Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Adobong tahong sa gata naman nga ho ang lulutuin natin ngayon for today's ulam at nangkako'y makatikiman lamang ng masarap-sarap.

Kaninang umaga, meron nga palang naglalako dito sa may amin itong mga isda at saka tahong at kako nga niyang maiba-iba naman at nang makatikiman lamang ng masarap-sarap.

Ery nga niyang binili ko yung tahong.

140 pesos nga pala ang kilo nito dito sa may amin.

Ayan nga net bumili lamang ako ng mahigit dalawang kilo.

Madalang pa nga siguro sa patak ng ulan kung kami makapag-ulam na rey at sa palagay ko nga niya pa dalawang beses ko pa nga lamang makakapagluto ulit ng ganito.

Hinugasan ko nga lamang muna ng maigyaring mga tahong at pagkatapos ay papakuloan nga lamang natin yan ng mga ilang minuto.

At sa pagpapakulo naman ito, ayan nga net nilagay ko lang muna diyan yung tahong at pagkatapos ay nilagyan din ng tubig.

Ilang minuto lang natin yung papakuloan hanggang sa bumuka.

At habang nagpapakulo naman ako diyan, ay kakao nga niya magagayat na rin nga ako nito mga pangsami at pangrikado na gagamitin natin sa pagluluto.

Aadubuhin ko nga lamang pala rin mga tahong kaya naman nagayat lamang ako diyan ng bawang, sibuyas at saka ng luya.

At eto nga at makalipas ng ilang minuto nung nakuluan na at bumuka na rin nga itong ating mga tahong ay hinango ko na din muna at pinalamig ng kaunti.

At eto nga kapag hindi na masyadong mainit ay tinagtag ko nga lamang yung pinakang laman dun sa shell at yun nga lamang yung ating alutuin.

Sa dalawang kiluhing tahong nga rin lahat yung nakuha ko at ayan na umpisaan ko na nga din pala yung pagigisa.

Aadubuhin ko nga lamang pala rin sa gata kaya naman nagisa nga lamang ako diyan ng bawang, sibuyas at saka ng luya.

Dini nga sa amin ay napakahilig talaga sa mga ginataan pero hindi naman kami ganun kahilig sa mga hanghang kaya naman siling berdingan lamang pala yung ilagay ko diyan.

At ayan pagkatapos ko ang magisagisa ay sinunod ko na nga din kaagad ilagay itong mga tahong.

Nagdagdag naman ako din ng mga kaunting pampalasang sangkap katulad ng asin lamang at paminta.

Dini nga din sa amin ay hindi kilala yung garining ulam at may minsan minsan nga lamang din kami makakain ng garini at palibahas nga din medyo mahal din yung kilo ng ganito.

At ayan naglagay na rin nga pala ako diyan ng toyo, kaunting asukal na pampabalansin ng tamis at alat at pagkatapos ay naglagay na rin nga pala ako ng suka.

Puro tantyameter nga lamang yung paglalagay ko diyan at pagkatapos ay sinunod ko na nga din pala ilagay itong kakang gata o yung malapot na gata.

Eto talaga yung mga simpleng ulamin pero paniguradong mapapatao bang isang kaldero mong kanin sa sarap.

At sabi nga diyan nung asawa ko ay ilagyan din daw namin ng kaunting sili na maliliit at hindi naman daw yun masyadong maanghang para mayroon lamang kaunting sipa.

At ari na nga ho man din umuusok-usok pa, amoy pa lamang, e talaga namang nakakagutom natin.

Eto na nga po, luto ng ating adobong tahong sa gata.

Ay minsan pa nga mga maray, subukan nyo din yung garining luto sa tahong at panigurado akong mapapa-unlerise kayo at talaga namang napakalinam nam nga niho.

At ari na nga ho inasabi, kain na kita mga mawe. Thank you po Lord sa lahat ng blessings.

At pagkatapos ko nga rin kumain diyan, e dumiretso nga pala ako dito sa asawa ko, dito lamang sa may taas-taas na lugar namin at nagsukat nga pala dito nung lote na nabili namin.

Eto nga at pagkarating ko din e, tapos na rin pala magsukat at pinapakita niya na nga sa akin yung mga tanda kung hanggang saan lugar lamang kami.

At ngayon nga ako, alam ko na rin kung ano yung ibig sabihin ng PS, yung pala private sorbet.

500 square meter nga pala itong nabili namin dito at talaga namang sobrang saya ng puso ko at nakakakilig nga na kahit pa pano ay unti-unti na kaming nakakapagalit.

Pundar, na kahit pa pano nga yung pagod, puya at pagtitiis at hirap ko ay kahit pa pano ay nagbubunga.

Dati-dating ay pinagpipray ko lang na ako kahit sana maliit na lote na makapagtayo man lamang kami ng bahay ay makabili kami.

Pero tunay nga na mabuti talaga ang Panginoon at alam niya kung ano ang mas makakabuti para sa atin.

Hindi ko nga lubos sakalain na makakaya na namin ngayon na makabili ng ganito at talaga namang maliit nga lamang yung hiling ko sa Lord pero binigay niya ako ng ganitong kalawa.

Hindi naman nga ito masyadong malawak pero para sa amin ay malapad na nga ito.

Tua talaga namang napakaganda nitong lugar.

Isa din talaga kung bakit nagustuhan ko nga itong lugar na ito ay napakaganda nga nino paligid, tahimik at saka yung likod nga niya ay palayan.

Napatalo na lang talaga ako diyan sa tuwa at hindi ko pa rin talaga lubos sakalain na ipapagkalob nga ito ng Lord para sa amin.

Kinikilig talaga ako diyan at parang naluluhan na nga ako sa labis na kagalakan at hindi ko pa rin talaga maisip na amin na nga talaga ito.

Kaya sobrang thankful and grateful talaga ako sa Lord sa lahat ng mga biyaya at pagpapala niya sa aming buhay dahil apart from Him, I am nothing.

And for now, praying kami sa Lord, in God's perfect time, ipagkalob din niya sa amin yung pangarap namin ng sariling bahay.

And fast forward, eto naman nga niya at maahon pala kami ngayon ng bundok at ahanguin na namin yung aming uling na bao doon, yung pinagkupras na namin itong nakarang araw.

Kasama din nga pala namin dito itong mga kapatid ko at sinama pa nga yung kanilang mga diyowa tapag tulong nga daw maghangon ng uling.

At magatanim-tanim din nga niya po pala kami nito mga ilang prasong puno ng lukban.

At kakawin maganda din nga niya kapag nagsibunga na pagdating ng araw.

At ayun na nga, bago pa rin kami makarating dun sa lupa namin sa bundok ay may ilang minuto din nga niya ng lakbayin.

At ayan, pinangko na nga niya din si Ati Kuning at medyo malayo-layo nga niya at maputik din.

At pagkarating na pagkarating din nga niya namin dito, eto nga net, inumpisa na din nga namin na maghangon ngayon itong mga uling na bao.

May tatlong arawin na nga rin nakasalang din niya at nga ngayon ngayon pangalamang namin ari ahanguin.

Bale, akaunti din lang naman aring uling na bao at kakawin pansarili din lang namin at panggatong.

Kakaumbi sa pangalaang namin din eh, bigla namang pumatak ang ulan.

Kaya namang kakawin nga din niya kay Ati Kuning isumilong muna kita din eh sa ilalim ng koprasan at nang hindi kita mabasa.

At arin na nga ko pala at si Phillip, yung boyfriend ng kapatid kong si Ara, ang tagapala namin din eh sa uling na bao.

Kakawin nga niya dahan-dahan otoy at baka maduro.

Napakaganda din nga rin yung panggatong na ring uling na bao at talaga namang napakalingas nga rin yung apoy.

Na alala ko nga rin yung mga bata pa kami, garining-garining nga rin yung trabaho namin tuwing Sabado, yung nag-auling nga rin kami ng bao at nag-ahangu.

At minsan din nga rin hindi lamang bao yung inauling namin, kundi nga rin yung mga malalaking punong kahoy.

Tunay ka nga rin na minsan madi inasukuan ko na yung pag-ahangu ng uling at talaga namang napakasakit sa kamay at paso-paso man din at darang na darang pa rin sa apoy.

Abay minsan pa nga rin nun ay nakakatamad talaga mag-ahangu ng uling at palibahan sa baga namin sa hirap nga rin ng buhay ay hindi pa man din ahangu ay naiutang na nga rin agad yung kabayaran.

Abay kung sakwan man din na ika ng matatanda ay nabilang na nga agad yung sisiwa hindi pa manapis ay yung itlog.

Ay sa madaling sabi man din ay nakuha na nga agad yung pinakang kabayaran ng isang sakong uling hindi pa man nakakaputol ng puno.

Ay kako man din anong agawin ay talagang gayon ng buhay.

Abay kahit anong trabaho man din basta mapapagkwartahan at marangal ay kami nga na isigalput agad yan nung waraw.

Abay naalala ko man din ang presyo lamang ng garing isang sako nun ay 150 pesos at minsan pa nga na isang daan ay talaga namang anong pagkakahirap.

Tunay ka nga namang hindi talaga biro ang paggagawa ng garing uling at talagang dugot pawis din ang puhunan bago pa nga na rin maisilid sa sako.

At ayun na nga mataas na kalahating sako din naman yung nahangu namin uling din hinabao at kako ay aripang gatong lamang namin at pansarili sa bahay.

At pagkatapos naman namin di yan maghangon ng uling kami nga na nagpasungkit din na rin mura at kako ay pantawid uhaw at talaga namang kako yan ang pagkakatamis ng sabaw.

Itinanim na din nga pala namin itong mga dala-dala namin ilang pirasong puno ng lukban di nila mang sa may pinakang tabi-tabi.

Puro baded nga pala itong mga puno ng lukban kaya naman mababa nga lamang ito kapag nagsilakihan pero grabe mamunga talagang napakadami.

Meron nga din kami isang kapatira na si Brother Jess na meron nga din puno ng ganitong lukban.

At kaya nga kami naisipan namin magtanim ng ganito at yung kanyang aning puno dun sa may tabi niyang bahay ay hindi nga ninawawala ng buonga.

Nagpapun lang nga kami sa Jess sa kanya ng ganitong punong lukban at ang makapagtanim-tanim din nga at talaga namang anong pagkakasarap ay anong pagkakatamis.

Excited na nga niya akong mamunga kahit kako ay medyo matagal-tagal pa yun.

Abaay ka akong mandi maigi na rin yung mayaasahan kapag dating ng panahon at siguradong ikaw ay merong aanihin.

At ayun na nga pagkatapos namin din yung maghangon ng uling at magtanim-tanim ng mga ilang punong lukban ay di umuwi na rin kami.

And yun lamang muna for today's video. Maraming salamat po sa inyong pananood. God bless!