For collaborations / business proposals / intrusions, please contact: teamwaechos@gmail.com SUBSCRIBE NA SA TEAM WA ECHOS! OGIE DIAZ VLOG: https://www.youtube.com/channel/UCFjNqRoCvkOCYLnBUjdfmSg?sub_confirmation=1 MOMMY SOWL VLOG: https://www.youtube.com/channel/UCah7A_e_uGrjeS0DCDKryRw?sub_confirmation=1 ERIN DIAZ VLOG: https://www.youtube.com/channel/UC5qwAM8XQoR7JQcof6L6JWA?sub_confirmation=1 MEERAH TV: https://www.youtube.com/channel/UCHT6ypXz39DY7eNvWZ1TLYQ?sub_confirmation=1 AIKO MELENDEZ VLOG: https://www.youtube.com/channel/UCsTkp9-N5GwrnvrLI0rV4fQ?sub_confirmation=1 ELLEN LIHIM VLOG: https://www.youtube.com/channel/UClKlY34ZHPzTotxtE_93b4A?sub_confirmation=1 DYOSA POCKOH VLOG: https://www.youtube.com/channel/UC5sC918-s6TfcQQjJrkKBzA?sub_confirmation=1 TITA JEGS VLOG: https://www.youtube.com/channel/UCjxdG6QN6GnQVCPfy59yIXQ?sub_confirmation=1 MAMA LOI VLOG: https://www.youtube.com/channel/UCmEWD3UTF0FvXr8jrKzbA_A?sub_confirmation=1 #OgieDiaz #ericquizon #dolphy #net25 #TeamWaEchos

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Sa kabatiran ng marami, 18 ang anak ni Tito Dorian.

So yung 18 na ben, Eric, walang pasaway.

Ang naging problema talaga namin is,

because Nicole was legally adopted,

tapos lahat kami magkakapatid, iliyal.

Kasi wala naman pinakasalan ng daddy ko eh.

Ano ang background ni Eric Quezon sa paghahandel ng talents?

Wala.

May favoritism ka.

Alam mo, Odge, in anything meron, hindi mo may iwasan eh.

Dahil yung itsura, she reminds me of someone.

Meron isa, kabukha talaga ng isang naging partner ko, na alaga mo.

Si Aiko.

So nabanggit mo si Aiko, so yun yung naudlot.

Di ba niligawan mo siya, tama?

So hindi mo na nabigyan ng chance yung sarili mo na magkaroon ng pamilya din?

Well, to be honest, instantly, para akong bigla, ako naging tatay.

At kasama po natin ngayon, matagal ko ng kaibigan.

Ngayon lang kami uli nagkita, after how many decades?

Charot?

Oo.

Kaya ngayon, ang tingin ko sa kanya, ikaw ba si Jackie Chan?

Oo.

Pero bago tayo magkamali,

Hi, Ogie.

I'm so honored to be here. Thank you.

So, itong mga puting buhok sa gilid mo, ano yan?

Mini-maintain mo yan, Eric?

Oo.

Pagka inunoko siya, salt and pepper na siya talaga.

Pati balbas ko.

Kaya lang, parang magmukhang bata-bata ng konti.

So tinitina ko muna siya.

Malapit na ako maging ready, accept.

Mag-ingat.

20% discount, in-enjoy mo?

Siguro, 3 years pa.

4 years pa, 4 years pa, 4 years.

Oo, syempre, magsi-60 na si Eric.

Di ba? Wala pa tayong nababalitaan na namatay na si Tito Dolphy.

Wala tayong nabalitaan na may apo na siya kay Eric Kison.

Wala nga.

So ano yan? Choice mo, Eric?

Well, to be honest, it came to that point that I wanted to do surrogacy.

Siguro, pagka-surrogacy, syempre.

Siguro, iniisip ko less problema. Baby lang ang iisipin ko.

Oo.

However, ang nangyari kasi is, di ba, my dad died.

So, I was asked to...

So, ako yung parang executor ng estate.

If you notice, hindi mo ako masyado nakikita lumalabas.

Kasi nga, yung time ko, nalagay ko doon sa paghahandal ng estate.

But of course, I'm just the executor.

Hindi yun, pag sinami, ikaw yung administrator, ikaw yung namamahala.

Yes, ako namamahala, pero ikaw yung nagde-decide. No.

Ang estate kasi, meron lang administrator, pero ang decision pa rin will be all the heirs.

Pagka may estate kasi, pagka humindi ang isa, hindi mangyayari yun.

Kahit majority, okay?

No. Kailangan unanimous.

Kung 18 kami, kailangan 18 kami nagde-decide na, okay, let's do this transaction.

Or let's do this. Yung mga ganon.

A lot of people think na pagka merong administrator, siya yung gumagawa ng decision. No.

Ako lang yung nag-execute doon. But the rest, pinag-usapan yun.

Aakala ko nung una, ang paniniwala ko ay, o ito para sa isang pamilya, ito para kay Vandalt, ito para kay Eric.

Hindi ganon.

No. Ang nangyari kasi sa amin, we took the extrajudicial process.

Instead of yung last will and testament.

Sa last will and testament kasi, simple lang ang sinabi ng daddy ko, I want equal sharing for everyone.

Ang extrajudicial settlement, pagka walang last will and testament, lahat will be shared equally amongst the heirs.

So walang pagkakaiba yung last will and testament ng daddy ko at saka yung extrajudicial process.

Kaya lang, ang kaibahan, pagka pumunta ka sa last will and testament, dadaan ka sa korte.

So mas mahaba yung proseso.

Mas mahaba yung proseso.

So we thought that it would be easier.

To do the extrajudicial since ang wishes naman ng daddy ko, pare-pareho.

Ang nangyari kasi noon, ang daddy ko, before that happened, nung nalaman na niya may sakit siya,

ang ginawa na niya is, binigyan na niya kami lahat.

That's why nung dumating yung last few months niya, before he died, may mga natira na lang ng mga properties,

tapos yun na lang ang pinagkatiyat-tiya na.

Ah, dahil prior to the death of Tito Dolphy, nakapagbigay na siya.

Nagbigay na siya.

So ito yung mga natitira na lang, parang nasa...

Ito yung pagkatiyat-tiya.

So ang maraming may problema, yung maraming hindi nakakaintindi, yung proseso ng pagpapasa ng lupa as amana or yung inheritance taxes na pinagdadaanan.

Kaya ngayon, in the last couple of years, doon pa rin sa administration ni Duterte, nagbigay sila ng amnesty.

Hanggang ngayon, maandyan pa rin yung amnesty na yung mga merong problema sa lupa, ayusin niyo na ngayon para wala sila masyadong babayaran taxes.

Kaya dapat talaga yung ating mga televiewers, malaman nila yan.

Kaya ngayon, show ko with Maria.

Yung three-in-one, it talks about that.

Kaya siya three-in-one, it's about siblings na pinag-aaway nila yung isang bahay na iniwan sa kanila ng tatay nila.

Ina-explain namin, but in layman's language, parang mas madaling intindihin.

Okay, so yan, sa kabatiran ng marami, 18 ang anak ni Tito Doyan.

So yung 18 na ben, Eric, walang nangyaring problema, wala kayo na encounter na yung isa hindi sumangayon, tapos hindi natuloy-natuloy yung...

Alam mo, ang magandang...

Magandang halos lahat ng transaksyon naman, hindi natuloy.

Ako na mismo yung hindi natin gagawin ito kasi hindi maganda ito para sa atin.

Then, ina-explain ko naman sa kanila kung bakit.

Definitely, of course, 18 kami.

So, may kanya-kanyang mga idea yung mga...

However, ang pinag-aanohan namin kasi, bago numatay ang daddy ko, sinabi sa amin,

ayokong mag-aaway kayong lahat.

So, kumbaga, parang tumatak sa isip namin yun na basta pag may problema, ayusin mo yan.

Ayusin niyo yan.

Of course, natural lang yung meron.

Diskusyon na, bakit ganun?

Dapat mas mataas yung presyo.

Dapat ganito.

Dapat ganyan.

But in the long run, somehow, we managed to agree on everything that is laid upon us.

Kumbaga, pagka merong binibenta na lupa or merong ka-joint venture,

nilalatag ko sa bawat isa sa kanila lahat.

And then, for some reason naman, lahat naman nag-a-agree.

Ang maganda nga dito, Ods, biro mo, my dad's been dead for 11 years.

Pero hanggang ngayon, nagpa-provide pa rin siya sa amin.

Oo, talaga.

Kasi every month, may nakukuha yung mga kapatid ko.

During the pandemic, meron kami yung Dolphieville, yung subdivision namin sa Kalatagan.

So, syempre, pandemic, kinakabang kami lahat.

Walang source of income, di ba?

Ang ginawa namin, tinawaga ko yung ka-joint venture namin.

Samya, alikat, tingnan natin kung mabibenta namin.

Nagbenta kami.

Nag-vlog si Shasha.

Naglabas ako sa mga Instagram.

Na-sold out namin in six months during the pandemic.

Kaya ngayon, yung proceeds ng mga ngayon, somehow, nakukuha namin si Shasha slowly.

So, every month, meron nakukuha yung mga kapatid ko.

Pero hindi lang yan.

Syempre, of course, tatay yun namin yung parang hotel at saka museum at saka events place ng daddy ko doon sa Kalatagan.

So, it's gonna be called the Dolphie Manor.

Wow.

So, ilang ektarya yun?

We started with 13.4 hectares.

Tapos, nagdagdag kami ng almost 5 hectares ulit.

So, yung subdivision, lumaki na siya.

Within the subdivision, meron kaming niretain na 7,000 square meters.

So, doon namin itatay yung hotel at saka yung museum.

Wow.

Yung dinagdag nyo, Eric, yun yung binili nyo?

Uh-uh.

Dahil nga sa na-sold out namin siya at marami nagahanap, binili namin yung katabi namin.

Hanggang ngayon nga, nag-e-expand pa rin siya.

Kaya din, natutuwa ako kasi kumbaga parang yung ka-joint venture namin, yung Exceed,

naging mabuti sila sa amin at maganda yung partnership.

Kaya yan, tuloy-tuloy siya hanggang ngayon.

Kumbaga pinagugulong nyo rin yung nakukuha nyo sa daddy.

Yes.

But at the same time, meron pang nakukuha ng money.

Meron nakukuha ng money.

Yung mga kapatid ko.

Buti wala yung ano, walang pasaway.

Pasaway.

Pag-decision making.

Pasaway in the sense na when they need something or kailangan ng kailangan,

nagiging pasaway sila, nagiging makulit.

But syempre, sinabi ko naman sa kanila, basta pag may kailangan, sabihin nyo lang ako.

Kasi madali naman gawa ng paraan yun.

Pwede naman mag-advance eh, di ba?

There are times na minsan sumasobra yung hingi.

Hingi-hingi muna, unfair sa mga ibang heirs.

So, naiintindihan naman nila.

Oo.

Hindi ba naging problema yung mga parents, yung mga nanay nila?

Kasi minsan may...

May influence din yan.

Yes, meron.

Huwag mong bababayaan yung shame mo dyan, ha?

Meron, meron, meron naman.

May ganun.

Alam din nila ito eh.

Ang tawag namin sa kanila, the first wives club.

Niluloko namin sa, eto na mga first wives.

Oo, may mga influence.

Yung mga first wives.

Oo, may influence yung mga yun.

Although, ang karamihan kasi, either patay na yung kapatid ko or hindi sila kasal.

May mga ganun.

So, ano, paano nyo nire-resolve ito?

Kunwari, yung kapatid ko na matay na, may karapatan yung wife.

Kung ano yung share ng kapatid ko, yun ang matatransfer sa kanila.

Ah, okay.

Or sa mga anak.

Oo.

Ngayon, yung mga kapatid ko na andyan pa rin yung mga asawa nila, pero hiwalay or whatever,

wala pa rin silang karapatan because yung heir, buhay pa.

So, walang kaso yun.

Wala pa rin silang habol.

Paggulo yung inheritance law na yan.

Kasi, yung succession eh.

Oo.

Yung succession.

Kamukha niyan, pagka hindi kasal, hindi ka kasal eh.

Pagka legally adopted, kasali ka.

So, may mga ganun yan.

So, yung legally adopted, yun ay equal din ng share?

Yes.

Pero, meron bang pagkakataon na Eric?

Yung legally adopted, di ba parang meron siya yung biggest share.

Pero, legally adopted siya.

Okay.

This is what happened to us.

And, with regards to my sister Nicole, because Nicole was legally adopted.

Tapos, lahat kami yung magkakapatid, illegal.

Kasi, wala na naman pinakasalan ng daddy ko eh.

Kaya lang, si Nicole was legally adopted by my dad.

And, siya siya.

Ang maganda lang dyan, before my dad died, naayos namin siya.

And, which is a very touching moment kasi kinausap namin yung daddy ko.

Yung lawyer.

Tapos, sabi ng daddy ko, oh, Eric, kausapin mo si Nicole.

Kasi, nung time na yun, ako yung pinapakausap na niya eh.

Pakita mo itong paper sa kanya.

Explain mo sa kanya na ang wishes ko, sana pantay-pantay.

So, pinunta ko si Nicole.

Sabi ko, Nicole, sabi ko, this is a paper saying that you legally will get 50%.

And then, another certain percentage with the other 50%.

Ganun yan eh.

Oo, yung parang 50% kanya.

Kanya.

The 50, the rest of the kids.

Then, the 50, the rest of the kids, kasama siya.

So, may share pa rin siya.

Oo.

Kasi, usually, pag may legal wife, yung legal wife gets the 50%.

Tapos, the kids will share the other 50%.

Kasama rin yung mami sa pag-share ng 50%.

Ganun siya.

Not unless merong last will and testament.

So, nangyari doon, pinunta ko si Nicole.

Sabi ko, Nicole, this is what daddy wants.

Sinasabi dito sa paper na to na pagka pinirmahan mo to, hindi ka maghahabol when daddy dies.

You know what my sister said?

That's why I was so touched.

I'm really blessed to have a sister like her.

Kasi mga kapatid ko na mamamabait.

Sabi niya talaga sa kuya, I'm so blessed to be part of this family.

Of course, I'm gonna sign it.

So, pinirmahan niya.

So, parang ako naman, parang na-touch ako talaga ng sobra sa gesture ni Nicole.

Pero may hangganan naman yan.

Kasi, she can always contest that.

Pwede niyang i-backtrack yun.

But she did not.

Malaking bagay sa kanya na.

Naging bagay.

Ang tatay niya, si Dolphine.

Yes.

So, yun ang sinabi niya.

Exact words ni Nicole.

I'm so blessed to be part of this family.

Of course, kuya, I'm going to sign.

Touch na touch ako.

Teary-eyed pa nga ako.

So, ano, no?

Ito sa moment.

Alam mo, pang ano siya eh.

Pang teleserye.

Pang MMK.

Oo, pang MMK.

So, sa mga panahon ngayon, talaga nararamdaman niyo pa rin si Tito Dolphine.

Yes.

Hanggang ngayon.

Kaya nga sabi ko nga, whenever I pray, inakausap ko yung daddy ko parati.

And I'm always thankful.

Noong una talagang, daddy, ba't mo, ba't binigay mo sa akin itong trabaho na ito?

Dati, pag nang datasal ako, yun eh.

However, I guess siguro sa umpisa lang yun.

Kasi, kumbaga parang, ever since.

I was very independent.

Sa lahat ng magkakapatid, ako yung pinaka-independent eh.

Or, parati din akong wala.

Pag may Christmas party, syempre yung mami ko nasa Amerika, walang kasama.

So, ang ginagawa ko, I'll have dinner with my dad.

Nalawala ako, pupuntaan ko si mami.

Parati akong wala.

Kasi nga, yun lang yung pagkatao ko talaga.

Hindi ako mahilig pumunta ng mga party, mga ganyan.

So, noong mga time na yun, parati ko sinasabi, dad naman, bakit naman?

Binigay mo ako ng problema, or bakit ako?

Nananahimik ako.

I was happy with my life before that I can do anything.

Ngayon, of course, I can still do anything with my life.

Kaya lang, meron na akong parang naging responsibility na kailangan kong gawin to.

At ako naman din kasi, ojo, ang iniisip ko, ayoko yung basta makabenta lang ng lupa.

Gusto ko sana yung whatever the best na pwede mangyari in any transaction, yun ang gusto ko.

Kaya minsan, sometimes, it takes a little while or longer.

Kasi hinahanap ako ng mas malaking katumbas.

Kasi feeling ko parang, itong mga property na to, pinunod na to ng tatay natin.

Legacy na yan.

Ano yan ba?

We'll just let go of it just like that?

Ayoko nang ganun.

Gusto ko merong...

May provenance yun.

Pero ano yung mga hindi mo makakalimutang turu sa inyong dalim?

Basta ako, yung sinasabi niya parati sa akin, there's nothing wrong when you humble yourself.

Yun.

Whenever you do something, always think that there's a right way to do it and a wrong way to do it.

So pag alam mong right, dun yung dapat ang gawin mo.

Pag alam mong mali, it's either you apologize or do something about it.

So dahil yan sa task mo, Eric, na medyo ikaw yung executive,

So hindi mo na nabigyan ng chance yung sarili mo na magkaroon ng pamilya din.

Naniisa, wala ka.

Oo nga, niisa nga, wala nga ako.

Pero, alam mo kung ano nangyari.

Instantly, parang kung bigla, ako naging tatay.

Kasi I accepted this work now with Net25 as a talent head of Star Center.

Instantly, meron akong 32 kids.

Naiintindi ako na paano maging stage father.

So, alam ko na yung nararamdaman yung pagka nag-pre-perform.

Kaya kinakabahan ako.

Parang anak mo talaga.

Parang anak mo eh.

So, kinakabahan ako yung gano'n.

So, yes, I must admit na because of that,

kumbaga parang hindi ko na naisip yun.

Siguro, I was not meant to have my own, but to adopt new kids.

Parang gano'n eh.

So, ano ang background ni Eric Quezon sa pag-handle ng talents?

Wala, wala.

Kausap ko lang si Tita Dolor, si Inday June, si SK, ikaw.

Oo.

Pero mga nakakausap ko lang, nakikita ko kung paano kayo mag-handle ng talents.

Never in my wildest dreams na inisip ko na mag-handle ng talent.

Hindi ko yan inisip.

However, what I really wanted to do is I really wanted to put up a school or summer programs, workshops.

Yan ang gusto kong gawin.

About filmmaking, about acting.

Of course, hindi ko yung magagawa alone.

Mag-iimbita ako ng mga friends in the industry na bihasa or experts or mauhusay sa acting or directing or whatever.

Yan ang gusto ko talagang gawin.

However, when this was given to me, this is really the idea of Ms. Wilma Galvante tsaka si Josh de Guzman.

Mga, they work for TV5.

At sila yung nagsabi na, Eric, we're putting up a star center. Would you like to handle it?

Nung unang sabi ko, ha? Sige, let me think about it.

But sabi ko, I like the idea of mentoring, nurturing, and you know, honing talents, sabi ko.

But handling them? Sige, pag-isipan natin.

But you know, the following day, I called Ms. Wilma. Sabi ko, sige, Ms. Wilma, I'll do it.

Gawin ko. I'll try.

And then, nung nakapili na kami, sinaba ko sila sa workshop.

So ang ginawa ko, yung parang isang one-year program sa school, kinumpress ko siya na parang summer program.

Kasi ginawa ko yun eh. I did the film course in NYU way back in 1993.

The whole year course was compressed to 15 weeks.

Doon ko na-realize na gusto kong mag-direct.

Tapos, nakita ko yung program eh. Intensya talaga. Intensive. As in, halos 10 hours every day.

12, minsan 12 hours yung mga bata.

Kasi mapapasok sila, may dance, tapos may speech, tapos mayroong styling, mayroong makeup, may mga ganun.

Tinuturuan ko sila na, sabi ko sa mga bata, ayoko nang pupunta kayo sa set, aasa kayo sa wardrobe, sa makeup, sa stylist.

No. Gusto ko, pagdating nyo, sabi ko, ako, never ako nag-bodyguard, never ako nag-alalay.

Maging dependent sila. Kapagdating nyo doon, ready kayo. Yun ang training na binibigay ko sa kanila.

Oo. So, handa ka na ba doon sa later on?

May magkiklaim na may favoritism ka.

Alam mo, Odj, in anything, meron eh. Hindi mo may iwasan eh. But, I'd like to give them all equal opportunity.

Yung gusto ko lahat sila, magkaroon ng purpose, magkaroon ng drive. I-instill ko muna yun sa kanila.

However, yung favoritism talaga, kasi you can see them eh. Meron at meron kang magiging favorite. However, syempre.

Favorite in what sense?

Meron akong favorite dahil yung itsura. Nagagandahan ako sa kanila.

Or yung she reminds me of someone close to me. Meron isa kabuka talaga ng isang naging partner ko na alaga mo.

Si Aiko.

Oo. So, sa itsura, gusto ko siya kasi she reminds me of Aiko. Meron ako isa na gusto dahil sobrang galing kumanta.

Meron isa naman nung una, parang hindi ko siya, I couldn't figure her out. Ano bang gusto ng batang to? Pero nakikita ko sa kanya na she is so different.

Kumaga nasi-single out ko siya na iba tong batang to.

Paano mo maipapaintindihan sa mga iba na hindi mo naman paborito?

That's what I'm saying. Maybe, paborito ko sila in the sense na there's some sort of affinity or merong semblance or meron ako nakikitang kakaiba.

However, like what I said earlier, gusto ko talaga silang i-push na maging independent, na magkaroon ng drive.

Kasi at this point in time, let's face it, hindi ka mukha nung time ng mga 80s, nung time namin. Pag ni-launch kami, isa-isa kami. Diba?

Ngayon kasi ang dami, sabay-sabay. So ang nangyayari, sinasala mo ngayon kung sino yung magsasurvive. At the end of the day, survival of the fittest din to eh.

At the end of the day, part of this is luck and destiny.

So ngayong ikaw ang nagmamanage. Anong feeling mo? Anong pagkakaiba ng mga artista noon sa mga naga-artista ngayon?

Actually, halos pareho lang. Of course, nakakahindinig ako ng mga horror stories na yung mga bata ngayon hindi palabate or hindi namamansin.

Ito mga to, hindi pwede. Bumati kayo. Bumati kayo. Dumating. Nakaraan na may dumating. Part of the training yun.

Sinasabi namin na kailangan maging mag-alang kayo sa mga tao. Maski hindi nyo kakilala, mag-hi kayo.

Ang task nga namin, sabi ko nga kay JP, hahanapan natin ang trabaho yung mga yan. Maski maliit muna, basta may may trabaho tayong mabigay sa kanila.

Tapos ngayon, merong directive na going musical na parang variety show. Parang that's entertainment. Parang gano'n. Kasi that's also one way of honing their craft. Diba?

Tatanda mo na si Kuya Germs, diba? Parang... That's entertainment.

Oo. Pinapakanta niya lahat. Pinapasaya. Pinapa-acting. Kabibigay lang ng directive na gumawa ng gano'n.

Maganda yun. Oo. Tapos ano lang siya? Short lang siya. Hindi parang...

Sabi ikaw. Ikaw ang main host. Ikaw si Kuya Germs.

Yan ang bagong tawag nila sa akin, si Kuya Germs at si Mr. M. Tinanong nga ako, sabi ko, I'd like to make my own mark. Sabi ko, I admire Mr. M for what he's done, yung legacy niya.

And of course, Kuya Germs, hindi ko mapapantayan yung mga yun.

But I will make, sabi ko, siguro I'll try to make my own legacy na lang. Mr. M. Federico.

Okay. So nabanggit mo kanina si Aiko. So yun yung naudlot. Diba niligawan mo siya, tama?

Hindi talaga. Ang agwat kasi namin, nine years. Kaya lang naging close kami kasi naging magka-love team kami.

Yes, there was a time na parang meron. Nagkita pa kami sa Hong Kong kasi mga ganyan. So, but...

Noon pa yun?

Yeah. Noon pa yun. At saka nakita ko lang yung age difference namin.

Kasi sabi ko, parang pedophile naman ang dating ko.

Kasi hindi. Kasi, odds. Pagka ang babae, teenager. Ilan taon si... Kung nine years kami, nag-umpisa ako mag-artista at 20.

Si Aiko, nag-umpisa mag-artista at 13. So nung mga 22 na ako, 23, tsaka pala siya nag-uumpisa. So yun yun.

Although, we became very close. Kasi kumbaga parang kami ni Aiko kasi, may chemistry kami. To the point na minsan minumura kami ng mga director namin.

Kasi, bago mag-take, tawa na kami ng tawa na. Naglalokoan kami. Sa may ganun kaming ni Aiko, nahihiga kami, magkatabik kami.

Nahihiga siya sa lap ko. Or ako, nahihiga ako sa lap niya. Yung mga gano'n. Na hindi namin nilalagay ng mali siya. Ganun kami naging kaklose ni Aiko.

Kaya din yung love team namin, na maski malaki yung difference nung age namin, nag-work din siya. Saka love ko yan. Love ko si Aiko. Una sa lahat, mabuting tao yan.

Mas piniliin nyo na lang na i-maintain yung friendship.

Yung friendship.

From then on, si Kais hindi na tumingin sa iba.

Nagkaroon naman ako ng mga relationships. Kaya lang, parang hindi siya talaga nag-work. Siguro, masyado lang talaga ako naging independent. Hindi ko kaya na may kasama sa bahay.

Gusto ko talaga yung mag-isa. Basta meron akong gano'ng factors. Siguro, kaya din ganyan.

Wala ka namang mental health issue.

Wala naman. Okay naman ako.

Kaya gusto mo nag-iisa dahil ano?

Wala naman.

Kasi di ba may mga taong gano'ng gusto nag-iisa? Kasi parang mas marami silang naiisip, nagagawang plano.

May gano'n ako. Kasi I'm the type of person na I may overthink. However, meron akong plan A, plan B, plan C.

Kumbaga parang hindi ako makakatulog hanggat hindi ko nagpa-plano kung ano yung dapat kong gawin.

Because ako kasi, Odj, in any problem, there's always a solution.

Correct.

Kaya mahirap ang buti. Kaya mahirap gawin yung solusyon. May solusyon yan. So you just have to accept sometimes na gano'n lang talaga siya.

So nakikinikinita mo na ba yung sarili mo, Eric, na whatever happens to you, walang magagawa?

Sa may iwan mo. Kasi wala kang supleng.

Meron pa rin. Kasi sa inheritance kasi, next of kin eh. So kung walang succession na anak ko, ang pwedeng mali niya is mga kapatid.

Mami mo.

Or mommy. Pero mata pa naman ako. Four years pa bago maging single. Kung ang tatay ko nga eh, nagkakaanak ng 65.

Di ba? So pwede pa yan.

So hindi mo nang sinasarang?

Hindi pa. Hindi pa.

Oo.

So itong katulad ngayon, yung mga mas dumami o nanganak, yung bilang ng mga networks na naglalaban-laban pagkatapos ng pandemia.

Ano yung take mo doon, Eric, na parang mas dumadami yung network pero mas namalaki yung audience ng digital din?

That's why, you know what, with this, no, kasi naano natin talaga, cable nga, di ba?

Ang dami nang nawawala mga cable channels. Yung mga iba, wala na.

With the advent of social media,

yung mga platforms ng mga YouTube, mga ganyan, TikTok, Instagram, Facebook,

you can see content in that already eh.

So ang nagsasuffer ngayon, cable, free TV.

Ang nangyayari ngayon is yes, meron pa rin eh.

Somehow, ang free TV can still get the CDE market.

However, like I said, with the advent of social media and all these digital platforms,

doon talaga napupunta ang atensyon ng mga bata.

That's why, sa amin sa Net25, ang ginagawa namin, kung ano yung pinapalabas namin sa free TV,

hindi rin yung pinapalabas namin sa social media accounts na Facebook and YouTube, sabay yan.

What can you promise the kids?

With regards to their careers?

Kasi, syempre, ang dami-daming trainings na pinagagawa sa kanila o ginagawa nila,

tumataas lalo yung expectations nila na may mangyayari sa career nila.

I promise them that I will do my best to make them working actors.

I'm not promising stardom yet.

I see potential in a lot of them and I see talent in a lot of them.

It's just a matter of finding the right niche, kung saan sila dapat.

So, ano yung sikreto or wisdom na pwede mong i-share sa mga batang nag-aartista ngayon?

Alam mo, Otch, simple lang yan. If you love your job, your job will love you back.

Kumukha ko. Kasi, if you notice, yung career path ko, I was very ubiquitous.

Parating mo ko nakita. From the late 80s to like early...

2000.

Pagkatapos yun, nag-director ako. So, hindi nila nila akong nakikita masyado sa artista kasi gusto kong mag-direct eh.

Diba?

Tapos, pagkatapos yun, pumunta ko sa ibang bansa, nagtrabaho ko sa ibang bansa.

Kasi nga parang burnout naman ako, kaya nagtrabaho ko sa iba, sa ibang bansa.

Tapos, nung tinawag naman ako ni Daddy ulit, 2009, kasi nga may sakit na siya, pinatawag niya ako.

Gusto niya ako yung mag-direct ng show niya. So, bumalik ako.

Kumbaga parang, like I said, yung trabaho ko, minahal ko siya.

Napansin ko lang na anytime I come back,

parang the people still welcome me with open arms, people still give me that respect.

Kasi siguro, minahal ko yung trabaho ko.

So, yun lang talaga I think yung ano, kailangan mahalin mo yung trabaho mo para mahalin ka nito pabalik.

Thank you for watching!