90 days naglandian tapos walang label? OK ka ba sa ganun? Lety's discuss sa comments. Walang Label Episode 10 Love Letters: Kwento Mo Kay Dan Host: Dan Capucion Writer: Betina Cabacos Main Theme Song: "Kumot At Unan” Gello Marquez Soundtrack: "For Your Eyes Only" by Belle Mariano Featured Songs: "Parang Tayo Pero Hindi" by Angeline Quinto and Michael Pangilinan "Gusto Na Kitang Makita" by Session Road Check out other Star Music songs here: https://www.youtube.com/ @starmusicph Executive Producer: Roxy Liquigan Head, ABS-CBN Music: Roxy Liquigan Head, MOR Digital: Eric Galang Head, ABS-CBN Music Digital: William Garcia Producers: Jaliza Baluyut, Jean Gonzales Created by: Roxy Liquigan and Eric Galang For MORe videos subscribe now: http://bit.ly/MORForLife Follow us on Instagram: https://www.instagram.com/morentertainmentph Like us on Facebook: https://www.facebook.com/MOREntManila Follow us on Twitter: http://twitter.com/MORentPH Check out our livestreaming at all MOR Philippines Facebook Pa

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Nasubukan mo na bang pumasok sa isang unlabeled relationship?

Kung oo, may intindihan mo ko.

Pero kung hindi, subukan mo na lang munang pakinggan ang kwento ko para makaiwas ka na rin bago pa man mangyari sa'yo to.

Hello Dan, call me Diane ng Barangay Yapak sa Isla ng Burakay.

Nagtatrabaho sa isang 5-star hotel bilang front of the house staff.

Sa maliit naming isla, hindi mahirap na makahanap ng taong bibihag ng atensyon mo.

Sa mga foreign tourists pa lang, magsasawa na talaga ang mata mo.

Dito sa lugar namin, marami nang nakapangasawa.

Magsasawa ng mga foreigner.

Iba kasi talaga ang ganda ng more ng Pilipina.

Akala ko nga, yun din ang endgame ko eh.

Kaso, nahulog pa rin sa Pinoy.

Nakilala ko si Justin September last year.

Kasalukuyan silang nag-OOJT dito sa hotel bilang chef.

Galing po siyang Davao City.

Dan, ako yung tipo ng tao nangyari.

Yung na madaling ma-fall.

Yung parang unang kita ko pa lang, crush ko na kagad.

Lalo na sa mga magagaling mag-gitara.

One time, nagkasabay kami ni Justin sa staff smoking area.

May bit-bit siyang gitara.

Nagpa-practice siya kasi raw pagbalik niya sa Davao, may contest silang sasalihan.

Ang galing!

Hindi pa man namin kilala ang isa't isa ay...

Wala niya na ako kagad at kinilig naman ako.

Kita, kita, kita sa mata.

Gusto na, kita nakasama.

Kasama tayong dalawa.

Swerte ko today.

Yan ang nasabi ko sa sarili ko that time.

But after that day,

hindi na kami nagkita.

Every day, hinahanap ko siya.

Kada break time,

iniintay ko siya.

Kaso,

wala siya eh.

Mga one week din yun,

umuwi pala muna raw siya sa Davao.

Kasi, may emergency sa kanila.

Nung nakabalik na siya ng Boracay,

I saw him again.

And nasakto pa na nagpapasurvey kami sa department namin.

Sabi ko,

Kuya,

Pasurvey naman po.

Hiyang-hiya ako nung time na yun.

Kasi nga,

medyo crush ko na siya eh.

Alangan lang ako kasi,

parang ang bagets.

Pumayag siya, Dan.

But may condition.

Ang sabi niya,

add kita sa FB ha,

after kong masagutan niyan.

Siyempre,

nahiya ako kasi may kasama siyang mga chef,

and may kasama rin ako.

Nagdalawang isip pa nga ako eh.

Kasi,

baka alam niya na na,

may crush ako sa kanya.

But still,

pumayag ako.

Naniniwala kasi ako na,

walang dapat pinapakawalan na oportunidad.

Lalo na,

pag nasa harap mo na.

Kaya for the go na.

Hi!

Yan ang unang chat niya sa akin.

Kinikilig pa ako nun,

and agad ako nagreply ng,

Hello!

Tapos nagreply siya ng,

Pwede ba kitang lukuhin?

Kaloka!

Gulat ako!

Kaya hindi ako nagreply kagad,

kahit na alam ko namang joke lang yun.

Hanggang sa nagsend siya ng laughing emoji,

sa isip ko,

Ah!

Ganito pala mga hirit mo ha!

Humanda ka!

Nagtanong siya sa akin kung pwede daw ba siyang makipagkaibigan.

Ang sabi ko,

Oo naman!

Tsaka ako nagtanong ng mga personal na bagay sa kanya.

Inalam ko kung taga saan siya,

kung ilan taon na siya,

at ang sabi niya,

I'm from Davao City,

and 22 years old na.

Ikaw?

Ang sabi ko,

Ay! Bata ka pa pala!

31 na kasi ako eh!

Tapos ang reply niya,

Ah! Eh ano naman po kung 31 ka na?

Tapos siniritan ko siya ng,

Sayang naman!

Hindi pala pwede pag dumedi ka pala sa akin tatapik-tapikin pa kita.

Sabay sabi kong,

Kaya wag ako.

Kaya kong tapatan yung pagkabreezy mo.

Nagtawana na lang kami sa chat.

Pareho kaming loko-loko eh.

It all started with a joke.

Kaya kami naging close.

Araw-araw na kaming magkasama after nun.

Pag break time,

lagi lang siyang nakasunod sa akin.

Pinaglalayo na nga kami ng mga katrabaho namin eh.

Kasi raw nakaka-bitter kami.

Ang sweet daw.

After work,

naglalakad-lakad kami sa beachfront.

Tapos kakain,

magkukwentuhan about sa araw namin.

Ayun, getting to know stage.

Pero, we're already friends.

Tapos, tinawag niya akong,

Babe, sinakyan ko naman.

May konting kilig na, ewan?

Then, pag oras ng umuwi,

aantay niya akong makasakay bago siya umuwi.

I asked him,

Why are you doing this?

Sagot niya,

Because you are my priority.

And I want to make sure that you are safe.

Hindi ko alam kung kikiligin ba ako o ano.

Siyempre, ayaw ko namang mag-assume na,

porkit yun yung sinabi niya,

may something na.

Ayaw kong masaktan.

Mahirap yun.

Araw-araw na kaming magka-chat.

Naloloka ako minsan,

kasi kahit walang kwento yung mga sinasabi ko,

nakikipag-usap pa rin siya sa akin.

Sa biro ang nagsimula to,

pero nahuhulog na ako.

Gusto ko nang itigil, pero,

ang saya ko kasi pagkasama ko siya.

Ang saya ko pag nandyan siya.

Makita ko lang yung ngiti niya.

Wala na.

Natutunaw na.

Two months after nun,

birth month na namin,

at nag-exchange gift kami.

I received a teddy bear,

and siya, binigyan ko siya ng bracelet.

Kasi hindi magkasya.

Ang laki pala ng kamay niya.

Kaya binigay ko na lang yung favorite kong necklace.

Ang sabi niya,

ang swerte ko naman sayo.

Tumatak yun sa isip ko, Dan.

At yun ang araw-araw na nagpapakilig sa akin.

But, wala tayong pinanghahawakan na,

salitang tayo.

Ramdam ko na hindi pa siya handa.

Na-disappoint ako that time,

but I took the risk.

I want to be with him, kaya,

naghintay ako.

He became sweeter than before.

Pag day off ko, at tinatamad ako magluto sa bahay,

gumagawa siya ng paraan para makapunta at ipagluto ako ng dinner.

Gutom ako eh.

Kesa naman, kain ko ikaw.

Dino-joke ko nga siya lagi ng ganyan.

One day, umamin ako sa kanya.

Sabi ko, hindi na kita crush.

Kinabahan siya ng sobra.

Pero, bago pa man siya makapagsalita,

sinabi ko na na,

mahal na kasi kita.

Sinagot niya lang ako ng,

okay.

Okay? Ano yun?

Tanong ko sa kanya.

Ang sabi niya,

alam mo naman na uuwi rin ako after ng OJT namin, diba?

Two months na lang yun.

Kung makakapaghintay ka,

baka, saka, pwede na nating i-level up to.

Hindi ko magets, Dan.

Ang sweet niya sa akin sa chat at sa personal,

tapos sasabihin, magiging tayo din.

Pero for now, kilalanin muna natin ang isa't isa.

Wow!

Parang baliktad, diba?

Diba dapat babaya nagsasabi ng ganun?

Huminga ako ng malalim.

At tinanong ko siya,

eh ano ba ako sayo?

Ang sabi niya sa akin,

special ka.

Natameme na lang ako nang marinig ko yun.

Ayos din, ano, Dan?

Hindi naman ako na-inform na

nasa Friends Premium Subscription po pala siya.

Alam mo yung

talking stage na may konting harot on the side?

Ang hapdi.

Asado ako, Dan. Asado.

Special eh.

Siopaw!

After noon,

pag-uusap na yun,

binitiwan ko na siya.

Masyadong na mekos-mekos yung feeling ko nung 2023.

Kaya nga, promise ko sa sarili ko ngayong taon,

mag-g-gym na ako

para mabilis na makatakbo

pag may nakasalubong na walking red flag.

Kidding aside, Dan,

masakit pala talagang mapaasa lalo na kung babae ka.

Alam kong iba dyan sasabihin na,

naging kayo ba? Bakit ka nasasaktan?

Bakit mo iiyakan?

Oo, hindi nga naging kami.

Pero yung memories na nabuo,

yung mga linya niyang

masaya akong kasama ka,

komportable ako sayo,

kaya ang sarap mong mahalin.

Parang totoo kasi.

Binigay ko lahat ng oras ko.

Tumagal pa ng mahigit 3 months yung pag-iexchange namin ng sweet words.

Tapos biglang maglalaho lahat

nung umabot na kami ng 92 days na mag-MU.

Alam mo yung masakit?

Yung hindi ko pa man nasubukan pumasok sa isang relasyon,

naramdaman ko na kaagad yung sakit na dulot ng pag-ibig.

Yung feeling na nasanay ka sa isang bagay na biglang mawawala.

Yung ginawa mong mundo yung dapat kakilala mo lang.

Yung minahal mo siya dahil siya yung unang nagpanamdam na espesyal ka sa kanya.

Tapos,

BOOSH!

Sabog!

Feeling niya siguro may pa-offer pa akong free trial eh.

Tingin niya sakin laruan.

Pampalipas oras, ganun.

Bakit kaya may mga taong ang galing magsinungaling tungkol sa nararamdaman nila?

Sana kung manluloko sila, ilugar nila.

Hindi yung nandadamay sila ng matitinong tao.

Ay nako.

Alam mo kasi, ang tanda ko na para paasakin pa ng ganito.

Sa ngayon, Dan, umiiwas na talaga ako sa kanya.

Kahit pa panay ang chat niya sa akin.

Mahirap na kasing magpa-auto ulit eh.

Buti na lang, hindi ko pa na isusukuan lahat sa kanya.

Hanggang dito na lamang po.

Maraming salamat and Happy New Year, Dan.

Ang kwentong ito ay kwento ni Diane.

Bakit okay lang na parang tayo pero hindi?

Kaya puso'y di mapakali.

Nagditiis kahit may pait sa ganito.

Parang tayo.

May daming dahilan dahil takot na masaktan.

Maglalaroy hanggang saan?

Mayroong buwis ang tuwan.

Happy New Year muna mga ka-Love Letters.

Ito ang ating unang episode para sa 2024.

At ang ating unang letter na binasa ay galing dito kay Diane.

At ang kanyang problema, wala silang label.

Diane, Diane, Diane.

Problema nga yan, no?

Una-una eh, magpapasalamat muna ulit ako sa pagsulat mo dito sa Love Letters.

Sa mga hindi pa po nakakasulat dyan,

pero nag-PPM sa akin na meron daw silang gustong ikwento.

Idiretso nyo na kagad.

Huwag na kayong magtanong.

Isend nyo na kaagad ang inyong mga problema sa puso, sa buhay, sa pamilya, kahit saan problema pa yan, no?

Pagkukwento ka natin dito.

Anyway, going back to Diane.

Anong sinasabi ko?

Going back to Diane.

So, ayun, ang kanyang problema eh may nakilala siya sa isla ng Boracay, no?

Isang lalaking nagngangalang Justine na isang OJT sa hotel.

Na kanyang pinagtatrabahuhan.

Nakagustuhan sila dahil na-inlove si Diane sa pagigitara ni Justine.

At humaba ng humaba ang istorya ng hindi nila nalalaman kung ano ba talaga sila.

Napakahirap ng ganyan.

MU, malabong usapan.

Diba?

Kaya nga, ito lang, simple lang, no?

Justine.

Sino to?

Ba't kasi Justine yung pangalan ng lalaki?

Parang pambabae din.

Simple lang, Diane, no?

Ang masasabi ko lang sa'yo, ito ang itatatak mo ngayon sa isip mo, no?

Alam ko, nakamove on ka na dito kay Justine.

Pero sa mga susunod mong makikilalang tao, ito ang tandaan mo.

D.T.R.

No?

Napakahalagang tatlong letra para ready ka na sa susunod na relasyon ng mga kaharap mo.

D.T.R.

Ano yung D.T.R.?

Huwag mong kakalimutan kapag meron ka ng nakatalking stage.

Meron ka ng nakachat-chat.

Nakatext-text at nakatawag-tawagan.

At lumalabas na kayo paminsan-minsan.

At nararamdaman mong meron ka ng namumuong hindi mo mawari sa iyong puso para sa kanya.

I-D.T.R. mo na yan.

Or define the relationship.

D.T.R.

Define the relationship.

Ano ba ang meron tayo?

Ano ba itong tawag sa ginagawa natin?

Saan ba tayo patungo?

Ano bang plano mo dito?

Diba?

Kasi lahat naman tayo, pag may ginagawa tayo, may end goal.

Meron tayong dulo na gustong puntahan kung saan patungo itong mga desisyon natin sa buhay.

At dapat, lalo na sa pag-ibig, o kahit saan pang bagay, alam mo kung saan ka papunta para hindi nasasayang ang oras mo.

Para hindi nasasayang ang oras nating lahat.

Kasi kung ganto-ganto lang pala tayo,

Tanta na na natin ito.

Unless, gusto nyong ganun-ganun lang kayo, pero malino naman sa sulat mo na hindi ganun ang gusto mo.

Kaya naman,

Simula sa araw na ito,

Dahil sumunod ka dito sa akin, tandaan mo na yan.

D.T.R.

Define the relationship.

Lagi mo iyang gagawin sa tuwing nararamdaman mo na parang may something na sa taong ito, nakausap ko.

Ano ba tayo? Ano bang plano natin?

Ganun lang.

Ganun lang.

Ganun lang. Asimple na yan.

At ngayon, sabi mo na mekos-mekos yung feelings mo.

Pero sabi naman niya,

Maghintay lang daw ng 2 months, ganun.

Tapos malalaman niyo kung saan ba talaga papunta.

Parang panig ako sa iyo na it's too late.

Kung hihintay mo pa mag 2 months, tapos tsaka pa kayo aamin.

Parang ang tagal niyo ng may ginagawa.

Ang tagal niyo ng mag-ausap.

Buti na lang hindi mo sinukuha ang bataan.

Ano ako dyan? Plus point sa'yo yan.

Medyo naging wise ka pa rin.

Kahit medyo na mekos-mekos ka niya,

Nasa tamang pag-iisip ka pa rin.

Tama yun.

Huwag mo ibibigay lahat.

Kasi hindi mo alam kung pag binigay mo lahat, itatakbo niya lahat yun sa'yo ulit.

So walang matitira sa'yo.

So dapat lagi kang magtitira para sa sarili mo.

And again, DTR.

Define the relationship.

Magulong usapan yan.

2024 na. Tantanan na natin yan. No?

Marami ng ganyang kwento.

Dapat natuto na tayo.

Kaya, dyan.

Susunod, yun ang gagawin mo.

At huwag kang matakot.

Huwag kang matakot na makakilala ulit ng mga tao.

Malay mo.

Sabi mo nga dito ang daming foreigner dyan sa Boracay.

Aba eh, malay mo naman din talaga foreigner pala talagang para sa'yo.

We'll never know unless you try.

Maraming maraming salamat, Dyan, sa pag-share mo ng iyong kwento dito sa amin sa Love Letters.

Sa lahat po na may mga gustong i-share,

pwede niyong i-PM sa akin sa Facebook, Dan Capucion.

Pwede niyo rin i-PM sa TikTok account ko at Dan Anthology, Dan Capucion.

I-comment niyo doon.

Hanggang ngayon, ang dami pa rin nagko-comment doon sa mga luma nating pinost na snippet from Love Letters.

Maraming maraming salamat po.

Sana dumami pa tayong lahat at abangan natin, no?

Hindi natin alam kung anong patutunguhan ng Love Letters.

Kaya dapat siguro mag-DTR na rin kami dito, no?

Kung saan nga mapatungo ang Love Letters ngayong 2024.

Umaasa ako na mas magla-level up tayo dito, no?

Malay niyo kung baka saka saka meron akong guest na kasama dito.

We'll never know.

Kasi ngayon ako pa lang nandito pero...

...numilipas ang oras, malay niyo naman.

Kaya naman, until then, kwentong masaya, may kilig, may drama.

Kung kailangan niyo na masasandalan, kwento mo kay Dan.

At para sa iyo, Dyan.

Meron lamang akong isang katanungan.

M.U.

Magulong usapan.

Tigilan niyo na yan.

Post mo nga, may caption.

Kapi nga, may label.

Tapos kayong galawang mag-jowa.

Ang tawag pa rin, single.

2024 na, uy!

Thank you for watching!