Social Anxiety: Sobrang Takot sa Tao at Sitwasyon. By Doc Willie Ong (Internist and Cardiologist) Panoorin ang Video: https://youtu.be/s9BFfG5WNCc

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Okay po, ang topic po natin ngayon, social anxiety or social phobia.

Narinig nyo na ba itong social anxiety, social phobia?

Alam na alam ko po ito kasi na-experience ko ito more than 40 years ago nung kabataan ko.

Ano ang social anxiety? Tingnan nyo po, maraming Pilipino meron ito.

Hindi lang ito basta mahiyain sa harap ng ibang tao.

Misa naharap ka, magpe-presentation ka, normal lang kakabahan ka, may speech ka sa school, sa trabaho.

Pero ito kakaiba.

Ang social anxiety or social phobia, isa siyang mental health problem.

Ano ang mga emotional symptoms nito?

Maraming sintomas.

Unang-una, nag-umpisa ito ng teenager usually.

Nung kabataan.

Takot ka na ija-judge ka na ibang tao.

Iniisip mo na agad, sigurado negatibo sasabihin nila sa akin.

Ang nararamdaman mo, iniisip mo, mapapahiya ako dito.

Panagsalita ako, mapapahiya ako.

Takot ka rin humarap sa ibang tao.

Takot ka kumausap sa hindi mo kilala.

Pag dating mo doon, ibang tao sasabihin, ba't nervous ka?

Bakit namumutla ka?

Ba't nanginginig ka?

Nangaramdaman nila yan.

Sasabihin pa nila sa'yo, mag-relax ka lang, okay lang yan.

Kasi nakikita nila sa mukha mo.

Anxious ka, maputla, medyo tulala.

Pwedeng nanginginig ang kamay, pwedeng pinapawisan.

Yung mga may social anxiety, umiiwas sila.

Umiiwas sila sa pagsasalita, umiiwas sila sa tao.

May nervous sila. Yung nervous nila, ina-anticipate nila.

Okay, maaga pa, iniisip na nila may mangyayaring masama.

At paulit-ulit, ina-analyze mo, yung mga pagkakamali ko dati, ano ba yun?

Lagi mo ine-expect, masama, mangyayari.

Pag nagsalita ako, mapapahiya ako, pagtatawanan ako ng classmates ko.

Yan ang problema. O yan po naramdaman ko dati.

May physical signs din to.

Palpitasyon, nanginginig ka, okay, sumasakit ang tiyan, masusok ka.

Nahihilo, parang magbablanko ka, okay, yung mind mo, parang bakit blanko yung utak ko, ayaw, ayaw, ayaw umandar.

Stress, may tension sa leeg, masakit ng likod, boses mo mataas, high pitch, di ba?

Paano? Tense ka eh, tense ka, kaya pati yung larynx mo tense.

Yung mga everyday situation, ano yung nakaka-nervous sa'yo?

Mga may party, may meeting, ito pa.

Yung mga tao, nakaupo na, tapos papasok ka sa kwarto, titingin sa'yo yung mga tao, sobra katakot yan.

Magsasalita ka sa harap ng tao, nakakatakot.

Ito pa, kumakain ka lang, kumakain ka lang, kasama mo yung mga boss o ibang tao, hindi ka na makakain na maayos.

Ito pa, alam natin to, paggamit ng banyo, public restroom.

Lalo na sa mga lalaki, di ba, sa urinal.

Hindi ka makaihi, kasi takot ka, baka silipan ka ng katabi mo.

So, sobrang nervous ka, pati sa pag-ihi, sa pagkain, sa pagpasok sa sang kwarto.

Ang dami mo ng stress na walang kabagay-bagay.

So, bakit nangyayari itong social anxiety or social phobia?

Una-una, pwede ito mamana.

Okay, namamana ito sa magulang.

Merong problema sa mga mga tao.

Merong problema sa amigdala.

Yan ang isang parte ng brain na overactive.

Pwedeng sa environment, baka yung mga kasamahan mo, ninenervous.

Pero para sa akin, ito wala ito sa libro.

Feeling ko ito, sarili ko lang experience.

Meron kang mga kinakatakot na subconscious.

Ibig sabihin, hindi mo alam kinakatakutan mo.

Yun, yun pala ang problema mo.

Nung bata ka, may nangyari sa'yo na sobrang kinakatakutan mo.

Ano ba ito?

Nag-away magulang mo.

Iniwan ka.

O takot ka iwan ng magulang mo.

Meron kang undue fear.

Dahil dito, lumalabas ang nervyos.

Ano mangyayari?

Sino yung mga nagkakaroon nito?

Bata pa, mahihain na.

Kulang ka sa kaibigan nung bata ka.

Meron kang negatibong experience.

Ito pa, baka nabubulol ka.

Medyo bulol ka nung bata ka.

At yung physical appearance mo.

May problema ka.

Either meron kang depresya sa mukha.

Mataba ka.

O payat ka.

Basta medyo nahihiya ka sa appearance mo.

Yun ang makakadagdag sa social anxiety.

Ito, hindi natin pwede sabihin na mahihain ka.

Magsalita ka lang.

Baliwala.

Hindi po. May komplikasyon ito.

Delikado komplikasyon ito.

Social phobia lang.

Una-una, mawawalan ka ng confidence.

Pag wala ka ng confidence,

magtatago ka na sa tao.

Lagi ka ng negative.

Super sensitive ka sa kritisismo.

Minsan, maganda naman sasabihin ng teacher mo.

Mag-ayos ka.

O mag-aral ka lang.

May first time yan.

Kinakabahan ka lang.

Okay lang yan.

Lalo ka lang mag-iisip masyado.

Ina-isolate mo sarili mo.

Hindi ka na natuto.

Makipag-usap sa ibang tao.

Lagi ka nalang nanginginig.

Bagsak ang grades mo.

Sa school.

Sa trabaho.

Bagsak din ang work.

Alcohol.

Marami umiinom ng alak.

At ba napupunta sa droga.

At ang delikado.

May umaabot sa depresyon.

At yung iba nga.

Self-harm.

Delikado.

Ano gagawin natin?

Ito na.

Medyo mahirap na process ito sa mga kabataan.

Kung nanonood kayo ng video na ito.

Manood kayo ng ganitong klaseng videos.

Mga self-help videos.

Pwede mo i-diary.

Huwag mo i-post sa social media.

Sulat mo lang.

Napahiya ako nito.

Naramdaman ko ito.

Para ma-analyze mo.

Diba?

After one week.

Sulat mo.

Experience mo.

At least nailabas mo.

Okay?

Kung hindi mo mailabas sa sulat.

Para malaman mo bakit ka ba kinakabahan.

Pwede sa psychiatrist o psychologist.

Makukwento mo.

Mas maganda yun.

Usually, bibigyan ka pa ng gamot for depresyon.

Kasi social phobia, social anxiety, papunta sa depresyon ito.

Siyempre, breathing technique.

Maging healthy sa pagkain.

Mag-exercise.

Pero sa akin, ang solusyon ko.

Pang matagalan ito.

Dapat yung confidence ang pinaka problema.

Pag wala kang confidence sa sarili.

Wala kang mahugutan na meron ka nagawang accomplishments sa buhay.

Ito problema ang maraming kabataan.

Wala silang masabi na ito nagawa ko.

Let's say, nakatapos ka ng high school o college.

Dapat yun na yun.

May college graduate ako.

Happy na ako.

O employee of the month.

Pwede na yun.

O favorite ka ng lola mo or something.

Meron ka lang something na makukuha mong point of confidence.

Ito talaga naging problema ko noon.

Nagkaroon ako ng stuttering.

Nagkaroon ako ng depresyon.

Umayos lang ito.

Ito personal kwento ko lang.

Nung medyo clerk na ako, intern na ako.

Nung gumagamot na ako ng pasyente na wala na yung isip ko na puro sarili.

Mamamutay na ako.

Mamamutay na yung pasyente.

Mahihirap.

Ako lang inaasahan.

So nabago.

Tsaka isa pang ginawa ako na maganda na pwede nyo gawin.

Unti-unti mo expose sarili mo sa mga kinakatakutan mo.

Takot ka magsalita sa maraming tao.

E mabuti sa amin sa medical school.

Magsasalita kami.

Presentation, konti lang makikinig.

Usually, mga isang group lang kayo.

Mga 6-7 lang kayo.

Tsaka yung mga presentation namin, mga boring lang.

Yung mga 45-year-old female.

May sakit sa dibdib.

Ito family history.

Ito personal social history.

Ito vital site niya.

Ito check up namin.

So very routine.

So mabilis sabihin, ito pasyente.

So hindi ka matatakot.

Parang nagbibilang ka lang ba.

So mula doon, unti-unti makukuha mo.

Uy, kaya ko pala magsalita sa konti ng tao.

Tapos practicein mo na sarili mo.

Pag nandiyan na yung boss mo, palaki ng palaki.

So unti-unti mong matuto.

Makakuha ng confidence.

Para makakuha ka ng konting achievement.

Kung meron ka ng achievement sa buhay mo.

Nakagraduate ka, may konting award ka na.

Nasanay ka na.

Medyo pag more confidence,

mawawala na yung social anxiety.

Pero it takes many many years.

Baka kailangan 30 years old, 40 years old

bago nyo makuha ito.

Kaya tiyaga at tiis lang.

Find good friends.

Na magsusuport sa'yo.

Support group.

Ito, maraming mga videos, mga katulong.

Pero basically, tiis lang.

Pang matagalan ito.

Mapapahiya ka na maraming beses muna.

Maraming muna magtatawa sa inyo.

Lolokohin ka.

Kasi nga, wala ka ng skills eh.

Pag marami kayong kaibigan,

lahat magsasalita. Normal.

Kwento kwento.

Pero ikaw, nakaganong ka eh.

Nakapanik ka eh.

Dahil nagpapanik ka,

yung mga tao, ilang sa'yo.

Kailangan tiisin mo muna yun for many years.

Hanggang makuha mo na yung magandang ugali.

Yung mga bata, pwede rin may social anxiety.

Yung mga iyak ng iyak.

Kung bata pa sila.

O angry.

Ayaw pumasok sa school.

Sobrang umaasa sa parents.

Lagi nakakapit.

Ako nga nung bata pa ako,

nakakapit na ako sa tatay ko.

Hindi humihingi ng tulong.

Sobra kang nervyos.

Ayaw mo pumunta sa school.

Takbo ko na lang sa tatay ko.

Takbo ko na lang sa tatay mo.

O sa nanay mo.

So yan ang mga early symptoms ng social phobia.

So mawawala din to.

So pag talagang malala na,

punta tayo sa psychiatrist.

Pero hopefully,

sa mga may pinagdadaanan nito,

share po natin.

Salamat po.