📌Official FB Account 💯 https://www.facebook.com/techramFB 💯 https://www.facebook.com/manalastasRamil 👋ATTENTION👋 📌Mag Ingat po sa mga Scammer at Fake accounts po sa FB 📌Paalala po na HINDI po kami hihingi ng ano mang impormasyon po ninyo o mag memessage para HUMINGI O MAG SOSOLICIT. 📌Ngunit sa mga nais pong mag pa abot ng pagmamahal sa ating mga kababayan, tanging sa Official FB account lang po tayo makipag ugnayan. Thank you for your support kaTechRam! and Dont forget to SUBSCRIBE! 👉https://youtube.com/techramvlog 👉TechRAM Kids: https://youtube.com/techramvlog Join this channel to get access to perks: https://www.youtube.com/channel/UC3gu7p27dis86qsoizzMgMg/join #TechRAM #LifeLesson #OFW

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Ngayon eh gusto niyang maano eh nung ang mga anak niya eh hinihimatay, may sakit, wala yung nanay nila.

Hindi man lang na inaasika so nakakaawa naman po. Ngayon babalik siya. Bakit siya babalik? Kasi may tumulong sa mag-ama.

Hindi pwede. Kasi natiis niya nga eh na gano'n yung mga anak niya eh.

Sipin mo sa kalsada, hinihimatay po ilang beses tatlo.

Kung tatanungin ko kayo kung babalik siya gusto niyo ba? Kuya Mark dyan?

Oo, hindi na po pabalik niyo.

Bakit?

Kasi mga walang galing eh. Lagi po itong piyapano, piyapagalitan.

Ah.

Ah, good morning po.

Ayun. Nalinis na.

At papano, tatanggalin na lang natin yung ibang mga kalat.

Good morning.

Ayun, okay na. Nakabit na.

Amaglas kayo. God bless.

Ayun.

Nakakapagsalita na daw sabi ni Bunso.

Lagay ko lang ito ha.

Mike ito, Mike.

Tay,

kumusta yung tulog?

Aras naman po.

May dala akong pang ano...

May dala akong pang ano...

May dala akong pang ano...

Ay, hindi pa kayo kumain?

Ay, hindi pa kayo kumain?

O, magkano kayo?

Tay, ito ugasan nyo para ano...

O, kumain ka ng ano,

para lumakas ka.

O, kumain ka ng orange.

O, kumain ka ng orange.

Bunso.

Tay, apple. O, yanan yung apple.

Para makakain sila ng prutas.

Ito, mag-aasan nyo ito.

Ito, mag-aasan nyo ito.

Slice mo, Tay.

Meron po kayong ano dyan?

Chilyo ko po nasa palengke po.

Okay, alam ko, chilyo.

Okay, alam ko, chilyo.

Oo.

Napansin ko po yung

laway niya, naglalaway siya.

Ganun po talaga siya.

Ah, okay.

Pagka walang sumpong,

okay naman po, hindi naglalaway.

Hindi po naglalaway yan.

Mga ilang araw po bago mawala yung

paglalaway niya?

Mula nung ano po,

mula nung ano po,

hindi na yun, kapag kahapon, may siyang araw,

mawala na po yan.

Basta nakapag-recover na po siya.

Basta nakapag-recover na po siya.

Okay, kain muna kayo.

So,

hindi pa pala sa akin pala.

Mas mabong,

mas matalino pa pala sa'yo gagamitin

sa mga akong

dapat na naano eh.

Sa dapat na ano?

Mga paggagamitin ko

na hindi nagsisira.

Ito din ang ano ko dyan.

Stepping ko.

Dati po eh, wala dati po

sa isip ko.

Pagkakabig.

Lagi pong

nagwawala, naggagalit.

Bakit?

Wala mo dyan.

Nag-iiba-iba po yung isip ko eh.

Pumalis ako.

Kala mo.

Kasalita po minsan ko sa'yo eh.

Gumagawa ka na

ng stories sa ginagawa mo.

Ibig sabihin nga

ibig tatawag mo sa'yo.

Puyo ang gagagapot eh.

Pero ibang tao pa tala yung

kagusto mo tala yung kasamahan eh.

Mas gusto mo pa daw

kasamahan yung ibang tao.

Lado.

Ikaw nga kayong palaging gado eh.

So ganyan lang ang buhay niyo.

Kasi hindi kayo nag-aaral.

Ganyan lang ang buhay niyo.

Kasi hindi kayo nag-aaral.

Yan nga lang po yung tala yung

mga kasipaga sa pag-aaral po eh.

Yan nga lang po yung tala yung mga kasipaga sa pag-aaral po eh.

Makasipagay niya lang po sa pangangang

pagkagagala-gala eh.

Saan saan saan.

Wag kasing matigas ang ulo.

Wag kasing matigas ang ulo.

Ano yung gusto mong baguhin

sa kapatid mo?

Ang bunso.

Eh gabon me.

Para maiging maayos na yung kanyang

kalagay sa pagkagagamit

niya sa ano eh.

Sa sarili niya.

Eh pero sa

pagkakuling-kuling na talaga yung

pagsisisi.

Eh video po yung dati.

Yung isip niya

nasiraan.

Nasiraan dito.

Nasaan?

Nasaan?

Paano nasiraan?

Dati po sinisipan niya po

yung pader.

Tapos sinagal na po siya.

Tapos kung ano naman po sinasabi.

Isang hapon lang tayo lang siya.

Tapos hindi po tumitingan.

Hmm.

Eh siguro dahil doon sa

sakit ni kuya mo.

Lagi po hindi lang sa panchon eh.

May nanonood na dono

tapos na duwende.

Hmm.

Alam mo yun eh.

Kaya talaga yun sa kabuti mo talaga ng pag-aaral.

Kesa

palagi ka nalang galalang galalang

kung sa sa sa sa mga mga kaano mo.

Kano-ano.

Hmm.

Magsipaga daw sa pag-aaral mo.

Ako bata pa lang kasi ako.

Eh naiisip ko rin sa sarili ko.

Pagka wala kang napag-aaral

sa pag-aaral mo ng kasipagan

kahit kailan, hindi ka talagang

makakatulong sa mga magulang.

Kasi yung

na mama po namin dito nakaban eh.

Bakit?

Kasi po lagi po ito iniiwan eh.

Hmm.

Dito pa lang po yung nakakalunan.

Binan?

Dito na dito na.

Diba wala daw dito pumunta.

Dito?

Kaya pala siguro hindi siya nakakapunta.

Matatakot po eh.

Hmm.

Pero parang hindi ni papa yun.

Binan palang mama mo?

Pero kung tatanungin...

Lagi po dito pupunta yung lalaki nun eh.

Hmm.

Yung kasama ni mama niyo?

Pagkasaalis po sila naman talaga.

Umaga po sila.

Pinasabihin niya na lang po talaga siya.

Tsaka napupunta lang po sa amin yun po.

Pagka tuwing Pasko lang po.

Hmm.

Tsaka nga bagong tao.

Kung tatanungin ko kayo kung babalik siya

gusto niyo ba? Kuya Mark dyan?

Hindi na po babalik mo.

Bakit?

Hindi na po babalik mo.

Lagi po itong kaya paano.

Kaya pagganitan.

Bata pang bata pa lang po kasi ako yun eh.

Eh yung kapatid ko po kasi nin eh.

Pinabayaan po kasi na

paggawa ka ako yun ay yung

pang-espesyal lang po eh.

Hindi nga sakit mo nga yun.

Sakit mo yun?

Naaalala ko pa rin ang ginagawa mo

sakin yun. Bata pa lang tayo.

Ano?

Ako napaka silunganin mo tayong mga

ginagagawa mo eh.

Eh bata pa, bata pa kasi siya nun.

Hindi niya pa alam.

Pagpo, pasensyaan mo na.

Si mama naman po kasi

pinabayaan-bayaan po kasi yung kapatid ko po na yun eh.

Kaya nagkaroon ako naman po.

Pero dati po hindi pa po ako na-experience

ng panamok pa lang po yun.

Ma-ease yung aking kalagayan po. Hindi pa po ako na nakakaganda.

Ayoko na si mama daw po ngayon.

Oo.

Okay daw po. Ngayon?

Oo.

Pupunta daw siya ngayon dito? Oo po.

Masige para makausap ko siya.

Pero ikaw

ayaw mong dito na?

Ayaw.

Pati nga po ito ayaw niyo. Pinapagalitan niyo.

Ayaw mo ba si kuya?

Ayaw si mama mo kuya?

Mamuyo dito? Oo.

Kaso nga na po eh.

Yan pa yung kagusto niyong talagang kasama po yun eh.

Ikaw?

Kahit kailan niyo wala ko pa talagang nagagaw

sa sakin mo talagang ng kabutihan.

Tay,

parang ang sakit naman eh.

Ang sa mama nila.

Masama yung loob nila kay mama po nila.

Mayigit limang taon na po kaming hiniwan eh.

Limang taon na?

Oo.

Ngayon lang po siya nagpakilita.

Parang makikagalit niya doon.

Oo.

Pero alam mo dati,

doon sa may mga Kapilapin ang kulongkapo pala tayo doon.

Kasi sabi sa akin ni padre doon sa aming

Kapilapin na iyon,

eh, dapat nga,

Magpasalamat pa tayo sa magulang natin, na ina.

Kasi kung di mo daw pinanganak kahit kailan daw,

huwag na tayo magtatayong ng galit.

Kasi kung di mo daw tayo pinanganak ng batang-bata pa lang,

tayo namulang isip pa lang.

Eh, dapat do'y sa kanyang pala daw tayo magpasalamat.

Dati nga po grade 7 eh.

Taso buwa pa sa grade 5 eh.

May tampo pala kayo kay mama niya?

Clorox, kahit buhusan ng Clorox yung mga alayong amoy.

Opo tayo.

Gano'ng kasama yung loob mo kay mama mo, 1 to 10?

Gano'ng kasama yung loob mo kay mama?

Eh, kasi bata pa lang kasi kami niyan eh.

Hindi wala na kami.

Batang-bata pa lang.

Hmm.

Sino nag-aalaga sa inyo kung wala si mama?

Papa po.

Kaso si papa niyo nagtatrabaho siya?

Oo po kami dalaw lang punayuan sa bahay.

Pero ano yung naalala mo, gano'ng kayo kabata nung umalis si mama?

1 taon pa lang po nung nito po.

Nasa 3 taon po po si papa.

Ah, kaya malinaw sa kanya yung ano nangyari.

Hmm.

Pero anong bang kasama niyo si mama niyo? Pinagluluto ba kayo?

Hindi po. Lagi pong may ino po nanigarilyo.

Mabisho po yan nung nasa loob pa po kami nandiyan niya.

Mabisho po yan eh.

Nung nasa loob ka pa nandiyan ng mama mo?

Kami po ang dalawa.

Ah, kanwento sa inyo.

Nanigarilyo po yan, tapos umiinom. Kaya siguro po na.

Oo.

Kaya ganito si kuya?

Ay, lapit ka daw dito.

Masaya ba kayo na nandito ako ngayon?

Inaharap po nga po kayo kagabi. Kala ko pupunta po kayo eh.

Naabang nga po kayo sa labas eh.

Ah, sorry ah. Kasi ano eh, ginapin na kami sa mission.

Ano po saan po ba kayo pumunta?

Sa, saan yan tay?

Sa, sa gawing San Miguel.

San Miguel ba?

Ah, meron din po kaming ano doon eh, kapatid.

Hirap din po sa buhay. Kasi di po namin alam sa bahay niyo.

Thank you, tay. Buti kay tatay may sukla eh. Kay Kuya August wala.

Ah.

Ako yan. May amang po bang ano po ba?

May mga piso lang po ba?

Pahito po yung susugat ko lang po doon. Hindi po malalangawang po eh.

Meron na.

Eto na, kuya.

May bilimbeta doy.

Ano to? Agasa.

Tatay naman, sobrang liit naman ng gulang.

Hahaha.

Ssss.

Alkohol.

Alkohol? Sakit yan.

Okay. Kaya-kaya ni Kuya mo yan. Matapang yan eh.

Hihihi.

Tsaka huwag niyong basta-basta hawakan yung mga sugat.

Huwag na hindi kayo nag-alkohol.

Ano tay?

Huwag mo nga ayaan na yung mga sugat mo.

Ayan oh. Kinakain ng langaw, ha?

Masakit yan sa bukong bukong.

Ay, ay, ay. Ayos ko. Sorry.

Hindi, dumudugo.

Hindi, ano to?

Beto dahil paglinis lang yan.

Hmm.

Para mas mabilis tumuyot, tay.

Maganda, direkta yun.

O, diba?

Ito pa oh.

Ay! Huwag mong didikit ito.

Pati sa tuwot ko lang. Ayan, mga patsik-patsing may ko na masakit yan. Makirot yan ah.

O, tay. Tignan niyo. Nagka-ano? Parang yung...

Nagdala po.

Oo. Okay lang.

Basta huwag nang ayaang malalangawin, ha?

Makirot.

Hindi niyo maiwasan ng langaw kasi malangaw dito. Sana niyo.

Ito ang malaki. Tay.

Masakit yan, tatay.

Hindi. Ano ko kasi ito eh. Parang...

Ano ko kasi ito eh. Pagka natumba na siya, wala na siya magagawa to eh.

Oo.

Wala naman siyang lakas na ayaan eh.

Tay, ang gasa po.

Ano? Wala pa yung pang-tape natin, kuya.

Tay, yung gasa na yan, lalagyan mo muna ng bula.

Hindi na, tay.

Ano po. Yun lang. Okay na?

Yan lang naman ang...

Meron pa po yan. Yung mga danteng niya po kami.

Tay, sa patingin.

Sa kabilang tuhod tayo.

Ito meron to?

Ayan, sa kabilang tuhod.

Wala naman ito.

Ito po?

Ayan, sa kabilang. Meron pa yun, o. Sa isang...

Ya, ya, ya. Ayan. Sa isang...

Sa tuhod din. Karungkarin, no.

Ito. Ito pong okay na, tay.

Ito okay na yun. Wala na yung tuyo na yun.

Okay na yan.

Okay. Yung importante yan, yung mga sariwa.

Lalagyan natin ako ng...

Makaintay na lang natin yung ano, yung tape.

Marunong ka daw magkanta.

Kanta ka muna habang iniintay natin yung tape.

Kaya sa...

Ay, sa sumagpagkakanta ko rin po yun,

dipermane sa akin ni Mama pala po.

Kasi yun po, makakatayin ko po yun sa

anap-anap ko ng Panginoon.

Sa anap-anap ko ng Panginoon Diyos po.

Sige.

Sa anap po yun, sa pagkakanta po rin.

Palakpakan muna natin si Kuya.

Ang mga ibon na lumilipad

Mahal ng Diyos di kumukupas

Ang mga isda na lumalangoy

Minamahal ng Diyos di kumukupas

Huwag ka ng malungkot

Kahit kailan di ka mamamang

Ang mga puso ko sa iyo

Ay mimamahal ng Panginoong Diyos

Ang gano'n po eh.

Ang gano'n eh.

Tay, tingnan niyo na mo.

Tinalo kayo ni Marjan, tay.

Okay lang po niyo.

Ito lang pala niyo yung kanta na yun.

Kaya hindi pa nga wala paasko.

Ano yun?

Di pa wala paasko.

Sige papasok tayo ulit sa ano?

Sa restaurant, no?

Oo po.

Gusto mo ba yan Kuya?

Diyan Ray?

Okay.

Bukas pala after ng check-up

Kakain tayo ulit ng masarap sa labas.

Hindi ka pwede.

Ha?

Hindi ka pwede.

Sa ano na nga lang?

Kakancel ko na nga lang yung lakad ko sa Manila.

Importante yung gusto niyang gumaling eh.

Dapat sa Manila kami bukas eh.

Pero unahin ko yun sa iyo.

Kasi di ba sabi mo,

Gusto mong gumaling at mag-aral.

Para sa kinabukasan mo.

Gusto mong gumaling at makapag-aral.

Para mabigyan mo ng magandang kinabukasan si Papa.

Tsaka yung kapatid mo.

Yun yung nagustuhan ko sa'yo.

Kaya dapat huwag magbago yun.

Ha?

Basta huwag magbago yun.

Promise mo sa'kin?

Promise?

Yung ganito.

Yan.

Yan yung promise.

Okay?

Magbabago yun.

Gusto mong gumaling.

Sige sabihin mo.

Gusto mong gumaling.

Sige sabihin mo.

Gusto ko pong gumaling.

Yun sinabi mo.

Papa, gusto mong kong gumaling.

At?

At sasarili ko pong pag-aaralan ko ng kabutihan ko po.

Okay.

Good job.

Excited ka na bukas Kuya Marjan?

Alis na tayo bukas.

Makikita na natin sa'yo yung doktora.

Sige, hindi nga po.

Sige, hindi nga po.

Ano ba yan? Sorry Kuya.

Bilhin na lang tayo ulit bukas para may stock kayo.

Mga ano lang, mga one week lang magaling na po yung mga yan.

Yan, may balita po na uwi si mama po nila.

Kailan po nagpasabi?

Ang akin lang po, kaya ko lang siyang pumunta rito.

Kasi po, sabi ko nga sa kanya, maliit pa lang kayo, maliit pa lang mga bata, pinabayaan mo na sila.

Tapos nung yung malaki na, saka kakasisipot dito.

Hindi man to kong inalagaan yan.

Kasama ko po sa palengke, yan talagang dalawa.

Kapag nagtatlet po ako ng baboy, nasa tabi ko.

Tapos pagkahap, hindi kami malasayas ng hapon.

Tapos kinabukasan naman.

Ang ginawa ko po, yung mga bata na ito, iniwan ko muna kasi magaling araw ko alis eh.

Bali, yan po pala yung nangyari, no, toy?

Nung umalis si mama nila, naiwan nyo silang dalawa pagka nasa trabaho po kayo.

Paano, paano yun, toy?

Kasi po, ang ginawa ko niyan,

alaw na plan ng gabi,

gigising na ako, magluluto pa ako.

Ito, dumididi pa yun eh.

Si bunso?

Yan.

Tapos eh, yung ano, yung,

ang bisbiro na yan, yung buti, yung gatas.

Para pagising niya, kukunin na lang niya.

Tapos ikaw, Mark Chan,

yung mga panahon na yun, yung pagising niyo siguro, wala na si papa niyo.

Wala na ako sa tabi nila.

Okay, ang hirap nga naman nung ano, tapos babalik po siya ngayon.

Kailan mo nalaman, bunso, na? Kanina mo nalaman na uuwi si mama niyo?

Wala pa niya niyo po.

Kaya...

Ah...

Eh baka naman may gustong ipaliwanag.

Ano po, ah...

Ako po, bilang gusto ko talaga, huwag na siyang umano dito sa mag-ama.

Pwede nito po kayo, ate.

Dito na po kayo.

Ngayon eh, gusto niyang...

Eh nung ang mga anak niya eh, hinihimatay, may sakit.

Wala yung nanay nila.

Hindi man lang na inaasika.

So nakakaawa naman po.

Ngayon babalik siya.

Bakit siya babalik? Kasi may tumulong sa mag-ama.

Hindi pwede.

Kasi natiis niya nga eh.

Na ganun yung mga anak niya eh.

Isipin mo sa kalsada.

Hinihimatay po ilang beses, tatlo.

Isipin mo yung ano niya, yung mukha niya.

Puro sugat.

Ano, Diyos ko, sabi ko.

Kawawa naman itong ano.

So pupunta siya dito.

Hindi man lang niya yung maglinis siya dito.

Yung asikasuhin niya yung ano niya.

Hindi po.

Yung pag ano kaya, ako po gusto ko.

Kaya po naghihiling ako na tulungan niyo silang tatlo.

Mag-aama.

Yung nanay, huwag na po siyang ano kasi.

Bakit?

Kasi may tumulong sa mga ano niya.

Sa kanya, saka siya pupunta.

Eh nung walang tumulong, inaano ba niya yung mag-aama niya?

Hindi.

Wala po siya.

Ramdam ko yung ano po niyo.

Ramdam ko yung sakit, yung malasakit.

Kasi ina kayo eh.

Kaya ramdam niyo yung ano nung hirap mo.

Ramdam ko, isipin mo.

Binubuksan ko yan sila dito.

Mag-aama, nakahiga.

Oo.

Tinitingnan ko yan sa gabi.

Sabi ko ah, eh minsan ito ah, alis na madaling araw.

Ititingnan ko yung dalawang bata.

Tulog pa.

Minsan naman pag magtitinda kasi ako, alas 5, alas 6.

Gising na to.

O, di ba may tindahan po diyan.

Magkakape kami ang dalawa.

Patitimpla ko siya ng maylo tsaka dalawang biskwit.

Siyempre po yan, dumalaki sunod.

Ang pag-aral na lang po.

Yun na lang po ang isipin niya bilang magulang siya.

Pinag-aral niya ba?

Alam mo po yan.

Kilala ko na po yan doon palang sa makapilapel.

Kasi po kaklase niya ang anak ko.

Ayan si Jojo po.

Hinahatid yung dalawang bata doon sa school.

Nag-umiiyak na umiiyak yan doon sa may court.

Kasi siyempre, siguro baka nagugutom, ganun.

Wala yung magulang nila.

Ngayon, ito si Jojo.

Bumapasok po yan tuwing umaga doon sa katayan ng bahay.

Katayan ng baboy.

Siyempre, pag uwi niya.

Pero kuya, bilib ako sa papa ni Anong kasi bakit?

Pag uwi pa po yan, maglilinis.

Sunod, magluluto ng ulam.

Pakakainin niya yung dalawa.

Minsan po, hindi niya masabi na nagagalit siya sa anak.

Kasi po, pagka sinumpong yan, pinupuntahan niya sa palingke.

Umurahin niya ng ganun.

Kahit pa paano, tatay siya.

Pinapahiya siya sa maraming tao.

Kaya, siguro napapagsabihan ni Jojo.

Lumayas po yan.

Pinayuhan ko siya.

Sabi ko, Be, puntahan mo si papa mo.

May rami siyang grocery.

Humingi ka sa papa mo ng sorry.

Sabi ko, humingi ka ng sorry kay papa.

Balikan niya dito.

Puntahan mo si papa mo sa palingke.

Pinuntahan niya.

Sumunod siya sa akin.

Di tuwang tuwa ako.

Ngayon, sabi niya sa akin,

Tita Leni, okay na.

Kinausap ko na si papa.

O, ayun, kinausap mo na pala.

Uwi ka na sa inyo.

Huwag ka nang umalis.

Sabi niya, o, sige.

Ngayon, lininis niya to.

Lininis niya. Tuwang tuwa ako. Luminis niya.

Pumunta siya doon sa labas.

Ate Leni, hugas na ako ng mga plato.

Sabi niya, naglinis na ako ng bahay.

Ay, salamat naman dyan-dyan.

Eh, ngayon, siguro,

kaya siya laging sinusumpong,

kakulangan na walang pambiling gamot,

kakulangan na ano.

Kasi ako po talaga,

tuwing araw-araw,

binibigyan ko sila ng,

pag wala silang pagkain.

Jojo, ah, umakyat ka lang sa bahay.

Bigyan kita lagi ng pagkain.

Siyempre,

kasi parang tingin ko sa kanila po,

kapamilya ko na eh.

Kasi po ako,

nung araw eh,

iniwan din kami ng magulang ko.

Kaya, ganun ang tingin ko sa kanila.

Kaya sana po,

tulad niyang babalik niyang nanay.

Para ano pa po?

Dapat noon pa,

na walang pang tumulong sa kanila.

Yun dapat ang tingnan niya.

Isipin mo yan, dalawa.

Palaboy-laboy sa kalsada.

Ito, maghapon,

halos nagmamalimustin kahit papano.

Oo, dapat hindi ganun.

Ngayon, pupuntahan niya.

Dahil daw may pumuntang vlogger.

Ay, hindi.

Kaya,

nalaman po niya?

Oo, nalaman niya. May nag-text daw.

Sabi ko naman,

huwag niya nang anuhin yung

mag-aaman niya kasi,

magagamot na.

Ano na, yung para makapag-aral.

Kasi,

ngayon na,

may tumulong na katulad sa'yo po,

nagpapasalamat po ako sa'yo talaga.

Wala po yung malit na bagay, ate.

Nakita niyo siya na,

na,

siguro ulog ng langit.

Na,

na,

na ano mo nang,

ganun nga doon nga siya na,

matay sa kalsada.

Natsimpuhan niyo.

Ang nagustuhan ko kay kuya,

kay Mark Chan,

gusto daw po niyang gumaling

at makapag-aral.

Yun ang lagi niya sinasabi sa akin.

Sabi niya,

Tita Leni,

gusto kong mag-aral.

O sabi ko,

hindi,

mag-ano ka doon,

iayaw niya po ako nilang tanggapin.

Kasi nga,

ganun.

Sabi niya ako,

sige.