaking ibon na ito.
34:54.4
Nung nakadaan na kami sa harap ng balete
34:56.7
ay hinayaan na lamang ito nila Mama at Papa.
35:00.4
Ako naman ay tinitingnan ng ibon.
35:03.9
Pinagbabawalan ako ni Papa na tumingin dito
35:05.9
dahil noong mga panahon na yun
35:07.5
ay hindi ko alam kung bakit bawal akong tumingin sa kanya.
35:12.9
Sinunod ko naman sila.
35:15.7
Nang makalagpas na kami sa balete
35:17.6
maya-maya lang ay may pumapagaspas na
35:21.2
at pakiwari namin ay sumusunod sa amin yung ibong malaki na yun.
35:28.0
Pinabayaan pa rin ito nila Mama at Papa
35:30.2
hanggang sa makauwi na kami nun.
35:35.9
Natutulog na kami
35:36.8
nang bigla na lamang may sumampa sa may bubong namin.
35:41.7
Pumagsak talaga asin
35:43.3
akala mo ay kung anong napakabiglang
35:45.7
na masisira na yung bubongan namin.
35:50.0
Tumayo sila Mama at Papa.
35:53.4
tinignan ito sa labas.
35:56.6
Kami naman ni Mama ay nasa loob lamang.
35:59.7
Hindi niya ako pwedeng iwanan nun.
36:03.4
Natapos naman ang gabi na walang nangyari pero
36:05.7
itong taong 2023 lang
36:08.3
nasabi sa akin ni Papa na
36:10.8
gusto umano akong kunin nun.
36:14.4
Hindi lamang malinaw kung gagawin niya
36:15.7
akong ulam o alaga niya dahil
36:17.9
parehas lang din po kaming may dugong aswang.
36:22.3
Pero kahit na ganun
36:23.3
hindi naman po ako literal na aswang talaga.
36:27.7
Kumbaga dumadalay lamang sa dugo ko
36:29.7
ang kasaysayan ng angkan
36:45.7
Mapagpalang araw sa inyo, Sir Seth.
36:55.9
Yung sender ng kwento na pinamagatan niyong
36:58.4
ang babae sa puno ng mangga.
37:02.1
Natutuwa ako na maraming naka-appreciate
37:04.3
na kang gadaan sa karanasan ko kahit
37:06.0
hindi masyadong nakakatakot.
37:09.3
Lampas isang taon din
37:10.5
nang muli akong nakapagpadala sa iyo ng kwento.
37:14.9
naging abala ako sa pag-a-apply sa shipping company.
37:19.6
Ngayon lamang ako nagka-oras para magpadala.
37:24.4
Itong karanasan ko na ito
37:25.9
ay pagkatapos ko pong mag-graduate
37:28.5
noong COVID days.
37:32.5
Tagabago City Negros Occidental po ako.
37:35.7
Bali, ang mga pangalan po dito sa kwento na ito
37:37.9
ay hindi totoong pangalan namin.
37:41.7
Pinalitan ko para protektahan yung mga tao
37:43.9
na kasama ko sa stockpile
37:44.9
at hindi ko na rin po lalagay
37:47.8
ang pangalan ng barangay.
37:52.0
Bali, sa pagsisimula ng kwento,
37:55.2
kung maaalala nyo sa unang kwento
37:57.0
na pinadala ko sa iyo,
37:59.3
lagi akong may nakikitang babaeng multo
38:01.7
na siyang tumutulong sa akin
38:04.0
kaya ako po siyang nakikita
38:05.3
kasi nung simulang bata pa ako,
38:08.9
may sign na po talaga
38:10.1
na bukas ang third eye ko.
38:13.6
Katulad na lamang na may nakikita,
38:14.9
akong mga tao o hayop
38:16.5
na ako lang pala ang nakakakita noon.
38:19.8
Akala ko noon ay imahinasyon ko lamang yun
38:22.0
pero habang tumatagal ang panahon,
38:26.3
napagtantuko na bukas yung third eye ko.
38:29.3
Pero hindi ako takot
38:31.2
kasi alam kong pagtama ang paggamit ko,
38:35.3
pwede itong makatulong sa akin.
38:39.1
Fast forward, taong 2020.
38:43.1
Nung mga panahon na ito
38:44.1
ay hindi ko pa naproseso
38:45.8
ng maayos ang mga kailangan ko
38:47.3
para maka-apply sa mga shipping company.
38:51.0
Kaya nasa bahay lamang ako
38:52.3
at minsan ay gumagala lamang ako
38:56.2
Nakikisama sa mga bata.
38:59.3
Doon ko nakilala ang bata
39:00.6
na tawagin na lamang nating alu.
39:05.3
Kaya alu ang tawag ko sa kanya
39:06.7
kasi naglalaro po siya ng mobile legends
39:08.6
at alu card po yung paborito niya.
39:12.8
Itong si alu ay madalda.
39:17.2
Pinilit niya ako maglaro nun.
39:20.3
Nang naglalaro ako nung ML po
39:22.5
lagi kaming magkaduo ni alu.
39:27.5
Dito na rin nagsisimula
39:28.7
ang mga kakaibang pangyayari
39:30.3
na nararanasan namin.
39:37.0
nagra-rank game kami nun
39:38.5
at tuwang-tuwa kami gawa ng
39:40.0
winstrike na po kami.
39:42.4
Palagi kaming panalo.
39:44.1
Nagtatawanan kami at naka-open mic pa po kami nun.
39:48.2
Kaya maingay talaga.
39:53.6
may narinig ako na parang bata
39:55.4
na nasa tabi niya.
39:58.1
Sabi ko sa kanya,
39:58.9
Uy, may kapatid ka na bata.
40:02.3
Sabi niya, wala o mano.
40:05.8
Nagpupumilit ako na meron akong
40:07.6
narinig na bata nun.
40:10.0
Parang nakikisabay din sa tawa namin.
40:12.1
Huwag umano ako magbiro,
40:16.3
Gawa lang siya lang mag-isa sa bahay nun.
40:19.1
Hindi pa dumadating yung mama niya.
40:21.9
Tumahimik na lamang ako
40:23.9
nagbibiro lamang ko.
40:26.8
Nagpaalam na itong matulog.
40:32.9
sobrang aga niya mga bandang
40:36.5
Naghihintay ito sa labas ng bahay.
40:39.4
Nilapitan ko siya.
40:41.5
Hindi pa ako nalang
40:42.1
nagsasalita pero nagsabi siya
40:44.2
Totoo bang may narinig ka kagabi?
40:50.1
at nagtanong kung bakit.
40:57.9
nang sinabi niyang matutulog na siya,
41:00.9
nung dumaan siya sa cabinet nila,
41:04.5
umano yung manikang gumagalaw.
41:08.0
Yun ang naging dahilan
41:09.1
kaya tumakbo siya
41:10.0
sa labas ng bahay
41:11.1
at doon na lamang
41:12.9
naghihintay sa mama niya.
41:17.2
sa tatasabi ko sa kanya na
41:18.6
natural lamang yun sa lugar nila
41:21.4
dahil may nararamdaman nga akong kakaiba doon.
41:26.2
Tapos sila lamang
41:26.9
ng mama niya magkasama.
41:30.4
Tinanong niya kung paano ko nalaman.
41:33.6
Sinabi ko naman sa kanya
41:34.8
na bukas yung third eye ko.
41:38.1
Pinakita ko sa kanya
41:39.1
ang kwintas ko na San Benito.
41:41.1
Tinanong niya ako
41:43.8
kung anong nakikita ko
41:47.6
Sinabi ko naman na
41:51.1
may mga batang babae na multo,
41:53.7
merong White Lady.
41:56.0
Doon na siya nagulat.
42:03.9
nananaginip umano siya
42:05.0
na tinatabihan siya palagi
42:08.9
At may mga pagkakataon din na
42:11.1
nakikita niya ang pamangkin niyang limang taong gulang na naglalaro mag-isa
42:15.7
na para bang may kakwentuhan.
42:20.4
Sinabi ko na ingatan niya pag nasa bahay nila yung pamangkin niya
42:23.2
dahil hindi namin alam kung mabait ba ang multo ng batang kalaro niya.
42:31.5
Makalipas ang ilang linggo,
42:33.6
tanghaling tapat yun,
42:35.3
pumunta si Alo sa tambayan ng squad namin sa ML.
42:39.1
Wala ito sa mood.
42:41.1
Nagsalita ito na parang mababaliw umano siya.
42:46.5
Sabi naman namin ni Gato,
42:48.6
yung isang kasquad namin,
42:50.8
bakit gawa nang natalo ba siya o marami ba siyang talo sa ML noon?
42:57.9
Natawan na lamang din siya.
43:00.6
Sabay sabing hindi.
43:05.0
yung pamangkin umano niya ay baka patingnan sa hilot
43:08.6
dahil nahulog ito sa ikalawang kasquad.
43:11.1
Ang palapag ng bahay.
43:16.4
Tinanong namin kung bakit sa hilot,
43:18.9
hindi ba dapat sa ospital gawa nang nahulog at malubayon?
43:26.7
yun nga umano ang nakakagulat.
43:30.1
Walang kahit isang galos yung bata.
43:33.5
Pero kitang kita nilang nahulog talaga ito.
43:39.1
Nagbiro si Gato na,
43:40.6
baka umano na sa loo ng kapre ay hindi nasaktan.
43:45.6
Doon ko naman naisip na baka nga totoo yung biro ni Gato.
43:49.9
Kasi yung kapre sa bahay nila, Alu,
43:54.8
Nasasabi ko yung gawa nang sa tuwing dumadaan ako sa bahay nila lalo na kapag gabi,
44:00.1
nakatingin sa akin yung kapre na parang gusto makipagkaibigan.
44:05.0
Hindi lamang ako nagpapahalata na nakikita ko rin siya.
44:07.7
Bale, yun po yung karanasan ni Alo.
44:12.6
Ito naman ang kasunod na karanasan ay sa isang kasquad ko naman na si Gato.
44:20.1
Si Gato po ay boyish.
44:22.6
Masasabi ko na siya yung pinaka-close po talaga namin
44:25.1
ng ate ko na tawagin na lamang nating si Angela.
44:31.0
Yung tabayan po kasi ng squad namin ay labas ng bahay nila, nila Gato.
44:36.2
May kanto doon tapos kapag tumawag,
44:37.7
ay may lumang bodega.
44:41.6
Sabi nila para umanong office yun ng may-ari ng puno o yung parang fish pond na malawak.
44:49.0
Tapos may mga lamang hipon.
44:52.9
Sa karanasan ni Gato, may tinaling manok po kasi sila sir Seth.
44:59.0
Yung manok na ito ay panabong, tas may mga aso din sila.
45:04.2
Biyernes ng hapon,
45:06.3
nagpaalam si Gato sa isang kasunod na kasunod.
45:07.7
Sabi niya sa akin na hindi siya makakalarunon.
45:11.3
Sabi niya hindi daw siya makakasama.
45:14.1
Kami na lamang umano ni ate.
45:16.1
At ni Alo kasi may pupuntan daw silang birthday.
45:20.9
Ang sabi naman ni Gato, ang mga kasama niya umano ay yung mga kalaro din namin.
45:26.6
Sinabi ko na lamang na sige, kami-kami na lamang ang maglalaro.
45:33.2
Lumipas ang gabi at wala namang kababalagan na nangyari.
45:35.8
Maliban sa naririnig kong umaatungal ang aso namin, pati na yung aso nila Gato.
45:44.2
Isang bahay lamang ang layo ng bahay nila sa amin, kasi yung lugar namin ay semi-subdivision na yon.
45:51.2
Kaya pag nagtahulan ang aso nila, naririnig ko din sa amin yon.
45:58.6
Nung madaling araw na yon ay gising ako sa ingay ng mga bata na kakasquad ko.
46:05.8
Dali-dali akong lumabas ng bahay at nakita ko yung ibang kalaro ko.
46:12.6
Nagtanong ako sa mga bata kung ano ang nangyari.
46:16.8
Patalon-talon pa yung isa.
46:19.1
Meron umano siyang papakita sa akin.
46:22.2
Yung manok umano nila Gato, na matay.
46:26.6
Sabi ko nun baka nakagat lamang ng ahaso-ahaso.
46:30.3
Sabi nila, tingnan daw.
46:33.8
Lumabas na rin ako sa bahay at pumunta.
46:35.8
Lumabas sa bahay ni Gato.
46:38.2
Nakasarap ang gate at parang wala pa rin tao nun.
46:41.6
Pero nakita ko ngang patay na yung manok na
46:44.9
siguro mga apat o tatlong oras nang nabawian ang buhay nun.
46:51.4
Habang naghihintay kami na lumabas si Gato,
46:55.4
narinig ko siya sa kusina.
46:58.6
Gulat na gulat ako nun.
47:07.4
Tapos ay nagsitayuan kami sa labas at nagwika ako ng,
47:19.4
kung titignan mo umano,
47:21.8
hindi umano kagat ng aso ang pumatay sa manok nila.
47:26.8
Nung tingnan ko ay nagulat ako gawa ng,
47:29.9
parang namumutla lamang yung manok nila nun.
47:33.5
Naubusan ng dugo.
47:34.4
Tapos yung kagat ay hindi kagat ng aso kasi kung aso yun,
47:39.2
wasaksana yun diba?
47:42.4
Pero yung manok nila,
47:45.0
yung balahibo parang kinuha lang gamit yung kamay.
47:49.7
Parang tinanggalan ng balahibo tapos
47:51.6
may dalawang butas na parang daliri lamang ang laki.
47:56.9
Sa isip ko talaga nun,
47:58.9
baka sigbino aswang kasi sobrang linis talaga ng parte ng may kagat.
48:04.4
Talagang balahibo.
48:07.7
Matapos ng pangyaring yun ay sinabi ko kay Gato na tatambay kami sa labas mamayang gabi.
48:14.0
Pumayag naman ito.
48:17.0
Katanghalian ay dumating ang kapatid ni Gato na babae,
48:20.7
kasamang anak nitong tatlong taong gulang.
48:23.8
Tawagin na lamang ating silin din.
48:27.2
Bukas din ang third eye niya sa pagkakalam ko,
48:30.8
dahil grabe din siya makatingin sakin.
48:32.4
Yung para bang nagtatakas siya sa nakikita niya sa akin nun.
48:38.4
Kung baga parang ba siyang merong nakikitang aura,
48:41.6
kasi ganun din ako.
48:44.7
Tumambay kami ni Gato pagsapit ng gabi.
48:48.2
Naglaro lamang kami nang naglaro ng ML sa labas nun.
48:53.2
Habang tuwang-tuwa at mainay si Gato sa paglalaro,
48:57.1
bigla ko siyang pinatahimik nun,
49:00.4
dahil may nakikita ako sa lumang buhay.
49:02.4
Nagtawanan kami ng bodega na parang asong kulay brown.
49:07.5
Yung ulo nito parang ulo ng malaking daga.
49:13.5
Sinabihan ko sa Gato na parang may hindi normal na hayop dun banda,
49:20.1
sabay bandang bodega.
49:24.4
Walang ano-ano, bigla kaming nagulat nung kumalabog yung yero.
49:32.4
nang nakita naming may daga sa likod namin,
49:35.1
pero nung lingunin ko yung tatlong nakikita kong nilalang sa may bodega,
49:42.6
yung dalawa wala na,
49:45.6
pero yung isa nagtatago sa puno ng saging
49:49.4
habang nakatingin sa akin nun.
49:54.3
Hindi ako natatakot kasi
49:55.5
lagi o madalas ko naman silang nakikita.
50:00.6
Naputol ang kwentuhan namin ni Gato.
50:02.4
Nung tinawag na siya para maghapunan nun.
50:08.4
baka mamaya ay aatake na naman ang sigbin na ito.
50:13.1
Doon ko naisip na pagkatapos kong kumain at maghugas ng plato,
50:18.2
susubukan kong mag-astral project
50:20.4
para mattingnan kung sino talaga ang nangbibiktima sa mga manok nila.
50:27.5
Simula kasi nung medyo nakontrol ko ng third eye ko,
50:30.6
kaya ko na mag-astral project.
50:32.4
Kumala kahit saan, kahit sa panaginip pa ng iba.
50:37.6
Pero hindi ako pumapasok sa panaginip.
50:40.6
Pag nakikita ko na okay naman at hindi sila ginagambala na mga kung ano nun.
50:47.4
Bali sa ibang parte ko na po ikikwento ito.
50:50.3
Yung tungkol sa pagpasok ko sa panaginip ng iba.
50:55.0
Balik na tayo doon sa pag-iimbestik ako sa nangyari sa manok nila Gato.
51:00.9
Yun na nga ang ginawa ko.
51:02.4
Nag-astral projection ako.
51:06.1
Habang nasa labas ako ng katawan ko,
51:09.2
ay gumala ako sa bodega.
51:12.6
Nakita ko yung mga multo
51:14.1
at nagulat ako dahil
51:16.1
meron akong nakitang nilalang.
51:21.6
Alam kong aswang yun.
51:27.0
Isang matandang babae na lagi kong kasalubong tuwing nauutusan akong bumili ng ulam.
51:32.4
Tita pa nga yung tawag ko sa kanya.
51:36.7
Mabait naman itong babaeng ito sa akin.
51:39.9
Pero nagulat ito.
51:41.5
Nang nakita niya ako nun.
51:44.6
Nagtanong kung bakit kaya ko umanong gawin yun.
51:49.1
Hindi ko kaagad sinagot ang tanong niya.
51:52.5
Gawa nang nagtanong din ako sa kanya na
51:60.0
Aswang umano siya pero
52:02.4
Manok umano o kahit anong hayop lamang yung pinapatay niya.
52:07.8
Sinabi ko naman sa kanya na hindi pwede yung mga manok ng mga kaibigan namin.
52:13.6
Sa tito niya yan.
52:15.7
Baka pagalitan pa siya.
52:18.3
Sabi ko pa nga sa ibang bahay na may manok na lamang siyang mambiktima nun.
52:24.0
Sabi ko ay huwag siyang mag-alala dahil hindi ko siya isusumbong pero
52:29.3
hindi umano siya yung pumapatay sa manok.
52:32.4
Kundi meron pang isa na
52:39.2
Pinaghihinalaan ding aswang sa lugar namin
52:41.2
ang pumapatay nun.
52:45.6
Sinabi ko naman siya na pagsabihan ito na huwag na lamang yung mga manok ng kaibigan ko.
52:51.0
Ang sabi naman niya
52:52.4
hindi na umano babalik yun.
52:55.9
Gawa nang pag nakakain na sila umano ng isang manok sa isang bahay
52:59.5
hindi na nila binabalikan yung bahay nila.
53:02.4
Para hindi sila makaperwisyo ng sobra
53:08.8
Nagpasalamat ako sa kanya.
53:13.9
Hindi ko ipagkakalat kung ano siya.
53:17.0
At isa pa wala din namang maniniwala sa akin nun
53:19.2
at sa kakayaan ko.
53:22.2
Nagpaalam na ako na babalik ako sa katawan ko.
53:26.8
Nung umagang yun ay hindi ko na sinabi kay Gato tungkol sa nalaman ko.
53:31.1
Hanggang sa nakalipat ako.
53:32.2
Hanggang sa nakalipat ako.
53:32.4
At nang bahay sila Gato nun.
53:34.8
Hindi na naulit ang nangyari sa manok nila.
