01:00.0
Nagkakilala kami sa Dumaguete noong estudyante pa ako
01:04.6
At sa pagkakaalala ko ay second year college ako noon
01:08.9
Magkakalapit lamang kami ng boarding house at bagamat kapwa estudyante
01:14.3
Magkaiba naman kami ng eskwelahan
01:17.2
Nasa prepado kasi siya
01:19.8
CVPC pa ang tawag noon sa paaralan ko
01:23.4
Ngayon kasi naging nurso na ito
01:27.0
O Negros Oriental State University
01:29.9
Samantalang siya naman ay nasa pinakamahal na eskwelahan sa buong Negros
01:35.2
Ang Siliman University
01:37.7
Madalas kaming nagkakasabay palabas ng inuupahan naming lugar
01:43.3
Tila ba sinadya ng tadhana na magkakaparehas kami ng schedule
01:50.2
Nagkakasabay din kaming maghapunan sa isang maliit na karinderiya
01:54.2
Sa harap lamang mismo ng lugar
01:57.9
Bali na sa apartment siya
01:59.9
Habang ako naman ay nasa tapat lang
02:01.8
Isang paupahan na bedspacer
02:04.5
Napakatahimik niyang babae
02:09.2
Yun ang unang pagkakakilala ko sa kanya
02:12.3
Hindi ito halos nagsasalita
02:15.6
Kahit kasama pa nito ang kapwang nangungupahan sa apartment na yon
02:19.1
Hindi ko nakita ni minsan o isang beses na nakisalamuha
02:24.4
Ibang iba siya pero masasabi kong maganda ito
02:29.9
Maliban pa diyan bagamat mahilig magsuot ng saya
02:32.6
Baka sa kanya na may magandang hubog ang kanyang katawan
02:41.2
Hindi ko namalayan na unti-unti na pala akong nauhumaling sa kanya
02:47.8
Hindi ko pa siya nakikilala
02:50.0
Mas kinakausapan lamang pero
02:52.4
Hinahanap-hanap ko siya nun
02:56.0
Siguro crush yung tawag doon
02:59.9
Siya lamang ang inaabangan ko lagi
03:02.8
Nakikita ko naman ang silid niya mula sa inuupahan kong bahay
03:07.2
Marahil ay wala siyang idea na gustong-gusto ko siya nun
03:11.3
Hanggang sa dumating sa puntong hindi na ako mapakali
03:16.6
Naiisip ko siya palagi
03:19.1
Siguro naman may nakaka-relate dito diba?
03:25.4
Nakaranas na ba kayo ng pag-ibig sa hindi nyo kikilalang tao?
03:29.7
Tapos, may nakakaranas na ba kayo ng pag-ibig sa hindi nyo kikilalang tao?
03:29.9
Tapos ay tinatanaw nyo ang sarili nyo sa kanya sa kasalukuyan kapag kayo ang nagkatuluyan
03:36.1
Balik tayo sa kwento
03:40.1
Dahil na rin sa bugso ng damdamin
03:43.4
Pinili kong makipagkilala sa kanya
03:46.4
Para akong baliw nun
03:48.8
Hinaantay ko siyang lumabas ng kanyang inuupahan
03:52.0
Sumakto pa ng mga biyernes tapos may dalawang puminuto lamang ang pagitan ng aming schedule
03:58.1
Hanggang sa nakita ko na siyang lumabas
04:01.5
Parang sasabog ang dibdib ko nun
04:05.2
Hindi ko alam ang gagawin
04:07.5
Nung una, kursunada ako tas nang makita ko na siya ay nagbago ang isip ko nun
04:14.2
Para bang dinadaig ako ng pagkahiya
04:17.4
Sumunod ako sa kanya
04:20.4
Binilisan ko ang lakad para masabayan ko ito
04:25.4
Tapos nang nasa likuran na ako ay binati ko agad siya naman
04:28.8
Tumingin lamang siya sa akin at ngumiti nun
04:33.5
Tumangu ito pero hindi nagsasalita
04:36.7
Dahil na rin sa tinde ng pagnanais kong makilala siya
04:41.0
Sinadya ako na talagang di kita ng dalaga
04:50.0
Nga pala, ako si Sildo
04:52.9
Madalas kasi kitang nakakasabayan eh
04:58.7
Dahil sa simpleng pagpapakilala ko
05:03.5
Doon nagkaroon ng mitya ang lahat
05:07.0
Para bang nasindihang kandila at nagtuloy-tuloy na ang usapan nun
05:11.9
Nagpakilala din siya sa akin sa pangalang Rosita
05:16.0
Doon ay nalaman ko na nursing student ito
05:20.5
Nang makarating sa kanto
05:22.8
Naghiwalay na kami ng landas pero
05:25.6
Siyempre hindi natapos dun
05:28.1
Kinabukasan hanggang sa mga sumunod na araw
05:32.9
Napapadalas na ang pag-uusap namin
05:36.0
May mga pagkakataon na inaantay niya akong lubabas
05:40.1
Naging masaya ako dahil parang unti-unti na siyang napapalapit sa akin nun
05:45.1
Siyempre alam ko yun dahil lalaki ako at
05:48.6
Malalaman ko ang emosyon ng isang babae kung walang interes
05:51.8
Hindi naman sa pagmamayabang pero
05:55.5
May nakarelasyon din ako
05:58.5
Ibang iba ito kumpara dun
06:00.8
Hanggang sa umabot na sa punto na inaya ko siya ng pamamasyal
06:06.4
Buglasan noon at pumayag naman siya
06:09.4
Doon din sa pamamasyal na yun
06:12.6
Nagtapat ako sa kanya
06:18.3
Tila nagulat pa si Rosita
06:20.8
Hindi niya umano inaasahan na aabot sa puntong liligawan ko siya
06:26.7
Akala niya kasi pinapalabas
06:27.7
Ang pakikipagkaibigan lamang ang sadya ko
06:29.7
Dulot ng lagi kaming nagkakasabayan
06:32.6
Tinitingnan niya ako sa mga mata
06:36.4
Hindi ko alam kung totoo ba ang nakikita ko noon
06:42.4
Habang nakatitig ako sa kanyang mga mata
06:45.7
Bigla na lamang nagiba ang kulay
06:52.1
Nagiba ang kulay na parang verde na may halong dilaw noon
06:57.7
Ewan ko kung tama lamang ba yun ng liwanag mula sa mga nakaparadang booth
07:03.1
Nakasuot kasi siya ng salamin
07:06.0
Kaya iniisip ko noon na refleksyon lang
07:08.6
Nawala din naman kaagad yun
07:11.7
Hanggang sa ganoon na lamang ang pagkagulat ko
07:15.5
Nang hawakan niya ako sa kamay
07:17.1
At inilapit pa ang kanyang muka sa akin
07:19.9
May tumayo Sir Seth
07:23.3
Lahat ng balahibo ko sa katawan
07:26.0
Nagsita yun sa mga mata
07:28.0
Amoy na amoy ko ang pabango niya
07:31.6
Waribang sampagita
07:37.7
Kahit kinikwento ko ito ngayon ay naaalala ko ang pangyayaring yun
07:41.7
Umiigting ang aking pagkalalaki
07:46.7
Matagal niya akong tinitigan bago siya nagwika ng
07:54.3
Totoo nga yung sinasabi mo
07:56.5
Hindi ka man lang lumingon
08:01.0
Hindi pa man din ako nagkakaroon ng nobyo
08:03.9
Kahayaan ko munang sarili ko
08:06.2
Hindi pa naman siguro tayo magkakatuloy yan ano
08:09.6
Marami pang pagkakataon at maraming mangyari tama?
08:14.4
Pero susubukan kong ibigay ang pag-ibig ko sayo
08:20.5
Hindi ko inaasahan yun
08:25.2
Akala ko'y pag-iisip
08:26.5
Pag-iisipan niya muna
08:27.2
Ganyan naman lagi ang sinasagot ng mga babae
08:30.5
Pagkatapos mong umamin sa kung anong nararamdaman mo diba
08:37.9
Ora mismo ay sinagot niya ako
08:40.8
Hindi ako magkamayaw sa sobrang tua
08:45.1
Kahit napakaraming tao noon ay sumigaw ako at sinabi kong
08:49.6
Nobya ko na ang babae
08:51.8
Sinabihan pa ako ng ilang nakakita na baliw umano ako
08:57.8
Nahiyaan na lamang si Rosita
09:00.7
Doon ko nalaman na bibo pala ito
09:04.1
Sa kabila ng pagiging tahimik
09:07.1
Pilyo at mahilig sa mga kwento
09:10.1
Siguro ay nagbukas lang ang kanyang simpat siya nang maging magnobya kami
09:15.2
At naging kampante lamang din siya sa akin noon
09:18.5
Makalipas ang ilang buwan
09:23.6
Pinili kong hindi manatili sa amin
09:26.5
Gusto kong magbakasyon kasama niya
09:29.5
Hindi pumayag si Rosita at baka umano pagalitan siya ng kanyang mga magulang at kapatid noon
09:35.3
Pero giniit ko noon na kung totoo man ang pag-ibig niya sa akin ay papayag siya
09:40.2
Kung anong gusto kong mangyari
09:45.1
Pagpunta din naman ito sa lugar nila
09:47.4
Iniisip ko noon na siya ang makakatuloyan ko
09:51.7
At bilang respeto sa mga magulang
09:54.7
Magiging mag-iisip ko noon na siya ang makakatuloyan ko
09:56.5
At hindi matapat ako noon
09:57.3
Graduating kasi siya noon at kaya alam ko sa sarili ko na maaaring hindi magagalit ang kanyang pamilya sa oras na magpakita ako
10:05.8
Seryoso naman ako at kaya kong harapin ang lahat alang-alang lamang sa kanya
10:14.1
Pero may kondisyon
10:16.0
Ang mga magulang umano ni Rosita
10:19.4
Tahimik din at may mga kinikilos ito na maaaring hindi ko magustuhan
10:24.5
Maliban pa rin ito ng mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga mga
10:26.5
Napakarami pa niyang binanggit na kondisyon
10:30.1
Hindi ko na maalala ang lahat gawa ng
10:33.3
Napakarami talaga
10:35.4
Pero sa pagkakaintindi ko
10:38.1
Parang nagbibigay siya
10:43.0
Tinanong ko naman si Rosita kung ano ang mga gawain ng kanyang mga magulang gawa ng
10:49.3
Sa kahulugan pa lamang ng mga salita niya
10:54.5
Hindi umano magugusto
10:56.5
Papasok na kaagad sa isip ang negatibo
11:02.7
Mamamatay tao pala
11:05.5
Ayon sa kanya ay mapamahiinwano ang mga magulang niya
11:10.9
Maging ang mga kapatid niya
11:13.4
Kung may gagawin man silang bagay na hindi pamilyar sa akin na eh
11:18.1
Huwag ko na lamang umanupansinin yun
11:23.3
Nang marinig ko yun ay nagalangan talaga ako
11:25.8
Sinabi ko sa kanya na baka tinatakot niya lamang ako
11:29.8
Mariin niyang pinabulanan na hindi siya nagsisinungaling
11:36.8
Napabuntong hininga ako noon at napaisip ng malalim
11:42.6
Ang matagal ko ng planong sumama sa kanya at magpakilala sa magulang
11:47.9
Tila baga nagdadalaw ang isip na ako ng mga sandaling yun
11:54.9
naroon na at kailangan kong panindigan
11:57.2
ang mga sinabi ko
11:58.6
baka kasi mawalan ng tiwala
12:01.5
sa akin si Rosita
12:05.5
sa mga kondisyon na yon
12:06.7
tutalay wala din namang mawawala
12:09.4
pero talagang kinakaban ako
12:12.2
ewan ko lang kung bakit
12:14.6
sinabi ko sa kanya kinabukasan
12:17.4
na uuwi ako at magpapaalam
12:19.3
sa mga magulang ko
12:23.1
alam nila kung saan ako
12:25.3
naroon sa bakasyon
12:26.5
isang linggo mahigit lang naman
12:30.4
pumayag naman ang mga magulang ko
12:35.4
pagsapit ng sabado
12:37.4
ay sumama ako kay Rosita
12:38.9
sa Sibuang Santander
12:41.6
kaya kinakailangan pa namin
12:43.9
tumawid ng dagat noon
12:48.2
wala pang fastcraft noon
12:50.2
malaking bangka ang sinakya namin
12:52.9
o yung tinatawag na pambot
12:54.7
doon ko palang naranasan
12:58.6
na makatawid ng dagat
12:59.7
masaya na may halong kaba
13:04.7
na mga sandaling nasa laot kami
13:06.4
napakaseryoso niya
13:10.8
ng tingin at halatang balisa noon
13:12.4
hinawakan ko ang kanyang kamay
13:17.6
pero umiling lamang si Rosita
13:20.2
at umiti sa akin noon
13:21.5
nang makarating kami sa baybayin
13:26.9
na isang sakayan lamang
13:28.2
ng pasaherong bus
13:29.3
makakarating kagad kami sa kanila
13:34.2
matapos makarating ang bus
13:37.1
sumakay pa kami ng habal
13:39.7
tapos ipagkababa ng habal
13:44.0
ng halos isa't kalahating oras
13:45.8
sabi ko sa sarili ko noon
13:51.5
ayo naman ang tirahan nila
13:52.6
at kung iisipin yung mga nakatira sa lugar
13:55.8
ay hindi naman mataas ang angtas
14:01.0
magsasaka lahat ng nakatira
14:03.2
at mahirap mag-aral sa isang
14:05.6
unibersidad kagaya ng siliman
14:07.5
kung ganoon ang pamumuhay
14:08.9
hindi naman sa pagmamaliit
14:12.6
nakapagtataka lang
14:14.9
kung ikinukumpara ko
14:18.4
na sa mahal na paaralan
14:20.8
na gaaral na si Rosita
14:21.8
nasa ganong lugar nakatira
14:24.4
idagdag pa dyan ang daan
14:27.5
na halos mahilo na ako
14:28.7
dahil sa lalim ng bangin
14:29.9
pababa kami at kitang kita ko
14:33.6
ang kabuuan ng lugar noon
14:34.9
hindi ako mapakali
14:37.2
sa mga sandaling yon
14:38.2
unti-unting namumuo sa isip ko
14:41.2
ang pagiging misteryosa ni Rosita
14:43.0
hanggang sa sinabi niyang malapit na umuno kami
14:47.8
tinuro niya pa ang lugar
14:51.2
napanganga na lamang ako
14:52.8
papano ba naman kasi
14:56.3
gubat ang tinuturo niyang lugar
14:59.2
wala man lamang bubungan akong nakita
15:02.9
na isang indikasyon
15:04.1
na may bahay-bahay noon
15:05.6
makapal na kakahuyan lamang
15:08.6
na siya namang mas lalong
15:10.8
nagpataka sa akin
15:11.9
nang makababa na kami
15:16.1
naglakad pa ng mga 20 minuto
15:19.2
bago masilayan ang bahay nila
15:21.2
hindi ako nakapagsalita
15:23.9
nang ituro niya ang isang bahay na malaki
15:26.1
at makikitang tila moderno yon
15:28.8
dalawang palapag yon
15:31.3
tapos ay may beranda sa may itaas
15:34.1
ang buong lugar ay nabalot
15:37.1
ng nagagandahang mga tanim na bulaklak
15:39.3
pero ni isa doon ay wala akong idea
15:43.8
doon ko pa lamang nakita
15:46.0
ang mga halamang yon
15:47.1
sumundo lamang ako kay Rosita
15:50.8
at naisip ko niya
15:51.0
at naisip ko niya
15:51.0
at naisip ko niya
15:51.1
at naisip ko niya
15:51.2
na natili siyang tahimik
15:53.5
at panay ito ng lingon sa paligid
15:55.5
waribang may mga nakikita mga tao
15:59.1
kumikindat pa ito habang naglalakad
16:02.7
tapos ay inaangat ang kamay
16:06.5
nakakabaliw isipin ang tagpong yon
16:10.1
hanggang sa makarating kami
16:13.5
nakita ko ang loob
16:16.3
hindi ako makapaniwalang
16:19.5
kumpleto ng kagamitan
16:20.8
at naisip ko niya
16:21.0
napapatanong ako sa isip ko noon
16:24.5
kung nakabili man sila
16:26.7
ng ganito mga bagay
16:27.8
saan naman kaya dinadinaan
16:30.6
lalo na mga muebles
16:36.9
ang napakalaking aparador
16:38.3
na mukhang mamahalin
16:39.4
nagpalinga-linga ako sa paligid
16:42.7
at paka napangunahan lamang ako
16:48.3
walang daanang iba
16:50.8
maliban na lamang sa landas
16:52.5
na tinahak namin na napakasukal noon
16:55.1
wala ding ibang bahay doon
16:58.3
bukod sa namumukod tanging
17:00.1
napakagandang bahay nila Rosita
17:02.9
animoy may mga katulong
17:06.1
o katiwala pa ito
17:07.8
napakalinis ng lugar
17:10.3
wala akong nakita
17:13.8
mula sa mga puno na nagkalat sa paligid
17:16.4
as in literal na napangalagaan
17:21.4
maging ang mga tanim noon
17:22.8
ano bang hinahantay mo?
17:28.5
hindi pa pala dumadating
17:32.0
ang naririto lang ate ko
17:39.2
pero bago pa mangyari yun
17:40.7
hinubad ko muna ang aking sapato
17:44.4
nakakahiyang isipin na itatapak ko
17:47.4
lamang sa sahig nila
17:48.4
na malaginto sa kintab noon
17:50.8
habang nangyayari ito
17:53.9
nakarinig ako ng malumanay na boses
17:56.7
galing ito sa isang babae
17:59.5
pagangat ko ng ulo
18:02.1
ay nakakita ako ng matangkad na babae
18:04.6
nakatalikod at abalay ito
18:07.2
sa paglilinis ng hagdan
18:08.4
pagharap nito sa akin
18:11.7
sobrang nagulat ako gawa ng
18:14.7
ubod ng ganda yung babae niyan
18:19.9
magkakaroon na ako
18:20.8
magkahawig sila ni Rosita
18:22.2
pero mas angat ang kagandahan nito
18:24.3
si Rosita kasi ay nakakubli
18:27.7
sa salamin ng kagandahan
18:29.0
may suot kasi itong salamin
18:31.9
pero kapag tinanggal
18:32.9
ay mamamangha ka na lamang
18:34.3
sa kagandahan din ni Rosita
18:39.4
hindi ko na daw sana hinubad pa
18:42.1
ang sapatos ko noon
18:43.3
ayos lamang ako noon
18:45.5
na ipasok ko ang sapatos sa bahay
18:47.8
sabay baling nito
18:50.8
at tinanong kung kaibigan lamang ba ako
18:55.0
pumasok na ako sa bahay noon
18:58.8
tapos umupo ako sa muebles
19:00.3
hiyang hiya ako dahil nakikita kong
19:03.2
tila ayaw umamin ni Rosita
19:05.0
sa tanong ng babae
19:06.1
umamin si Rosita ang nobyo niya ko
19:10.5
huwag umanong magalit ang ate niya
19:13.9
mabait umanong ako
19:15.3
at nire-respeto ko siya noon
19:20.8
para akong nabuhusan ng tubig na malamig
19:22.9
sa mga sandaling ito
19:24.0
inamin ma ni Rosita
19:26.5
ang patungkol sa aming dalawa
19:28.0
pero makikita sa babaeng
19:30.5
kinikilala niya ang ate Janet
19:33.1
desmayado ang muka
19:35.4
kung tumitig pa ito kay Rosita
19:38.4
ay parabang may naisabihin noon
19:40.4
hindi ko naman yon
19:43.0
pinagtuunan ng pansin
19:44.3
iniisip ko na lamang
19:46.4
na nininibago ang kanyang ate
19:48.1
maaari ding galit dahil
19:50.4
hindi ako na nabuhusan niya
19:50.8
hindi inaasang magsasama ng lalaki sa bahay
19:53.2
ang totoo ay niisang beses
19:56.4
hindi ko pa nahalikan si Rosita
19:58.7
hanggang pisingilang
20:01.2
sa madaling salita
20:03.4
ay wala pang nangyari sa aming dalawa
20:05.1
ito ay dahil sa tindi ng respeto ko sa kanya
20:08.6
gusto kong gawin yon
20:10.7
kapag nagkatuloyan nga kami
20:12.3
kinuha ni Rosita ang aking mga gamit
20:16.8
dinala niya ito sa isang silid
20:20.8
ang sabi niya sa akin ay yun daw
20:22.9
ang gagamitin kong kwarto
20:24.3
habang nagbabakasyon ako sa kanila
20:26.1
malapan ang loob ng bahay
20:29.4
nasabi ko naman na kompleto
20:32.4
malawak ang sala at hanggang kusina ito
20:36.3
may malaantigong lamesa doon
20:40.2
sa gilid ng pinto
20:42.4
may hagdan paakyat
20:44.5
napakaganda ng hagdan
20:47.1
parabang may mga tipak ng ginto
20:50.2
ang bawat baitang nito
20:54.9
tapos ay may aranya silang umiikot-ikot sa kisame
20:58.0
na parabang mga dyamante
20:59.3
bagamat nakaramdam ako ng misteryo
21:04.5
namangha ako sa lugar
21:07.1
ang ganitong bahay ay nabibilang lang
21:10.5
sa may mataas na antas na buhay
21:12.3
o hindi kaya higit pa
21:15.0
umakyat sa itaas si Rosita
21:18.5
Samantala'y lumapit naman si Ate Jeanette at tumabi sa akin nun
21:22.8
Nginitian ko ito pero hindi man lamang gumanti ng ngiti
21:27.0
Napakaseryoso ng mukha at tinititigan ako maigi sa mata
21:38.3
Sigurado ka bang mahal mo ang kapatid ko?
21:41.7
Tumangu lamang ako tapos muling ngumiti nun
21:45.5
Ang sabi niya sa akin, kung mahal ko daw ang kapatid niya
21:51.5
Ay handa dapat ako sa kung anumang magiging kapalaran ko habang buhay
21:56.8
Yan ay kung magkakatuluyan kami ni Rosita
22:00.7
Hindi ko na alam ang sasabihin ko
22:06.1
Dumadami na ang mga katanungan sa isipan ko na hindi ko man lamang mahanapan ang kasagutan nun
22:11.1
Hanggang pagtangu lamang ako
22:14.7
Pero sa loob-loob ko, nag-aalangan na ako nun
22:19.7
Sildo, siguraduhin mo lang na buo ang loob mo
22:26.1
Dahil kapag hindi ay pagsisisihan mo ang lahat
22:30.6
Nagkakaintindihan ba tayo?
22:34.7
Pagbabanta sa akin ang babae nun
22:36.6
Hindi ako nakapagsalita
22:40.1
Imukulang ako habang tumatango
22:43.2
Ano naman ang sasabihin ko ay puro palaisipan ang binibitawan niyang kataganon
22:48.5
Yun bang malalim ang ibig sabihin?
22:53.5
Hanggang sa pagsapit ng gabi
22:55.0
Dumating na ang mga magulang ni Rosita
22:58.1
Sa mga sandaling yon ay nasa loob ako ng silid
23:03.2
Ang unang bumate ay ang ate at sinabing may kasama nga daw si Rosita na lalaki
23:07.5
Diretsahan pang sinabi na magkasintahan naman o kami
23:13.2
Naririnig ko lamang ang boses nila sa sala pero sa pagkakataong yon
23:16.9
Nanginginig na ang katawan ko
23:19.5
Strikto ang ate ni Rosita
23:23.1
Kaya naisip ko kung papano na kaya ang mga magulang nito
23:27.0
Hanggang sa may sumilip sa pintuan
23:31.6
Inakala ko na baka ito na ang magulang ni Rosita
23:38.2
Medyo may pagkakuba
23:42.2
Tinitigan ako nito
23:44.3
Na siya namang nagpalala ng aking pagkabalisa
23:47.4
Hanggang sa bigla na lamang ito nagwi ka ng
23:54.2
Hinaantay ka nila sa sala
23:56.8
Magbigay ka ng respeto sa mga magulang ni Rosita
24:04.5
Hindi nakagalaw at nabalot ng pagtataka
24:08.1
Karagdagang katanungan na naman ang bumungad sa akinon
24:13.2
Mali ang hinala ko
24:15.1
Hindi yon ang magulang ni Rosita
24:18.2
Maaaring katiwala ng bahay ito
24:23.9
Hindi naman na ako nagsalita pa
24:25.7
Inayos ko na lamang ang sarili ko at dahan-dahang lumabas ng silid
24:30.0
Nakayoko pa ako patungong sala
24:33.4
Isang pagbibigay respeto na paparating na ang aking presensya
24:38.1
Bumati ako ng magandang gabi noon
24:41.9
Lakay ako ng pagkakabalasa
24:43.2
Nakaslob akong lumapit at nagmano
24:44.9
Kumabig ako sa gilid pero nakayoko pa rin
24:49.1
Diba, ganoon naman talagang pagbibigay ka lang
24:52.4
Lalo na sa mga taong alam mo namang masiselan
24:55.8
Ginawa ko yun at hinantay ko silang magsalita
25:00.5
Hindi ko pa nga nakita ng malinaw ang mga mukha ng magulang ni Rosita
25:11.3
Huwag mong sobra ng pagbibigay respeto
25:14.1
Normal lang na parang wala
25:16.6
Medyo natatawa tuloy ako sa iyo
25:20.9
Huwi ka ng isang lalaki
25:23.5
Tatay ito ni Rosita
25:26.9
Pagangat ko ng aking paningin
25:29.6
Nakita kong nakangiti ito sa akin at tinatapik pa ang webless kung saan ako pa uupuin
25:35.3
Umupo naman ako noon tapos ginala ko ang aking paningin
25:41.3
Sa kung sinong naroon sa sala
25:43.2
Si Rosita, si ate Janette at atlo pa
25:47.1
Hindi ko na nakita yung babaeng bumungad sa akin doon sa may silid
25:51.5
Hanggang sa nagpakilala ang mga ito
25:55.2
Tama ang hinala ko
25:57.3
Tatay nga ni Rosita ang unang nagsalita noon
26:00.9
Kaswa lamang ang kasuotan na wari ba isang hamak na tao pero
26:06.1
Ang mga katabi nito ay parang mayayaman
26:11.3
Hami ng pangalan ko iho
26:13.6
Ito naman ang asawa ko na si Esmeralda
26:16.6
Ang nanay nilang magkapatid
26:19.0
Yung lalaki sa tapat mo ay pinakapanganay ko yan
26:23.2
Simon ang pangalan
26:25.3
Ang nanay ni Rosita
26:28.9
Doon na pa ako ang atensyon ko
26:31.7
Alam niyo ba kung bakit?
26:36.8
Sobrang ganda at ang buti-puti pa
26:41.3
Hindi sa nabighani ako pero
26:43.5
Hindi maiwasan na humanga ako sa ganung kutis
26:47.1
Buong buhay ko ay doon pa lamang ako nakakita ng ubod na gandang babae
26:52.8
Medyon may edad na pero litao na litao ang kagandahan noon
26:57.3
Yung mukha ay parang manika
26:60.0
Tapos ay halong verde at asulang kulay na mga mata na yon
27:06.2
Maganda pa ito sa pinakamagandang banyagang nakita ko noon
27:11.3
Habang yung lalaki naman na nagnangalang Simon
27:15.1
Kahawig ng tatay ni Rosita
27:17.9
Magsing tulad ang balat pero gaya nilang magkapatid
27:22.1
Maganda din ang itsura
27:24.3
Marami kaming pinag-usapan
27:28.7
Nagpapakilanlan ang angkan pero
27:31.6
Hindi ko narinig ang angkan ng nanay ni Rosita
27:36.0
Panayngiti lamang ito at hindi nagsasalita
27:37.6
sasalita. Hindi din binabanggit ni Tatay Hamin ang patungkol sa asawa. Salib, patungkol
27:47.1
lamang sa kamag-anak sa panig ni Tatay Hamin nun. Pero hindi ko na pinagtuunan ng pansin
27:53.3
yun. Ang importante ay maayos naman palang makitungo ang tanday. Ito lang kasi talaga
27:59.8
ang kinatatakutan ko, ang padre de familia. Matapos makapag-usap, nagpakita uli yung
28:08.6
babaeng parang katiwala ng bahay. Nag-aya na ito ng hapunan. Tinapik naman ang tatay
28:16.0
ni Rosita ang balikat ko at inaaya ako nitong kumain. Sino ba naman ang tatanggi?
28:23.2
Sumunod ako sa kanila patungo sa kusina. Akala ko lahat kami magsasabay-sabay pero
28:28.8
umakit ng bahay ang nanay ng nobya ko. Gusto ko sanang magtanong noon kung bakit
28:35.1
hindi na lang din sumabay ang ilaw ng tahanan. Kaso, nahihiya ako baka kasi isipin
28:41.9
napaka-arugwantikong tao nun. Kumalamang sikmura ko nang makita ko ang makanakahain
28:49.1
pagkain sa lamesa. Naguguto ba ko bigla nun? Ibat-ibang putahe na animoy lamesa ng mga
28:58.8
May prutas, hiluming alak at sarisaring ulam at kanin.
29:06.3
Ewan ko ba kung bakit may kanin doon na kulay dilaw at pula? Pero hindi ko na pinansin yun at baka
29:13.1
dekorasyong pangkulay lamang sa pagkain.
29:17.8
Ang sarap ng pagkain. Maniwala kayo sa akin. Yung lasa ay nanonood sa lila. Nawari ba'y nagdidikta sa aking diwa na maging masaya?
29:28.8
Ganoon kasarap ang pagkain nun. Yung kanin pa nga akala ko ibalang lasa nun. Natural lang naman na parang bigas lang din ang hamak ng tao. Nakikita kong nakatayo sa gilid yung katiwala at panaysipat sa akin na parang pinagdidilatan ako ng mga mata.
29:49.6
Napakunot kilay ako nun at sinabi ko sa sarili na ang sungit naman itong katiwala.
29:56.4
Napakatahimik ng hapagkainan.
29:59.7
Tanging kumakalansing lamang na tinidora kutsara ang maririnig nun.
30:04.9
Hanggang sa nabusog ako pero pinili ko pa rin maupo dun.
30:10.0
Bilang respeto, gusto kong sabay-sabay kami tumayo.
30:14.9
Yun naman ang tama, di ba?
30:18.3
Nang abutin ko ang pitshel na may lamang tubig, bigla na lamang akong napapitlag nang may humawak sa akin.
30:27.1
Pagangat ko ng tingin.
30:28.8
Ito yung katiwala.
30:32.0
Umiiling-iling ito na ang ibig sabihin, huwag akong iinom.
30:40.4
Hindi ko alam kung bakit gawa nang, syempre pagkatapos kumain, literal na tubig ng kasunod, di ba?
30:49.1
Gusto kong magreklamo pero pinili kong manahimik.
30:53.4
Hanggang sa maya-maya pa, inabutan ako ng tubig na nasa baso noong katiwala.
30:58.8
Binulungan ako nito at sinabing, ito daw ang nasa baso ang inumin ko.
31:05.6
Hindi ko alam kung bakit sumunod na lamang ako doon sa katiwala.
31:10.1
Lahat naman na naroon sa lamesa ay tila walang pakialam.
31:14.4
Nakayoko lamang at deretso ng kain.
31:19.0
Magkatapat kami noon ni Rosita.
31:21.7
Pero maging ang nobya ko ay ganoon din.
31:25.0
Hanggang sa natapos na lahat kumain,
31:26.7
uminom naman sila ng tubig na nasa pichel.
31:31.1
Pero bakit ako hindi, di ba?
31:34.5
Nasiwatuloy ako doon sa katiwala at baka galit sa akin ito.
31:39.4
Hanggang sa lumabas ng bahay si Rosita,
31:42.7
nagtungo ito sa hardin.
31:45.7
Dagdaglito sa isip ko kung bakit nagkaroon ng ilaw sa bahay.
31:50.6
Samantalang tingin ko naman ay walang supply ng kuryente.
31:54.1
May mga ilaw din sa hardin pero,
31:56.7
maliliit lamang ang mga iyon.
32:00.4
Hindi ko na sinundan si Rosita.
32:03.4
Sinambit ko na lamang ang pangalan niya at sinabi kong magpapahinga na ako.
32:07.9
Pero sa loob-loob ko,
32:10.2
gusto kong kausapin ang nobya ko.
32:13.2
Pero natatakot ako na baka iba ang isipin ng miyembro ng pamilya.
32:19.7
Akma na akong papasok ng bahay pero tinawag ako ni Rosita noon.
32:24.1
Lumapit naman ako pero hindi ako tumabi.
32:27.5
Mga isang di pa ang layo namin habang nakaupo sa hardin.
32:34.7
pagpasensyahan mo na ang babaeng katulong ha.
32:38.0
Ganun talaga yun.
32:39.6
Hindi mabasa ang isip pero,
32:41.4
sundin mo na lang siya kung anong ipapagawa sa'yo.
32:47.2
Napatanong ako kung bakit pero hindi nagsasalita si Rosita.
32:51.6
Ani mo'y may gustong sabihin ito pero pinipigilan lamang ang sarili noon.
32:56.7
Hanggang sa medyo nabanas na ako.
32:58.7
Papano ba naman lahat ng naglalaro sa isip ko ay walang kasagutan?
33:04.7
Pasensya ka na rin, Rosita.
33:08.7
Pero may mga hindi na ako nagugustuhan eh.
33:12.7
Maliban sa mga magulang mo at buong pamilya,
33:16.7
iyong katulong niyo parang, parang galit sa'kin.
33:22.7
Tinitigan ako ni Rosita.
33:25.7
Wari ba'y nagalit ito?
33:28.7
Pinaalala niya sa'kin na sinabi niya na umano ang kondisyon noon.
33:36.7
aswang umano ang katulong nila.
33:44.7
Hindi ko alam kung ano ang ire-react ko noong mga panahon na iyon.
33:48.7
Ganoon na lamang ang panlalaki ng mga mata ko.
33:52.7
Iyong katulong nila.
33:56.7
Napapaisip ako noon kung papano nangyari iyon.
33:59.7
May aswang silang kasambahay.
34:02.7
May tao bang matinong tatanggap ng isang aswang na ganoon?
34:06.7
Pero sa kabila ng pagkabagabag ay hindi ko na sinabi ang saloobin ko.
34:14.7
Sa halip ay pinapakita ko lang kay Rosita na takot ako.
34:19.7
Walang ano-ano ay muling nagsalita ko.
34:22.7
Walang ano-ano ay muling nagsalita si Rosita na siyang nagbigay ng kasagutan sa mga tanong sa isip ko.
34:30.7
Halos himatayin ako noon sa kilabot.
34:34.7
Ang aswang na kasambahay ay alaga umano ng kanyang nanay Esmeralda.
34:43.7
Matagal na nilang kasama at mula pa pagkabata ni Rosita, naroon na ang kasambahay na iyon.
34:50.7
Dagdag ng nobya ko, ang tao lamang daw na nakatira sa bahay nila ay ang kanyang tatay.
34:58.7
Mabilis akong napatanong kung aswang ba ang nanay nila at maging ang magkakapatid.
35:05.7
Umiling si Rosita at ang sabi nito, hindi umano.
35:13.7
Ang nanay umano nila ay isang diwata noon.
35:18.7
Alam mo, napabitaw ako ng mabigat na salita. Hindi ko lubos mapagtanto kung lahat ba nang sinasabi ni Rosita. Totoo.
35:30.7
Nagpatuloy sa pagsasalaysay si Rosita.
35:35.7
Lahat umano nang nakikita ko sa lugar ay hindi umiiral sa realidad.
35:41.7
Sa halip, nasa loob umano ako ng mundo ng mga engkanto.
35:51.7
Sinabi pa sa akin ni Rosita, tingnan kung anong maigi ang bahay.
35:57.7
Kumipat-kipat ako ng apat na beses na magkakasunod.
36:03.7
Nawindang ako ng maglaho ang napakalaking bahay.
36:08.7
Napalitan nito ng puno ng akasya na may baleteng nakakapit sa katawan.
36:15.7
Napakalaking balete.
36:17.7
Nahalos lamunin na nito ang katawan ng puno ng akasyang iyon.
36:22.7
Paglingon ko kay Rosita.
36:25.7
Naroroon pa rin siya.
36:27.7
Normal lang naman.
36:29.7
Pero yung mga mata niya, iba na ang kulay.
36:34.7
Kakulay na ng mga mata ng kanyang ina.
36:37.7
Dagdag pa ni Rosita kaya daw siya nagsusuot ng salamin dahil minsan ay hindi niya umanumapigilan ng sarili.
36:45.7
Nagsalamin lamang siya ng magkakilala na kaming dalawa.
36:50.7
Baka daw iba ang isipin ko.
36:53.7
Ang tatay ni Rosita ay totoong tao na napamahal sa isang diwata.
36:59.7
Diwata at hindi lamang basta-basta diwata o mano.
37:04.7
Reyna ito ng lahat ng diwata sa lugar nila.
37:08.7
Marami kasi mga diwata pero may namumukod tanging Reyna.
37:13.7
Yung ilaw pala nila mga alitaptap na sangkatutak.
37:17.7
Kalahating inkanto silang magkakapatid.
37:21.7
Bagamat aswang ang katiwala, mabuting kasambahay naman umano ito.
37:27.7
Katunayan ay sinalaba pa ako nito ayon kay Rosita.
37:32.7
Ang tubig umano na nasa pitchel, inumin lamang iyon ng mga may lahing inkanto.
37:38.7
At ang hinain sakin ay hindi pagkain ng mga nila lang na iyon.
37:42.7
Kaya ganun na lang ang pagbabantay ng katiwala at baka makakain ako ng pagkain ng mga inkanto.
37:50.7
Kapag nangyari kasi umano iyon?
37:53.7
Matutulad ako sa tatay ni Rosita.
37:56.7
Bagamat tao pa rin pero may limitasyon na.
38:00.7
Hindi na pwedeng makisalamuha pa sa mga normal na tao.
38:05.7
Ano? Pero bakit ikaw nakapag-aral?
38:12.7
Paano nangyari iyon?
38:16.7
Ang sabi ni Rosita ay nag-aaral siya pero hindi siya nakikita ng ibang tao.
38:23.7
Ako lamang umano ang nakakakita sa kanya.
38:27.7
Dahil ako lamang umano ang napili niya.
38:31.7
Hindi daw ba ako nagtataka?
38:34.7
Nang sagutin niya ako sa dumagete, maraming nagsabing isa akong baliyo.
38:40.7
Nagsisisigaw ako mag-isa.
38:43.7
Lahat umano ng pagkakataon na ako lamang umano ang nakakakita sa kanya nun.
38:50.7
Minsan nga daw ay pinarosahan niya ang mga kumukutsa sa aking kasamahan.
38:56.7
Sinabihan umano akong baliyo habang nakatunga nga sa bukana ng bahay kung saan nananatili si Rosita.
39:05.7
Humingi ng paumanhin si Rosita.
39:08.7
Mahal niya umano ako.
39:11.7
Nalaman ko na umano ang lahat.
39:15.7
Sana ay huwag ko umano siyang kamuian.
39:18.7
Sabog-sabog na ang utak ko.
39:22.7
Para akong nakainom ng bendisinang nakakahilo.
39:25.7
Tama naman lahat ng sinabi ni Rosita.
39:29.7
Naikwento ko kasi ang dilag sa mga kabormate ko pero pinagtatawanan lamang ako na hindi ko man lang alam ang dahilan.
39:36.7
Minsan pa nga ay sinabihan ako ng landlord na magpatingin umano sa espesyalista.
39:43.7
Baka kasi kulang lamang ako ng tulog dulot ng bugbogan sa pag-aaral.
39:50.7
Dahil si Rosita ay isang inkanto.
39:53.7
Kaya din pala kung ano-ano na lamang ang mga sinasabi ng ate nito.
39:58.7
Na para bang isang disisyon na kailangan kong pagtuunan ng pansin.
40:03.7
Muli akong tumingin sa bahay.
40:05.7
Nakita kong nagbalik na ito sa normal.
40:10.7
Yung magandang bahay ay naroroon na.
40:13.7
Nakabungad pa ang kasambahay at nakatingin sa akin nun.
40:17.7
Mabaliw-baliw ako ng mga sandaling yun.
40:20.7
Hindi ko alam ang gagawin.
40:23.7
Masaya akong kasama si Rosita at mahal na mahal ko siya pero ang lahat ay tumaliwas na lamang bigla sa isang buong paliwanag.
40:31.7
Patuloy sa pagsasabi.
40:33.7
Patuloy sa pagsasalita si Rosita.
40:36.7
Hinawakan niya ang dalawang kamay ko.
40:39.7
Nakikita kong lumuluha ang kanyang mga mata.
40:43.7
Abot langit ang paghingi niya ng kapatawaran.
40:47.7
Bagamat tumaliwas na ang lahat ay hindi ko maiwasan na maawa sa kanya nun.
40:53.7
Inkanto man si Rosita pero napakabait niya.
40:58.7
Damang-dama ko ang pagmamahal na walang humpay.
41:01.7
Napaiyak din ako at kontra man sa aking loob.
41:05.7
Niyakap ko na mayigbit si Rosita.
41:08.7
Sinabi ko sa kanya na mahal na mahal ko siya at kahit papano, mababaon niya ang katagang ito kapag hiniwalayan ko ang aking nobya.
41:17.7
Gusto kong umalis sa lugar nun pero natatakot ako dahil bukod sa gabi na napakasukal pa ng dadaanan ko.
41:27.7
Kaya noon ay pinili kong manatili sa lugar nun.
41:29.7
Nilabanan ko ang takot.
41:34.7
Pero mariing sinabi sa akin ni Rosita na huwag umano akong mag-alala.
41:40.7
Walang mangyayari sa akin.
41:43.7
Kasama na umano iyon sa kondisyon niya.
41:46.7
At bukod pa dyan, kinausap umano ni Rosita ang aswang na kasambahay na hadlangan ako sa mga gagawing hindi dapat sa bahay na iyon.
41:55.7
Pati sa mga pagkain na hindi dapat.
41:57.7
At bukod pa dyan, kinausap umano ni Rosita ang aswang na kasambahay na hadlangan ako sa mga gagawing hindi dapat sa bahay na iyon.
41:58.7
At bukod pa dyan, kinausap umano ni Rosita ang aswang na kasambahay na hadlangan ako sa mga gagawing hindi dapat sa bahay na iyon.
42:01.7
Ang sasapitin ko, kapag nagkamali ako ay hindi na ako makakauwi pa.
42:09.7
Nakakalungkot na no, nasaktan ako pero ikaw natakot lang.
42:14.7
Natural lang yon dahil nasa magkaibang mundo tayo.
42:18.7
Alam kong hahantong sa paghihiwalay at nakahanda ako sa anumang mangyari.
42:24.7
Alam kong hahantong sa paghihiwalay at nakahanda ako sa anumang mangyari.
42:26.7
Namahal na mahal kita. Saan ka man magtungo, makikita kita.
42:33.6
Aalagaan kita, Sildo. Kapalit ng pagturing mo sa akin na parang normal na tao.
42:41.3
Matapos noon, tinawag niya si Manang Isay at tinanong kung naayos na daw ba ang higahan ko.
42:49.9
Hinila ni Rosita ang kamay ko. Dinala niya ako sa bahay habang nangyayari yun.
42:55.0
At noon, tinitingnan ko pa ang landas na tinataha ko noon.
43:00.1
Nang makarating malapit sa pinto, mantakin yung kinakapakapa ko pang dingding.
43:07.0
Para akong baliw noon. Alam kong katawan na ito ng akasya pero naging dingding na ng bahay.
43:15.9
Napapadasala ko noon at sambit ko sa ama. Mahabaging langit at sana makalabas pa ako matapos pumasok ng bahay na yun.
43:25.0
Dala na rin ang matinding pagkatakot at pagkalito.
43:28.6
Hinayaan ko na lamang ang sarili na anurin ng paghila ni Rosita.
43:35.8
Hanggang sa makarating ako sa silid, nakikita ko ang higaan na parang ginto.
43:42.8
May mga palamuti sa dingding ng mga diamante.
43:46.6
Samantalang wala naman ito kanina.
43:50.3
Bulong pa sa akin ni Rosita.
43:53.0
Kapag pinili ko na daw lumisan sa mga diamante, may mga palamuti sa dingding ng mga diamante.
43:55.0
Kapag pinili ko na daw lumisan sa lugar, ay pwede akong kumuha alinman sa mga palamuti.
43:59.9
Sa kondisyong, isa lamang sa mga yun ang dadalin ko.
44:05.7
Pero mas maganda, kapag tinapos ko ang araw na nakatakda para magbakasyon sa kanila.
44:12.2
Dahil parte ito ng mga kondisyon.
44:15.5
Hindi daw magagalit ang kanyang mga magulang.
44:18.6
Sa alip ay papahintulutan naman ako kung gusto kong manatili o hindi.
44:23.5
Kung hindi naman ay hihakal.
44:24.9
Iahatid pa ako ni Rosita hanggang dumagete.
44:28.8
Tangay-tangay ang regalo niyang palamuti sa bahay.
44:33.5
Pero Sir Seth, sino ba namang tao ang tatagal sa ganong lugar?
44:39.4
Kahit pa, siguro napakatapang na lalaki.
44:43.4
Tiyak na mababag ito sakaling malaman na hindi tao ang mga kasama sa bahay.
44:50.6
Nakapag-desisyon kagad ako na hindi ko natatapusin ang mga araw na nakaakda.
44:54.9
Pero hindi ko pa sinasabi kay Rosita.
44:59.9
Pinili kong ipagpabukas na lamang gawa ng nasa loob ako ng bahay.
45:05.9
Bukas kapag nasa labas na ako, nakahanda na ako sa pagalis kahit pa iwan ko na lamang ang mga kagamitan ko.
45:13.7
Makalikas lamang ako sa lugar na iyon.
45:17.7
Habang nakahiga sa malagintong katre, hindi ako makatulog.
45:22.2
Talagang hindi ako mapanatag.
45:26.7
May bintana naman sa gilid.
45:28.8
Sumilip ako doon.
45:31.0
Nawindang ako sa kung anong nasilayan ko sa labas.
45:35.7
Mga nila lang naubod ng pangit ang muka.
45:39.6
Ang iba'y nakadungaw sa bintana habang ang ilan naman ay may distansya.
45:46.6
Hindi ako gumalaw.
45:48.3
Alam ko na sa sarili ko na nasa inkantong lugar ako noon.
45:52.2
May isa doon na parang lusaw ang muka pero may mga sungay.
45:58.1
May nakita pa akong tikbalang.
46:00.7
Tapos ang makatawag pansin doon.
46:03.5
Yung kalabaw na may katawan ng tao.
46:07.2
Ito lang ang napakalaki at maangas ang postura.
46:11.7
Humahangos pa yun at nagliliwanag ang mga mata.
46:15.7
Sinimplihan ko lang ang kindat.
46:18.0
Kahit sobrang takot ako ay binati ko mga ito ng simpleng kindat lang.
46:22.2
Para isipin hindi ako natatakot noon.
46:27.3
Kinabukasan, maaga akong lumabas ng bahay.
46:31.4
Akala ko noon ay bumungad sa akin si Rosita.
46:36.8
Sa alip ay ang bumungad sa akin ang kasambahin nilang si Isay.
46:40.8
Pero hindi gaya ng inaasahan.
46:43.9
Hindi na siya mukhang galit.
46:46.6
Naroon ako sa hardi noon at lumapit sa akin ng matanda.
46:50.6
Numiting iti pa yun.
46:58.4
Sinabi ko lang naman na maayos naman ako.
47:01.6
Tinanong ko kung nasaan sila.
47:03.8
Dahil parang walang tao sa bahay.
47:09.4
Ayon kay Manang Isay,
47:11.3
lahat umano ng miyembro ng pamilya.
47:16.0
Sila lamang umano dalawa na natili sa buong gabi noon.
47:19.4
Wala din sana si Manang Isay pero nagmungkay si Rosita na bantayan umano ako.
47:26.6
Napatanong ako noon kung nasaan sila.
47:30.3
Ayon kay Manang Isay na ang bahay umano na yon ay nakaakda lamang para sa bisita.
47:36.4
At ang bisitang yon,
47:38.4
walang iba kundi ako.
47:41.7
Nasa unahan at may isang lugar pa umano doon.
47:46.0
Yun ang tinatawag na kaharian.
47:49.4
At sila nananatili.
47:53.9
ang bahay umano ay lika lamang ni Rosita.
47:57.5
Gamit ng abilidad nito bilang inkanto.
48:01.8
Hindi pa man umano ako nakakarating sa lugar ay alam na ng kanyang pamilya
48:05.9
na may kasamang tao si Rosita.
48:10.1
Kaya yung para hindi daw ako maguluhan,
48:12.9
ginawan ng paraan ng pamilya.
48:15.7
Ito ay nababatay rin sa kung anong mga nakagawian
48:18.6
ng isang normal na tao pero
48:20.1
hindi ko talaga maiwasang mamangha dahil
48:24.0
ang mga inkanto ay likas na mayayaman.
48:28.3
Sobrang nakakamangha.
48:30.6
Kaya nilang gawin ang kung anong gusto.
48:33.7
Talagang mapapansin ang kaibahan sa realidad
48:36.3
kontra sa lugar ng mga inkanto.
48:41.7
Pagkatapos noong magsalita ni Manang Isay,
48:44.2
nagpaalam ako sa kanya na aalis ako.
48:47.1
Kahit hindi na magsabi niya,
48:48.2
magsabi pa kay Rosita basta aalis ako noon.
48:52.8
Gumiti lamang sa akin ng matanda.
48:55.4
Alam niya na umano ang mangyayari
48:56.9
dahil yun naman talaga ang gagawin ko
48:59.3
matapos malaman ang lahat.
49:02.8
Pumasok ng bahay si Manang Isay.
49:05.5
Kinuha nito ang mga kagamitan ko.
49:08.3
Kinabot niya sa akin.
49:10.2
Kasama ang isang tipak ng kumikinang nabagay.
49:16.1
Sinlaki ito ng dulo ng daliri
49:17.9
at kulay pula yun.
49:20.6
Sabi sa akin ni Manang Isay,
49:22.9
baon ko manoy ito pa uwi.
49:25.2
Kapalit ng walang kapantay na respeto.
49:29.7
Alam pala ni Aling Isay
49:31.0
ang nabanggit na kasunduan.
49:33.8
Ewan ko kung bakit
49:34.8
naiisip ko na baka nagbilin sa kanya si Rosita.
49:40.7
Napabuntong hininga ako noon.
49:43.2
Nagiisip ako ng maigi kung
49:44.7
tatanggapin ko ba o hindi.
49:47.9
Baka kasi pag tinanggap ko ay
49:49.4
may kasundang itong kapalit.
49:53.4
Maya-maya pa ay napagpasyan
49:54.9
kung hindi na lamang tanggapin.
49:57.7
Sinabi ko ito kay Manang Isay.
50:00.3
Pero giniit ng matanda
50:01.9
na tanggapin ko umano kasi
50:03.3
tatanawin ng pagkawalang respeto
50:05.9
sa mga inkanto at pagtanggi.
50:08.9
Baka daw imbis na mabuti sa akin,
50:14.6
parusahan pa ako.
50:16.8
Wala akong nagpapalit.
50:17.9
May gawa kong di tanggapin yun.
50:20.2
Pero pagkatapos ng serset,
50:24.7
Para akong kwitis na tumatakbo
50:29.0
Hinihiling ko noon na makarating lamang ako
50:31.0
sa kabahayan ay sisigaw ako
50:32.6
at iisipin kong nakaligtas na ako.
50:36.3
Pero habang tumatakbo ako,
50:39.5
narinig ko na lamang bigla
50:40.7
ang boses ni Rosita.
50:43.7
Tumatawa pa ito at sinabing
50:45.1
bakit umano ako tumatakbo.
50:47.9
Samantalang pwede naman akong maglakad.
50:51.1
Hindi ko pa daw siya hinantay.
50:53.6
Ihahatid niya umano ako hanggang dumagete.
51:00.1
hindi naman kita masisisildo.
51:04.3
nasabi ko ng lahat.
51:06.6
Maliban sa pagmamahal ko sayo
51:08.2
ay babantayan kita buong buhay.
51:11.1
Kahit hindi man ako ang makatuluyan mo.
51:15.1
Ayon sa kanya ay regalo niya umano
51:17.2
ang bigay sa akin ni Manang Isay.
51:20.3
Pwede ko umanong ibenta
51:21.5
at pwede ko rin itagun na lamang.
51:24.5
Mula sa puso niya umano yun.
51:27.1
Humingi siya ng pagsasalamat.
51:30.9
Hindi na ako nagsalita pa.
51:33.3
Alam kong kayang gawin ng inkanto
51:35.2
ang pagbulong pero hindi ko na sinagot yun.
51:39.0
Nagpatuloy ako sa pagtakbo
51:40.5
hanggang makarating ako sa mga kabahayan.
51:44.4
Sumakto namang may habal.
51:47.2
Ay, kaagad ako, pababa.
51:49.5
Nang makarating ako sa kalsada,
51:52.8
dito ko pa lamang naramdaman
51:54.4
ang gaan ng loob ko nun.
51:57.9
Ligtas akong nakauwi sa amin.
52:00.6
Masyado ko lang inisip
52:01.7
na may mangyari sa aking masama
52:03.2
doon sa lugar nila, Rosita.
52:06.6
Hindi kailan na ito
52:07.6
ang madalas na naririnig sa mga kwento.
52:10.7
Ang wag ko manong magtitiwala
52:12.4
sa isang inkanto.
52:15.3
Dahil kumukuha ito
52:16.3
ng mga tao at binadala
52:17.8
sa kanilang mundo.
52:19.8
Tapos hindi na makakauwi pa.
52:24.1
Pero napagtantuko
52:26.4
ang sadya sakin ni Rosita nun.
52:29.0
Ang dukutin sa mundo
52:32.5
Alam kong talagang mahal niya ako.
52:36.4
Hanggang sa ngayon
52:37.4
ay baon ko pa rin
52:38.3
ang kwento ng buhay ko.
52:40.7
Naibahagi ko nga sa asawa at anak ko
52:42.4
pero halata namang hindi na niniwala
52:47.3
nasa sakin pa rin.
52:50.0
Hindi ko binenta.
52:51.9
Alaala ito ng babaeng
52:53.2
minahal ko ng buo.
52:56.6
Totoo ang lahat, Sir Seth.
52:58.9
May mga nilalang at bagay
53:01.2
na hindi natin lubos
53:02.8
mapagtanto na totoo.
53:07.1
nilikha din sila ng ama.
53:09.5
Kasama nating namumuhay.
53:12.1
Pero nasa magkakaibang panig nga lang.
53:16.3
Pagkakaibang panig nga lang.
53:18.9
Pagkakaibang panig nga lang.
53:19.9
Pagkakaibang panig nga lang.
