Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

times every week.

Ano yung challenge mo

na pinagdaanan,

matinding challenge

na pinagdaanan dyan sa

New Zealand po?

Siguro yung

lamig lang, o pag winter

at yung ulan dahil sa outside kami,

yun lang ang mga

mahirap na

ano. Yung una

kong dating sa English kasi medyo

ibang, hindi sila

American English, British nila,

ano sila, accent, yun medyo

mahirap kasi iba yung, alam mo,

yung walang CR dito,

toilet lang.

Yung

rabis, yun yung basurahan, rabis.

Medyo

magkaiba yung

medyo mahirap

maintindihan sa una.

Pero pag nasanay ka na rin na, ah, yun

pala yung rabis, basurahan lang pala.

Medyo ano pa rin. Pero kung inuutusan ka

na, ano, sabihin nyo, ilagay ito sa

watertrop, yung watertrop pala is

drinker ng mga baka. Sabi ko

drinker naman yun, talabos.

Sabi niya, hindi, huwag mong ibahin yung tawag

dito kasi yun yung tawag dito.

Watertrops.

So parang nga, nahirapan ikaw una-una

sa, kumbaga may language

barrier. Iba ang mga

term nila dyan. Saturn, kung

saturn pa sa kanun ay ilimnan

man at baka. Parang

iba't anaraan na nga.

Target, ano.

Iba yung term nila. Mga iba-iba mga term

ng, ano.

Kung isipin mo lang yung basurahan

naging rabis, ang layo ng, ano.

Hmm. Ang diferensya.

Hmm.

Maliban dyan po,

ah, si Ronel, about naman po

sa pag-alaga nyo dyan,

sa loob ng farm, ano yung

matinding problema na

kinaharap mo noong una po,

na napag-nalagpasan ninyo?

Ah,

siguro,

yun lang, pag may milking

unang, ano, pero

medyo na sanay na rin ako sa Almaray

kasi doon, sa Saudi kasi, bakbakan rin

ng trabaho doon. Doon ako masyadong

nahirapan talaga sa mga trabaho. Pero

dito medyo sanay na ako dahil

doon ako na banat ng una.

So,

nabisado ko na halos

yung, ano, yung kaya

medyo may

idea na ako sa lahat ba sa mga milking.

Kaya, una, grabe

talagang sakit dito. One week

niya na magpanadol ka.

Pero,

dito medyo hindi masyadong

nahirapan ako sa New Zealand kasi

nabatak ako doon sa Saudi. Doon, bakbakan talagang

trabaho doon. Doon ka na pala

nag-umpisa pala nga pala

sa Saudi.

Kaya doon ako na nahirapan.

Yung unang pagpunta mo dyan,

kasama mo na ang

pamilya nyo po, or ikaw lang po ang una

dyan? Ako muna,

una lang, after one year,

sumunod na yung asawa ko.

Tapos, after 2015,

sumunod na yung mga anak ko.

So, three years.

Umuwi kami ng 2014, tapos

sumunod na yung

2015, sumunod na yung mga

anak ko. Kasama nila yung

lula nila, yung sa mother

ng asawa ko at ang tatay ng asawa ko.

So, yun, hindi na kami

nag-uwi kasi dito na rin sila.

Tapos, ang ginawa namin, pinabakasyon-bakasyon na namin

yung mga una, yung kapatid ko,

nag-holiday siya dito, tapos umuwi rin.

Tapos, yung parents ko na naman.

Tapos, bumalik ulit yung parents ni misis.

Tatay niya, tapos

ang nanay niya ulit.

Pero ikaw, si Ronel, kasama si

misis mo at mga bata, hindi na umuwi

dito halos?

2014, yung

huli naming uwi, hindi na kami

halos naka-uwi.

Kasi, sa

anim kasi kami,

yung pamasahe is

dyan sa 60,000

pinakamababa.

One-way lang po.

Balikan na yun.

Balikan na, oo.

Pero, airplane lang yun.

So, marami ka pang pupuntahan.

Alimbawa, sa Manila, pupunta ka pa sa

Aklan.

Sa Aklan, o.

Anim kami.

Pero, yun ang ginawa namin.

Pinapunta lang namin dito yung mga

parents namin.

Pero, sa

ano,

yun kami, pag naka

luwag-luwag kasi, ano na sila rin,

naka

naka-bakasyon na rin sila dito.

So, kami naman ang magbabakasyon doon.

Opo. Ay, kuya, nakalimutan ko pala.

Nasa ilan na ho ang

empleyado ninyo ngayon?

Ah, tatlo pa lang, sir.

Tapos, dalawa kami ng misis. So, balilim na

kaming lahat. Tapos, minsan,

naglilinis-linis din naman yung mga bata.

Sa linis-linis lang na lang sila ngayon.

Dati, nung wala pa kaming staff,

tumutulong sila para

makapahinga kami, ma-de-off

naman ako. Sila naman ang

kasama ng misis ko. Kung

mag-de-off naman si misis, ako naman

ang kasama ng mga bata.

Palit-palit sila. Palit-palit din sila.

Pero, ngayon,

yung tatlo yung full staff namin,

tapos ako at si misis,

yung mga bata, wala na. Maglilinis-linis na na lang

kung minsan.

Mga Pilipino rin po ba

ang mga staff po ninyo?

Opo.

Kino ako po kasi yung

kapatid ko,

kapatid at yung kapatid ng babae,

tapos yung kapatid ni misis.

So, yung kapatid-kapatid lang.

Puro family na.

Kaya,

maswerte sila kasi

yung abutan nila is Pilipino.

Hindi katulad namin na

walang

sasakyan, walang kami

pusa magpunta sa town.

Talagang

mahirap pa ang sitwasyon

noon. So, kuya

Sir Ronel, ano po ang inyong

advice sa mga Pilipino

na gustong pumunta ng New Zealand?

Advice ko lang, Sir,

walang imposible sa ano, basta

mangarap ka lang, ano mo

ng dasal.

Yung dati, ano eh,

yung basta

may experience ka ng 2 years,

kaya yan nakuha ko sa Saudi or sa Japan.

Karamihan dito, Japan galing at

Saudi. At kung,

wala namang

imposible pag mangarap ka at

sabayin mo ng dasal.

Basta, matyaga ka lang

at

masipag

ipagkakaloob yan ng Panginoon.

Maadvise ko sa kanila

kung ano nila, kasi karamihan

dati, nag

school, nag schooling dito.

Pero, wala nga. Mahirap na ngayon kasi

yung ginagawa kasi ngayon, karamihan na

ah,

ina, ano na, parang, nire-reaper-reaper

ng mga

empleyado nila, yung reaper nila,

yung mga kapatid-kapadyo nila.

Dapat kilalag, may kilalag eh dyan, no?

Dati yung nag-schooling,

pinapayagan

na makapag-stay.

Ang ganyan, pinapayagan naman, pero

mahirap, mahirap

makakukuha ng employer.

Karamihan, umuwi na, kasi

hindi makakakita ng employer.

So, malulugi kapag, ano.

So, mas maganda,

ang, ano ko, advice is

maghanap ng experience.

Kahit dyan sa Pilipinas,

two years experience, basta legit siya

kasi yung hinaha, may nag,

dati, sa

mga badako yata yung iba,

nagkuhan na experience. Pero may mga

iba kasing farm na nagbibigay

ng fake, kaya nahuli yun.

Kaya naban sila,

maraming naban, pina-deport

napan. Kaya

kailangan, legit siya.

May, is, is, is,

is ka, na, ano, sa, sa

farm. Kasi maraming farm dyan, sa mga

Laguna, sa mga,

mga, Bulacan yata,

at sa Mindanao, maraming mga farm.

So, may experience ka na,

legit.

O, may experience yun, ang

hinahanap ng, ano, mag-serve sila sa

mga agency. Maraming agency

dyan, mga, ano, like, mga

free lahat. Walang mga,

mga, ano,

kahit medical nga, inaano nila,

ah, binabalik nila yung

bayad sa'yo.

Katulad ng staff house,

marami eh, pero di ko ma, ano,

ano, maraming

agency na mga free.

Wala siyang, ano, placement

fee.

Kasi mahirap. Para hindi kayo,

ano, para hindi kayo

ma-scam ba, yun yung piliin nyo yung mga

walang placement fee.

At saka, kilalang mga, ano.

So,

mag, try lang kayo mag-apply.

Mag-apply dyan habang nagigain ng,

ng experience. Kung makagain kayo ng experience.

Kung, kung wala

kayo makita dyan sa lokal,

ah, try nyo mag-apply sa

mga Japan. Kasi sa Japan di kailangan

ng experience eh. Kumukuha lang sila. Pero mag-aral

ka ng language, language nila.

Mm-hmm.

Sa inyong lugar, ano,

ah, sa New Zealand, sir, no,

ang mas marami dyan ang population

ng baka raw, kumpara sa mga tao?

So, mas marami yung

baka dito. Hindi ko na alam yung

ship. Mas marami din yung ship.

So, mas, yung tao

kasi dito is, well, 5 million

or dyan sa 5 million. So,

parang Manila lang.

Mm-hmm. Mm-hmm. Pero kasing laki sila lang

yung Pilipinas. Ah, dito

sa inyong, sa inyong lugar po,

sa inyong mismong lugar,

mga nasa, ilan lang yung tao

dyan?

Eh, dito sa farm

namin is 750 yung

baka namin is ilan lang kami

ditong tao. Six kami

sa family namin at saka yung tatlong

tao namin. So, balinayin lang kami. So, 750

na yung baka sa lugar namin.

Kaya, grabe, ano? Mas marami

ang baka dyan. So, biggest

supplier ng mga, mga

products galing

sa baka ay

nasa New Zealand galing.

Nagbumula.

Oo, opo.

Yung Anchor

yata dyan yung nasa supply.

Grabe, ano?

So, ngayon, sir,

ano ang takiramdam mo na,

kasi kami rin, nasagap din namin

yung viral na

video ng isang vlogger

dyan sa New Zealand.

At ikaw ang isa sa na-picture nila.

Ano po ang pakiramdam mo na

na nag-viral ka?

Na expect mo yun na mag-viral ka po?

Hindi ko rin

inisip na, ano, kasi parang normal lang yan

naman dito yung mga farm-farm

na, ano, pero

pinasa ko lang naman sa kanya,

sabi ko, sabi niya, eh, post ko to.

Sabi ko, bahala ka. Sabi ko, ikaw,

bahala. Sabi niya, maka-inspiring eh.

Pero parang,

siguro nasanayin ako dito na ganyan-ganyan lang.

Inano ko lang yun para sana sa mga

estudyante na mag-aaral

sa, ano ba,

yun ang kunin nila na first na

animal science. Kasi

sinasabi ko na kahit saan

ang

para sa animals is

buong mundo halos nangangailangan

yan ng pagkain eh.

Kasi yan yung, kaya

kahit saan ka pumasok na bansa,

yung marami kang mapasukan.

So,

ay pwede sa pitch business or pwede sa mga

figiri or sa

poultry or sa dairy, kahit saan.

So, sabi niya,

maganda to kasi nakaka-

inspire. Sabi ko,

bahala ka.

Tapos, pinost niya na

na

masaya rin ako na

maraming na-inspire. Pero kinabahan ako.

Sabi ko na, sabi ko, baka maraming

mag-apply sa akin.

Kalain nila na mayaman ako

pero sakto lang.

Pero, kasi yung mga

pag-mistis man kayo, karamihan yung

asset lang karamihan dyan.

Ayun, yun pala yun.

Kasi dito sa post ito

ni, ano eh, sino nga

vlogger yan, sir?

Si Mangyan Nusilan.

Mangyan Nusilan. Baka taga

Mindoro ito, sir.

Pagka Mindoro, ngayon, yan daw

si Mangyan.

Pero kilala niyo po.

Ang kaibigan niya,

ang kaibigan ko, yun yung

kilala niya. Kaya lagi niya ini-interview-interview.

Kaya parang na, ano rin ako

na, ano sa kanya,

message-message kami yung dalawa.

Aha. Ayun.

Inaasa ko lang sa kanya yung, ano na yun,

na ipost niya daw. Sabi ko, bahala ka.

So,

pero inano niya lang doon na,

na farm owner, hindi naman ako farm owner,

pero hindi niya na pinalitan.

Oo.

Sabi niya, parang gano'n na rin yun. Kasi parang kaya yun,

kasosyo lang ba? Parang kasosyo

kasi yun. Parang may share ka.

Mm-hmm.

Ganon. Kasosyo lang.

Ano kalagay kasi niya is,

Pram Aklan,

may ari ng

farm sa New Zealand.

Yun ang nakalagay sa Facebook

post niya eh. Pero gano'n na rin

yun kasi ikaw naman yung

mga gamit nasa, sa iyo.

Parang po, contractor ikaw

sa pag-alaga.

Oo, parang may share ko.

Opo. Ganon po pala.

May share lang ba? May share.

Oo, oo.

Sir, ano nga ulit yung,

ano nga ulit yung natapos ninyong kurso

dito sa Aklan po?

Sa Aklan State University?

Dating ASCA yan eh.

Yung

Bachelor of Science in Agriculture, Major in Animal Science.

Yan.

Teacher ko dyan.

Professor ko si Sir Lason,

si Ma'am Wing, yung ano ko, advisor sa

thesis.

Ma'am Wing Ligaspe.

Ayan, batiin nyo po ang mga taga

Aklan State University po.

Sir, go ahead po.

Si Sir Abayon

at si Ma'am Abayon.

At si mga classmate ko dyan

sa BATS 2004.

Ayun.

So, ano rin mo nga gina-

Aklan nyo nga kita, Sir.

Ano rin mo gina kahidlawan iyan sa Aklan?

Ah,

abu ang nakahidlawan una sa Aklan

ng mga dahon itbaling ho'y gajer nga, no?

Gina-ginataan.

Ago.

Nagbakay ako iya pero

iba sabore kasi medyo may ano na siguro.

Iba kita rin

nahidlawan kung gaha ni nanay nga

may, ano ba,

ang

shrimps, ano nga, yung

ulang.

May ulang.

Oo, oo.

O, aga pinayukan nga, ano,

nga dahon itbaling ho'y.

Ah, paborito, ginabi ron.

Nilapay siguro, ro'y isa.

Ro'y nilapay.

Yung, ginabayo eh,

nabayo, ano, yung binayo nga.

Ah, tagmay ulang.

Ah, ang iba nga ro'y itbaling ho'y.

Sa mga baton.

Opo.

Ro'y gamay ba, gamay?

Oo, po. Ro'y ate-atehan, Sir.

Ah, ayun.

Na-ahidlawan ako,

pero, pirmirang gatan ako galing may

ano, kurang dayang, ano eh.

Iba na siguro makaron, dati kasi.

Medyo, ano na dati yung

medyo, gawa, ano,

pinitin siya, parang naga, ano kayo?

Panasak kita.

Oo, naka-panasak kita.

O, kato daw.

Iba na siguro makaron.

Oo.

Yung gatan ako, paghihapon ako, pero eh, kasi

dati, grabe to. Ate-atehan nyo nga eh.

Pirmirang puno, ro'y sakyan.

Siris, punong-puno. Pabalikan.

Sunod-sunod yan. Kasi,

paabog kita mga, mga,

mga, ano, mga,

artist, mga, ano, mga,

turista.

Ginadayo kita, pero,

ate-atehan nyo ron.

Oo, po. Ayan.

So, Sir, bago tayo magtapos, ano ang mensahe mo

sa kabuan sa lahat ng

mga na-inspire

na pumunta ng New Zealand po?

At may mga plano

na pumunta dyan?

Ah, huwag lang kayo ma, ano,

mawala ng pag-asa, ano,

mag, basta

may pangarap lang kayo, gawin nyo.

So, ano talaga, yung parang,

hindi lang nga, pangarap ka lang

na pangarap, gawin mo

talaga, at saka,

samahan mo ng dasal.

Kahit,

paunti-unti,

makakamit mo talaga yan ang,

ano, pangarap mo, kahit,

yun nga, ang pangarap mo,

pero, hindi ka naman umalis sa

pisto mo.

Dapat,

maggawa ka ng pagi, kahit

hindi pa naman huli ang lahat.

Isipin mo, ganun.

Kung kaya ko,

kaya nyo rin. Ganun.

Nakakaya ko

na, ano,

mabudlay ang pangabuhi naman dati,

tapos, makaroon siguro medyo

bukod ng halos

ng

pobre, nga maka-skwela sa

Klan State University

siguro.

Alos sa Abu Onro

ba nga pa maaari?

Padayo niyang kamu nga mag, ano,

mag pangarap

at ano nyo lang

yung, ano nyo, hindi.

Medyo nag-delay-delay.

Gawin nyo lang

stepping stone.

Ang stepping stone kahit sa Saudi Arabia o sa Japan

o sa ano, basta

darating ang panahon na

ibibigay sa inyo sa tamang uras talaga yan.

Kung yun ang, alam nyo.

Dyan sa New Zealand,

sir, napakaraming Pilipino ba dyan?

Marami rin, sir. Marami ngayon eh.

Dati nung 2012,

punte pa lang. Halos,

pag magkita kami sa taon, halos hindi kami maghiwalay

kasi grabing pintuhan.

Pero ngayon, napakarami na. Halos hindi na nga

nagpapansinan.

Parang naging, naging, kung kumbaga eh,

parang naging ordinary na.

Oo, naging ordinary na.

Dati parang, oh,

namanghang mga kami. Kilala ka, nakita ka

Pilipino. Pero ngayon, parang ordinary

lang. Kasi dumami nung,

simula nung 2014,

doon dumami sila doon at saka itong

2017

niyata, 2018 dyan.

Tapos, nagdik,

pag after ng ano, ito yung

sa kanila, yung

swirte sa kanila dahil nung

after ng ano, ng

ng COVID,

lahat nang hindi umuwi, nag-declare

ang New Zealand na one-off

residency na lahat

na nandito kayo, basta nandito

kayo, hindi niyo pinabayaan niyo ng New Zealand, hindi

iniwan dahil, dahil sa

COVID, maging residente kayo.

Ayan, maraming na residente nga sa one-off.

So, na residente halos lahat ng

mga immigrants

nung 2020.

So, kayo sir ay talagang

resident na talaga dyan?

Ang citizenship ninyo ay

dyan na sa New Zealand po?

Permanent resident pa lang kami

pero sa next year pa kami

mag-citizen

kasi may

5 years after, ano,

permanent resident.

Opo, ayun.

So, maraming maraming salamat po

Sir Ronel sa pagkakataon na

binigay sa amin at

saludo po kami sa inyo at

yung ating mga kababayan dito

sa aklan sa itong

kwento ng buhay ninyo na talagang

sinasabi nga natin

na what

ginagain sa kumpubrihon

basta nagating huwa.

Tama, tama

Sir.

Opo, salamat po Sir.

Magandang hapon po.

Thank you, Sir. Maraming salamat.

Maraming salamat, Sir. It's my pleasure na

pili ninyo kaming akong

interviewin. Salamat, Sir. Maraming salamat.