Kahit may ilang lalaki na ang nagdaan sa ating sender na si Amari, may iisa pa rin siyang minamahal kahit hindi niya alam ang kahahantungan nito. Raqi's Secret Files with DJ Raqi Terra 3pm-5pm Share your secrets at raqiterra@gmail.com Listen or Watch Live: https://www.loveradio.com.ph Download our Mobile App: http://bit.ly/LoveRadioPH Facebook: https://www.facebook.com/loveradiomanila Twitter: https://twitter.com/loveradiomanila Instagram: https://www.instagram.com/loveradiomanila #LoveRadioManila

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Hep hep hep! Bago tayo mag-secret fall, ay ilike mo muna ang video na to at mag-subscribe na sa aming YouTube channel.

Don't forget to click the notification bell para hindi ka nuhuli sa latest episode ng DJ Rocky's Secret Falls.

And now, it's time for DJ Rocky's Secret Falls.

Umalis ka, nang hindi man lang nagpaalam.

Hi, DJ Rocky.

Pinakilala ka sa akin.

Pinakilala ka sa akin ng twin sister ko noon pa.

Pinakita niya sa akin yung isa sa binasa mo na naging emosyonal ka.

Nakikinig ako minsan sa programa mo.

Kaso, hindi ko natatapos.

Dala na siguro ng...

Matinding emosyon.

February 22.

Nag-screenshot ako

ng isa sa episode mo.

At sinend ko

sa twin sister ko.

Sabi ko, parang gusto ko rin mag-send.

Kaya eto ako ngayon.

Ako naman ang magkukwento.

Itago mo ko sa pangalang Amari.

At ito,

ang aking secret vow.

Year 2018.

Nakilala ko ang partner ko na isang lesbiana.

Itago natin siya sa pangalang BEM.

Una ko siyang nakita sa studio nila.

Magpapaprint ako noon ng picture namin ng twin sister ko.

At siya ang nandoon.

Akala ko, lalaki.

Pero nung tinignan ko ng matagal,

doon ko nalaman

na lesbian pala.

Mabuti.

Malinis tingnan.

At hindi ko naman talaga maipagkakaila na gwapo.

Nangihinayang ako nung paglabas ko sa studio nila

na hindi ko nalaman ang pangalan.

Nagtanong ako sa mga kaibigan ko na nag-aaral malapit sa kanila.

Nang malaman ko ang pangalan,

hindi ako nalaman.

Nalaman ako nag-dalawang isip

na hanapin siya sa Facebook.

Siyempre,

nag-add friend agad ako

kasi nagpapapansin.

In-accept niya agad.

E di dahil papansin ako,

nag-first move ako.

Palagi kaming magkausap.

Hanggang sa niligawan niya ako.

Sinagot ko naman agad.

Kasi siyempre,

crush ko siya eh.

Umabot lang kami ng isang buwan.

Nakipag-break siya.

Kasi meron na raw siyang ibang girlfriend.

Sabi ng mga nakakakilala sa kanya,

babaero raw talaga yun.

Na nagkita uli kami.

At nagkaroon ng communication ng year 2019.

Niligawan niya ako uli.

Sinagot ko rin naman siya agad.

Sabi niya kasi,

magbabago na raw siya.

Naniwala naman ako.

Umabot kami ng apat na buwan.

Pinakilala ko siya sa pamilya ko.

Pumunta siya sa bahay.

Palagi siyang may dalang pagkakain.

Nakala ko nga hindi na siya uli maglolo ko.

Hanggang sa sumali siya,

sa DLC.

Drum and Lyre Corps.

Magkaiba kami ng school.

Three years na akong tumutugtog.

Kasali rin ako sa DLC sa school namin.

Kaya hindi na kami masyadong nakakapag-usap.

At hindi na rin siya nakapupunta sa bahay.

Na nagkagusto siya sa isa sa mga kabanda niya.

Nalaman ko na,

nililigawan niya pala yun.

Ang matindi,

hindi pa siya nakikipaghiwalay sakin.

Nang matapos ang kompetesyon ng DBLC,

ay naghiwalay na rin kami.

Nasaktan niya ako ng sobra.

Minahal ko siya ng totoo.

Kasi bakit ganun?

Lagi na lang akong naluloko.

Sa parehas sa tao pa.

Sa mga taon na dumaan,

may mga nakilala akong lalaki.

Naging boyfriend.

Nang pumasok ako,

o pumasok ang taon,

ng 2023,

January,

nalaman ko sa twin sister ko,

na may sakit si Bem.

Lukimya raw ang sakit.

Nag-uusap uli kami.

Chat-chat lang.

Kinumusta ko siya.

That time, may boyfriend ako.

Naitago natin sa pangalang John.

Two years na kami.

LDR kami ni John,

nung time na yun.

Kasi, umalis na kami sa pangalang John.

Kasi, umalis na kami sa pangalang John.

Kasi, umalis na kami sa pangalang John.

Two years na kami.

Kasi, umalis na kami sa Bicol.

At lumipat sa Quezon Province.

At lumipat sa Quezon Province.

Nagkaroon na uli kami ni Bem ng communication.

Nagkaroon na uli kami ni Bem ng communication.

Nangungumusta ako palagi.

At minsan,

nagpapakwento.

Isang beses,

tumawag siya sa twin ko.

Video call.

Tinawag niya ako kasi hinahanap daw ako ni Bem.

Tinawag niya ako kasi hinahanap daw ako ni Bem.

Pagkakita ko sa kanya.

Naiyak ako.

Naiyak ako.

Hindi ko napigilan yung sarili ko.

Hindi ko napigilan yung sarili ko.

Wala na yung maganda nyang buhok.

Wala na yung maganda nyang buhok.

Nalagas na yung buhok niya.

Ang payat-payat niya.

Nakasuwero

Napayat-payat niya.

Nakasuwero

At nakahiga.

At nakahiga.

Nasa pgh pala siya nung time na yun.

Nagki-chemotherapy pala siya kaya ganun.

Sabi ko, magpagaling siya kasi magkikita pa kami.

Hanggang sa isang araw, nakikita ko na lang yung sarili ko na gumigising ng alas 6 ng umaga para matimingan ko yung pagising at pag-online niya.

Dahil kailangan niyang kumain at uminom ng gamot kapag alas 7.

Nauhuli ko rin ang sarili kong chinachat siya palagi.

Iba na yung nararamdaman ko hindi na tama.

Alam ko na cheating na yun.

Then tinigil ko ang pagchachat sa kanya.

March 2023, humingi ng space si John.

Nagkalabuan kami.

Hindi ako pumayag pero wala naman akong uminom.

Hindi ako pumayag pero wala naman akong uminom.

Pagpasok ng April, nagchat sa akin si Bem.

Nagusap uli kami.

Kinuwento ko sa kanya yung tungkol sa amin ni John.

Sabi pa ni Bem, ayusin namin.

Palagi kong kausap si Bem.

To the point na nagvideocall na kami.

Palaging may good morning.

Ingat ka. Kumain ka na.

Nawala sa isip ko si John that time.

Nakalimutan ko siya.

Until such time na gusto nang makipag-ayos ni John.

Nagdatalawang isip ako.

Kasi DJ Rocky iba na.

Alam ko sa sarili ko nung time na yun.

Ay may nararamdaman.

May nararamdaman uli ako kay Bem.

Inamin ko yun kay John.

Nasaktan siya.

Sabi niya,

ayusin na raw namin

at kalimutan ko na lang si Bem.

So nakipag-ayos ako kay John.

Nakablock na ang account ni Bem sa messenger ko.

Pero hindi ko pa rin maintindihan yung sarili ko

na bakit hinahanap-hanap ko pa rin si Bem.

Hanggang sa naramdaman ni John

na wala na akong feelings for him.

Sa huli,

pinili ko si Bem.

May 10,

sinagot ko si Bem sa messenger.

Pinili ko siya hindi dahil may sakit siya,

kundi dahil mahal ko siya.

Nasa Bicol si Bem nung time na yun.

May 29,

nagkita kami sa isang fast food.

Kabadong-kabado ako nun

kasi magkikita uli kami.

Nag-launch kami.

Then pinakilala niya ako sa lola niya at tita niya.

Na hindi niya noon nagawa sa akin.

Then June 4, 2023.

Pinuntahan ko siya sa Cavite.

Nag-one week ako dun.

Sobrang komportable namin sa isa't isa.

Yung feeling na parang matagal na kaming nagsasama.

Sobrang na-overwhelm ako.

Napakabait ng ate niya at mga kasama sa bahay.

Bigyan ko siya ng flower,

mga handwritten letter,

tula,

at magkakataon.

Dahil doon, naiyak siya.

Niyakap ako.

First time niya raw na makatanggap ng ganun.

Ilang beses din akong pumunta sa kanila.

Lagi niya akong kasama kapag may check-up siya.

At kapag may chemotherapy siya.

Pinagluluto ko siya kapag hindi niya kayang magluto.

May mga pagkakataon naman na siyang nagluluto para sa amin.

At pinagtitimpla niya ako ng kape sa umaga.

Minsan, nahuhuli ko na lang siya na nakatitig sa akin tapos sasabihin niya,

Ang ganda mo talaga.

Ang dami kong first time sa kanya.

First time kong makapasok sa sinihan.

At kasama pa siya.

Pangalawang beses na nagsini kami, tuwang-tuwa ako kasi paglabas namin ang sinahan.

Patay na ang lahat ng iyong...

Pinilog sa mall.

Sarado na ang mga store.

At yun na yung gustong-gusto kong maranasan noon.

First time kong makapunta sa isang mall na paborito kong makita sa social media.

First time kong makainom ng sosyal na kape.

First time kong makatanggap ng singsing at kwintas.

Mga first time na akala ng iba.

Babaw lang o sanay na sila.

Pero para sa akin, masarap sa pakiramdam.

At ang pinakagusto ko sa lahat ng first ko,

ay first dance kasama niya.

September 27, birthday niya.

Isang taon na rin na lumalaban siya sa sakit niya.

Nakita ko kung gaano siya kasaya na nandun ako sa birthday niya.

Nag-absent ako ng tatlong araw sa klase para makasama siya.

Then, hinarana niya ako.

Kinilig ako.

Sino ba namang hindi kikiligin?

Then, fast forward to December 25.

Nag-Christmas kami.

Nang magkasama.

Sa ospital nga lang.

Dinala kasi siya doon dahil sobrang baba ng dugo at platelets niya.

Kailangan daw siyang mamonitor ng mga nurse at ng doktor.

Nag-order ng pagkain ng ate niya para pang noche buena namin.

Sa ospital din kami sumalubong ng bagong taon.

Masaya kami pareho kahit nasa ospital kami.

Kasi magkasama naman kami.

Then, January 1, na-discharge na siya sa ospital.

Pagkalabas niya, gusto niya agad mamasyal.

Pinipilit ako mag-stay ni Bem hanggang January 9 para raw makilala ko ang ate niya na galing sa Dubai.

Sabi ko, hindi pwede kasi may pasok na kami.

Katapusan na ng finals.

Then, umiyak siya sa harap ko.

Gusto niya pa raw akong makasama sa pagpapasyal.

Next destination, Baguio.

So, sabi ko, babalik ako.

Kapag walang pasok, pupunta naman ako.

Pagbalik ko dito sa dorm sa Quezon Province.

Lagi pa rin kami magka-video.

Palagi siyang nagkukwento tungkol sa mga pinapasyalan niya kasama ang pamilya niya.

Buo na raw silang magkakapatid kasi umuwi na yung ate niya galing Dubai.

January 19, pumunta si Bem sa Baguio with her family.

Mabilis mapagod si Bem, kaya't pinagbabawalan din talaga siya na mamasyal, lalo na sa maraming tao.

Kaya lang kasi, nagtatampo at umiiyak si Bem paghintay.

Hindi pinapayagan.

Eh gusto niyang mag-enjoy.

Siguro nga, gusto niya na puntahan na lahat ng pwede niyang mapasyala.

Basta pa na yung kwento niya.

Kahit paulit-ulit.

May binili raw siya na pasalubong para sa akin.

Sabi niya pa, pagkatapos ng lahat ng pamamasyal ko at pag-uwi sa bahay, magpapahinga na ako.

Kitang-kita ko kung gaano siya kasaya nang dahil sa pamamasyal niya.

Na para bang nakakalimutan niya na may sakit siya.

January 21, bumalik sila sa Cavite.

Hindi na kami masyadong nakakapag-video call kasi nagpapahinga na siya.

At para bang iniinda niya yung sakit sa ulo niya.

Habang hindi kami nag-uusap, nagawa naman ako ng project ko.

January 26, nagkakwento siya.

Habang gumagawa ako ng artwork.

Nagtataka ako noon kasi dati naman kapag may gawa ako, hindi siya nagkakwento.

Ang lagi niyang ang sinasabi, gawin mo muna yan, tawag ka pagkatapos.

Pero nung araw na yun, hindi siya natigil.

Pinapatulog ko siya noon at pinagpapahinga pero ayaw niya.

Kasi marami pa raw siyang kwento at baka makalimutan niya kilabukasan.

Hanggang sa nakatulog na siya.

10-10 in the evening to be exact.

Nagawa ako ng report noon.

12-10 ng madaling araw.

Nag-chat si Bem bigla.

Sabi niya, mahal.

Nag-reply ako ng mahal.

Akala ko tatawag siya kasi ganun naman talaga siya.

Kahit alam niyang tulog ako, kahit madaling araw pa yan, tatawag siya.

Nagtaka ako, tinawagan ko siya.

Sinagot niya naman.

Sabi niya nagugutom raw siya.

Kumain siya ng dalawang biskit.

Panay pa rin ang kwento. Nakangiti, tumatawa.

Tinititigan ko lang siya kasi nakakatuwa siyang panuori.

Pagkatapos niyang kumain, sabi niya, matutulog na siya at magagalit daw ang ate niya.

Sabi ko, sige, tapusin ko lang tong report ko. Matutulog na rin ako.

Papatayin niya na raw yung video call.

Ayoko siya.

Ayoko siya na eh. Kaso magte-charge daw siya.

Pagsikat ng araw,

nag-message ako agad sa kanya pero wala siyang reply.

Nag-message ako agad sa ate niya para kumustahin si Bem.

At ang sabi,

dadalhin daw si Bem sa ER kasi namamaga ang kamay.

Sa hindi malamang dahilan.

Nag-alala ako ng sobra-sobra kapag nai-update ko sa ate niya.

Hindi ko alam kung anong gagawin ko.

Ang layo-layo ko.

Hindi pa rin daw okay si Bem.

Masama daw ang lagay.

Nag-message ako sa messenger ni Bem para kapag online siya,

eh,

eh,

at least,

alam kong okay siya.

Then, umuwi ako sa dorm nakasamang dalawa kong kaibigan.

Doon sila natutulog.

Kasi,

sabay-sabay namin tatapusin yung isang project namin.

Then, madaling araw na noon,

nangisip kong manood ng videos namin ni Bem.

Habang piniplay ko yun,

sinasamahan ko pa ng dasal lahat ng mga napapanood ko.

Hanggang sa may isang mensaheng

nagpabigat

ng kalooban ko.

January 28.

Alas 9 ng umaga.

Ikinagulat ko

ang isang mensaheng.

Mensaheng ikinabigat

ng kalooban ko.

Ate ni Bem.

At ang sabi namin,

at ang sabi ng ate niya.

Iniwan na tayo ni Bem.

Nang mabasa ko yun,

hindi agad ako nakareply.

Walang tumulong luha sa mga mata ko.

Nakatingin lang ako sa message ng ate niya ng mga

isa hanggang dalawang minuto.

Nang lumingon ako sa mga picture namin na nasa kwarto ko.

Doon na bumuhos ang mga luha ko.

Dan naghising ang dalawak kong kaibigan

ang dahil sa pag-iyako.

Nagtataka sila kung bakit.

Pinilit kong bigkasin yung mga salitang wala na siya

habang hawak-hawak ang picture ni Bem.

Nagreply ako ng te sa ate niya.

At nagmessage sa messenger ni Bem.

Sabi ko mahal ko.

Humihiling na sana magreply siya kahit sa huling pagkakataon.

Tapos nagreply ulit yung ate ni Bem.

Iniwan na niya tayo. Hindi na niya kinahaya.

8.30 am.

Iuuwi siya agad sa Bicol mamaya.

Tinanong ako ng ate ni Bem kung meron daw siyang mga habilin.

Sinabi ko naman lahat ng nabanggit ni Bem.

Hindi ko alam kung anong gagawin ko nung mga oras na yun.

Sobrang daming gumugulo sa isip ko kasi may exam pa kami.

May performance sa dance, drama, ukulele, piano at may scrapbook pa.

Tulala lang akong nakatitig sa mga picture namin.

Nagpaalam ako kay mama na uuwi ako sa Bicol para makita si Bem.

Bumiyahe agad ako papuntang Bicol.

Wala niya akong pake kahit pinagtitinginan ako sa bus nang dahil sa kaiiyak ko.

Alas dos ng madaling araw, nakarating ako sa bahay nila.

Hindi ako makatulog.

Hindi ko naramdaman yung pagod kahit 7 oras pa lang yung lumilipas.

At kahit 7 oras pa yung binyahe ko.

Sobrang lungkot ng ambience ng bahay nila nung mga oras na yun.

Then may message ko si Bem sa messenger niya. Sabi ko,

Mahal, nandito na ako. Hintayin kita rito.

Habang si Bem ay binabiyahe pauwi ng Bicol.

Kinabukasan narinig ko na yung mga salitang,

Andito na si Bem.

Nanginig agad yung buong katawad ko.

Wala pa akong lakas ng loob para lapitan agad siya.

Ayokong makita siya nung dumating na.

Nakatitig lang ako sa kabao niya.

Tumutulo ang mga luha.

Sinubukan kong mag-ipo ng lakas ng loob para lapitan siya.

Kasi ay, alam ko naman yun talaga yung gusto niya.

Ang malapit ako palagi sa kanya.

So, nilapitan ko siya.

Then tinitigan ko siya ng matagal.

Kinakabisado ko yung mukha niya.

Kinakausap ko siya habang nagpipigil ako ng mga luha.

Sabi ko, Mahal, sabi mo magpapagaling ka.

Sabi mo, gusto mo pa nga magtrabaho sa Dubai.

Gusto mo pa nga magpakasal tayo.

Gusto mo pa makita akong graduate.

At ikaw ang makakasama ko sa stage.

Magdedate pa nga tayo sa Valentine's Day.

Mahal, hindi ka man lang nakapagpaalam.

Hindi ko man lang narinig yung boses mo.

Sorry, Mahala.

Hindi agad ako nakapunta nung mga oras na gusto mo na akong makasama.

Na umiiyak ka pa kasi namimiss mo ko.

Pero masaya na ako kasi sa wakas.

Hindi ka na masasaktan.

Hindi ka na mahihirapan.

Hindi mo na mararamdaman yung mga tusok sa'yo.

Hindi mo na kailangang umiiyak kapag,

nakikita mo yung resulta.

Na tinatanong mo pa sa'kin kung gagaling ka pa o hindi na.

Alam ko naman na, pwede kang kunin sa'kin.

Pero hindi ganun kabilis.

Hindi ganun kaaga.

Gusto kong yakapin si Beme ng mga oras na yun.

Kaya, hinakap ko na lang yung kabaong niya.

At sa pagyakap kong yun, ay doon na kumawala ang mga luha ko.

At andun na ako.

Nasa tabi ng taong mahal ko.

Na kung po pwede lang, na nandun ako buong araw ay gagawin ko.

Kaya lang ang sabi sa'kin ng pamilya niya, eh dapat magpahinga rin ako at matulog.

Kaya lang sa tuwing matutulog ako, siya pa rin ang nasa isip ko.

Pagising ko, siya ang pupuntahan ko.

Siya ang pupuntahan ko.

Agad-agad, babantayan.

And then,

sa burol ni Beme, nagsipuntahan ang mga kaibigan niya.

Mga naging kaklase.

Kahit yung mga ex niya.

Pumunta rin yung mga kaibigan ko na kilala rin ni Beme.

Dan dumating yung tita niya.

May inabot sa akin.

Yung pasalubong daw ni Beme sa akin galing Baguio.

Nandito si Beme.

Ano si Beme?

Ip師 Jewishناry.

Pagun spider ang kaibigan niya,

may rihing mo.

Yung konting maging halid ngu garlic DDD.

Anong makikitain?

Noong RP2А.

Magbaili si Beme.

Then Feb 4

Last night

Parang ang bilis ng takbo ng oras

Na kung pwede lang sanang patigilin ang takbo ng oras, gagawin ko

Sabi ko kay Bim

Hindi pa ako handa

Mahal, hindi ko pa kaya

Nang ihatid siya sa sementeryo ng Feb 5, nagpaiwan ako

Doon ako sumigaw ng sumigaw

Humagulgol

Tinaawag si Bim

Sabi ko sa kanila, hindi ko iiwan si Bim dito

Sabi niya, huwag ko siyang iiwan

Sabi niya, sa tabi niya lang ako

Pilit akong hinihila ng mga kaibigan ko paalis

Ilang minuto akong gano'n at pilit akong pinakakalma

Nangihina ako nang maihatid ako sa bahay nila

At hanggang ngayon, DJ Rocky

Hinihintay kong magparamdam

O kahit sa panaginip man lang magpakita sa akin si Bim

Palagi kong pinapaalala sa sarili ko na

Hindi umalis si Bim

Na andito lang siya palagi

Siguro ayaw niyang magparamdam

Kasi alam niyang mas lalo ako malulungkot

Kaya siguro ayaw niyang magpakita

Kasi alam niyang hindi ko siya hahayaang umalis

Sariwa pa rin sa akin lahat ng pangyayari

Sa tuwing naaalala ko siya

Kung ano yung bigat na nararamdaman ko

Nung malaman kong wala na siya

Ganun pa rin yung nararamdaman ko ngayon

Kaya Bim, kung nakikinig ka man

Gusto ko lang malaman mo na kasama ka pa rin sa prayers ko

Nagme-message pa rin ako sa messenger mo

Yakap-yakap ko palagi yung picture mo

Tinatawagan pa rin kita kapag wala akong ginagawa

At minsan nagkakwento ako sa picture mo tungkol sa mga nangyayari sa araw ko

Walang araw na hindi kita inisip

Walang araw na hindi ko nabanggit ang pangalan mo sa mga kaibigan mo

At walang araw na hindi kita namimiss

At walang araw na hindi ko pinatutugtog ang mga paborito mong kanta

At walang araw na hindi kita pinatutugtog ang mga paborito mong kanta

Mahal, hihintayin kitang magparamdam

Kahit gaano pa katagal

Mahal na mahal kita, Bim

Hanggang dito na lang po, DJ Rocky

Muli, ako si Amari

At ito, ang aking secret vow

Muli, ako si Amari