“Balot ng poot ang puso ko.” Abangan ang Burnay stories ni Kabisyong PRECY, dito sa Kwento ng Mahiwagang Burnay. Listen or Watch Live: https://www.loveradio.com.ph Download our Mobile App: http://bit.ly/LoveRadioPH Facebook: https://www.facebook.com/loveradiomanila Twitter: https://twitter.com/loveradiomanila Instagram: https://www.instagram.com/loveradiomanila #LoveRadioManila

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

At eto na sila ang nag-iisang masugid na tagahanga ni Nicole Hiala, Chris Chupere!

Kasama ang nag-iisang diehard fan ni Chris Chupere, Nicole Hiala!

Mula sa Mahiwagang Burnay, Ang Kwento

Mula sa Mahiwagang Burnay, Ang Kwento

Itago nyo na lang ako sa pangalang Presi.

Sumulat ako para ibahagi sa inyo ang sakit na pinagdaraanan ko ngayon.

Sana pagkatapos ng sulat ko, gumaan kahit bahagya lang ang pakiramdam ko.

Sumakabilang bahay ang asawa kong OFW.

Ipinaubaya ko na siya sa babae niya pero nakiusap ako na huwag na siyang mag-anak.

Kaya kong hilumi ng sakit ng ipagpalit sa iba pero yung hinagpis ng kambal kong anak kapag nalaman nilang may kapatid sila sa iba, ayoko sanang maranasan nila.

Hindi ako pinagbigyan ng asawa kong manluloko.

Nanganak yung karelasyon niya, 3 months na yung ebedensya ng kataksilan nila.

Umuwi ang asawa ko galing abroad isang araw.

Bago mag-birthday ang kambal namin.

Dinala ko sila sa bahay ng biyanan ko kung saan nandoon ang tatay nila.

Walang ka-effort-effort ang tatay.

Hindi man lang naghanda?

Masakit makita ang reaksyon ng mga bata.

Hindi man nagsasalita.

Bakas ang lungkot at pagkadismaya sa kanilang mga mata.

Inisip ko na lang na at least,

sa loob man lang ng apat na oras,

nakasama ng mga bata ang tatay nila.

Maigsito, kumpara sa labing-anim na araw na pinamalagi niya doon sa karelasyon niya.

Ganon pala ang pakiramdam kapag nakaharap mong muli ang taong nagdulot sa iyo ng 77 pasakit.

Nakakasuklam.

Balot ng puot o balot ng puot ang puso ko.

Nakatikom ang mga kamao, hindi kami naguusap.

Walang inungkat na nakaraan na nakaraan, wala ding binanggit tungkol sa hinaharap.

Bago bumalik sa abroad, niyaya ng asawa ko ang kambal para kumain sa labas.

Isa lang yung sumama.

Hindi ko na pinilit yung isa.

Minsan, hindi ko maiwasang sisihin ang sarili ko.

Siguro kung mas tinatagan ko.

O mas nagtiis ako.

Baka buo pa din kami at hindi nasasaktan ang damdamin ng mga anak ko.

Mukha akong malakas at matibay.

Pero deep inside, madami akong iniinda.

Marami akong itinatagong emosyon para hindi makita ng mga anak ko.

Dinadaan ko na lang ang lahat sa panalangin.

I pray na sana magampanan kong mabuti ang pagiging isang ina at ama sa kanila.

Sana din ay maghilom ang mga sugat sa puso nila.

Ipinauunawa ko din sa kanila na huwag nilang gagayahin at uulitin ang mga nakita nilang mali at nakakasakit para maiba ang kwento kapag sila naman ang nagkapamilya.

Salamat tambalan sa pagbasa nitong sulat ko.

Tanging ara lamang ang gusto kong mapulot ng lahat dito.

Sana sa susunod kong sulat, kwento naman ang tagutin ko.

Kuwento naman ang tagumpay ng mga anak ko ang ibabahagi ko.

Ang inyong tambalanista,

Precy

Hello there, Precy!

Alam mo, yan yung sinasabi natin na ang bawat ang buhay natin ay may kanya-kanyang season.

So nasa season ka ng kapaitan, nasa season ka ng puot, at nasa season ka ng galit.

Pasasaan pa't mawawala din yung season na yan.

Yung nararamdaman mong puot at galit, mapapalitan niya ng pagpapatawad eventually.

Totoo yung kasabihan na only time can tell.

Time is the ultimate truth teller.

Time is gold.

Ang dami pong quotation tungkol sa oras.

Kasi ganun po kahalagay yung oras.

At yung oras na ito ay oras para sige, namnamin mo lang yung sakit.

Namnamin mo yung pagka-Biernes Santo nito.

E di pa sasaan pa't bago naman makarating ng Easter Sunday o Pasko ng pagkabuhay,

e dadaanan mo talaga yung Biernes Santo.

Dadating din tayo dyan sa exciting part na meron ng forgiveness.

For now, kung di mo pa kayang pilitin, e di wag mo munang ipilit.

Pero eventually alam mo, kahit na hindi sabihin sa'yo na patawarin mo siya,

yung puso mo parang mas magaan na.

Kahit na gaano katindi at kasama yung loob mo dun sa taong yun,

maaalala mo, pero hindi na ganun.

Hindi na ganun katindi.

Actually, lahat ng mga iniiyakan natin ngayon, after 2 years, hindi natin sure kung may saysay pa.

Even after a year.

Minsan nga, even after 6 months eh.

After 6 hours.

Correct.

6 minutes, diba?

Kung gaano, depende sa'yo kung paano pabilisin ang pag-proseso ng problema mo.

O paano kaabilis mag-stay or makaka-move forward mula sa ganyang klase ng sitwasyon.

Ang nakakainis lang dyan ano eh, yung anger.

Ano yung anger?

Yung anger na nararamdaman mo sa taong yun.

Yes.

Pangalawa, yung anger na nararamdaman mo sa taong yun.

Yes.

Ang inis na nararamdaman mo para sa sarili mo.

Diba?

So ngayon, pag nalaman mo dyan, pag naging aware ka dyan, yung inis na nararamdaman mo para sa taong yun, pwede mo siyang i-let go.

Kasi pag naiintindihan mo, hindi ko naman makakontrol, ganun talaga siya eh.

Ganun yung behavior niya eh.

So matatagal na agad yung klase ng anger na yun.

Ang medyo mahirap-hirap dyan, yung anger sa sarili mo.

Diba?

The pain inside you, the anger inside you, yun yung medyo mahirap.

Paano ko tatanggalin itong...

It's atiyamot at poot.

Diba yung kubukurot sa puso ko, hindi ako pinatutulog eh.

Diba?

Yun yung pag-aaralan mo ngayon.

Correct.

Medyo mahirap yan ha.

Correct.

Hindi namin sinasabing madali.

Lalo lalo na, kaya ako partner, nagigets ko na yung mga mentally may mga taong hindi nalaki na kaya yung mga pagsubok.

Binsan iniisip ko, bakit ganun?

Ba't hindi niya kinaya?

Wala ba siyang nakakausap?

Wala ba siyang nababasang mga masasaya?

Yung mga ganun.

Pero hindi, kasi ganun kadali eh.

Correct.

Depende sa tao talaga yan.

Depende talaga sa tao, kinalakihan, sa vitamins na tinitira, sa prayers, prayer reveal.

Diba yung mga ganun?

Sa support system mo.

Sa support system.

Sa lugar ko, nasaan ka?

Diba?

Yes.

May ganun eh.

Kaya nga lagi nating paalala no, as a side note, magpakabait po tayo sa lahat ng tao kasi hindi po natin alam yung laban niya.

Baka meron po siyang, baka yung minamarites mo o kaya yung minura mo o kaya yung ginalit mo,

ay si Precy na ang tindi-tindi pala na nararamdamang puot.

Na hindi nakatulong yung sinagawan mo siya.

Hindi nakatulong yung sinabihan mo siyang mataba siya today.

Hindi nakatulong yung sinabi mo sa kanya, parang oily ka ngayon. Diba?

Kasi, diba? May mga ganun eh.

Yung minsan, ano, parang sobrang nating walang pakialam sa sasabihin natin sa ibang tao.

Eh hindi nga natin alam yung laban niya eh.

Hindi mo alam kung anong pinagdadaanan niya ngayon tapos ganyan-ganyan ka lang magbitaw ng salitang hindi kind.

Yes.

Words. Diba? Kasi sabi nga ni partner, paano yun? Paano yung sa sarili?

Yung sa iba eventually, maaano yan eh, mapapatawad mo.

Recently may ganyan ako na experience na na parang na-realize ko sa puso ko.

Parang ayoko na ng may kinaiinisan na pag nakikita ko siya eh maiinis ako.

So kausapin ko kaya. Ganun.

Tapos pero para sa akin masakit yung ginawa nun sa akin noon.

Pero na-realize ko na hanggang kailan?

Tapos medyo limot ko na pala. Actually nung nakausap ko tong taong to sabi ko,

alam mo hindi ko talaga alam na rin kung ano yung dahilan kung bakit ako,

kung bakit tayo nag-away or kung bakit tayo nagkahiwalay ng landas or whatever.

Kasi nga only time can tell eh. Dadating yung panahon na hindi na ganyang katindi yung poot.

Correct.

Yung tanong ni partner, papaano yung sa loob? Kung ano yung gagawin?

Ang daming sinasabi ng ibang tao partner tungkol sa meditation, breathing exercises, yan.

Yung come into the light.

At nakakatulong yun ha.

Oo, nakakatulong yun.

Yes.

Yung come into the light meaning titignan mo kung saan ba yung liwanag.

Kasi kung lagi ka nasa dilim, totoo naman eh.

Kaya nga kapag lagi ka nasa dilim, ang dilim talaga, ang bigat talaga.

Literally and figuratively.

Correct. Oo.

Mahirap gumalaw ka pag madilim.

Pero kung iaalaw mo na pumasok ang liwanag sa isang madilim na lugar, hindi ba't parang mas nagkakaroon tayo ng pag-asa?

Correct. Lagi merong hope.

So yun yung siguro dapat mo laging tandaan. Hindi mo man masyadong maramdaman ngayon kasi punong-puno pa ng poot.

Naitiman ang iyong pakiramdam. Pero dadating din yung hope.

Hindi ko makakalimutan yung sinabi ng kaibigan kong pastor eh.

Na sinabi niya na kahit ano gaano katindi yung nararamdaman mong pain, dapat lagi kang nagpapaganda, lagi ka nag-aayos, ganyan.

Because that's being God-like.

That's good. Tama yun.

Oo. That's like entering... Tagalog na lang.

Okay. Tagalog na lang.

That's like entering a movie house.

Enter the dragon. Diba? That's like allowing the light to come into your life.

Kasi kapagka yung ano ka, yung kapagka masama yung loob mo, tas ayaw mo mag-ayos, hindi ba't pag tinignan mo rin yung sarili mo, nakaka-ereta ka rin tingnan o mabigat dalhin.

Pero kapagka tinatry mo mag-ayos sa gitna ng lahat, diba, hindi naman sa pagiging maarte, pero maganda yung prespektibo na that's being God-like eh.

Pag sinabi kasing God-like, light.

Yes.

Beautiful.

Positive.

Positive energy. Ganyan.

So, yun yung mga pwede mong gawin. Again, try, i-discover mo yun sa sarili mo kasi mas kilala mo yung sarili mo.

Kung ikaw yung tipong di ka naman makawang concentrate sa meditation o kaya natatawa ka, meron ako kaibigan ganyan partner, nag-try mag-yoga, tawang-tawa siya, promise.

Yung bilang tumawa ng malakas.

Oo.

Yung mga kasamahan niya, ang layo nang narating.

Ang layo nang narating nung breathing exercise, siya tawang-tawa siya. Tawang-tawa talaga siya. So, bakit di...

Pili ko din na demonyo siya.

Pwede din.

Panira ng momentum eh.

Pwede din. Pero that's not for her.

So, ikaw din yung mas nakakilala sa sarili mo.

Totoo yun. Sinabi namin yun na kailangan ma-determine mo yung anger sa tao at yung anger sa sarili mo.

Para mabawasan na. Kasi pag pinagsama mo pa yung dalawa, mas mahihirapan kang ma-determine or ma-distinguish yung paraan ng pag-move forward mo.

So ngayon, kapag naiintindihan mo na ito yung klase ng anger na nanggagaling sa taong yun, i-set aside mo na yun.

Huwag mo na siyang pakialaman kasi wala kang magagawa doon.

Yung behavior...

Yung behavior...

Tungkol sa behavior ng taong yun. So i-let go mo na siya.

Ang i-manage mo na ngayon, yung anger na nararamdaman mo sa puso mo.

Ano yung, ano yung, di ba, yung kumukurot sa puso mo, yung hindi nagpapatulog sa'yo, alamin mo yung triggers niya.

Yan.

Pero one practical and one safe way para maka-move forward ka, di ba, ang tinuturo nga sa atin, kailangan i-nurture mo yung spiritual aspect ng buhay mo.

Yan.

Malaking bagay eh. That's the safest way to move forward.

And actually, sa totoo lang, the safest and the most effective way.

Yes, yes. Totoo yun. I-nurture mo yun.

Yung spiritual na aspeto.

Correct.

Ganito ang mga prayers dyan. Sabihin mo, Lord, nilala mo ako sa sitwasyon na to, ha? Bala ka na.

Oo, pwede din. Ganun kasimple. Parang usapang tropa lang. Hindi naman kailangan malaliman eh.

Correct eh. Gusto ni Lord meron tayong relationship with Him. So ganun ang, ganun ang eksena mo. Lord, nilala mo ako dito, di ba?

Oo.

Di ba, dito mo ko dinala. Sa problema ko.

Sagot mo na to.

Sagot mo na to.

Bahala ka na.

Sa problema ko dito eh. Ganun. Ganun ang mga, ganun ang mga eksena.

Correct. At saka pag nalaman mo kasi, na pag nilunurture mo rin yung spiritual growth mo, nagkakaroon ka, totoo yun, nagkakaroon ka ng peace.

Yes.

Nagkakaroon ka ng mas malalim na relationship with God, with the Lord. Di ba, with God na parang, at pag nagkaroon ka ng malalim na relationship, same thing with a friend.

Di ba, pag alam mong malalim yung relasyon yun, ang kaibigan mong yun.

Kampante ka eh.

Kalma ka.

Kasi meron kang kaibigan na magbaback up sa'yo.

You are at peace.

Yes. So ganun din. What more kay Lord.

Ama.

Kaya nga sa BFF mo, kapag kasama mo eh.

Correct. Eh yung BFF mo, napakaraming kapintasan.

Oo.

Pero kampante, kampante ka dyan.

Yes.

So what more si Lord, na mas bonggam-bongga talaga ang pwedeng magawa.

Yes.

Di ba, ang daming, ang dami-daming pwede niyang magawa for you.

Correct.

So, too pressy, just, kung kinakatakot mo yung pagiging isang single parent, madami na ang nakagawa niyan, kinaya nila.

Totoo yun.

Mas, mas, less ang sakit ng ulo nila at kayang-kaya nilang gawin. So, kaya mo din yan. Lagi mong tatandaan, God sends help.

Yes.

So, kung parang feeling mo, wala nang hope, ako lang ito mag-isa. Hindi, meron, meron at meron.

Totoo yun.

Di ba, maging open ka lang. Ano, punta ka sa liwanag. Hindi sa literal na ano ha. Di ba? Huwag sa dilim, ang dilim kasi.

Kailangan malinaw yung pagkakaintindi mo, mahirap na kung ano yung liwanag yung sundan mo.

Correct. Hindi, yung punta ka sa liwanag, yung sa lighter, lighter na things. Again, all of these things na sinasabi namin, ang dali-dali sabihin, ang hirap gawin. Pero kailangan gawin.

Correct.

Di ba? Kasi, kung hindi, ikakatsaka mo yan, girl. Di ba?

At kung tsaka, mukhang kinakaya naman na niya eh.

Mukha naman.

Na-determine niya na yung ano, tamang daan. Ang parang sinasabi niya lang, ang binibigyan din dito, is yung lesson na pwede makuha ng mga listeners and viewers natin, which is actually good.

Actually, maganda rin, maganda rin, totoo eh, pang-empower sa mga solo parent. Totoo yun ito. May nakausap ko kamakailan lang na meron siyang anak na dalawa.

Sabi niya, ang hirap pala tayo.

Hindi talaga na magpalaki, lalo na kung solo parent ka. Di ba? Isipin mo, totoo yun, natay ang tawag nga nila, di ba? Nanay at tatay in one body.

Dalawa pa lang yung ano, yung anak niya, pero nakakaya na niya. Sabi niya, paano kaya yung mga tao, yung pamilya na nakasurvive ng waloang anak, labing dalawang anak, referring to her parents.

Na parang, oo nga kami magkakapagbalad, labing dalawa pala kami. Kinakaya kami ng nanay at tatay.

Correct.

At naitawid nila yun. So, isipin natin, di ba?

O sila nga kinaya nila na ganun karami. Ikaw, dalawa. Hindi naman sila nilalang lang natin, pero sila kung kinaya nila, kakayanan mo rin.

That's the lesson. That's the inspiration na gustong iwan nung kwento nung kausap ko kahapon.

Yes. So, yun.

Kaya mo yan. Kung kinaya nung mga iba na walo ang anak nila, solo parent pa yung iba. Kahit may asawa, mahirap din talaga magpalaki ng walo o labing dalawang magkakapatid o mga anak.

Di ba? Yung dalawa, kakayanin mo din yan kasi kinakaya ng iba.

Sa true lalo ito lang, Halong Ek.

Salamat sa iyo, Precy, for sharing your story with us. At sana meron kaming naitulong at naiambag sa pinagdadaanan mong puot ngayon.

Okay, Docs? Hindi yan forever. Promise.

Laban lang.

Laban lang.

Carry nating lahat yan.

Yes. Carry mong bumlay mo yan. Muli ako po sa Nicole Yala.

At ako naman, si Cambio, kay Chris Chupier.

Na nagpapaalala…

Walang matatag na relasyon sa malanding medeterminasyon.

Yun!

Kailangan pa bang i-memorize yan?

Kailangan pa bang i-memorize yan?