🔴 SEND YOUR HORROR / SCARY STORIES: sindakstories2008@gmail.com 🔴 LISTEN TO HILAKBOT 24/7: https://youtube.com/live/hqnnSf0h06k 🔴 BINGE-LISTEN TO 2024 HILAKBOT HORROR STORIES: https://www.youtube.com/playlist?list=PLwBzcTT_DM_G09pQcbbkjt5E8xHyb3Bhv 🔴 JOIN CHANNEL MEMBERSHIP: https://www.youtube.com/channel/UCQfBQpmxUCOab0_zUNTi1Mg/join

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Oras na naman na!

Dormitoryo na tinutuluyan ko somewhere sa Aguola Union.

So far, once lamang po akong naka-experience ng medyo nakakatakot.

By the way, ako nga po pala ay isang estudyante sa isang state university sa nabanggit na bayan

at napagkasunduan namin ng mama ko na mag-rent na lamang ako ng dormitoryo malapit sa school.

Good thing!

Good thing nga po, nakakita naman kami ng dormitoryo.

Ang style po ng dormitoryong ito ay parang pa letter C ang kurba kung titignan mo sa Google Maps.

Ang dormitoryo ay meron pong 50 plus na kwarto at sa tansya ko,

ang lawak ng bawat kwarto ay nasa 7 or 8 square meters at may mga double decks sa bawat room.

Ang kitchen at ang comfort room ay common,

at bawat dulo ng pasilyo ay meron ding comfort room pati na rin sa gilid ng mga nirerentahan o inuupahang kwarto.

Ang mga sumusunod na kwento ay akin pong hahatiin para nang sa ganun ay hindi po makonfuse ang inyong mga tingapakinig.

Uumpisahan ko po sa aking personal experience.

Hindi ko po malaman kung ano ang saninig.

But it was 2022 nang mangyari.

Bandang bare months na po ito.

So nag move in ako sa isang dorm, August 22 iyon last year,

kasama ang dalawang kaibigan na kaklasiko rin na itago na lang natin sa pangalang Yel at Aya.

Si Aya at Yel ay magkasama sa room number 22 habang ako naman ay nasa 30.

Ang rooms po namin ay nasa bandang gitna na malapit sa mga CR.

Maganda talaga yung dormitoryong iyon si Red.

As in tahimik, maaliwalas naman talaga at meron kasing malalawak din na tanggapan para sa mga nag-i-inquire na boarders.

Sa pagkakaalam ko nga po, matagal na rin iyong nakatayo.

Though hindi ko po alam kung ano yung eksaktong taon, pero nakatitiyak ako na nire-repaint na lamang ito.

Kada taon, para nang sa ganon ay magmukhang bago.

Kasama ko rin sa room noon yung bestfriend ko, pero hindi rin po kasi siya nagtagal

dahil nag-decide na rin siya na mag-uwian na lamang sa kanilang bahay

dahil kung tutuusin ay thrice a week lang siya kung matulog doon.

Take note, wala din po akong alam sa kahit na anong historical background ng dormitoryong iyon

pati na rin yung mga kaibigan ko dahil unang beses pa lamang naming umapak sa laon yun.

Since wala naman din akong roommate, gawa nga ng nabanggit kong dahilan kanina,

nag-decide ako na lahat ng mga luggage ko ay ilagay sa upper deck ng double deck

at ibaba na lamang sa higaan ko yung bed na naroon sa taas to save more space.

Isang gabi

Maaga akong natulog.

Switch off ang lahat ng ilaw sa room.

Nagising ako dahil meron pong marahang yumugyog at mahina na pag-ingit na naramdaman at narinig ko mula sa upper deck.

Dahil sa naalimpungatan ako, ipinikit ko na lamang muli ang aking mga mata

at medyo nag-isip kung ito nga lamang ba't ito.

Ay lindol at hindi kung anumang klaseng katatakotan.

Hindi po kasi talaga ako madaling maniwala sa mga multo, Sir Red.

Kahit na anong creatures ng kadiliman.

Fan kasi ako ng siyensya at ang palagi kong sinasabi ay to see is to believe.

Pero ng gabing iyon, napaka-weirdo.

Doon ko lang unang naramdaman.

Napaka-weirdo na parang merong something different.

Something strange.

Something wrong.

Kinabukasan.

Doon ko po napagtanto na wala pong kahit na anumang balita na nagsasaad na nagkaroon ng pagyanig o paglindol ng gabing iyon.

Hindi po ako natakot noong una dahil tumagal pa nga ako ng dalawang buwan ng mag-isa sa kwartong iyon

at ganun pa rin ang bagay na naranasan ko.

Kunento ko nga po iyon kay Yel at biniro na lamang niya ako dahil kahit si Yel ay hindi rin po mapaniwalain sa ganung klaseng mga bagay.

Ito naman po ay karanasan ng boyfriend ng dati kong friend at kaklase.

Itago na lamang po natin siya sa pangalang D.

So bumisita po si D sa aming dormitory at nagpalipas ng oras sa room ni Yel at Aya habang hinihintay ang uwian namin sa hapon.

Mag-isa po roon si D at since puro estudyante at workers ang nakatira sa dorm ay halos wala pong makikitang tao pa ng oras na iyon kundi ang dalawang caretaker na sinanay at kuya lamang.

Sila po yung mga nandoon sa tangdapan.

At medyo malayo naman iyon sa room number 22.

So habang nakahiga nga raw po siya doon at nakapikit sa loob ng kwartong madilim at nakaswitch off ang ilaw.

Hindi daw po siya pwedeng magkamali na talagang nakarinig siya ng pag-iyak ng isang babae.

Kung pagbabasihan ang kanyang deskripsyon, hindi ito masasabing iyak ng bata.

Hagulgol o iyak ito ng tila isang adult na babae.

Lumabas po siya sa kwarto para tignan yung paligid ng kwarto ngunit sa kasamaang palad ay wala naman daw siyang nakita.

Dumaan pa nga daw po siya sa pasilyo dahil ang akala niya ay doon nang gagaling yung tunog.

Ngunit paglakad daw nito, wala na ang tunog na iyon.

Dahil hindi naman din po siya gaanong matatakutin ay ipinagsawalang bahala na lamang daw po niya iyon at ang ginawa niya ay umupo na lamang sa silya at pumikit ulit.

Wala pang ilang segundo.

Narinig na naman daw po niya yung pag-iyak pero sa pagkakataong ito si Red ay nanggagaling na ito sa loob ng kwarto kung saan siya naroon.

Hindi naman daw po siya nagpanik at sa halip ay hinawakan niya ang Bible na nasa lamesa na pagmamayari ni Yel.

Hindi niya po ito kwenento sa amin nung kami ay nakauwi na galing sa eskwelahan bagkusay sa girlfriend niya lamang ito sinabi.

At sabi pangaraw ni Dee sa kanyang girlfriend, bukod daw sa pag-iyak may nakita pa siyang anino na medyo lumalapit na sa kwarto ko.

Ang susunod ko naman pong kwento ay karanasan naman ni Aya.

Compared sa amin, si Aya po ay talagang malakas ang pakiramdam at sinabi na po niya sa amin o inamin na ito noon nung nakalipat sa room number 3 na malapit sa dulong CR at posohan.

Ang kwento niya sa amin.

Noong nasa room number 22.

Ito pa daw po sila.

May naaaninagan siya palagi na padaan-daan sa kanilang pinto at ito daw ay isang bata.

Hindi raw po ito yung bata na nakatira sa kabilang kwarto dahil kumpara doon ay may kaliitan lang ito.

Hindi naman din daw talaga siya natakot nung una katulad ni Dee.

Ang ginawa niya ay hindi na lamang daw ito pinansin.

Hanggang sa isang gabi.

Bukas ang kanilang ilaw at nakatulugan kasi ito ni Aya at ni Yel.

Si Yel ang nasa upper deck at si Aya ang sa baba.

Nagising daw sa gulat si Aya dahil yung hanger na nasa paanan daw niya na nakapatong sa drawer ay nahulog at tumama pa sa kanya.

Gayun na lamang ang pagtataka niya dahil paano ito mahuhulog at aabot pa sa kanyang thighs na may malakas na isa.

Ito ay nangangalit.

Ito ay nag-impact kung walang naghagis nito ng pasadya sa kanya.

Yun daw ang naging dahilan kung bakit siya nagising sa gulat.

Ang sabi nga raw po ni Yel ay kahit siya ay nagising sa sigaw ni Aya.

Ganoon na lamang ang takot ni Aya dahil napagtanto niya na hindi lamang pala silang dalawa ang nasa loob ng kwarto

at tila ba may nais.

Gumambala o mang istorbo sa kanilang pagpapahinga.

Hindi naman nalingid sa kaalaman ni na Aya na tunay na may mga hindi nakikitang nila lang na kasama talaga naming naninirahan sa dormitoryong iyon.

Kung tutuusin talaga si Red,

hindi ako agad naniniwala sa ganitong klaseng mga kwento

hanggat hindi ko nararanasan o kaya naman ay hindi ako mismo yung nakakita.

Not until lumipat ako sa room number 3 na minsang naging kwarto ni na Aya at Yel dahil sa room number 1 na po sila lumipat.

So ang style naman nun ay kahilera ko si na Aya at Yel ng kwarto.

Katabi nila ay si room number 2 at may pasilyo sa gitna namin na papunta sa CR na nasa bandang klaseng mga kwarto.

Ang study table ko naman ay nasa tapat ng bintana na kung saan ay katapat din ang bintana nung room number 2.

Hindi po ako nagbubukas ng bintana palagi dahil sensitive ang aking ilong sa mga amoy

kung kaya madalas ay yung glass window lang ang binubuksan ko.

At nananatiling nakasara yung screen ng bintana.

Itong screen po ay pangontra sa mga insekto para hindi rin sila makapasok sa room.

So dahil mag-isa at naaalala ko na naman ang mga kwento ni na Aya

ay minamabuti ko na lang talaga si Red na mag-switch on ng ilaw kapag ako ay natutulog.

Ganon din naman po ako sa room number 30 noon.

Tulad ng sabi ko,

Mahirap akong maniwala sa mga ganito.

Subalit meron talagang times na iniisip ko na baka merong dumaan sa labas

o kaya'y kusang magpapakita sa akin sa gawing bintana.

And the worst,

kakatok siya ng malakas sa pinto ko.

Kung kaya minamabuti ko na buksan lagi ang ilaw.

Ang kwento naman po ni Aya

ay hindi naman siya tinitigilan nung bata na lagi pang mag-switch on.

Iyon ang nakikita sa kabilang room noon.

Sinasabi niya na nakaririnig na lamang daw siya ng mga pagtakbo

doon sa pasilyo nila kahit na madaling araw

at napaka-imposible na merong maglalarong bata doon.

Paminsan ay hindi lang bata ang nakikita niya

kundi meron na rin daw figura ng babae

na kung saan ito nga yung maaaring sinasabi ni Dinoon.

Iyon nga lang ay hindi po ako sigurado.

Kung magkaiba o pareho lamang ba yung tinutukoy nilang dalawa.

Hanggang sa ilang buwan at nag-decide si Aya na umalis na mismo sa dormitoryo

sa kadahilan ng hindi na niya matake ang ginagawa ng iba naming dormmate sa CR

at pati na rin yung amoy ng mga sigarilyo at iba pa.

Kung kaya si Yel at ako ang nagdesisyon ng maging roommate doon sa room 1

ay nandito.

Until now ay roommate ko pa rin siya.

Ako ang nasa lower at siya naman yung nasa upper deck.

Ito namang pong susunod na kwento ay na-experience ng iba kong dormmate

na mas nauna pa sa amin ni Yel at Aya noon.

Ayon sa kanila.

Gabi daw noon

sabay kaming naglalaban ni Yel sa posohan.

Hindi naman din kasi nakakatakot yung ambience nung time na iyon dahil matao at bukas ang bawat ilaw sa kwarto.

Nagkakakwentuhan lamang kami ni Yel ng mga nakakatakot

nang bigla pong pumunta roon para mag-igib si Mami.

Si Mami po ay 2 years nang nakatira sa dorm at siya po yung may alagang bata.

Mabait si Mami at kuwela talaga as in makakajive ng kahit sino.

Madali mo siyang makasundo dahil lamang siyempre makwento at hindi lamang yun talagang maeengganyo kang makipagkwentuhan ng mahaba sa kanya.

Ganon daw siya mag-entertain ng mga bagong lipat.

So dahil nga po mausisa ako sa mga katatakotan na naririnig ko sa ibang mga nakatira.

Napakwento ako kay Mami.

Ayon naman sa kanya.

Meron po si Mami.

Ang room daw talagang namatay na bata na medyo mas bata sa kanyang alaga.

Ang room daw po noon ay isa sa mga blue rooms na kung saan ay likuran lamang ng dating kwarto na room number 30.

Ang style po kasi ng bawat room sa dorm ay may color coding.

Sa kasalukuyan kami po ay nasa white room ni Yel kung saan 8 rooms po ang kulay puti.

Kasunod na nito ay ang walong lavender rooms at walong brown rooms na kung saan ay dating room color ni Yel at Aya.

Sumunod na sa mga brown rooms ay ang pink na dating room color ko at sumunod sa pink ay mga blue rooms at ang huli naman ay mint green na rooms.

Ang sabi ni Mami,

Nahulog daw po yung batang iyon galing sa upper deck.

Nagluluto raw po ang kanyang nanay at nasa work naman yung tatay nito kung kaya't wala daw nagbabantay nung time na mangyari ang aksidente.

Ang tanging kasama lamang daw ng bata ay ang kanyang kuya na ilang taon din po ang agwat sa batang namatay.

Umakyat daw po ito at nawala ng balanse at nahulog pata likod.

Malakas daw po iyon kung kaya't naulinigan ng kanyang nanay habang nagluluto.

Sa totoo lang si Red habang ikinikwento iyon ni Mami,

Hindi ako natakot.

Bagkus ay naawa at naiyak pa nga ako dahil malapit po talaga ako sa mga bata.

Iniisip ko nga ang kinikwento ni Mami ay parang yung pamangkin ko na kaedad lang ng batang iyon.

Kaya ako ay malapit po talaga ako sa mga bata.

Kaya ako ay malapit po talaga ako sa mga bata.

At kahit ngayon nga pong nagtatype ako ng kwentong ito, hindi ko mapigilan na maluha.

Ganun na lamang ang pagkamangha namin ni Yel nang malaman ang bagay na iyon.

Hindi naman po kasi namin sinabi kay Mami ang karanasan ni Aya sa kanya kung kaya ay amazed kami that night.

Dumating nga rin po ako sa point na may iba pang borders ang nakikiusisa at nakikinig.

At dumating na rin po si Tatay na nakatira sa room number 5 na tulad namin ni Yel ay nakatira rin sa isa sa mga kwarto na kulay puti.

Ikwento pa nga po niya na hindi lang naman daw po iisa ang namatay sa dormitory na iyon.

Si Tatay ay more than 7 years nang nakatira doon at isa po siyang manager sa isang insurance center sa bayan.

Ang kwento po niya,

Noon daw,

Merong isang lalaki na nagsama ng kanyang kalaguyo sa room number 3 na dati ko pong kwarto.

Nagtagal daw po doon yung babae at ang lalaki hanggang sa nabuntis ito.

Ang sabi ni Tatay,

Parehong may unang asawa ang dalawang iyon.

Hanggang sa isang araw,

Nakunan niyong babae.

Ang sabi ni Tatay,

Doon daw sa pangatlong CR na nasa likod lamang ng white rooms, dinugo ang babae.

Naitakbo pa nga daw po ito sa ospital at nakikiusap na tawagan ng kanyang kinakasama at samahan siya doon dahil natatakot daw ito.

Hindi raw ito pinuntahan ng kanyang kinakasama hanggang sa namatay po ito at hindi na rin daw po siya pinuntahan kahit pa sa burol nito.

Nagtagal daw po doon yung babae at ang lalaki hanggang sa nabuntis ito.

Yung babae at maging yung kalaguyo na binabanggit ni Tatay,

Tama po, pareho po silang namatay.

Hindi ko na po masyado pang hinukay ang malalim na sanhi kung bakit ito nangyari.

Ito naman pong pinakauling kwento ko si Red.

Ay nangyari noong January 2020.

2023

Weekend po noon at nakitulog si Yel sa aming kaklase sa Tubaw, La Union.

So dahil doon, ako ang naiwang mag-isa sa kwarto.

Alam ko na kahit sa katabi o katapat na kwarto ay walang tao.

Meron po akong pinagdaraanan noong time na iyon dahil nasa NICU ang newborn baby ng ati ko.

Delikado po ang kanyang laganan.

Dahil pre-mature baby po ang pamangkin ko.

Dahil hindi ko mailabas sa ibang tao ang labis na lungkot na nararamdaman ko.

Naisipan ko na lang na itype lahat ng nararamdaman ko sa WPS app sa laptop.

At doon nga po ay humagulgol ako ng humagulgol.

Tumagal ng ilang minuto ang pag-iyak ko.

Hanggang sa napakalma ko ang sarili ko at napatahan.

Kahit na umiiyak ako noong time na iyon,

ay alam kong walang dumaan o pumasok sa mga kwarto that time.

Nakarinig din kasi ako ng mahinang hagulgol na parang nanggagaling naman doon sa kabilang room

kung kaya ay lumabas ako at tinignan kung may tao ba roon.

Pero wala.

Pumasok muli ako at nagpatugtog ng musika hanggang sa narinig ko na naman ang hagulgol

na parabang nasa loob na ng kwarto namin.

And si Red, mind you, parang katabi ko na.

Nanahimik po ako at kahit yung music ay pinatay ko para marinig ko pang lalo at nang matiyak kung saan nanggagaling.

Kung saang direksyon.

Kinilabutan talaga ako pero hindi rin nagtagal ay nawala na.

Kunento ko iyon kay Yel at Len sa aming GC.

At sabi ni Yel, ay baka raw may multong nagmamak sa akin dahil mahina ang loob ko that time at nilalapitan ako.

Isa pa, maaaring ang labis na kalungkutan na aking dinaramdam ay sadyang negatibo talaga para sa mga ganitong klaseng entities.

Kumbaga namamagnet sila ng ganitong klaseng mga enerhiya.

Kinabahan talaga ako.

Pero naaalala ko nga pala yung ina na namatay sa CR na nasa gawing likuran ng aming kwarto.

Sa isip ko ay sumagi na inaasar nga lamang ba niya ako o umiiyak lamang din siya dahil nararamdaman niya ang kalungkutan ko.

Yun nga lang, pagdating sa kanyang point of view, syempre hindi biro ang mawala ng isang anghel.

Maraming salamat si Red sa pag-aayos at pagnanarrate ng aking mga kwento.

Naaappreciate ko po lahat ng hardworks ninyo at sana ay mas marami pa pong tumangkilig sa inyo sa lahat ng mga story sa inyong mga channels at sa lahat ng inyong mga plano.

Mula rin sa Team Hilakbot, maraming salamat sa iyo.

Thank you for watching!

At ang notification bell for more Tagalog Horror Stories, Series, and News Segments.

Suportahan din ang ating mga brother channels, ang Sindak Short Stories for more one-shot Tagalog Horrors.

Gayun din ang Hilakbot Haunted History for weekly dose of strange facts and hunting histories.

Hanggang sa susunod na kwentuhan, maraming salamat mga Solid HTV Positive!

Mga Solid HTV Positive!

Mga Solid HTV Positive!

Mga Solid HTV Positive!

Ako po si Red.

At inaanyayahan ko po kayo na suportahan ng ating bunsong channel, ang Pulang Likido Animated Horror Stories.

Subscribe na!

Or else!

Ngayong taon, tuloy-tuloy ang ating kwentuhan at unlitakutan dito sa Hilakbot Pinoy Horror Stories Radio.

Your first 24x7 non-stop Tagalog Horror Stories sa YouTube!

Thank you for watching!