SUBSCRIBE TO MY 2nd CHANNEL https://www.youtube.com/channel/UCoKGAsi3RTrg-7Mm7kGPcPg FOLLOW ME ON MY SOCIAL MEDIA ACCOUNTS FACEBOOK: https://www.facebook.com/DJPapaDudut TWITTER: https://www.twitter.com/PapaDudut INSTAGRAM: https://www.instagram.com/PapaDudut EMAIL: papadudutstories@gmail.com To be notified with Papa Dudut Vlogs, Kindly click the 'BELL' button & the 'SUBSCRIBE' button. Hi Guys! I'm Papa Dudut, radio announcer. Welcome to my channel. I hope you like my videos, it is made with extra love and efforts for you. Send your stories at papadudutstories.gmail.com Got something for me? Rangsiman Thai Massage Bedrock Place 11 Dahlia Ave, Novaliches, Quezon City, 1118 Metro Manila Camera used to film: Canon EOS M6 Mic: Edutige ETM 008 and Edutige ETM 001 Editing Software: iMovie Please like, share and comment. It helps support this channel, and I would really appreciate it! Also, I try to respond to EVERY comment, so please join the conversation #PapaDudut #PapaDudutStories #MrLoveStories #Mu

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Dito sa Papadudut Stories, ikaw ay hindi nag-iisa

Dito sa Papadudut Stories, may nagmamahal sa'yo

Ang ilaw ng tahanan o isang nanay ang madalas na humuhubog sa pagkataon ng isang anak

Sa pamilya kasi, nanay ang mas madalas na sandalan at kinukunan ng lakas

Kahit na may mga oras na siya ay nangihina na

Patuloy siyang nagpapakatatag

Hindi lamang para sa kanyang anak kung hindi para sa kanyang buong pamilya

Dear Papadudut

Lahat tayo ay nangangarap na magkaroon ng isang buo at masayang pamilya

Ayon nga lang, eh hindi lahat ay sinuswerte

Na mabiyayaan ito

May ilan na nagkakahiwalay

Ang mga magulang

Nakakatanggap pa rin naman ang pagmamahal mula dito

Ang mga anak

Ngunit may ilan naman, nakagaya ko na kahit kasama pa sila

Ni katiting na pagmamahal ay hindi nakaranas mula sa kanila

Papadudut, serena na lamang po ang itawag ninyo sa akin

34 years old

Tagamandaluyong

At nago-online

B2

Ang mga business na mga second-hand bag at damit

Matagal na rin po akong nakikinig sa inyong YouTube channel

Nakaka-inspire kasi talaga ang mga kwento na ibinabahagi ninyo sa araw-araw

At gusto ko rin na maging isang inspirasyon sa karamihan itong sulat na ibabahagi ko sa inyo ngayon

Wala na akong nakagis ng tatay, Papadudut

At alam ko na namatay siya dahil sa stroke noong pinagbubuntis pa lang ako ni nanay

Kaya naman mag-isa na lamang si nanay nakasama ko sa buhay

Kaya lang sa ilang taon nakasama ko siya

Kailanman ay hindi ko naramdaman ang pagmamahal mula sa kanya

Mula pagkabata ako hanggang maging dalaga ako ay palaging sigaw at mura ang naririnig ko mula sa kanya

Minsan nga ay hindi ko maintindihan kung bakit ganon siya sa akin

Hindi ko maintindihan kung bakit parang ni katiting na pangunit siya sa akin

Inawa at pagmamahal ay wala siya para sa akin, Papadudut

Eh bakit kasi nagpupumilit ka pang pumasok eh, mag-aasawa ka lang din naman

Naiinis na wika ni nanay nang humingi ako ng baon sa kanya

Nanay, hindi po ako mag-aasawa hanggat hindi ako nakakatapos ng pag-aaral ko, tugon ko

Sus, sinabi ko rin niya noon, nasaan ako ngayon

Nang dahil sa iyo ay hindi ako nakapagtapos ng pag-aaral ko

At patapon ang buhay ko

Kaya huwag mo nang ipilit niyang aral-aral na yan

Dahil sigurado ako na hindi ka rin makakapagtapos

Mag-aasawa at mag-aanak ka rin ng maaga kagaya ko

Dagdag pa niya

Hindi ko po gagawin yun, Nai

Kaya ako po pinipilit na igapang ang pag-aaral ko dahil gusto ko po talagang makapagtapos ng kolehyo

Palagi ko pong minemaintain na mataas ang grade 6

Para hindi mawala sa akin ang scholarship ko

Gait ko naman sa kanya

So sinusumbat mo sa akin ngayon yung ginagawa mo?

Sino ba nagpupumilit sa iyo na magpatuloy ka dyan sa lintik na kolehyo na yan?

Hindi ba ikaw lang din naman?

Tapos ngayon ay pinapahirapan mo ako?

Galit na wika ni Nanay

Para rin naman po sa inyo itong ginagawa ko

Kapag nakapagtapos po ako ng pag-aaral ay makakahanap po ako ng mas maayos na trabaho

At kapag nangyari yun, mas magiging mag-aana po ang buhay natin

Gait ko pa

Pwede ba si Rena?

Itigil mo na yung mga panaginip mo na yan?

Masyado ka nang ambisyosa?

Sigurado naman ako na hindi mangyayari alinman dyan sa mga sinasabi mo

Umalis ka na rito sa kwarto ko

At isa pang pangungulit mo sa akin ay babagsak na talaga itong palad ko dyan sa pisngi mo

Nang magising ka sa pangungulit mo sa akin na yan ay babagsak na talaga itong palad ko dyan sa pisngi mo

Nang magising ka sa pangungulit mo sa akin na babagsak na talaga itong palad ko dyan sa pisngi mo

Nang magising ka sa pagiging ambisyosa mo

Ang sabi pa ni Nanay

Papadudot nang makagraduate ako ng high school ay gusto na talaga ni Nanay na pahintuin ako sa pag-aaral

Ang sabi niya kasi ay ayos na raw yun at pwede na raw akong maghanap ng trabaho

Pero hindi ako pumayag papadudot

Kaya naman ako mismo ang gumawa ng paraan para makapagkulehyo ako

Nakakuha ako ng financial assistance sa munisipyo

At kapitolyo

Pagkatapos ay naipas ako rin ang entrance exam para magkaroon ako ng scholarship

Kaya lang ay hindi sasapat ang mga yun para magtuloy-tuloy ang pag-aaral ko

Kailangan ko pa rin humingi ng allowance kay Nanay

Para may pamasahe ako papasok sa university

Paminsan-minsan ay binibigyan niya ako ng may kasamang sermon

Pero madalas ay wala siyang inaabot sa akin na kahit magkano

Mabuti na lamang nang araw na yun papadudot ako ng high school

Ay may kapitbahay kami na nautangan ko ng pamasahe

Para makapasok ako at makapag-take ng exam

Hindi rin ako masyadong nakapag-concentrate noon pero ginawa ko ang lahat

Para maipasang exam na yun

Pangarap ko kasi talagang makapagtapos

Ang nasa isip ko noon ay baka sakaling bumait si Nanay sa akin kapag napatunayan ko sa kanya

Na kaya kong magtapos ng kulehyo

Baka mas maging maayos ang pakikitungo niya

Sa oras

Na gumaan na ang buhay namin ang dahil sa akin papadudot

Hindi ka naman ba binibigyan ng allowance ng nanay mo?

Tanong ng kaklasikong si TJ

Oo, muntik niya pa nga akong masaktan kanina dahil sa pangungulit ko sa kanya na bigyan ako ng pamasahe man lang

Kaya lang wala naman akong napala

Puro sigaw at mura lang ang ibinigay niya sa akin

Pagkukwento ko

Baka mainit lang ang ulo ng nanay mo kanina

Huwi ka niya

E palagi namang mainit ang ulo niya kapag nakikita niya ako

Ni minsan nga hindi ko pa siya nakitang umiti sa akin

Para bang marinig niya lang ang boses ko ay sira na kaagad ang araw niya

Malungkot na sabi ko

Huwag mong sabihin yan kasi alam mo namang hindi totoo yan

Ang wika pa ni TJ

Yan nga rin sana ang gusto kong isipin

Na mali lahat ang tumatakbo dito sa isipan ko

Yan nga rin sana ang gusto kong isipin

Na mali lahat ang tumatakbo dito sa isipan ko

Yan nga rin sana ang gusto kong isipin

Yan nga rin sana ang gusto kong isipin

Mahal talaga ako ni nanay kaya lang ang hirap TJ.

Ang hirap paniwalain ang sarili ko na mahal talaga ako ng nanay ko.

Hindi ko na nga naiintindihan itong nangyayari sa buhay ko.

Hindi ko na maisip kung ano ba ang kasalanang nagawa ko sa kanya para ganituhin niya ako.

Kasalanan ko ba talaga na naging anak niya ako na iiyak na sabi ko.

Sige iiyak mo lang yan.

Alam ko na kahit pa paano igagaan ang loob mo kapag naiyak mo ang bigat na nararamdaman mo dyan sa dibdib mo.

Payo niya.

Sana nga eh. Sana mawala na yung bigat na nararamdaman ko dito.

Pero sa araw-araw na pinaparamdam ni nanay na kinakamuhian niya ako ay mas lalo lang bumibigat sa akin ng lahat.

Mas lalo lang ako nasasaktan.

Wala na nga akong tatay tapos kasama ko nga ang nanay ko.

Pero nang minsan, hindi ko naman naramdaman na minahal niya ako bilang isang anak niya pag iiyak ko pa.

Papadudot mula nang magkaisip ako ay hindi na maganda ang pakikitungo sa akin ni nanay.

Palagi niya akong sinisigawan at pinapagalitan.

Minsan nga ay nakakasawa na yun pero tinatanggap ko pa rin dahil wala naman akong pagpipilian.

At dahil mahal ko rin talaga ang nanay ko.

Sino ba namang anak ang hindi magmamahal sa nanay niya?

Parang wala naman, hindi ba?

Kaya kahit hindi nasusuklian ang pagmamahal ko ay ayos lang basta kasama ko si nanay.

Sa malapit na mundong kinalakahan ko sa piling ni nanay, si TJ ang naging kaibigan at karamay ko.

Magkaklase noong nasa high school kami at naging malapit na magkaibigan.

Malapit lang din kasi ang bahay namin sa bahay nila.

Tumagal ang friendship na yun hanggang college dahil pareho kaming scholar sa university.

Hindi rin kasi sila nakagagaan sa buhay kaya kailangan niya rin pagsikapan na makapag-aral sa kolehyo.

At dahil pareho kami halos na nakaka-relate sa maraming bagay ay mas lalo patuloy kaming naging malapit sa isa't isa papadudod.

Habang tumatagal ay mas lalong nagiging malupit ang pagtrato sa akin ni nanay papadudod.

Parabang mas lumalapa ang galit niya sa akin.

Kaya naman mas nahihirapan ako na pakisamahan siya.

At dahil naman, nangyayari ko sa isa't isa papadudod.

At dahil naman, nangyayari ko sa isa papadudod.

Dumating pa sa point na nasasaktan na niya ako ng pisigal.

Nasasampal niya ako at hinahagisa ng mga matitigas na bagay kapag nalalasing siya.

At palagi niya akong kinukumbinse na huminto na lamang sa pag-aaral ko.

Pero syempre hindi ako pumayag.

Alam ko kasi na ang pagtatapos ko sa kolehyo ang pwedeng makapag-ahon sa amin sa hirap.

At pwedeng maging daan para mapalapit ako kay nanay.

Papadudod sa mga mabibigat na oras.

At sa mga mabibigat na pinagdadaanan ko ay si TJ ang naging kausap at sandalan ko.

Palagi siyang nasa tabi ko para kahit papaano ipagaanin ang loob ko.

Kahit kailan ay hindi ko siya naringgan ng masamang salita tungkol kay nanay.

Sinabi niya lang sa akin na naiintindihan ko si nanay at sigurado siya na darating ang panahon.

Na mararamdaman ko rin ang pagmamahal nito.

Nang dahil doon papadudod ay nahulog na ang loob ko kay TJ at ang pagkakaibigan namin.

Ay nauwi na nga sa pag-iibigan papadudod.

Sigurado ka na ba dyan?

Tanong ni TJ nang sabihin ko sa kanya na nagdadalang tao ako.

Oo kasi nakadalawang pregnancy test kit na ako.

At parehong positive ang lumabas.

Naiiyak na sabi ko.

Pero isang beses lang naman natin ginawa yun, hindi ba?

Isang beses lang na may nangyari sa ating dalawa.

Wika pa niya.

TJ, kahit isa o sampung beses man na may nangyari sa atin,

alam mo na posibleng mabuntis ako kasi ginawa pa rin natin ang bagay na yun.

Ikaw naman kasi.

Bakit kinulit mo pa ako nung araw na yun?

Paninisiko sa kanya.

Hindi ko naman alam na mabubuntis ka kaagad.

Wika niya.

Ipalaglag ko na lang tong bata ang sabi ko.

Si Rena, alam mong napakalaking kasalanan.

Ang gusto mong gawin.

Wika pa ni TJ.

Mas magiging kasalanan kung isisilang ko siya sa mundong ito pero hindi ko naman siya mabibigyan ng maayos na buhay.

Hindi ko nga halos naramdaman kung paano magkaroon ng isang nanay.

Kaya paano pa ako magpapakananay sa batang nasa tiyan ko ngayon?

Mas mabuti pa na mawala na lamang kesa maranasan niyang hirap na dinanas ko sa mundong ito.

Git ko.

Hindi ako papayag.

Anak ko rin yan kaya hindi ko hahayaan na gawan mo siya ng masama.

Pananagutan ko ang anak natin si Rena.

Ang sabi pa ni TJ.

Totoo ba yung sinasabi mo?

Hindi makapaniwalang wika ako.

Oo naman.

Hindi ako duwag para iwanan ka sa ganyang sitwasyon.

Mahal kita.

Kayo nang magiging anak natin.

Hindi ko hahayaan na may mangyaring masama sa inyong dalawa.

Pangako gagawin ko ang lahat para maging mabuting partner at tatay ako sa inyo nang magiging baby natin.

Tugon niya.

Papadudot hindi ako makapaniwala sa sinabi ni TJ noon.

Akala ko talaga kapag nalaman niya ang tungkol sa pagbubuntis ko ay hindi niya ako pananagutan.

Akala ko ay hindi siya ganun kaseryoso sa relasyon namin pero siguro kung minalas ako sa nanay ay sinuwerte naman ako sa karelasyon ko.

Dahil mula sa pagiging isang mabuting kaibigan sa karelasyon,

kailangan niya ay sa kanya ko rin naramdaman ang totoong pagmamahal sa kauna-unahang pagkakataon.

Kaya nga nakuha niya kaagad ang tiwala ko lalo na nang maging kami na.

Dahilan para maibigay ko sa kanya ang sarili ko at makabuo kami ng bata sa sinapupunan ko.

Papadudot alam ko naman na mali rin talaga ang ginawa namin ni TJ.

Yung may mangyaring sa amin kahit pareho pa kaming nag-aaral noon.

Pero nandun na kami sa sitwasyon na yun.

At hindi na namin mababago yun.

Kaya nga ang nasa isipan ko talaga para may tamang lahat ay ipalaglag na lamang ang batang nasa sinapupunan ko.

Nalabis namang tinutulan ang boyfriend ko.

Sobrang mali rin talaga ang bagay na yun na naisip ko.

Pero hindi ko na kasi talaga alam ang gagawin ko noon.

Mabuti na lamang at buwang loob ng TJ na panagutan ang ipinagbubuntis ko papadudot.

Nintikang bata ka?

Kinukulit mo pa ako?

Napayagan kang mag-college tapos magpapabuntis ka lang din pala?

Kahit kailan talaga wala ka nang naidulot na maganda sa buhay ko?

Galit na sigaw ni nanay nang sabihin namin sa kanya ni TJ ang tungkol sa ipinagbubuntis ko.

Pinagsasampal at sinabunutan niya ako dahil sa galit niya.

Aray ko nay, tama na po. Bitawan niyo po ang buho ko.

Pakiusap ko.

Dapat sa'yo, kinakalbo, napakalandi mo.

Napakalandi mong bata ka.

Sigaw pa ni nanay habang mahigpit na hawak ang buho ko.

Tita, tama na po.

Baka po kung mapano pa ang anak namin.

Pag-awat naman ni TJ kay nanay.

Isa ka pa?

Akala ko kaibigan ka lang ng anak ko tapos bubuntisin mo lang pala siya.

Alam niyo mabuti pa na lumayas na kayo dito sa bahay ko.

Layas!

Pagtataboy niya sa amin ni TJ.

Nay, sorry po.

Patawarin niyo po ako. Patawarin niyo po kami.

Sorry, nay.

Pakiusap ko.

Hirap na hirap na nga akong buhayin ka tapos magdadagdag ka pa ng palamunin.

Iba rin talaga ang takbo ng utak mo, no?

Umanis ka na rito bago pa kita makalbo at makaladkad palabas ng bahay na ito.

At eto ang tandaan mo ha kahit kailan.

Ayaw ko nang makita yung pagmumuka mo.

Huwag na huwag ka magpapakita sa akin. Visit ka.

Bulyaw pa ni nanay.

Papadudot ayaw ko talagang umalis ng bahay noon.

Hindi dahil sa takot ako.

Namamuhay kasama si TJ kung hindi dahil ayokong mapalayo kay nanay.

Ayokong mapahiwalayin sa kanya at magkaroon ng dahilan para mas maggalit siya sa akin.

Pero sa lakas ng pagsampal niya sa pisingi ko at pagsabunod sa buho ko ay ramdam ko ang matinding galit niya sa akin noon.

Yung galit na parabang kahit kailan ay hindi na mawawala pa.

Lalo na nang ihagis niya palabas ng bahay ang mga damit at iba pang mga gamit ko.

Kasunod ang pagmumura niya at ibang masasakit pang mga salita.

Doon na ako kinumbinsin ni TJ na umalis na ng bahay ni nanay Papadudot.

Tinulungan niya ako na kunin at bitbitin ang mga inihagis ni nanay na gamit ko.

Sobrang bigat sa loob habang iniyahakbang ang mga paako palayo sa bahay na yon.

At parabang may mabigat na bakal na nakakabit sa mga binti ko habang naglalakad.

At ng mga oras na yon ay pinilit ko ang sarili ko na magpakatatawal.

Ang magpakatatag para kay TJ at sa magiging anak namin Papadudot.

Papadudot tumira kami ng isang buwan sa bahay ni na TJ kasama ang nanay at mga kapatid niya.

Mabait naman ang pamilya niya kaya lang ay may mga oras na hindi ako masyadong nakakapagpahinga ng maayos.

Maliit lang kasi ang kwarto kung nasaan kami ni TJ at kasama namin doon ang tatlo niyang nakababatang kapatid.

Palagi ring tipid ang mga pagkain na kailangang pagkasyahin sa aming lahat.

Hindi ako nagreklamo noon dahil alam ko na hindi lang naman ako ang nahihirapan kung hindi pati na rin ang partner ko.

Hanggang sa may mag-alo kay TJ na ipasada ang tricycle ng tito niya at nang makaipon kami ng sapat na pera ay umupa na kami ng maliit na bahay.

Papadudot hindi pala talaga madali ang mamuhay nang wala ng ibang tao na inaasahan.

Ang dami naming iniisip noon kasama na ang mga gastusin sa bahay at mga vitamins na kailangan sa pagbubuntis ko.

Mabuti na lang at may libreng check up sa center sa barangay namin na nakakapagpatipid sa amin.

At para makatulong ako sa mga gastusin sa bahay ay tumanggap na rin ako ng mga labada,

kahit ayaw pa ni TJ.

Ayoko rin naman kasi na siya lang ang nahihirapan sa pagsasama namin.

Para na kaming totoong mag-asawa noon kaya dapat ay palagi kaming nagtutulungan sa lahat ng oras papadudot.

Alam mo na-realize ko na hindi pala talaga madaling ang bumuo ng pamilya ang wika ni TJ habang pinagsasalunghan namin ang kaunting ulam at kanin na binili niya.

Tama ka dyan be.

Pero wala akong pinagsisisihan sa totoo.

Anong nangyari sa ating dalawa?

Lalo na at dito sa baby na nasa tiyan ko.

Aaminin ko na medyo natakot talaga ako sa umpisa.

Pero ngayon nakasama na kita at malapit na akong manganak ay wala na akong ibang nararamdaman kung hindi puro siya lang ang wika ko.

Eh bakit parang naluluha ka na be?

Pansin ni TJ.

Natutuwa lang naman ako kasi sa dinami-rami ng lalaki sa mundong ito ikaw pa talagang ibinigay ng Diyos sa akin.

Nakangiting tugon ko.

Bakit ayaw mo ba?

Pabirong wika ni TJ.

Siyempre gusto ko.

Sakto nga eh.

Kasi kung anong lungkot ng buhay na kinalakhan ko,

ginamit naman ang Diyos na makulay at masaya yun,

mula noong makilala na kita,

tugon ko.

Serena, alam ko na hindi talaga madali yung mga pinagdadaanan mo.

At hindi rin kita mabibigyan ka agad ng mag-aa na buhay.

Pero ang pangako ko na panghabang buhay na pagmamahal,

ang kahit kailan ay hindi magbabago.

Asahan mo yan, Serena.

Pangako niya sa akin.

Papadudot na pagtantuko noon na ang pagsasama na walang masyadong sapat na paghahanda ay mahirap talagang pagnaanan.

Lalo na nga at pareho kaming walang ibang tao na inaasahan ni TJ.

Siya at ako na lang ang pwedeng magtunungan ng mga panahon na yon.

Paminsan-minsan naman ay nag-aabot pa rin ang pera si TJ sa pamilya niya.

Pero ang nanay niya ang tumatanggi sa tulong na ibinibigay niya.

Alam kasi ng mama ni TJ na pareho kaming hindi handa sa responsibilidad na pagkakaroon ng isang anak.

Pero pilit naming kinakaya.

Mas gusto ng mama niya na magfocus na lamang si TJ sa akin at sa magiging anak namin.

Papadudot ng maisilang ko ang anak namin ni TJ.

Ay walang kapantay na kaligayahan ang naramdaman ko.

Wala na talaga akong mahihiling ng mga panahon na yon.

Lalo na nang maging malusog ang baby namin.

Araw-araw akong nagpapasalamat sa Diyos kasi binigay niya sa akin si TJ at ang baby namin.

Ang bungakala ko noon ay panghabang buhay ng kaligayahan na pagsasama namin ni TJ pero hindi pala.

Dahil wala pang isang taon ng baby ko nang mamatay si TJ dahil sa malpok.

Sa isang truck ang pinapasada niyang tricycle.

Nanagot naman ang truck driver sa pangyayaring aksidente at nagbayad pa para sa pagpapalibing ni TJ kaya hindi na ako nagsampapa ng kaso sa kanya.

Mula noon ay mag-isa ko ng tinaguyod ang buhay ko kasama ang anak ko, Papadudot.

Sobrang hirap nang naging buhay ko noon pero pilit kong kinakaya ang lahat.

Hanggang sa magkasakit ang anak ko nakaagad kong dinala sa ospitan.

Nagkaroon siya ng dayariya at pabalik-balik na lagnat.

Kapos na ako noon sa pera at napakaraming gamot ang kailangang bilhin para sa kanya.

Doon na ako naglakas ng loob na umuwi ng bahay ni nanay at humingi ng tulong sa kanya.

Pero kagaya ng inaasahan ko ay puro galit at panunumbat lamang ang sinabi niya sa akin hanggang sa nalaman ko

ang punot dulo ng galit na iyon.

Pinagsamantalan ako ng sarili kong ama at ikaw ang naging bunga ng ginawa niya sa akin.

At mula ng ikaw na lang ang nakasama ko ay puro pahirap na sa buhay ang naranasan ko.

Naiiyak na sabi pa ni nanay.

Pero ginawa ko naman po ang lahat para hindi ako maging pabigat sa inyo.

Alam ko po na hindi talaga madali ang pagpapalaki ng anak lalo na kung wala na tayong ibang tao na aasahan.

Pero hindi po yung dahilan para tanggalan niyo ako ng karapatan na magkaroon ng isang nanay.

Wika ko.

Nasasabi mo lang yan dahil hindi mo alam ang hirap ng pinagdaanan ko.

Hindi mo alam kung gaano ako nahirapan na buhayin ka ang sabi pa ni nanay.

Siguro nga po nung una ay hindi ko talaga alam.

Pero ngayon nag-iisa na lamang ako na binubuhay ang baby ko.

Sigurado ako na alam ko na po ang nararamdaman ninyo.

Yung hirap at sakit na nandyan sa puso ninyo.

Pero hindi ako gagaya sa inyo nanay.

Hindi ko aalisan ang karapatan ng anak ko na magkaroon ng nanay pagkatapos niyang mawala ng tatay.

Gagawin ko ang lahat para maiparamdam sa kanya na kahit ako na lamang ang kasama niya,

hindi mawawala ang pagmamahal ko para sa kanya.

Ipaparanas ko sa baby ko ang pagmamahal na kahit kailan ay hindi ko naranasan mula sa inyo.

Wika ako naman.

Papadudot akala ko ay pagkamatay lang ni tatay ang nagtula kay nanay para maging isang malupit na ina sa akin pero hindi pala.

Dahil hindi kagad natapos doon ang pagtatalo at sumbata naming dalawa.

Hanggang sa ikinuwento na nga ni nanay na hindi pala talaga ako anak ng lalaking na pangasawa niya.

Adak nga ako ng ama ni nanay na nagsamantala sa kanya noon.

Nobyo niya na raw si tatay nang mabuntis siya ng lolo ko.

Doon na raw sila nag decide ni tatay na magtanan at panagutan ang ipinagbubuntis ni nanay kahit na hindi niya ito anak.

Plano na raw kasi ni nanay na ipalaglag talaga ako pero si tatay lang ang pumigil sa kanya.

Nagtanan na nga noon si tatay at nanay at lumayo sa lugar nila lolo papadudot.

Pero nakarating pa rin sa kanila na namatay ng mag-isa sa bahay si lolo dahil sa atake sa puso.

At bago pa may panganak ay si tatay naman ang namatay na dahilan para muling maramdaman ni nanay ang hirap ng nag-iisa sa buhay.

Yun daw ang naging dahilan kung bakit ni Minsan ay hindi siya naging masaya na kasama niya ako.

Dahil naisip niya raw na sana ay hindi niya na lamang ako binuhay.

At baka raw mas masaya pa ang pagsasama nila hanggang ngayon ni tatay kung eto raw

ang nabuhay at hindi ako papadudot.

Bago tayo magpatuloy, huwag kalimutan na mag-like, mag-share at mag-subscribe.

Hanapin po ang Kaistorya YouTube Channel at ang Papadudot Family.

Sana po ay supportahan po ninyo ang mga pinaghihirapan naming mga channel dito sa YouTube.

Napansin po ng inyong si Papadudot na kalahati po na mga nanonood at nakikinig ay hindi pa nakasubscribe.

Kaya ano pang hinihintay ninyo?

Huwag kalimutan din ang subscribe button.

Sa ating pagpapatuloy.

Grabe ang mga nalaman ko noon, Papadudot.

Hindi ko alam na bunga pala ako ng pagkakasala.

Kaya pala ganun na lamang din ang galit sa akin ni nanay kasi sa akin niya binunto ng galit na para kay lolo na nagsamantala sa kanya.

Pero wala naman akong kasalanan. Hindi ko ginusto na mabuhay sa mundong ito at maging isang anak niya.

Hindi ko ginusto, Papadudot, na mabuhay ng walang nararamdamang pagmamahal mula kay nanay na kinalakhan ko.

Pagmamahal lang mula sa kanya ang gabi-gabi na pinagdarasal ko na sana ay maranasan ko pero kailanman ay hindi nangyari noon.

Papadudot, pagkatapos kong makipagtalo kay nanay ay dumiretso ako sa bahay ng pinsang kong si Tina.

Anak siya ng pinsa ni Mama at naging schoolmate ko noong high school.

Sa kanya ako humingi ng tulong at sa awa ng Diyos ay tinulungan naman niya ako pagdating sa mga gastusin para sa anak ko.

Malapit din ako sa pinsang ko nayon at isa siya sa palaging tumutulong sa akin noong nag-aaral pa ako.

Kaya labis ang pagpapasalamat ko sa kanya kasi hindi siya napagod na tulungan ako, Papadudot.

Serena, alam ko na malaki ang galit na nabuo dyan sa puso mo dahil kay tita.

Pero sana'y huwag mo pa rin isarado ang puso mo sa pusabilidad.

Na magkaayos kayong dalawa. Siya pa rin ang nanay mo, Serena. Paalala sa akin ni Tina.

Nanay na kahit kailan ay hindi nagpakananay sa akin.

Yun yata ang pangarap ko na kahit kailan ay hindi na matutupad.

Yung maramdaman ang pagmamahal mula sa nanay ko.

Hai, huwag na nga natin siyang pag-usapan. Hindi ko kasi mapigilan ang sarili ko na maaiyak. Uwi ka ko.

O sige, ikaw ang bahala. Ayaw ko lang naman kasi na lumaki pa ang galit na nararamdaman mo kay tita. Paalala pa ni Tina.

Hindi ko alam kung mawawala pa ang galit na yon lalo na at pinaparamdam niya sa akin na wala talaga siyang pakialam sa amin ang anak ko. Uwi ka ko.

Isipin mo na lang na may malalim na dahilan si tita kaya niya nasabi ang mabibiga at nasalitang binitawan niya sa'yo.

Pero sigurado ako na darating ang panahon na marirealize niya na pamilya niya kayo na hindi niya dapat pa ulit-ulit na pinagtatabu yan. Uwi ka pa niya.

Sana nga, Tina. Sana'y makita ako ni mama hindi bilang bunga ng masamang ginawa sa kanya, kung hindi bilang anak niya na nangangailangan ng pagmamahal niya. Sabi ko.

Papadudot dahil sobrang gipit na talaga ako noon at naawa na ang pinsang kong si Tina sa kalagayan ko.

Kaya patuloy niya akong tinulungan. Doon niya muna ako pinatuloy sa apartment na tinitirahan niya kasama ang baby ko.

Binigyan niya pa ako ng maliit na puhunan para makapagsimula ako ng online business ko ng mga damit at bag.

Madali ko na ayos sa mga ngayon dahil nasa bahay lang naman ako madalas. Tapos ay naaasikaso ko pa ang anak ko habang nagnenegosyo ako.

Papadudot pakiramdam ko ay doon na nagsimulang maging mabait sa akin ang panahon dahil nagtuloy-tuloy na kahit papaano ang pag-aaral.

Naging maganda kasi ang resulta ng pag-o-online business ko. Lalo na at maraming kaibigan at kamag-anak ang sumuporta doon.

Hanggang sa hindi ko na nga namalaya na may isang taon na rin pala ang lumipas. Isang taon nang magaan kahit papaano ang buhay ko kasama ang anak ko at si Tina.

Ayon nga lang ay may bagay pa rin na patuloy na bumabagabag sa loob ko.

Yun ay ang nanay ko na halos isang taon din akong walang naging balita, papadudot.

Hanggang isang araw ay pumunta siya sa birthday party ng anak ko.

Ayaw ko pa talaga siyang kausapin noon pero kinumbinsi ako ni Tina na harapin siya at doon na nga naiyak na si nanay na kinausap ko.

Serena, alam ko na malaking naging pagkukulang ko sa inyo lalo na sa iyo.

Pero gusto kong malaman mo na nagsisimula.

Isisi na ako sa naging kasalanan ko.

Naluluhang wika niya.

Talaga? Parang hirap naman pong paniwalaan ang sinasabi ninyo ngayon.

Pigil ang luha na sabi ko naman.

Serena, ilang taon kong tiniis na hindi ka mahalin dahil palagi kong nakikita sa iyo ang lolo mo.

Palagi kong naaalala ang masamang ginawa niya sa akin.

Kaya pinilit ko ang sarili ko na kamuhian ka.

Hanggang sa mawala ka na nga sa puder ko at mamuhay ako ng mag-isa.

Nung isang taon ay inatake ako sa puso.

Mag-isa lamang ako at walang kasama.

Ang wika ni nanay.

Ano pong sabi ninyo?

Iinatake kayo sa puso?

Gulat na tanong ko.

Oo, mabuti na lamang at nakita ko ng isang kapitbahay sa may bakuraan at kaagad akong nadala sa ospital.

At sa ilang araw na nagpapagaling ako doon ay naramdaman ko yung matinding lahat.

Ang lungkot at pangungulila.

Doon ko nagsimulang ma-realize na nagkamali talaga ako.

Naalala ko lahat ng effort na ginawa mo para mapalapit sa akin.

Naalala ko lahat ng ginawa mo para mahalin kita bilang anak ko.

Ang kwento pa ni nanay.

Mga effort ko na paulit-ulit ninyong binasura dahil wala kayong ibang nakikita sa akin.

Kung hindi puro kamalian ko lang.

Naiiyak na sabi ko.

Serena, maniwala ka sa akin.

Minahal naman talaga kita bilang anak ko.

Hindi ko lang talaga maiwasan na masaktaan sa tuwing maaalala ko ang ginawa sa akin ng lolo mo.

At naalala ko yun kapag nakikita kita.

Pero mula nang mabigyan ako ng pangalawang pagkakataon na mabuhay.

Alam ko na oras na para bumawi ako sa iyo.

Oras na para bumawi ako sa inyo ng apo ko.

Serena, mahal kita bilang anak ko at sana

Bigyan mo pa ako ng pagkakataon na magkaayos tayong dalawa.

Ang wika ni nanay.

Hindi niyo po alam kung gaano ko katagal na hinintay ang pagkakataon na ito.

Ang pagkakataon na marinig mula sa inyo na mahal ninyo ako.

Nay, gabi-gabi kong ipinagdarasal na sana ay dumating na ang oras.

Natawagin niyo rin akong anak at sabihin ninyo kung gaano ninyo ako kamahal.

Yun lang po ang nag-iisang pangarap ko sa buhay ngayon.

Ang makasama kayo at makaramdam ng pagmamahal mula sa inyo ang sabi ko naman.

Babawi ako sa iyo anak.

Babawi ako sa lahat ng mga naging pagkukulang ko sa iyo.

Pangako ko yan sa iyo at hindi na, hindi ka na ulit mag-iisa at mahihirapan.

Dahil nandito na si nanay.

Hindi na ako aalis pa sa tabi mo.

Ang wika pa ni nanay.

Papadudot aaminin ko na sobrang bigat at galit na nararamdaman ko noon kay nanay.

Hindi naman kasi biro ang lumaki at mabuhay ka nang may kasama kang ang pamilya pero hindi naman pamilya ang turing sayo.

Ilang taon ako nabuhay nang walang kahit na anong pagmamahal na natatanggap mula sa kanya.

Walang pagmamalasakit o pag-aaruga.

Tanging galit lang talaga ang nararamdaman ko mula sa sariling nanay ko.

Na naging dahilan para lumaki nang lumaki ang kinikimkim kong sama ng loob sa kanya.

Ganon pa man papadudot ng araw na iyon ay nag-decide ako na kalimutan ng lahat ng hinanakit ko na iyon sa kanya.

Lalo na nang marinig ko mula sa kanya sa kauna-unahang pagkakataon ng salitang anak at pagmamahal.

Hindi madaling kalimutan ang sakit at sugat na ginawa niya sa akin dahil sa ilang taon na pagsasama namin na puro pagkamuhi lang ang pinaparamdam niya.

Pero handa akong pilitin ang paghilom ng sugat na iyon para tuluyan na kaming magkaayos ni nanay.

Yun naman kasi talaga ang matagal ko ng pangarap ang maramdaman ng tunay na pagmamahal mula kay nanay.

Papadudot na tapos ang pag-uusap namin ni nanay na parehong basa ng mga luha ang pisngi namin at sa mahigpit na yakapan.

Mas naiyak si nanay nang makita at mayakap niya ang anak ko sa kauna-unahang pagkakataon.

At ng linggo rin na iyon ay lumipat na kami ng tirahan ng anak ko sa bahay ni nanay.

Wala nang paglagyan ang saya noon sa puso ko papadudot dahil tinupad ni nanay ang pangako niya sa akin na babawi siya sa amin ng anak ko.

Araw-araw niyang pinaparamdam sa amin ang pagmamahal niya.

Nagtulungan kami sa mga gastusin sa gawaing bahay ngayon ay mas malago na ang aking online business.

At napaayos ko na rin ang bahay ni nanay bilang pasasalamat ko sa kanya.

Papadudot salamat po sa pagbibigay ng oras na mabasa ang sulat ko at sigurado ako na may aral po itong naiwan sa inyong mga kaistorya na nakikinig sa aking kwento.

Kahit na hindi naging maganda at madali ang buhay ko nung umpisa ang mahalaga, ay pareho naming natutunan ni nanay na magpatawad at paghilumin ang sugat ng nakaraan.

Iyon ang naging daan para maiparamdam namin sa bawat isa ang tunay na pagmamahal.

Hanggang dito na lamang po muna.

Yours truly, Serena

Maraming salamat Serena sa pagsulat mo sa aking Youtube Channel.

Tama ka na malaki talaga ang aral sa buhay na naiwan ang sulat mo sa araw na ito.

Sa dinami-rami ng pagsubok na pinagdaanan mo sa buhay,

kahangahanga nanagawa mo iyong lampasan kahit halos wala ka ng ibang kinakapitan upang kuna ng lakas.

Kaya naman ngayon ay mas naging matatag ka na lalo na nang makasama mo na ang nanay mo at maramdaman ang totoong pagmamahal nito.

At sa susunod na muli kang paghinaan ng loob, magdasal ka lamang Serena kung maramdaman mo na parang wala ka ng kakampi.

Palagi lang nandyan ang poong may kapal upang iparamdam ang kanyang presensya at pagmamahal.

Mga ka-online, siguro nga'y hindi lahat ay sineswerte na magkaroon ng mapagmahal na magulang.

Pero walang magulang ang nanaisin na mapasama ang kanilang mga anak.

May oras lang talaga siguro na mahirap silang intindihin dahil sa kanilang mga pinagdadaanan sa buhay.

Pero palagi pa rin sana nating tandaan na hindi tayo mapagmamahal.

Mabubuhay sa mundong ito kung hindi dahil sa kanila.

Kaya mahalin natin sila sa bawat oras na pwede pa natin silang makasama.

Huwag kalimutan mag-like, mag-share at mag-subscribe.

Magandang gabi po sa inyong lahat.

Sa Papa Dudut Stories, laging may karamay ka.

Mga problemang kaibigan, dito ay pakikinggan ka.

Sa Papa Dudut Stories,

kami ay iyong kasama.

Dito sa Papa Dudut Stories, ikaw ay hindi nag-iisa.

Dito sa Papa Dudut Stories, may nagmamahal sa'yo.

Papa Dudut Stories

Papa Dudut Stories

Papa Dudut Stories

Papa Dudut Stories

Mama Dudut Stories

Papa Dudut Stories