Gloc-9 shares the inspiration behind his greatest hits that were once part of his life's story and experiences.

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

🎵 Music 🎵

Hi!

Kamusta?

Kamusta?

Kamusta?

Hindi ko alam kung mag-shake hands ba tayo

or mag-hug ba tayo.

Kamusta?

Ano bang tawag sa'yo?

Aris.

Aris.

Yung mga close sa'yo ang tawag Aris?

Aris.

Ah.

Eh syempre kilala ka naming lahat, Glock 9.

26 years ka na pala sa industry.

97.

Ako naman 1997,

nagsastart na mag-audition.

Nakasabay pa kita sa Star Records noon.

Oo, pero,

ano na to, 2005?

Oo, 2000 na yan.

Mga 2004, 2005.

Star Records ka talaga nag-start?

Mm-hmm.

First solo album ko ay Star Records.

Yan.

Pero ano ako dati?

Music researcher?

Music researcher.

Ang trabaho ko kasi as music researcher,

ano, mag-re-research ako ng songs

na pwede nalang gamitin sa movie,

sa TV.

Ayan.

Eh laging,

naku mahal yan,

naku foreign yan.

Oo, oo, oo.

Hindi yata pwede.

Star Cinema yan?

Kasi ano,

ang naka-assign ako sa TV,

and cinema eh.

So, pwedeng ganyan.

Sabi ko,

eh ano pong kailangan niyo po ba talaga?

Kasi meron kaming,

at I think that time,

Judy Ann Santos,

meron siyang eksena na may LBM siya sa mall.

So sabi ko,

eh di, gagawa na lang po akong kanta na ganyan.

Tapos,

gumawa ako ng,

nag-submit ako ng demo,

na-approve nila.

Okay din, racket pa for me.

So,

ayun, doon lang nag-start.

Ikaw ang gumawa ng kanta?

Mm.

So sabi ko, okay to, racket to ha.

Tapos yun ah,

may movie sila na Joologues.

Oo, Joologues, early 2000, grabe.

Ginawa ko na yung game song ng Joologues.

Tapos may mga,

may mga scenes din doon sa movie na

kailangan nila ng song,

ginawa ko din.

Ano na ako noon?

Rapper na rin ako noon.

Lagi ko din sinasabi to sa mga,

sa mga artist na na-

na-me-meet ko,

pag may day job ka,

huwag mong bibitawin yung day job mo.

Kasi yun ang,

kakampi mo pag hinahabol mo yung dream,

mo eh, so.

Pag hinahabol mo yung passion mo?

Yeah.

Kasi hindi naman all the time.

No.

Kikita ka sa passion mo.

Pag iniisip ko nga dati,

okay na ako sa 500 pesos sa Baguio gig.

Ano,

mag-boost ka pa papunta doon, so.

Diba?

Pero it's, it's ano,

kasali yun eh.

Yun nga yung definition nila ng passion eh,

if you're willing to do it for free,

you know you love it.

Mm-hmm.

Yun ang passion.

Mm-hmm.

Pero naniniwala din kasi ako na

pag-patch,

pata mo nalaman kung ano yung talagang

totoong passion mo.

Mahaba yung,

kaya naiingit ako sa mga bata eh.

Sa mas bata.

Na parang sobrang dami ng chances mo

and imposibleng hindi mo tamahan yun eh.

Siyempre along the way may mga frustrations ka.

Pero kung mas malaki lagi yung dream mo

kumpara sa frustrations mo eh,

hindi mo naman makakansin.

Mga over ka mo lahat.

Mm-hmm.

Kasi masakit i-pursue yung dream eh.

Maraming heartaches, maraming rejections,

maraming self-doubts.

Ang tawag ko dyan minsan,

isang tuniladang hindi.

So,

eh, may encounter mo yan lagi.

Bago makakuha ng isang oo.

Oo.

Isa lang hiningi ko talaga

nung nag-aaral ako.

Kasi kung sinabi kong gusto kong mag-doktor,

siguro espesyalista na

head na ako ng isang hospital ngayon.

Kasi nagulat ako,

nag-nurse kayo eh.

Nag-nursing ako.

Nag-nursing ako.

That is 2006,

nag-decide akong bumalik ng school.

Kasi akala ko tapos na yung rap ko eh.

That is after my second,

album sa Star Records.

Ah.

So,

sabi ko baka tapos na.

Pero di ba matunog na yung pangalan mo

nung time na yung Glock 9?

Pwede kasing matunog pero,

hindi matunog yung bulsa mo.

So,

May gano'y?

Sabi ko mag-aaral na lang ako.

Ang ganun ka na nung fallback.

Oo, eto na.

Kasi din,

ako lang sa apat namin magkakapatid

ang binigyan ng tatay at nanay ko ng

educational plan.

So, parang hindi ko natapos dahil wala

akong ginawa sa classroom,

kundi magsulat ng rap lyrics

tsaka mag-drawing ng outfit ko.

Kung anong,

pagka-rapper na ako eh.

Ba't sino ba ang mga sikat na rapper nun

nung time na bata ka pa?

Francis M.

Yan.

Andrew E.

Ginaya ko pa yung outfit ni Andrew E nun

kasi gusto pa nung araw yung

naka-cycling ka lang

tapos naka-t-shirt,

tapos naka-rubber shoes,

tapos naka-

naka-cap ka.

Boy London dun na-cap.

Tapos eventually,

mas nag-lean towards ako sa writing ni

Francis M.

Ang galing naging mentor mo pa siya eh.

Sarap na na iniidolo mo naging mentor mo.

Kinukwento ko nga sa kanya

kaya ako nag-enroll sa FEU before eh

dahil yung FEU,

nasa tapat siya ng Easy Tan.

Yung Easy Tan, may store dun

na Yaware ang pangalan.

Siya yung nag-i-endorse nung brand.

So, lagi kada break time ko

nakatayo ako dun sa tapat ng store

dahil baka,

baka dumaan dito si Francis Magalona.

Hindi nga.

Kinukwento ko sa kanya yun before.

Sabi niya,

baka nung dadahin na yun

baka may ari nung tindahan.

At ganyan na siya.

Parang gano'n.

Pero nakakatuwari yung mga kwentuhan namin

ni Sir Kicks.

Anong feeling nung nakita mo siya?

Para akong nakita si Superman sa personal.

Nakita ko sa Mega Mall.

Francis M.

Meron akong mall tour.

1994.

Meron akong kwento.

Yan yung mga Francis M.

Tinatayo pala yung stage.

Naupo na ako sa gilid.

Naupo na ako.

Four hours kong inintay.

From tinatayo yung stage

hanggang sa napuno ng tao yung baba,

napuno ng tao yung second floor,

yung third, yung fourth.

Yun yung mga times na

kala mo si Michael Jackson yung nasa Mega Mall.

Nakapuso kasi yung mga mall tour noon eh.

Tumutugtog na yung banda.

Sumasayaw na yung mga, yung posse.

Wala pa siya.

Wala pa siya.

Tapos,

nakita ko yung van dun sa,

di ba may parang bridgeway si mall?

Parang on cue na bago mag-start yung part niya

dun sa intro ng song.

Kasama sa vlog,

sa blocking yung parada ng van.

Labas niya ng van.

Takbo ng entrance.

Paket ng stage.

Pagdating niya nasa...

Sakto.

Sa rap part niya.

Galing, no?

Parang tumitili ako ng salob.

May time na nag-perform kami sa isa

at anim lang yung tao.

Kayo ni Francis eh?

Ako, front act niya.

Anim lang yung tao.

So ako, nag-perform ako.

Parang hiyang-hiya ako.

Grabe to, anim lang yung nanonood.

Lasing pa yung isa.

Pero nung siya na,

makala mo...

Isang milyon yung tao?

Talaga.

Basang-basa ng pawis.

Sumasayaw.

Nagsastrat pa.

Pumapaplak pa.

Todo.

Tapos pagbabaan niya sa akin,

ayos ba Aris? Sabi niya.

Iyon yung isa yung mga hindi ko makakalimutan.

Kahit sampu, isang libo,

sampun libo, isang milyon nanonood sa iyo.

Dapat laging todo.

Laging todo.

So from that night,

sinabi ko sa sarili ko talaga na

wala akong karapatan.

Wala akong karapatan magreklamo.

Kano katagal ka nung nag-nurse?

Nag-aaral ako ng nursing.

Natapos ko siya 2010.

Nag-board exam pa ako.

Sayang hindi ko nataana.

Pasay yung board exam ko.

Nung nag-enroll ako ng nursing,

tinawagan na ako ng Sony.

We want you to record an album with us.

So nag-decide ako na pagsabayin yung studies ko and

music pa rin.

So,

lumingi si Superman,

nagtatakbo ko sa papalit ng damit.

So from gig,

tumatakbo ako papunta sa hallway ng ospital,

nagpapalit ako ng uniform ng Pang-Jewelry.

Rapper at night, nurse by day.

Parang mga ganun, di ba?

Oo, nakasulat ako ng second album ko sa Sony

during duties sa ospital.

And I think that is the saddest album na nagawa ko.

Yung inputs nung ospital lang

nagiging inspiration ko to write the song.

So if you listen to the album,

medyo mga malulungkot na song siya.

Okay na experience para sa akin as a songwriter.

Nag-duty pa kami sa mental hospital.

Public yan?

Public, sa Mandaluyong.

Kaya di ba yun yung, oo,

Daliw sa Mandaluyong.

Mandaluyong, oo.

May isang pasyente dun,

baliw siya, di ba?

Pero every time kakantahin niya yung,

pag nakakita siya ng estudyante may gitara,

hiniram niya yung gitara,

kaya nakakanta niya yung theme song nila ng asawa niya,

nagiging sane siya ulit.

For that,

during nung time na kumakanta siya nun.

Ako ah,

paano ka pa kukulangin na inspiration to write songs?

Dahil nakita mo yung mga ganung sitwasyon.

Kaya yung,

yung matrikula na album ay,

kapag may nakita akong review,

napakalungkot.

Napakalungkot.

Nung nabasa ko yung isang review ng album,

sabi niya,

ang lungkot eh itong album na to, sabi niya.

Paano mo na-discover yung gift mo sa pagsusulat?

Mahilig lang ako sumalis sa slogan writing contest.

Yan.

Tapos,

madali sa akin magpalit ng lyrics ng song.

Di ba, may gans, kanta na to.

Gawin mong kanta to tungkol sa ganito,

tapos papalitan ko siyang lyrics.

Mas madali yun for me.

Ah, siguro mga grade 3.

Grade 3 ako.

Yung nagsimula kang magsulat.

Pero nung high school ako,

nung nag-start ako makinig nga yan kay Francis Magalona,

kabisado ko lahat ng kanta niya.

Kada mayroong school program,

nagpipresenta ako na magpa-perform ako.

So, nirarap ko yun.

Meron ba nagsabi sa'yo nung bata ka na,

alam mo, ang galing mong rapper,

bakit hindi mo i-pursue yung pangarap na yan?

May talent ka sa pagrarap.

May nagganong ba sa'yo?

Meron akong kaibigan eh.

Meron siyang maliit na boombox.

So, pag pinindot mo, magtutugtog yun ng isang beat.

Tugtugtak, tugtugtak, ganyan.

Tapos naglalakad kami,

tapos nag-start ako mag-rap doon sa boombox na yan.

Tapos siguro napasarap kami,

natigil kami, tuloy-tuloy lang ako.

Hindi ko alam na yung mga students nakaikot sa amin

and then pumapalakpak along the music.

So, yun yung first moment ko na,

okay, ito baka pwede kong gawin talaga ito.

Parang ganun.

Tsaka nung nag-ano ako,

nag-C.O.C.C. ako,

yung parang military training mo sa high school.

Rap ang way ko para hindi ako mapahirapan.

Oo, ang galing mag-rap yan.

So, imbis na mag-push-ups ako,

pakainin ako ng sili o…

Magrarap ka?

Palusungin ako sa kanal.

Pagrarapin lang nila ako lagi,

eh di, rap lang ako ng rap.

Pag nagsawa sila sa kakapakinig sa akin,

papapauwi na ako.

Hindi kasi nalaman ko na

isa din sa nakaka-discover sa'yo,

yung nagpahanap sa'yo,

kasi siya nagsulat ng Catch Me,

si Kuya Christian Martinez.

Siya din ang gumawa ng simpleng tao.

Meron kasing demo,

nandun lang yung pangalan ko,

pero walang contact number.

Nakasulat na Glock 9?

Aristotel Polisco.

Tapos, Binangonang Rizal.

Taga Binangonang ka talaga?

Taga Binangonang.

Sa Rizal ako lumaki.

So, si Christian Martinez pumunta ng Binangonang Rizal,

nagtanong-tanong siya sa mga tricycle doon

kung may kakilala.

Kakilala ako ng mga tricycle

kasi ako namamalingki sa tindahan ng nanay ko eh.

So, punta siya doon,

niwanan niya yung number niya sa nanay ko.

Tapos, tinawagan ko yung number.

At that time,

nagtatrabaho akong kitchen helper sa Tokyotokyo.

Sa Pituazon.

Pag umaga, magwawalis ako ng Pituazon.

Walisan ko yung canal sa tapat.

Tapos, linising ko lahat ng garahe ng truck.

Tapos, ilabas ko lahat ng basura sa tambakan ng basura.

And then, maghuhugas na ako ng plato ng night shift.

Tapos, yun.

Binigay yung number ni Christian,

tinawagan ko siya.

Sabi niya,

punta ka dito.

Tapos, punta ako.

Nandiyan po ba si Christian Martinez?

Tapos, lumabas siya.

Ikaw ba si Glock 9?

Sabi niya.

Oo, ako po.

Kung ikaw yun,

i-rap mo nga tong kantanto.

Kasi, parang dala niya.

Payata yung tape niya.

I-rap mo nga to.

Sabi niya.

So, i-rap ko sa harap niya.

Pagkatapos kong i-rap,

minura niya ako.

Tapos, sabi niya,

P.I. ka talaga.

Nakita rin kita talaga na.

Punta na kami studio.

From, I think,

nung oras na yun,

nag-record kami until madaling araw.

Saan mo nakuha yung bilis?

Bilis mo sa pag-rap.

Walang makasabay sa bibig mo.

No, no.

Madami, madami na.

Pero, pag normal na tao,

parang hindi ka na-

Ha!

Ano ba nangyari?

Para naka-fast-forward yung bibig ni Glock 9.

Hindi.

Kung gusto mong mapansin ka,

you need to be different.

Parang,

you need to be the best.

Parang ganun.

So,

at that time kasi uso yung

Bone Thugs-N-Harmony.

Naka-Walkman pa ako nun.

Tapos, yung album nila nasa ano.

Lagi kong pinapakinggan yung

oras-oras.

Siguro, isang

isang gabi parang,

ah,

ganun pala nila ginagawa.

So,

somehow naintindihan ko.

Minsan sinasabi nila,

paano ba mag-rap ng ganyan?

Hindi ko alam kung sa akin lang,

kasi may breathing yan eh.

Kahit si Eminem nahuli ko dyan eh.

Ah, yung breathing.

Hindi nahuli.

Alam ko na,

ay, ganun din ginagawa.

Yung technique.

Oo.

Syllables yan eh.

Syllables yan.

May isang syllable na hindi mo

babanggitin,

doon ka huminga.

Para pag pinakinggan,

flawless.

Oo, para nasa timing yung hinga mo.

So,

yung halimbawa ako,

pinapanood ko si Eminem,

di ko naman mapapansin na

huminga siya sa syllable na yun,

kasi yung utak ko,

kinakanta kasabay yung song.

Mmm.

So,

yun ang daya doon.

Di ba nakakahingal

yung ginagawa mo?

Nakakahingal,

lalo na ngayon.

Kaya never na ako kumain,

kasi once kikumain ako,

bago ako kumanta.

Didighay ka.

Tapos kumakanta ako nung mabilis,

nung may nandito yung dighay mo,

hindi mo mailap.

Diba?

Kasi nga,

wala kang time dumighay.

Yung mga rap mo,

walang panahon lahat.

Walang panahon huminga,

dumighay,

kumurap.

Totoo.

Sa bilis.

Hindi ko alam kung dahil

sa kabataan ko ba,

wala akong takot eh.

Wala akong takot.

Siguro compared ngayon,

medyo mas,

parang hindi ko na yata kaya yan.

Parang yan.

Pagbata ka, tira lang ng tira.

Grabe.

Napanood ko yung

Himighandog Love Songs performance ko,

kasi hindi ko naman siya napanood

dahil nag-perform ako eh.

So that's

21 years ago.

Hindi na ako yun eh.

Pa'nong hindi na

ikaw yun?

Yung batang yun

ay isang bata na talagang

pag hinawakan mo yun,

mag-aapoy ka.

Kahit ako,

hindi ko mapaniwala na

nakakanta ko ng live yun eh.

Hindi man ako nanalo nun

pero

I think yung Himighandog Love Songs

isa sa malaking malaking

break yun sa akin.

So yung journey mo

dito sa

sa career na tinahak mo

sa paglarap,

hindi siya yung parang

instant

overnight success diba?

Hindi siya.

Hindi siya yung parang katulad nung iba na

ah, dire-diretso agad.

Wala nga akong monster hit eh.

Kung talagang titignan mo.

Sinasabi nyo,

di ba sikat yung kanta mo na to?

Di ba sikat yung kanta mo na to?

Pero nung time na ni-release ko yun,

hindi yun

bah.

Hindi yun ganun.

Hindi, parang number 3 lang yan

sa countdown.

Number 2, number 4 lang yan

sa countdown pag tinan mo.

Mas preferred ko din yun

kung titignan mo

kasi hindi siya

nakaka-pressure na

medyo mas ano siya,

mas

dahan-dahan

pero sigurado.

Kasi yung instant success,

instant fame.

Para sa akin,

hindi, para sa akin.

Parang ang nangyari sa'yo is

in-earn mo

yung pagkakakilala sa'yo ng mga tao.

Hindi yung pagka-pasok mo

kilala ka kaagad.

Parang pinakilala mo na

ito ko, ito yung kaya kong gawin,

ito si Glock 9.

I think mas gusto ko yung

kilala nila ako as

ako

than more than kilala nila ako

dahil sa kanta ko.

So matagal yung time na nag-struggle?

If you look back?

10 years?

So,

kailalagay mo yung perspective na yun, di ba?

Willing ka ba mag-intay ng 10 taon

para maging okay?

Ano yung pinaka-nagmarka sa'yo

na pangyayari sa buhay mo

dito sa pag-person mo sa career sa rap?

May time kasi minsan may mamimit ka na

nakikinig ng music mo.

Nag-guest ako sa isang show,

may bouncer doon.

Sabi niya sa akin,

Glock 9.

Sabi niya, idol, thank you ah.

Sabi niya.

Sabi ko, bakit?

Sabi niya, thank you ah kasi yung anak ko si Rhena eh.

And sabi niya,

naiintindihan ko na ngayon dahil sa kanta mo.

Hindi yun yung mga bagay na

more than anything na pwede kong i-request,

pwede kong hilingin.

Yung alam mo na ang kanta mo ay nakatulong sa buhay ng isang tao.

In one way or another.

Paano mo sinulat yung Serena?

So may sari-sari store.

Kami.

Ako laging naka,

Aris, Aris, tumako ka nga muna sa tindahan.

So lagi ako nandun sa...

Then yung lugar namin,

kita mo lahat ng kwento ng lahat ng taong dadaan sa tindahan niya.

Mayroon kaming kapitbahay si Bridget.

Si Bridget ay bakla.

Naka miniskirt.

Naka high heels kahit na puro bato-bato yung daan sa amin.

Lagi siyang kinakantsawan.

Fully made up.

Papasok yun sa parlor.

Hanggang...

Aabutin niya mga launa.

Kasi siya lang ang nagsusustento sa buong pamilya niya.

If you look past the damit, the makeup, the kantsaw.

Totoo yung nasulat ko sa line na minsan mas lalaki pa sa lalaki ang bakla.

Pero ang nagsabi sa akin, nasulatin ko yan ay si Raymond Marasigan.

Nasa concert kami ni Yeng.

Sabi niya mayroon kaming kanta pero hindi siya point of view mismo nung tao.

Kung kaya sabi niya, kung...

Gawa ka ng mismong point of view niya.

That night, pa-uwi, biyahe pa-uwi, nagawa ko na yung chorus part.

Nagawa ko na yung, ako'y isang serena.

Alam ko rin, that night, na si Ebe dapat yun.

Si Ebe dapat yun.

So naniniwala ako na yung kung ang intentions mo sa kanta ay tama,

it will, ano, everything falls into place.

Hindi lang sa kanta, pati sa buhay.

Ah, diba? Ganun.

Pero nung bago namin i-release yan, takot na takot ako.

Pero nung bago namin i-release yan, takot na takot ako.

Pero nung bago namin i-release yan, takot na takot ako.

Pero nung bago namin i-release yan, takot na takot ako.

Kasi hindi ko naman sapatos yung sinuod ko eh.

Nagsulat ako ng isang kanta.

Baka may matapakang ka, baka makasalit ka.

Ayoko maka-offend.

So kung meron akong kanta na talagang I'm very proud of, kasi nung nakausap ko si Tito Boy,

sabi niya, nag-appear ako sa video mo hindi lang dahil sa pumayag akong pumunta sa music video mo.

Pinagmitingan yan ng asosasyon namin.

Paharin.

Pinakinggan namin yan.

Pinakinggan namin yan.

Pinakinggan namin yan.

Pinakinggan namin yan.

Pinakinggan namin yan.

Kaya narinig kami ng isang word na hindi namin gusto, wala ako dun, sabi niya.

So ako, I'm very thankful lalo na sa kanila na…

In-embrace.

In-embrace nila yun.

Ako po ay hamak na taga-sulat lang.

Tsaka nanggawa ko yan sa concert ni Regine, ni Miss Regine.

Hindi na.

Yung kanyang concert sa Moa Arena, tinugtugan pa ng orkestra ni Sir Ryan Cayambia.

Kahit ngayong kinikilabutan ako pag…

Anong pinakamasayang part ng pagiging rapper para sa'yo?

Yung mapag-aaral ko yung mga anak ko sa gusto nilang school.

Mabigay ko sa kanila yung minsan na reward na pwede nilang na-request nila.

Hindi na yung ano eh, hindi na yung…

Achievement?

Hindi na.

Hindi na.

Hindi na yung awards.

Ang dami mong awards, grabe.

Hindi yung, never yung awards.

Never yung awards.

No, awards are appreciated and, you know…

But hindi siya kasama sa goal.

Very thankful ako lagi, every time I get one.

Pero ano siya, bonus, bonus na yun.

I'm very, very thankful.

With the name that you have, nakilalang-kilala ka as Glock 9.

Pag tinanong ka, ano yung pinaka-rewarding part sa pagiging rapper?

Ang ganda nung sinabi mo na ibigay mo yung buhay na deserve ng mga anak mo.

I think yun lang naman na nagmamatter.

Paano nung pandemic, Zoom?

Oo, ang hirap nuna.

Pero…

Pero gumaling ka, gagaling ka.

Nung pandemic?

Kasi ikaw lang mag-isa dun sa kwarto.

Nakatingin ka lang sa cellphone mo, tapos nagpa-perform ka.

2021 ba yun? Yung Dubai?

Yung expo?

Expo.

Nag-expo ka din.

Eh naku, hindi nagkagulo sila sa'yo dun.

First show, after nang hindi ka nag-show.

Mmm.

So parang nung una parang, yeah!

Ganun ako parang, yeah!

Tapos biglang nagsinkin sa akin,

kakantahin ko lahat yung isang oras na set ko na hindi ko ginagawa for two years.

So nanibago ka?

So nag-cramming ako agad.

So mga three days before ako lumipad, nire-rehearse ko yung set.

Grabe, ang dami nun. Minemorize mo.

Nagkakamali ako.

Pagdating sa Dubai, tinry ko pa rin.

Nagkakamali pa rin ako.

Sabi ko, patay ako nito.

Tapos kinakabahan na ako.

Eh paano na? Nang nag-show ka?

Natawid naman.

Nung narinig ko yung crowd, bumalik lahat.

Pati feels exacto, walang sobra, walang kulang.

Kaya nung time na tumutuloy ako,

hindi ako nagkakamali.

Kaya nung time na tumutugtog ako sa expo,

gusto ko umiyak.

Kasi parang sinabi sa akin nung rap na,

masyado kang natetense.

Ako bahala sa'yo.

And then doon ko din na-realize yung role ng crowd sa performance mo.

Kasi minsan, paano mo makakalimutan ng lines mo

kung yung nakikita mo nanonood sa'yo,

mas alam niya pa yung lyrics mo.

Sobrang saya.

Sobrang excited mag-perform sa mga OFW.

Kasi OFW tatay ko eh.

So nagtatandaan ko pag nagpapadala siya ng tsokolate,

yung sneakers,

pag nakikita ko yung balat ng sneakers sa labas ng bakura namin,

dinadampot ko, dinadala ko ulit sa loob ng bahay.

Reminds you sa tatay mo?

Naisip ko tatay, bigay ng tatay ko to eh.

So parang nakawakan mo na rin tatay mo.

Ah, kaya iba rin ang connection mo sa OFWs.

Sobra. Sobra.

Sobrang namang saya lagi.

Eh kasi miss na miss nila yung Pilipinas eh.

Kaya pag nakakita sila from the Philippines,

parang feeling nila bit-bit natin yung pamilya nila from the Philippines.

Di ba nagminsa nagbibenta tayo ng merch sa mga tour abroad?

Alata mo naman na wala siyang masyadong pera.

Pero lahat ng merch ko bibili niya.

Tapos sasabihin niya, kasi para pagka meron ako nito,

parang medyo malapit ulit ako sa atin.

Ganun nga sila, no?

Pag nakikita nila yung mga galing sa Pilipinas,

parang feeling nila bit-bit mo yung pamilya nila.

O sa lahat ng sinulat mong kanta, meron ka bang memorable line?

Yung tumatak sa'yo.

Sa lahat ng mga sinulat kong kanta, ito ang pinakapaborito kong linya.

Ah, yung walang pumapalakpak.

Kay daling sabihin, hindi madaling gawin.

Kailangan mong mahanap pero bawal tumingin.

Kailangan mong mahanap pero bawal tumingin.

Kailangan mong mahanap pero bawal tumingin.

Kahit nasa dilim, dahil ang katotohanan ang mahirap lunukin.

Kahit nasa dilim, dahil ang katotohanan ang mahirap lunukin.

Itutulak ka nila madalas pababa.

Papahiran ang lahat ng pwedeng dungi sa muka.

Uhugasan mo ito ng kanilang dura.

Pag kumita ka, sila pa ang unang nakakura.

Maniwala ka sa'kin kahit na gusto mo nang sumuko.

Pakinggan lamang ang binubulong ng iyong puso.

Ayayayayay!

Thank you for watching!

Subscribe for more videos!