PART 1: https://youtu.be/_i2LLtAY38c ⚠️PARA SA INYONG MGA SUMBONG AT REKLAMO ⚠️ Maaari po kayong magtungo sa ACTION CENTER ng RAFFY TULFO IN ACTION sa TV5 Media Center, Reliance Cor. Sheridan St., Mandaluyong mula 9:00AM-3:00PM, tuwing Lunes hanggang Biyernes. Mangyari lamang po na magdala ng vaccination card at huwag nang magsama ng bata. Kung kayo naman ay senior citizen o may karamdaman, magpadala na lamang po kayo ng inyong representative sa aming tanggapan. Gaya po ng aming paalala, LIBRE at WALA PONG BAYAD ang serbisyong aming ibinibigay kaya 'wag na 'wag po kayong magpapaloko sa mga scammers na mangangako na pauunahin kayo sa pila at maniningil ng bayad. #RTIA #TULFO #IDOLRAFFY #SENATORRAFFY #WANTEDSARADYO #SUMBONGATAKSYON #RAFFYTULFO #RAFFY #TULFO #RAFFYTULFOINACTION #WSR #TULFOLIVE

Video Transcript / Subtitles:( AI generated. About AI subtitles » )

* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider becoming a patron to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com

Tatay, kayo ay nananawagan ng tulong para sa inyong lugawan.

Dahil nga po ako, nag-a-stroke po ako. Nag-a-stroke po ako. Hindi ako makalakad dalawang buwan.

Nagkaliwa ko po ang pata. Tapos nangyiling ang katawan ko po.

Mag-join force na po tatay ang RTIA and ACT-CIS party list po para po may ibigay po yung tulong po sa inyong pamilya.

Mr. Rapti Tulfo po, Congresswoman Jocelyn Tulfo, buong puso ba ako nagpapasalamat sa lahat?

Pagandang hapon po sa inyo Sir Romeo and Nanay Emeline.

So nandito po kami sa inyong lugar po para po iabot ang tulong po na handog sa inyo ni Congresswoman Jocelyn Tulfo

ng ACT-CIS party list at the same time po ni Senator Raffi Tulfo.

So tatay, bakit po lugawan yung naisip po ninyo na hilingin po?

Kasi po ang umpisa na po namin, extra din po kayo sa lugaw-lugaw noon.

Kaya lang di nagtagal. Kaya pinalit po namin yung kikiam at saka fishbowl po.

At saka may kahalo pa po ng mga pancit.

Tapos yung sa merienda naman po yung banana kew, yung turon.

Kung minsan nagbibiko rin.

Pa-survive pa yun dahil may anak nga po kami tatlo na nag-aaral.

Dalawang high school.

Isang grade 8, isang grade 7, isang grade 4.

May kinikita po ba ninyo tatay doon po sa inyo pong pang-araw-araw na inihahanda or iniluluto?

Sumasapat naman po ba ito para po sa pang-araw-araw ninyo?

Apo. Medyo okay naman po yung kita po noon nung magtinda po kami.

Eh kailangan po noon nung nagkasakit kami sabay-sabay.

Eh yun po ang naikita.

Hinto po kasi wala naman po kasi kami magkakuhaan ng iba kundi yun lang po.

Sa ano na po ba katagal na na-stroke po ang inyong asawa?

Nasa 3 years na po. Nung nagsimula na sa vehicle na po kami.

Nag-decide naman po kami bumalik dito sa Bulacan kasi nga po mahirap din doon sa probinsya.

Kasi wala naman po kami yung sariling bahay po doon eh.

Nangupahan lang din po kami.

Kaya nagsapalaran po kami umuwi doon eh kasi nga po lahat ng mga kamag-anak niya po ay nandoon.

Kaya akala po namin na itutulungan po kami nila.

Kaya lang po di naman sila tumutulong sa amin.

Kaya sabay ko balik na lang po tayo sa Bulacan.

Mas mainam po ako doon.

Kasi malapit ka ako sa Manila.

Ang importante ka ako doon kapag makaano tayo eh mga bata.

Pwede na ako makapag-extra sa Manila kapag nasa tamang edad na po sila.

Kapag makagraduate ng Keto 12.

Ano-ano po yung mga napagdaanan ninyo bago po kayo lumapit?

Sa programa po.

Sobrang hirap talaga po ma'am.

Ngayon nga po eh kung maniwala po kayo wala po kaming bigas.

Eh kanina sana po pupunta siya sa barangay para mangingi pong bigas.

Eh tumawag po kayo.

Hindi na lang po niya tinuloy.

Wala po talaga kami dito malalapitan.

Hirap talaga po kami ngayon sa buhay.

So ngayon po ba kayo po ay nakakain na?

Wala pa nga po.

Wala po kami panahalian.

Kasi wala po lahat.

Naubusan din po kami ng gas.

Kaya nahirapan talaga po ako.

Eh nung isang araw po nung Monday naglapit siya sa barangay.

Kumuha siya po.

Binigyan po siya ng tatlong kilo pong bigas.

Yun lang po at saka dalawang dilata.

Kaya na po salamat man po ako kay Kapitana at mabigay naman po kay Papa Ato.

Yung mga anak po ninyo ay nag-aaral.

So pumapasok po sila ng school na wala po silang kain.

Yun nga po kahapon po eh wala po.

Ngayon na po hindi nga nakapasok ng dalawa.

Wala po talaga eh.

Sabi ko sasakit ka po yung ulo nyo kapag makapasok eh wala naman kayong makain.

Kaya sabi ko hapsin mo lang muna kayo.

Yan.

Yung isa pumasok po yan po kanina wala talaga po.

Tubig lang baon niya po.

Kaano po kasakit sa inyo yan ma'am na makita po yung mga anak niyo.

Nagdurong yung puso namin ma'am kasi nga ngayon nag-aaral yung mga bata tapos walang baon, walang makain.

Sabi ko nga sa mga bata, tiis lang na.

Sabi ko darating din ka po yan ang tulong nila si Raffi at ni Ma'am Giseline.

Sabi ko pag butihan ka po natin yan para makaraos tayo, makapagtapos lang po kayo sa pag-aaral niyo.

Doon na lang po kayo mabawi.

Sobrang talagang ano, yung naramdaman kong maging nakikita sa sarili ko dahil

unang-unang di na po ako makapagtrabaho tapos hindi po ako nakakatulong na maayos talaga sa gabi.

Dahil sa sobra ko po yung pag-aalala, naaalala po, okay pa ako ng bata pa, magpagtrabaho pa.

Sabi ko nga sa mga bata, hindi po ako nakakatulong na maayos talaga sa gabi.

Ngayon po na, dumabot na po ako sa edad na 67, tapos yung mga bata nagsisipaglakihan.

Wala akong maibigay-bigay po talagang baon.

Awang-awa po ako sa anak kong tatlo.

Wala naman po kayong malapitan dito dahil yung mga kamag-anak namin nandun sa probinsya.

Ako sa akin man po nasa Aklan po, taga-Aklan, Talibo po.

Pero yung mga kamag-anak po ninyo na yun eh, hindi po kayo natulungan?

Hindi po. Minsan nag-chat-chat po ako sa kanila.

Eh, minsan lang siya nagbibigay, parang nagsasawa lang din.

Kaya sabi ko nga, kung ako lang kakong meron, sabi ko noon, sabi ko nagtatrabaho pa ako, tinutulungan ko kayo hanggang nakapag-aral kayo.

Tapos kayo na ngayon, sabi ko ayaw na ninyo magtulong.

Sabi ko, sige sabi ko, Diyos nalang bahala, hindi ko naman kayo pipilitin.

Ang masakla pa ngayon mam ay, dati sa iyo, naka-schedule na tayo.

Nagbibigay na po talaga ako sa PJS bago mag-pandemic.

Eh, dito kasi po yung tagileran ko nito, may bukol po kayo.

Kaya, dapat na-operahan ako eh. Hindi na ako nagpa-opera dahil na ayaw na kaming tanggapin ako sa PJS.

Di ba bawal maglabas noon? Kaya bilang ang tao, pag tinuloy ko, sabi ko, baka masabihin na COVID na tuloy ako doon, kaya huwag na lang.

Kaya may gamot silang binigay sa akin ng maintenance, parang po ang patunaw daw eh.

Ngayon po yun, dahil nga wala naman kami akong sapat na pambili.

So sa ngayon po, ano po yung pang-araw-araw na pinagkukuhaan po ninyo?

Dahil natawagan ni Ma'am Shari, yung taga-barangay, parang na-alerto na sila na mabigyan kami ng tulong kahit papaano, pansaing man lang, kahit dilata man lang.

Ayon dati talaga po, nung hindi pa kami natawagan nila Ma'am Shari doon, taga-barangay, hindi talaga po yan.

Kaya ngayon po, eh, nagingihingi po ako sa mga ano din.

Nagbibigay sila ng P300,000-P500,000 din yung GCAS po nila.

Yung kapatid ko po doon sa Cavite.

Kaya pasensyahan nyo Ika, sabi nyo nga yung Day, dahil nga tama lang din Ika yung budget namin sa amin.

Kaya pasalamatan din Ika kung anong Ika makakaya namin.

Sige sabi ko ate, sabi ko magkano lang yung nandyan.

Tatanggap din po namin kahit may pambili kami ng bigas or o lang, pambaon ng mga bata.

Ayon, yun ang kapatid ko lang nag-iisa doon sa Cavite, nagkasuporta kahit papaano.

So, ready na po ba kayong makita ito pong pangkabuhaya na handog po sa inyo ni Sen. Rafi Tulfo at ni Congresswoman Jocelyn Tulfo?

Opo, Ma.

Ang dangan na po, Ma.

Sige po, tara na po.

Dito po ninyo balak na itayo po itong negosyo po na ibibigay sa inyo ni Sen. Rafi Tulfo at ni Congresswoman?

Opo, Ma'am.

Opo.

So, ito po, itong stall na ito nakaredy na po pala, ano?

Opo.

So, kailangan na lang talaga ng kaldero, tapos ng burner.

Tangke po.

So, ang balak nyo po dito, Ma'am, isa umaga, lugawan. Pag sa hapo naman, eh, magtitinda rin kayo ng pangmeryenda katulad ng turon, banana que,

Peace bowl, kikiam, pancit.

Pwedeng sabay-sabay na?

Opo, pwedeng sabay-sabay.

Sige po, ito pong kariton na ito, pupunoan na po natin yan ng mga paninda po ninyo. Ano po?

Ano po, Ma'am?

Pagkatapa lang lahat ng pakipapakaroughto.

Opo, toong pabalik.

Opo, pakipapakar exterior, pumuli.

Wala tapos ito.

Gumawa yon na po.

So, nilaChet, ano pa niya yon si approached?

Kap Altado de tunay.

Alam ko nauton m'

Run!

Opo!

Unang bagay.

Pupulong!

Huwag kwento pardon nal becomes stroyo ng pananilipat.

Swihoso, hilis,

lum Mustafa.

podcasts,

Uwe farmers

њ crypto

Ma'am and Tatay Romeo, so bali ang ginawa po namin is ang request yung islugawan lang.

So dinagdagan po namin ito ng mga pambenta po ninyo na merienda katulad po ng kikiam, fishball, squidball at saka french fries po

para naman po makadagdag din po sa kikitain po ninyo sa araw-araw.

So ano po? Sige po, iset up na po natin itong pinamili namin para po kayo ay makapagtinda na ngayon. Tara po!

Music

Maraming salamat po, Sen. Rapitol po.

At Ma'am Congresswoman Jocelyn Tull po.

Maraming salamat po sa binigay nyo sa amin na pangkabuhayan para po may tinda na po kami pang kuhaan pang araw-araw po sa mga anak namin.

Maraming maraming salamat po, idol.

Malaking utang nalo po namin ito sa iyo, Sen. Congresswoman Jocelyn Tull po.

At nagkaroon po ng katuparan ang iniingi namin sa inyong tulong.

Nandito na po sa harapan namin. Kitang-kita na po na.

Talagang tuwanto po ako dahil.

Sa katayuan po namin dito, kapos na kapos po talaga.

Hindi namin alam kung saan po kami kukuha ng aming panggastos araw-araw.

Dahil po ang talagang problema namin, yung anak namin na tatlong nag-aaral.

Paaunla rin po namin ito. Salamat po muli.

Maraming mahirap ang binigyan ng kapuhayan.

Mga taong nabinuhay ang pag-asa na naglaho.

Ng mga taong sumuko na sa buhay, ipinaho niya.

Idol, napakasarap mo magmahal.

Sana araw-araw ay gabay ang kanang may kapal.

Dahil sa mga paglalakas,

kapag tulong mo na walang kapalit, nakita yun lahat.