* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in
the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider
becoming a patron
to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com
00:00.0
MGA KUWENTO NI ZERO
00:30.0
Palagi akong kasakasama ni Lolo Berting. Saan man siya magpunta. May diferensya kasi ito sa paningin. Kung kaya't ako ang palaging umaalalay sa kanya kapag may pinupuntan siyang taong gagamutin.
00:45.7
Isang bantog na albularyong bulag ang aking Lolo Berting. Hindi naman talaga siya bulag noong kabinataan niya. Kaya lang naman siya nawalan ng paningin.
00:57.1
Yun ay dahil sa pakikipagsagupa niya sa isang mantap.
01:00.0
At sa kasawiang palad ay naisahan siya ng nilalang na yon. At nakalmot ng mahahabang kuko nito ang kaliwang mata ng aking Lolo. Dahilan ng kanyang pagkabulag sa kanyang mata sa kaliwanon.
01:24.1
Naapekto naman ang kanyang kanang mata. Noong una ay nanlalabu lamang ito pero...
01:30.0
Hindi naglaon ay tuluyan nang nabulag ang mga mata ni Lolo Berting.
01:36.3
Simula noong mawalan siya ng paningin, sikat na siya sa palayaw na Berting Buta. O sa Tagalog, Berting Bulag.
01:47.9
Simula noong mabulag siya ay ako na ang palaging umaalalay sa kanya.
01:53.5
Ayaw kasi siyang payagan ni Lola Marciana na lumabas noon ng bahay para manggamot sa ibang baryo.
02:00.0
Kung hindi ako kasama.
02:03.0
Dahil natatakot si Lola Marciana na baka mamaya ay may mangyari na namang masama kay Lolo.
02:09.5
Sa oras na abutan na naman ito ng dilim sa daan.
02:14.8
Nga pala, maisingit ko lamang po.
02:18.8
Bata pa lamang ako ay ang Lolo at Lola Marciana ko na ang nag-aruga sa akin.
02:24.4
Kaya naman malaki ang utang na loob ko sa kanila.
02:27.3
At kung tutusin ay mas malapit pa ako sa abunan.
02:30.0
At kung tutusin ay mas malapit pa ako sa abunan.
02:33.0
At kung tutusin ay mas malapit pa ako sa abunan.
02:36.1
Isang beses, habang nagsisibak ako ng kahoy na panggatong sa gilid ng bahay,
02:43.7
narinig ko na may kinakausap si Lolo Berting sa harapan ng bahay namin noon.
02:50.5
Napapalakas na kasi ang boses ng kausap niya.
02:54.0
Kung kaya't panakanakang naulinagan ko ang pinag-uusapan nila noon.
02:58.7
Ano bang pinag-uusapan?
03:00.0
Ano ang pinag-uusapan nila at napapalakas ang boses nila na parang nag-aaway?
03:04.4
Tanong ko pa sa sarili ko.
03:07.3
Saglit kong itinigil ang ginagawang pagsisibak noon.
03:11.6
Naglakad na ako papunta sa harapan ng bahay.
03:15.8
Nakita ko si Lolo Berting nakausap niya ang kumpari niyang si Mang Doming.
03:21.4
Narinig ko ang usapan nila patungkol sa aswang na namiminsala o mano sa baryo namin.
03:30.0
Alam mo kasi parin Berting, wala kaming ibang pwedeng panghinalaang pumatay sa alaga naming kalabaw, kundi aswang lang.
03:40.5
Sino ba naman kasing salbahing tao ang papatay ng kalabaw at naman loob lang yung kinuha, diba?
03:46.7
Malungkot yung boses ni Mang Doming noon.
03:50.2
Dagdag pang wika ni Mang Doming ay nag-iisang kalabaw lamang raw nila yun.
03:55.2
At katangi-tanging kaagapay sa paghanap buhay.
03:57.8
Hindi. Paano na lamang umano ang iilang taniman nila ngayong wala ng alaga niyang kalabaw?
04:06.2
Hindi ko na alam yung gagawin ko. Grabing pagsubok itong dumating sa buhay ko pare.
04:13.9
Baka naman nagkamali ka lang paring Doming. Baka mga ligaw na hayop lang ang dumalis sa alaga mo.
04:21.9
Wika naman ni Lolo.
04:24.6
Sunod-sunod na umiling si Mang Doming at nagsabi na hindi.
04:27.8
Hindi talaga siya maaaring magkamali noon.
04:31.2
Malakas ang kutob niyang aswang umano talaga ang dumalis sa alaga niya.
04:38.3
Ay nako. Matagal na panahon nang walang aswang na nananalasa dito sa lugar natin.
04:45.3
Yan buong akala ko ay matatahimik na tayo.
04:48.8
Pero bakit ngayon pakiramdam ko muli na naman tayong susubukin ng panahon.
04:54.7
Anya pa ng matanda.
04:57.8
Ayan mo parin Doming. Makikiramdam ako mamayang gabi kung aswang nga ba talaga yung pumatay dyan sa alaga mong kalabaw.
05:06.5
Kapag nalaman kong totoo ang hinala mo, sisiguraduin ko sa iyong hindi abuti ng kinabukasan yung aswang na yon.
05:15.8
Tugon naman ni Lolo.
05:18.2
Tumingin ng diretsyo si Mang Doming kay Lolo Berting at nagwika ng papano raw mapapatay ni Lolo ang aswang na sinasabi niya.
05:26.4
Dahing isa na itong buhay.
05:27.8
Baka mamaya, imbis na si Lolo Berting ang papatay sa aswang, siya pa ang matodas.
05:37.5
Wala ka bang bilib sa kapitbahay mong albularyo?
05:41.1
Ano pa't naging tanyag akong albularyo kung hindi ko kayang makipagsagupa sa mga aswang, di ba?
05:47.0
Kahit na ganito na ang kalagayan ko, ay kayang-kaya ko pa rin makipagbakbakan sa mga aswang.
05:55.2
Natawa na lamang din ako sa sinabi ni Lolo.
05:58.5
Dahil kahit kailan talaga ay idinadaan niya lang sa biro kapag may pumupuna sa pagiging bulag niya.
06:06.4
Habasta, ikaw na ang bahala kung ano yung balak mong gawin paring Berting ah.
06:11.8
Ang sakin lang ay pinaalalahanan lang kita.
06:15.5
Hindi ka na katulad noon na malakas pa at kumpleto ang paningin.
06:19.7
Kung kailangan mo ng tulong, magsabi ka lang.
06:22.6
Palagi akong nakahandang tulungan ka.
06:27.8
Usapan nilang dalawa ng tawagin na ni Lola Marciana si Lolo Berting.
06:33.4
Pinapapasok na niya ito dahil may sasabihin siya rin itong mahalaga.
06:39.1
Nilapitan ko na si Lolo Berting at inalalayan na maglakad papasok.
06:44.6
Kinagabihan nga, paglabas ko ng kwarto para sana'y uminom ng tubig ay
06:49.2
nakita kong nakaupo lamang sa tabi ng bintana si Lolo.
06:54.9
Batid kong nakikiramdam lamang siya sa paligid noon.
06:58.7
Gaya ng napag-usapan nilang magkumpare kanina.
07:03.4
Tinanong ko siya kung hindi pa ba siya matutulog.
07:06.6
Mag-aalas dosi na ng hating gabi.
07:10.3
Sinabihan niya akong may inaabangan siya.
07:13.7
Dahil malakas ang pakiramdam niya nga.
07:16.5
Darating nga sa gabing yon.
07:18.8
Ang aswang na sinasabi ng kanyang kumpare.
07:25.0
Kung sakali mang darating ang aswang na tinutukoy ni Mang Doming,
07:27.8
ano naman po yung gagawin niyo?
07:32.5
Bahagya siyang umiti.
07:35.3
Sinabihan niya akong kung ano pa nga ba raw ang dapat gawin sa mga nilalang na hindi marunong lumugar.
07:43.8
Pumapatay sila ng mga alagang hayop na mga kababaryo natin.
07:47.6
Kaya nararapat lang na patayin sila.
07:52.1
Dahil kung hahayaan lamang natin silang patuloy na namiminsala,
07:57.8
isa sa mga kababaryo naman natin ang kanilang bibiktimahin, di ba?
08:03.8
Sa bagay, tama po kayo.
08:06.4
Ah, gusto niyo ba ng kapilo?
08:09.3
Ipagtitimpla ko kayo.
08:12.2
Nagwika si Lolo na mas mabuti pang ipagtimpla ko na lamang umano siya ng kapinon.
08:17.8
Nang sa ganon ay hindi siya dapuan ng antok.
08:22.0
Kanina pa raw kasi siya hikab ng hikab
08:24.1
at parang hinihila ng kanyang katawan patungong higaan.
08:27.8
Sinabi ko sa kanyang sandali lamang
08:31.7
at ipagtitimpla ko siya ng kape.
08:35.5
Kagad akong nagtungo sa kusina.
08:38.4
Nagtimpla ng dalawang tasang kape.
08:41.7
Naisip kong sasamahan ko na lamang si Lolo Berting para naman kahit papano
08:45.2
may makakausap ito.
08:49.8
Pagkabalik ko ay inabot ko sa kanya ang kapinyon.
08:53.7
Nagpasalamat siya at inilapag sa lameseta ang tasa ng kape.
08:57.8
Sa totoo lang, kahit nabulag si Lolo,
09:03.7
kabisadong kabisado niya ang lahat ng sulok sa loob ng bahay.
09:09.3
Maging ang kaliit-liitang kagamitan sa bahay namin
09:12.6
ay alam na alam ni Lolo Berting kung saan ito nakalagay.
09:18.6
Ganon rin sa labas ng bahay.
09:21.6
Kabisado rin ni Lolo Berting ang pasikot-sikot doon.
09:25.8
Kahit na hindi ko siya samahang mag-alala,
09:27.5
ay alam niya kung saan siya pupunta.
09:32.1
Minsan tuloy ay naisip kong may gumagabay sa kanyang hindi nakikitang nila lang.
09:39.2
Loh, sa tingin mo talaga, aswang yung pumatay sa alaga ni Mang Doming na kalabaw?
09:46.6
Kawawa naman yung tao, nawala na ng panganap buhay.
09:51.3
Yun na nga lang yung namumukoddangin niyang maaasahan sa taniman, no?
09:57.5
Hindi ako kumbinsay doon, Sir Seth, na aswang ang dumalis sa alagang hayop ni Mang Doming.
10:04.4
Sapagkat simula noong dumating ako sa bahay ni Lolo Berting,
10:08.3
wala naman akong napapabalita ang may aswang na nananalasa sa bariya na yon.
10:14.5
Takot lang ang mga itong makasagupa si Lolo.
10:17.9
Dahil kahit nabulag na ang abuelo ko,
10:20.9
ay mas malakas pa ito sa kalabaw.
10:24.7
Hindi ako sigurado kung aswang ba talaga yung pumatay sa alaga ni Mang Doming.
10:27.5
Hindi ako sigurado kung aswang ba talaga yung pumatay sa alaga ng kumpare ko.
10:29.6
Pero masasabi ko lang, Apo,
10:32.7
malakas ang kutob kong may nakapasok na namang aswang dito sa baryo natin.
10:39.8
Nang nasa kalagitnaan na kami ng pag-uusap,
10:43.9
nagulat ako nang biglang itinaas ni Lolo Berting ang daliri niya.
10:50.9
nang ibig sabihin ay tumigil na muna ako sa pagsasalita.
10:55.7
May itinuro ito sa labas.
10:57.5
Nang tumigil ako sa pagsasalita ay nanindig ang balahibo ko sa batok
11:04.9
at pakiramdam ko ay gumapang ito sa buong katawan.
11:10.2
Nang makarinig ako ng sunod-sunod na pag-alulong ng aso.
11:19.9
Nararamdaman ko na.
11:22.4
Bulalas pang wika ni Lolo Berting.
11:26.0
Napakunot noo ako at naitanong,
11:27.5
nung sa mahinang boses kung sino ang sinasabi ni Lolo.
11:37.7
Napasinghap ako noon.
11:39.8
Agad na sumilip sa siwang ng bintana.
11:43.1
At noong nakasilip na nga ako mga kagiliw,
11:46.8
napatakip na lamang ako ng bibig at pigil ang hiningang.
11:51.4
Hindi inaalis ang tingin sa labas ng bakura ng bahay namin noon.
11:57.5
Sa kadahilan ng may nakita akong babaeng may mahabang kasuotang kulay itim
12:06.0
ang nagpabalik-balik ng lakad sa labas ng bakura namin.
12:13.5
Panay rin ang pagsinghap nito na parang asong may nalalanghap na pagkain
12:18.5
at hinahanap niya yun kung saan naroon.
12:23.1
Sa unang pagkakataon ay nakaramdam ako ng takot sa sarili.
12:27.5
Hindi ko lubos maisip ang napakapangit na wangis ng matandang babaeng
12:32.7
na silayan ko sa labas ng bahay.
12:39.2
Baku-baku ang mukha na aakalain mong tinubuan ng maraming galis
12:44.4
at braso na nakalitaw sa mahabang kasuotan nito.
12:51.0
Paruot pa rito ang paglalakad niya.
12:54.2
Pagkatapos ay hihinto sa harapan ng bahay
12:56.9
at hihinto sa harapan ng bahay.
12:58.1
Sisinghap sa hangin na animoy may naaamoy na pagkain nun.
13:04.3
Naririnig ko rin ang mahinang paghagok nito
13:06.6
na parang may namumuong plema sa dibdib na hindi mailabas-labas nun.
13:13.4
Sa mahinang boses ay tinanong ako ni Lolo Berting
13:16.5
kung nakikita ko na ba raw ang nilalang na tinutukoy niya.
13:22.7
Tumangu ako at takot na takot na inihayag sa kanya
13:25.4
ang nakakapangilalaan.
13:27.5
Sabot na itsura ng nilalang na iyon.
13:31.9
Huwag ka matakot apo.
13:33.8
Ang mga ganyang klaseng nilalang ay hindi dapat kinatatakutan.
13:38.6
Dapat sa mga iyan,
13:40.9
o kaya naman ay binibigyan ng leksyon para magtanda.
13:46.3
Wika ni Lolo nun.
13:48.7
Maya-maya pa ay narinig kong nag-usal si Lolo Berting
13:52.0
ng mga lingwahing hindi ko maintindihan.
13:56.2
Tapos ay tinapasakit.
13:57.5
Tapik niya ako ng tatlong beses sa balikat
13:59.8
at nagsabing magiging maayos na ako.
14:04.2
Matapos niya akong tapikin nun.
14:07.4
Sa maniwala man kayo o sa hindi,
14:10.8
bigla na lang nawala na parang bula
14:13.0
ang kaninang takot na nararamdaman ko.
14:18.0
Nakahinga na ako ng maluwag
14:19.6
at napawi na ang kabang nararamdaman ko nun.
14:26.2
Ano pong ginawa niyo?
14:27.5
Bakit bigla na lamang nawala yung kaninang takot na nararamdaman ko?
14:34.2
Saglit na tumikhim si Lolo Berting
14:37.9
isang orasyong pangpoder
14:40.6
at sa bulag ang kanyang ginawa.
14:44.6
Nilagyan niya ako ng puder sa katawan
14:46.6
nang sa ganon ay hindi ako makaramdam ng takot nun.
14:51.8
At higit sa lahat ay hindi ako makita ng nilalang
14:54.9
na nasa labas ng bahay.
14:57.5
Dito ka lang sa loob ng bahay, apo ha?
15:02.5
Ha? Teka, bakit lo?
15:04.8
San kayo pupunta?
15:07.2
Pagtatakang tanong ko sa abuelo ko nang makita ko siyang tumayo nun.
15:13.0
Sinabi niya sa aking lalabasin niya lang raw ang nilalang na yon
15:16.3
at bibigyan niya lamang ng leksyon.
15:19.4
Nang sa ganon ay hindi na pamarisan pa ng ibang nilalang
15:22.6
na naglalakas ng loob na pasukin ang baryo namin para maminsala.
15:27.5
Isang malaking insulto para sa akin ang ginawang kapangasan
15:32.9
at pagpasok dito sa teritoryo ko ng animal na yan.
15:40.6
Tumayo na rin ako.
15:42.8
Sinabi ko sa kanyang sasama ko sa labas ng bahay.
15:46.6
Hindi ako papayag na mag-isa lamang siyang haharap sa nilalang
15:49.8
na kanina pa naghahanap ng mabibiktima
15:53.2
dahil sa baka mapano siya.
15:57.4
Mas mabuti na yung kasama niya ako para kahit papano
15:59.7
ay makatulong ako at makaalalay sa kanya.
16:04.9
Pero mariing nagwika ang abuelo kong
16:07.6
mas lalo lamang siyang mahihirapang kalabanin ang aswang
16:11.6
kung sasama pa ako sa kanya.
16:16.0
Dahil magiging sagapal umano ako,
16:19.4
hindi siya makakalaban ng maayos sa aswang
16:21.8
dahil iisipin niya pa ang kapakanan ko sa oras ng bakbaka nila
16:27.4
nang nilalang na iyon.
16:33.3
Mas mabuti nang dito ka lang sa loob ng bahay
16:36.1
para hindi ako magalala.
16:40.6
At naglakad na palabas ng bahay,
16:43.2
bitbit ang buntot paginon.
16:47.2
Napahinga na lamang ako ng malalim
16:49.1
dahil hindi ko napilit si Lolo Berting na samaan ito sa labas.
16:55.0
Naisip ko rin na tama siya.
16:57.4
Kamas makakasagaba lamang ako sa gagawin niya
16:59.9
kapag lumabas pa ako ng bahay noon.
17:04.7
Matapos kong maisara ang pintuan
17:06.8
ay nagmadali na akong sumilip sa siwang ng bintana
17:10.5
para alamin kung ano ang nangyayari noon.
17:15.6
Hinihanda ko na rin ang sarili ko kung sakali mang
17:18.0
may hindi magandang mangyari kay Lolo.
17:21.9
Tatakbo ako kaagad sa labas ng bahay
17:23.9
para saklulohan siya.
17:25.5
Mariin kong hinawakan ang isang dipang kahoy
17:29.9
na ginagamit ni Lolo Berting
17:31.5
na pangsaklay sa tuwing pumupunta siya sa ibang sityo o puroknon.
17:38.3
Habang nakasilip ako,
17:40.7
nakita kong nagmamadali ng maglakad ang abuelo ko
17:43.6
papalapit sa matandang hukluban.
17:47.4
Nakasalukuyan ay nakangisi ng nakaharap kay Lolo Berting
17:50.7
at walang humpay ang pagtulo ng laway.
17:55.5
Sa isang kurap lamang ng mga mata ko,
17:60.0
ang kaninang matandang kubang nakatayos ay di kalayuan.
18:05.6
Pigla na lamang nawala.
18:09.3
Sa halip ay isang dambuhalang pusang gusgusin
18:12.4
at galisin ang nakita kong walang tigil sa pag-angil noon.
18:18.2
Klarong-klaro ko yung nakikita mga kagiliw.
18:21.4
Dahil sa liwanag ng buwan na tumatama sa kinaroro o nananggap,
18:27.5
Tagaktak ang pawis ko
18:29.2
habang pinagmamasdan ang abuelo kong nagmamadaling maglakad
18:33.9
pasugod sa nilalang
18:35.7
na parabang hindi siya bulagnon.
18:41.0
Hindi ko maiwasang mamangha
18:42.8
habang pinagmamasdan si Lolo
18:45.4
dahil daig niya pa ang isang matikas na binata kong kumilos.
18:51.9
Panay ang paghampas niya sa ere ng buntot ng pagi.
18:55.5
At naguusal na mga kataga.
18:59.0
Sabay ibinabato sa nilalang noon.
19:02.8
At mangsusugod na sana sa kanya ang aswang.
19:06.5
Pero ilang segundo lang ay nakita kong napaatras ito.
19:11.5
At parang pusang takot na takot.
19:14.6
Mahambalos ng pamalo.
19:17.6
Marahil ay hindi nito inaasan ang ginawa ni Lolo Berting.
19:23.0
Bago pa man makalapit si Lolo,
19:25.5
ay natanaw kong mabilis nang kumaripas ng takbo palayo ang nilalang.
19:31.5
Sinubukan pa yung habulin ni Lolo Berting.
19:34.5
Pero sadyang napakabilis ng nilalang na yon.
19:38.5
Hindi niya na yon naabutan pa.
19:42.1
Ilang minuto pa ang nagdaan bago ko natanaw si Lolo.
19:46.3
Napabalik na sa bahay.
19:48.9
Noong makapasok na siya ng bakuran,
19:51.3
ay nagmadaling binuksan ko ang pintuan.
19:54.4
Lumabas ng bahay.
19:55.5
At sinalubong siya para alalayan.
20:00.9
Damuong ka talaga.
20:02.9
Hindi ba ang sabi ko sa'yo doon ka lang sa loob ng bahay?
20:06.4
Abat lumabas ka pa talaga.
20:08.8
Paano kung bigla nalang nagpakita ulit yung aswang?
20:12.1
O kung may iba pa palang nilalang yung nagtatago,
20:14.3
edi napahamak ka pa.
20:17.1
Ikaw talagang bata ka.
20:19.7
Pagalit na wika sa akin ni Lolo.
20:22.4
Sabay binatukan niya ako sa ulo ng makalapit na bata.
20:25.5
Pagalit na ako sa kanya.
20:29.0
Hindi naman masakit ang ginawa niyang pagbatok noon dahil mahina lamang yun pero
20:33.4
ramdam ko sa boses ni Lolo Berting ang pag-aalala.
20:38.6
Nang makapasok na kami sa loob ng bahay,
20:41.6
ay sinabihan niya akong matulog na dahil bukas ang may pupunta naman o kami.
20:46.9
Tinanong ko siya kung saan kami pupunta.
20:49.7
Nagwika lamang siyang matulog na raw ako at huwag ng panay tanong ng tanong
20:53.4
dahil malalaman ko lamang siya.
20:54.9
Taman ko lamang rin naman bukas kung saan kami pupunta noon.
20:59.8
Nagtatanong lang naman po.
21:01.8
Ang sungit niya naman lo.
21:04.0
Sige na, matulog ka na.
21:06.3
At huwag nang matigas ang ulo.
21:08.6
Hanya, at isinara na ang pintuan ng maigi.
21:14.1
Kinabukasan, maaga pa lamang ay inaya na ako ni Lolo na pumunta sa isang purok.
21:20.1
Tinanong ko siya kung ano ang gagawin namin sa purok na pupuntahan.
21:24.8
sabi niya na may aalamin lamang siya noon.
21:28.5
Kaya samaan ko raw siya.
21:31.4
Sige po lo, saglit lang at magpapalit lamang po ako ng damit.
21:36.2
Tugon ko sa abuelo ko at nagmadali nang bumalik sa silid tulugan.
21:41.3
Matapos kong makapagbihis noon,
21:43.8
nagpaalam na ako kay Lola Marciana.
21:47.2
Binilinan niya naman akong bantayan ko raw si Lolo Birting
21:50.0
at umuwi din kami kaagad noon.
21:54.8
Ako na po yung bahala kay Lolo.
21:57.6
Huwag po kay mag-alala.
22:00.6
Habang binabagtas namin ng kalsada,
22:04.1
tahimik lamang si Lolo.
22:06.6
Kapag sinusubukan kong magsalita,
22:09.0
ay pinapatahimik niya ako at nagwiwikang,
22:12.0
may iniisip raw siya.
22:14.2
Huwag umanong akong madaldal dahil hindi siya makakapag-isip na maayos noon.
22:19.9
Sa pagdaan ng ilang minutong paglalakad,
22:22.7
ay napansin kong biglang lumikaw,
22:24.8
hihis ng daan si Lolo.
22:27.5
Hindi na kami sa kalsada dumaan.
22:30.4
Baggos ay sa isang makitid na daanan,
22:33.4
papasok sa kakahuyan ang tinahak namin.
22:36.9
Nagtatakang tinanong ko si Lolo Birting
22:38.9
kung bakit kami doon dumaan.
22:41.9
Samantalang ang lawak-lawak naman ang kalsada noon.
22:48.4
huwag ka ng tanong ng tanong basta.
22:50.7
Sumunod ka na lang sa akin.
22:51.8
Iiling-iling na napapatawa na lamang si Lolo
22:56.3
dahil sa hindi raw kumatigil sa kakatanong noon,
23:01.0
hindi na lamang umano ako manahimik at sumunod sa kanya.
23:05.6
Humingi naman ako ng tawad kay Lolo at tahimik na sumunod na lamang noon.
23:10.7
Iniisip ko na lamang na baka shortcut ang dinadaanan namin para
23:13.8
mas mabilis kaming makarating sa lugar.
23:18.7
Lumipas pa ang mahigit kalahating oras ay
23:21.8
tumating na kami sa purok na sinasabi ni Lolo.
23:26.0
Naglakad pa kami ng ilang minuto
23:27.9
bago narating ang nag-iisang kubo sa tabi ng ilog.
23:33.5
Sa tingin ko ay bagong tayo lamang ang kubo na iyon.
23:37.3
Sa kadahilan ang nakita kong kulay verde pa
23:40.0
ang mga dingding na kawayan
23:41.9
at ang bubungang pawid.
23:45.7
Kakaiba ang nararamdaman ko habang papalapit kami sa kubo na iyon.
23:50.2
Dahan-dahang sumisigaw,
23:51.8
ikip ang dibdib ko
23:52.7
para akong kinakapos ng hininga.
23:57.5
Bagya ko pang tinapik ng ilang beses ang dibdib ko
24:00.2
para lamang maibsan ang kakaibang nararamdaman noon.
24:05.8
Ayos ka lang ba, apo?
24:09.9
Ayos lang po ako, lo.
24:11.5
Huwag kayong mag-alala.
24:15.5
Para kasing nararamdaman kong kinakabahan ka eh.
24:19.1
Ayos lang po talaga ako, lo.
24:20.5
Huwag kayong mag-alala.
24:26.4
Magsasalita pa sana ako ng makita kong
24:28.6
nagmamadali nang naglakad si Lolo.
24:32.7
Papalapit sa kubo na iyon.
24:35.7
Pagkalapit namin.
24:38.7
Sinapak ako ng napakabahong amoy
24:41.5
na umaalingasaw sa labas ng bahay.
24:45.9
Sunod-sunod na kumatok si Lolo berting sa pintuan
24:48.8
habang may tinatawag na pangalan at pinag-alala.
24:55.6
Lumabas ka riyan, Pedring.
24:57.9
May itatanong lang ako sa iyo.
25:00.2
Lumabas ka riyan.
25:02.0
Akala mo'y hindi ko matutuntun yung pinamumugaran mong bahay ngayon.
25:07.9
nagkakamali kang animal ka.
25:11.2
Malakas ang boses na tawag ni Lolo berting
25:13.4
matapos kalabugin ang pintuan.
25:17.5
Maya-maya pa ay nakita kong dahan-dahang bumukas ang pintuan yun.
25:21.8
Piniluwaro o ng isang matandang lalaking
25:25.1
halos lumuwa na ang mga mata sa kapayatan.
25:30.0
Kita na rin ang mga ugat-ugat sa muka at leeg
25:32.4
dahil sa labis na kaputian na
25:36.0
haakalain mong wala ng dugo sa katawan nun.
25:41.4
Anong kailangan mong berting at naparito ka?
25:45.3
Matagal na akong nanahimik kaya lubayan mo na ako.
25:49.2
Sambit ng matanda.
25:53.2
Kailanman wala akong balak na lubayan kang demonyo ka.
25:58.6
sagutin mo yung tanong ko ng diretsyo.
26:01.7
Sino yung aswang na namiminsala sa baryo namin, ha?
26:05.7
Alam kong kilala mo kung sino yung aswang na yun.
26:09.2
Kaya sabihin mo na sa akin kung sino.
26:12.0
At sabihin mo rin sa akin kung saan nakatira.
26:17.0
Numisi ng nakakaloko ang matandang lalaki.
26:19.4
At para bang nangungutsa
26:21.8
pa ito sa kausap.
26:24.4
Samantalang si Lolo Berting naman ay nahahalata
26:26.8
kung kanina pa itong nagpipigil sa galit nun.
26:35.1
Tanungan ba ako nang nawawalang aswang?
26:38.2
Bakit sa akin mo tinatanong ang aswang na namiminsala sa baryo nyo?
26:43.9
Sa galit ni Lolo Berting ay hindi niya na napigilan ng kanyang sarilit.
26:48.9
Dagli-dagli niyang nilapitan ng matandang.
26:51.8
Kasalukuyang nakatayo sa pintuan.
26:55.7
Malakas na hinatak niya ito at kinuwelyuhan.
27:00.1
Sasabihin mo sa akin kung saan nakatira ang aswang na yun.
27:04.4
Kung ngayon mismo dito sa kinatatayuan mo,
27:12.4
Tila nagulat naman ang matanda sa marahas na ginawa ni Lolo.
27:17.2
Dahil sa nakita ko itong panandaliang hindi nakakilos at takot na takot.
27:21.7
Maging ako nga rin ay nagulat sa biglaang ikinilos ni Lolo noon.
27:30.8
Kahit kailan talaga eh, napakamainitin ang ulo mo.
27:36.5
Naintakutang uwi ka ng matanda
27:38.0
at pilit na inaalis ang kamay ni Lolo na nakahawak pa rin sa damit niya.
27:44.1
Loh, tama na po yan.
27:46.8
Awat ko at marahang inalis ang kamay niya sa damit ng matandang
27:51.7
Naig pa ang bampira sa kaputlaan.
27:54.9
Nang binitawan na ni Lolo Berting ang damit,
27:58.9
ay marahan ko na siyang hinatak palayo sa matandang iyon.
28:03.0
Kahit na binitawan na ni Lolo Berting ang matanda,
28:06.3
ay patuloy niya pa rin itong pinagbabantaan
28:08.9
at sinabihang kapag hindi nito sasabihin kung saan nakatira ang aswang
28:14.6
na namiminsala sa baryo namin,
28:19.1
ay sisiguraduhin niyang
28:21.7
isasama niya ito.
28:24.8
Sa oras na matyempuhan niya at mapatay ang aswang,
28:28.6
sisiguraduhin lamang umano talaga ng matandang
28:32.4
hindi matutuntun ni Lolo Berting ang tirahan ng nilalang na iyon
28:37.2
dahil isasama niya ito pagbaon sa lupa kapag napatay niya ang aswang.
28:45.4
Hindi umimik ang matanda.
28:48.4
Sa halip Sir Seth ay tinapunan niya lamang kami na masamang tingin.
28:51.7
Bago pumasok sa loob ng bahay.
28:57.0
Naiinis ako sa ginawa ng matanda ng mga sandaling iyon.
29:01.2
At mangpapasukin ko na sana ito sa loob at bigyan ng isang sapak.
29:06.7
Pero mabilis akong hinawakan ni Lolo sa braso
29:09.0
at sinabihang umuwi na lamang kami nun.
29:14.0
Nakuha niya na umano ang sagot
29:15.5
kahit na hindi magsalita ang matanda
29:18.7
sa pamamagitan ng kanyang gabi.
29:21.7
Ay natuntun niya ang tirahan ng aswang na iyon.
29:26.7
Huwag ko na umanong pagaksayahan pa ng panahon ng matanda.
29:34.3
Bilisan na nating umuwi sa bahay
29:35.9
dahil baka mag-alalama ang lola mo.
29:39.8
Lo, paano mo pala nakilala yung matandang iyon?
29:44.8
Sa mahinahong boses ay sinabi sa akin ni Lolo Berting
29:48.1
na ang matandang pinuntahan namin
29:51.7
ay ang dating bantog na aswang.
29:54.6
Isa yung mantas na namiminsala sa ibang lugar.
29:59.6
Nagulantang ako sa sinabi ni Lolo
30:01.5
at hindi napigilan ang panlalaki na mga mata ko.
30:06.9
Hindi ko kasi lubos akalaing
30:08.6
isang aswang pala ang taong kaharap namin kanina.
30:14.2
Yung uugod-ugod na iyon.
30:17.4
Kaya pala ganun na lamang ang nararamdaman ko kanina
30:21.7
Kapit kami sa bahay.
30:23.9
Yun ay dahil hindi pala isang normal na tao
30:26.5
ang nakaharap namin noon.
30:31.5
kung alam ko lamang na aswang ang kaharap namin kanina,
30:35.6
hindi sana'y hindi na ako pumayag na
30:37.6
pumunta kami ni Lolo Berting sa bahay na iyon.
30:42.0
Marahil ay nahulaan ni Lolo Berting
30:43.9
ang tumatakbo sa isipan ko.
30:46.6
Kaya't sinabi niya sa akin huwag akong mag-alala.
30:50.2
Isang hamak na mahinang
30:51.7
aswang na lamang umano
30:52.9
ang matandang pinunta namin na iyon.
30:57.7
noong minsang nakasagupa niya ito
31:00.7
ay walang habas na pinaghahampas na ito
31:04.1
gamit ang buntot ng paging inusalan ng orasyon.
31:09.2
Noong matalo niya ang aswang,
31:11.7
binaunan niya ito ng marka sa katawan.
31:15.5
Nang sa ganun ay hawak niya na ang buhay nito
31:17.8
at sa oras na maramdaman ni Lolo Berting
31:21.7
na may biktimay na namang tao ang aswang na iyon.
31:24.7
Kahit na malayo pa ito sa kanya,
31:27.8
ay kayang-kaya niyang magpakawala ng palipadhangin
31:31.4
at pamarusa papunta sa matandang aswang na iyon.
31:38.0
ay muli na naman niyong maparusahan at magtanda.
31:42.8
Kaya naman dahil sa ginawa niya ay
31:44.8
nakontento na lamang na kumain ng mga ligaw na hayop
31:48.6
ang matandang aswang.
31:50.9
Hindi na naman niya na kumain na mga ligaw na hayop
31:51.7
kaya naman niya ito nagkukumahog mambiktima ng mga sanggol.
31:57.0
Umaging mga matandang
31:58.3
may sakit sa iilang karatig na lugar.
32:03.8
Sa pagdaan ng ilang minuto,
32:07.2
nasabungan na kami ng baryo.
32:09.8
Nagulat ako nang nagmamadaling tumakbo
32:12.1
pasalubong sa amin si Mang Alex.
32:15.7
Hinihingal-hingal pa itong nagsalitang
32:17.7
mabuti umano at nakabalik na kami sa baryo
32:21.3
hindi niya na talaga alam
32:23.2
kung ano ang gagawin niya.
32:26.6
Bakit po Mang Alex?
32:28.4
May problema po ba?
32:32.1
mabuti na lang talaga at nakita ko kayo.
32:35.3
Kanina kasi pumunta ako sa bahay niyo.
32:37.8
Ang sabi ni Mang Marciana,
32:39.0
wala raw si Mang Berting.
32:40.8
May mahalagang pinuntahan raw,
32:42.5
hindi na na tuloy ang iba pang sasabihin ni Mang Alex nun.
32:48.3
Dahil sinabihan ko siyang
32:49.3
diretsyo inyo na lamang
32:51.2
ang sinasabi niya
32:52.1
at kung ano ang kailangan niya kay Lolo.
32:55.9
Hindi yung marami pa siyang pasakali eh.
32:59.5
Ang anak ko kasi,
33:01.5
napakataas ng lagnat niya.
33:03.8
Tumitirik yung mga mata.
33:06.2
Tulungan mo ako Mang Berting.
33:08.3
Wala akong perang pang-ospital
33:09.7
kaya sa'yo na ako lalapit.
33:11.9
Pakiusap, tulungan mo ako.
33:15.1
Napabuntong hininga ako nun
33:16.2
dahil ang akala ko
33:17.2
may nilapa na naman ang aswang kagabi.
33:22.1
nabiktima na ng aswang ang pamilya niya.
33:25.5
Nakakanervyos na kasi
33:26.4
ang mga nangyayari sa bari nun.
33:29.9
Huwag ka mag-alala, Alex.
33:33.1
Tara na't bumalik na tayo sa bahay mo
33:34.7
para makita ko ang kalagay ng anak mo.
33:38.0
Narinig kong sabi ni Lolo Berting.
33:42.0
hintayin niyo ako, Mang Berting.
33:44.5
Huwi ka naman ni Mang Alex nun.
33:47.2
Humabuli to sa paglalakad kay Lolo.
33:51.2
hindi na rin akong maglakad
33:52.2
at nang masabayan ko na si Lolo
33:53.8
ay hinawakan ko ang braso niya para alalayan.
33:58.1
Sinabihan niya naman akong huwag na umano
33:59.9
dahil kahit na wala siyang makita
34:02.4
ay malakas naman ang pakiramdam at pandinig niya.
34:06.4
Alam niya kung may mga nakaharang
34:08.1
sa nilalakaran niya nun.
34:10.7
Alam na alam niya.
34:13.0
Kabisadong kabisado niya ang bumbaryo.
34:16.6
Lalong-lalo na ang nilalakaran namin.
34:20.1
Hindi ko nga siya hinaharang.
34:21.2
Hindi ko nga siya hinaharang.
34:22.9
Tahimik na nakasunod lamang ako sa kanya
34:25.0
hanggang sa makarating na kami sa bahay ni Mang Alex.
34:29.9
Hindi pa man kami nakakapasok sa loob ng bakuran
34:32.8
ay natanaw kong nagkakagulo na sa loob ng bahay.
34:38.5
Nagkukumahog ng takbo papasok sa loob si Mang Alex nun.
34:42.9
Agaran naman kaming sumunod ni Lolo Berting.
34:49.1
Agad natanong ni Lolo
34:50.2
nang makapasok kami.
34:53.6
Ipinakita naman siya ni Mang Alex
34:55.2
papunta sa higaan ng anak nito
34:56.9
habang dumadangoy-ngoy
34:59.2
ng iyak na parabang namatayan.
35:05.7
Buhay pa yung batang ito ha!
35:07.0
Iniiyakan nyo na!
35:08.9
Magsitigil kayo sa pag-iyak!
35:11.7
Galit na utos ni Lolo Berting
35:15.1
ang pulso ng bata.
35:17.8
Umupo sa tabi ng higaan
35:20.2
hinawakan niya ang noo
35:21.9
ng anak ni Mang Alex nun.
35:24.4
Nasa palagay ko mga kagiliw
35:26.2
ay nasa edad siyam
35:28.2
hanggang sampung taong gulang nun.
35:31.6
Awang-awa ako habang pinagmamasdan
35:33.6
ang nakaratay na bata.
35:36.4
Kung pagmamasdan kasi
35:37.6
para na itong walang buhay.
35:41.3
Parang bangtay ng nakaiga
35:42.8
at nagkukulay lila na ang bibig nun.
35:47.2
Narinig kong nagwika
35:48.7
si Lolo Berting ng
35:50.0
napakataas ng lagnat ng bata.
35:54.0
Sinabi niya rin naramdaman niyang
35:55.7
minarkahan ng aswang ang paslit
35:57.9
at mukhang ilang araw na yung
36:00.4
binabalik-balikan ng nila lang.
36:03.6
Hinarap niya ang mag-asawa
36:05.6
kung itong mga nakarang araw ba
36:08.1
ay may kakaiba ba silang
36:10.4
nararamdaman sa paligid
36:11.9
o napapansin sa labas ng bahay.
36:16.3
Sandaling nag-isip ang mag-asawa
36:17.9
pagkatapos ay nagsalita
36:20.8
nitong nakaraan lamang umano
36:23.3
ay may matandang babae siyang
36:25.0
napapansing palaging kumakausap
36:29.5
Hindi niya yon kilala
36:31.2
at lalong hindi umano yon
36:34.7
dahil lahat naman ang naniniraan
36:37.7
sa baryo namin ay kilala niya.
36:41.8
Hindi naman umano siya nagduda sa ale
36:43.7
dahil minsan niya na rin
36:45.8
itong nakakwentuhan
36:47.0
at talagang magilisang
36:49.8
umano itong kausap.
36:52.5
Sinabi rin nung ale na mahilig
36:54.1
umano ito sa mga bata
36:55.3
dahil marami umano itong apo.
36:59.3
Hanya pa ng babae
37:00.6
ang mali niya lang
37:02.5
ay hindi niya naitanong sa ale
37:04.5
kung saan ito nakatira.
37:08.1
wala na siyang ibang napapansin pa.
37:13.0
Sa gabi wala ba kayong napapansin kakaiba?
37:17.0
Gayon ang hayop na
37:18.0
nagpapabalik-balik sa babae
37:19.8
kakura ng bahay niyo
37:23.8
Tanong muli ni Lolo Berting
37:25.4
at muling hinarap ang bata
37:28.2
at sinimulan ng usalan
37:29.8
ng mga orasyon ng panggagamot.
37:35.2
may napapansin po akong asong galisin
37:38.8
nung minsang magising ako
37:40.3
ng alanganeng oras
37:41.5
sa adang padre de familia
37:44.2
na si Mang Alex nun.
37:47.2
kaya niya napapansin ang aso
37:49.8
ng napakapayat at galisin.
37:52.7
Dahil nang magbabanyo na sana siya
37:54.7
ay nakarinig siya ng may hinang pag-angil
37:57.9
sa labas ng bahay nila.
38:00.6
Nung una ay hindi niya pinansin yon.
38:04.4
Pero hindi pa man siya nakakalayo sa sala nila
38:07.2
ay napansin niyang parang unti-unting nagiba
38:10.8
ang angil ng asong narinig niya.
38:14.5
Nang pinakinggan niya nga
38:15.7
ang ingay sa labas ng bahay
38:17.5
ay para na yung bosa niya
38:19.8
kasi nang babaeng dumadangoy-ngoy
38:23.8
ng mabilis na pagkot-kot
38:25.3
sa pintuan ng bahay
38:26.5
at parabang pusa o asong
38:29.5
nagkakamot sa katawan nila nun.
38:33.3
tumata pa ang paa nila
38:36.4
para malaman niya kung ano
38:39.6
ang ingay na naririnig niya
38:41.2
sa labas ng pintuan.
38:43.9
Sumilip siya sa butas ng dingding
38:46.6
at nang makasilip na nga siya
38:49.7
ay doon niya nakita
38:51.7
ang asong galising
38:53.2
nakaharap sa pintuan ng bahay
38:58.3
ang pagkot-kot nun.
39:03.1
Dapat nung una pa lang
39:04.2
naalarman na kayo kaagad.
39:08.1
Hindi sana'y hindi naaabot pa
39:09.5
sa ganito ang nangyari sa anak niyo.
39:12.9
Nung may mapansin kayong kaduda-duda
39:14.5
sa labas ng bahay
39:15.5
kumilos na kayo kaagad.
39:18.0
Alam niyo namang may
39:20.1
napapabalitang aswang na
39:21.6
namiminsala sa baryo natin, di ba?
39:27.7
Humingi ng pasensya
39:29.6
dahil naging pabaya siya.
39:33.7
nagpakakampante sa lahat ng bagay.
39:37.5
Saglit na inutusan ako
39:38.7
ni Lolo Berting na kunin sa bahay
39:40.5
ang mga kagamitan niya
39:44.8
para matapos niya kaagad
39:48.0
Bago pa magtakip silim nun.
39:50.7
Dahil sa kailangan niya
39:51.9
pang puntahan ang nilalang
39:53.4
na namiminsala para matigil na
39:56.2
ang mga kababalagang
39:57.5
nangyayari sa baryo.
40:01.4
Nung nakarang araw lang kasi
40:03.1
mga hayop ang binibiktima
40:06.9
Pero mukhang palala na ng palala
40:09.3
dahil mga paslit na
40:11.7
ang inuumpisang biktimahin
40:16.2
Hindi siya papayag na may mangyari
40:18.0
pang masama sa mga kababaryo niya
40:20.0
bago pa siya kumilos.
40:23.5
Ayaw niya nang maulit pa
40:25.9
na matayan siya ng kamag-anak
40:28.0
ng dahil sa aswang.
40:31.4
Kaagad na nga akong umuwi sa bahay.
40:34.7
Hiningi kay Lola Marciana
40:36.1
ang mga gamit ni Lolo.
40:38.8
Sinabi ko sa kanyang nasa bahay
40:40.3
lamang ni Mang Alex si Lolo nun
40:41.8
dahil ginagamot nito
40:44.1
ang anak ni Mang Alex na bunso.
40:46.8
Matapos maibigay ni Lolo,
40:48.0
lala Marciana ang gamit ni Lolo Berting
40:50.4
ay nagmadali na akong
40:52.8
maglakad pabalik sa bahay
40:54.3
ni Mang Alex nun.
40:57.6
ay inuumpisan na ni Lolo
41:02.6
Kagaya ng nakagawian ko
41:07.3
sinigaan yon sa uling.
41:11.0
Hinaabot ko naman kay Lolo
41:12.4
ang mga kailangan niyang halamang gamot.
41:15.7
Hinutusan niya rin akong
41:16.8
magdurog ng mga tuyong
41:18.8
at ilagay sa umuusok na kamangyan na iyon.
41:24.6
Matapos kong sundin
41:25.7
ang lahat ng mga inuutos niya,
41:28.6
itinapat niya sa higaan
41:30.0
ng bata ang umuusok na insenso
41:32.2
habang patuloy pa rin
41:35.7
ng mga buhay na kataga.
41:38.7
Alam kong sa ginagawa ni Lolo
41:40.4
ay tinatanggal niya
41:42.2
ang marka ng aswang
41:43.5
sa katawan ng bata.
41:48.8
ang normal na kulay
41:53.2
ang markang iyon.
41:55.6
Tahimik lamang akong
41:58.2
habang pinagmamasda
42:00.7
panggagamot ni Lolo.
42:04.6
ng kanyang ginagawa
42:11.2
ang panggagamot na iyon.
42:13.8
Nahirapan siyang gamutin
42:21.5
nilalaso ng batang iyon.
42:25.9
ang bote ng langis
42:27.1
na may iba't-ibang
42:29.4
ng halamang gamot
42:31.6
ng gumamela selis.
42:34.4
Matapos kong iabot
42:35.5
sa kanya ang bote
42:38.9
at ipinainom sa batang iyon.
42:42.5
ay ayaw pang uminom
42:49.4
ang pisinginang paslit
42:52.2
Ay mapilitan itong
42:53.4
ibuka ang kanyang bibig.
42:56.6
Nung maibuka na nga
42:59.3
ang kutsarang may langis nun.
43:03.6
lamang ang nakalipas
43:23.5
ay inilabas nito.
43:36.7
at mang lalapitan
43:41.8
Pero mabilis silang
43:42.8
pinigilan ni Lolo Berting
43:49.6
Pero Mang Berting,
43:52.0
huwag ka mag-alala.
43:54.9
mangyari sa anak mo.
43:59.5
ng mga nakain niya.
44:03.5
sa kanyang katawan.
44:06.0
Huwag kayong mag-alala
44:07.1
dahil hindi niya naman
44:09.5
yung laman loob niya eh.
44:14.1
Sa kahuli-hulihan nga
44:20.5
Sinabi ni Lolo Berting
44:21.9
na yun ang lason.
44:24.0
Yun ang ipinakain
44:24.8
ng asong sa bata.
44:28.2
makapagpahinga si Lolo.
44:31.4
ng pera ni Mang Alex
44:32.6
ay hindi yung tinanggap
44:36.1
Itabi mo yung perang yan
44:37.6
para sa gastusin niyo.
44:40.3
Huwag mo na akong bayaran
44:41.3
dahil hindi naman ako
44:47.4
Hulog ka talaga ng langit
44:48.5
sa aming mga mahirap
44:49.5
na walang kakayang
44:50.5
magpagamot sa ospital.
44:54.0
Magsasalita na sana
44:56.0
nang bigla na lamang
44:59.4
sa taas ng bubungan.
45:05.6
ng bunga ng niyog.
45:10.2
ang buntot ng pagi
45:13.3
naririyan na umano
45:15.6
Ang siyang bumiktima
45:17.6
sa anak ni Mang Alex nun.
45:21.7
ang namiminsala sa baryo.
45:25.2
Marahil ay nalaman na
45:28.1
ang batang biniktima niya.
45:31.3
Bago pa man makalabas
45:33.9
nagmadali nang kumuha
45:35.2
ng itaksimang Alex
45:37.3
sasama siya kay Lolo
45:39.1
na lumabas ng bahay nun.
45:42.5
umanong makaganti.
45:47.8
sinigawan ako ni Lolo
45:48.9
na manatili sa loob
45:50.1
dahil magiging sagabal
45:52.3
lamang umano ako sa kanila.
45:56.3
ng asawa ni Mang Alex
46:03.2
sa labas ng bahay nun.
46:06.9
ng mga oras na yon.
46:09.1
Kaya naman hindi na ako
46:10.3
naglakas pa ng loob
46:14.7
ang nangyayari sa labas.
46:17.9
Makalipas ang ilang minuto
46:19.5
ay biglang tumahimik
46:20.8
ang buong paligid.
46:30.1
ni Mang Alex nun.
46:43.3
naman si Mang Alex
46:44.3
na napuruhan nila
46:45.8
bago yung nakatakas.
46:49.0
Kaya nakakatiyak silang
46:52.0
sisikatan pa ng araw.
46:55.9
Matapos ang pangyayaring yon
46:59.5
hindi na kami muling
47:06.2
tatapusin ang aking kwento.
47:09.6
at kapag may bakanting
47:12.0
ay ikikwento ko naman
47:14.8
karanasan ni Lolo Birting
47:16.3
patungkol sa aswang.
47:33.8
Maraming maraming salamat
47:36.3
Madako naman tayo
47:36.9
sa shoutout request.
47:39.8
Gaya ng pinangako ko po
47:41.3
yung mga member natin.
47:45.5
Si Maricel Z. Ramiro
47:47.1
and Nene Democrito
47:49.0
at si Garciano Duran.
48:04.4
Isa Gayakan pala.
48:08.1
and Gemalyn Custudio.
48:33.9
Miss J. Christine
48:42.1
Katrina Villanosa.
48:43.2
Sa mga nag-message naman,
48:44.7
shout-out kay Mama Jenny Negrilyo po
48:46.6
from Nicole Jenelle Negrilyo.
48:50.6
Good morning, sir.
48:53.2
sa amin ni Mi Ignacio.
48:55.2
Mikai, maraming maraming salamat,
48:57.2
Babi, sa pag-iintindi
49:00.8
na ubod ng kulit na si Cairo.
49:03.3
I love you so much.
49:04.9
Mahal na mahal ko kayong dalawa.
49:06.6
Sorry sa naging kasalanan ko.
49:07.9
Ngayon, hindi ko na papabayaan pa.
49:10.0
Ingat sa atin palagi.
49:11.1
Gabayan naman tayo ng Panginoon
49:13.2
mga desisyon natin sa buhay.
49:15.2
God bless us all.
49:17.0
Thank you, Sir Seth.
49:17.6
More content and power to you.
49:19.7
God bless you and your family.
49:21.3
From Christian Tioxon.
49:23.7
Sir, pa-shout-out.
49:24.4
Gusto ko pong marinig
49:25.2
na sinasabi niyo yung pangalan ko
49:26.5
and birthday ko rin po.
49:28.8
Belated happy birthday
49:29.9
kay Kyle Ann Perjes.
49:33.3
Ito na po yung pinakamasay
49:35.2
yung pag nabati niyo ako
49:36.2
and pa-shout-out na rin po
49:38.2
para sa kapatid ko na
49:39.4
mag-18 na ngayong January 16.
49:43.2
Talaga namin sa mga kwento nyo
49:45.6
and padamay na rin po
49:46.7
si Papa Felicito,
49:50.9
Maraming salamat.
49:52.6
Good day pa-shout-out po
49:53.6
sa mga naglilipat ng manok dito
49:58.0
Michael Revelioza,
50:07.2
na nagka-ais na sila
50:09.5
Christopher Mijares
50:11.4
and Smooth Campued.
50:12.6
At sa magbipinsan na sila
50:14.1
Tukpol Kondisyon,
50:18.3
at sa mga palung-palo
50:19.6
na kasama namin sa farm
50:21.0
na sila Catherine Relevo
50:24.9
one story is always
50:25.6
na ikinig kami dito.
50:26.7
Salamat from June Antido.
50:31.5
sa family Lucero Behenia
50:33.0
at Francisco family
50:35.9
Negros Occidental.
50:37.5
from Avic Behenia Lucero.
50:41.2
And last but not least,
50:44.2
pa-shout-out naman po
50:45.7
I'm your silent listener
50:47.1
then all your channels
50:48.1
na i-follow ko na
50:49.3
from Stephanie Pamilaga.
50:51.7
Hello mga kagiliw.
50:52.4
Maraming maraming salamat po
