In this episode, we talk about the journey of Boss Toyo, the man behind Pinoy Pawn Stars. Listen as he shares the challenges he faced and how his unwavering will to transform his life ultimately led to his success.

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Thank you for watching!

Diba? Dahil ang babae ay parang adobo.

Hindi kumpleto pag walang toyo.

Diba? Dahil ang babae ay parang adobo.

Alam mo yung pinaghirapan ng lahat ng mga artist,

kasi hindi naman lahat is entitled para maging icon or idol or sikat.

Paano mo nakuha yung mga iconic na mga bagay na yun?

Sa vlog, doon sila talaga eh.

Kung bagay, nakita nila, nagkaroon sila ng ideas.

Kasi lalapit.

Yes.

Unang-una talagang issue dyan yung kay John Roa.

Kay J. Roa, ba't ko doon binili yung jacket.

Yun yung first episode.

Tapos nasundanan na nasundan.

Dumating din yung...

Yung polo nila Francis Magalona,

tsaka ni Kiko, tsaka ni Clock 9.

Yan, isa din yan na nagpasikat nung show.

Tapos, pinakabigas na talaga yung kay Jessica.

Tapos ngayon, ang dami na nagpupunta.

Like, nung isang araw lang, kay J. Romano,

nasa balita na naman ako.

Ngayon, kay Cesar Montano.

Muro Ami.

Yes.

So, natingin ko madami pa.

Long way to go pa.

Pero may mga bumibili?

May bumibili pero hindi pa ako nagbibenta.

Ah, kinukulong.

Kulik mo pala.

Yes.

So, hindi ka lang exclusive sa celebrities.

Let's say, mga past presidents.

Eh, lahat yun, kinukuha ko.

Halimbawa, unang libro ni Ricky Lee.

Yung mga iconic mga...

Yes, pwede din yan.

Pero ang gustong-gustong makuha,

yung costume ni Bossing Vic,

yung Elastic Man.

Ganda yan, gawin mong museum.

Yes.

Yun na po yung plano ko.

This February, we will start to build yung museum ko.

Itawag ko lang lang museum.

Pero hindi naman siguro museum yun.

Basta yung shop ko.

To showcase yung mga lahat nung nabili ko.

Kilala ka namin as Boss Toyo.

Tapos, kumukuha ka nga ng mga memorabilia

from famous Pinoy icons.

Yes, celebrity, artist.

13 years old ka pala nung nalaman mong ampon ka?

Yes.

Pero elementary pala,

meron na ako konting hint na ampon na ako

kasi in-approach ako ng tunay kong kapatid

na hindi ko alam na tunay ko siyang kapatid.

Dumating siya,

sabi niya,

ampon ka lang dyan.

Ganun ako.

Sino to?

Parang ganun.

Ngayon yung mga nating,

bakit mo ako sinasabihin ng ganyan?

So, di ko naman siya inintindi.

Tapos, hanggang umuwi ako,

iniisip ko siya.

Tapos, tanong-tanong ako.

Na-found out ko na ampon pala talaga ako.

So, eventually,

nakilala ko yung mga kapatid ko.

Pero hindi naging maganda yung effect kasi

nung nalaman mo na ampon ka,

nag-rebelde ka.

Nag-rebelde ako.

Tapos, napunta ka sa masamang bisyo.

Yes, talaga.

Nagsagad-sagaran ako nun sa...

Bisyo is drugs at 13.

Pupuan dyan na lahat ng miserable

yung naranasan ko sa buhay ko.

Ang effect nun is,

kwentuhan.

Hanggang dumating na yung punto na

di na ako nauwi ng bahay.

Di na ako nag-aaral.

Kick out ako lahat ng school sa Cavite.

Actually, ilang school.

Bakit notorious ka?

Ganun?

Sobra.

Ang natapos ko lang talaga

is grade 6.

Yes.

Hindi ka nag-high school?

Nag-high school ako first year.

Tapos?

After that, wala na.

Puro kick out na.

Bakit ka nag-kick out?

Anong mga kaso mo?

Kasi nga,

sobrang pasaway ko lahat.

Notorious kid eh.

Minsan, pinapasabog yung transformer ng school

para mag-brown out,

para mag-uwian.

Tapos, pag nakikick out nga ako,

tuwanto ka pa ako.

Tapos, kasama ko yung mga tropa ko.

Hindi ka pinapagalitan ng nanay mo?

Wala na silang mag-

Actually, nung lumaki na ako,

doon ko na naisip na sobrang

perwisyo yung nagawa ko sa nila.

Alam mo kung ano yung na-feel mo?

Yung feeling na rejection.

Na hindi mo na-process,

kaya nag-rebelde ka.

Yes.

Yan yung sinasabi nila

in the 80s and 90s,

yung rebel without a cause.

Hindi mo alam kung anong dahilan,

pero gusto mong mag-rebelde.

But ang deep root nun,

yung feeling na unwanted.

Feeling mo na pinamigay ka,

bakit hindi ba ako kamahal-mahal?

Bakit ako yung pinamigay?

Bakit hindi ako tinanggap

ng sarili kong magulang?

Pero at 13,

hindi mo na po-process yung lahat.

Yes, wala pa.

Ang naisip mo lang nun,

bakit ganon?

Para puro questions na walang kasagutan.

Yes.

Kaya magta-turn ka sa bisyo,

kasi ang bisyo-

Doon ko nakukupo.

Kuha yung comfort zone ko

kasama yung mga friends.

Kumbaga, napifeel ko na

welcome ako dito.

Pero pagdating mo na yung ngayon,

nung na-realize ko na yun,

nung mga nagbago na ako,

dapat hindi pala

kasi mahal na mahal ako

nung mga umampun sa akin.

Sobrang pasasalamat ko sa nila.

So, wala na sa isip ko na malaman

yung roots ko.

Okay na ako na nalaman ko

yung ma'am ko,

kung sino,

yung mga sisters ko.

Pero yung dad ko pa,

tapos para magkita pa ulit,

wala na.

Actually, akala nila,

pag nakikita nila ako

sa social media,

matapang.

Pero sa family namin,

pag nagkakaroon kami ng problem,

malakas yung depresyon.

So, nilalabanan lang namin.

Ba't ka na dumaan sa

period ng depresyon

nung 2009?

Nakakatawa nga yun.

Alam ko, pagkakatanda ako nun,

kaya ako nagpakamatay nun

kasi parang

9 labataw sa pangit.

Hindi nga.

Bakit ka naman

nagpakamatay dun sa baba?

Siguro kasi,

very long yung furlough ako

nung mga time na yun.

Lahat ng tao na nakakasama ko,

feeling ko mahal na mahal ko sila.

Tapos,

inahanap ko yung pagmamahal nila

na return sa akin.

Pero dapat hindi ko na yung ginawa.

Kasi nabigay naman nun.

Binibigay sa akin nila.

Hindi ko lang nakikita

kasi bulag ako nung time na yun.

Kasi bata pa nga.

Tapos, puro barkada.

Alam mo naman,

ilang beses din ako na rehab.

Kailan ka na rehab?

Year 1999,

1999-2000.

Pwede yung bata mo pa nung na rehab ka?

Yes, mga 19 years old ako.

Sino nagpa-rehab sa'yo?

Si daddy ko at si mami ko.

Saan ka nag-rehab?

Sa Bicutan.

Yun yung pinakamahirap na rehab before.

Bakit?

Pagpasok mo kasi doon,

hindi ka dadalawin ng two months.

So, you have no choice

to kainin yung pagkain doon.

Anong pagkain?

Ang pagkain doon,

mahirap siyang kainin

kasi hindi talaga masarap.

Tapos, magmamarcha ka pa

ng isang oval

para lang makakain.

Tapos,

piti yung hygiene.

Naliligo kami doon

sa isang room 50 kami.

Meron sa dulog,

dram.

Babasahin ka ng dalawang tabo.

Yuyuku ka.

Pa'yan.

Pilak ka, ma'am.

Ganyan.

Tapos, upo ka ganyan.

Babasahin ka ganyan ng dalawang tabo.

Tapos, yun na yung ligo mo.

Hindi.

Tatayo ka na doon,

pipila ka ulit.

Magsasabon ka na habang nakatayo.

Within that line.

After doon,

sabay mo na rin ang toothbrush doon.

Everything na yun.

Tapos, pipila ka ulit.

Babalawan ka ng limang tabo.

Yun na yun.

Pag may sabon ka pa,

bahala ka.

It's either papaluhin ka ng tabo sa ulo

or sisipayin ka.

So, yun yung unang-unang kong iname

doon sa rehab.

Malinis ako eh.

Kahit nag-addict ako,

pag naglilinis ako,

naku, sobrang linis na.

Minsan, pudpud na pudpud na.

Yun na yung trip eh.

So, yun na napagtitrip ako lagi.

Magkuskus ng mga katawan.

Pero, teka, di ba nag-rehab ka?

Nakatulong ba yun?

Hindi.

Paglabas ko ng rehab,

shabult ako.

One month lang,

binalik ako ng rehab.

For one year ulit.

Same rehab.

So, yun yung time ko talaga na

sobrang miserable din na

dahil sa mission naman yun.

Actually,

pwede naman ako hindi maging miserable

pero I chose na maging miserable.

Tumitira ako sa squatter,

hindi ako na uwi.

Sa silong na

puro kanal lang yung ilalim.

Kasama ko doon,

puro mga tag-squatter,

matatanda.

Wala, doon talaga ako tumitira.

Pero meron ka namang bahay.

May pamilya ka naman.

Meron, pero ayoko.

Ba't kaya yun ang ginagawa mo noon?

Yun lang, naisip ko talaga

bata pa lang ako noon.

Sila yung nakasama ko,

nakakausap ko,

nakakakwentuhan ko.

So, kasi sa bahay, hindi.

So, walang ganong kwentuhan.

Yung mga nakagisnan kong mag-anap,

iniiwasan ako.

Sa mga handaan,

lagi ako naka-isolate.

Parang hindi ako napapansin.

Kasi nga, tarantado ako.

Hindi ko sinisisi yun na

dahil ampun lang ako.

Kasi talagang,

nung nalaman ko ng ampun na ako,

nagpaka-walangyana ako eh.

Sa relatives ko, sa lahat.

So, sino matutuwa?

So, syempre lahat sila,

hindi sila natutuwa sa akin.

So, ako every time na may gathering,

doon lang ako sa santob eh.

Pagka,

kasama ko na yung friends ko,

ako na yung bida.

Masaya na ako.

So, na-enjoy ko.

So, ganoon ako lang ganoon.

Yung paulit-ulit na lang ginagawa.

Mas okay na na ganoon ako.

Kailan ko nagbago?

Nagbago ako siguro

mga 24 years old ako.

23.

After the last rehab that I went,

doon na ako nagbago.

Biglang.

Ayoko na lang lumabas ng bahay.

Sabi ko,

nagkasakit ako ng dengue noon.

Nung pagkatapos noon sa hospital,

pag uwi ko sa bahay,

hindi na ako lumabas after one week.

Then, after one week,

nung lumabas ako ng bahay,

hindi ko na siya hinahanap.

Ang hinahanap ko na noon,

trabaho.

Ang pagbabago talaga nasa tao yun.

Yes.

All of a sudden lang,

parang gusto ko lang magtrabaho.

Hindi mo na hinahanap yung pagdadrag?

Hindi na.

24,

nagbago ang buhay mo

kasi nagsimula yung desisyon

na ako na mismo,

babaguhin ko na yung buhay ko.

Ayoko na ng ganitong klaseng pamumuhay.

Yes.

Naghanap ka ng trabaho?

Naghanap ako ng trabaho.

Buti na lang,

nung nag-ship ako doon from Bisho,

dira-direcho until na ako.

Naging masipag ako.

Lagi ako hindi tumitigil sa mga

paano mag-earn.

Paano yun?

Kasi palimbawa,

may nanonood sa atin na

sila naman yung dumadaan doon sa

may Bisho sila,

sila yung nalulong sa ganitong masamang gawain.

Paano nila maririch yung point

ng katulad ng sayo na nagising ka na lang?

Ako mapapayo ko yung

tumigil ka muna ng tatlong oras,

i-post mo muna yung buhay mo.

O kasi pinost ko,

parang nagkaroon lang ako ng post sa buhay ko that time.

Ano na nga bang ginagawa ako sa buhay ko?

Magkakaroon ka ng reality.

Realization.

Yes.

Habang nagbibisho ko noon,

ang gusto ko noon maging mayaman.

Paano mo yung magagawa kung nagbibisho ka?

So hanapin mo talaga,

ano ba talaga yung gusto mo sa buhay?

After noon,

nag-trabaho ako.

After nag-trabaho ako,

dumating din tao sa buhay ko yung sobrang hirap pa.

Yes.

Dumating pa ako sa buhay yung sobrang hirap.

Noong time na umalis na ako doon sa

paderno nila,

daddy ko at mommy ko,

kasi nga bumaksak din yung kabuhayan namin.

Ako kahit di na ako atik,

pasaway pa rin ako eh.

Lasinggero naman.

Araw-araw naman inom.

So umalis ako doon,

doon na dumating yung pinakamahirap na parte ng buhay ko.

Hindi na ako pwede doon.

So ako nalang mag-isa.

Buti hindi ka bumalik sa pagdadrugs.

Hindi.

Tamang away naman ako noon.

Tamang inom,

tamang away.

War freak ka naman.

Tarantado pa rin.

Sa tindahan,

di ba?

Yung tindahan na Sari Sari Store.

So nandun na ako mga 6pm.

Hinantay ko muna mawala yung tao.

So nahanap ako ng chempong

para magpapasok.

Magpapagsabi doon sa may mayari

na baka pwede pong makautang ng corned beef

para may makain kami.

So,

taga siguro may isang oras na ako naghihantay doon.

Kunyari tambay-tambay lang ako doon

kasi naihiha nga ako eh.

Eh nung wala-wala,

kailangan na kumain,

nag-tray ako.

Di ako napautang.

Eh may mga tao doon.

Alam mo yung umuwi ka ng nakayoko,

naliyang hiha ka.

As in yung talaga,

sabi ko,

ng corned beef ng 20 pesos,

tapos di ako napautang.

Yun siguro yung rock bottom.

Yung pinakasad-sad na party ng buhay mo.

Walang-wala ako dito.

O diba,

so ang gagawin mo,

pag nanakaw ko sa bakery,

mga ganon.

As in,

nagawa ko talaga yun,

makuha ng cellphone.

Ah,

naging snasher ka dati.

Oo,

nananapok ako,

kinukuha ko yung alas.

Ganon.

Talagang,

pero hindi dahil sa bisyo.

Dahil sa wala talaga kami

means of pagkain.

Eh kasi hindi nga ako nakatapos eh,

so wala rin ako makuha ng trabaho.

Kasi nung time niyo,

puro mali yung mga nakasama ko eh.

Kaya mali ang mga naisip mong parang...

Kaya totoo yung sinabi mo,

depende talaga yung sa nakakasama mo eh.

Kung nakakasama mo lahat,

gumagawa ng mali,

akala mo tama na yung mali eh.

Kasi ginagawa na lang lahat eh.

So tingin mo,

tama na yun.

Kahit alam mo na minsan,

tangin na, mali na to ah,

diba?

Paano ka nakaalis dun sa ganong buhay?

2013 ata ako talaga

nagkaroon ng

tamang pag-iisip,

tamang wisyo,

na baguhin yung buhay.

Nagsimula ako sa online selling.

From Cavite City,

binabiyay ko pa,

buhay ng Manila.

Tutubo lang ako ng 400,

mga 2,000 ko binibenta,

200 pa masay,

200 yung tubo.

So yun lang yung pinagkakasya namin dati.

So sinagad ko na yung pagiging masipag.

May nakapag-feature sa akin,

nakagrupo ko din sa G-Shock dati,

na pinost niya.

Nag-grab ko yung picture na

natutulog ako dun sa

habang nagantay ng train

ng MRT dun sa Santolan.

Nakasandal talaga ako dun sa post.

May picture yun eh.

Kasi talagang

gusto ko nung pag-uwi ko ng bahay,

may pera eh.

So naging...

May anak ko na ba nun?

Yes, may anak na ako nun.

Isa din yun siya talaga

nagbago sa akin.

Sa anak ko na yun,

nung dumating yun sila,

dun na sabi ko,

hindi na para maranasan nila

yung naranasan ko.

Yun ang pinagkakaingatan ko.

Kasi ayoko masira sa kanila.

Ngayon kasi,

tinitingnan nila ako eh.

Natanong ko yung isang anak ko,

anong gusto mo?

Gusto ko maging si daddy,

ganun.

Kasi nakikita niya,

mag-negosyo,

mag-business.

Ano ang naging sikreto

para maging okay na yung buhay?

Alam mo, isa lang yan eh.

Yung environment na nakasama ko,

puro tama na eh.

Sino na yung mga sinamahan mo

nung time na yun?

Mga businessman.

Na hindi nila ako minamaliit.

Kahit mga bilyonary na sila.

Ang dami kong mga utang na loob

sa mga businessman yan.

Kasi nung time na wala akong punan,

sila yung unang mga

nagpigay sa akin ng mga lalaking punan.

Ito.

Kasi nakita nila,

masipag talaga ako.

So ako never ako nag-let go.

Yung sipag ko,

simula nito sa pipin

hanggang ngayon,

ganun pa rin ako.

Ang gusto ko lang talaga

yung pakita saan.

Yung sipag,

determination,

hindi yung kayamanan.

Kasi hindi pa naman ako mayaman eh.

Para sa akin ang mayaman,

yung kaya ko nang magbigay sa tao

nang hindi nasasaktan yung bulsa ko.

Kaya minsan nasabihin ako,

oh,

kaya ba tulungan yan?

Sabihin,

kasi si Loves,

yung asawa ko ngayon,

si Loves Joy yan.

Sobrang pasasalamat ko sa kanya

kasi siya rin talaga yung

umayos.

Nag-twin.

Yes.

Kasi nung 2020,

walang-wala pa rin ako yan.

Nabankrap ako.

So tinulungan,

niya ako.

So pares kami online seller

kasi masipag din siya.

Alam mo,

ka talagang pag nasa tamang tao ka,

nasa tamang mga environment ka,

mga kaibigan mo,

aayos ang buhay mo.

Kaya masasabi ko,

nasa tamang pat ako.

I know,

I'm getting there.

Kasi right path,

napapaligiran ako ng mga tamang tao,

napapayuhan ako,

nakakakuha ko ng mga ideas.

So sa tingin ko talaga,

nasa right path ako para yung maman.

And alam kong darating yun

para sa amin na pamilya ko.

Paano mo dini-deal yung mga negativity

sa online?

Online world?

Yung negativity,

tiniturn ko sa positivity.

Kasi napaka-positive akong tao.

Lahat ng paniniwala ko,

iniisip ko mangyayari.

Kasi nga ayoko magkaroon ng negativity

kasi alam ko yung depression ko.

Sobra madali.

So every time na may pumapasok pa lang

sa aking mga bagay

na parang nadadown ako,

buti na lang,

nandyan nga si Loves.

Alam niya kasi,

alam niya kung ano pagganit.

O, ano na iniisip mo?

So agad-agad,

pinapaltahan ko ng positivity.

Kasi hindi naman ilalim yung tunay na ako.

Mas marami naman yung nakakakilala sa akin.

Actually, mas marami naman yung

nagmamahal sa akin

kaya sa mga nababash.

Actually, last year lang,

galing ako sa sobrang down.

Pero,

wala pang one month.

Yung door na nag-close,

nag-open si God ng mas malaki.

E, pumotok ako lalo

nitong mga November lang.

So sabi ko,

di ba,

yung mga challenges talaga,

part lang talaga ng buhay.

Kaya sabi ko,

sobrang tatag ko na eh.

Kasi yung mga nararanasan ko talaga,

sabi ko,

parang,

kasi siguro sa iba,

baka sumuko ko na.

So yun din yung sinishare ko sa mga tao.

Na kailangan maging matatag lang tayo.

Hindi tayo dapat panginaan ng God.

Kahit ano't ano pa man.

Kaya sabi ko,

kung kayo naghihirap ng time na yun,

ako rin naghihirap din ako nung time na yun.

Nakaya ko.

Ikaw ang bubuo,

sisira,

gagawa,

at mag-aayos

ng buhay mo.

Walang ibang tao gagawa nun sa'yo.

Magsisimula lahat yun

sa isang desisyon.

Sa isang desisyon.

You know,

God, the universe will conspire

para ibigay sa'yo yung mga opportunities

na para sa'yo.

Totoo yun, ma'am.

Pero magsisimula yun sa desisyon.

Totoo yun.

Ibibigay niya sa'yo lahat.

Totoo yun.

Naranasan ko na yun.

Alam mo, may hinihiling ka na bagay.

Magulat ka,

hindi ibibigay sa'yo.

Natalungin mo,

bakit hindi binigay sa'yo?

Pero after ilang panahon lang,

binigay siya sa'yo

yung hindi mo iniexpect.

Na mas malaki pa.

So talaga,

sabihin mo,

iba rin talaga yung will ni God.

Tsaka will as yung pagiging tao mo.

Pag sinamahan mo kasi talaga ng

will yan,

ibibigay sa'yo yun eh.

Never din talaga ako susuko.

Sa tingin ko,

siguro hanggang mamatay ako,

hindi ako susuko sa laban ng buhay.

Paglalat yan, si Loves.

Ngayon, ano kami?

IVF.

Oh, bakit?

Pangalawang IVF na.

Nung una na kunan.

Nga, IVF kayo?

Yung una na kunan.

Last year.

Ngayon, IVF ulit.

Nag-labor po ako ng ano?

Oh.

Nang patay na.

Ah, naiyak ako.

Oh, okay.

May, binigyan mo siya ng name?

Opo.

Ito po.

Peanut at Lilpini.

O isipin mo,

minabasa akong gano'n eh.

Pag daw nawalan ka ng baby,

isipin mo na lang,

you now have an angel with a name.

Iyak mo na lang siya.

Hindi, promise ko yun ah.

Maghanap lang ako ng movie.

Teka, ibibidyo ko yung promise mo.

Ah, sige bakas.

Siyempre, pwede natin,

i-post pag...

Pagka, ano lang.

Oo.

I-post natin.

Pagka, ano tayo, binudol.

Oo.

Sige, anong promise?

Anong promise?

Hindi, promise talaga ako.

Mag-iisip ako ng película

na pwede kong

bigay sa'yo yung either outfit ko

or nasunod ko.

Sige po, ma'am.

Ayan, ope, promise.

Sige po.