00:51.6
Isa akong housewife, 36 years old at merong dalawang anak.
00:56.9
Ang aking asawa naman ay isang supervisor sa isang manufacturing company dito sa Laguna.
01:04.1
Ang aking nakakatakot na experience ay nagsimula nung ako ay bata pa lamang.
01:10.4
Lumaki ako sa probinsya.
01:14.0
Ang sabi ng nanay ko, noong ipinanganak niya ako ay may babaeng nakasuot na kulay brown na bestida at puting belo.
01:22.4
Nakasilip daw ang babaeng na yon sa bintana ng bahay namin at parang pinapanoon
01:26.9
ng panganganak niya.
01:29.0
Ilot lang kasi ang pagpapaanak noon kay nanay dahil sa wala silang budget para sa ospital.
01:34.9
Saka sobrang layo din kasi ng ospital sa lugar namin.
01:40.1
Dalaga na ako ng ikwento sa akin ni nanay ang tungkol sa babaeng yon, Papa Dudot.
01:45.9
Mula nang magkaisip ako hanggang sa makatapos ako ng high school ay wala kong alam tungkol sa babaeng na yon.
01:53.7
Natatawagin kong brown lady kasi nakasuot siya.
01:56.9
Naging masaya naman ang childhood ko at hindi pa kasi uso ang cellphone dati.
02:05.3
Kaya ang libanga namin ay ang mga larong kalye.
02:09.1
Kung minsan pa nga kapag walang pasok sa school sa susunod na araw ay naglalaro pa kami ng mga kalaro ko kahit gabing gabi na.
02:16.7
Masaya na ako sa ganong bagay Papa Dudot.
02:20.7
Bata pa lamang kami ay sinanay na kami ng mga kapatid ko ng nanay namin na magsimba tuwing linggo.
02:27.9
Tuwing hapon kami sumisimba.
02:30.3
Palagi kaming magkakasama at hindi nga lang namin nakakasama kung minsan si tatay.
02:35.6
Kasi kahit weekend ay nagtatrabaho siya.
02:38.8
Walang kaso sa amin yun kasi ganun talaga ang tatay namin, workaholic.
02:44.0
Masasabi ko na good provider talaga siya.
02:47.1
Masasabi ko na hindi naman sobrang hirap ng buhay namin dati.
02:51.0
Apat kaming magkakapatid at ako ang pangatlo.
02:54.2
Nakakakain kami ng tatlong beses sa isang araw.
02:57.6
Napag-aaral kami ng mga magulang namin at kung minsan ay naibibili rin ng mga bagong damit at laruan.
03:04.8
Sa madaling salita ay sakto lang ang buhay na meron kami ng pamilya ko dati.
03:11.8
Hindi naman ganung kalaki ang bahay namin.
03:14.7
Sawali ang dingding noon at ang bubong namin ay yero.
03:19.0
Merong kaming isang kwarto at doon kami natutulog lahat.
03:24.2
Ang banyo namin ay nasa likod ng aming...
03:26.9
Nakahiwala yon sa mismong bahay, Papa Dudut.
03:31.8
Ang pinagkukuna namin ang tubig para sa banyo,
03:35.1
ang pangligo at paglalaba ay yung balon na nasa gilid naman ng aming bahay.
03:42.4
Abang ang tubig na inumin ay sa poso sa kapitbahay namin.
03:47.2
Ewan ko ba, kahit sa poso kami umiinom dati, hindi kami nagkakasakit.
03:52.2
Siguro ay nasanay na rin sa mikrobyo ang mga tiyan namin.
03:55.2
Dati kasi ay nakainom ng tubig na galing sa gripo ang anak ko.
04:00.0
Sumakit ang tiyan niya at dinala pa namin siya sa ospital.
04:04.5
Balik tayo sa kwento ko tungkol sa Brown Lady, Papa Dudut.
04:08.3
Mulat naman ako sa mga kwento ng katatakutan.
04:11.6
Sa mga kalaru ko ay puro kwento tungkol sa mga aswang at mga lamang lupa ang naririnig ko.
04:18.3
Abang sa mga kaklasiko naman, sa school ay mga multumulto.
04:24.1
Pero ako, per se, ay mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga.
04:25.2
I personally ay wala pang karanasan sa mga ganong bagay.
04:29.3
Wala pa akong nakikitang multo o aswang pero naniniwala ako na nag-iexist talaga sila sa dami ng mga kwento ang narinig ko tungkol sa kanila.
04:39.0
Sa school namin ay marami ang nagsasabi na dati raw na simentero yun.
04:44.1
Kaya marami talagang nagmumulto doon.
04:46.6
Pero simula na mag-aral ako roon ay wala naman akong nakita o naramdaman ng multo.
04:51.9
Puro kwento lang.
04:53.2
Pero dahil sa bata pa ako,
04:55.2
ay madali akong maniwala sa mga kwentong narinig ko.
05:01.0
Lalo na kapag paulit-ulit o kaya ay marami ang nagpapatutuo.
05:07.1
Sa aming magkakapatid ay ako talaga ang mahilig sumama kay nanay sa mga ganap sa simbahan.
05:13.0
Kahit sa pabasa ay sumasama ako sa kanya at ako ang palaging pinakabata.
05:19.5
Kahit nga kapag nakikipaglamay siya sa bata ay ay sumasama ako kapag nagpapadasal.
05:25.2
Siyempre, isa sa mga habol ko sa ganon ay yung pakain ng namatayan.
05:30.3
Lalo na kapag sopas ang pinapakain sa amin,
05:33.6
ay masayang-masaya ako papadudot.
05:36.9
Paborito ko kasi ang sopas.
05:39.4
Nang dahil sa pagsasama-sama ko kay nanay sa mga lamay,
05:43.0
ay nasanay na rin po akong makakita ng patay na nasa kabaong.
05:47.4
Hindi na ako takot sa ganon.
05:49.1
Mas naging curious pa nga ako sa itsura ng isang tao kapag patay na sila.
05:53.2
Lalo na kapag kilala ko sila,
05:55.2
o kaya ay nakikita ko sila noong buhay pa sila.
05:59.1
Pinagkukumpara ko kasi ang muka nila noong buhay pa sila sa itsura nila kapag patay na.
06:04.0
Lahat sila ay maputlana.
06:06.6
Isa din sa hilig ko noon ay ang sumama sa prosesyon kapag mahal na araw,
06:11.5
o kaya ay kapag fiesta sa lugar namin.
06:15.0
Yung kahit ang sakit na nang paako sa paglalakad ay tuloy pa rin
06:18.8
at ewan ko ba masyado akong aktibo sa mga ganong noong bata pa ako.
06:24.1
Siguro ay dahil na rin sa iman.
06:25.2
Nag-impluensya ng nanay ko, Papa Dudot.
06:28.5
Noong grade 5 ako ay meron akong naging kaibigan sa school na transfer student, si Grace.
06:36.9
Ako ang unang kumausap sa kanya noong first day of school kaya kami naging magkaibigan.
06:42.8
Ako ang nag-impluensya sa kanya na magsimba tuwing linggo.
06:47.5
Kaya siya na ang naging church body ko simula noon.
06:51.7
Siya na ang kasama ko imbes na sinananay at mga kapatid ko.
06:55.2
Minsan pa nga ay nakahiwalay kami ng upuan kina nanay.
07:00.8
Nang dumating ang mahal na araw ay isinama ko rin siya sa prosesyon.
07:06.5
Natutuwa naman ang mama ni Grace kasi mga ganon ang ginagawa namin.
07:11.5
Kesa raw kumekarenkeng kami ay mas mabuti na magsimba na lamang kami ng anak niya.
07:18.2
Sa maikling panahon ay naging close kami ni Grace, Papa Dudot.
07:21.6
Kahit pa magkaiba kami ng ugali ay hindi yung naging hadlang.
07:25.2
Para maging mag-best friend kami.
07:28.6
Medyo tahimik kasi si Grace habang ako ay kabaligtaran niya.
07:33.0
Madalas kasi akong naililista noon na noisy noong nag-aaral pa ako.
07:37.8
Kasi mahilig talaga akong makipagkwentuhan.
07:41.1
Hindi man magandang pakinggan pero hindi na ako masyadong sumasama sa mga dati kong kaibigan.
07:47.7
Dahil mas gusto ko na ang kasama si Grace.
07:50.8
Hindi ganong kalayo ang bahay ni na Grace sa bahay namin.
07:54.1
Nasa kabilang barangay lang sila nakatira.
07:57.2
Kaya kapag walang pasok sa school ay madalas akong tumatambay sa kanila.
08:01.7
Kapag nandun kasi ako ay nagluluto palagi ng merienda ang nanay ni Grace
08:05.9
at ang paborito ko sa niluluto niya ay maruyang saking.
08:10.5
Minsan din naman ay sa amin tumatambay si Grace.
08:14.2
Nang dumating ang bakasyon ay sinabi ko kay Grace na malapit na ang fiesta sa lugar namin
08:19.0
at inaya ko kaagad siya na sumama sa akin
08:22.2
para magpunta sa iba't ibang lugar.
08:24.1
Sa iba't ibang bahay para makikain ng handa.
08:27.3
Tumanggi pa siya noong una kasi nakakahiya raw.
08:30.6
Ang sabi ko naman ay hindi siya dapat mahiyang kasi maraming gumagawa ng ganon.
08:35.9
Sa ka-fiesta yun at sa lugar namin ay normal lamang na makikikain ka sa ibang bahay
08:41.5
kahit taga roon ka pa sa lugar namin papadudot.
08:45.6
Dapat masanay ka na kasi ako ang kasama mo palagi.
08:49.4
Dapat ay mahawahan kita ng kapal na muka.
08:52.3
Biro ko kay Grace.
08:54.1
Sige, sasanayin ko ang sarili ko.
08:57.1
Sayang din yung libring pagkain.
08:59.2
Ang sabi pa ni Grace.
09:01.4
Tama, saka isang araw lang yun at di naman araw-araw natin gagawin.
09:06.3
Oo nga pala, sumama ka rin sa akin sa prosesyon ha.
09:10.2
Alas 6 ng gabi yun magsisimula.
09:12.2
Sa linggo na yun.
09:13.5
Paalala ko pa kay Grace.
09:15.8
Sige, sasama ako.
09:18.3
Papayagan naman ako ni Mama.
09:20.4
Kapag sa mga ganon tapos ikaw ang kasama ko.
09:23.4
Ang sabi pa ni Grace.
09:24.1
Excited ako sa prosesyon para sa taon na yun.
09:30.1
Yun kasi ang unang beses na makakasama ko si Grace sa prosesyon.
09:34.7
Siyempre may pamerienda kasi palagi ang kapitan namin after ng prosesyon sa bahay niya.
09:40.9
Kahit tinapay o pansit at juice lang yun ay lamangtsan din yun.
09:46.7
Blessing din yun.
09:48.7
Dumating na ang araw ng prosesyon.
09:51.1
Bago ang mismong prosesyon ay merong munang misa sa simbahan.
09:54.1
At umatend kami roon ni Grace.
09:56.8
Pagkatapos ng misa ay humanay na kami kasama ng mga tao.
10:01.0
At maya maya nga ay nagsimula na ang prosesyon.
10:04.5
Ang gusto ko sana ay doon kami sa bandang unahan.
10:07.7
Pero dahil sa mabagal kumilos si Grace.
10:10.7
Ay napunta kami sa may medyo pahuli na ng prosesyon papadudot.
10:16.7
Parehas kaming may hawak na kandila at sumasabay na kami sa paglalakad ng mga tao.
10:22.0
Nakikisabay din kami sa mga dasal at kandila.
10:24.1
At nakikisabay din kami sa mga kasama sa prosesyon.
10:26.7
Ang sabi ni Grace ay hindi niya alam yung kanta.
10:29.5
At ang sabi ko sa kanya ay ibubuka na lang niya ang bibig niya.
10:33.0
At kunwari ay sumasabay siya sa pagkanta sa amin.
10:36.6
Tawa naman ako ng tawa ng ginawa nga ni Grace ang sinabi ko.
10:41.1
Napagalitan tuloy kami ng matanda na nasa unahan namin.
10:44.5
Hindi ro kami dapat tumatawa kasi binabastos namin yung prosesyon.
10:48.7
Kaya ang ginawa namin ni Grace ay lumayo kami doon sa matanda para hindi na niya kami mapagalitan.
10:54.1
Hindi rin kasi namin mapigilan ang tumawa sa kalokohan naming dalawa papadudot.
11:00.2
Pumunta pa kami ni Grace sa medyo pahuli ng pila para malayo talaga kami doon sa matandang nagalit sa aming pagtawa.
11:08.5
Tumatawa pa rin kami pero mahina na.
11:12.1
Pinipigilan na namin.
11:14.5
Hanggang sa bigla na lang namatay ang sindin ang kandila namin.
11:18.4
Sabay pa talaga papadudot.
11:20.9
Medyo nakapagtataka kasi hindi mahangin ang sandaling yun.
11:24.7
Tumingin ako sa may taong katabi naming naglalakad para sana makikisindi kami pero nagkataon na walang may dalang kandila ang mga katabi namin.
11:35.9
Kaya sa likod na ako tumingin.
11:38.7
Pagtingin ko sa likuran namin ay may nakita akong babae sa hulihan ng prosesyon.
11:43.6
Nakatayo lamang siya, nakasuot siya ng brown na bistida.
11:47.2
Wala siyang sapin sa paa.
11:49.2
Nakasuot siya ng puting belo kaya naisip ko nakasama siya sa mga nagpuprosesyon.
11:54.1
Siguro ay napagod na siya sa paglalakad kaya huminto muna siya.
11:59.6
Hindi ko alam kung bakit napatiting ako sa kanya at nakuha niya talaga ang atensyon ko papadudot.
12:05.9
Hoy Des, anong tinitingnan mo dyan?
12:09.0
Untag ni Grace sa akin.
12:11.7
Wala yung babae kasi nakakaawa, wala siyang tsinelas.
12:16.8
Hayaan mo na siya, eto.
12:18.5
Nakisin din ako ng kandila.
12:20.4
Turan pa ni Grace.
12:22.0
Nawala na sa isipan ko yung babae.
12:24.1
Nakisin din ako ng kandila kay Grace dahil nagfocus na lamang ako sa prosesyon.
12:29.7
Pero maya maya pa ay napatingin ulit ako sa likuran nang biglang bumalik sa isipan ko yung babae at nakita ko naman siya.
12:35.8
Nakatayo na naman siya at kung gaano siya kalayo sa pinakadulo ng prosesyon.
12:40.9
Noong unang beses ko siyang nakita ay ganun ulit siya kalayo.
12:44.7
Pinipilit kong tingnan ang mukha niya pero hindi ko makita dahil sa suot niyang belo na nakatakip sa buong ulo niya.
12:51.6
Hindi ko rin alam kung bakit sa pagkakataon.
12:54.1
Sa pagkakataon na yun ay kinalabutan ako at nagtayuan ang mga balahibo ko sa aking braso.
12:59.9
Medyo nahilo din ako at sumakit ang ulo ko.
13:03.7
Tinapik ulit ako ni Grace kasi nahuli na naman niya ako na nakatingin sa likuran.
13:09.1
Baka raw kakalingon ko sa likod ay mada pa ako.
13:12.6
Agaw eksena raw ako kapag nagkataon.
13:15.5
Matapos yung sabihin ni Grace ay nagfocus na lamang ako sa paglalakad at sa prosesyon.
13:20.8
Tuluyan nang nawala sa isipan ko yung babae na naka-brown nang matapos na ang prosesyon.
13:27.3
At sinabi ni kapitan na meron siyang pamerienda na pansit at tinapay sa kanyang bahay.
13:34.0
Ayaw pa nga sanang sumama sa akin ni Grace kasi nahihiya siya pero pinilit ko siya.
13:39.3
Sabi ko sa haba ng nilakad namin ay deserve namin ang libreng pagkain para pag uwi namin sa kanya-kanya naming bahay ay busog na kami at hindi na kami kakain ng hapunan.
13:50.8
Sa prosesyon na yun, kuunang na-encounter ang brown lady.
13:56.0
Pero sa unang beses na nakita ko siya, ay hindi ko naisip na isa siyang multo o kung anumang elemento papadudot.
14:04.2
Para sa akin ay normal na tao siya kahit ang weird ng itsura niya kasi may kakaiba talaga sa kanya.
14:11.4
Nawala na rin naman sa isipan ko ang brown lady makalipas ang ilang araw.
14:15.8
Hindi ko siya pinagtuunan ng pansin kasi ng panahon na yun.
14:19.7
Ay hindi ko paalala.
14:20.8
Hindi ko paalala kung sino o ano ba talaga siya.
14:24.5
Ang pangalawang beses na nakita ko ang brown lady ay noong nagsimba kami ni Grace.
14:30.5
Kaya doon ko napatunayan na hindi porket nasa simbahan ka, ay hindi ka napapakitaan ang mga kaluluwa.
14:38.1
Kapag nagsisimba kami ni Grace, ay ugali na namin ang umupo sa unahan.
14:42.6
Yun ay para maiwasan namin ang pagkwekwentuhan.
14:45.7
Kapag kasinasahulihan kami ay puro lamang kamikwentuhan at hindi na kami nakakapagfocus
14:49.8
sa pakikinig ng sinasabi ng pare.
14:53.3
At lang sa unahan ay mahihiyana kami na magkwentuhan kasi kitang kita kami doon ng pare papadudut.
14:59.6
Habang nakikinig kami sa sinasabi ng pare sa unahan, ay biglang bumigat ang pakiramdam ko.
15:05.2
Nahilo rin ako ng slight sa dahilan na hindi ko alam.
15:09.4
Maya-maya ay may narinig na akong tumatawag sa pangalan ko mula sa likuran.
15:13.9
Boses yun ang isang babae.
15:16.3
Medyo malalim siyang magsalita at sobrang hina.
15:18.9
Pero kahit mahina ay narinig ko pa rin siya.
15:23.1
Nung una ay hindi ko yun pinansin kasi baka mawala ang focus ko sa misa.
15:28.4
Pero mayat-maya akong narinig yung babaeng tumatawag sa pangalan ko.
15:33.2
Hindi ko na napigilan ng lumingon pero lahat ng nakita kong tao sa likuran namin
15:37.5
ay nakatingin sa unahan at nakikinig sa pare.
15:41.6
Naisip ko na baka merong nang titrip sa akin.
15:45.0
Napagbintangan ko rin si Grace kasi baka siyang tumatawag sa akin kaya
15:48.9
tinanong ko siya ng pabulong kung siya ba ang tumatawag sa akin.
15:52.8
At ang sabi naman niya ay hindi.
15:55.2
Bakit niya raw ako tatawagin e nasa gitna kami ng misa.
15:59.4
Nakinig na ulit ako sa pare at doon na ako nagfocus pero narinig ko na naman yung tumatawag sa pangalan ko papadudut.
16:07.1
Pasimple kong tinignan si Grace pero hindi naman bumubuka ang bibig niya.
16:11.2
Kahit kaunti kaya alam kong hindi talaga siya yun.
16:14.4
Mabilis akong lumingon at wala akong nakita na kakilala ko sa likod ko.
16:18.9
Na pwedeng tumawag sa akin.
16:21.3
Nang ibabalik ko na ang mata ko sa unahan ay nahagip ng mata ko ang isang pamilyar na babae.
16:28.0
Isang brown lady at nakita ko ulit siya.
16:31.0
Ganon pa rin ang suot niya.
16:32.8
Nakaupo siya sa pinakahuling row ng upuan ng simbahan.
16:36.6
Mag-isa siya sa row na yun.
16:39.1
Hindi ko alam pero kahit na hindi ko nakikita ang mukha niya dahil sa suot niyang belo ay nakakaramdam ako na nakatingin siya sa akin.
16:46.9
Nagkaroon din ako ng hinala na siya ang katulad.
16:48.9
Ang nakapagtataka lang ay paano niya ako nagagawang tawagin kahit ang layo niya sa akin.
16:56.7
Dapat ay marinig yun nang mas malapit sa kanya.
17:00.9
Pero parang ako lamang ang nakakarinig sa kanya papadudot.
17:05.3
May naramdaman akong takot ng time na yun.
17:08.2
Kaya inalis ko na ang tingin ko sa kanya.
17:11.1
Napatingin ako sa kaliwa ko at nagulat ako nang nakita ko yung brown lady na nakaupo sa may pinakadulo ng row ng upuan.
17:18.9
Saan kami nakaupo ni Grace?
17:21.4
Kinalabit ko na si Grace kasi naguguluhan ako.
17:27.2
Kung may sasabihin ka mamaya na bulong ni Grace sa akin.
17:32.0
Tingnan mo yung babae na nakabrown kanina.
17:34.8
Nasa likod siya tapos biglang nandun na siya.
17:37.7
Turo ko sa brown lady.
17:40.0
Tumingin naman si Grace ay tinuro ko sa kanya pero ang sabi niya ay wala namang babaeng nakabrown.
17:45.7
Doon ako lalong nagtaka papadudot.
17:47.6
Tumingin ulit ako sa likuran at nakita ko doon yung brown lady na nakaupo sa huling row.
17:53.8
Sa pagkakataon na yun ay mas naging matindi na ang pananakit ng ulo ko.
17:58.0
Pakiramdam ko ay puro hangin na ang laman ang ulo ko dahil parang ang gaang-gaan na noon.
18:03.6
Hanggang sa biglang nagdilim ang paningin ko at nawala na ako ng malay.
18:08.4
Wala kong ideya kung bakit ako nang himatay.
18:11.5
Nang bumalik ang malay ko ay nasa bahay na namin ako,
18:15.2
nasa tabi ko si Grace at ang nanay ko na walang pangalala.
18:17.6
At tigil sa pagpapaypay sa akin gamit ang pinunit na karton.
18:22.0
Diyos ko, butit nagising kang bata ka.
18:26.9
Grabe ka Des, agaw eksena ka sa simbahan.
18:30.2
Ano ba nangyari sa'yo? Gutom ka ba? Kaya ka nang himatay?
18:38.1
Hindi ba kumain muna tayo ng fishball sa labas ng simbahan bago tayo pumasok?
18:44.2
Kaya nga nagtataka ako sa'yo eh.
18:47.6
Tanong ulit ni Grace.
18:50.0
Umaming ka nga sa akin Des, buntis ka ba?
18:52.8
Ako sanang nanay ko.
18:54.8
Nay, hindi ako mabubuntis no.
18:59.2
Hindi ko pa rin po alam bakit ako nang himatay sa simbahan.
19:05.0
Totoo naman na hindi ako buntis, Papa Dudut.
19:07.7
Imposibleng mangyari yun. Masyado pa akong bata para sa ganong bagay kasi elementary pa lamang ako ng time na yon.
19:13.8
Hanggang crush lang ako pero never na pumasok sa isipan ko ang makipagbuntis.
19:17.6
Hindi ko rin naisip na may kinalaman ng Brown Lady sa pagkawala ng malay ko sa simbahan.
19:23.8
Pero ilang araw ko rin inisip kung bakit nakita ko siya sa kakaibang paraan.
19:29.1
Nawala rin naman sa isipan ko ang Brown Lady kasi ang tagal niyang hindi nagpakita sa akin.
19:34.2
Tumungtong na ako noon ng high school at hindi ko na ulit siya nakita after noong sa simbahan.
19:41.0
Parehas pa rin kami ng school na pinasuka ni Grace.
19:43.9
Mas naging close na kami kasi palagi na kaming magkasama.
19:48.3
Hindi pa rin kami tumitigil noon sa habit namin tuwing Sunday ang pagsisimba.
19:54.1
May mga pagkakataon din na nagsishare kami ng kwento tungkol sa mga crush namin.
19:58.6
Para na nga kaming magkapatid papadudut.
20:02.0
Isang araw ay kumalat sa lugar namin na namatay na yung asawa ni Kapitan dahil yata sa sakit.
20:07.7
Mabait kasi ang asawa ni Kapitan kaya marami ang nalungkot sa pagkawala niya at isa na ang pamilya ko doon.
20:14.0
Siyempre noong nagpadasal sa patay ay sumama ko.
20:17.6
Isanama ko noon si Grace at ang sabi ko ay may pasopas after ng padasal kaya dapat talaga siyang sumama.
20:25.0
Matapos ang padasal, para sa patay ay excited ako kasi kakain na kami ng sopas.
20:31.4
Pinapunta na kami ni Kapitan sa kusina kasi doon kami kakain.
20:35.8
Espesyal kami kasi kasama kami sa padasal.
20:39.0
Magkatabi kami ni Grace sa upuan habang kumakain.
20:41.9
Sa gitna ng pagkain ko ng sopas ay napatingin ako sa may sala kung saan ay naroon ng kabao.
20:47.6
Nang asawa ni Kapitan.
20:50.1
Wala kasing divider yung kusina at sala nila kaya lagpasan talaga papadudot.
20:56.1
Nakita ko na naman yung brown lady na nakatayo sa may tabi ng pintuan.
21:01.0
Pakiramdam ko ay nakatingin na naman siya sa akin.
21:04.8
Naalala ko yung nakita ko siya sa simbahan na bigla akong nawala ng malay kaya inalis ko ang tingin ko sa kanya at tinuloy ko ang pagkain.
21:14.8
Kaya lang hindi ko alam kung bakit hindi ko mapigil.
21:17.6
Pagkakailan ang sarili ko na sulyapan siya.
21:19.7
Parang may kung anong pwersa na humihila sa mga mata ko para tignan ko ang brown lady.
21:25.7
Pasulyap-sulyap tuloy ako sa brown lady.
21:28.5
Hanggang sa hindi na ako nakatiis na magsalita.
21:33.3
Kasama ba natin yung sa padasal?
21:35.4
Tanong ko sa nanay ko.
21:37.3
Naisip ko kasi na baka kasama yung brown lady sa padasal kasi nakasuod siya ng belo.
21:41.9
Baka hindi ko lang napansin.
21:46.0
Itinuro ko sa nanay ko yung brown lady at sinabi ko rin kung ano ang suot noon at ang kulay.
21:52.5
Wala namang babae na ka-brown ah.
21:54.7
Ako ba ay niloloko mo des?
21:56.6
Kumain ka na lang kaya dyan.
21:58.5
Turan pa ni nanay.
22:00.7
Ipipilit ko pa sana na meron talagang babae na nakasuot ng bistid ng brown.
22:05.6
Pero nang tignan ko ulit ang kinakaroonan niya ay wala na siya papadudut.
22:10.4
Wala pa rin akong hinala na hindi siya tao ng time na yon.
22:14.0
Ang palagi kong naiisip,
22:16.0
ay tao talaga siya kasi nakikita ko siyang kagaya ng isang normal na tao.
22:21.5
Walang kakaiba sa kanya maliban sa yung palagi ang suot niya.
22:25.4
At hindi ko nakikita ang mukha niya.
22:28.7
Habang naglalakad na kami pa uwi nila nanay at Grace ay hindi pa rin nawawala sa isipan ko yung brown lady.
22:35.8
Medyo nagtataka na ako kung bakit nakita ko na naman siya.
22:39.9
Hindi ko naman yon masabi kay nanay kasi baka sabihin niya na gumagawa ako ng kwento.
22:44.2
Saka wala namang ginagawang masamang.
22:46.0
Palagi lang siyang nakatayo at parang nakatingin sa akin at never naman niya akong nilapitan at sinaktan.
22:54.4
Kaya sa tingin ko ay wala akong dapat na ikatakot sa kanya.
22:58.4
Naisip ko rin na baka nagkakataon lamang ang lahat papadudut.
23:03.8
Lumipas na naman ang ilang araw at libing na ng asawa ni kapitan.
23:09.1
Siyempre sumama ako kay nanay sa pakikipaglibing kasi hinala ko ay meron na namang pamirienda si kapitan.
23:16.0
Pagkatapos ng libing.
23:18.0
Sayang din yon kapag nagkataon papadudut.
23:22.6
Habang ibinababa na sa hukay ang kabaong ng asawa ni kapitan.
23:27.2
At nag-iiyaka ng iba ay nakita ko na naman yung brown lady papadudut.
23:31.9
Nakatayo siya sa malayo pero sure ako na siya yon.
23:36.4
Sa ilang beses ba naman na nakita ko siya ay parang kilala ko na ang itsura niya.
23:41.5
Saka yun pa rin ang suot niyang damit.
23:44.0
Pati ang belo niya ay suot pa rin niya.
23:46.7
Nawala ng atensyon ko sa paglilibing sa patay at tinititigan ko na lamang yung brown lady.
23:52.2
Naramdaman ko ulit yung parang hinihila ng babaeng yon ang mga mata ko at hindi ko maalisang tingin sa kanya.
24:00.1
Hanggang sa nahilo na naman ako papadudut.
24:03.9
Naramdaman ko na naman na manghihi matay ako kasi parang walang laman na ang ulo ko.
24:10.7
Napahawak na ako sa braso ni nanay hanggang sa tuluyan na akong nawala ng mamaan.
24:16.0
Malay, pinigilan ko pa nga ang manghimatay pero hindi ko na kinaya.
24:21.3
Nang magising ako ay sakay na ako ng tricycle at katabi ko na si nanay.
24:25.4
Tinatanong niya kung bakit ako nang himatay at ang sabi ko ay hindi ko alam.
24:30.2
Naulit na naman yan ha, nag-aalala na ako sa iyo Des.
24:34.0
Bukas ay sumama ka sa akin sa ospital at ipapacheck up kita.
24:37.4
Baka kung ano yang nangyayari sa iyo, ang sabi pa ni mama.
24:40.5
Okay naman po kunay, siguro ay sa init lang at gutom kaya ako nawala ng malay, turan ko.
24:48.4
Eh kahit na, huwag ka nang tumanggi basta bukas ay pupunta tayo ng ospital.
24:53.3
Umabasan ka muna sa school, ang sabi ni nanay.
24:57.6
Okay po, kayo po ang masusunod pero pauwi na po ba tayo? Tanong ko.
25:04.1
Oo buti nga at nagkamalay ka na kundi sa ospital na ang diretsyo natin, sagot pa ni nanay.
25:10.5
E di hindi na po pala tayo pupunta sa pakain ni kapitan? Tanong ko.
25:16.5
Eh, huwag mo nang isipin ang pakain ni kapitan, magpahinga ka na lang muna.
25:21.0
Puro na lang pagkain yang nasa utak mo Des, saway ni nanay sa akin.
25:25.9
Nalungkot ako kasi hindi ako nakapunta sa pakain ni kapitan, Papa Dudot.
25:31.2
Sayang din kasi yun kasi libre.
25:34.0
Kinabukasan naman ay hindi muna ako pumasok sa school dahil tumuloy kami ng nanay ko sa ospital.
25:39.3
Pina-check up ako ni nanay at sinabi niya na bigla na lamang akong nawawala ng malay sa dahilan na hindi namin alam.
25:46.8
After ng check up ay nalaman namin na wala namang problema sa akin.
25:51.0
Healthy naman daw ako.
25:52.7
Pinabili lang kami ng doktor ng vitamins para raw maiwasan ang ganong pangyayari.
25:57.2
Araw-araw ko raw yung iinumin.
25:59.9
Sa pagkakataon na yun ay gusto ko nang sabihin sa nanay ko yung tungkol sa brown lady na madalas kong nakikita.
26:07.7
Nagkakaroon na kasi ako ng hinanay.
26:09.3
Mula na meron siyang kinalaman sa nangyayari sa akin.
26:12.5
Dalawang beses na kasi ang nangyari na nakita ko siya tapos ay nanghimatay ako.
26:18.0
Simula nang makita ko sa libing ng asawa ni kapitan yung brown lady ay nagkakaroon na ako ng expectation na makikita ko ulit siya sa mga darating na araw o mga oras.
26:29.2
Medyo naging paranoid na ako kaya hindi na ako tumitingin sa kung saan-saan.
26:33.8
Lumipas ang ilang mga buwan na hindi ko na nakita pa ulit yung brown lady.
26:37.6
Kahit paano ay naging kampus.
26:39.3
Nagpampante na ako na hindi ko na siya makikita pa kahit na kailan.
26:44.0
Pero mali pala ako dahil noong fourth year high school ako ay doon na naging mas madalas ang pagpapakita at pagpaparamdam sa akin papadudod.
26:54.7
Kahit nasa school ay nakikita ko na rin siya.
26:57.6
Kagaya noong nagpapractice kami ng sayaw para sa school program.
27:01.8
Dahil sa susunod na araw na yung performance namin ay todo na kami sa pagpapractice.
27:07.3
Kaya kahit gabi na ay nasa school pa rin.
27:09.3
Hindi naman namin noon kasama sa pagsayaw si Grace pero hinihintay niya ako para sabay na kaming umuwi.
27:17.3
Pero nagpahintay talaga ako sa kanya papadudod.
27:21.2
Alam ko kasi na mag-isa akong uuwi kung hindi ako sasabay kay Grace.
27:26.0
Natatakot kasi ako kasi gabi na at kapag ganong oras dahil sa probinsya yun ay talagang wala ng gaanong tao kahit maaga pa sa gabi.
27:34.3
Mga alasyate na kami natapos sa pagpapractice at confident kami.
27:39.3
Nagiging maganda ang performance namin para sa school program.
27:43.8
Umingiran ako ng sorry kay Grace kasi ginabi na kami bago kami natapos.
27:49.0
Abang naglalakad kami palabas ng school ay naramdaman ko na bumigat ang pakiramdam ko.
27:54.7
Ang naisip ko ay baka dahil sa pagod at gutom na rin papadudod.
27:59.2
Ilang metro na ang layo namin sa gate ay may nakita akong babae na nakatayo sa may labas ng gate.
28:04.6
Abang papalapit kami sa babaeng yun ay kinakabahan ako kasi napansin ko.
28:09.3
Na siya yung brown lady.
28:11.6
Napahawak na ako sa braso ni Grace at nanginginig ako dahil nakakaramdam na ako ng kaunting takot.
28:18.7
Sa paraan ng pagkakatayo ng brown lady ay parabang hinihintay niya ako.
28:23.3
Nagdahilan na lamang ako kay Grace na meron akong nakalimutan doon sa pinagpapracticean namin.
28:29.8
At nagpasama ako sa kanya sa pagbalik.
28:33.1
Ang totoo ay wala naman akong nakalimutan papadudod.
28:36.5
Sinabi ko na lang kay Grace.
28:38.2
Na wala pala akong nakalimutan kaya umuwi na kami.
28:42.4
Nang naglalakad na kami palabas ng school ay tahimig akong nagdarasal na sana'y wala na sa may gate yung brown lady.
28:49.7
At dininig naman ang Diyos ang dasal ko.
28:52.6
Kasi wala na doon yung babae kaya mabilis na kaming nakalabas ni Grace ng school papadudod.
28:59.0
Ang naging problema ko lang ay nang ma-realize ko.
29:02.4
Na maunang makarating si Grace sa bahay nila at kailangan ko maglakad ng mag-isa.
29:06.8
Wala sa bahay nila.
29:08.2
Hanggang sa bahay namin.
29:09.8
Nilakasan ko ang loob ko kasi wala akong choice.
29:12.9
Alangan namang mag-request pa ako kay Grace na ihatid niya ako hanggang sa amin tapos siya na ang uuwi sa kanila nang walang kasama.
29:20.2
Masyado na akong abusado kapag ganun kasi pinaghintay ko na nga siya hanggang sa matapos ang practice namin ng mga kagrupo ko sa sayaw.
29:29.3
Nang makauwi na si Grace sa bahay nila ay binilisan ko ang paglalakad.
29:33.4
Ayokong tumakbo kasi baka merong aso tapos ay habulin pa ako.
29:36.6
Kagaya nga ng inaasahan ko ay wala na akong nakitang tao sa paligid kahit puro kabahayan ang nadaanan ko.
29:45.0
Maya-maya ay may naramdaman ako na nakasunod sakin kaya mabilis akong lumingon sa likuran ko.
29:50.7
Otomatik akong napatakbo nang nakita ko yung brown lady na nakatayo ilang di pa ang layo sa akin papadudut.
29:58.2
Nawala na yung pangamba ko na baka habulin ako ng aso kapag tumakbo ako.
30:02.9
Iba na kasi ang nararamdaman ko sa babaeng yun.
30:05.6
Alam ko na hindi na normal na madalas ko siyang makikita.
30:11.7
Nang lumingon ulit ako ay napansin ko na hindi na bago ang layo niya sa akin kahit tumatakbo na ako ng mabilis.
30:18.7
Pero ang mas nakakatakot at nakakapagtaka ay nakatayo pa rin siya.
30:25.1
Halos hindi ko na maramdaman ang lupa sa bilis ng pagtakbo ko ng sandaling yun papadudut.
30:32.1
Sa awan ng Diyos ay ligtas akong nakauwi sa bahay.
30:35.6
Yun nga lang ay hingal na hingal ako at naliligo na ako sa sarili kong pawis.
30:40.9
Des, anong nangyari sa iyo? Bakit parang pagod na pagod ka?
30:45.5
Ang nagtatakang tanong ni nanay nang makita niya ako.
30:49.6
May babae po kasing sumusunod sa akin ay tugon ko.
30:53.6
Sinong babae? Nasaan? Tanong ni nanay.
30:57.2
Hindi ko na po alam basta palagi po siyang nagpapakita sa akin matagal na nanginginig kong tugon.
31:03.6
Ha? Anong matagal na nagpapakita?
31:05.6
Sino bang babae ang tinutukoy mo? Naguguluhang tanong ni nanay.
31:10.8
Nang sandaling yun ay naisipan ko na mas maganda kung sabihin ko na kay nanay ang tungkol sa brown lady na matagal nang nagpapakita sa akin.
31:19.5
E kinuwento ko sa kanyang lahat.
31:21.4
Nagsimula ko sa unang beses kung nakita ang brown lady at sa lahat ng mga oras at okasyon na nakikita ko yun.
31:28.8
Nakikinig lang si nanay sa akin at base sa mukha niya ay alam kong naniniwala naman siya.
31:33.4
Doon na sinabi sa akin ni nanay yung tungkol.
31:35.6
Ang tungkol sa gabi na pinanganak niya ko.
31:38.2
Inamin niya sa akin na meron din siyang nakitang babae na nakasuot ng bistida na kulay brown habang nanganak siya.
31:45.2
Kagaya ng pagkakadescribe ko ay may suot din na puting belo ang babae na nakatakip sa mukha nito.
31:51.7
Hindi ko pinansin dati ang babaeng yun kasi akala ko ay kung sino lang siya.
31:56.2
Hindi ko na rin kasi siya nakita pagkatapos kong manganak sayo.
31:59.8
Ang kwento pa ni nanay.
32:02.0
Ibig pong sabihin na baby pa lamang ako ay nakasunod na sa akin ng babaeng.
32:07.2
Natatakot kong tanong.
32:09.2
Hindi ko alam Des pero mukhang gano'n na nga ang sabi pa ng nanay ko.
32:14.1
Ang mabuti pa ay dalhin mo si Des kay Lola Maring, yung albularyo na nakatira malapit sa dagat.
32:20.3
Magaling yun at matutulungan nun si Des.
32:22.8
Singit pa ni tatay na kanina pa palang nakikinig sa pag-uusap namin ni nanay.
32:28.6
Pumayag naman ako sa suggestion na yun ng tatay ko Papa Dudut.
32:32.0
Baka nga iyon na ang solusyon para tigilan na ako ng brown lady.
32:36.3
Naisip ko rin na baka isang kaluluwa o elemento ang babaeng yun kasi kakaiba talaga siya.
32:44.2
Nung una akala ko ay normal na tao lamang siya na nagkataon na nakikita ko pero nang tumagal ay narealize ko na hindi na siya tao.
32:52.7
Yun nga lang hindi kaagad kami nakapunta kay Lola Maring dahil sumakto na school program ng sumunod na araw.
32:59.0
Tapos pagkatapos ng araw na yun ay periodical exam namin.
33:02.6
Kailangan pa naming maghintay ng tatlong araw bago magsimula.
33:06.0
Biyernes ng gabi noon sa susunod na araw na kami pupunta ni nanay kay Lola Maring.
33:13.0
Magkakatabiin ng buong pamilya ko na nakahigana.
33:16.4
Tulog na silang lahat at ako na lamang ang gising.
33:19.5
Ewan ko ba pero hindi ako inaantok ng gabing yun Papa Dudut kahit na nung gawing kong pwesto ay hindi ko mahuli ang antoko.
33:27.1
Habang nakatagilid ako at nakapikit na ay may narinig akong kaluskos sa labas ng bahay.
33:34.4
Pagkatapos ay may parang...
33:35.6
Kumakalmot sa bintana namin.
33:38.4
Natakot ako kasi may mga narinig din akong kwento na may aswang sa lugar namin.
33:43.5
Aswang agad ang pumasok sa isipan ko.
33:45.9
Pero dahil sa curious ako sa kung ano talaga ang kumakalmot sa bintana namin ay tahiming akong bumangon.
33:51.8
Sa wali ang dingding namin kaya kahit saan ay pwede kang sumilip at makikita mo kung ano ang nasa labas.
34:00.0
Hindi ako sumilip sa mismong bintana kasi baka maka face to face ko ang aswang.
34:05.6
Kung aswang ngayon, doon lang ako sumilip sa tabi ng bintana.
34:10.7
Wala naman ako nakitang kumakalmot sa may bintana namin pero iba ang nakita ko papadudut.
34:15.8
Walang iba kundi ang brown lady.
34:19.0
Parabang nagliliwanag ang buong katawan niya kaya kahit madilim ay makikita ko pa rin siya.
34:24.7
Nakatayo siya sa may tabi ng balon kung saan kami kumukuha ng tubig.
34:29.0
Nakaharap siya sa kinakaroonan ko na parabang nakikita niya pa rin ako kahit nanasalob ako ng bahay namin.
34:34.0
Natakot ako sa pagkakakita ko sa kanya kaya napasigaw ako na naging dahilan para magising sina nanay.
34:41.9
Iyak ako ng iyak at sinabi ko na nasa labas yung babaeng naka-brown.
34:46.3
Binuksan ni tatay ang bintana at sumigaw siya.
34:49.1
Sinabi niya na kung sino man ang babaeng yun ay lubayan na ako.
34:53.7
Isinigaw niya yun kahit na wala siyang nakikitang brown lady.
34:58.4
Kinaumagahan ay nagising ako na sobrang taas ng lagnag.
35:02.0
Kumain lang kami ng almusal at dinanakot.
35:04.0
Sinabi ko ng nanay ko kay Lola Maring.
35:06.1
Sinanay nang nagkwento kay Lola ng mga nangyayari sa akin.
35:11.4
Bale siya rin pala ang nagpaanak noon kay nanay at naalala raw niya noong pinapanganak ako ng nanay ko ay alam niya na merong kaluluwa na nanonood.
35:23.3
Pinosuhan muna ako ni Lola Maring at tinawas niya ako.
35:27.6
Ayon sa kanya ay nakatuwaan ako ng kaluluwa na yun at pwede na isa yung namatay naming kamag-anak.
35:34.0
Ang hinala ni nanay ay baka ang lola ko yun na matagal nang namatay.
35:38.2
Pero hindi niya raw natatandaan na mahilig itong magsuot ng brown na bistida.
35:42.4
Pero kagaya ko ay mahilig din po itong magsimba noong nabubuhay pa.
35:46.8
Malaki ang naitulong sa akin ni Lola Maring dahil simula nang gamutin niya ako.
35:51.3
Ay hindi ko na nakita pa kahit kailan ang brown lady.
35:55.9
Kahit paramdam ay wala na.
35:59.2
Binigyan din kasi ako ni Lola Maring ng proteksyon laban sa mga espiritu at mga kung ano-anong element.
36:04.0
Lumipas nga mga taon at nagkaroon na ako ng asawa at anak.
36:08.8
Umanis na rin kami sa probinsya namin para manirahan ng sarili kong pamilya sa ibang lugar.
36:14.3
Ang buong akala ko ay okay ng lahat at hindi na ako masusundan pa ng brown lady.
36:19.5
Napakahabang panahon na rin kasi ang lumipas na wala na siyang paramdam sa akin.
36:24.5
Pero hindi siya sa akin nagpapakita ngayon kundi sa bunso kong anak na babae.
36:29.4
Minsang kasi habang naglalaro kami ng dollhouse niya sa sala,
36:33.2
ay biglang sinabi sa akin ng anak ko,
36:35.5
nakawawa raw yung babae na nakatayo sa may pinto ng bahay namin.
36:39.5
Papasukin ko raw.
36:41.2
Wala naman akong nakikitang babae sa pinto, Papa Dudud.
36:45.5
Pinadescribe ko sa anak ko ang itsura ng babaeng nakikita niya
36:48.6
at talaga namang nagtayuan ang balahibo ko kasi
36:51.3
ininescribe yun ang anak ko kagaya ng itsura ng brown lady na nakikita ko dati.
36:57.4
Natakot ako para sa anak ko kasi baka kagaya ko dati
37:00.7
ay hindi rin siya lubayan ng brown lady na yon.
37:03.2
Papa Dudud, patay na si Lola Ma Ring
37:05.7
kaya wala na akong mahihinga ng tulong kung sakali na hindi na maging maganda ang sitwasyon.
37:11.6
Ang buhay ay mahihwaga
37:16.2
Laging may lungkot at saya
37:22.3
Sa Papa Dudud Stories
37:27.6
Laging may karamay ka
37:33.2
Mga problemang kaibigan
37:41.8
Dito ay pakikinggan ka
37:48.7
Sa Papa Dudud Stories
37:53.8
Kami ay iyong kasama
38:02.1
Dito sa Papa Dudud Stories
38:03.1
Dito sa Papa Dudud Stories
38:03.1
Dito sa Papa Dudud Stories
38:06.4
Ikaw ay hindi nag-iisa
38:10.2
Dito sa Papa Dudud Stories
38:19.3
May nagmamahal sa'yo
38:23.9
Papa Dudud Stories
38:33.1
Papa Dudud Stories
38:36.8
Papa Dudud Stories
38:47.7
Papa Dudud Stories
38:56.0
Papa Dudud Stories
38:56.7
Papa Dudud Stories
38:57.5
Papa Dudud Stories
38:59.4
Papa Dudud Stories
38:59.6
Papa Dudud Stories
39:00.1
Papa Dudud Stories
39:00.9
Papa Dudud Stories
39:01.5
Papa Dudud Stories
39:01.6
Papa Dudud Stories
