Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Huwag na huwag kang mag-underestimate sa tao, mayaman man, mahirap o ano man siya, kargador man yan o kung ano, kasi hindi mo alam ang future ng isang tao.

Hindi po natin alam kung ano po ang pinagdadaanan ng bawat isa, kaya po dapat huwag po tayo mag-underestimate talaga ng kapwa natin.

Ano man ang kalagayan ng isang tao, huwag mo itong maliitin dahil walang nakakaalam ng magiging kapalaran nito.

Isa sa mga sikat na restaurant dito sa Tambac, New Washington ang Hayahay. Pero paano ba nagumpisa ang kanilang tagumpay?

Bago makamit ang tagumpay, hindi naging madali ang buhay ng mag-asawang Kapobreng Lloyd at Kapobreng Ninia. Pareho silang maagang namulat sa hirap ng buhay.

Tubong altabasaklan si Kapobreng Lloyd, sa murang edad ay kailangan nito magtrabaho upang makapag-aral at matustusan ang kanila mga pangangangay.

Lumaki ako sa sityo pinamunitan ni Lala Bata na Klan. Yung kabuhayan ng parents ko before is nasa ilog lang.

Nang huli kami ng similya ng suko, halos 5 am nasa ilog na kami. After that is mamingwit, nang huli ng alimango. Kung ano yung pakakitaan namin doon sa ilog, yun ang kinabubuhay namin before.

After sa ilog, pag uwi namin, magbubungkal po ulit kami ng...

Kasi meron kaming inaano na palaya noon. Yung inaano namin, inaayos. So yun doon kami rin. After yan, pagkahapon doon na naman kami katrabaho.

Nag-graduate ako ng elementarya sa Lala Bata na Klan. Linalakad namin yan yung 2 and a half kilometers everyday.

Pag wala kaming baon, uuwi pa kami ng tanghali para kumain. After, balik din ka agad. Malala mo na wala kang maisuot na gamit.

Nagkaroon ako ng mahaba na pantalon is during my high school days.

Yung pag nakahuli kami ng mga ano, mga tawag ito yung similya, yung binibigyan namin doon, yung mga pispans, binibinta namin.

Tapos pag after Saturday nyan, kukuha kami ng payment. Eh, siyempre, yung mother ko naman ang humahawak din naman ako.

So, yun, nakakaipon din siya para mabilis ng mga gamit namin. Pinupok po kami ng parents namin na magtrabaho.

Kami yung mga bata na...

Talagang lumaki sa hirap at saka tumutulong sa pamilya namin.

Naranasan din namin actually yung mga pagkukutsa doon sa mga ano kasi walang wala nga kami doon yung time din.

Mangungutang ka ng kape or ano yung sigaryo kasi yung father ko nalang sigaryo nung time na yun.

Bago ka pautangin pag pagkakarating ng kamot na.

So, isa rin yun sa mga nag-ano sa amin na...

...sana pumasinsorin kami sa buhay.

Sa Maynila naman nanggaling si Kapobreng Ninia. Pero bago lumipat sa Altabaza ay naranasan din itong kumayod sakyapo para lang kumita ng konting pera.

Noon po, noon nasa Maynila po ako, grade school po ako. Kami po lang magulang ko, ng mother ko po. Noon doon po kami sa Overpass po, dalawa po kami na mag-ina.

Nagbibenta po kami ng diyaryo.

At saka naranasan ko rin po na sakyapo po sa mayroon.

At saka naranasan ko rin po na sakyapo po sa mayroon.

At saka naranasan ko rin po na sakyapo po sa mayroon.

At saka naranasan ko rin po na sakyapo po sa mayroon.

At saka naranasan ko rin po na sakyapo po sa mayroon.

Nagbibenta rin po ako ng plastic, supot at hangir. At yung iba nakikita ako pag mayroong sampagita, kumukuha rin po ako doon para magkaroon lang rin po ako ng...

...at makakatubo po ako. Kaya yun po ang mga hindi ko po makakalimutan talaga na pati magulang ko po, yung mother ko po, dalawa po kami nagtitinda ng diyaryo. Diyan po sa Overpass po, ng kiyapo.

Na magkakilala ang dalawa nung sila ay nasa high school.

Na magkakilala ang dalawa nung sila ay nasa high school.

Ang pagiging mapagbiro ni Kapobreng Ninia ang naglapit sa kanya kay Kapobreng Lloyd.

Actually, si Mrs. is my girlfriend during my high school time.

Ako, bahayain talaga akong tao.

Tsaka, inaabangan niya palagi ako doon sa may daan na binibigyan ako ng rose.

Ah, ikaw binibigyan ng rose?

Oo, ni Mrs.

Sa school kasi namin noon, sa Altavas National School, high school kami.

Yung mga classmate ko, tsaka kahit mga ibang school level ba,

naririnig ko na, ayan na, ayan na yung crush daw ng bayan.

Sabi ko, sino yung crush ng bayan?

Sabi ko, hindi ko naman kasi pa siya kilala noon.

So, gwapo yun.

Ano, maliit lang siya tapos cute.

Sabi ko, saan?

Tama-tama dumaan siya.

Nag-ano kami, nagbubongkal kami ng mga flat namin, nagtatanong kami ng mga bulaklak.

So, dumaan siya, ayan siya.

Sabi ko, ayan ba?

Eh, siyempre may pagkapilya talaga ako.

Hanggang ngayon, Sir Archie, talagang pilya ako.

Alam mong karamihan yan, mga kaibigan ko.

Tinawag ko siya.

Sabi ko, ay, ikaw, Lloyd, alika nga dito.

Napa-ano siya sa akin.

Nabigla ba, natulog lang.

Halika rito, halika.

Ikaw pala yung sinasabi nila na crush ng bayan daw.

Cute ka nga talaga.

Kumuha ako, Sir Archie, ng tatlong bulaklak.

Doon sa flat ko, mismo na nililinisan, tinatanggalin ang damo.

O, eto, sabi ko gano'n.

Itong tatlong rosas na to,

tanggapin mo, itago mo yan, ha?

Galing sa akin yan.

Sabi ko gano'n.

At saka, ang cute mo nga talaga.

Yun lang, Sir Archie.

Tapos, ayun, nagkaroon kami ng relation.

Mga, parang papila bata.

Di ko man alam kung ano ba yan.

Anong tawag, no?

Oo.

Pagkatapos, di ko na alam kung ano yung mga naramdaman niya or what's that.

Para sa akin, wala lang yun.

Parang joke lang sa iyo.

Oo, joke lang yun.

At parang, siguro, nagkaroon din ang kung anong feelings

hanggang sa, ayun nga, nagkaroon kami ng relasyon noon.

Doon, nung high school kami.

Pero talagang mabait siya.

Mabait siya.

At saka, mahihain.

Ngunit, dahil sa kahirapan at sa pagpupursiging makapagtapos ng pag-aaral,

kinailangan magkalayo ni nakapobreng Lloyd at ni niya.

Tapos, noong after high school, nakawala na kami.

Kasi pumunta na Manila, nag-aaral na sa Manila.

Ako naman, wala na.

Pag graduate po namin noon, wala po talaga kaming formal break.

Hindi kami nag-usap.

Napunta si kapobreng niya sa kanyang kapatid

at pinagsabay ang pag-aaral at pagtatrabaho bilang isang factory worker.

Hanggang makapagtapos ito bilang guro at makapagtrabaho bilang isang domestic helper sa ibang bansa.

Nag-aaral na rin po ako sa Manila.

Nag-self-supporting po ako doon.

Sobrang hirap din po ng buhay namin.

Hindi na rin kaya akong pag-aarali ng mga magulang ko.

Interesado talaga akong makagraduate.

Naghanap na lang ako ng trabaho.

At doon ako sa kapatid ko, sa ate Johnalico.

Hirap din sila sa buhay nila.

Doon kami nakatira sa squatter na yung bahay lang nila

at air force yung asawa ng ate ko,

pinagtagpi-tagpi na mga gamit ng aeroplano.

At saka wala kaming maayos na palikuran.

Dahil sa sobrang hirap ng buhay.

Ngayon, meron kaming katabing bahay na sila Kuya Enteng.

Ang asawa niya, nilang tatrabaho siya doon sa kantina na semiconductor devices.

Inilapit ako ng aking kapatid at ng aking brother-in-law na

kung pwede akong ipasok doon.

Kumuha ako ng eksaminasyon doon sa Taguig.

Doon po sa yung TESDA pa po.

Noon, sawa ng Diyos naman po pumasa ako.

Noong pagkapasa ko po, in-interview naman po ako doon sa semiconductor devices.

Nakapasok po ako doon.

Kami po yung mga gumagawa ng mga chips po para sarilo.

Hanggang sa ako po yung nagtapos po ng pag-aaral.

BSA po ako. Teacher po ako.

Major ko po is Pilipino.

Nag-domestic helper po ako sa Hong Kong.

Oo.

Si Kapobreng Lloyd naman.

Si Kapobreng Lloyd naman ay nanatili sa Aklan upang magkoleheyo sa tulong na kanyang tiyuhin.

Kinalaunan ay napunta itong Dumaguete at nagtrabaho bilang isang construction worker

upang suportahan ang sarili sa pag-aaral at makapagtapos bilang isang engineer.

Noong sa college ako, tinulungan ako ng tito ko.

Hanggang third year, anihak ako dito sa Garcia.

Tapos lumipad ng Dumaguete, nagtrabaho ako sa construction worker.

Nag-aaral.

May mga pamilya kasi kami doon.

Anon yung tito ko na isa.

Sinama ko doon.

Hanggang ganun.

Ganun kahirap yung buhay na.

Marahil ay talagang itinadhana ang dalawa dahil matapos ang maraming taon,

nagkitang muli si Kapobreng Lloyd at Kapobreng Ninia

at natuloy ang kanilang pagmamahalan hanggang sila ay magka-pamilya.

Hanggang 14 years, nakita ulit kami sa alumnay.

Nag-aaral kasi ako ng alumnay before, 1996.

Ayun, nakuwintuhan kasi nasa Manila na ako natatrabaho that time.

So umuwi ako rito.

Nung pagbalik niya ng 1999, pinahanap talaga niya ako sa kabats namin.

Tapos naging kayo na ulit after 14 years.

Hindi ko naman niya alam na, siguro baka kami talaga.

Dahil may daftar, may galping din ako.

Pero siya talaga na pili ko.

Mahirap ang buhay.

At hindi kinaya ni Kapobreng Lloyd na suportahang mag-isa ang kanyang lumalaking pamilya.

Kaya upang makatulong sa mga gastusin,

kinailangan ni Kapobreng Ninia na muling magtrabaho sa Hong Kong.

Kasi nung magkasawa na kami bumalik pa siya ng Hong Kong,

kasi wala rin niya dahil nung person na pagkasawa namin

is nakitira lang kami dun sa sister niya sa Altabaz.

So ako naman, ako kasing tao na ayaw kong iasa

yung buhay namin.

So nagprosigya ko na, binigyan ako ng trabaho nung tito ko rito sa ice plant

na nagmanager ako dyan for 3 years.

Nag-rent kami ng apartment, nalipat ko sila rito sa Kalibo.

Tapos sabi niya, hindi daw siya na bumalik ng Hong Kong

kasi hindi ko pa kaya silang isurvive ng gusto.

Pero dahil sa mga di inaasahang pangyayari,

kinailangang umuwi ni Kapobreng Ninia.

At napagpasyahan nilang mag-asawa na magtayo na sarili nilang negosyo.

For 8 months, at sinulatan ko siya na umuwi

kasi nagka-problema ko doon sa yayan ng anak ko

kasi binubugbog na niya, inahawakan ito yung naabotan nung brother niya.

So sabi ko, umuwi ka na rito dahil nag-aalaga ka doon sa anak nung amo mo

tapos yung anak natin ito napabayaan.

So that is ito na pag-uwi niya.

Sabi ko sa kanya, magtayo na lang tayo.

So ito na, ito na, ito na.

Nagkaroon sila ng tatlong iba't-ibang negosyo at isa na dito ang Hayahay Seafoods Grill.

Yung restaurant namin una is Nia's Bamboo Cuisine.

Siguro mga 7 years kami doon, 8 years kami sa airport na sobrang lakas talaga yung restaurant na yun.

Nagkaroon kami ngayon ng another business na yung banana chips.

So it is yung palmak food products.

Dito sa?

Dito sa Kalibo din.

Hanggang dumating yung time na napunta kami rito sa tambak.

Kasi di ba, nagsisimula na mag-boom itong tambak.

Pero sa isip ko noon, sabi ko, ang dami-dami ng restaurant doon.

Kung sumali pa ako, baka mag-gulo lang ako doon.

Sa isip-isip ko lang.

Pero nung, kasi wala naman ako makikita magandang lugar.

Nung time na kumain ako dyan sa kabila, doon ako nagsimula na itanong ito.

So, kinakusna.

Nagbigay ako ng number, kinausap ako ng may-ari.

Ni-close deal ko na kagad.

Kasi nagustuhan ko nga rito dahil may ilog sa likod.

At saka bit sa harap.

So parang true and true siya.

Itayo na ngayong itong hayahay.

November 28, 2017.

Doon kami nag-start.

Nag-full operation kami is 2018 na.

Noong una, may struggle.

Medyo, siyempre hindi ipakilala.

Hanggang sa huli na, parang gumanda na siya.

Ngayon medyo okey na yung, parang stable na yung restaurant.

Marami na mga bigating personalidad ang bumisita dito at nakatikim na kanila ang pagkain.

Kabilang na dito ang mga vloggers na si Lasmol Laude, Dr. Willie Ong,

at ang vice-presidente ng Pilipinas na si Vice President, Sara Duterte.

Sino ang mga bigatin na mga tao na nakarating dito?

Marami.

From the start,

yung mga sekretary ng DOHT,

sekretary ng DOHT,

si Dr. William,

si Dr. William,

si Dr. William,

si Dr. William,

yung mga...

Oh, nakapunta dito, no? Si Dr. William.

Oo. Dalawang bisis na bumalik rito. Binalikan pa niya ulit.

Sabi, gusto ka daw niya yung siligang namin.

Oo.

Tapos, si B.P. Sara.

Oo.

Yung mga vloggers.

Si Smol Laude.

Si Smol Laude.

Ah, si Smol Laude. Nandito.

Oo. Nandito.

Maraming, maraming mga ano. Kasi minsan kami naman, hindi na kami, ano, hindi na kami nagpapakita doon sa mga vloggers.

Kasi minsan kami naman, hindi na kami, ano, hindi na kami nagpapakita doon sa mga vloggers.

Tsaka, pumunta rito, di naman namin alam na nandito na panagaling.

Ngunit sa kabila ng pagkilala at tagumpay na kanilang tinatamasa, mas pinipili ni nakapobreng Lloyd at Ninia ang simpleng buhay.

Ang mahalaga sa kanila ay makapagbigay saya sa kanila mga customers sa pamamagitan ng kanilang mga masasarap na pagkain.

Parang hindi naman namin alam naman na nagsabi sikat na ito.

Ano daw yung hayahay.

Pero maybe namin na parang hindi namin narundaman.

Tsaka hindi naman kasi kami nag-iisip na gano'n na yung ano.

Yung mas importante kasi sa akin is, mas tipot ka na kung saan ka.

Huwag ka na yung ilipad ka na pang tapos babagsakal.

Mas maganda yung simple lang na buhay.

Hindi masyadong showbiz.

Ang goal lang talaga namin is,

makapagbigay kami ng masarap na pagkain sa kanila.

Ang customers namin, masaya silang umalis.

Magsabi sa amin na busog na busog sila dahil masarap yung pagkain namin.

Yan ang pinaka reward namin.

Tungtuan na kami doon.

Parang yan ang nasa isip namin.

Ano po yung mga best seller ninyo dito?

Sa ngayon halos naman kasi is best seller yung mga foods namin.

Pero yung pinaka kami dito yung Cajun Mix namin.

Yung Cajun Mix Seafoods.

Yan ang medyo malakas namin.

Yung baked talaba.

Tsaka yung mga shrimps namin.

Halos lahat namin kasi nung namin is talagang ginagawa namin ng paraan na magiging best seller.

At saka maging patok sa panglasa ng customers namin.

Sa ngayon ay magkakaroon sila ng isa pang branch ng Hayahay Seafoods Grill.

Oo, mayroon na kaming under construction ngayon.

Tinatayo doon sa Pohok Duty Port.

Medyo mas malakit yun kasi sa rito.

Kasi yung area ng loka namin na na-rent doon is nasa 3,600 square meter.

So ang bala ko doon is mayroon mga function na makakater kami ng kasal.

Mga maliit na kasal o mga binyag o ano na.

Na-event or party.

At saka gusto ko rin lagyan doon ng mga A-type na tulugan.

Siguro mga walong bahay para at least kahit papano kung doon may mga kasal at least may matirahan sila.

Isa rin yun sa mga binabala ko doon.

Ano naman ang mensahe mo sa mga kabataan na nandyan ngayon sa yung katulad ng pinagdaanan mo na mula sa mahirap hanggang sa umayos ang pamumuhay?

Walang tao na mag-stay sa mahirap.

Kung kumikilos ka.

Mag-prosige lang sa buhay.

Gawin yung tama.

May takot sa Diyos.

At saka huwag mang lamang sa kapwa.

Yun ang importante doon yung huwag kang mang lamang sa kapwa kasi ang karma is andyan yan.

Hindi ka talaga makakausad sa buhay pag once na nang lalamang ka sa kapwa.

Isa ko pang ano is yung hirap is andyan lang yan palagi.

Pero yung sarapan, andyan din yan.

Kaya kung gusto mo marating yung kasarapan ng buhay mo, magtrabaho ka.

Mag-prosige ka para marating yung dapat mong marating.

Kasi dito sa buhay ng tao sa natin, pag wala ka, talagang ang tingin sa'yo is maliit lang na klaseng tao.

Pag may pera ka, marami kang kaibigan.

Ganun, tinala ka.

Kahit di mo ka mag-aanak, sasabihin ka mag-aanak ka.

Yun ang realidad ng tao.

Diba?

So, prosigil lang sa buhay.

Huwag pabayaan yung magulang mo.

Kung masinso ka na kailangan alagaan mo yung magulang mo, huwag niyong pabayaan kahit anong mangyari.

At saka isa ko pang motto na sinasabi palagi is,

Lumingon sa pinanggalingan.

Huwag na...

I-ignore kung saan ka nanggaling, kung ano yung pinanggaling, kung ano yung buhay mo.

Kasi huwag mong ikahiya dahil yun ang totoo sa buhay mo.

Kaya dapat magmalaki ka pa na ganun ang nadaanan mo.

Kasi kung wala yun, hindi ka matoto sa buhay.

Never mo i-underestimate yung isang tao kahit anuman siya.

Kasi hindi mo alam.

Magugulat ka lang na...

Bigla lang nagkaroon ng pera, binilang yumaman.

Bilang masinso.

Tapos ngayon, maghahabol ka na doon.

Paano mo maisa uli ang pagkutsa mo or whatever.

Put God first in the center of our life.

At yan po talaga ang pinakamatindi at pinakamagandang weapon po natin sa ating buhay.

Na ibilagay po natin ang Diyos sa sentro ng ating buhay.

Sa halulaman nilawabo.

They said it was all your fault.

At ibig sabihin mo lang,

Ito ang l決este bagay mo.

May sabi niya ngayon si lover mo,

Anong sanay ang yung prat ng aking payugas ro'n.

At hindi ka alam ba ako sa hotline nito ay buhay ka kaibigan,

Kung ti pon звон nito.

Kung ti malaki nilawak ka sa tubig.

aby agusin ka sa dito at naro.

Brittany niyo yung mga man 뛰awala din ako.

Cunyass kang si contact.

wala naSTOP ka.

So yeah,

Pauline Shea,

🎵 Music 🎵

Sa Boracay, kung kayo po may lugar po or may time pa po kayo na bumisita rin po kayo dito sa amin sa Hayahay Seafoods Grill

at makaservisyuhan din namin kayo sa aming mga pagkain po na panglasang aklan po

dahil marami naman po nagsasabi kahit na po ang ating vicepresidente po natin masarap daw po ang pagkain namin dito

which is na hindi nga po kami makapaniwala pero yun lang po, bibigyan lang po namin kayo ng maganda pong servisyo

at ang aming pagluluto po ay lalo namin sasarap.

Para sa inyo, yun po nag-iimbita lang po kami, nandito lang po kami sa tambak ni Washington Aklan po

10 minutes or ilang minutes away from Calibu International Airport po kami.

5 minutes lang po.

5 minutes lang po, malapit lang po.

Maraming maraming salamat po sa inyong lahat po sa pagtangkilik po ng Hayahay Seafoods Grill.

God bless you all po.

Kung gusto nilang matikman yung lasa ng Hayahay, pasin lang sila rito.

Happy kami na i-serve sa kanila yung masarap na pagkain.

Maraming salamat po sa inyong dalawa po.

Thank you po.

Lapanood ninyo ang kwento ng pagsisikap ni na kapobre Lloyd at kapobre Minya.

Pinatunayan lamang nila na hindi hadlang ang kahirapan para magtagumpay sa buhay.

Sana ay magsilbing inspirasyon sa mga kabataan ang kwento ng kanilang buhay.

Maraming salamat po sa inyong panunood.

Thank you for watching!