00:49.0
Puro kami lalaki, ako ang pangalawa.
00:51.9
Yung panganay namin na si Kuya Vince ay nagtatrabaho bilang kitchen staff sa isang cruise ship.
00:57.7
Meron naman kaming sariling bahay, Papa Dudut, at lupa.
01:03.9
Pero may mga nagsasabi na malas daw ang kinakapwestuhan ng bahay namin kasi tumbok daw ang pwesto noon.
01:12.3
Sa totoo lang ay hindi ko masabing minalas kami sa bahay na yon.
01:17.2
Kasi nakatapos naman si Kuya Vince at ako ng college habang nakatera kami roon.
01:23.3
Masipag magtrabaho ang tatay namin.
01:25.5
Kaya maayos din ang pasok ng buhay.
01:27.7
Hindi naman kami sobrang yaman, sakto lang.
01:33.0
Pero hindi rin kami nawawalan.
01:36.6
Alam ko kasi na magaling humawak ng pera si Mama.
01:39.8
Hindi rin niya kami sinanay na porkit may pera kami ay mabibili o magagawa na naming magkakapatid ang mga gusto namin.
01:49.3
Priority talaga ni Mama ang mga mas kailangan kesa sa gusto naming lahat.
01:56.1
Sa public school din kami.
01:57.7
Sa public school din kami nag-aaral lahat ng kapatid ko.
02:00.6
Mas tipid daw sa ganong school pero same lang ang turo ng private na paaralan.
02:08.0
Nagtatrabaho rin pala sa ibang bansa si Papa.
02:11.7
Doon siya nakapag-ipo ng pera para makabili kami ng lupa sa lugar kung saan din kami nakatira.
02:18.7
Bali ang gusto kasi ng parents ko ay umalis kami sa bahay na yon.
02:22.4
Hindi dahil naniniwala silang malas kundi sobrang layo na kasi yung kinakataon.
02:27.7
Nakatayuan ang aming bahay sa ibang bahay.
02:30.9
Wala nga kaming kapitbahay sa pwesto na yon Papa Dudut.
02:34.9
Ang plano ni na Mama na bilhin na lupa ay sa kabilang barangay.
02:39.7
Kung saan ay maraming kaming kalapit na bahay.
02:42.9
Bala kasi ni Mama na magtayo ng maliit na food business sa harapan ng bahay.
02:47.7
Kaya dapat talaga ay maraming tao Papa Dudut.
02:51.2
Doon kasi sa dati naming bahay ay mahirap magtayo ng business.
02:54.7
Kasi baka hindi masyadong puntahan ng mga tao.
02:58.6
Pagkatapos ng ilang taon ang pagtatrabaho ni Papa sa ibang bansa ay nabili na nila yung lupa sa kabilang barangay Papa Dudut.
03:06.9
Then paunti-unti ay sinimula na rin itayo ang bahay namin doon.
03:12.6
Lahat kami excited na makalipat.
03:15.3
Siyempre lahat naman siguro ay ganon ang mararamdaman kapag magkakaroon na sila ng bagong bahay.
03:23.9
Personally ayayoko rin sa dati naming bahay.
03:27.7
Feeling ko kasi mahirap kapag wala kang kapitbahay.
03:31.8
What if magkaroon ng emergency at kailangan mo ng tulong ng ibang tao?
03:37.0
Ang hirap humingi ng tulong sa mga ganong sitwasyon Papa Dudut.
03:41.3
Alam ko na isa rin yon sa reason ni na Mama at Papa kaya gusto nilang lumipat na kami.
03:48.0
Tinanong ko noon si Mama kung ano na ang mangyayari sa bahay at lupa namin kapag umalis na kami doon.
03:54.6
Ang sabi niya ay wala pa silang plano ni Papa.
03:57.7
Kung saan kami aalis.
04:00.3
Pero for sure ay hindi raw nila yon ibibenta at ipaparenta.
04:04.8
Kasi papamala nila yon sa isa sa aming magkakapatid.
04:09.4
O kaya pagating ng araw at wala na sila ay kami na ang bahalang magkakapatid.
04:15.0
Tapos kung ibibenta raw namin ay maghahati-hati kami sa mapagbebentahan.
04:22.2
Ilang taon din ang binilang bago na tapos ang bago naming bahay.
04:28.9
May tatlong room sa itaas at isa sa ibaba.
04:32.4
Yung kwarto sa ibaba ay para kinamama at papa.
04:35.5
Yung tatlo naman ay para sa aming magkakapatid.
04:39.2
Yung isang kwarto ay bakante kasi para yon kay Kuya Vince.
04:43.9
Yung isa ay para sa pangatlo naming kapatid na si Roy.
04:47.0
Habang yung isa sa amin ng bunsukong kapatid na si Polo.
04:52.1
Doon kasi sa inalisa naming bahay ay dalawa lang ang kwarto.
04:56.9
Magkakasama kami.
04:57.7
Kaya kahit kasama ko si Polo, sa isang kwarto ay okay lang din naman sakin.
05:04.9
Naawa rin ako sa bunso namin kasi matatakotin siya.
05:09.1
Hindi siya sanay na walang kasama sa kwarto sa pagtulog.
05:13.4
Sa wakas ay nakalipat na rin kami sa bago naming bahay.
05:17.4
Alos kakaalis lang din noon ni Kuya Vince para magtrabaho sa barko.
05:21.8
At umuwi na rin si papa sa Pilipinas.
05:24.7
Pero nagtrabaho agad siya sa same company.
05:27.7
Na nagbigay sa kanya ng opportunity na makapagtrabaho sa ibang bansa.
05:32.3
Kaya nang umuwi siya ay meron na agad na trabaho na naghihintay sa kanya.
05:38.4
Hindi pa naman talaga tapos yung bago naming bahay nang lumipat kami roon.
05:43.1
Marami pang dapat na ayusin at gawin.
05:46.7
Kagaya ng wala pa yung kisame.
05:48.9
Wala pang pintura ang loob kasi inuna yung sa labas.
05:52.9
Balak din ni na mama at papa na i-extend yung bahay kasi may malakas.
05:57.7
Malaki pang space sa likod.
05:59.7
Pwede raw lagyan ng isang kwarto para tigi-isa na kaming magkakapatid.
06:05.3
Siyempre kapag malaki na raw si Polo ay gugusuhin na nito na magkaroon ng sariling kwarto.
06:11.8
Kaya nagpromise dati si Kuya Vince na mag-iipon siya ng pera
06:15.5
para makatulong sa mga gagastusin sa mga dapat ayusin pa sa bago naming bahay.
06:21.5
Sinimulan na rin ni mama ang kanyang food business.
06:24.9
Nagtayo siya ng malit na kainaan sa harapan ng...
06:29.4
May ilang tibol lamang yun at wala rin naman kasi kaming sasakyan.
06:33.3
Kaya mas okay naggamitin sa business yung space sa harapan ng bahay.
06:38.8
Kahit paano ay naging okay naman ang business ni mama.
06:43.0
Ako naman ay tapos na rin sa college noon at nagtatrabaho na ako.
06:47.3
At nag-aaral na lamang ay si Roy na nasa high school at si Polo na nasa elementary pa lamang.
06:55.3
Kahit may kakayahan na ako noon na bumuko...
06:57.7
...at mag-rent ng apartment kasi nag-work na ako ay hindi ko yun ginawa papadudot.
07:03.0
Mas gusto ko pa rin kasi nakasama ko sa bahay ang buong pamilya ko.
07:07.6
Saka na siguro yun kapag meron na akong asawa.
07:10.3
Pero alam ko na matagal pa namang mangyayari yun.
07:14.2
Actually wala namang kaming paranormal experience sa bago naming bahay.
07:20.6
Hindi yun nakakatakot tirhan.
07:23.4
Kahit doon sa inalisa naming bahay ay ganun din.
07:27.7
Doon ako pinanganak at nagkaroon ng isip.
07:30.3
Pero kahit kailan, kahit na isang beses, ay wala akong naramdaman o nakitang multo.
07:37.8
Ganun din naman si na mama at papa at sa lahat ng mga kapatid ko.
07:42.0
Never kaming naka-experience ng kung anong kababalaghan dati sa luma naming bahay at kahit sa bago na.
07:49.8
Dahil sa naging busy kaming lahat sa mga ginagawa namin sa bahay...
07:53.8
...ay nakalimutan na naming bumisita once a month.
07:57.7
Doon sa luma naming bahay.
07:59.9
Ang ginawa na lang ni na mama ay binabayaran lang nilang kuryente sa bahay na yun monthly kasi ayaw nilang ipaputol ang linya.
08:08.8
Dumating ang time na hindi na namin yun napupuntahan.
08:12.5
Tiwala rin naman kami na walang magtatangka na tumira doon nang hindi namin alam kasi mataas ang pader noon.
08:19.5
At may barb wire na nakapaligid sa pinakataas ng pader.
08:24.9
Dati kasi nagpupunta pa kami doon.
08:29.3
Pero naging busy na kami lalo na si mama sa negosyo niya.
08:33.2
Ako naman ay sa trabaho ko.
08:35.9
Makalipas nga ang ilang taon na pag-usapan na namin ang pagkapa-extend ng bahay namin papadudot.
08:42.1
Plenano na rin ang kulay ng pintura at pati na ang pagpapalagay ng kisame.
08:47.7
Sa totoo lang ay hindi ako tumatambay sa kwarto namin sa itaas tuwing umaga hanggang hapon kasi mainit.
08:54.6
Doon ako palagi sa sala o kaya ay sa kwarto.
08:57.7
Ninamama kapag gusto kong matulog ng ganong oras.
09:02.8
Nagkasundo rin kami na ipatiles ang sahig namin sa ibaba.
09:07.0
Kasi literal na semento lamang yon.
09:10.5
Siyempre tulong-tulong kami sa mga gastusin.
09:14.6
Pero nangako si Kuya Vince na mas malaki ang ibibigay niya kasi matagal na pala niya yung pinag-iipunan.
09:22.5
Ako naman ay hindi gaanong kalaki ang mayaambag kasi hindi namang kalakihan ang sinasahod ko noon.
09:27.7
Kaya pinagtatrabahuhan ko papadudot.
09:30.6
Sinimulan na namin ang pagbili muna ng mga materyales.
09:34.4
May kausap na noon si Papa na pinagkakatiwalaan niyang tao para gumawa noon.
09:39.5
Ito na rin ang kumuha ng mga tao na gagawa ng mga kailangan gawin sa bahay namin.
09:45.2
Hindi safe na nandito tayo sa bahay habang ginagawa ito.
09:48.7
May mga kimikal silang gagamitin na pwede nating malanghap kaya babalik muna tayo pansamantala sa luma nating bahay.
09:55.5
Ang sabi ni Papa habang kumakain,
09:57.7
Buti na lang pala at hindi niyo yung binenta Papa.
10:02.2
At least meron tayong matitirhan habang ginagawa itong bahay.
10:08.6
Wala naman talaga kaming banak na ibenta yun.
10:11.2
Pagkating ng panahon ay baka mapakinabangan ninyong magkakapatid yung bahay at lupa na yun.
10:16.7
Malay ninyo ay may mag-asawa na sa inyo.
10:18.7
E di meron na kagad matitirhan.
10:20.6
Ang sabi pa ni Papa.
10:22.8
Malamang si Kuya Vince ang makakakuha ng bahay na yun kasi siya lang ang may girlfriend sa amin na magkakapatid.
10:30.4
Bakit? Gusto mo ba ay sa iyo yun?
10:33.2
E di mag-asawa ka na kaagad bukas, Alin.
10:38.5
Nang wala akong pasok sa trabaho ay tumulong ako sa paglilinis ng luma naming bahay.
10:44.7
Talagang obvious na napabayaan na yun kasi ang taas na ng mga damo sa paligid.
10:50.5
Yung loob puno ng alikabok at agyo.
10:53.6
May maliit na ahas pa nga kaming nakita pero naitaboy naman namin.
10:58.5
Hindi naman gaanong kalaki yung ahas.
11:01.4
Buong araw kami naglinis ng bahay na yun.
11:04.3
Then ng mga sumunod na araw ay nagsimula na kaming maghakot ng mga gamit namin doon.
11:09.3
Yung mga kailangan lang namin.
11:11.6
Tatagal din kasi ng ilang buwan ang gagawin sa bago naming bahay.
11:16.6
Ayon sa taong kausap ni Papa.
11:18.9
Baka hindi rin daw kami makapagpahinga ng maayos kasi maingay doon palagi.
11:23.9
Sa unang araw namin sa luma naming bahay,
11:26.9
ay may kakaiba kaagad akong naramdaman.
11:30.0
Yung feeling na parang ibang bahay na siya.
11:33.2
Parang hindi ako tumira doon ng ilang taon.
11:36.1
Parang hindi na ako welcome.
11:38.4
Parehas din pala kami ng naramdaman ni Mama kasi
11:40.9
noong kumakain kami ng dinner ay nabanggit niya na sa tagal naming nawala sa bahay na yon.
11:46.6
Ay parabang naging iba na ang bahay na yon.
11:49.2
Ang bigat na raw sa pakiramdam.
11:51.6
Sabi pa ni Mama parang may iba na raw kaming kasama doon.
11:56.0
Sinabi ko na gano'n.
11:56.9
Gano'n din ang naramdaman ko pero wala naman yung feeling na parang may iba kaming kasama.
12:02.1
Parabang ibang bahay na talaga yon, Papa Dudo.
12:05.2
Tapos ay nakikitira lamang kami.
12:08.7
Ang sabi naman ni Papa ay naninibago lang daw kaming lahat
12:11.6
kasi nasanay kami doon sa bago naming bahay na mas malaki kumpara sa luma naming bahay.
12:17.5
Huwag din daw kaming mag-alala kasi hindi kami magtatagal sa bahay na yon.
12:22.7
Ilang buwan lang daw ang kailangan naming tiisin.
12:25.3
At kapag natapos na,
12:26.9
ang mga dapat matapos,
12:28.8
sa bahay namin ay aalis na ulit kami doon, Papa Dudut.
12:32.8
Sumangayon ako sa sinabi ni Papa.
12:36.3
Gano'n din ang naisip ko.
12:39.0
Kaya naging ibang pakiramdam naming lahat sa bahay na yon ay dahil sa matagal kaming nawala doon.
12:45.9
Para naman kaming bumalik sa nakaraan kasi magkakasama na ulit kaming tatlo ng kapatid ko sa isang kwarto, Papa Dudut.
12:53.7
Sa sahig lang pala kami natutulog.
12:54.9
May kutsyon lang na nakalatag sa sahig at magkakatabi kami doon ng kapatid ko.
13:01.2
Bali si Polo ang nasa gitna.
13:03.7
Ganon ang pwesto namin dati doon kasi matatakot din si Polo.
13:08.1
Feeling niya kasi merong tatabing multo o aswang sa kanya kapag nasa gilid siya.
13:13.5
Noong mas bata pa kasi si Polo dahil siya ang bunso ay palagi namin siyang tinatakot.
13:19.3
Tuwang-tuwa kaming mga kapatid niya kapag napapaiyak namin siya nang dahil sa pananakot namin.
13:24.9
Siguro ay nadala niya yun hanggang sa magkaisip siya kaya naging matatakotin siya.
13:30.8
Madalas pa nga kaming mapagalita noon ni Mama kasi palagi kaming nagpapaiyak kay Polo.
13:38.1
Sa unang gabi ulit namin sa bahay na yun, Papa Dudut, ay wala naman nangyaring kakaiba.
13:44.2
Yun nga lang ay hindi agad ako nakatulog kasi namamahay yata ako.
13:49.0
Halos madaling araw na akong nakatulog kahit papagod-napagod ako ng time na yun.
13:53.3
Talagang nanibago ako ng sobra sa lumang bahay namin.
13:58.5
Sa pangalawang gabi namin sa luma naming bahay ay doon na nagsimula ang kababalaghan.
14:05.3
Mahayos at maaga na akong nakatulog ng gabing yun.
14:09.5
Siguro ay nakapag-adjust na kaagad ang katawan ko ng time na yun, Papa Dudut.
14:15.0
Pero may kakaibang nangyari habang natutulog ako.
14:19.5
Nag-sleep paralysis ako.
14:21.3
Yung bigla akong nagising.
14:23.3
Pero hindi ko magawang ibukas ang mata ko.
14:27.5
Hindi ako makagalaw at makapagsalita.
14:31.0
Gising na ang uta ko pero yung katawan ko ay parang hindi pa.
14:35.3
First time na nangyari yun sa akin kaya hindi ko pa alam ang gagawin.
14:40.4
At takot na takot ako.
14:43.0
Akala ko nga noon ay binabangungot na ako at yun na ang katapusan ko.
14:47.7
Kahit na nakapikit ako ng sandaling yun ay nakikita ko ang paligid ko.
14:53.3
Hindi ko alam kung panaginip ba yun o totoo.
14:57.0
Nakikita ko na magkakatabi kaming nakahigaan ng mga kapatid ko tapos napakaraming tao ang nakapaligid sa amin.
15:05.8
May babae at merong lalaki.
15:08.1
Ang mas nakakatakot pa ay wala silang mukhang lahat.
15:11.8
As in blanco ang mukha nila.
15:14.4
Nakatanghod sila sa aming magkakapatid na parabang tinitingnan nila kami kahit na wala silang mata.
15:20.8
Doon na ako nagpanik dahil takot na takot.
15:23.3
Alam ko na hindi na yun normal at meron akong pakiramdam na may masamang mangyayari sa akin o baka pati sa mga kapatid ko ng sandaling yun.
15:34.2
Mabuti na lamang at nagawa kong isipa ang isa kong paa nang mangyari yun ay doon na ako nagising ng tuluyan.
15:44.0
Nakagalaw na ako at wala naman akong nakitang mga tao na walang mukha nang magising ako.
15:49.9
Kaya inisip kong panaginip lamang ang lahat.
15:53.3
Sa tagal kong nakatira sa bahay na yun ay noon lamang may nangyaring ganoon sa akin papadudot.
16:01.3
Kaya nagtaka talaga ako kung bakit yun nangyari sa akin.
16:06.0
Kinaumagahan ay ikinuwento ko kay mama ang nangyari sa akin.
16:10.3
Kulang ka lang sa dasal.
16:12.7
Magdadasal ka bago matulog o baka sobrang busog ka nang matulog ka.
16:18.0
Tura ni mama sa akin.
16:19.9
Hindi ko alam ma.
16:21.1
Kaya kanina lang talaga yun nangyari sa akin.
16:24.4
Dito pa mismo sa dati nating bahay ang sabi ko.
16:29.1
Basta sundin mo lang ang sinabi ko.
16:32.0
Huwag ka rin mag-isip ng kung ano-anong negative bago ka matulog.
16:36.4
Kasi pwede mong madala yun sa pagtulog mo.
16:39.4
Sabi pa ng nanay ko.
16:41.6
Nang mga sumunod na gabi ay ginawa ko ang sinabi ni mama sa akin at effective naman.
16:47.1
Kasi hindi na naulit ang sleep paralysis ko.
16:51.1
Hindi ko na binigyan ng ibang kahulungan ang nangyaring yun sa akin.
16:55.1
Pero hindi pa rin naalis yung pakiramdam ko na parang hindi na yun ang dati naming bahay.
16:59.9
Parang nasa ibang bahay talaga ako ng time na yun at hindi na ako pamilyar sa dati naming bahay, Papa Dudut.
17:07.6
Naging sunod-sunod na noon ang mga kababalaghan sa lumang bahay namin.
17:12.5
Ang sumunod na nangyari ay kay mama naman nangyari.
17:15.9
Mag-isa lang daw siya noon sa bahay habang nanonood siya ng TV sa sala.
17:19.7
Ay nakita niya si Papa.
17:21.1
Ay nakita niya si Papa sa may bintana sa sala.
17:23.6
Nasa labas daw ng bahay si Papa.
17:26.6
Nakatalikod pero dahil sa matagal na silang magkasama ay kilala na kaagad niya si Papa kahit pa nakatalikod ito sa kanya.
17:34.0
Nagtaka raw si mama.
17:35.9
Kasi alam niya ay nasa trabaho si Papa ng time na yun.
17:39.6
At gabi pa itong uuwi.
17:41.8
Tinawag daw ni mama si Papa kung anong ginagawa nito sa labas.
17:45.8
Pinapasok niya pero hindi raw gumagalaw si Papa.
17:49.0
Nang maglakad na raw si Papa palayo.
17:51.1
Sa bintana ay inakala niya na papasok na ito sa bahay.
17:55.2
Pero lumipas ang ilang minuto ay hindi raw pumasok sa bahay si Papa.
17:59.8
Sinilip daw ni mama si Papa sa labas at baka tumatambay ito roon pero nagtaka siya kasi wala doon si Papa.
18:06.7
Hindi rin kasi nakita ni mama na bumukas yung gate kaya alam niya raw na hindi lumabas si Papa sa bakuna namin.
18:14.2
Ikinangwento yun ni mama sa amin habang naghahaponan kami at sinakto talaga ni mama na nandun si Papa.
18:19.5
Para matanong na rin niya si Papa kung umuwi ba ito sa bahay ng ganong oras.
18:25.0
Paano ko uuwi? E alas 6 pa ang out ko sa trabaho.
18:29.4
Saka kung ako yun at tinawag mo ako syempre papansinin kita.
18:34.1
Ang sabi ni mama.
18:36.4
Yun na nga ang pinagtatak ako.
18:38.2
Turan pa ni mama.
18:40.2
Sigurado, sigurado ka bang ako yung nakita mo?
18:43.9
Baka may ibang tao na nakapasok dito ha.
18:46.6
Ang sabi pa ni papa.
18:49.3
Imposible sa sobrang lumanan ng gate natin dito.
18:52.3
Imposibleng hindi kumarnig yung tunog ng gate kung merong papasok.
18:57.0
Ang sabi pa ni mama.
18:59.0
Alam namin na totoo ang kwentong yun ni mama at sigurado talaga siya na si Papa ang nakita niya, Papa Dudut.
19:05.1
Iyon nga lang ay walang makapag-isip sa amin ng reason kung paanong nakita ni mama ng ganong oras,
19:10.9
si Papa kahit nasa trabaho pa ito ng time na yon.
19:15.1
Makalipas nga ang ilang araw nang bumisita ako sa bago naming bahay,
19:18.5
ay natuwa ako kasi nakita ko na meron na yung improvement.
19:23.1
Iyon nga lang ang sabi sa amin ni Papa ay medyo matatagalan pa bago matapos ang ginagawa sa bahay namin.
19:29.7
Kailangan daw kasing tibagin yung dingding sa may likod kasi doon ilalagay ang kwarto ni Kuya Vince kapag uuwi na siya sa Pilipinas.
19:38.5
At nagpatuloy pa rin ng mga kababalaghaan sa luma naming bahay.
19:44.4
Kahit ako mismo ay nakaranas na meron akong nakitang inakala ko na si Papa.
19:48.5
Wala akong pasok noon sa trabaho at nasa kwarto ako ng oras na yon at nagsa-cellphone.
19:55.6
Nakaramdam ako ng gutom kaya lumabas muna ako ng kwarto at nagpunta ako sa kusina.
20:01.1
Pagdating ko sa kusina ay nakita ko si Mama na nakaharap sa lababo pero wala siyang ginagawa.
20:06.9
Basta nakatayo lamang siya roon.
20:09.8
Tinanong ko si Mama kung meron bang pagkain na pwede kong mamirienda pero hindi siya sumagot.
20:15.6
Inulit ko ang tanong ko pero hindi pa rin siya.
20:18.2
Ang ginawa ko na lamang ay ako na ang naghanap.
20:22.2
Sineko ang mga nakatakip sa lamesa pero wala akong nakitang pagkain na pwede kong meriendahin kaya naisipan kong bumili na lamang sa may labas.
20:31.5
Kumuha lang ako ng pera at lumabas na ako.
20:34.7
Meron kaming bilihan doon ng merienda at ulam.
20:37.9
Kuminsan kapag tinatamad si Mama na magluto ng ulam ay doon kami bumibili.
20:43.1
Siguro ay nasa 3 to 5 minutes din ang lakaran noon.
20:46.8
Pero pagdating ko,
20:48.2
sa bibilhan ng merienda ay nagulat ako kasi nakita ko si Mama doon.
20:53.4
Bumibili siya ng banana kiwatoron.
20:56.6
O Alen, bibili ka rin ba ng merienda?
20:60.0
Huwag ka nang bumili at nakabili na ako.
21:02.1
Bumili ka na lang ng softdrinks at yelo.
21:04.5
Sabi ni Mama sa akin.
21:06.5
Hindi ako nakapagsalita sa sobrang gulat ko papadudot.
21:10.3
Nakangangang nga lang yata ako ng sandaling yon.
21:13.5
Pumunta muna ako sa kabilang tindahan para bumili ng softdrinks at yelo.
21:17.1
Sakto, natapos na akong bumili at okay na rin ang mga meriendang binili ni Mama kaya sabay na kaming naglakad pa uwi.
21:25.0
Habang naglalakad kami ay doon ko na sinabi sa kanya ang nangyari.
21:30.3
Alam mo ba kanina nakita kita sa bahay?
21:33.7
Nasa kusina ka pa nga.
21:35.6
Nasa may lababo ka.
21:37.8
Tinanong kita kung merong makakain pero hindi ka sumagot.
21:41.9
Sabi ko kay Mama.
21:44.1
Ha? Paano nangyari yun?
21:45.3
Na makikita mo ako sa bahay?
21:47.1
Sa bahay eh kanina pa akong wala doon.
21:49.8
Napakwento kasi ako kay Aling Mara.
21:52.5
Kung hindi ka pa dumating ay baka mamaya pa akong makauwi.
21:56.4
Sigurado ka bang ako ang nakita mo?
22:03.5
Yung suot mo na yan ang suot mo nang makita kita.
22:06.4
Saka ikaw lang naman ang babae sa bahay.
22:09.4
Umamin ka nga sa akin Mama. Manananggal ka ba?
22:12.6
Ang bilis mo kasing makarating kina Aling Mara mula sa bahay.
22:15.6
Siguro nakakalipad ka.
22:18.7
Biro ko na lamang para kahit papaano'y gumaan ang aming pag-uusap.
22:23.4
Baliw kang bata ka.
22:25.4
Kung manananggal ako at nahati ang katawan ko ano yun?
22:28.8
Binitbit ko yung kalahati ng katawan ko papunta kina Aling Mara?
22:32.8
Saka walang nalipad na manananggal ng ganito kaaga no?
22:35.9
Ang natatawang sabi pa ni Mama.
22:38.5
Pero hindi ba nangyari na rin ito sa inyo ma?
22:41.7
Yung sa'yo naman nakita mo si Papa tapos biglang nawala.
22:45.6
Kasi nangyari sa akin kanina ang sabi ko.
22:51.4
Sa totoo lang iba na ang pakiramdam ko sa luma nating bahay simula nang bumalik tayo.
22:56.6
Parang hindi na yun yung dati nating bahay.
22:59.7
Normal siguro kung makakaramdam ako ng ganun sa una pero lagpas isang linggo na pero ganun pa rin ang nararamdaman ko sa bahay natin.
23:08.1
Pag-amin ang nanay ko.
23:10.7
Parehas kami ng nararamdamaan ni Mama sa luma naming bahay Papa Dudut.
23:16.3
Nagtataka ako kung bakit may mga ganun ng ganap doon.
23:20.3
Ang sabi rin sa akin ni Mama ay baka may kung anong mga elemento o kanuluwa na ang tumira sa bahay namin simula noong umalis kami.
23:28.4
May nakikwento raw kasi sa kanya yung dati niyang kaibigan noong dalaga pa siya na meron daw naninirahan ng ligaw na kanuluwa sa bahay ng kaibigan niya nang umalis ang mga ito ng ilang buwan.
23:40.5
Pagbalik daw ay may mga nagpaparamdam na.
23:43.8
Dati naman daw ay wala.
23:46.8
Baka raw ganun ang nangyari sa luma naming bahay.
23:50.6
Natakot ako siyempre.
23:52.6
Ibig sabihin pala kung tamang hinalan ni Mama ay hunted na ang dati naming bahay Papa Dudut.
23:59.2
Baka nga pinamamahaya na yun ng kung anong nila lang.
24:02.6
Kasi matagal din namin iyong hindi natirhan at hindi na nabibisita.
24:07.8
Kumbaga kung wala sana kaming ipapagawa sa bahay namin na bago ay hindi pa kami babalik doon.
24:13.8
Kinagabihan Papa Dudut sa hapunan ay napag-usapan namin ang kakaibang na experience namin ni Mama kahit pala si Papa ay iba na rin ang pakiramdam sa bahay na yon, Papa Dudut.
24:25.5
Akala niya raw noong unay naninibago lamang siya pero nagtataka siya kung bakit parang kapag nasa lumang bahay namin siya ay ang bigat sa dibdim niya
24:33.8
at may mga pagkakataon din daw na kung minsan ay parang may nakatingin palagi sa kanya kahit na wala naman siyang kasama.
24:42.0
Iyon nga lang ay nagkamali.
24:43.8
Hindi kami ng pagkwentuhan ng bagay na yon na nandun si Polo.
24:48.6
Mas lalo tuloy siyang natakot.
24:51.4
Ang sabi ko na lamang ay wala siyang dapat na ikatakot kasi kasama namin siya ni Roy sa kwarto abos ay nasa gitna pa siya namin.
25:02.1
Kaya walang makagagalaw na multo o kung anong nilalang sa kanya.
25:06.4
Nang natulog na kami ng gabing yon ay ramdam ko ang takot ni Polo kasi kontodo ang siksik niya sa amin ni Roy.
25:12.5
Ang gusto pa nga niya ay bukas ang ilaw kapag matutulog kami pero ang sabi ko ay hindi ako makakatulog kapag may nakabukas na ilaw.
25:21.0
Ang ginawa na lang namin ay binuksan na lang namin ang ilaw sa may sala.
25:25.4
Pagkatapos ay binuksan ko ng kaunting yung pinto ng kwarto namin para may kaunting liwanag na papasok sa kwarto.
25:32.4
Nagpaalam naman ako kay mama na ganun ang gagawin namin at pumayag naman siya.
25:36.8
Kung yon daw ang makakabawas sa takot ni Polo ay walang problema.
25:42.5
At yun kay Polo ang ganun na may kaunting liwanag.
25:45.6
Sa akin ay okay na rin para naman hindi masyadong matakot ang bunso namin.
25:50.2
Ang ginawa ko na lang ay tinakpan ko na lamang ng kumot ang mata ko para kunwari ay madilim talaga.
25:56.1
Naging okay ang gabing yon.
25:57.9
Walang kahit na anong kakaiba o kababalaghan na nangyari.
26:01.7
Kaya kinabukasan ng umaga ay sinabi ko kay Polo na wala na siyang dapat na ikatakot kasi wala namang nangyari na masama nang nakarang gabi.
26:09.5
Nag-request ako na baka pwedeng wala na talagang ilaw.
26:12.5
Kapag matutulog kami pero hindi pumayag si Polo.
26:16.7
Sa totoo lang kasi nahirapan akong makatulog ng gabing yon.
26:20.7
Wala na akong nagawa kasi medyo spoiled talaga si Polo sa amin dahil bunso siya.
26:25.5
Alam ko rin na kapag pinilit ko ang gusto ko ay kinamama at papa na siya lalapit.
26:30.5
At kapag ganun ay mas lalo akong walang magagawa sa gusto ko.
26:35.0
Kinagabihan ay late na naman akong nakatulog dahil ganun pa rin ang setup namin sa kwarto.
26:42.2
Bukas ang ilaw sa sala tapos ay nakabukas ng kaunti yung pinto ng kwarto kung saan kami natutulog na magkakapatid.
26:49.3
Siguro ay mag-aalauna na ng madaling araw ako nakatulog ng gabing yon papadudot.
26:54.4
Naging tuloy-tuloy ang tulog ko dahil na rin siguro sa sobrang antok.
26:58.3
At nagising ako ng bandang alasais ng umaga.
27:01.6
Sa aming magkakapatid ay ako ang talagang maaga na magising dahil meron akong trabaho.
27:07.0
Pero palagi naman na magkakasabay kaming kumain ng breakfast.
27:12.2
Ano palang ginagawa mo nung madaling araw?
27:15.2
Tanong sa akin ni Roy.
27:17.3
Ah madaling araw?
27:19.7
Tulog na ako noon.
27:21.5
Ano pa bang gagawin ko?
27:23.4
Ang natatawa kong sagot.
27:27.4
Nakita kita na nakatayo sa may pinto ng kwarto.
27:30.7
Parang may sinisilip ka.
27:32.7
Hindi na kata tinawag kasi inaantok pa ako noon.
27:37.1
Gusto ko sanang sabihin na hindi ako tumayo sa may pinto ng madaling araw pero naalala ko.
27:42.2
Na nandun si Polo at baka magbigay pa ng takot sa kanya ang pagsabi ko na baka hindi ako ang nakita ni Roy.
27:49.9
Kaya hindi ko na tinuloy ang sasabihin ko dapat.
27:53.3
Baka kasi ang mangyari talagang ipilit ni Polo na buksan na ang ilaw sa kwarto kapag matutulog kami sa gabi.
27:59.8
Mas lalo akong mapuperwisyo kapag ganun ang nangyari papadudot.
28:04.5
Napag-usapan namin ng mama ko ang nangyari kay Roy.
28:07.8
Parehas kami ng hinala na hindi ako ang nakita ni Roy.
28:10.3
At meron lang gumaya sa akin.
28:13.2
Kagaya yun ang na-experience namin ni mama.
28:16.6
Ang sabi ni mama ay medyo natatakot na siya.
28:19.5
Kung pwede nga lang daw sanang madaliin na ang kailangan tapusin sa bahay ay ginawa na niya para makaalis na ulit kami sa bahay na yon.
28:27.3
Wala rin naman daw kaming ibang malilipatan.
28:30.2
Hindi raw praktikal na umupa kami dahil ilang buwan na lang ay matatapos na yung ginagawa sa bago naming bahay.
28:37.5
Wala kaming choice.
28:38.8
Kundi ang mag-stay sa luma naming bahay kahit pa merong kababalaghan na nangyayari doon papadudot.
28:46.5
Ang isa pa sa kinakatakot ko ay baka hindi lang pagpapakita ang kayang gawin ng mga kasama namin sa bahay.
28:54.7
Baka kasi kaya nilang manakit o kaya ay yung level na sumasabi sila sa tao.
29:01.1
Siyempre kapag ganun ang nangyari ay ibang usapan na yon.
29:04.6
Ilang araw at gabi pang lumipas na okay naman at normal na ang lahat.
29:09.2
Nagdasal ako na sana ay last na yung nangyari kay Roy.
29:12.4
Sana'y wala nang susunod na mangyayari na mas lalong magpapadagdag ng takot namin.
29:18.8
Hanggang isang gabi nagulat ako kasi biglang sumigaw si Polo habang natutulog ako.
29:24.2
Isiniksik niya ang sarili niya sa akin at nalaman ko na natatakot siya.
29:29.8
Bakit? Ano nangyari sa'yo Polo?
29:32.3
May pag-aalala kong tanong kay Polo.
29:34.9
Si mama nakita ako.
29:37.3
Umiiyak na sabi pa ni Polo.
29:38.5
Ano wala naman si mama eh? Turan ko.
29:43.1
Nandito siya kanina sa kwarto natin si mama pero hindi siya si mama.
29:47.8
Nakangiti siya sa akin. Nakakatakot siya kuya. Kamukha siya ni mama.
29:52.9
Patuloy naiyak ni Polo.
29:55.6
Nananaginip ka lang. Huwag ka nang umiyak. Panaginip lang yon.
29:59.6
Pagpapakalma ko kay Polo.
30:01.8
Mabuti na at tumigil din sa pag-iyak ang kapatid ko Papa Dudut.
30:06.1
Nakatulog na rin siya after ng ilang minuto.
30:08.5
Ako naman ay nawala ang antok dahil sa nangyari.
30:13.8
Pakiramdam ko kasi ay iniisa-isa na kami ng kung ano o sinong nasa bahay namin.
30:19.1
Hindi na yung normal at dapat na kaming mabahalang lahat.
30:22.4
Ang problema ay first time naming maka-experience ng gano'n kaya wala kaming ideya sa kung ano nga ba ang dapat namin gawin para matigil na yon.
30:32.3
Ako na ang nagkwento kay mama ng nangyari kay Polo.
30:35.1
Kahit siya ay wala pa rin alam na solusyon kundi ang magtiis.
30:38.5
Kaming lahat sa kababalaghan na nangyayari.
30:41.4
Kahit si Papa ay gano'n din ang naisip na pwede namin gawin.
30:45.3
Pakiramdam ko ng time na yon ay hopeless na kami.
30:48.6
Imbes na feeling safe ako kapag nasa bahay ako ay iba na ang nararamdaman ko Papa Dudut.
30:54.8
Pakiramdam ko anytime ay may hindi magandang mangyayari lalo na sa gabi kapag matutulog na kami.
31:01.8
Ang hirap pa naman kapag tulog ka kasi hindi ka aware sa nangyayari sa paligid mo.
31:06.5
Maari kasing samantalahin yon.
31:08.5
Nang mga kasama namin sa bahay na hindi tao na gawang kami ng hindi maganda kung meron man silang balak.
31:16.2
Ang sabi pa ni mama kung totoo daw ang hinala niya na merong naninirahang elemento o kaluluwa sa bahay namin ay baka inaangkin ng mga yon ang bahay namin.
31:27.9
At baka kaya raw namin naranasan ang kababalaghan na yon ay para matakot kami at umalis.
31:34.0
Malamang daw ay gusto naman ngayon na umalis kami kahit pa ang totoo ay amin pa rin.
31:38.5
At baka kaya raw namin naranasan ang kababalaghan na yon ay para matakot kami at umalis kami kahit pa ang totoo ay amin.
32:08.5
Ang nangyari tuloy ay hindi na nakakatulog si Polo ng patayang ilaw sa kwarto.
32:14.5
Hindi na rin siya pumayag na bukas yung ilaw sa sala tapos ay nakabukas ng kaunti yung pinto ng kwarto.
32:20.8
Ang gusto na niya ay bukas talaga yung ilaw sa kwarto.
32:24.4
Hindi naman naaari sa akin ang ganon kasi hindi talaga ako nakakatulog ng bukasang ilaw.
32:29.7
Yung kaunting liwanag nga lang ay hirap na hirap na ako.
32:33.4
Ako na lang ang nag-adjust at sinabi ko na sa may sana na lamang ako matutulog.
32:38.5
Tapos si Polo at Roy na lang sa kwarto.
32:41.3
Buksan na lang nila ang ilaw sa kwarto tapos ay patay sa sala.
32:45.0
Alam ko na risky ang ginagawa ko kasi wala akong kasama doon.
32:49.0
Pero mas okay na yon kesa naman doon ako sa kwarto tapos ay hindi rin ako makakatulog.
32:54.0
Maapektuhan kasi ang pagtatrabaho ko kapag wala akong maayos na tulog papadudut.
32:59.0
Kaya magtitiis na lamang ako.
33:01.8
Sa unang gabi na natulog ako sa sala ay nagdasal muna ako bago ako pumikit.
33:06.9
At wala naman ako na eksperyente.
33:08.5
At wala naman ako na eksperyente na kakaiba o nakakatakot.
33:11.1
Sa may sahig ako natutulog ng time na yon.
33:13.7
May latag ako na manipis na kutsyon.
33:16.1
Hindi kasi ako kasha sa upuan ang namin naggawa sa kawayan kasi maiksiyo on.
33:23.3
Sa pangalawa at pangatlong gabi ay normal pa rin ang pagtulog ko sa may sala.
33:28.5
Kahit paano ay nagiging kampante na ako.
33:31.5
Medyo naiisip ko nang tapos na ang kababalaghan sa luma naming bahay.
33:36.0
Nakatulong sa akin ang pag-iisip ng ganoon para kailangan ako magkakataon.
33:38.5
At kahit pa paano ay mabawasan ang takot na aking nararamdaman.
33:43.3
Siguro kapag lalo akong nag-iisip ng hindi maganda o negatibong bagay ay naa-attract ko yon.
33:50.2
Nang akala ko ay okay na ang lahat.
33:53.4
Pero hindi pa pala papadudot.
33:56.0
Sa pang-apat na gabi ko sa pagtulog sa sala ay doon na nangyari ang nakakatakot na kaganapan.
34:02.1
Hinding-hindi ko makakalimutan ang gabing yon dahil doon talaga nasubukan ang tapang at pananampalataya ko sa Diyos.
34:09.2
Kagaya ng nakasanayan ko bago ako natulog ay nagdasal muna ako.
34:13.7
Umiga na ako pagkatapos at pumikit.
34:16.9
Dahil sa medyo kampante na ako na tapos na ang kababalaghan sa luma naming bahay ay mabilis akong nakatulog.
34:24.2
Saka sobrang dilim kasi talaga kaya nakakatulog agad ako.
34:29.6
Sa gitna ng aking pagtulog ay nag-sleep paralysis na naman ako.
34:33.7
Yung nagising ako pero hindi ko maibukas ang mata ko at hindi ako makagalaw.
34:38.5
Sa pagkakataon na yon ay meron akong naramdaman na mabigat sa aking dibdib.
34:43.2
Parang may kung anong mabigat na bagay sa aking dibdib.
34:47.4
May bagay na nakadaggan sa akin na nagpapahirap sa aking paghinga.
34:53.3
Hanggang sa nakikita ko na naman ang paligid ko kahit nakapikit ako.
34:58.1
May nakita ako na laki na nakaupo sa dibdib ko at nakatingin siya sa akin.
35:02.0
Wala siyang muka.
35:03.4
Pero base sa suot niyang damit ay alam kong siya ako.
35:07.3
Kapareho ko kasi.
35:08.4
Kasi siya ng suot na damit ng gabing yon.
35:11.4
Pabigat siya ng pabigat.
35:13.5
Kaya mas lalo akong nahihirapan na huminga.
35:16.8
Natatakot at natatarantana ako ng oras na yon.
35:19.6
Gusto kong sumigaw pero hindi ko magawa.
35:22.6
Kung nakakatakot na yong makita ang kamuka ng ibang miyembro ng pamilya mo,
35:27.4
ay mas nakakatakot pala kapag sarili mo na ang nakita mo.
35:31.3
Ang pinagkaiba nga lang namin ay wala talaga siyang mukha papadudot.
35:36.3
Puro balat lang yong nasa mukha niya.
35:39.9
Ang pakiramdam ko ng time na yon ay mamamatay na ako.
35:44.5
Kahit kasi anong gawin at isipin ko ay hindi ako nagigising.
35:49.2
Mabuti na lamang sa awa ng Diyos ay ginising ako ni Mama.
35:53.6
Narinig niya pala ako na umuungol kaya pinuntahan niya ako
35:57.0
at tinignan niya kung ano ang nangyayari sa akin.
36:01.4
Binabangungot yata ako Mama.
36:04.3
Nakita ko ang sarili ko pero wala siya.
36:06.2
Nakita ko ang sarili ko pero wala siya.
36:06.3
Nakita ko ang sarili ko pero wala siya.
36:06.4
Nakita ko ang sarili ko pero wala siya.
36:06.4
Nakita ko ang sarili ko pero wala siya.
36:07.1
Nasa ibabaw ko siya kaya hindi ako makahinga.
36:10.6
Sabi ko kay Mama matapos niya akong painamin ng tubig.
36:14.1
Doon ka na muna matulog sa kwarto namin ng papa mo at baka maulit pa yan.
36:19.1
At sa susunod na gabi ay magkakasama na dapat tayo sa isang kwarto.
36:24.8
Baka hindi lang sayo yan mangyari.
36:27.1
Kinakabahan ako ang tunon pa ni Mama.
36:30.7
Mabuti pa nga po para kahit papaano'y mabantayan natin ang isa't isa.
36:36.3
Sana talaga ay matapos na yung ginagawa sa bahay natin para makaalis na tayo dito.
36:40.8
Hindi na talaga ito yung dati nating bahay ma.
36:43.7
Ang dami ng hindi maganda na nandito simula nang umalis tayo.
36:49.2
Sobrang laki ng pasasalamat ko sa Diyos.
36:51.9
At sa nanay ko ng time na yon, Papa Dudot.
36:54.4
Akala ko talaga ay huling tulog ko na yon at hindi na ako magigising.
36:59.0
Nang mga sumunod na gabi ay doon na kami natulog lahat sa kwarto ni Mama at Papa.
37:03.5
Kahit medyo siksikan kami ay ayos lang.
37:06.3
Ganun na ang naging setup namin hanggang sa matapos ng mga ginagawa sa bago naming bahay.
37:11.5
Sa wakas ay nakalis na rin kami sa luma naming bahay, Papa Dudot.
37:15.3
Pero pinabless pa rin namin yon ni na Mama at Papa para maalis na ang mga nakatira doon na hindi tao.
37:22.0
Simula rin noon, once a week ay nagpupunta si Mama sa bahay na yon para kahit papaano'y hindi yon matatawag na abandonado.
37:29.3
Yun nga lang sa paglipas ng mga taon ay napabayaan na rin namin ang bahay hanggang sa may isang malakas na bagyo.
37:34.9
Ang dumating at nagiba ang malaking parte ng luma naming bahay.
37:39.5
Pinagiba na namin yon dahil mas malaki ang magagasos kapag pinaayos pa.
37:44.4
Kaya ngayon ay bakanting lupa na lamang yon, Papa Dudot.
37:48.4
Wala pa kaming plano kung ano ang gagawin namin doon.
37:51.3
Hindi na rin namin alam kung nandun pa rin ba sa lupa namin ang mga nilalang na gumagambalan sa amin na may kakayahan na gayahin kami ng pamilya ko.
38:00.3
Pero sana naman ay wala na.
38:03.4
Sana ay umalis na sila.
38:04.9
Noong pinabless namin yon, o kaya noong nagiba ang luma naming bahay.
38:09.7
Ang buhay ay mahihwaga.
38:16.3
Laging may lungkot at saya.
38:22.6
Sa Papa Dudot Stories, laging may karamay ka.
38:29.7
Laging may karamay ka.
38:34.9
Mga problemang kaibigan, dito ay pakikinggan ka.
38:45.6
Sa Papa Dudot Stories, kami ay iyong kasama.
38:56.1
Dito sa Papa Dudot Stories may nagmamahal sa iyo.
39:21.1
Mga problemang kaibigan, dito ay makikita ka.
39:21.8
Sa Papa Dudot Stories, kami ay iyong kasama.
39:24.8
Papadudot Stories ay meron.
39:24.9
Ikaw ay hindi nag-iisay.
39:25.3
Mga problemang kaibigan, dito ay may karamay ka.
39:25.3
Papadudot Stories.
39:25.4
Ma'am ang kasama!
39:25.5
papadudut stories ay meron.
39:25.6
Papadudut Stories.
39:26.1
Papadudut Stories
39:27.7
Papadudut Stories
39:35.5
Papadudut Stories
39:56.1
Papadudut Stories
