ayh si ladie of assumptions ouh.. Search "LOVITO NISA" for up to 99% off from: https://shp.ee/D3B98B8 Products mentioned: Lovito Women Casual Plain Button Blouse LNE29344 (Black): https://shp.ee/xsbUOwG Lovito Women Casual Patchwork Fake 2-In-1 Pocket Button Front Blazer LNA35030 (Black): https://shp.ee/5yYs8ml Lovito Women Casual Argyle Button Cardigans LNA30276 (Black): https://shp.ee/JlA5FPA Lovito Women Casual Plain Button Front Jacket LNE30130 (Black): https://shp.ee/jFXOfL1 Lovito Women Colorblock Sweater LNA29376 (Apricot): https://shp.ee/WnpSMwp Lovito Women Casual Plain Draped Fake Pocket Basic Pants LNA26004 (Coffee/Grey/Black): https://shp.ee/YE3LNoH Lovito Women Colorblock Zipper Front Zip Sweater LNA37070 (Khaki/Grey): https://shp.ee/9faAeS9

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Gabi naman ang setup, parang akong mag-i-interview.

Happy New Year!

Happy 2024!

Wow! Ang tanda-tanda ko na!

Pero kahit anong taon na, ang motto pa rin natin

is from my favorite philosopher,

Ugoy na Koy-Koy. Sabi niya,

ako'y ganun pa rin. Bago na ang lahat,

ngunit ako'y ganun pa rin.

So yun nga, New Year.

Isip ko na baguhin ang setup ng parto ko.

Ayan, iba na siya.

Pero ito lang makita niyo.

Kung alam mo, gagawa ko ng room tour,

kasi parang hindi naman siya ganun ka-saya.

So tayo ay mag-one-on-one interview lang muna

bilang naka-corporate attire nga naman ako.

So yun nga, New Year.

Ang bago lang talaga is yung parto ko.

Nag-i-use ako ng parto, nagkasakit ako.

Lahat na ba? Inubo at sinipon ngayong bagong taon.

Kung hindi, nasa maling planeta ka.

I believe lahat tayo.

Nagkahawaan yung start ng taong to.

And we were just starting the year right.

Imbis na grapes yung pinapapak natin,

ilang banig ng mga paracetamol.

Tsaka hindi ko na rin kailangan kumain ng grapes sa ilayang mga beso.

Abang! Baka punin pa sa'yo.

Lord, don't.

Eh, inutusan si Lord.

Pagkagabi, nagre-reminis ako bilang pang ilang taon ko na dito sa YouTube.

Titikin ako sa mga old videos ko.

Tapos nakita ko yung reading assumptions video ko.

Sabi ko parang gusto ko gawin ulit.

Tatanong ako sa inyo sa IG.

Naghanap tayo ng pictures ng posa.

Tapos magtatanong ako ng question.

Assumptions.

Kasi madami sa inyong chismosa eh.

Gagawa na lang ako ng mabuting asal.

Para hindi na kayo maging chismosa this year,

ako na mismo gumag-a-address ng mga assumptions.

Kahit ako, ayokong magbago ngayong taon.

Okay na ako sa pag-uugali ko.

At least kayo, diba?

So ayan, nag-send ako sa IG story.

At habang naghihintay ako,

ito, tinabig ko lang ito kanina.

Pero may mga bagong damit na naman ako.

Kasi New Year, ano na naman ang laman ng Pinterest ni Anissa.

Gusto ko nga yung iba kong damit,

pamigay ko na lang sa inyo.

So let's see kung paano ko gagawin yung next time.

Okay, first, long sleeve.

Para sa inyo, parang wala ba din pinagbago.

Yung mga pinapakita ko sa inyo,

sa mga pinapakita ko naman.

Pero sa akin, parang,

gabi, level up na talaga ito.

Oh, may puting color siya.

Wow, you're so professional.

Pero long sleeve siya na black.

May white na color.

Hindi ko alam kung saan na naman ako mag-a-apply nito.

Kung anong job interview na naman ang gusto ko.

Kahit sa SM na naman ako pupunta.

Pero napaka-taray lang ito.

Parang, why should we hire you?

Uy, may kasi you're hiring?

Hala.

Eto, hindi kasha sa akin.

Hindi ko alam kung anong size yung kinuha ko.

Pero ang ganda niya kasi sa picture.

Ripped siya na long sleeve.

Bibigay ko ito kay mami kasi bagay dito sa kanya.

Tapos, dark brown ang sleeves.

Tapos, light ang dito.

Tapos, nasi-zip up siya fully.

Tapos, pwede meron siyang tanggalin.

Eto, sobrang excited ako dito.

Aywan ko ba kung bakit.

It's giving UK.

Parang, ito yung mga best ng lolo ko.

Tapos, ang ganda ng print niya.

Tapos, makano naman.

Kala mo naman makakasagot yan sila.

Naliligaw na naman si Anissa.

Nakakalimutan niya naman nasa Pinasya.

Pero, dahil gen-gen ka.

Sige, mag-long sleeves ka.

Eto, napaka-risky ko para kunin to.

Kasi, white siya na long sleeves.

Meaning, mas madami akong space na pagtatapon na ng mga spaghetti ko.

O mga pasta.

Mas marami siyang malalagay.

Pero, ang ganda niya kasi may white siya na.

Pa-detail-detail dyan.

Pero, presko naman siya.

Hindi naman siya yung napaka-gen-gen.

Na pag makita niyo ako sa video, parang gusto niyong punasan yung pawis ko.

Hindi naman.

I took a risk with this one.

Kasi, akala ko small ang magiging sizing niya.

Pagsak lang siya na grey na pants.

Kasi, wala ata akong grey na pants.

O naman, talaga naman si formal attire of the year.

Pero, kasha siya.

And, pagsak-tasok ng light niya lang.

Parang,

na-umol ko.

The sun.

Uy.

Gabi naman.

Anong next nito, motor?

Uy.

Itong leather wrap na jacket.

Fully makakalabas ako ng bansa.

Kasi, parang magamit ko naman ito.

Ang ganda niya kasi sa picture.

Pero, sa Pinas?

Saan ko ito magagamit sa Pinas?

So, ngayon palang kailangan isipin ko na kung saan ko ito pwede gamitin dito sa Pinas.

Dapat malamig.

Sa sinihan?

Pwede.

Sa mga event na may aircon?

Pwede.

Sinusuot ba ito?

Oo.

Uy.

So, yan.

Yan ang mga magamit.

At nagbago ng lahat.

Ngunit, ang Lovito ay ganun pa rin.

Nagbibigay pa din sila ng discount sa atin.

So, kung 2024 natin, hindi pa din memorize ang steps.

Lagyan niyo yung code ko.

Input niyo yan.

Pindutin niyo ito.

And then, you will get discounts.

Mag-shopping ka na.

Saka, ma-redeem yung voucher mo sa checkout.

Diyos ko.

Sa ula, doon yun na yan.

Kasi, ayan na.

Nagpapawisan na.

Ang kilikili ko.

Magtingin na tayo kung meron na kayo mga assumptions for me.

Okay.

So, nagintay lang ako ng konti.

Tapos, ayan na.

Medyo madami-dami na din ang mga nag-assume.

As always, magsisimula tayo sa mga assumptions na madali lang i-digest.

First, you have a tattoo.

Wala pa din po akong tattoo.

Lahat ko na friends, nagpa-plano na silang lahat magpa-tattoo.

Kasi nga, graduate.

Paka may ganda-ganyan.

Tapos, ako, kung kailan naman na parang, okay na.

Pwede ka na magpa-tattoo.

Medyo malaya ka na din.

Ngayon, ako na mismo nagba-back out.

Kasi, talaga, what if lang?

What if may tattoo ako ng heart?

Tapos, next year, hindi ko na siya gusto.

Ganun kasi ako.

Hindi talaga ako perfectionist, no?

Pero, example lang.

Ako kasi yung type ng tao na,

kunwari sa planner ko,

sa mga diary ko noon.

Pag-ayo ko sa penmanship ko,

or kahit sa mga slam book noon,

na pinapasa-pasa sa mga classmates.

Tapos, magsusulat sila doon ang information nila.

Pag-ayo ko sa penmanship nila,

pinapasulat ko yung info nila sa isang papel.

Tapos, ako na mismo magsusulat sa slam book.

Ganun ako.

Tapos, kapag sa diary ko,

kung ayaw ko sa penmanship ko,

or sa dinoodle ko,

or sa drawing ko, ganyan.

Pinupunit ko yung page.

So, paano?

Pag may tattoo ako,

pag ayaw ko sa design,

pupunitin ko din yung balat ko.

Next, spoiled ka sa mga magulang mo.

Noong bata kami,

tinuruan lang kami ng value

ng kailangan mong pagtrabahuan

lahat ng bagay na gusto mo,

at ng kailangan nila masabi,

no, ayay, sige, baby,

bilan namin siya na ito,

kasi deserved, ganun.

Pero sa kanila,

kasi parang feeling nila

hindi kami nila sinaspoiled din.

Paano ko ba i-explain yun?

Ayaw ko na sinaspoil ako nila.

Kaya, lagi kong sinasabi na,

huwag na kayong magrigalo,

ganito, ganito.

Tapos sila yung talagang

gagawa ng effort para i-surprise ka,

bibilan ka ng kung ano-ano.

Pero ewan ko lang,

baka love language lang din talaga nila

yung gift giving ngayon.

Pero noon mga bata kami,

wala kami mga toys, ganyan.

Wala kami mga bagong cellphone.

Pero hanggang ngayon naman,

yung mga binibili naman nila,

yung mga alam nilang kailangan din,

at magagamit ng lahat.

Ganoon sila.

So, kumari, mga e-trike,

yung sasakyan,

lahat naman nakakagamit na

hindi lang siya parang

sa isang tao lang.

Ganoon.

Baka, oo.

Baka, feeling ko nga, oo.

I take back my answer.

Feeling ko spoiled kami.

Pero, hindi kami spoiled brat.

Siguro, yun na lang.

Sila mismo nag-ano na

gusto kami nila bigyan.

So, hindi siya parang,

babang, mami,

bilan niya naman kami ng ganito.

Parang, alam na nila

agad kung anong kailangan namin

before pa namin sabihin.

Tapos, adyan na din agad.

So, yes.

I think, spoiled kami.

Okay, ang dami kong sinasabi.

Yes lang naman pala ang sagot.

Ang dami nagtatanong

kung buntis ba ako.

Para lang sa kaalaman ng lahat,

gagawin ko po ang lahat

para maging anti-child.

Hindi.

Not ready to have a child.

So, no.

No, no, no.

Forever, the answer is no.

Eto, maraming nag-aassume nito.

Sabi niya,

nagka-something kayo ni Choco B.

Or, may secret crush ka kay Choco B.

Na-inlove ka kay Choco B.

Tsaka, bakit yung assumptions

parang ako lang ang pwede

ma-inlove sa kanya?

Di ba pwede siya lang

ma-inlove sa kanya?

Hoy!

Dami nag-aassume ng ganoon.

Hindi nga kami makapag-hug sa isa't isa.

Hindi nga makapag-a-inlove yun.

Ma-inlove pa ako sa kanya.

Pero, to answer your question, yes.

I'm so in love with Choco B.

Tigilan nyo nga kami.

Pag kami talaga ina-assume na ganoon,

bigla kami nagiging

straight as heck.

Sabi niya,

nag-break because of third party.

Um, sa madaling sagot,

Tito Boy,

yes, nag-break kami

because of third party.

Kasi,

alam niyo yung feeling na

ni-hard launch mo na siya,

pre-draft file pick mo pa siya,

tapos pagka next week

nagka-jowa siya.

So, yun,

nag-break kami ni Choco B

because of third party.

Sabi,

are you still rainbow flag?

No, magtanong kayo nito

doon sa last video ko.

Alam naman natin na

sinungaling ako, di ba?

Hindi ko naman yung tinago sa inyo.

Pero,

minsan kasi nag-iiwan ako

ng mga message

na mga,

sana mag-gets nila

kahit hindi ko sabihin

ng word per word.

So, sabi ko doon,

straight po talaga ako.

Tapos sabi ko,

parang,

pero hindi natin alam,

baka sa next day,

iba na naman ang gusto ko.

So,

may mga things na

ayoko,

yung sabihin.

Pero, sana mag-gets nyo

ang point.

Tsaka,

anong makakala nito?

Wala lang,

for clout lang,

face lang yun.

Ito yung mga,

siguro,

it's for me to know

and you to find out

at magbibigay naman.

Hindi naman sinasabi

kung ganun ako,

pero,

there will be clues.

Hello?

Ngayon,

pakibuksan lang po

ang mga mata.

Nag-pretend lang na bobo,

pero matalino talaga.

Hindi talaga.

Sinasabi nyo talaga na,

ako doon yung type 9

na hindi mag-review.

Tapos,

mataas yung score sa exam.

Hindi,

malakas lang talaga

ang backing ng

guardian angel ko sa akin.

For some reason,

mapaboard exam man,

kahit anong exam man

sa buhay ko.

Sinasabi ko talaga na,

hindi ko alam kung

anong ginagawa ko.

Hindi naman ako palaaral.

Pero, parang,

pag para talaga sa'yo siguro,

ibibigay din talaga sa'yo.

Hindi ko alam.

Hindi ko alam kung

anong format ng prayer

ang binoo ng nanay ko

habang nage-exam ako.

Ma-exceed din

ang attention span ko.

Hindi ako nakapag-aral

ng 1 hour straight

or kahit 30 minutes straight

man lang.

So, I guess,

mapa-exam man yan

or sa kahit anong

desisyon ko man sa buhay,

gut feeling lang talaga.

Ang sama,

pero,

yan kasi yung totoo eh.

Feeling unbothered,

pero crybaby.

Nito,

itong last year,

ito na ata ang world record

na taon na

pinaka-onti

ako na iniiyak.

Umiiyak ako sa pressure

ng board exams,

ganito-ganyan.

Pero, alam mo yung parang

breakdown na iiyak?

Na parang defeated

at walang-wala na talaga

ako sa sarili ko.

Hindi ako umabot sa ganon.

Sa stress lang

at sa pressure,

doon lang ako nahiiyak.

Pero, sabi yung crybaby,

like kung paano ako noon,

naiiyakin talaga ako

sa kahit anong

maliit na bagay.

Taasan mo lang ako

konti ng puso,

iiyak ako.

Hindi na ako ganon.

Tsaka,

hindi na din ako madalas

mag-overthink.

Parang wala akong inisip talaga

last year.

Ang peaceful lang

ng utak ko

sa kahit anong aspect

ng buhay ko.

Sa family,

relationships,

friends,

last year ang pinaka-onti

ako naiiyak.

Binawi naman lahat

sa sinipon ko

ngayong taon.

Pero,

mas okay na lang

sipunin ako

kaysa umiiyak ako

gabi-gabi.

Next assumption,

sabi niya wild.

Alam mo,

sana wild pa din ako.

Like,

siguro lahat naman sa atin

nilasabi,

after college,

tagang malayan ako

free as a bird.

Nilipad ako sa kahit saang

bar pa yan.

Tawagan niya lang ako

kahit anong oras ng gabi.

Andiyan agad ako,

wala.

Tawagan niya ako,

anong oras ng gabi,

papatayan ko pa kayo

ng call.

Hindi na ako

nagpapanggapa na,

uy,

parang,

di ako pwede ngayon.

Busy ako.

Sila sabi ko talaga,

uy,

tinatamad ako ngayon.

Huwag na muna.

Siguro natapos na din

kaming lahat.

Kahit yung mga friends ko

tapos na din sa face

na gano'n.

Parang,

nainom na namin

lahat ng pwedeng inom.

Sa mga panahon na

hindi pa kami dapat

umiinom,

naubos na.

Doon na namin nilagay

lahat ng resistensya namin.

So ngayon na,

ah,

parang alam na namin

ng feeling.

Okay,

di tapos na.

Pag umiinom din kami ngayon,

parang cute na lang.

Parang harmless.

Oo,

hindi kagaya noon na

pag,

uy,

pag lumabas tayo.

Parang feeling ako,

may isa sa atin

na mamamatay ngayong gabi.

Parang gano'n,

ngayon wala na.

Parang sure ka na,

okay,

ligtas kami,

makaka-uwi lahat.

Kompleto lahat ng buto namin.

Wala,

more on the safe side

na tayo ngayon.

Sabi,

morning breath.

Sorry,

di ako makare-

wala akong morning breath,

kaya di ako umuta,

tas never did ako umuto.

Perfect ako.

Sabi dito,

you hated Aman.

Siguro nung mga bata pa kami,

as in,

hate namin ang isa't isa.

Pero ngayon talaga,

nare-realize ko na siya talaga

yung balance sa pamilya namin,

na saktong baliw lang

at saktong matinong isip din.

Siya din yung,

parang glue namin minsan.

Hindi naman sa ano,

hindi siya masakit sa ulo.

Talagang sumasakit din,

hanggang ngayon yung ulo ko sa kanya.

Pero,

wala na,

hindi na kami umabot sa point na parang,

ma-ish ka na!

Dapat ako lang,

I'm a star!

Hindi.

Ngayon,

kahit sinasabi ko na,

uy,

ikaw talagang favorite child,

hindi na siya masakit sa loob ko.

Parang,

parang siya din naman yung favorite.

Ngayon,

go!

Maging favorite ka!

Magaling siyang anak.

Minsan.

So, yan.

Sabi niya,

may jowa na for months.

Wala pong jowa,

pero,

may crush ako,

ganun.

Kung meron man,

I learned my lesson na din,

na parang mas okay pala minsan,

na private yung mga

ibang bagay sa buhay mo.

Kasi imagine yung hanggang ngayon,

parang one year na,

nawala akong jowa,

tinatanong pa din ako about sa past ko,

parang,

uy,

kung ako nga at ang buong,

ang kan ay nakamubo na,

kayo hindi pa.

So, parang nakakaano lang minsan na,

tanong mang tanong,

natapos naman na,

ganun.

Parang ayoko lang ma-remind ulit.

Tsaka,

tsaka ang dami din kasing,

ang dami nagagawa,

pag mag-reveal ako,

masaya siya,

ganun yan.

Pero,

ang dami din kasing masisira,

parang,

yung hindi alam na mga tao,

hindi nila pwede masira.

So, yun.

Kung meron man,

mas pipiliin ko na lang na,

mag-shut the fuck up,

and enjoy my life,

indoors.

Uy!

Sabi niya,

I'm a rich kid and can go anywhere.

First of all,

patagal na ako hindi umiingin ng pera sa parents ko.

Madami akong binabayaran.

Hindi ganun kalaki ang binibigay ng YouTube sa akin,

kasi,

hindi din naman ganun kadami ang views ko.

It may sound ungrateful,

pero,

hindi talaga.

I-nexplain ko lang na,

hindi ko alam kung saan yun ako kuha minsan,

na sobrang yaman ko,

at milyonary.

Ang daming assumptions dito na,

milyonary ako,

tapos dami dami kong pera,

humble lang ako,

ganun to ganun.

Hindi ako ungrateful,

sinasabi ko lang na,

sakto lang ang pera ko,

and,

yung can go anywhere.

Siguro,

pwede akong,

pwede akong pumunta sa Paris,

at mag-stay dun ng onte,

pero,

hindi na ako makakabalik.

Ganun yung status ng pera ko ngayon.

Pero,

kaya medyo nagbe-behave ako ngayon,

in terms of spending,

kasi,

hanggang hindi ko pa alam kung anong gusto kong gawin sa buhay ko.

Gusto ko may savings lang ako,

parang in case lang,

in case lang maging tambay ako ng ilang buwan or while.

Pwede pa din.

So,

pero kung magulat kayo,

ng kunwari,

may graduation trip kasi kami,

na dapat abroad kasama mga Maddie.

So,

kung yun,

inisip mo na,

uy,

wala daw pera sa Anisa,

pero mag-abroad sila.

Yun,

matagal ko nung pinag-iipunan yun.

Yung ginagawa ko kasi,

nag-iipun ako ng separate,

para sa mga gala ko.

Tapos,

yan lang yung budget ko na,

okay,

50k,

pwede ka nang gumala,

sa isang taon.

Kahit saka pumunta dito sa Pinas,

so,

gustin mo yan,

basta yan na sa isang taon.

Parang ganun lang siya.

So,

hindi siya na parang,

uy,

next month,

mag-Thailand naman tayo,

tapos Gia ko hindi.

Hindi po ganun.

Sabi,

madami naka-talking stage.

In my life,

medyo madami na rin ako naka-talking stage,

and grateful naman ako dun.

Lahat naman,

may natutunan ako.

Uy,

ang deep naman,

grabe.

Forket formal lang ang background mo.

Tsaka,

once lang ako diba,

nagka-serious with label relationship.

Because,

alam ko kasi kung kailan ako ready,

at kung hindi.

Alam ko kung kailan ako magiging,

kung alam mo yun,

destructive lang sa isang tao.

Tapos,

kung makakakos lang din naman ako ng stress sa aming dalawa,

huwag na.

Mas mabuti pa mag-usap-usap na lang muna tayo.

Diba?

Huwag yung ano,

magpapaka-dala-dala ka lang sa kilig,

tapos sa huli,

hindi naman pala kayo match.

Ganun.

Sayang lang.

So,

kilatisin nyo lang na mag-

Ano yun?

Sabong?

Kilatis-discarti lang?

Dating daw kayo ni Jorge.

Huy,

hindi ah.

Magkaaway kami ngayon.

I mean,

okay naman kami.

Parang,

lagi naman kami nag-aaway.

Hindi yun na parang,

nag-aaway kami ni Jorge.

Oh my God!

Cheese face.

Hindi.

Normal occurrence yun.

Kaya wala na masyadong nagulat

nung sinabi kong nag-aaway kami.

Kasi parang,

alam nyo naman na yun.

Alam na din namin yun.

Sa London ka na mag-work after boards.

Ayoko po talaga mag-UK eh.

Parang,

wala din ang gusto ko.

Ang goal talaga yun

sa maging mayaman sa Pilipinas.

Kasi,

kahit ganun nakainit dito,

hindi ako makakarampad

ng mga jacket ko dito.

Gustong-gusto ko.

Gusto ko talaga dito.

Mas malaki lang talaga ang sahod dun.

Pero,

mag-UK kasi ando na ang family namin.

Andito talaga ang heart ko.

Kahit anong gawin.

Pero,

alam mo yun.

Siguro sa huli,

haabot din tayo sa point na kailangan

mag-sacrifice ng happiness

at unahin ng

financial goals.

Pero kung saan ako masaya,

dito talaga sa Pilipinas.

Serious talaga in real life.

Kung serious ang atake mo,

serious din ang ibibigay ko sa'yo.

Kasi,

madalas,

minimiror ko lang.

Or like,

minibigay ko sa mga tao

kung anong gusto nilang.

Kung sino akong,

basta kung anong gusto nila sa akin.

Yan ang din ibibigay ko.

So, kung gano'n ako sa'yo,

malamang feeling ko,

serious person.

So, feeling ko noon siguro,

mas serious ako.

Like,

siguro mga topics,

mga problema,

kailangan pagdidiinan ko.

Tapos, kailangan serious din ang approach.

Pero ngayon,

narirealize ko,

hindi naman pala gano'n ka deep.

Hindi naman gano'ng kahirap minsan ang buhay.

Pinapahirap ko lang talaga.

So, mas chill ako ngayon.

So, yun ang mga

unting assumptions about me.

Hindi siya gano'ng ka-spicy

kasi hindi naman gano'ng ka-spicy

ngayon yung buhay ko.

Si Peaceful Girl lang kasing atake ko

ngayong taon na to.

Pero,

hanggang kanina pa ako

nagigigil dito eh.

Ngayon.

Pero yun ah,

ang mga most assumed.

Most assumed!

Oo.

Okay na?

Sayo na kayo, oh.

Sige, pe.

Oh, bye-bye.

Bye!

Talong-along.