01:01.0
Kusama ang mga kabarkada nitong pumunta sa baryo
01:04.1
Nang isa sa kasama nila sa trabaho gawa ng
01:07.9
may handa o mano sa bahay nito
01:10.4
Nung magpaalam sa akin ang asawa kong si Edwin
01:14.8
na sasama siya sa mga kaibigan niya ay hindi ako pumayag
01:18.7
Malayo at liblib na ang baryo yung binabanggit ng kaibigan niya na yun
01:27.0
Payagan mo na ako
01:30.8
Pumayag na kasi ako sa paanyaya ng mga kaibigan ko
01:34.0
Pagmamakaawa ng asawa ko
01:40.0
Ang kapag din naman ng apog mo ano?
01:43.7
Sa mga kaibigan mo nahihiya ka
01:45.4
Pero sa akin hindi
01:47.2
Habay tingnan mo nga naman tong lalaking to
01:50.0
Naiinis kong wika sa kanya nun
01:53.1
Ngayon lang naman ako nagpaalam sa yung sasama ko sa mga kaibigan ko
01:58.4
Tsaka kilala mo naman silang lalaki
01:60.0
At isa pa kung nag-aalala kang may gagawin kaming hindi maganda
02:04.3
Pangako hinding hindi ako gagawa ng kalokohan
02:08.9
Kaya sige na payagan mo na ako lang ga
02:12.5
Kung hindi pa rin ako nun
02:16.7
Kahit ano pa ang sabihin niya ay hindi ako papayag
02:20.6
Mawawala siya ng ilang araw
02:23.6
Kasama mga kaibigan niya
02:26.3
Kaya hindi talaga pwede nun
02:28.2
Kahit anong pilit kong tumanggi sa kagustuhan ng asawa ko
02:32.9
Ay kinukulit niya pa rin ako
02:35.2
Marami pa siya mga kung ano-anong sinasabing panlalambing
02:39.7
Payagan ko lamang umano siyang sumama sa mga kaibigan niya
02:44.4
Kasal kasi ng kapatid ng isa sa mga katrabaho namin
02:48.6
Nakakaya kung hindi ako makapunta
02:51.4
Lahat kami imbitado
02:53.5
Payagan mo na ako
02:55.6
Dahil nga sa pangungulit ng asawa ko
03:00.0
Kalaunan ay napapayag na rin ako sa kagustuhan niyang sumama sa mga kaibigan niya
03:05.9
Dahil nga sa may kalayuan ang baryong pupunta nilang magkaibigan
03:10.5
Ay ilang araw silang mananatili doon
03:15.5
Sinabi ko magingat siya doon
03:17.2
Hindi niya kilala ang mga taong naniniraan sa lugar
03:20.9
Huwag basta-bastang makikikain kung kanikanyan
03:28.9
Huwag mo nang ipalala pa
03:30.8
Ginagawa mo naman akong bata niyan eh
03:33.6
Tugon ni Edwin noon at napapakamot pa siya ng ulo
03:37.4
Mas mabuti na yung pinapaalalahanan kita Edwin ha
03:41.5
Nag-aalala ako kapag nandun na kayo sa lugar na pupuntahan yung magkaibigan
03:45.9
May tiwala naman ako sa aking asawa
03:51.2
Kaya nga lang ay hindi ko maiwasang mag-alala
03:54.5
At hindi ko mag-alala sa aking asawa
03:55.6
Dahil sa siya yung tipo ng taong tahimik lamang
03:58.4
Nahihiya siyang tumanggi kapag nasa harapan na ng kanyang mga kaibigan
04:03.4
Kaya naman kahit naayaw niya at naiirita siya kung minsan sa akin ay
04:09.2
Hindi ako nagsasawang paaalalahanan siya palagi
04:12.9
Nang mapapayag niya nga ako
04:17.6
Nagmamadali na siyang naghanda ng mga gamit na dadalhin
04:25.6
Sinundo na siya ng mga kaibigan niya
04:27.3
Bago pa sila umalis ay umalit muna siya sa aking pisingi at yumakap ng mahigpit nun
04:32.6
Na mga sanaling yun
04:36.1
Ewan ko ba kung bakit pakiramdam ko
04:39.7
Ay may hindi magandang mangyari sa pupunta ng asawa ko
04:44.2
Bigla akong kinabahan nang sa hindi ko malaman ng dahilan
04:49.0
Gustuin ko mang pigilin at huwag paalisin si Edwin ang mga oras na yun
04:55.1
Na hindi naman pwede
04:56.1
Dahil kapag hindi ko ito papayagan
04:59.2
Sigurado mag-aaway lamang kami at magtatampo ito sa akin
05:05.7
Lahat ng gusto ko ay hinahayaan lamang ako ni Edwin na gawin yun
05:11.8
Pagbabawalan ko diba
05:13.5
Isa pa ay nakakayana sa mga kaibigan niya dahil naglaan ng oras sa mga ito para sunduin siya sa bahay nun
05:19.8
Hoy ikaw na lalaki ka
05:25.1
Magingat ka palagi dun ha
05:26.5
Huwag kang pasaway
05:27.9
Pag-aalala kong huwi ka dito bago ito sumakay ng sasakyan
05:32.6
Nakangiting tumangus si Edwin at taguwi ka na
05:38.3
Pangako hindi ako magpapasaway dun
05:41.0
Huwag kang magalala mare
05:44.1
Iingatan namin itong si Edwin para kumpletong kumpleto siya makakabalik sayo
05:49.4
Nakangiting sabat ni Alvin kasabay ng pagkindat
05:55.1
Abay dapat ng Alvin ano
05:57.3
Dalyari kayong lahat sa akin kapag may hindi magandang nangyari dyan sa asawa ko
06:04.6
Matalik na kaibigan at kababata ako si Alvin
06:08.3
Kaya normal na lamang sa aming dalawa ni Edwin ang ginawang pagkindat ni Alvin sa akin
06:13.6
Hindi namin yan binibigyan ng mali siya
06:17.6
Siya din kasi ang dahilan kung bakit nagkakilala kami ni Edwin
06:21.5
At siyang naging tulay ng panliligaw nito
06:25.1
Saksi siya sa lahat ng napagdaanan naming dalawa
06:27.7
Bago pa man kami naging mag-asawa
06:30.7
Nagkatawa na naman sila at nagpaalam na bago umalis
06:36.8
Hilang araw din hindi ko nakakasama ang asawa ko
06:41.0
Habang nag-iisa sa bahay ay hindi ko maiwasang isipin si Edwin
06:47.4
Kung ano na kaya ang kanyang ginagawa
06:50.1
Hindi kasi ako mapakali at mayat maya
06:53.7
Ay kinakabahan ako sa alin
06:55.1
Na para bang may hindi talaga magandang nangyayari sa asawa ko
07:01.8
Sa bagay ay hindi naman ako nagkulang sa pagpapaalala sa kanya na magingat nun
07:06.8
At huwag basta-basta makipag-usap kapag hindi kilala mga nakakasalamuwa
07:11.7
Huwag din siyang lumayo sa mga kaibigan niya
07:16.0
Naisip ko na lamang noon na baka napaparaning lamang ako
07:20.2
Kung ano-ano nang pumapasok sa isip ko
07:25.1
Ang ginawa ko nang mga batang asawa ko noon
07:26.9
Ipinilig ko ang ulo ko nang sa ganon ay maalis ang kung ano man ang pumapasok sa aking isipan
07:34.4
Kumuha na rin ako ng tubig sa pichel
07:37.8
At sunod-sunod na nilagok ito para maibisa ng kabang nararamdaman
07:46.2
Nasa kasarapan na ako ng tulog
07:49.1
Nang bigla akong nanaginip tungkol sa asawa ko
07:55.1
May babaeng kausap si Edwin
07:58.4
At pilit na inaalok sa kanya ang pagkaing hawak-hawak ng babae noon
08:03.6
Sa palagay ko ay kaidaran ko lamang ang babae
08:08.3
Nakita kong nanlilisik ang mga mata nito
08:11.9
Abang humahagikik ng tawang nakatitig sa asawa ko noon
08:16.8
Nakita kong pilit na tinatanggihan ni Edwin ang pagkaing inaalok ng babae
08:22.8
Pero pilit na inaalok sa kanya ang pagkaing hawak-hawak ng babae noon
08:25.1
At pilit na isinusubo nito sa asawa ko ang kakaning hawak-hawak
08:28.4
Sa isang kurap lang ng mga mata ko ay biglang nawala ang babaeng iyon
08:36.3
Isang napakapangit na bruha ang nasa harapan ni Edwin
08:40.5
At pilit na hinatak siya nito palayo sa mga nag-uumpukan
08:44.9
At nagkakasayahang mga tao
08:47.2
Sigaw na ako ng sigaw habang tinatawag ang asawa ko
08:53.1
Pilit na pinapahindi ko ang asawa ko
08:55.1
At sinabing huwag siyang sumama doon sa bruha
08:57.4
Pero kahit anong pagsisigaw ko, Sir Seth
09:01.6
Hindi ako naririnig ng mister ko
09:05.3
Maya-maya pa'y nang ilabot ako nang bigla na lamang akong sinugod ng bruhang babaeng iyon
09:12.4
Mabilis akong sinakal sa may leeg
09:15.8
Titig na titig ito sa akin
09:19.1
Ramdam na ramdam ko ang pagsakal sa akin ng bruhang babae
09:25.1
Hirap na hirap na akong makahinga
09:27.4
At maya-maya pa ay nakaramdam ako ng pagkalmot niya
09:32.6
Ramdam na ramdam ko ang mga kalmot na iyon
09:37.8
Na siyang dahilan kaya nagising ako
09:40.8
Napabalikwas talaga ako noon
09:43.7
Nang tingnan ko kung sino ang kumalmot sa braso ko eh
09:48.2
Nakita ko ang alaga naming pusa na nagkakalmot
09:53.4
Umugot ako ng malalim na hininga
09:55.1
At tumayun at kumuha ng tubig inumin
09:57.0
Nang dumating ang araw na pag-uwi ni Edwin
10:02.4
Ay sabik na sabik na akong makita siya at makayakap
10:04.9
Kaya naman ay masaya akong naganda ng mga paborito niyang pagkain
10:09.3
Para naman maibsa ng pagod niya sa bayahe kapag nakakain siya ng mga paborito niya noon
10:14.5
Matapos kong makapagluto
10:18.1
Nagmadali na akong maligo
10:20.4
Sakto namang kakatapos ko lamang makapagbihisay
10:25.1
May narinig akong sunod-sunod na katok sa pintuan
10:27.8
Patakbo na akong pumunta sa pintuan para buksan at salubungin ang asawa ko
10:33.9
Nang mapabuksan ko ang pintuan
10:37.3
Napawi ang malapad na pagkakangiti ko sa labi at
10:41.5
Napalitan niyo ng gulat at pag-aalala
10:44.7
Sa kadahilan ng bumungad sa harap ko ang asawa kong
10:53.8
Inaalalayan siya ni Alvin
10:55.1
Para hindi matumba
10:56.1
Nangangalumata ito at purong itim na ang gilid ng mga mata niya
11:01.3
Umpak na rin ang magkabilang pisngi niya na parabang
11:05.4
Hindi maganda ang naging lakad nilang magkaibigan
11:09.0
Labis akong nagtataka dahil ilang araw lang na hindi ko nakita ang asawa ko
11:15.2
Gano'n na ang kanyang itsura pagkabalik
11:18.4
Anong nangyari sa asawa ko Alvin?
11:23.2
Bakit nagkakaganyan siya?
11:25.1
Pag-aalala kong tanong kay Alvin
11:27.4
Nilapitan ko si Edwin at inalalaya noon
11:31.5
Mamaya ko na sasabihin Mare
11:35.0
Ipasok mo na natin siya sa loob
11:37.5
Niluwagan ko ang pagkakabukas ng pintuan para maipasok na ni Alvin ang asawa ko
11:44.1
Nang makapasok na kami
11:47.1
At maihiga na sa kwarto ang nangihinang si Edwin noon
11:50.8
Lumabas na ng silidang kababata namin
11:55.1
Pagkatali kong kaibigan
11:56.1
Nag-aalala na kinumutan ko si Edwin
12:00.1
Dahil sa nangangatog ang kanyang katawan
12:02.8
Pero noong ilapat ko ang palad sa kanyang noo
12:06.9
Wala naman siyang lagnat
12:09.6
Normal lamang ang init ng kanyang katawan noon
12:14.2
Magpahinga ka na muna langga
12:17.5
Kakausapin ko lang sandali si Alvin
12:23.4
Sabihin ko na si Edwin na si Edwin ay magpapasok na nangangatog ang kanyang katawan
12:25.1
Sabihin mo nga sa'kin kung ano yung nangyari kay Edwin
12:27.1
Bakit ganun yung itsura?
12:30.2
Ayos pa naman siya nung umalis kayo dito ah
12:31.9
Hindi ko na mapigilan ang galit na nararamdaman nang magtanong ako sa kababata
12:37.7
Huminahon ka muna
12:43.0
Wika ni Alvin at pilit na pinapakalman niya ako
12:46.8
Siyempre hindi ako kumalmanon
12:50.7
Huminga ng malalim si Alvin bago siya nagkwento
12:57.3
Pagkarating nila sa baryong pinuntahan na eh
13:00.9
Ayos pa naman umano si Edwin
13:03.5
Katunayan nga niyan ay nakikipagbiruan pa nga ito
13:07.6
Habang nakikipaginuman sa mga kaanak ng katrabaho nila
13:11.6
Pero noong sumapit ang ikaapat na araw ay doon na sumama ang pakiramdam niya
13:18.1
Mataas na ang lagnat niya at panay na rin ang pagsusuka
13:21.9
Habang nagkakasayaan niya sa mga kaanak ng katrabaho nila
13:25.1
Pagkakasayaan nga raw sila ay bigla na lamang bumagsak sa sahig si Edwin nun
13:28.3
Dagli-dagli naman nilang binuhat ito at dinala sa pagamutan
13:32.9
Pero pinauwi lamang sila dahil wala naman umanong sakit ang asawa ko
13:38.1
Ang sabi pa ng doktor na tumingin sa asawa ko ay baka
13:43.1
Dahil lamang sa palagi silang nagpupuyat
13:46.4
Kaya bumagsak na lamang bigla ang katawan niya
13:49.9
Marahil ay hindi umano kinaya ng katawan nito
13:54.1
Ang walang gaano nila
13:55.7
Magmula raw kasi nang dumating sila sa baryo
14:00.6
Wala na silang gaanong tulog
14:03.5
Dahil sa ilang araw na ginaganap ang kasiyahan
14:07.0
Kasal kasi ng kapatid ng katrabaho nila
14:10.7
Sa susunod na araw pa sana kami uuwi dahil nakiusap yung kapatid ng katrabaho namin
14:17.6
Kaya lang dahil sa nangyari kay Edwin
14:21.1
Umuwi na kami para mapatingnan siya ng ibang doktor
14:25.1
Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko ng mga sanaling iyon
14:30.7
Dahil sa samot sari na ang tumatakbo sa isipan ko
14:34.4
Hindi rin naman masabi ni Alvin kung ano ang dahilan kung bakit bigla na lamang nagkasakit si Edwin
14:41.2
Napaka imposible naman nang
14:44.1
Dahil lang sa walang gaanong tulog kaya bumagsak ang katawan ng asawa ko diba
14:48.1
Matapos noon ay nagpaalam na si Alvin
14:55.1
Uuwi daw muna siya
14:56.4
Babalik na lamang siya kinabukasan para tingnan kung ano ang lagay ni Edwin noon
15:01.4
Tumangu ako at tinatid na siya sa pintuan ng bahay
15:06.5
Nang makalis na si Alvin ay bumalik na ako sa silid para tingnan ang kalagay ni Edwin noon
15:12.4
Napakainit mo langga
15:16.6
Ang taas ng lagnat mo ha
15:18.8
Sandali at ikukuha kita ng gamot
15:21.4
Pag-aalala ng wika ako dito ng may pangalala na si Alvin
15:24.5
Nang may pagtatakagawa ng
15:26.1
Hindi naman siya mainit kanina
15:28.8
Bago ako lumabas ng kwarto
15:31.4
Pero bakit ngayon?
15:34.7
Ganun na lamang kainit ang katawan niya
15:37.2
Nagmamadali na akong kumuha ng gamot
15:40.8
Kumuha na rin ako ng basang bimpo at inilagay sa kanyang noo
15:45.1
Pinainom ko na rin siya ng gamot para sa lagnat noon
15:49.1
Nang gabing yon ay hindi ako masyadong nakatulog sa pagbabantay sa asawa ko
15:54.5
Mayat maya kasi ang pagdain niyang masakit ng tiyan niya
15:58.6
At parabang may kung ano umanoang gumagalaw sa loob nun
16:07.0
Kapag napakain ko siya ng pagkain ay ayaw niyang kumain
16:09.7
Dahl hindi niya raw kayang lunukin ang pagkain na niluluto ko
16:15.3
Hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko
16:19.1
Lahat na ng gusto niyang pagkain humulot ko na para makakain siya.
16:22.2
Pero ayaw na niluluto na takot ng pagkain.
16:28.4
Kinabukasan na hindi muna ako pumasok sa trabaho.
16:32.4
Dinala ko sa pagamutan si Edwin para matingnan ng mga doktor.
16:37.1
Pero gaya ng sinabi ni Alvin nung patingnan nila sa pagamutan ng asawa ko ay,
16:42.4
sinabi rin ang doktor na yon,
16:45.2
na wala itong malubang sakit.
16:48.5
Pagpahingayin ko lamang umano si Edwin dahil sa
16:51.0
baka kailangan lamang nito ng pahinga.
16:54.5
Yan ang nga bang sinasabi ko eh.
16:59.0
Kaya iba yung kabang nararamdaman ko nung kasama yung mga kaibigan mo.
17:04.2
mangyayari sa'yo to.
17:07.5
Buntong hiningang sabi ko nang nasa bahay na kami nun.
17:12.7
Malamlam ang mga matang tumingin sa akin ng asawa ko.
17:16.9
Sa mahinang boses ay humingi ng pasensya ang asawa ko nun.
17:21.0
Dahil sa umuwi nga siyang may sakit.
17:24.5
Hindi niya naman kasi umano'y inakalang bigla siyang magkakasakit nun.
17:29.9
Sinabi ko naman sa kanyang ayos lamang.
17:32.8
Ang mahalaga sa ngayon ay magpagaling siya kaagad.
17:39.0
Lumipas ang ilang araw ay hindi pa rin gumagaling si Edwin.
17:43.4
Sa alip ay mas lalo pang lumalala ang pagkakasakit niya.
17:47.9
Kahit na pinatingnan ko na siya kung saan saang doktor,
17:51.5
para lamang gumaling nun.
17:54.5
Wala pa rin nangyayaring maganda.
17:57.8
Bagkos ay mas lalo lamang siyang nangihina at hindi na halos kumakain.
18:06.6
dahil sa pagod na nararamdaman ko at walang masyadong tulog ay
18:09.8
hindi ko na namalayang nakaidlip pala kong nakayukyuk sa gilid ng higaan.
18:17.6
Makalipas ang ilang sandali,
18:20.1
nalimpungatan ako dahil sa malakas na kalabog mula sa kung saan nun.
18:24.5
Nakarinig rin ako ng malakas na huninang wak-wak.
18:30.0
Nang idilat ko ang mga mata ay wala sa higaan si Edwin.
18:35.2
Sandali ko pang inilibot ang paningin para hanapin ang asawa ko.
18:40.7
Edwin? Langga? Nasaan ka?
18:45.6
Tawag ko sa asawa ko nang hindi ko siya makita sa loob ng kwarto nun.
18:51.1
Nang wala akong makuhang sagot mula sa asawa ko,
18:54.5
ay nagmadali na akong lumabas ng kwarto
18:56.9
sa kadahilan ng takang-taka kong mga kagiliw.
19:02.3
Dahil papanong nakaalis sa higaan ng asawa ko gayong
19:05.0
hirap na hirap siya makatayo dahil sa kanyang kalagayan.
19:11.4
Makalipas pang ilang minuto,
19:14.1
nilibot ko na ang buong bahay,
19:17.0
pero wala pa rin siya.
19:19.7
Kinakabahan na ako ng mga oras na yon.
19:22.6
Baka kasi may mangyaring hindi,
19:24.5
maganda sa asawa ko.
19:27.6
Sumagi sa isipan kong baka lumabas ng bahay si Edwin.
19:31.8
Kaya naman akmang bubuksan ko na sana ang pintuan.
19:35.8
Nang nakarinig ako ng ingay sa may kusina.
19:41.6
Nagmadali kong tinungo ang kusina sa
19:44.0
pagbabaka sakaling naroro ng asawa ko.
19:48.7
Pagkarating ko ay naabutan ko siya.
19:51.7
Pakapasok lamang nito galing sa may likuran.
19:54.5
Napahinga ako ng maluwag at agarang nilapitan si Edwin nun.
20:00.6
San kagaling langga?
20:04.5
Bakit may dugo yung kamay mo?
20:07.7
Nag-aalala at kinakabang tanong ko sa kanya.
20:12.0
Ahawakan ko na sana ang kamay niya para tingnan kung ano ang nangyari pero
20:15.7
mabilis niyang hinawi ang kamay ko.
20:20.4
Nagmamadaling maglakad papunta sa banyo.
20:23.5
Naparabang wala ko.
20:23.6
Naparabang wala ko.
20:23.6
Naparabang wala ko.
20:23.7
Naparabang wala ko.
20:23.8
Naparabang wala ko.
20:23.9
Naparabang wala ko.
20:24.1
Naparabang wala ko.
20:24.5
Naparabang wala siyang iniindang sakit nun.
20:29.2
Napatulala na lamang akong sinundan ng tingin si Edwin.
20:33.5
Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon ko ng mga sanaling yun.
20:38.6
Narinig kong sunod-sunod na nagbuhos ng tubig ang asawa ko.
20:43.0
Kaya naman kahit na nalilito ako kung ano ang nangyari
20:46.4
at bakit bigla na lamang lumakas ang asawa ko at parang walang iniindang sakit.
20:52.6
Nagmadali na akong kumuha ng tuwalya.
20:59.2
Lumipas sa mga araw, marami na akong nababalitaan mula sa kapitbahay naming may aswang umano sa lugar.
21:09.0
Bagong yanggaw umano ang tingin nila dahil sa malakas at disidido talaga makapang biktima ng buntis at may sakit ang aswang na yon.
21:19.9
Katunayan nga ay meron kaming kalapit bahay na buntis.
21:22.6
Ang kamuntikan ng mambiktima.
21:26.3
Mabuti na lamang at agad na napansin ang asawang may umaaligid sa bahay nila.
21:31.5
Kaya naging alerto yon at naghagis ng mga asin sa labas ng bahay.
21:38.1
Noong nang naghagis yon ng asin sa silong,
21:41.3
ay nakarinig sila ng malakas na pag-angil ng hayop
21:44.1
at tila ba galit na galit yung nagmamadaling kumaripas ng takbo palabas ng silong.
21:51.3
Nung sinilip naman ang asawa,
21:52.6
nang lalaki ay nakita umano nito ang nagbabagang mga mata
21:56.1
ng isang lalaking puno ng balahibo ang buong katawan
22:00.7
bago yon kumaripas ng takbo palabas ng silong.
22:08.0
Dahil sa mapaniwalain ako tungkol sa mga nilalang na gaya ng aswang,
22:13.5
natakot ako sa mga nababalitaan ko.
22:16.9
Kaya ganoon na lamang ang pag-iingat ko lalo na sa asawa ko noon dahil
22:21.1
may sakit pa rin.
22:22.1
May sakit pa naman siya nung mga panahon na yon.
22:26.6
Pero sa pagdaan ng mga araw,
22:29.9
nakita kong unti-unting naging maayos ang kalagayan ni Edwin.
22:35.2
Naging kampante na ako dahil naisip kong baka tama ang sinasabi ni Alvin
22:38.9
na nibago lamang si Edwin sa lugar na pinuntahan nila
22:42.8
at baka hindi lang nakayanan ang kanyang katawan ang ilang araw na pagpupuyat.
22:48.5
Isang beses noon,
22:52.5
pasado alasais ng hapon,
22:55.5
umuwi ako sa bahay galing sa palengke.
22:59.5
Papasok pa lamang ako sa bakuran ng bahay,
23:03.5
nang marinig ko ang malakas na sigaw ni Alvin.
23:07.5
Aray tol, anong ginagawa mo?
23:11.5
Kinabahan ako noon.
23:15.5
Halos talunin ko na ang bakod namin at patuloy ko.
23:18.3
At patakbo nang pumasok sa loob ng bahay
23:21.3
sa pag-aakalang may nangyaring masama sa asawa ko.
23:25.3
Pero noong makapasok na ako ng bahay,
23:28.3
nakita kong nanlilisik ang mga mata ni Edwin
23:32.3
habang parang baliw na nakatitig sa braso ni Alvin noon.
23:37.3
Nakanganga ang kanyang bibig.
23:40.3
Tumutulo ang laway papunta sa dibdib
23:44.3
na may halong kulay pulang likido.
23:48.3
Nakakapit naman sa kabilang braso ang kapatid ni Edwin na si ate Alma noon.
23:54.3
Buntis siya ng mga panawang ito kaya mas kinabahan ako
23:58.3
dahil nakita ko ang pangangatog ng kanyang katawan
24:02.3
na parabang takot na takot.
24:05.3
Edwin, anong nangyari dito?
24:09.3
Humahangos kong tanong sa asawa ko
24:12.3
at pabagsak na inilapag sa saigang bitbit kong pinamalengking ulam.
24:16.3
Saka naglakad pa palapit sa kanila.
24:22.3
Bigla na lang niyang nilapitan si ate Alma at pinagtakalmot yung tiyan.
24:26.3
Inawat ko siya at hinarangan ng tiyan ng kapatid ko.
24:29.3
Kaya kinagat niya yung braso ko.
24:32.3
Tugo ni Alvin noon.
24:34.3
Sinabi umano ni Edwin sa kanila na gusto nitong tikman ang dala nilang pasalubong.
24:40.3
Kaya naman kumuha si Alvin ng mangkok sa kusina.
24:44.3
At naiwan ang kapatid niya at si Edwin sa may sala.
24:49.3
Pagkakuha nga niya ng mangkok ay bigla na lamang niyang narinig ang malakas na sigaw ng kapatid.
24:55.3
Hubihingi ito ng tulong gawa ng
24:58.3
Gusto umanong kainin ni Edwin ang sanggol na nasa sinapupunan ito.
25:04.3
Bangong bango umano ito sa amoy na nalalangap mula sa sanggol na iyon.
25:10.3
Nanlaki ang mga mata ko.
25:12.3
Napatingin ako kay Edwin.
25:15.3
Nang tingnan ko si Alvin ay naawa ako sa sinapit niya.
25:20.3
Dahil nakita kong wakwak ang parte ng balat na kinagat ni Edwin noon.
25:25.3
At halos makita na ang laman ito.
25:28.3
Edwin! Ano ba itong ginawa mo? Ano bang nangyari sa iyo at kinagat mo si Alvin?
25:35.3
Nababaliw ka na ba?
25:38.3
Pasigaw kong tanong sa aking asawa at maluwari ako.
25:41.3
At maluwa na ako ng mga oras na iyon.
25:44.3
Nagpipigil lamang ako magalit sa kanya.
25:47.3
Nahihiya rin ako sa ginawa niya sa kapatid ni Alvin.
25:51.3
Ano na lamang ang sabihin ni ate Alma dahil sa nangyari diba?
25:56.3
Sila na nga ang nagmamagandang loob na dalawin siya at kamustahin ang kalagayan niya tapos mangyari pa iyon.
26:03.3
Nakita kong nagpunas ng bibig si Edwin at nakayukwitong humagulgol ng iyak.
26:09.3
At humihingi ng tawad na parang bata.
26:12.3
Dahil hindi niya umano ka lamang pinagagagawa niya.
26:16.3
Patawad. Patawad talaga. Hindi ko sinasadya yung nangyari.
26:23.3
Napalatak naman si Alvin habang patuloy pa rin sa pagmumura at nagpipigil lamang ng galit noon.
26:31.3
Mabilis ko namang dinala si Alvin sa kusina at hinugasan ang braso nitong may sugat.
26:37.3
Nagmamadali namang sumunod si ate Alma sa amin.
26:42.3
Nasipat kong mabilis na pumunta sa kwarto si Edwin dahil siguro sa kahihiyang ginawa niya.
26:48.3
Marie, huwag ka sana magagalit sa sasabihin ko ha.
26:54.3
Huwi ka ng kapatid ni Alvin noon.
26:58.3
Tinignan ko si ate Alma at tinanong kung ano ang sasabihin niya.
27:04.3
Nag-aalangan namang sinabihan niya ako.
27:06.3
Kung subukan ko raw patingnan sa isang albularyo ang asawa ko.
27:10.3
Dahil sa napansin niyang kanina habang naguusap sila ay parang may kakaiba umano sa mga ikinikilos ni Edwin noon.
27:21.3
Teka lang. Bakit ko naman kailangan patingnan si Edwin sa albularyo?
27:27.3
Wala naman siyang sakit ha. Maayos yung lagay niya.
27:31.3
Tanong ko kaya ate Alma.
27:35.3
Ipatingin mo nalang sa albularyo si Edwin.
27:38.3
Bago pa mahuli ang lahat.
27:40.3
Iba talaga kasi ang kotob ko sa asawa mo eh.
27:45.3
Tinanong niya pa ako kung wala ba raw akong kakaibang nararamdaman sa asawa ko simula nang gumaling ito.
27:52.3
Saglit akong natigilan at napapaisip.
27:56.3
Sa kadahilanang naalala kong may mga pagkakataong nagigising ako sa kalagitnaan ng gabing.
28:05.3
Wala sa tabi ko si Edwin.
28:08.3
Naalala ko pang may isang hating gabig ang nakita kong nakatayo at nakatulala si Edwin sa likuran ng bahay noon.
28:16.3
Panakanak ang umuulan ng gabi yon.
28:19.3
Kaya't lubos kong ipinagtataka kung ano ang ginagawa ni Edwin sa madilim na parte.
28:25.3
Sa likuran ng bahay namin.
28:28.3
Tinawag ko ng gabing yon si Edwin at tinanong ko siya kung ano ang ginagawa niya sa likuran ng bahay.
28:33.3
Nang alanganing oras.
28:36.3
Mabalasik ang mga titig na ipinukol sa akin ng asawa ko.
28:41.3
Narinig ko rin ang mahihinang ingay na alam kong nagmula yon sa kanya na para bang may halak siya sa dibdib.
28:49.3
Bagya akong napaatras na makita ko yon at nakaramdam ng takot sa mga titig na ipinukol niya.
28:58.3
Para kasing susugurin niya ako noon.
29:01.3
Ilang singgundo na siyang hindi kumikibo at nanatiling nakatitig lamang.
29:07.3
Doon na ako naglakas ng loob.
29:10.3
Humugot muna ako ng malalim na hininga bago nagtanong muli kay Edwin kung ano ang ginagawa niya.
29:17.3
Bakit nasa madilim siya at 10 oras na ng gabi?
29:21.3
Hindi niya sinagot ang tanong ko.
29:25.3
Sa halip ay walang sabi-sabing nagmamadali siyang maglakad papasok sa loob ng bahay.
29:31.3
Napadako naman ang paningin ko sa putikang paa ng asawa ko dahil hindi ko alam kung saan siya nagsususuot.
29:40.3
Tumerecho ito sa kwarto namin at ibinagsak ng katawan sa higaan.
29:45.3
Ilang segundo lang ang nakalipas ay nakatulog na kaagad si Edwin na para bang pagod na pagod siya.
29:53.3
Piniisan ko na lamang siya ng gabing yon. Nililisan ang paa.
30:00.3
Simula nga ng mangyari yon ay sunod-sunod na ang pagkamatay ng mga alagang hayop ng kapitbahay namin.
30:06.3
May mga nadatat na rin akong bangkay ng hayop sa likuran ng bahay namin noon.
30:12.3
Kagaya na lamang ng pusa, aso at manok.
30:16.3
Tila iisa lamang ang ikinamatay ng mga ito.
30:20.3
Dahil sa wakwak ang tiyan at wala ng lamang loob.
30:24.3
Sana pakinggan mo yung suisyon ko Marie.
30:28.3
Untag na sa adsaki ni ate Alma na siyang nagpabalik sa pagkahulog ko sa malalim na pag-iisip noon.
30:38.3
Hayaan mo ate. Bukas na bukas po ay maganap ako ng manggagamot para patingnan ang asawa ko.
30:45.3
Sagot ko na lang sa kapatid ni Edwin dahil wala akong ibang maisagot dito.
30:51.3
Sa kadahilan ng magiging ako man ay may kakaibang kutob na rin sa asawa ko noon.
30:56.3
Sinabi naman ang kapatid ni Alvin na may kilala siyang magagamot at magaling yung gumamot.
31:03.3
Habang nilalapatan ko ng lunas ang sugat ni Alvin ay sinabi sa akin ni ate Alma na huwag akong mag-alala dahil nakahanda siyang tumulong.
31:14.3
Bukas na bukas din naman noon ay pupunta niya ang magagamot para sabihin ditong magpapagamot ang asawa ko.
31:22.3
Muli ay nagpasalamat ako kay ate Alma.
31:24.3
Muli ay nagpasalamat ako kay ate Alma.
31:25.3
Humingi ako ng tawad sa ginawa ng asawa ko kay Alvin.
31:27.3
Humingi ako ng tawad sa ginawa ng asawa ko kay Alvin.
31:31.3
Sinabi ko naman din na bukas na bukas din ay pupunta ako sa bahay nila para patingnan sa paggamutan sa bahay ng sugat niya.
31:39.3
Sinabi ko naman din na bukas na bukas din ay pupunta ako sa bahay nila para patingnan sa paggamutan sa bahay ng sugat niya.
31:40.3
Ano ka ba? Ayos lang yan, huwag mo na ngalalaanin.
31:42.3
Ano ka ba? Ayos lang yan, huwag mo na ngalalaanin.
31:46.3
Mas alalaanin mo yung asawa mo dahil mukhang totongang duda ng kapatid ko.
31:48.3
Talaanin mo yung asawa mo dahil mukhang totoo nga ang duda ng kapatid ko.
31:52.9
Ayoko mang sabihin sa'yo ito pero,
31:55.8
dederechay na kita, Marie.
32:01.3
Tanong ko sa kanya.
32:03.6
Lumingon-lingon muna siya bago nagsalita.
32:08.8
malakas ang kutob niyang nahawaan ng pagiging aswang ang asawa ko.
32:13.7
Noong nakaraan kasi,
32:16.2
noong dumalaw siya sa bahay,
32:18.3
at nataong wala ako sa bahay noong dumalaw siya.
32:22.4
Katok siya ng katok sa pintuan noon pero walang sumasagot.
32:26.5
Kaya naman ang ginawa niya ay pumasok na siya dahil sa nakabukas naman ang pintuan.
32:32.3
Pagpasok niya sa bahay,
32:34.2
ay nakarinig siya ng kalabog sa kusina.
32:38.2
Sa pagkaakalang naroon kami ni Edwin,
32:40.3
kaya dere-dereche na siyang nagtungo sa kusina noon.
32:44.7
Nang papasok na nga siya sa kusina,
32:46.7
ay nakita niyang kumakain ng hilawag.
32:48.3
Hilawag na karne ang asawa ko.
32:51.2
Pero bago pa man siya makalapit sa asawa ko,
32:54.5
ay napansin na siya nito.
32:57.0
Kaya't mabilis na pinunasan ni Edwin ang bibig nitong
32:60.0
may bahid ng dugo bago humarap sa kanya.
33:06.0
Dininay naman ni Edwin ang ginawa nito.
33:09.0
Kaya doon na siya nagdudang may ibang nangyayari nga sa asawa ko noon.
33:16.9
Makalipas ang ilang minutong pagkakataon,
33:20.0
Nagpaalam na sila.
33:22.3
Hinatid ko na sila sa labas ng bahay.
33:25.6
Pagkabalik ko sa loob ay agad kong pinuntahan si Edwin sa kwarto para sana'y asikasuin nito.
33:31.7
Pero noong nasa kwarto na ako ay
33:34.0
wala akong Edwin nakita noon.
33:39.2
Sandali pa akong nag-ikot sa loob ng bahay para hanapin siya pero
33:42.3
nalibot ko na ang buong bahay.
33:48.3
Hindi ko alam kung ano ang gagawin ng mga oras na iyon.
33:50.4
Hanggang sa naisipan kong pumunta sa likuran dahil naririnig kong nag-iingay ang alaga naming pusa noon.
33:57.7
Noong naroon na nga ako,
34:00.5
nanlaki ang mga mata ko.
34:03.8
Nang makita ko si Edwin na nilalantakan ang alaga naming pusa.
34:09.8
Para itong gutom na gutom at ngayon lang nakakain.
34:14.7
Hindi ko alam kung ano ang gagawin ng mga oras na iyon.
34:18.3
Takot na takot ako.
34:21.1
Mas lalo akong natakot nang makita kong dahan-dahang humarap sakin si Edwin.
34:27.7
Saglit pa akong napaatras.
34:30.5
At tuluyan nang bumagsak sa lupa.
34:33.9
Dahil sa hindi ko na napigilan ang pangangatog ng mga tuhod ko sa labis na takot.
34:49.9
Hindi ko na napigilan ang umiyak at imbis na matakot ako sa itsura ng asawa ko.
34:55.3
Ay mas nanaig sa puso ko ang awang nararamdaman para sa kanya.
35:01.2
Nanlilisik ang kanyang mga mata.
35:03.8
Habang nanlilimahid na mga likidong kulay pula ang buong muka nito.
35:09.4
Naanimoy pinang hilamos ang dugaw ng kinakain itong hayop.
35:14.0
Maging ang mga damit rin ay may bahid na rin.
35:16.4
Ang dugaw sa dibdib nun.
35:19.1
Mabalasik ang mga matang nakatitig sakin.
35:22.7
Habang ang mga kuko naman itong may hawak-hawak na laman loob
35:26.0
ay nagsisi paghabaan
35:28.3
at unti-unting nangapal ang mga balahibo niya sa braso at mukha.
35:33.9
Na tila ba balahibo yun ang pusa?
35:38.5
Paano ka naging aswang?
35:41.0
Saan mo nakuha yung sakit na yan?
35:46.4
Anong dadambahan na ako ng asawa ko
35:48.3
ay bigla na lamang may malakas na humatak sakin.
35:53.7
Pagkatapos ay mabilis na nakipagdumugan sa asawa kong
35:56.8
naging aswang na ng mga sandaling yon.
36:01.2
Si Alvin ang taong humatak sakin nun.
36:05.3
Takot na takot ako habang pinagmamas na ng dalawang nagdudumugan
36:08.8
dahil sa pinipilit ng nila lang na makalapit sakin.
36:14.2
Malakas namang pinipigilan ni Alvin
36:16.1
ng aswang para hindi makalapit sakin nun.
36:20.5
Dahil sa inatake ako ng nervyos,
36:23.6
hindi ko maigalaw ang katawan.
36:26.7
Kung hindi pa sumigaw si Alvin na pumasok na ako sa loob ng bahay,
36:30.9
ay hindi pa ako magkaroon ng lakas ng loob na pumasok nun.
36:36.3
Patakbo akong pumasok sa loob at naghanap ng tulong.
36:40.7
Sakto namang dumaan si Mang Ambet kaya hindi na ako nagdalawang isip pang humingi ng tulong sa kanya.
36:46.1
O bakit? Anong nangyayari, Marie? Bakit ka sumisigaw?
36:52.5
Mang Ambet, yung asawa ko po. Ang asawa ko, tulungan mo siya.
36:57.5
Hinahata ko si Mang Ambet na pumasok sa loob ng bahay.
37:01.5
Sandali nga lang, bata ka. Ano bang nangyayari sa'yo, ha? Anong nangyayari sa asawa mo?
37:09.3
Hindi ko alam kung paano sasabihin o paano ipapaliwanag sa matanda.
37:14.5
Kaya't ang sinabi ko na lamang,
37:16.1
Sumunod siya sa akin sa likuran dahil naroroon ang asawa ko at si Alvin nun.
37:24.5
Abay, nag-away ba yung asawa mo at si Alvin?
37:28.2
Hindi na ako sumagot.
37:30.8
Nagmadali na lamang akong itinuro sa matanda ang daan papunta sa likuran.
37:36.5
Nang makarating na kami sa may likuran, ay napamura si Mang Ambet at napalatak.
37:45.0
Aswang ang asawa mo.
37:47.5
Bulalas na matanda na ang makita niyang patuloy pa rin sa pakikipagdumugan si Alvin sa nilalang.
37:55.2
Mabilis na kinuha ni Mang Ambet ang maliit na kutsilyong nasa tagiliran niya.
38:00.4
Pagkatapos ay mabilis na tumakbo papunta sa dalawang naglalaban.
38:06.1
Napasigaw ako na makita kung walang pagdadalawang isip na sinaksak ni Mang Ambet ang aswang.
38:12.9
Nakaramdam ako ng pagsisisinon.
38:16.1
Nagkamali yata ako ng taong hininga ng tulong.
38:20.8
Nang masaksak ng dalawang beses ni Mang Ambet ang aswang, ay nakita kong mabilis na bumagsak yun sa lupat ng hina.
38:29.9
Tara, tulungan mo kong buhatin siya.
38:32.8
Dali natin siya sa loob ng bahay at itali para hindi makawala.
38:37.2
Sambit ni Mang Ambet nun.
38:40.0
Mabilis nang binuhat nila ang asawa kong unti-unti nang nagkatawang tao.
38:45.0
Dinala nila ang asawa.
38:45.9
Dinala nila ang asawa.
38:46.0
Dinala nila ito sa loob ng kwarto at mabilis na itinali sa gilid ng higaan.
38:51.2
Huwag kang gumalaw. Itatali kita para hindi ka na makawala pa.
38:56.5
Uwi ka ng matanda at pilit na pinipigilan habang itinatali ang asawa ko.
39:03.6
Matapos itali ay inutosan ako ni Mang Ambet na kumuha ng maligamgam na tubig at labakara.
39:10.7
Lilinisin niya ang sugat ng asawa ko bago ito gamutin.
39:13.7
Kagad ko nang sinunod ang mga ipinag-uutos sa akin ni Mang Ambet.
39:20.1
Namakuha ko na mga sinabi niya ay nilinisan niya ang sugat ni Edwin at pagkatapos ay ginamot.
39:28.3
Pansamantalang gamutan lamang ito.
39:31.2
Maumayang madaling araw, pupuntahan ko ang kaibigan kong albularyo para humingi ng tulong sa kanya.
39:38.5
Sa ngayon ay manatili ka munang nakatali Edwin ha.
39:41.8
Patawad sa ginawa ko sa iyo.
39:44.3
Kailangan ko lang talagang gawin yun para mapigilan ka.
39:49.7
Matapos gamutin ni Mang Ambet ang asawa ko, si Alvin naman ang hinarap nito at ginamot.
39:56.9
Sa pagdaan ng ilang oras na makapagpahinga na ang asawa ko, tinanong ito ni Mang Ambet kung saan lugar ito nahawaan.
40:06.9
Ayon sa pagsasalaysay ni Edwin,
40:08.9
Noong naruroon na raw sila magkaibigan sa baryo ng kasama nila sa trabaho,
40:15.7
may nakita siyang babae.
40:18.3
Nasa gitna sila ng kasiyahan ng mga sandaling yon nang namataan niya ang babaeng may bitbit na paninda.
40:24.7
Panayang iti sa kanya.
40:27.7
Noong una ay hindi niya yun pinansin.
40:30.7
Sa pagkakalang nagpapapansin lamang sa kanya ito.
40:34.4
Panay kasi ang titig nito at kapag sinisipat naman ito ng asawa ko ay,
40:38.9
Mala pa dito kong humitiin nun.
40:43.2
Tinutokso pa nga raw siya ng isa sa mga kasama nila sa trabaho patusin niya umano ang babae.
40:49.2
Dahil wala naman raw ang asawa nila.
40:52.3
Hindi naman umano malalaman dahil wala namang magsasabi nun.
40:58.5
Sinabi niya namang hinding hindi siya tutulad ditong babaero.
41:02.5
Kahit na hindi niya ako kasama ay hindi siya gagaw ng ikakagalit ko.
41:06.2
Ang buong akala niya ay aalis ng babae dahil nakita niya itong naglakad palayo.
41:14.9
Pero nagulat na lamang siya ng biglang nasa tabi niya na ang babae niyan.
41:21.0
Nakita niya bang pinupunasan na babae ang bibig nito.
41:24.9
Tapos yung kamay na pinampunas nito sa bibig ay yun ay pinangkuha ng kakaning dala at pilit yung ibinibigay sa kanya.
41:35.4
Tinanggihan niya ang ina.
41:36.2
Pinalok ng babaeng kakanin.
41:38.9
Katatapos lang kasi nilang kumain nun.
41:41.7
Kaya busog ba siya?
41:44.0
Isa pa ay marami rin pagkain ng nakahain sa maabang lamesang nakalagay sa bakura ng bahay.
41:50.8
Pero sadyang makulit ang babae.
41:53.8
Dahil sa kahit anong pagtanggi ang gagawin niya ay pilit pa rin inaabot sa kanya at hindi pa yun nakontento.
42:02.4
Isinungalngal pa umano sa bibig niya ang kakanin na yon.
42:06.2
Medyo naiinis na umano siya sa babae dahil nabastusan siya sa ginawa nitong pagsungalngal ng kakanin.
42:14.8
Kaya naman para hindi siya makagawa ng eksena, tinanggap niya na lamang ang kakanin at kinain yon.
42:22.9
Aniya, sumunod na araw ay nakita na lamang nilang magkaibigang patay na ang babaeng nagbigay sa kanya ng kakanin.
42:33.7
Nakahandusay yon sa tabi ng daan malapit sa babae.
42:36.2
Ayon pa sa narinig ng asawa ko na bulong-bulungan ng mga taga-baryo na aswang umano ang babaeng yon.
42:47.1
Bagong salin umano ang pagiging aswang nun.
42:50.5
At mukhang hindi yata nakayanan ng katawan ng babae ang pagiging aswang niya.
42:57.2
Kung kayat na matay ito.
43:00.7
Narinig pa nga niya na isa sa mga kapitbahay na nagtanong kung kanino raw na isalin ang pagiging aswang ng babae.
43:06.2
Dahil hindi naman basta-basta mamamatay ang isang bagong yanggaw kung hindi nito naisalin sa iba ang pagiging aswang.
43:17.1
Wala naman raw kasing nakitang sugat o saksak sa katawan ng babaeng bagong yanggaw.
43:23.6
Basta bigla na lamang itong namatay.
43:27.7
Hindi ako makapaniwala sa mga narinig ko matapos sabihin ni Edwin ang nangyari.
43:33.8
Maging si Alvin ay hindi rin makapaniwala dahil hindi niya alam na may ganong pangyari na palang naganap sa asawa ko nun.
43:44.3
Masyado raw kasi siyang abala sa pakikipagkwentuhan at inuman sa mga katrabaho.
43:49.7
Kaya hindi niya napansing may babae na na lumalapit kay Edwin nun.
43:56.6
Patawarin mo ako, tol.
43:58.8
Kung alam ko lang sana noon, hindi na sana kita hinayaan sa kabilang mesa kasama yung iba natin.
44:03.8
At yung mga katrabaho.
44:08.2
Isang matipid ng ngiti lamang ang naging tugon ng asawa ko noon.
44:13.3
Nagpaalam itong matutulog na.
44:16.9
Bago pa man ipinikit nito ang mga mata,
44:20.3
sinabihan ko siyang huwag mag-alala dahil gagamutin na siya ng albularyo kinabukasan.
44:26.3
Tumangu lamang ito at nagpasalamat noon.
44:31.0
Pumunta ako sa kusina para ipagtimpla ng kape.
44:33.6
Ay sinamang Ambet at Alvin.
44:36.5
Napagpasyahan kasi nilang hindi na muna uuwi sa kanika nilang bahay.
44:40.7
Dahil baka mamaya umano ay bigla na lamang umatake ang pagiging aswang ni Edwin.
44:45.7
Walang makakatulong sa akin noon.
44:50.2
Kanina ko sana pupunta ng kaibigan kong albularyo.
44:54.5
Kaya lang naisip kong wala pa siya ngayon.
44:57.9
Nasa karatig barrio pa yun at baka mamayang madaling araw pa siya uuwi sa bahay nila.
45:01.9
Kaya bukas ko na lamang siyang sunduin para dalhin dito.
45:07.2
Uwi ka ni Mang Ambet pagkaabot ko ng kape noon.
45:11.7
Tinignan ng matanda si Alvin at tinanong kung kumikirot pa ba ang mga kalmot nito sa braso.
45:18.2
Itinaas ni Alvin ang kanyang kamay at tinignan.
45:21.6
Sabay nagwi kang masakit pa rin ang mga sugat niya pero hindi yun ang mahalaga.
45:27.3
Ang importante o manongayon ay ang asawa ko.
45:31.9
Sa pag-uusap ng dalawa ay hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako sa mahabang upuan.
45:39.3
Hanggang sa isang malakas na kalabog ng bintana.
45:42.9
Ang nagpagising sa akin noon.
45:47.2
Napabalikwas ako ng bangon at kaagad na tinignan ang asawa ko sa mahigaan.
45:52.6
Nanlaki ang mga mata ko nang wala na sa higaan ang mister ko.
45:57.9
Putol na rin ang tali at nakabukas na ang bintana.
46:01.9
Bago pa man ako nakasigaw, ay pupungas-pungas nang pumasok ang dalawa sa loob ng kwarto.
46:14.1
Rinig kong tanong ni Alvin noon.
46:17.0
Napamura naman si Mang Ambet at nagsabing mukhang umatake na naman ang pagiging aswang ng asawa ko.
46:24.5
Kailangan namin itong hanapin sa lalong madaling panahon.
46:28.5
Bago pa man makita ng iba at malaman nila.
46:31.9
Na siyang aswang.
46:35.9
Mabilis na akong tumakbo palabas ng bahay.
46:39.4
Tinungo ko ang likuran kung saan palagi kong nakikita si Edwin noon.
46:44.5
Mabuti na lamang at maliwanag ang paligid ng mga oras na iyon.
46:48.8
Dahil sa liwanag ng buwan.
46:51.8
Hinalugog ko ang masukal na damuhan sa likuran ng bahay para lang mahanap ang asawa ko.
46:58.9
Kahit na naririnig kong tinatawag ako ni Alvin,
47:01.9
ay hindi ko siya pinapakinggan.
47:04.9
Ang mahalaga sa akin ng mga sandaling yon ay mahanap kagad si Edwin.
47:09.8
Dahil nag-aalala akong baka makita siya ng mga taong baryo at mapano siya.
47:16.3
Sandali lang Marie, hintayin mo ako.
47:19.3
Tawag ni Alvin noon.
47:21.8
Agarang hinawa ka ni Alvin ang kamay ko nang maabutan niya ako.
47:26.7
Sinabihan niya akong bumalik na sa bahay at sila na lamang ni Mang Ambet
47:30.7
ang maghanap sa asawa ko noon.
47:35.1
Tutulong ako sa paghanap kay Edwin.
47:37.6
Hindi ako mapalagay kung nasa bahay lamang ako at naghihintay ng mahanap niyang asawa ko.
47:45.0
Ilang minuto nang pinaghanap namin si Edwin pero hindi pa rin namin makita yon.
47:51.8
Sinuong na namin ang masukal na talahiban pero hindi ko pa rin siya nakikita.
47:58.4
Mukhang alam ko na kung nasaan yung pumunta si Edwin ha.
48:02.6
Sambit ng kababata ako noon.
48:06.5
Sumunod kayo sa akin.
48:10.1
Binaybay na namin ang makipot na daan.
48:13.0
Pero bago pa man namin marating ang dapat napuntahan.
48:17.3
Isang malakas na putok ng barilang narinig ko.
48:21.9
Sandali kaming huminto sa paglalakad at nagkatinginan ni Alvin noon.
48:27.2
Agad na tinahangin.
48:28.4
Baka ang daanan kung saan nanggaling ang putok ng baril.
48:32.7
Ilang sandali pa ay may mga yabag kaming naririnig na papalapit sa kinaroroonan namin.
48:41.3
Kaya hinatak ako ni Alvin para magtago sa malaking punong nakatumba.
48:47.7
Ganun rin si mga ambet.
48:50.1
Mabilis siyang nagtago sa tabi namin.
48:53.4
Noong nakapagtago na kami ay nakita kong
48:55.6
may malaking aso ang mabilis namin.
48:58.4
At nagtatakbo patungo sa ginaanan namin noon.
49:02.8
Sinundan ko yun ng tingin kung saan patungo.
49:07.3
Isang putok ng baril pa ang narinig ko at tinamaan ng dambuhalang asong.
49:12.7
May nagtataas ang balahibo at mabalasik ang mga matang nagbabaga.
49:19.7
Nakita ko pang sandali yung natumba.
49:22.7
Bago bumangon at pilit na tumatakbo noon.
49:25.2
Habulin niyo yung aswang.
49:29.2
Huwag niyong hayaang makalayo yung aswang na yan.
49:32.2
Kailangan mapatay natin yan.
49:34.3
Untik na malapa yung anak ko.
49:36.9
Sigaw ng lalaking may hawak na dibombang baril noon.
49:42.0
At magtatayo na sana ako para sundan ang asong na baril pero
49:45.2
pilit akong pinipigilan ni Alvin at pinaupo sa lupa para makapagkubli.
49:52.9
Dahil nasa hindi kalayuan pa ang limang kalalakay,
49:55.2
kaya may dalang baril noon.
49:59.2
Grabe ang lakas ng kabog ng dibdib ko.
50:02.3
Dahil baka ang tinutukoy ng mga kalalakay ang aswang ay ang asawa ko.
50:09.2
Ilang sanali pa ay umalis na ang mga lalaking may baril.
50:13.2
Kaya tumayo na kami ni Alvin at nagmamadali na akong tumakbo.
50:18.1
Patungo sa bahay noon.
50:20.8
Kumabol naman si Alvin sa akin at si Mang Ambit.
50:23.3
Nangangatog ang mga tuhod ko na makita ko ang mga patak ng dugo
50:28.4
mula sa may kusina patungo sa loob ng kwarto.
50:34.5
Noong tuluyan na akong nakapasok sa kwarto ay doon na bumuhos ang aking mga luha.
50:41.5
Bumulahaw na ako ng iyak nang makita kong nakahandusay ang asawa ko
50:46.6
at may dalawang tama ng baril sa may tagiliran.
50:50.6
Naghihingalo itong nagmamakaawa at humihingi ng tawad sa akin.
50:57.5
Ganun din kay Alvin na naroon na pala sa likuran ko.
51:02.1
Sa naghihingalong boses ay inihabidin ako ng asawa ko kay Alvin.
51:07.6
Kaya naman lalo akong napaiyak noon.
51:11.4
Napansin kong sandaling umalis si Alvin.
51:14.5
Si Mang Ambit naman ay mabilis nang tinakpa ng nagdurugong sugat ng asawa ko noon.
51:20.6
Ilang sandali pa ay narinig ko na may pumaradang sasakyan sa bakuran.
51:25.8
Ang buong akala ko ay may barangay na pumarada sa bakuran ng bahay.
51:31.8
Kaya naman mabilis na akong sumilip sa may bintana noon.
51:36.3
Nakita ko si Alvin kasama nito ang asawa ni ate Alma.
51:40.9
Nagmamadali na silang umakyat.
51:43.6
Pagkapasok sa kwarto ay nagsabi ang mga itong isugod namin sa malapit na pagamutan si Edwin.
51:48.3
Nagmadaling pinagtulungang buhati ni Alvin at ng kasama nito ang asawa ko.
51:55.4
Palihim kaming lumabas ng bahay para walang mga kapitbahay na makapansin.
52:02.5
Habang nasa biyahe na kami, halos lahat ng santo ay tinawag ko na huwag lamang bawian ng buhay ang aking mister.
52:12.8
Paghaharurot naman ang ginawang pagmamaneho ni Alvin, marating lang namin agad ang pagamutan.
52:18.3
Pero sa kasamaang palad, sakto lamang ang pagdating namin sa paggamutan, binawian na ito ng buhay.
52:31.1
Sa huling paghugot ng hininga ng mister ko, ay nakita kong may isang bagay ang lumabas mula sa bibig niya.
52:40.7
Kulay itim na bilog yon na nahahaluan ng malalapot na dugo noong mailuan niya yon.
52:48.3
Dahil sa bilis ng pagdakbo ng sasakyan, ay hindi ko na namalayan kung saan nalaglag ang kulay itim na bilog na nailuwanon.
52:58.6
Hindi ko alam kung saan yon napunta.
53:02.0
Sa kadahilan ng panay na ang pagbulaho ko ng iyak.
53:08.0
Dahil sa nangyari, ay hindi na namin ibinurol pa ang asawa ko.
53:14.2
Pinalibing na namin kaagad.
53:16.8
Matapos malaman ng pagdakbo, ay hindi na namin ibinurol pa ang asawa ko.
53:18.3
Ang pamilya ni Edwin.
53:21.4
Ang nangyari sa kanya.
