01:21.1
Ayon kay Wilmo na nagpadala ng kwentong ito.
01:24.8
Base sa kanyang nalaman,
01:26.7
Itong si Banar, napakabait na tao.
01:30.0
Bukod ba dyan, napakatahimik at hindi nagre-reklamo.
01:36.9
Kahit pag-aano kabigat ang trabaho na inuutos sa kanya.
01:42.0
Madalas ay inaabot pa ng gabi si Banar sa kakatrabaho dahil hindi niya iniiwan ang gawain na hindi tapos.
01:50.4
Kumbaga, hindi napapanatag ang binata kapag hindi niya natapos kagadang trabaho.
01:58.0
Gawa ng kinabukasan daw kasi ay may susunod.
02:00.0
At ito naman ang kanyang pagtotoonan ng pansin nun.
02:06.4
Walang bakante si Banar kahit linggo, kumakayon ang binata.
02:11.2
At dahil dito ay maraming nagtiwala sa kanya, na siya namang nagpatunog sa kanyang pangalan bilang masipag na tao.
02:21.7
Maliit lamang ang bahay ni Banar, kwadrado na gawa sa pawid, at may kapitbahay siyang pamilya na laging tumutulong sa kanya.
02:30.0
Ang mag-asawang ito ay sinatatay Tatong at nanay Dolores.
02:35.9
May mga anak itong mag-asawang ito, at mga kaibigan ni Banar.
02:40.9
Lalo na si Romel na siyang lagi niyang nakakausap at nakakasabayan pa minsan sa trabaho sa uma.
02:48.5
Pero hindi nagpapasuhuli itong si Romel.
02:51.4
Bali sariling lupain lang talaga ang tinatrabaho.
02:56.3
Bilib na bilib si Romel sa kanyang kaibigan.
03:00.0
Paano ba naman kasi? Eh walang inaasahang iba si Banar kung hindi ang kanyang sarili.
03:06.1
Nakakaawa dahil mag-isa na lamang sa buhay.
03:09.2
Kaya yun, naiintindihan niya ang kanyang mga magulang kung bakit gano'n na lamang ang pagmamalasakit nila kay Banar.
03:18.1
Lalo na itong sinanay Dolores na hinahatidan ng makakain si Banar at hindi pumapalya.
03:24.8
Araw-araw yun. Umaga, tanghali at gabi. Tatlong beses.
03:30.0
Katunayan ay kasama na sa konsumo nila si Banar.
03:35.2
Si Banar ay natutuwa naman kahit papano'y nararamdaman niya sa sarili na may pamilya pa rin siya kahit ulila na.
03:43.3
Kung ituring siya ni Nanay Dolores ay para na rin sa sariling anak.
03:48.2
Kapag nakapagpayo ito ay talagang may punto at napapaisip si Banar.
03:53.2
Partikular ang mga katagang ipagpatuloy na lamang daw ang pagsisikap.
03:57.1
At balang araw ay makakaraos din si Banar.
04:00.0
Lahat tumanoon ng masisipag na tao ay nagkakaroon ng magandang buhay.
04:07.4
Tuwing gabi, si Banar ay nakatambay sa likod ng bahay niya.
04:12.8
Doon ito nag-aantay na dalawin ng antok.
04:16.8
Nakaupo lamang sa malapad na bato habang nakatingala sa kalangitan at naglalakbay sa diwa ang mga pangarap sa buhay.
04:27.0
Yun lagi ang nakagawian ni Baner.
04:30.0
Kung minsan ay dinadalaw siya ni Roel, nagkikwentuan sila.
04:36.4
Isang araw, nagmungkahi si Nanay Dolores na huwag daw munang magtrabaho itong si Banar.
04:43.4
Takang-taka naman noon si Banar kaya nagtanong siya kung bakit at anong dahilan.
04:48.1
Ang sabi naman ni Nanay Dolores ay may ibibigay daw ito sa kanya.
04:54.1
Napapaisip naman kagad noon si Banar na hindi naman niya kaarawan.
04:58.1
Bakit parang Marcelan ata mga katagang ipagpatuloy?
04:60.0
Ang mga katagang na naggagaling kay Nanay Dolores noon.
05:03.6
Hindi niya naman magawang matanggihan ang ginang gawa ng para na rin itong nanay niya.
05:09.5
At talagang nakikinig siya sa mga sinasabi nito at paalala.
05:15.2
Hindi nga siya nagtrabaho sa araw na yon.
05:18.9
Dinalaw pa siya nang nagutos sa kanya at tinanong kung may problema ba.
05:24.0
Ang sabi ni Banar, masama ang kanyang pakiramdama.
05:26.0
Kagad namang naniwala ang sumusuhul sa kanya.
05:31.2
Naawa pa ito at nagabot ng pera pero hindi na niya yon tinanggap pa.
05:36.8
Inaantay ni Banar si Nanay Dolores.
05:39.8
Hindi alam sa sarili kung nananabig ba siya o hindi noon.
05:44.7
Wala naman kasi siyang idea kung anong ipagkakalob sa kanya.
05:49.2
Baka umanong regalo o anong bagay na ikakasiyan niya.
05:54.8
Pagsapit ng gabi,
05:56.9
dumating sa bahay niya si Nanay Dolores.
06:00.9
Bitbit pa nito ang ulam na nakalagay sa supot.
06:05.1
Nakikita ni Banar na bukod sa bitbit na ulam ni Nanay Dolores,
06:09.3
ay may dala din itong rosaryohan.
06:13.5
Wala lang naman yon kay Banar.
06:15.8
Baka nagdala lamang ng rosaryo ang ginang.
06:19.8
Hanggang sa nagmungkahi si Nanay Dolores na mag-usap sila.
06:24.8
Tumangu si Banar.
06:26.8
Naupo ito sa baitang ng maliit na biranda at tumabi kay Nanay Dolores.
06:32.5
Bago magsimula ang usapan,
06:35.4
hinabot sa kanyang rosaryo at ang sabi,
06:40.9
Huwag mong ihihiwalay sa iyo.
06:44.6
Napakunot na muka si Banar.
06:47.4
Ang sabi ng binata ay,
06:49.6
bakit niya umanong isusuot ang rosaryohan?
06:53.6
Dagdag pa nito ay,
06:54.6
napakaseryoso umanon ang muka ng ginang at ano ba talaga ang pag-uusapan nila noon?
07:02.3
Dito ay saglit na patulala si Banar.
07:05.5
Ayon kasi kay Nanay Dolores.
07:08.7
Malapit na daw magbentes si Banar at kailangan itong mapaghandaan.
07:14.6
May mangyayari daw kasi sa binata
07:16.3
na magpapabago ng buhay nito at pananaw.
07:20.8
Hindi ko po kayo maintindihan, Nanay Dolores.
07:27.1
Maari po bang diretsya inyo ako?
07:29.9
Tsaka nakakagulat naman po.
07:32.4
Isusuot ko itong rosaryo?
07:38.1
Gulat na gulat si Banar nang sabihin ni Nanay Dolores
07:41.3
na may dugong aswang umano si Banar.
07:46.3
Yun na rin ay nanggaling mismo sa lolo niya.
07:49.8
Ibinigil si Banar.
07:50.7
Ibinigilin umano si Banar kay Nanay Dolores
07:53.0
dahil magiging delikado kapag hindi napaghandaan
07:57.0
ang pagdating ng araw na susumpungin ang binata.
08:04.1
Takang-taka si Banar.
08:06.6
Hiniisip niyang paniniwalaan ba niya itong ginang o hindi nun?
08:11.3
Para kasing hindi kapanipaniwala ang mga nabibitawang kataga.
08:17.7
hindi naman pala biro ang ginang
08:19.6
kaya kaagad niyang naisip,
08:21.4
nagkakasakit na ang Nanay Dolores sa isip.
08:26.1
Mabilis na itong hinawakan sa kamay at sinabing
08:28.8
ayos lamang ba umano ang pakiramdam ni Nanay Dolores nun?
08:35.4
Dagdag ba ng binata?
08:37.7
Dapat ay magpatingin ito sa doktor.
08:40.4
Baka daw kasi lumalala at hindi na maagapan ang sakit sa isip nito.
08:46.5
Alam kong yan ang masasabi mo sa akin.
08:49.9
Nakakapanibago, tama?
08:50.7
Banar, wala akong sakit at totoo ang mga sinasabi ko.
08:59.6
Alam ko yun mula pa ng bata ka.
09:02.6
Dinadalaw ka pa noon ang tatay mong aswang pero
09:05.1
tinataboy ng lolo mo.
09:08.8
Maniwala ka sa akin.
09:11.9
Paglilinaw ng Nanay Dolores.
09:15.9
Makikitang aligaga si Banar.
09:18.7
Hindi nakapagsalita at napakalayo.
09:20.7
Ayon ang tingin nito.
09:23.5
Naalala niya ang sinasabi ng lolo niya dati
09:25.9
na may aswang umano na dumadalaw sa bahay nila
09:29.5
at napagtantu niya na maaaring ito ang sinasabing
09:33.8
aswang ni Nanay Dolores nun.
09:39.0
Binalot ng pangamba ang binata.
09:42.4
Hindi alam kung anong sasabihin pero ayon kay Nanay Dolores
09:45.7
pagamat aswang si Banar
09:48.1
hindi niya ito kakatakutan.
09:50.7
Dahil alam niyang mabuting tao ito
09:54.0
maliban na lamang sa pagdating ng araw na susumpungin na ito.
10:01.0
Ang sabi ng lolo ng binata noon ay makakaranas ito ng pagkawala sa sarili
10:05.6
pero ilang araw ang lilipas
10:08.6
babalik din sa pagiging matino.
10:13.7
Ilang saglit lang
10:14.7
niyakap si Banar ni Nanay Dolores.
10:18.8
Sinabi pa nitong magpakatatagal.
10:21.2
bagamad may nasabi siya ngayon pero sana ay manatili ang pagiging masipag nito.
10:29.3
Kapag paparating na umano ang karawan ni Banar
10:32.0
sasamahan siya ng Nanay Dolores
10:34.9
ito ang gagabay sa kanya at hindi siya iiwan.
10:40.7
Umiiyak si Banar sa mga sandaling ito.
10:44.1
Naiisip niyang sobrang lupit naman ang tadhana para sa kanya.
10:48.5
Hulila na nga siya sa magulang at nag-iisip.
10:50.7
Ang hirap sa buhay
10:51.4
dumagdag pa itong pagiging aswang niya
10:54.6
kung totoo man yon.
10:58.1
Ilang saglit lang ay nagpaalam na si Nanay Dolores na umuwi.
11:02.9
Hindi nagsalita si Banar.
11:05.5
Tumangu lamang ito bilang pagtugon.
11:11.2
Isang buwan na lamang noon ay karawan na ni Banar.
11:14.7
Naiisip niyang ano kaya ang mangyari sa kanya
11:16.8
matapos siyang sumpungin.
11:20.7
Ipang bukang bibig ng kanyang lolo ang katagang aswang.
11:24.0
Kaya kahit hindi pa nakakakita si Banar ng nilalang na ito
11:27.8
ay alam na alam niya ang mangyari
11:30.3
mula sa pagiging yanggaw at pagiging ganap na aswang.
11:35.9
Kaya pala ito ang laging sinasabi sa kanya ng lolo
11:38.8
dahil may koneksyon pala siya sa pagiging aswang nun.
11:44.6
Bagamat naroon at nalaman niya na ang kanyang pagkatao
11:47.7
ay pinili ni Banar na kumalma.
11:50.7
Buhat ng may nasabi din kasi ang kanyang lolo nun.
11:55.6
Kapag nagkaroon ng anak ang isang aswang
11:57.6
posibleng hindi mamana ang pagiging halimaw
12:01.6
lalo na at isang normal na tao ang napaanakan nito.
12:07.3
Kaya noon ay umaasa si Banar na hindi siya magiging aswang
12:10.3
dahil alam niya sa sarili na hindi aswang si Lolo Hermito.
12:15.3
At malamang sa malamang
12:17.1
ang anak nito na nagsilang sa kanya ay hindi din aswang.
12:20.7
Maliban na lamang sa nakabuntis dito na siya namang ama ni Banar.
12:27.7
Para bang alam na alam ni Nanay Dolores kung bakit siya binigyan ng rosaryo.
12:33.2
Pagkatapos kasi noon,
12:35.4
ito ang ginagamit ng binata para magdasal sa maliit na altar niya sa bahay.
12:41.4
Ginagawa niya ang pagdarasal na iyon pagkagising sa umaga
12:44.2
at bago matulog tuwing gabi.
12:48.7
Malaki ang pinagbago buhat ng lahat.
12:50.7
Halos nasa bahay lang lagi si Banar.
12:52.7
Kung magtrabaho ito ay saglit lamang at umuuwi kaagad noon.
12:54.7
Hindi naman nagrereklamo ang sumusuhol sa kanya.
12:56.7
Iniisip na mga ito na baka may karamdaman si Banar sa katawan.
12:58.7
Si Rowell noon ay hindi na kinakausap ni Banar.
13:00.7
Nagtanong pa ito sa Nanay Dolores kung may problema ba ang tao.
13:02.7
Ayon naman kay Nanay Dolores.
13:04.7
May pinagdarasal ni Banar.
13:06.7
May pinagdarasal ni Banar.
13:08.7
Ayon naman kay Nanay Dolores.
13:10.7
May pinagdarasal ni Banar.
13:12.7
Ayon naman kay Nanay Dolores.
13:14.7
May pinagdarasal ni Banar.
13:16.7
Ayon naman kay Nanay Dolores.
13:18.7
May pinagdadaanan lamang ang binata noon,
13:20.7
Ayon naman kay Nanay Dolores.
13:22.7
May pinagdadaanan lamang ang binata noon,
13:24.7
personal at hindi ito pwedeng sabihin.
13:26.7
Personal at hindi ito pweding sabihin.
13:28.7
Isang linggo bago sumapit ang karawan ni Banar.
13:30.7
Isang linggo bago sumapit ang karawan ni Banar.
13:32.7
Sinanay Dolores noon ay may mga nilalagay sa paligid ng bahay
13:34.7
Sinanay Dolores noon ay may mga nilalagay sa paligid ng bahay
13:36.7
sinanay Dolores noon ay may mga nilalagay sa paligid ng bahay
13:38.7
pat pat na may nakasabit na garapa.
13:40.7
pat pat na may nakasabit na garapa.
13:42.7
Nakatarak ito sa bawat kanto ng bahay.
13:48.7
pa ang layo ng bawat isa sa bahay pero kwadrado ito. Nagtaka naman si Banar at napatanong
13:56.5
kung para saan ang patpat na may garapa. Sabi ni Nanay Dolores para umano hindi makalapit
14:04.1
ng tatay ni Banar. Natitiya kasi siyang gabi-gabi na itong dadalaw lalo't paparating na ang
14:10.4
karawan ng anak. Ang sabi naman ni Banar ay kung dumadalaw nga ito, mabuti sigurong makausap
14:18.7
niya. Pero umiling si Nanay Dolores, hindi dapat makausap ni Banar ang kanyang ama dahil
14:27.2
palalalain lamang nito ang pagiging aswang ni Banar noon. Hindi na lamang nagreklamo pa si Banar.
14:37.3
Sa bawat araw na pumapatak, tumataas ang tensyon. Lalo na yung araw na ang susunod nito,
14:46.9
kaarawan na mismo ng binata.
14:48.7
Sa gabing yun ay pinapakiramdaman niya ang sarili. Panaisilip sa salamin at hindi napapanatag.
14:58.2
Imala namang dumating bigla si Nanay Dolores. May dala pa itong banigatunan.
15:05.1
Ang sabi ay sa bahay niya na daw matulog ang ginang sa loob ng isang linggo.
15:12.4
Natatakot noon si Banar na baka kasi kapag sinumpong siya ay may gawin siya kay Nanay Dolores noon.
15:18.7
Baka maging hayok siya sa laman ng tao at kainin nito.
15:23.2
Sinabi niya yung pag-aalala niya yun sa ginang Peroa.
15:27.2
Alam niyo ba na imbis matakot, gumisi pa ang matanda.
15:32.1
Hinapuhap ang pisngi ni Banar. Nakikita niya pang nangingilid ang luha ng ginang sa mga matanon.
15:40.7
Hindi alam ni Banar, para bang may hatid nakakaibang kasayahan ang ginawang yun ni Nanay Dolores.
15:48.7
Nanay niya ito sa totoong buhay at sinusugal ang sarili para lamang sa kanya.
15:57.5
Sinabi niyang iwasan na lamang umano siya at kung maaari, itali na lamang para walang mangyaring masama.
16:05.4
Pero iginiit ni Nanay Dolores na hindi siya baliw para itali ito at pahirapan.
16:11.8
Magpakatatag lamang umano ang binata.
16:15.3
Naniniwala siyang walang mangyaring masama.
16:18.7
Matapang na si Nanay Dolores, pero naniniwala siyang mas matapang itong si Banar.
16:27.3
Hindi naging maganda para kay Banar ang narinig niya kay Nanay Dolores.
16:32.0
Bagamat napakampante ng ginang, pero sobrang nabahala naman ang binata noon.
16:39.6
Hindi din alam ni Banar kung may idea ba ang pamilya ni Nanay Dolores.
16:45.0
Hindi naman kasi sinita ang ginang.
16:48.7
Banar, doon matutulog sa bahay niya at unang beses pa lamang itong nangyari.
16:54.8
Kaya nako na imposibleng hindi mag-isip ng iba ang kanyang pamilya.
17:00.9
Hanggang sa maya-maya pa'y dumating si Roel.
17:04.5
Gulat na gulat si Banar noon.
17:07.2
Paano ba naman kasi ay kaagad itong bumugad ng mga katagang?
17:11.5
Nay, dito na rin ako matutulog ah.
17:15.3
Banar, huwag ka mag-alala.
17:17.1
Kaya, kami lang ng nanay ang nakakaalam.
17:21.0
Hindi ka namin papabayaan.
17:23.5
Hindi ako natatakot sa aswang.
17:27.4
Sumingit naman si Nanay Dolores.
17:30.2
Kinulit kumanos siya ni Roel kung kaya sinabi niya ang totoo dito.
17:34.7
Akala niya ay matatakot si Roel, pero hindi.
17:37.8
Sa halip ay naawa pa ito kay Banar.
17:42.5
Dagdag pa ni Roel.
17:44.5
Kaibigan daw niya ang mabait na tao.
17:47.1
Kaya, anumang mangyari, dadamayan nila si Banar noon.
17:52.5
Dito na mas lalong nakiusap si Banar na kung pwedeng itali na lamang siya.
17:58.5
Ipagpalagay na lamang nila na kampante ang dalawa pero,
18:02.6
mismong ang binata ay hindi noon.
18:06.1
Natatakot o mano siya.
18:08.2
Hindi o mano siya napapanatag.
18:11.8
Sa pagkakataong yun ay nagkatitigan si Nanay Dolores sa Truel.
18:17.1
Tumangu si Nanay Dolores at kumisi naman itong si Roel noon.
18:21.8
Sinabi ni Roel na siya na ang magtatali kay Banar.
18:25.5
Kagad itong umuwi sa kanila.
18:27.8
At pagbalik ay may dala ng lubid noon.
18:31.6
Lumuluha ang mga mata ni Nanay Dolores na para bang ayaw nitong ipagapos si Banar pero,
18:38.3
tinitigan nito ni Banar at tumatangu ang binata.
18:43.1
Doon sa loob ng bahay, may haligi sa gitna.
18:47.1
Na kung saan ito ang pundasyon na kinakapitan ng pawid na bubong.
18:52.5
Si Banar na ang mismong nagtali sa kanyang mga paa.
18:57.0
Sumandal ito sa haligi at nagbungkahing itali pa siya ni Roel doon.
19:04.2
Kinamusta naman siya ni Roel kung magiging ayos lang ba siya sa lugar.
19:08.5
Sapat na dapat ang paalamang ang itali na lang sa may haligi pero,
19:12.8
yung buong katawan, e para bang magiging masakit yun?
19:17.1
Sa ulit-ulit naman sinabi ni Banar na gawin na lamang ni Roel.
19:23.5
Para na rin mapanatag siya.
19:25.8
Wala na siyang pake.
19:28.0
Basta ligtas sumano ang dalawa noon.
19:32.6
Walang nagawa noon si Roel, kung hindi ang gawin na lamang ang sinabi ni Banar.
19:37.9
Pinapahigbitan pa ni Banar ang paggagapos sa haligi.
19:42.2
Si Nanay Dolores ay tumalikod na lamang nang hindi maatimang nakikita.
19:47.1
Nang matapos ng pagtali, dito na ngumiti si Banar at sinabing,
19:52.5
Salamat. Salamat sa malasakit.
19:57.6
Wala man akong pamilya pero higit pa sa pamilya ang nararamdaman ko sa inyo.
20:04.0
Nakakaiyak. Pasensya na po nanay Dolores ah. Pasensya na sa abala.
20:12.9
Sinabi naman ni nanay Dolores na wala akong anong abala noon.
20:15.8
Hindi abala si Banar para sa kanya.
20:20.4
Mahal na mahal o mano siya ng matanda.
20:23.7
Kung anong pagmamahal niya sa mga anak niya ay ganun din ang nararamdaman niya para sa binata na yon.
20:30.0
Hinding hindi niya o mano ito pababayaan.
20:35.4
Ilang saglit lang ay naglatag ng Banigis Rowell sa paanan ni Banar.
20:40.6
Sinara din ito ang pintuan at naroon lamang sa biranda si nanay Dolores.
20:45.8
May ilaw naman doon sa loob mula sa maliit na gasera.
20:50.8
Papatayin sana ito ni Rowell para matulog na pero hindi siya pinahintulutan ni Banar.
20:57.8
Mas mabuti o mano na maliwanag.
21:01.2
Tumangu lamang si Rowell pero yung kampanting muka nito kanina.
21:05.5
Kapansin-pansin na ang pababago.
21:08.5
Naging tahimik at balisayon.
21:11.4
Nakikita ito ni Banar na sobrang likot habang nakaiga sa papag.
21:15.8
Panaysipat sa kanya.
21:18.5
Tumatayo ito at sinusuri ang kanyang mga mata.
21:23.4
Hinahayaan lamang yun ni Banar hanggang sa pagsapit o mano ng alas 12 ng gabi.
21:32.0
Bilang paglilinaw,
21:34.0
itong susunod na matutunghayan niyo ay batay sa kung ano talaga ang totoong nangyari.
21:39.8
At bilang patunay,
21:41.8
kahit mismong ako na ang nagbahagi ng kwento,
21:51.6
ay ang aking ama.
21:55.7
Nasa sa inyo na po ang pangunguska.
21:58.9
Balik tayo sa kwento.
22:02.0
Pagsapit ng alas 12 ng gabi ay nagising si Nanay Dolores.
22:06.7
Kumatok pa ito sa pintuan at sinabing dumalaw na ang tatay ni Banar.
22:12.2
Sumili pa doon si Rowell sa bintana
22:14.2
at nakita ni Banar na wari ba'y
22:17.3
bigla na lamang itong pumitlag.
22:21.1
Nagtanong naman si Banar kung nakikita ba ni Rowell ang tatay niyang aswanga.
22:26.1
Tumango si Banar.
22:28.2
Nasa buluwagan o mano ito ng bahay.
22:32.7
At sobrang nakakakilabot ng itsura.
22:37.8
Ilang saglit lang ay nakarinig si Banar ng pagsambit sa labas.
22:43.0
Boses lalaki ito,
22:46.5
Natitiyak ni Banar na galing yon sa kanyang ama.
22:50.0
Pero ang ipinagtataka niya ay kung bakit kilala ito ni Nanay Dolores.
22:57.0
Ang sabi kasi ay tanggalin daw ang mga pangontra sa paligid nun.
23:02.1
Hindi o mano nakakalapit ang aswanga.
23:06.6
Sumabat naman si Nanay Dolores na hindi pwede.
23:11.2
sa kauna-unahang pagkakatawan,
23:14.2
narinig ni Banar kay Nanay Dolores ang mga katagang,
23:22.1
lubayan mo ang anak mo.
23:24.8
Hindi ka ba naaawa sa kanya?
23:28.4
Umalis ka dito at hayaan mo siya.
23:31.6
Huwag mo siyang kunin sa akin.
23:35.2
Takang-taka si Banar sa puntong yon.
23:38.3
Para bang may ibig sabihin ng binitawang salita ni Nanay Dolores?
23:44.2
bakit tila gusto nito na huwag siyang kunin na parang anak talaga siya ni Nanay Dolores nun?
23:50.4
Idagdag pa dyan na naririnig ni Banar ang totoong pangalan ng kanyang ama.
23:55.5
Gusto niyang masilayan ito pero minabuti niyang pigilan ng sarili.
24:00.7
Tiniis niyang pananabik.
24:02.9
Sa halip ay inalala niya ang mga mangyari sa kanya.
24:06.6
Kapag nakawala siya sa gapos nun.
24:11.2
Ilang saglit lang ay nag-alulungan ang mga aso sa natura.
24:15.8
Kahit nasa malayo ito ay dinig na dinig nila at nakakakilabot pakinggan yon.
24:22.8
Wari ba'y nagtatawag ng elemento?
24:26.7
Dito din unti-unting nararamdaman ni Banar na para siyang nahilo.
24:32.1
Sumakit ang kanyang ulo.
24:34.3
Napakainit ng kanyang katawan.
24:37.9
Para siyang nasa tabi ng nagliliyab na apoy.
24:40.6
Nararamdaman niya rin ang pagtatayuan ng kanyang balahibo.
24:46.3
Na animoy hinipo ng hangin ng kanyang balat.
24:50.9
Hanggang sa nakita niya si Ruel na nakatitig sa kanya.
24:55.3
Yung mga mata nito ay dilat na dilat na wari ba'y sobrang gulat na gulat.
25:03.2
Binuksan ang pintuan at pinapasok sa loobang nanay Dolores.
25:08.6
Pagsipat sa kanya ng ginang.
25:11.2
Umiyak si nanay Dolores.
25:13.9
Nagpanguros pa ito.
25:16.3
Kagad kinuha ang rosaryo sa altar at pinasuot ito kay Banar.
25:21.3
Sa pagkakataong yun ay nasusukas si Banar.
25:25.1
Para siyang papanawan ng paningin.
25:28.2
Pero sa kabila ng paghihirap niyang yun ay nagawa pa niyang magtanong ng
25:31.9
Nanay Dolores, anong nangyayari sa akin?
25:39.2
Hinutusan naman si Ruel hinahirap.
25:40.6
Ay nanay Dolores na kunin ang maliit na salamin.
25:46.4
Ginawa ito ni Ruel at nang itinapat niya kay Banar.
25:50.6
Walang figurang nakita si Banar na refleksyon niya sa salamin.
25:56.5
Maliban na lamang sa tali na nakagapo sa kanya.
26:01.2
Ayon kay nanay Dolores,
26:03.5
ang aswang umano na katulad ng uri ni Banar ay walang refleksyon sa salamin
26:08.1
sa oras na maging ganap na aswang.
26:10.6
Dito ay kaagad na pagtantun ni Banar na sa puntong yun.
26:21.5
Napatanong siya kay Ruel kung anong itsura niya.
26:25.2
Takang-taka si Ruel.
26:27.3
Sa pagkakaalam niya kasi at batay na rin sa sinabi ng kanyang nanay Dolores.
26:32.7
Ang aswang kapag nasa proseso ng yanggaw.
26:36.4
Wala ito sa sarili.
26:38.5
Pero sa pagkakataong yun ay nasa punta.
26:40.6
Masa ulirat si Banar.
26:43.1
Sa kabila ng pagtataka,
26:46.1
hindi na siya nagtanong pa.
26:49.1
Sa halip ay sinabi niya kung anong nakikita niya kay Banar.
26:54.5
May mga konting balahibo na tumubo sa kanyang katawan.
26:59.6
Yung mga mata niya ay kulay itim.
27:02.7
Bahagya ding naging maitim si Banar pero yung konti lang.
27:09.8
Pakiramdaman din ako.
27:10.6
Umano ni Banar ang labi niya.
27:13.3
Tumuli sumano ang mga ngipin nito.
27:16.4
Huwag na huwag din umanong makatitig ng kung ano si Banar kay Ruel.
27:21.6
Dahil nakakatakot umanong tumingin ng binata.
27:27.2
Kagad namang dinilaan ni Banar ang kanyang ngipin.
27:31.2
Gulat na gulat siya dahil ang pangil niya.
27:34.3
Lumaki at ramdam na ramdam din niya na matalim ang mga ito.
27:39.7
Hindi kasi sinabi niya.
27:40.5
Hindi siya nakakayukuno ng gawa ng hanggang leeg ang pagkakagapo sa kanya.
27:46.5
Mga mata lamang ang tanging na igagalaw niya nun.
27:50.6
Para bang tinapa na sobrang silyado at hindi makagalaw.
27:56.0
Papakawalan sana siya ni Ruel kaso sinabi ni Banar na kahit anong mangyari ay huwag siyang gagalawin.
28:04.1
Magana ang mga mata ni Nanay Dolores nun.
28:07.4
Umiiyak ito pero pinipigilan ang sarili na magkamayaw.
28:10.5
Nagtanong naman si Ruel kung nariyan pa ba sa labas ang tatay ni Banar.
28:18.0
Umiiyak naman si Nanay Dolores na sinagot na
28:26.7
Pumunta si Nanay Dolores kay Banar at tinanong kung nauuaw ito.
28:31.8
Gulong-gulo ang isip ni Banar.
28:34.6
Nakikita niya ang sobrang malasakit ng ginang.
28:38.5
Dito'y nagkaroon na siya ng hinahangin.
28:40.5
Hala, hindi kaya nanay niya si Dolores.
28:45.3
O hindi naman kaya ay ang kapatid na babae ni Nanay Dolores ang kanyang ina.
28:51.2
Pero hindi niya niloko ang kanyang sarili.
28:55.1
Baka kawang gawa lamang ito at sobra lang talaga siyang minahal ng pamilya ni Ruel.
29:01.4
Sinabi ni Banar na nauuaw siya at gutom na gutom.
29:05.7
Nagtanong si Nanay Dolores kung anong uhaw o pagagutom ang nararamdaman ni Banar.
29:11.4
Basta umano, nauuaw siya at gutom na gutom.
29:16.4
Gusto niyang kumain.
29:19.4
Saglit na nagkaroon ng katahimikan, matapos makapagsalita ni Banar,
29:25.5
nagkatitigan naman si Nanay Dolores at Ruel.
29:29.5
May binulong si Nanay Dolores kay Ruel at hindi yun narinig ni Banar.
29:34.5
Basta pagkatapos noon ay lumabas ng bahay itong si Ruel.
29:38.7
At pagbalik ay may dalanggan.
29:40.5
May dalanggan, kanin at ulam.
29:42.7
May bitbit ding isang galong tubig noon.
29:46.5
Ayon pa kay Nanay Dolores, yun daw ba ang gustong kainin ni Banar.
29:52.9
Tumangu naman si Banar.
29:55.3
Mumisi si Nanay Dolores.
29:58.3
Nagmungkahi itong kalagan si Banar.
30:01.3
Kagad namang tumugon si Ruel at kinalagan itong binata.
30:06.4
Nagdumili si Banar at sinasabi ay huwag daw siyang kakalagan.
30:09.4
Pero ang sabi ni Nanay Dolores,
30:12.1
ayos lamang umano.
30:14.1
Walang dapat ipag-alala.
30:17.2
Dahil indikasyon umano na maganda ang pagpili ng pagkain normal
30:21.6
kesa sa kinakain talaga ng tipikal na aswang.
30:27.1
Dagdag pa ni Nanay Dolores.
30:30.1
Dumulog siya sa isang albularyo.
30:33.0
Nagtanong kung ano bang mangyayari kapag ang isang yanggaw ay naging ganap ng aswang.
30:38.7
Gumawa si Nanay Dolores.
30:39.4
Nagugutumin daw ito at kapag parang wala sa sarili.
30:43.6
Isang pahiwating na hindi nito kontrolado ang sarili nun.
30:48.4
Pero kapag nasa ulirat lang,
30:51.0
ibig sabihin ay hindi naapekto ng isip.
30:56.3
Pagkawala ni Banar,
30:58.5
kaagad siyang yumuku para suriin ang buong katawan.
31:02.9
Malaki ang pinagbago ng kanyang katawan.
31:06.0
Bahagya nga siyang umitim at may mga balahibo.
31:09.4
Hindi ito yung normal na balahibo niya sa katawan.
31:14.2
Sa alip ay malalaki at iba't iba ang kulay na para bang kulay na mga balahibo ng baboy ramo.
31:22.2
Nilantakan ni Banar ang pagkain.
31:24.9
Para siyang patay guto ma at nangingilabot si Rowell nun.
31:29.4
Kitang kita niya kasi ang bibig ni Banar na may pangil na matulis.
31:35.2
Ang sakit siguro kapag nakakagat ka no.
31:37.5
Mabuti nalang hindi ka nabaliw.
31:41.3
Naku, pag nagkataon, tatakbo na siguro ako.
31:45.6
Uwi ka ni Rowell.
31:49.3
Matapos kumain ni Banar ay uminom ito ng tubig na wari galing sa mahabang takbuhan.
31:56.7
Kinamusta siya ni Nanay Dolores.
31:59.2
At ayon sa ginang,
32:01.1
wala ba umanong masakit sa tiyan niya?
32:04.4
Umiling naman ito at umupo sa may papag.
32:07.5
Kinakapa niya ang kanyang mukha.
32:10.4
At sa pamamagitan ng pandama sa palad,
32:13.7
alam niyang sobrang pangit ng kanyang itsura.
32:17.8
Nakausli pa ng konti ang kanyang usunan.
32:22.6
Lumabas naman si Nanay Dolores pero nagmungkahi ito na pagkatapos niyang lumabas,
32:27.3
ikandado manong pintuan.
32:30.0
Baka may makakitang ibang tao kay Banar at matakot ito.
32:35.4
Si Rowell lang ang naiwan sa looban.
32:39.1
Aminado si Rowell na magamat aswang si Banar at hindi nananakit,
32:43.5
hindi niya maiwasang matakot.
32:46.1
Para umano siyang nakakita ng taong may ulo ng asunan.
32:51.8
Sinabi niya yun kay Banar para maging malinaw ang kabuhang itsura ng binata.
32:56.9
Lalo na ng makalagan niya ito.
32:60.0
Mabilis na tumakbo ang oras.
33:02.6
Pagsapit ng madaling araw ay bigla na lamang natumba si Banar.
33:07.5
Nakita yun ni Rowell dahil magdamag itong hindi natulog.
33:12.2
Sumuray na lamang si Banar at hindi man lamang nito naitukod na mga kamay.
33:18.4
Isang pahihwating ng pagkawala ng lakas sa katawan.
33:23.3
Kagad namang sinuriin ni Rowell ang kaibigan.
33:26.8
At dito ay nasilayan niya ang unti-unting pagbabalik normal na tao ni Banar.
33:34.2
Pawis na pawis ito pero animo'y nilalamig dahil
33:37.5
niyayakap ang sarili at nanginginig.
33:42.0
Ilang saglit lang ay narinig na ni Rowell ang nanay Dolores.
33:46.4
Pagbukas ng pinto,
33:48.3
may kasama itong isang matanda.
33:51.4
Kilala ni Rowell ang matandang yon at ito ang albularyo sa kanilang lugar.
33:58.4
kung hindi si Mang Ensiong.
34:01.2
May bitbit pa itong bayong na wari ba'y lagayan yon ng manok panabong.
34:05.1
Umakit ng bahay si nanay Dolores at Mang Ensiong.
34:10.4
Nang masilayan ni Mang Ensiong si Banar,
34:13.7
umiling ang matanda at sinabing magpausok daw sa paligid ng bahay.
34:20.5
mabuti at naging matapang si nanay Dolores.
34:24.0
Wala daw nagtatangka na lumapit sa isang yanggaw.
34:27.6
Sa oras na patungo na ito sa pagiging ganap na swangat.
34:33.1
Ang sabi naman ni nanay Dolores,
34:36.0
kahit anong mangyari,
34:38.2
hindi niya papabayaan ng binata.
34:42.5
Narinig ito ni Banar.
34:44.7
Sa kabila ng napakasakit na nararamdaman sa katawan,
34:48.8
nanaig sa isip niya ang katanungan
34:50.8
kung ano ba si nanay Dolores sa kanyang buhay.
34:55.7
Maging kayo tagapakinig,
34:58.1
nakakaramdam ba kayo ng kakaiba?
35:01.2
Sinong matinong tao ang kayang sama ng isang aswang?
35:05.1
Diba kaanak lang o hindi naman kaya magulang?
35:12.0
Wala namang sabi-sabing lumabas Rowell at nagsiga ito.
35:16.4
Kahit walang alam kung para saan pero sinunod niya ang mungkain ng albularyo.
35:22.6
May pinahid si Mang Ensyong kay Banar.
35:25.7
Lana ito na siya namang ikinagulat ng albularyo.
35:31.9
Ang pinahid niyang pangontra sa aswang.
35:35.1
Hindi man lamang niya nakitang nasaktan ang binata.
35:40.4
Sa halip ay naging kalmado pa ito.
35:43.3
Hindi na nanginig ang katawan.
35:46.2
Naging masigla na rin ang muka at sumandal pa sa dingding nun.
35:51.9
Nagtanong ang albularyo kung may masakit pa sa katawan ni Banar.
35:56.3
Ang sabi naman ni Banar ay kanina lamang daw yun.
35:59.8
Pero nawala na ito at parang nanumbalik na umano sa lakas ang kanyang katawan.
36:08.8
Nasaan yung tao ka na?
36:11.3
Dolores, tingin ko'y hindi siya mapanganib.
36:15.5
Taliwas ito sa sinabi mo pero...
36:18.2
Ikaw iho, kailangan mong panatiliin ang diwa mo.
36:24.6
Ito pala ang bunga ng aswang at normal na tao.
36:28.2
Naway hindi ka maging papusok.
36:30.8
Manatili kang mabuti.
36:33.7
Matapos niyang sabihin yun ay ibinaling niya ang tingin kay Nanay Dolores.
36:39.4
At tinanong kung alam na ba ni Banar.
36:44.7
Pero naudlot yun nang tapikin siya ni Nanay Dolores habang umiiling.
36:50.4
Si Banar nang puntong yun.
36:53.0
Kumunot ang mukha at nakaramdam ng galit.
36:57.3
Hindi umano siya hangal para isipin walang nililihim sa kanya si Nanay Dolores.
37:02.6
Kitang-kita naman.
37:03.7
Nang pagpigil sa albularyo, nawari ba may nakakubling sekreto sa pagkataon niya.
37:10.4
Pero sa kabila ng pagkainis, hindi nalang sumabat pa si Banar.
37:15.8
Bilang respeto na rin ito kay Nanay Dolores.
37:19.9
Baka napakasela ng usapang yun, kaya ito pumigil.
37:25.8
Ang araw na yun, baka nakalimutan natin.
37:30.2
Karawan ni Banar.
37:32.8
Nagpakalimutan natin.
37:33.7
Matatay ng dalawang manok na kulay puti o ugis na manok si Mang Ensyong.
37:39.0
Hindi ito para ihanda sa karawan.
37:42.3
Kung hindi para ipatak ang dugo sa paligid ng bahay.
37:46.5
Yung manok, nilagay sa tabi ni Banar.
37:50.5
Hanggang maghapon yun at pagkatapos ay may sinabi si Mang Ensyong.
37:58.1
Hindi umano kumakain ng hilaw na karne si Banar.
38:01.2
Dahil kung aswang itong literal, talagang lalantakan ang karne ng manok na nilagay niya sa tabi nito.
38:10.3
Kalahating tao si Banar, kalahating aswang.
38:14.6
Pero ang emosyon nito ay nasa panig ng normal na tao.
38:21.6
Kinagabihan ay umalis si Mang Ensyong.
38:24.8
Kung magkakaroon naman noon ang problema ay puntahan lamang siya sa bahay nila.
38:31.8
Nanatili ang mga katanungan sa isip.
38:35.1
Minamasdan niya si Nanay Dolores sa mga sandaling yun.
38:39.0
Naghaanda ito na makakain ni Banar.
38:42.4
Si Ruel, umalis ito.
38:45.5
May ipinag-uutos kasi si Nanay Dolores at isa pang dahilan ay baka maghinala ng mga ibang anak ni Nanay Dolores noon.
38:53.6
Kaya minabuti niyang bilinan si Ruel na sabihin ng mga kapatid.
38:57.8
Na nasa bahay siya ni Banar dahil inaasikaso niya ito.
39:01.2
May sakit o mano, inaalagahan lang.
39:07.8
Ang asawa naman ni Nanay Dolores ay abala kaya hindi alam kung anong nangyayari noon.
39:14.6
Dahil sa mga namumuong katanungan sa isip ni Banar, hindi niya napigilang tanungin si Nanay Dolores sa kung anong hinala niya.
39:26.5
Ang sabi ng binata,
39:29.2
Kamag-anak ba o mano niya si Nanay Dolores?
39:31.1
O hindi naman kaya?
39:34.9
Ito mismo ang kanyang ina.
39:40.4
Ano bang pinagsasabi mo Banar?
39:43.6
Sige aminin ko anak kita at yun ang turing ko sayo.
39:48.2
Dati pa naman, nung maliit ka pa lang, doon ka kasi namamalagi sa bahay.
39:54.1
At dahil wala pa akong anak nun, ikaw na ang naging anak-anakan namin ng asawa ko.
39:58.8
Dagdag ba ni Nanay Dolores ay doon daw kasi siya iniwan ng lolo niya.
40:04.8
Tinanong pa nito si Banar kung nagkaroon ba siya ng malalim na hinala, dahil sa sobrang malasakit ni Nanay Dolores sa kanya.
40:13.8
Hindi kaagad nakapagsalita si Banar.
40:18.8
Napapaisip ang binata na tama naman ang ginang.
40:22.8
Malaki ang posibilidad na mahal siya nito.
40:25.8
Dahil doon naman talaga siya namalagi sa iyo.
40:27.8
Dahil doon naman talaga siya namalagi sa bahay nila dati pa.
40:30.8
Kung kaya noon, ngumiti na lamang si Banar.
40:36.8
Sa gabing yon, inaasahan ni Nanay Dolores na susumpukin uli si Banar pero himalang hindi nangyari.
40:45.8
Hindi din dumalaw ang tatay niya.
40:48.8
Sa mga samunod na araw ay wala nang pagsumpung pa.
40:52.8
Wari bay, yun lamang ang mga sandaling sumpung si Banar.
40:57.8
Nang mag edad 20 na ito.
40:59.8
Unti-unti din nanumbalik ang ganan ni Banar.
41:04.8
Bumalik na ito sa trabaho.
41:06.8
Manghang-mangha si Mang Esyong.
41:09.8
Napapailing na lamang ito dahil noon pa lamang siya nakakita ng aswang na gabunan.
41:15.8
Na walang kinaaas siwaan.
41:18.8
Maging ang sikat ng araw, nakakatagal si Banar.
41:23.8
Kalimitan kasi sa mga kagaya niyang aswang ay yun.
41:26.8
Kaya niyang aswang ay hindi talaga ito nakakatagal sa sikat ng araw.
41:32.8
Kung lalabas man ang bahay, nakasot ito ng damit na bumabalot sa katawan.
41:40.8
Meron din ang mga aswang na hindi alintana ang liwanag pero ito ang mga aswang na mahihinang klase.
41:47.8
Kagaya na lamang ng busaw o balbal.
41:50.8
O hindi kaya kubot.
41:52.8
Kaya nito makipagsalamuwa sa mga tao ng hindi na paghahalata ang aswang.
41:57.8
Si Ruel ay mas napalapit kay Banar.
42:00.8
Kung susumahin ay mas magkapatid pa sila tingnan kesa sa sariling kapatid ni Ruel noon.
42:06.8
Hanggang sa hindi inaasahang pagkakatawan.
42:11.8
Itong si Ruel ay napagdiskita noon ng kilalang mga tao sa lugar na kaganaga.
42:18.8
Naki-fiesta kasi ito kasama ng dating mga aswang.
42:20.8
At napagkamalang kaaway.
42:25.8
Usong-uso kasi noon sa lugar yung mga grupo-grupo.
42:29.8
Ito na rin ay batay sa haka-haka at opinyon.
42:33.8
Nasaksak itong si Ruel.
42:36.8
Naisugod naman sa ospital pero hindi na umabot na buhay.
42:41.8
Ganoon na lamang ang paghihinagpis ng pamilya nang ihatid na lamang sa bahay ang labi ni Ruel.
42:48.8
Pero nasaksak itong si Ruel.
42:49.8
Pero nasa loob na ito ng kabaho nga.
42:52.8
Galit na galit si Banar noon.
42:55.8
Sapagkat pinaaalalahanan pa niya si Ruel na huwag sumama sa kanyang mga kaklase.
43:00.8
Alata naman mga barumbado ang mga ito.
43:03.8
At baka mapagdiskitahan pa nga siya.
43:06.8
Ayun, hindi nga ito nagkamali.
43:10.8
Ang masaklap ay namatay si Ruel.
43:13.8
Yung mga kasama ay bug-bug lamang ang inabot.
43:18.8
Sa tindi ng galit ni Banar, hindi niya namamalayang nag-anyong aswang na pala siya.
43:26.8
Kasalukuyan noong nasa lamay si Banar.
43:29.8
Mabuti na lamang at nasa distansya ito at katabi si Mang Eshong.
43:34.8
Kaya kagad siyang dinala sa malayo.
43:37.8
Kumalma naman si Banar dahil na rin ito sa mga sinabi ni Mang Eshong.
43:43.8
Wala na sila magagawa kung hindi ang tanggapin na lamang ang kapalaran ni Ruel.
43:47.8
Hindi kasi natukoy kung sino ang salarin.
43:52.8
Napaka-bilis ng pangyayari at gabi pa naganap ang pagpatay.
43:57.8
Pero ayon kay Banar, hindi siya papayag na gano'n na lang.
44:02.8
Makakampante lamang umano siya kapag nabigyan ng justisya.
44:07.8
Ang justisya na buhay ang kinuha.
44:10.8
Buhay din ang kapalit.
44:12.8
Huwag kang pangibabawa ng galit sa isipin.
44:15.8
Huwag kang pangibabawa ng galit sa isipin mo, Banar.
44:18.8
Alam mo kung sino ka at alam mo sa sarili mo kung anong kaya mong gawin.
44:24.8
Sinabi ko na sayong huwag kang maging mapusok.
44:27.8
Kapag nasimulan mo na yan, wala nang katapusan yan.
44:32.8
Sambit ni Mang Eshong.
44:35.8
Hindi nagsalita si Banar.
44:38.8
Umuwi ito ng bahay.
44:40.8
Kitang kita ni Mang Eshong kung gaano kabilis si Banar kumilos nun.
44:45.8
Hanimoy isang kisap matalang.
44:48.8
Naglaho na ito at kaagad nakarating sa bahay.
44:54.8
Napasign of the cross na lamang si Mang Eshong.
44:57.8
Naiisip na matanda na magiging madugo ito kapag hindi napigilan si Banar.
45:03.8
Alam ni Mang Eshong ang abilidad ng ganong aswang.
45:07.8
Lalo na sa katulad ng nananalaytay na dugo sa katawan ni Banar.
45:12.8
Mataas na uri umano ng aswang ito.
45:14.8
Bagamat kalahating tao si Banar pero ang abilidad ng isang lihitimong aswang.
45:20.8
Hindi malayong kaya nitong gawin.
45:23.8
Hindi nagaksaya ng oras ang albularyo.
45:28.8
Sa kalagitnaan ng paghihinagpis, pinili niyang lapitan si Nanay Dolores.
45:35.8
At ipinalam ang balak gawin ni Banar.
45:38.8
Para bang nahimasmasan itong si Nanay Dolores.
45:41.8
At kaagad na nagtungo sa bahay ni Banar.
45:43.8
Nakasunod naman sa kanyang albularyo.
45:48.8
Nang masilayan nila ang binata ay kinausap ito ni Nanay Dolores.
45:53.8
At ang sabi huwag umanong itutuloy kung anumang nasa isip niya.
45:57.8
Baka umano mapahamag ito.
46:00.8
Pero iginiit ng binata na bibigyan niya ng katarungan ang pagkamatay ng matalik na kaibigan.
46:10.8
Uubusin niya umano ulit.
46:12.8
Ubusin niya umano lahat ng sangkot nun.
46:17.8
Nakiusap itong si Mang Eshong.
46:20.8
Na makinig si Banar sa kanyang ina.
46:24.8
Ipagpalagay na lamang umano nito na kaya niyang patayin naman ngayon.
46:29.8
Paano kung may mangyari din kay Banar?
46:33.8
Hindi ba niya inisip na mas lalala ang sitwasyon?
46:37.8
Maraming tao ang kayang humadlang sa aswanga.
46:40.8
Lalo pat kapag may karunungan ito.
46:43.8
Sakaling ang makabangga niya doon ay may karunungan.
46:47.8
Magiging delikado ito para sa binata.
46:51.8
Baka siya pa ang mapahamag.
46:53.8
Makinig umano siya sa kanyang ina.
46:56.8
Sumimangot ang mukha ni Banar.
47:01.8
Na para bang mas lalo siyang nagalit sa sinabi ni Mang Eshong.
47:05.8
Paulit ulit ko nalang naririnig ang katagang nanay.
47:12.8
Nanay ang turin ko kay Dolores pero hindi ko naranasan kasi ang pagmamahal mula sa totoong magulang.
47:19.8
Doon pa man ay hinahanap ko iyon.
47:22.8
Maraming salamat nanay Dolores pero hindi niyo ako mapipigilan sa gagawin ko.
47:28.8
Hindi ko man kayo kamag-anak.
47:31.8
Pero matalik kong kaibigan si Ruel.
47:34.8
Hanggang sa ganoon na lamang ang pakikita ko.
47:37.8
Hanggang sa ganoon na lamang ang pakaudlot ni Banar.
47:41.8
Nang bigla na lamang nagsalita si nanay Dolores noon.
47:49.8
Hindi niya lamang umanong matalik na kaibigan si Ruel.
47:53.8
Kundi kapatid niya ito.
47:57.8
Tinawag pa ni nanay Dolores si Banar na anak.
48:02.8
Umiyak ito habang sinasambit ang mga katagang.
48:07.8
Patawarin mo ako.
48:10.8
Ayokong pati ikaw ay mawala pa.
48:13.8
Malaki ang naging kasalanan ko sayo anak.
48:18.8
Hanggang langit ang konsensya ko.
48:20.8
Hanggang langit ang kasalanan ko na walang kapatawaran.
48:26.8
Matagal mo nang naranasan ng pagmamahal ng totoong ina.
48:31.8
Hindi ko nga lang sinabi ang katotohanan.
48:35.8
Animo'y binuhusan ng malamig na tubig si Banar na mga sandaling iyon.
48:40.8
Hindi na malayang umiiyak na rin ito.
48:45.8
Tawari ba'y hindi pa napoproseso sa isip ang lahat ng narinig.
48:50.8
Umupo sa biranda si Banar.
48:53.8
Sumandal sa halige.
48:57.8
Humagulgol ng iyakang binata.
49:00.8
Niyakap ang sarili at dahan-dahang humiga sa papagnon.
49:04.8
Kagad naman itong nilapitan ni Nanay Dolores at ni Yakap.
49:09.8
Patuloy sa paghingi ng tawad ang ginang.
49:13.8
Dito ikinwentot ipinaliwanag niya ang mga nangyari nun.
49:21.8
Dalaga pa umanunoon si Nanay Dolores ng mapaibig kay Manuel.
49:26.8
Huli na nang malaman niyang aswang pala ito.
49:29.8
Nakipaghiwalay siya pero may binhina sa kanyang sinapupunan.
49:33.8
Gusto noong lasunin ni Nanay Dolores si Banar.
49:38.8
Pero nakiusap si Lolo Ermito na huwag na lamang umanong patayin ang bata.
49:44.8
Siya na lamang ang magpapalaki dito kung ayaw ni Nanay Dolores.
49:52.8
Pinsang buo ni Mang Eshong.
49:54.8
Albularyo din si Lolo Ermito pero hindi kamag-anak ni Nanay Dolores.
50:00.8
Si Nanay Dolores ang mga nangyari.
50:02.8
Si Nanay Dolores ay dayo lamang sa lugar.
50:05.8
Dumulog lamang ito kay Lolo Ermito para ipalaglag ang bata noon.
50:10.8
Pero dahil na rin sa nadala sa pakiusap,
50:13.8
pumayag si Nanay Dolores pero nang makapag-asawa ito,
50:18.8
pinili nitong manirahan sa lugar.
50:21.8
Ito ay upang masubaybayan niya ang paglaki ng kanyang anak.
50:25.8
Hindi niya kasi naatim katagalan.
50:28.8
Nakukonsensya siya at naisip na wala namang kasalanan ang bata noon.
50:32.8
Pero nanatili ang pagtago ng sikreto.
50:36.8
Pero ipinaranas ni Nanay Dolores ang pagmamahal na iyon na walang kapantay ayon pa sa kanya.
50:43.8
Nagserbisyo umano siya sa kasalanang nagawa.
50:48.8
Si Banar umano ang isa sa nagpapasaya sa kanya.
50:52.8
Dahil sa kabila ng nakagisna nitong buhay, napakasipag at napakabait pa.
50:58.8
Napalaki ito ng maayos ni Lolo Ermito.
51:02.8
Kaya kahit buhay niya pa ang kapalit,
51:06.8
nung malaman niyang malapit ng maging aswang si Banar,
51:12.8
Hindi niya kayang pabayaan ng kanyang anak.
51:16.8
Ipinangako niyang kahit kaduluduluhan ng hininga niya,
51:20.8
ay hindi niya na umano pababayaan si Banar.
51:24.8
Wala itong sawa sa paghingi ng kapatawaran.
51:28.8
Ibakap lang si Banar sa Nanay Dolores.
51:32.8
Nagpasalamat ito dahil kahit nilihim pa ang lahat.
51:36.8
Daman niya naman ang pagmamahal at pag-aaruga.
51:39.8
Kaya umano walang dapat ipaghingi ng tawad.
51:43.8
Dahil anak din ang naging turing sa kanya.
51:46.8
Siya pa umano ang dapat magpasalamat.
51:49.8
Dahil napalaki siya ng mabait at masipag.
51:52.8
Isang pundasyon yon na magagamit niya balang araw.
51:56.8
Pero ayon kay Banar,
51:59.8
kinakailangan talaga bigyan ng justisya sa kanya.
52:01.8
Lalo't dumagdag pa na maliban sa matalik na kaibigan.
52:07.8
Kapatid niya pala ito.
52:10.8
Gusto niyang gumanti.
52:12.8
Dahil sa hindi pagbabago ng isip ni Banar,
52:17.8
nagdesisyon si Mang Esyong na sasamaan niya ito.
52:23.8
Dahil maaaring may makabangga ito doon na katulad ni Mang Esyong na isang manggagamot.
52:29.8
Bahala na umano kung ang kapalit-panon ay ang pagkawalangbisa ng mga gamit niya.
52:35.8
Yun daw kasi ang sumpa ng isang albularyo.
52:38.8
Ang paghihigante ang wawakas sa tahas.
52:42.8
Tinanong niya si Banar kung kailan niya gustong pumunta ng bayan.
52:47.8
Hudyat na lamang umano ni Banar ang hihintay ng albularyong iyon.
52:54.8
Tinanong pa siya ni Nanay Dolores kay Banar,
52:57.8
tinanong pa siya ni Nanay Dolores kung sigurado ba siya doon.
53:00.8
Gawa ng buhay ng isang anak niya ang nakasalalay.
53:04.8
Ang sabi naman ni Mang Esyong ay sigurado siya kay ang anya sasamaan para maging ligtas si Banar.
53:11.8
Nangako pa si Mang Esyong na makakauwing ligtas ang binata.
53:16.8
Hindi na nagsalita pa si Nanay Dolores.
53:20.8
Hinalikan lamang nito si Banar sa pisngi.
53:23.8
Ang halik na iyon ay may kaibigan.
53:25.8
Ang halik na iyon ay may kaibigan.
53:26.8
Ang halik na iyon ay may kakaibang saya na atid kay Banar.
53:29.8
Nawala ang lungkot niya.
53:31.8
Gumiti ito at niyakap ng mahigpit ang kanyang ina.
53:37.8
Nay, mag-iingat po ako.
53:40.8
Ipinapangako ko yan.
53:42.8
Bibigyan ko lang ng hustisya ang pagkamatay ng kapatid ko.
53:46.8
Nang maging magaan din ang pakiramdam natin.
53:49.8
Sambit ng binata.
53:51.8
Nagmungkai ito kay Mang Esyong na mamayang madaling araw sila at.
53:54.8
Pag-aaralan nila ang lugar at aalamin sa mga tao ang ditali,
53:57.8
Pag-aaralan nila ang lugar at aalamin sa mga tao ang ditali,
54:03.8
eto ay kapag nakarating na sila.
54:04.8
eto ay kapag nakarating na sila.
54:05.8
tingin niya malalaman niya naman dahil naamuyin niya daw sa kanyang kapatid yung taong pumatay na iyon.
54:11.8
tingin niya malalaman niya naman dahil naamuyin niya daw sa kanyang kapatid yung taong pumatay na iyon.
54:13.8
ayon naman kay Mang Esyong hindi maipagkakaila na malalaman talaga ni Banar iyon dahil abilidad ito ng isang gamunan.
54:15.8
Kay Mang Eshong, hindi maipagkakaila na malalaman talaga ni Banarion dahil abilidad ito ng isang gamunan.
54:24.6
Lalong-lalo na ang pagtuntun sa biktima nito.
54:29.6
Kahit gaano pa magtago, basta't may bakas lamang o hindi naman kaya ay naiwan ang amoy.
54:38.3
Bahahanap at mahahanap niya umano yun.
54:42.3
May sa aso kumbaga.
54:45.8
Pagsapit ng madaling araw, kagad lumuwas ng bayan si Mang Eshong at Banar.
54:52.4
Nasa pagitan lamang umano yun ng Matagob at Kanaga.
54:57.3
Kaya kahit nakasakay lamang sila sa kalabaw, ay makakarating sila doon ng hindi pa masyadong mataas ang araw.
55:05.5
May masasakyan naman ang iba pero pinili noon ni Mang Eshong na kalabaw na lamang ang sakyan nila, na may guyod na kalesa noon.
55:13.1
Para hindi mapaghinalaan at isipin lang silang magsasaka.
55:19.3
Nakarating sila sa Kanaga.
55:21.9
Nasa alas 9 ng umaga.
55:24.8
Si Banar noon ay kagad nakita ang lugar kung saan nasaksak si Ruel.
55:29.7
May nakatirik pa doong kandila at ilang nakalatag na bulaklak.
55:35.3
Distansya pa lamang ito sa bayan ng konti.
55:38.0
Na para bang nakipaghabulan muna si Ruel bago masaksak.
55:42.3
O hindi naman kaya binagat.
55:45.8
Ayon kasi sa narinig.
55:47.7
Nasa parke ito pero malayo pala.
55:51.0
Ang problema ay bihira ang bahay doon.
55:54.9
Nahirapan sila sa usaping impormasyon.
55:58.3
Pero may napadaan naman noon na tao at sumaglit pa ito sa lugar na wari ba'y may hinahanap.
56:05.2
Lalaki ito, matanda at nakasombrerong dibani.
56:10.4
Lumapit naman si Mang Eshong.
56:12.3
Kunwari na may pinagkakaabalan din hanggang sa sumimplis sa pagwika ng
56:18.0
May namatay pala dito.
56:21.8
Ay magandang umaga.
56:23.6
Daga rito ka ba pre?
56:25.7
Anong nangyari? Ba't may kandila at bulaklak?
56:28.8
May nadiskrasya ba?
56:32.1
Saglit na huminto ang tao sa ginagawa.
56:35.8
Tumingin kay Mang Eshong at sinabing
56:37.6
May nasaksak umano noong nakarang araw.
56:42.3
Katunayan ay narito pa nga siya dahil inakalan niyang damay ang kanyang anak.
56:48.8
Tagad doon umano ang pumatay.
56:51.9
Mga lokong tambay na napagkadiskitahan ang mga grupo ni La Ruel.
56:58.2
Ang buong akalangan ng taong yun ay kasamang anak niya.
57:02.0
Napagalitan niya pa ito.
57:04.8
Tinanong niya pa umano ang anak niya kung barkada niya ma ang mga ito.
57:09.4
Tumangu lamang ang anak pero
57:10.8
hindi niya idinitalye kung sino.
57:16.6
Matapos makapagsalita yung tao ay nagkatitigan si Mang Eshong at Banar.
57:22.2
Hindi na nagsalita pa si Mang Eshong doon sa tao.
57:26.2
Ilang saglit lamang ay umalis ito
57:27.9
at sinundan nila ng tingin.
57:31.9
Nalaman nila kung saan banda ito nagtungo.
57:35.1
Sa malawak na palayan.
57:37.4
Kagad sinabi ni Mang Eshong na may pangunahing lugar na sila.
57:40.8
Para hanapin ang salarin.
57:43.6
Magiging madali lamang ito dahil sa oras na mapuntahan ni Banar.
57:48.6
Maaamoy nito kung sino ang pumatay.
57:52.4
Yan ay sakaling kung doon nga nakatira yun.
57:58.0
talagang matatagalan sila sa lugar.
58:01.9
Ayon ka Mang Eshong ay itatambay niya umano ang kalabaw sa may palayan.
58:07.3
Sa kinagabihan na umano kikilos itong si Banar.
58:10.8
Nang sa ganon ay mas numakas pa ang pangamay niya.
58:15.5
Siguraduhin niya umano.
58:17.6
Baka kasi may madamay pa na iba.
58:20.8
Kung sino lamang umano ang pumatay,
58:24.3
yun lamang ang birahin.
58:28.1
Dagdag pa ni Mang Eshong ay siya na umano ang bahala sa pagbulag
58:32.0
sa mga nakatira na may karunungan sa lugar.
58:36.0
Lalo pat, may kilala umano siya sa lugar na yon.
58:40.6
para na rin mapigilan ng pagtugis sa kanya.
58:44.2
Kapag aswang kasi ay madali lang malalaman ng mga marurunong.
58:48.4
Dahil dito nga sila bihasa.
58:53.0
Alam mo ba kung papano pumatay, Banar?
58:56.3
Handa ka na bang mapahira ng dugu ang mga kamay mo?
59:00.1
Tanong pa ng matanda.
59:02.8
Tumangu lamang si Banar.
59:04.9
At sinabi niya na siya umano ang bahala doon.
59:08.6
Handang-handa umano siya kahit ano pa.
59:10.6
Basta lang mapatay niya ang pumatay kay Ruel.
59:16.6
Sa parke sila naghantay hanggang gumabi.
59:20.6
Gusto kasing makasigurado ni Mang Eshong.
59:23.9
Tambayan nga ang parke at baka maliban sa impormasyon.
59:28.0
May malalaman pa silang iba sa lugar na yon.
59:32.0
Pero tila dinaanan ng epidemya ang parke.
59:36.3
Napaka tahimik at walaman lamang nakatambay sa lugar
59:39.5
maliban sa kamay.
59:40.6
Ito ang kanilang dalawa.
59:43.5
Pagsapit ng alas-dias ng gabi.
59:46.5
Doon na nagmungkay si Mang Eshong na kumilos sila.
59:50.8
Susunod na lamang daw siya kay Banar.
59:54.2
Si Banar naman sa puntong yon ay walang sabi-sabing
59:56.9
tumayngo at kagad naglakad patungo sa naturang nayon.
60:04.5
Kinakaban daw si Banar pero nilabanan niya ang takot.
60:08.6
Alam na ni Banar kung paano niya magkakataon.
60:10.6
Kaya palalabasin ang pagiging aswang.
60:13.8
Iisipin lamang umano niya ang pagkahayok sa laman.
60:18.3
Kahit hindi naman.
60:20.5
Yun kasi talaga ang nagiging sanhi.
60:23.5
Kaya sinusumpong ng pagiging aswang.
60:27.7
Pinipilit ni Banar ang sarili.
60:30.8
Kaya lumalabas din ang pagiging aswang niya kahit wala sa oras.
60:35.8
Bago lamang niya natuklasan yung sobra-sobrang nagagalit
60:39.8
at sinusunod niya ang pagiging aswang.
60:40.5
Sinusumpong siya nun.
60:43.0
Nang makarating sa nayon,
60:45.2
kuminto si Mang Esyong malapit sa ilog.
60:48.7
May sinasaboy ang mga matanda doon.
60:54.1
dahil bubulagin niya ang mga biyasa sa lugar.
60:58.1
Bubulagin niya ang mga ito sa pagpasok at paglabas nila sa nayon na yon.
61:03.5
Pambulag o sabulag ang tawag dito
61:05.8
ng mga may marunungan.
61:07.9
Alam naman nating nararamdaman ng mga biyasa kung may aswang sa paligid, di ba?
61:15.0
Kaya yon ang alkontra ni Mang Esyong.
61:18.3
Ito ay upang malaya sa gagawing hakbang si Banar.
61:24.3
Nagsimula ng magbago ang itsura ng binata.
61:28.5
Ayon ito sa mga salaysay niya mismo.
61:31.8
Para lamang siyang nakalutang habang naglalakad.
61:35.9
Sobrang gaan ng kanyang katawan.
61:37.9
At napakalakas ng kanyang pandinig at pangamoy.
61:43.3
Ilang saglit lang.
61:45.9
Habang iniisa-isa ang mga bahay doon,
61:49.1
naramdaman ni Banar na isa sa mga ito.
61:52.5
Doon maaaring nakatira ang pumatay kay Ruel.
61:57.8
Ang bahay na yon na nasa liblib ay napapalibutan ng mga puno ng niyog.
62:03.3
Malaki at may iilang tao siyang nakikita.
62:06.6
Mga kaidara niya.
62:07.8
Mga kaidara niya lamang ang mga ito na nakatambay doon banda sa likod ng bahay.
62:13.4
May payag-payag doon.
62:15.7
O kung tawagin nating kamalig.
62:19.8
Nagiinuman ang mga ito.
62:22.1
Pero hindi nila nakikita si Banar.
62:25.2
Dahil hinubad daw ni Banar ang kanyang damit.
62:28.6
Ang natira na lamang ay ang bahag nitong tabon sa maselan.
62:33.8
Lumapit ng lumapit si Banar.
62:35.6
Hanggang sa ilang distansya na lamang siya.
62:39.6
Tinitigan niya isa-isa ang mga naroon.
62:43.6
Anim ang bilang ng mga ito at nahati sa dalawang grupo ang pag-uusap.
62:50.6
Kumbaga tatlo sa tatlo at magkakaiba ang pinag-uusapan.
62:56.6
Pero lahat ng narinig ni Banar doon.
62:59.6
Partikular sa kung papaano sila magtatago.
63:05.6
Tuwas ang iba ng ibang isla.
63:07.6
Ang iba ay manging ibang bayan.
63:11.6
Kaya doon naging kompermado.
63:14.6
Si Banar na itong...
63:17.6
Kaya doon ay nakomperma ni Banar na itong grupong ito ang bumira kay Ruel.
63:23.6
May malakas na boses doon at pinagtutulakan ito na walang dapat ipag-alala.
63:29.6
Dahil wala naman umanong nakakita sa kanyang pagsaksak.
63:32.6
Napabitaw ng mabigat na salita si Banar.
63:37.6
Kung hindi siya nagkakamali, ito ang sumaksak sa kanyang kapatid.
63:43.6
Nanggigigil si Banar kahit naroon na ang kanyang pakay pero pinili niya pa rin kumalma at pag-aralan ng paligid.
63:54.6
Tinitingnan niya kung saan siya dadaan at saan siya aatake noon.
63:59.6
Isa pang tinitingdan niya.
64:01.6
Kung saan siya tatakas.
64:06.6
Lalabas ding walang makakaalam.
64:09.6
Uubusin ko kayong lahat.
64:12.6
Huwi ikaw mano ni Banar sa sarili noon.
64:16.6
Maya-maya pa'y lumapit pa si Banar at nang mapansing walang bahala ang mga taong naroon.
64:24.6
Saka pa lamang siya umatake.
64:27.6
Mabilis ang aksyon.
64:29.6
Wala nang mano-mano pa.
64:31.6
Sunggab na lamang umano siya ng sunggab.
64:35.6
Sinigurado niya na yung alam niyang ito ang pumatay kay Ruel.
64:40.6
Nagpulasan ng iba.
64:43.6
Nagtakbuhan at nagkasigawan.
64:46.6
May nanatili naman doon.
64:49.6
Takot na takot ang mga ito at hindi malaman ang gagawin.
64:54.6
Ilang saglit pa ay nagsipasok ang mga ito sa kanika nilang bahay.
64:58.6
Yung punteria ni Banar ay bulagtana.
65:02.6
Iniisip niyang baka patay na ito dahil hindi na gumagalawa.
65:07.6
Sinubukan niyang habulin ang tumakbo patungo sa palayan.
65:11.6
Pero ganoon na lamang ang pagkahinto niya dahil may biglang humarang sa kanya.
65:18.6
Isa ito sa mga lalaki doon.
65:21.6
May hawak na barel at nakatutok sa kanya.
65:25.6
Nagpaputok ang lalaki.
65:28.6
Tinamaan si Banar.
65:30.6
Daman niya ang pamamanhid ng katawan pero hindi ito naging dahilan para tumigil ang binata.
65:38.6
Hindi niya ininda ang sakit.
65:41.6
Sinunggaban niya yung nagpaputok sa kanya.
65:44.6
Pero naramdaman niyang tinamaan siya ng isang taga ng itak sa kanyang likuran.
65:51.6
Nawalan ng balanse si Banar.
65:54.6
Kinapaan niya ang likod pero nagtataka siya kung bakit wala na ito.
65:58.6
Mula siyang sugat.
66:00.6
Maging ang tama ng baril sa dibdiba, kinapaan niya rin.
66:05.6
Dapat ay tumagas na ang dugo ng mga panahon na iyon.
66:11.6
Yung pamamanhid na nararamdaman niya ay sanhi lamang ng lakas ng bala.
66:17.6
Sa madaling salita, hindi tumalab sa kanya iyon.
66:22.6
Pagsipat niya kung sino ang tumaga.
66:27.6
Nakita ng binata na ito yung taong pinuntirya niya.
66:31.6
Buhay pa palang animal.
66:34.6
Ayon kay Banar, may sapusa daw ito.
66:38.6
Susunggaban niya sana yung tumaga sa kanya pero bigla na lamang may bumulusok mula sa dilim.
66:46.6
Sobrang bilis nito at kitang kita niya kung paanong maputol
66:50.6
ang kamay ng tumaga sa kanya.
66:54.6
Tinanaw niya kung sino ang dumating.
66:58.6
Hanggang sa nakita niya si Emmanuel, ang kanyang ama.
67:03.6
Nanlilisik ang mga mata nito't galit na galit at mas nakakakilabot ang pagiging aswang
67:11.6
kumpara sa kanya.
67:13.6
Ang sabi ni Emmanuel ay siya na ang bahala.
67:16.6
Huwag lang umanong mabahiran ng dugo ang mga kamay ng kanyang anak.
67:22.6
Dagdag nito, ang pagbisita niya ay hindi pagpapalala sa pagiging aswang.
67:29.6
Kung hindi ipapaintindi niya lang sana ang kalagay ni Banar dahil natitiyak niyang hindi ito nagiging panatag.
67:37.6
Pero dahil na rin sa pinipigilan siya ng kanyang ina,
67:41.6
binabuti niyang hayaan na lamang pero hindi ibig sabihin nun.
67:47.6
Nilulubayan niya ang kanyang anak.
67:50.6
Lagi lamang umano siyang nakamasid at noong malamang may isa sa gawang pagpatay,
67:56.6
nagdesisyon siyang siya ang sasalo.
68:00.6
Matagal na umano siyang kriminal kaya siya na lamang umano ang papatay.
68:07.6
Umalis ka na dito.
68:11.6
Isipin mo na lang na may justisya na ang kapatid mo.
68:14.6
Dali! Umalis ka na!
68:18.6
Mungkain ni Manuel.
68:20.6
Hindi nakapagsalita si Banar at dahil na rin sa tatay niya ito at nalaman niya na ang totoong sadya,
68:28.6
na hindi pala ito banta sa kanya.
68:31.6
Tumangu lamang ang binata at mabilis na nilisan ang lugar.
68:36.6
Binalikan niya ang damit at nang nakapagbihis, tinungo niya si Mang Ensiong at sinabing sumibat na sila nun.
68:43.6
Nagtanong naman si Mang Ensiong kung napatay niya umano ito.
68:49.6
Umiling ng binata.
68:51.6
Ikinuwento ang nangyari nun.
68:56.6
Ganun ba? Mabuti naman.
68:59.6
Sabi ko na nga ba siyang laging napapadaan sa inyo eh.
69:03.6
Ang galing magmasin ng tatay mo.
69:05.6
Ano pang ibang sinabi niya?
69:08.6
Tanong ng matanda.
69:10.6
Ang sabi naman ni Banar ay doon na lamang sila sabihin.
69:13.6
At nakarating ng madaling araw.
69:15.6
Hindi maipinta ang mukha ni Nanay Dolores na bumunga dito.
69:18.6
Alatang puyat na puyat at umiiyak ng masilayan si Banar.
69:21.6
Sinabi naman ni Banar na hindi siya nakapatay pero
69:24.6
natitiyak niyang mabibigyan ng hustisya si Ruel.
69:27.6
Dumating umano ang kanyang tatay, Emanuel.
69:30.6
Pagkakataon ni Banar na hindi siya nakapatay pero
69:33.6
natitiyak niyang mabibigyan ng hustisya si Ruel.
69:36.6
Dumating umano ang kanyang tatay, Emanuel.
69:39.6
At umiiyak si Banar na hindi siya nakapatay pero
69:41.6
natitiyak niyang mabibigyan ng hustisya si Ruel.
69:44.6
At umiiyak si Banar na hindi siya nakapatay pero
69:46.6
natitiyak niyang mabibigyan ng hustisya si Ruel.
69:48.6
Di ba lakid si tatay?
69:50.6
May sinabi siya sa akin na taliwas sa paniniwalaan niyo.
69:53.6
May malsakit din siya.
69:55.6
Nasabi niya sa akin lahat.
69:59.6
Sa puntong yun ay hindi kaagad nakakibo si Nanay Dolores.
70:02.6
Sa puntong yun ay hindi kaagad nakakibo si Nanay Dolores.
70:04.6
Ilang saglit lang,
70:06.6
Bigla na lamang dumating ang kanyang amang si Emanuel.
70:08.6
Amang si Emanuel.
70:11.1
Nasa unahan lamang ito.
70:13.8
Nakikita nila na nakatayo at napuno ng tuyong dugo ang katawan.
70:19.7
Hindi napigilan ni Banal ang sarili.
70:22.9
Lumapit siya sa kanyang tatay, maging ang kanyang ina.
70:27.4
Lumapit na rin dito.
70:30.4
Doon ay nabunyag ang buong katotohanan.
70:34.4
Nasaktan naman oh si tatay Emanuel noon sa paghiwalay ni Nanay Dolores.
70:38.6
Pinagtabuyan pa ng malamang aswang.
70:42.7
Pero sinabi niyang pinipilit niyang maging tao.
70:46.6
Pero ganun talaga umano ang buhay ng aswang noon.
70:52.2
Nangyari na ang nangyari.
70:54.6
Ang importante ay nasa maayos na kalagayan na umano si Banal noon.
71:01.7
Nagkapatawaran sa mga sandaling yun.
71:04.6
Naging maluwag naman ang pakiramdam ni Badar sa mga naganap.
71:08.6
Hindi naman nagtagal pa si tatay Emanuel.
71:13.1
Kagad din itong lumisan pero sinabing hindi na daw siya nagkaroon pa ng pamilya.
71:19.3
Ang pamilya daw niya.
71:21.9
Yung nasimulan niya dati na pinanindigan niya kahit nasasaktan siya.
71:27.5
Ito ay walang iba.
71:29.4
Kundi si Nanay Dolores at Banal.
71:34.6
Matapos ng libing ni Emanuel,
71:36.7
gusto sanang ipakilala si Banal.
71:38.6
Banal na anak din siya ni Nanay Dolores sa sariling pamilya.
71:43.2
Pero giniit ni Banal na ipagpatuloy na lamang umano kung ano ang nasimulan.
71:48.9
Baka kasi magbago ang lahat kapag nalaman ng katotohanan.
71:53.6
Bagamat dumaan sila sa paghihinagpis,
71:56.7
pero may bagong pag-asa na manumano.
72:01.5
sumangayon na lamang si Nanay Dolores.
72:07.0
Nakakalungkot isipin,
72:08.6
pero yun talagang tadhana nila.
72:14.9
napakatatag na tao ng tatay ni Banal.
72:18.4
Siguro ay namanan ito ang kanyang pagiging matatag sa tatay at napakabuting tao.
72:24.9
Hindi lang natin natalakay sa kwento ang panig naman sa buhay ni tatay Emanuel.
72:30.5
Biro mo aswang yun ha.
72:32.4
Pero tawin ang puso.
72:34.8
Kasi itong si Nanay Dolores,
72:36.8
bagamat pinaramdam niya ang pagmamahal,
72:38.6
kasalanan pa rin ang tumalikod at ikubli ang lahat.
72:46.4
kahit aswang pa yung una niyang asawa,
72:49.7
dapat ay tanggap niya yun kung totoong mahal niya ang tao.
72:55.8
naimpluensyan lamang ng mga payo kaya nagaganon.
73:00.1
Hindi biro ang pagtalikod sa anak.
73:04.7
ibinigay na lamang sa ibang tao.
73:07.3
Siguro ay nababagay lang sa ibang tao.
73:08.6
Hindi na ginawa ni Nanay Dolores ang lahat para maalagaan si Banar.
73:13.5
Nagsisisi na ang tao.
73:15.5
At malamang sa malamang,
73:17.8
namulat na rin sa katotohanan.
73:21.0
Wala naman talagang kasalanan ang bata kung tutusin.
73:38.6
Maraming maraming salamat mga kagiliw sa paikinigmada.
73:49.6
Ako naman tayo sa shoutout request.
73:52.0
Sa mag gusto magpa-shoutout,
73:53.2
i-message niya po ako.
73:54.5
Shoutout muna sa mga nag-message natin.
73:58.7
Sa mga member natin sa Friday na po.
74:02.3
Una, magandang araw po,
74:05.1
Palaan nga po pala ako.
74:06.9
Pa-shoutout kami dito sa Cruz RTB.
74:11.0
Lalo na sa mga amo namin na sina Tito Mel at Tita Eden.
74:16.4
Pabati din po kina Tita Edna, Tita Franz,
74:18.8
Paring Karding at Mads Jane.
74:21.5
Didik, Anton, Kuya EJ,
74:23.7
Erika, Kuya Jerome,
74:26.3
Joseph, Mama Weng,
74:27.6
Marvy, Tito Rolly,
74:29.5
Sheila, Jake, Rika at Bem.
74:32.4
Maraming salamat po.
74:34.6
Lagi pa rin kaming nag-aabang sa mga bago mong upload.
74:38.4
Sir, Mariel Raquel ng Quezon Province.
74:43.0
Thank you in advance.
74:43.9
Di magsasama makinig sa mga kwento mo.
74:46.7
Sana madagdagan ng madagdagan ng tagapakinig mo.
74:48.7
Thank you, ma'am.
74:53.5
Sir, nung pandemic po,
74:56.0
ilibangan niya talaga makinig sa inyo.
74:58.0
Pati nga po kaming nasa bahay,
74:59.2
ay nakikinig na rin dahil kinokonek niya pa sa speaker.
75:02.5
Paborito talaga kayo ng kapatid ko,
75:03.9
kaya sana ay mabati niya siya sa kanyang 18th birthday.
75:08.4
A birthday niya kahapon, February 20, belated happy birthday.
75:13.0
Matagal niya na pong hiniling sa akin na mabati niyo siya.
75:15.2
Panigurado po akong matutuwa siya kung mangyari man.
75:17.9
Kahit belated po, ay okay lang.
75:19.6
Maraming salamat, belated happy birthday, Lea Maica Malimbaso.
75:24.4
Ayun, 18th birthday na nako dalagang dalaga na.
75:27.2
From Mambea, thank you.
75:28.7
From Cheriz Bartolome, pa-shoutout po.
75:32.2
Lagi ako nakikinig sa mga kwento mo.
75:33.9
Happy Heart's Day, Sir Seth.
75:35.9
Isa po ako sa mga silent listener.
75:37.2
Pabati po ng Happy Heart's Day.
75:38.2
Sa mga nagsa-celebrate ng Valentine's na mag-isa at nasa work.
75:42.7
From Quina Morante.
75:44.7
Pa-shoutout po, Lea Enins Moncal.
75:47.2
Nakikinig po kami ng partner ko since March 2019.
75:51.2
Napakinggan ko na lahat ng upload niyo.
75:53.2
Gabi-gabi kaming naghihintay sa mga bago niyong upload.
75:56.2
Power and God bless.
75:57.2
Sir, shoutout sa kwento mo mamaya.
75:59.2
Di kompleto gabi ko pag hindi ko napakinggan ang kwento mo.
76:02.2
From Jimboy Gutuman.
76:05.2
Sir, pa-shoutout po.
76:06.2
Happy 38th Mansary sa amin ng aking may bahay.
76:09.2
Lagi ako nagpapasalamat na dumating ka.
76:11.2
At si Cairo sa buhay ko nang dahil sayo marami akong nabago.
76:15.2
Mahal na mahal kita at anak nating si Cairo.
76:17.2
Konting tiis na lang at makakaraos din tayo.
76:19.2
At malawak na pasensya para sa anak nating katumbas ng tatlong bata.
76:24.2
I love you daw so much, babi.
76:27.2
Always pa rin nakikinig.
76:29.2
Ganda ng content mo.
76:30.2
From Christian Tioxon.
76:32.2
Sir, pa-shoutout dyan.
76:34.2
From John Mark Tiongson.
76:36.2
Sir, isa ako sa mga taga-pagkakita.
76:38.2
Nakikinig sa mga kwento mo.
76:39.2
Mahigit isang taon na ako nakikinig.
76:40.2
Nahadik na ako ng sobra.
76:41.2
At lagi ako nag-aabang ng mga bagong upload.
76:44.2
Paulit-ulit kong pinapakinggan ang 12 bulitas.
76:47.2
Pa-shoutout sa pamilya ko.
76:48.2
Sa Parniaki at sa Isabela.
76:54.2
Sir, sir na naman.
76:56.2
Pa-shoutout sa pamilya ko na lagi din nakikinig sa iyo.
76:59.2
Pagsulingan Family.
77:01.2
Billiones Family.
77:02.2
Mary Grace Asenias ng San Juan City.
77:05.2
Shoutout din po sa mga makikinig sa inyo.
77:07.2
More story for you.
77:09.2
Thank you, ma'am.
77:10.2
Sir, pa-shoutout po sa nanay, tatay ko.
77:12.2
Rowena Kumabig at Edgar Kumabig.
77:14.2
Na araw-araw nakikinig sa mga horror stories mo.
77:17.2
Pati na rin mga ate ko.
77:18.2
Si Rachel Pajariliaga.
77:20.2
April Ladaga na nasa Oman.
77:23.2
At kay Febrelyn Kumabig.
77:26.2
Shoutout sa kuya ko.
77:27.2
Edwin at Jonald Kumabig.
77:28.2
Pampatulog po namin yung boses mo.
77:30.2
Sana po yung mabasa ninyo.
77:32.2
More power sa channel.
77:33.2
So shoutout din po sa sarili ko.
77:36.2
Wala po kasi yung Facebook.
77:39.2
Thank you, thank you, ma'am.
77:40.2
Sir, pa-shoutout po sa next upload.
77:41.2
At taga-subaybay niyo po ako.
77:43.2
From Lady Nam Penaflor.
77:48.2
Last but not the least, sir.
77:51.2
Abit listener niyo po.
77:53.2
Pa-shoutout po si Ate Meriko na gustong-gusto makinig sa inyo.
77:55.2
Pero takot mag-play sa CP niya.
77:57.2
Kaya ending palaging CP ko ang gamit.
78:00.2
Ayun mga kagiliw.
78:01.2
Maraming maraming salamat sa inyo.
