* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in
the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider
becoming a patron
to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com
00:00.0
MGA KUWENTO NI ZERO
00:30.0
Makalipas ang ilang sandali ay isa-isa nang nagsipagdatingan ng mga magsasamba.
00:37.6
Maghiliw nang nakikipagkwentuhan sa mga kababaryo namin ang aking ina.
00:42.5
Partikular na sa anak ni Aling Sale na si Ate Banji.
00:46.9
Kinukumusta niya ang dalaga na kakauwi lamang galing Maynila.
00:55.2
Walang kagatol-gatol na tanong ng aking ina na siyang ikinagulat ko.
01:00.7
Kaya't napatingin ako sa kanya at sa kanyang mga kausap.
01:06.2
Malapit lang kasi ako sa kinaroroonan ng aking ina.
01:10.5
Kaya naririnig ko ang pinag-uusapan nila.
01:14.2
Samantalang ang kaibigan ko naman ay abalan na sa pag-istima ng ibang mga dumating na kababaryo para magsambanon.
01:22.4
Nakita kong hilaw na ngumiti si Ate Banji at hindi malaman kung saan titingin.
01:28.3
Dahil sa napatingin na rin ang iba pang mga tapos,
01:30.0
sa loob ng kapilya.
01:33.6
Pabulong naman nagtanong ang ina ni Ate Banji kung paanong nalaman ni Mama ang tungkol sa pagbubuntis ng anak nito.
01:40.9
Ngayon wala namang nakakaalam kundi ang pamilya lamang nito nun.
01:45.7
Isa pa, magtatatlong buwan ng buntis pa lamang si Ate Banji.
01:51.7
Hindi pa halata ang tiyan nito dahil sa may kapayatan nito.
01:57.2
Sumagi sa isipan ko noon ang unang naging reaksyon.
02:00.0
Ang reaksyon ni Mama nang makita niya ang kaibigan ko sa bahay.
02:05.7
O nga naman diba, paano nalaman ni Mama na buntis ang isang tao kahit unang kita niya palang dito?
02:16.6
Saglit na hindi nakapagsalita ang aking ina na parabang nag-iisip ito ng isasagot noon.
02:27.8
Napansin ko lang kasing malakas ang pintig ng pulso.
02:30.0
Sa laig ni Banji.
02:31.7
Kaya alam kong nagdadalang tao siya.
02:37.6
Napapatangu na lamang ang ina ni Ate Banji at hilaw ng umiti sa aking ina.
02:42.7
Na parabang nahihiya at naiilang ito.
02:46.6
Dahil siguro sa nalaman ng aking ina ang tungkol sa lihim ng anak niya.
02:52.3
Kaya ganon ang ipinakitang reaksyon ng matanda.
02:56.3
Natigi lamang sila sa pag-uusap ng lapitan sila ni Aling Norma.
03:00.0
Natumigil na sa pag-uusap dahil malapit nang mag-umpis ang simba.
03:05.7
Nang matapos ng simba ay inaya na ako kaagad ni Mama na umuwi noon.
03:13.3
Pwede po bang mauna ka na pong umuwi sa bahay?
03:16.4
May pupuntan lang kami ni Madel sandali.
03:21.5
Nang tumango ang aking ina ay agad na kaming naglakad ni Madel papunta sa karatig lugar.
03:26.9
Kung saan naroon-roon ang kanyang kasintahan.
03:30.0
Mabuti na lamang at nang makarating kami sa karatig baryo ay nadatnan namin ang kasintahan niya.
03:37.7
Nang mag-uusap na sila ay lumayo na muna ako ng bahagya para magkasarilinan silang dalawa
03:44.1
at mapag-usapan ang problemang kinakarap.
03:49.8
Para hindi ako maburyo, tumambay muna ako sa tindahan at bumili ng may inom
03:55.0
habang hinihintay ang dalawang matapos sa pag-uusap.
04:00.0
Taga saan ka, iha?
04:03.7
Tanong sa akin ng matandang nagabot sa akin ang binili kong may inom.
04:08.4
Taga dyan lang po sa katabing baryo, manang.
04:13.8
Mag-iingat ka, iha.
04:16.1
Dahil may nanggagambalang aswang na dito sa lugar natin, ha?
04:20.4
Siguro naman ay nakarating na sa inyo ang balitang may namatay na dito sa amin.
04:25.2
At ang pinaghihinalaang pumatay.
04:30.0
Uy ka sa akin ng matanda.
04:35.4
Takang tanong ko.
04:37.8
Oo, may namatay na buntis dito sa baryo namin.
04:42.2
At ang hinalangan ng lahat ay aswang ang bumiktima sa buntis.
04:46.2
Sagot ng matanda.
04:49.2
Sinabi pa nitong kaya aswang ang hinala ng lahat na pumatay sa buntis,
04:54.2
yun ay dahil sa wakwak na ang tiyan ng buntis ng madatna nito sa bahay.
05:00.0
Nagkatawan kasing nag-iisa lamang ang buntis ng gabing mangyari ang kaganapan.
05:05.3
Dahil sa may importanteng nilakad ang asawa niya.
05:10.2
Ang mas ikinagimbal pa ng lahat,
05:13.8
ay wala na ang sanggol sa sinapupunan ng bangkay.
05:17.9
Tanging iilang piraso na lamang na laman loob ang natirang pinagugutay-gutay nun.
05:25.1
Halos hindi ako makapaniwala matapos ipahayag ng matanda.
05:28.5
Ang tungkol sa biniktima ng aswang.
05:32.7
Nang mga sandaling yun, ay bigla akong natakot para sa kaibigan ko.
05:38.7
Iha, ayos ka lang ba?
05:42.1
Tanong ng matanda.
05:44.3
Tumingin ako sa matanda at wala sa isip-isip na tumangunon.
05:49.1
Sinabi naman itong namumutla o manoko kaya niya naitanong kung ayos lamang ba ako.
05:54.7
Para wala ng maraming tanong pa ay nagpaalam na ako sa matanda.
05:58.5
At nagmadali nang bumalik sa kaibigan ko.
06:03.5
Pagkalapit ko sa kanila, inaya ako na si Madel.
06:07.2
Tila nabigla naman ang kaibigan ko at nagtataka kung bakit ako nagmamadali nun.
06:14.3
Basta umuwi na tayo.
06:16.8
Kung gusto mong makipag-usap din sa kasintahan mo,
06:20.4
sabihin mo sa kanyang puntahan kanya sa bahay para makapag-usap kayo ng masinsinan.
06:26.7
Sa paglipas nga ng ilang minuto,
06:28.5
ay naglakad na kami ng kaibigan ko pa uwi sa bahay.
06:32.7
Habang naglalakad ay kinukulit niya ako kung bakit biglaan ang pag-aaya kong umuwi nun.
06:39.3
Huminga muna ako ng malalim.
06:42.0
Pagkatapos ay sinabi ko sa kanya ang tungkol sa naikwento sa akin ng matanda sa tindahan.
06:51.5
Natatakot lang kasi ako sa kapakanan mo.
06:54.7
Naisip ko kasing baka mamaya naruroon pa rin sa baring yun yung asal.
06:58.5
Maswang na sinasabi ng matandang nagtitinda na yun eh.
07:02.6
Baka nagmamasid-masid lang
07:03.8
yung naganap ng mga susunod na bibiktimahin.
07:08.8
Uwi ka ako sa kaibigan ko nun.
07:11.8
Sos, ikaw talaga.
07:14.3
Ano bang ikinatatakot mo dyan?
07:16.7
Baka nakakalimutan mong napakatirik pa ng araw ngayon oh.
07:20.4
Kaya anong ikinatatakot mo?
07:24.8
Dagdag niya pang saad.
07:27.0
Tumanda na lamang raw siya.
07:28.5
Pero niminsan ay wala siyang nababalitang may aswang na lumalabas sa katirikan ng araw.
07:35.2
Natatawa pa siya nang banggitin niya yun, Sir Seth.
07:38.4
At alatang hindi naniniwala sa mga sinasabi ko.
07:44.9
Sa maniwala ka man o hindi,
07:46.8
mas mabuti na yung naninigurado tayo sa kaligtasan mo at ng anak mo.
07:54.0
Ninusuan lamang ako ng kaibigan ko bago ikinawit ang kamay sa braso.
07:58.5
At nagpatuloy na sa paglalakad.
08:02.1
Nang papalabas na kami ng baryo ay nagulat na lamang ako ng...
08:06.7
Biglang napatili ang kaibigan ko.
08:10.3
Noong tinignan ko siya ay nakita kong nasagi pala siya ng isang babaeng may katandaan na.
08:16.7
Nakasalampak sa lupa ang ali.
08:20.1
Kagad namang humingi ang kaibigan ko ng pasensya dahil sa hindi niya raw napansin ng matanda.
08:26.6
Pasensya na po talaga kayo.
08:28.5
Hindi ko sinasadyang masagi kayo eh.
08:31.8
Paulit-ulit na paghingi ng paumanhin ni Madel sa matandang iyon.
08:36.3
Sabay inilahad ang kamay para tulungan itong makatayo.
08:41.2
Sandaling tinitigan ng ali ang kaibigan ko.
08:44.7
Bago nito inabot ang kamay at marahan ng tumayo.
08:50.1
Muli ay humingi ng tawad ang kaibigan ko.
08:54.0
Ngumiti ang ali at nagwikang,
08:56.2
Ayos lamang umano yon.
08:59.1
Wala namang may gustosa nangyari.
09:02.4
Tinanong niya pa si Madel kung nasaktan din ba ito.
09:07.8
Ang ikinagulat at ipinanglaki ng mga mata ko.
09:12.4
Biglang hinawakan ng ali ang tiyan ng kaibigan ko nun.
09:18.1
Nag-aalangang tumango ang kaibigan ko at mabilis na umiwas nun.
09:23.6
Ang bango-bango mo naman, iha.
09:26.8
Anong pabango mo?
09:29.1
Tanong ng ali habang nakangisi.
09:31.8
At hindi inaalis ang tingin sa tiyan ng kaibigan ko na iyon.
09:38.6
Pero nang mga sandaling iyon ay kinikilabutan ako sa mga titig na ipinukol ng ali sa kaibigan ko.
09:45.7
Hindi ko alam kung bakit iyon ang nararamdaman ko.
09:50.4
Nung akmang hahawakan sana ulit ng ali ang tiyan ng kaibigan ko,
09:55.5
ay mabilis ko nang hinatak si Madel.
09:57.6
At inilayo ng bahagya dito.
10:02.7
Pasensya na po manang pero aalis na po kami, ha.
10:05.8
May pupuntahan pa kasi kami.
10:08.2
Huwi ka ako sa matanda.
10:10.5
Hindi ko na hinintay pang sumagot ito.
10:13.6
Dahil sa sinabihan ko na ang kaibigan kong magmadali na kaming umalis nun.
10:18.6
Dahil may pupuntahan pa kami.
10:22.8
Takang-taka naman ang kaibigan ko matapos ko siyang hilahin palayo sa matanda.
10:27.6
Nang makalayo na kami ay hindi na nito napigilan pa ang sariling magtanong
10:32.1
kung bakit ko raw sinabi doon sa ali na may pupuntahan kami gayong wala naman.
10:39.3
Hindi ka ba nagtataka doon sa matanda?
10:42.6
Tanong ko sa kanya.
10:47.7
Ulit niyang sambit nun.
10:51.0
Sinabi ko sa kanyang kaduda-duda kasi ang ikinikilos nung matanda.
10:55.7
Lalong-lalo na sa pamamaraan.
10:57.6
Ang pag-tipig nito sa kanyang tiyan.
11:01.3
Idagdag pang may kakaiba kong takot na nararamdaman doon sa ali.
11:06.6
Yun bang kahit na presentable yung tingnan ng babae pero
11:10.9
natatakot kang lumapit dito o kaya ay kausapin man lamang.
11:19.5
Lahat na lang pinag-iisipan mo ng hindi maganda.
11:23.2
Lahat na lang pinagdududahan mo.
11:25.6
Wika nito at nagpatayunan ng lahat.
11:27.6
Dumaan ang maghapong yun at hindi na maalis-alis sa isipan ko ang tungkol sa sinasabi ng matanda.
11:38.9
Napansin ko rin hindi na naman lumabas ng kwarto sa buong maghapon ng aking ina.
11:44.7
Hindi ko alam kung bakit.
11:47.1
Niyang kumain ang tanghalian ay hindi ito sumabay sa pagkain.
11:53.0
LV, ayos lang ba yung mama mo?
11:56.5
Hindi pa kasi siya lumalabas.
11:57.6
Hindi pa kasi siya lumalabas ng silid niya mula kanina eh.
12:00.2
Hindi rin siya nagtanghalian.
12:03.3
Tanong ng kaibigan ko habang inaayos namin ang pagkain sa hapunan.
12:08.6
Ang sabi ko'y hindi ko alam.
12:11.0
Gawa nang nauna siyang umuwi sa amin.
12:13.7
Kaya baka kumain na ito ng pananghalian bago nagkulong sa kwarto.
12:19.2
Inutusan niya akong punta ng aking ina sa kwarto nito para tingnan kung ayos lamang ba.
12:25.1
Kanina ro kasi habang nagsisimba kami.
12:27.6
Ay napansin niyang paika-ikang naglalakad si nanay.
12:31.2
Kaya't nag-aalala siya dito.
12:34.6
Baka umanong may iniindang sakit si nanay nun.
12:38.4
Ayaw niya lang sabihin sa amin.
12:42.5
Bigla kong naalala ang sugat sa binti ng aking ina.
12:47.4
Siguradong sigurado kasi akong totoo ang nakita ko kagabi.
12:52.0
Hindi ako maaaring mamalikmata nun.
12:56.7
Hindi ako maaaring mamalikmata nun.
12:56.9
Pero bakit noong tingnan ko kanina yung binti ni mama, walang sugat sa binti yun eh.
13:04.3
Mababaliw na yata ako sa mga kakaibang nangyari ngayong araw ah.
13:11.5
Muli ay inulit ng kaibigan ko sa akin na puntahan ko si mama.
13:16.3
Tingnan ko ito dahil baka kung ano umano ang nangyari dito.
13:21.0
Hayaan mo lang si mama.
13:23.1
Lalabas din yun maya maya.
13:27.6
Yun na yung isasagot mo?
13:29.8
Hindi ka nag-aalala sa mama mo?
13:32.8
Asik niyang tanong na ikinagulat ko naman.
13:36.6
Sinabi ko na lamang sa kanya na huwag na siya mag-alala kay mama.
13:42.5
Magsasabi naman ito kung masama ang pakiramdam niya.
13:46.3
Baka gusto niya lang talaga makapagpahinga at gusto niya mag-isa muna nun.
13:52.6
Sinabi ko ito nang sa ganon ay hindi na mag-alala pa sa aking ina itong kayo.
13:56.9
Hindi naman tumugon ng kaibigan ko.
13:59.1
Hindi naman tumugon ng kaibigan ko.
14:02.0
Sa halip ay ipinagpatuloy na lamang nito ang ginagawang pagluluto.
14:07.7
Ayon pa sa kanya,
14:09.9
sa makalawa ay susunduin naman siya ng kasintahan niya.
14:14.4
Pupunta o muna sila sa bahay nila para humingi ng tawad sa mga magulang niya.
14:20.4
Ihingi na rin naman o ng permiso itong nobyo niya sa mga magulang niya para
14:24.1
magsama sila at planuhin na ang pagpapasakit.
14:30.0
Maraming salamat sa pagpapatuloy niyo dito sa akin na
14:32.6
tatanawin kong malaking utang na loob yung kabutihan ginawa mo at ng mama mo.
14:40.7
Ano ka ba? Wala yun.
14:43.0
Para saan pa yung pagkakaibigan natin kung hindi natin matutulungan yung isa't isa sa oras ng pangangailangan, di ba?
14:49.2
Nakangiting tugon ko sa kanya.
14:53.1
Nung sumapit ng hapunan,
14:55.7
lumabas na ng kwarto.
14:58.9
Sakto namang kakatapos ko lang maglagay ng plato sa mesa.
15:03.5
Pumuesto na ito sa pagkainan.
15:07.2
Habang kumakain kami ay nakita kong parang walang ganang kumakain si mama.
15:13.1
Matamlay pa rin ang kinikilos niya.
15:16.5
Tumingin sa akin ang kaibigan ko at parabang ipinapahihwating niyang kausapin ko ang aking ina
15:22.3
at tanungin dito kung ayos lamang ba ito.
15:26.8
Nang makita kong hindi niya masyadong nagagalaw ang pagkain na kahain sa plato niya,
15:33.3
nag-aalala lang tinanong ko na siya kung masama ba ang pakiramdam niya.
15:38.6
Sumagot naman ito at nagsabing ayos lamang umano siya.
15:42.6
Mamaya na lamang daw siya kakain dahil wala siyang ganang kumain at hindi pa siya nagugutom nun.
15:49.7
Kaya lang naman daw siya umupo sa pagkainan para
15:51.9
kumpleto kaming tatlo sa pagdarasal.
15:56.8
Nga pala, maaga akong magpapahinga ngayon ha.
16:01.2
Pagkatapos niyong kumain ay isarado niyo maigi yung mga bintana at pintuan.
16:06.0
Marami ng mga halang ang kaliluwa ngayon.
16:08.9
Kaya dapat magdobli ingat.
16:11.8
Aanya pa ng aking ina.
16:14.2
Tapos ay naglakad na ito papunta sa kwarto.
16:18.5
Nang sundan ko ng tingin ang aking ina,
16:22.2
doon ko palang napansing tila pa mas lalong lumaki
16:58.9
Nang tuluyan na siyang makalabas ng kusina
17:01.4
ay naiwan na lamang kaming dalawa ni Madel
17:03.6
sa pagkainan ng nagkakatinginan at nagtataka.
17:10.6
Kumain na lang tayo para makapagpahingan na rin.
17:13.8
Ayas sakin ang kaibigan ko.
17:17.3
Ipinagpatuloy na nga namin ang pagkain.
17:23.2
isinara na naming maigi ang bintana.
17:25.1
Ultimong ang pintuan ng bahay.
17:29.8
Sinaran naming maigi.
17:32.7
Makaraan ng ilang minutong pagkikwentuhan naming dalawa ng kaibigan ko
17:36.4
ay nag-swish yun itong buksan namin ang bintana ng kwarto.
17:41.8
Kahit bagya lamang umano.
17:45.2
Tinanong ko siya kung bakit kailangan naming buksan ang bintana gayong
17:51.9
Sinabi niya namang naiinitan na ro siya
17:54.3
dahil sa napakalimutan na siya.
17:55.1
Nakaalinsangan ng buong paligid.
17:59.9
kanina pa siya pinagpapawisan.
18:04.3
pero sandali lang natin buksan ha.
18:07.3
Baka kasi malaman ni mama na binuksan natin yung bintana.
18:12.5
Alam mo naman yun.
18:14.0
Daig pa yung tigre kumagalit.
18:20.2
Ingat na ingat kong binuksan ang bintana
18:23.1
hindi yun makalika ng ingay.
18:25.1
Nung maiawang ko na nang bahagya ang bintana,
18:31.7
tumangon naman ang kaibigan ko.
18:34.4
Lumapit ito sa bintana para makapagpahanginon.
18:40.3
Maya-maya kapag medyo hindi ka na naiinitan,
18:43.7
isara na natin ha
18:44.6
bago pa man malaman ni mama na sinuway natin yung bilin niya.
18:49.7
Wika ko sa kanya.
18:52.5
Tumangon ang kaibigan ko at humugot ng malalim na bintana.
18:55.1
Mga ilang minuto pa lang ang nakalipas.
19:00.9
Habang naguusap kami ni Madel,
19:03.8
ay nakalanghap na naman ako ng kakaibang amoy.
19:08.0
Yun bang parang amoy dumi ng baboy.
19:13.1
Nakakasulasok sa ilong yon.
19:15.9
Naalala ko na naman ang amoy sa loob ng kwarto ni mama.
19:20.5
Ipinilig ko na lamang ang ulo at biniro ang kaibigan kong
19:23.6
natapon na naman ang amoy.
19:25.0
Ipinilig ko na naman ang pabangon niyang matagal nang expired.
19:28.6
Umalingasaw tuloy sa buong paligid ang amoy nito.
19:32.7
Natawa namang hinampas ako ng mahina ni Madel sa balikat
19:35.7
at sinabihang puro kalokohan na naman ang nasa isipan ko.
19:41.8
Nagtatawanan na lamang kami at iniba na lamang namin ang usapan noon.
19:47.0
Pero makaraan lamang ang ilang sandali.
19:51.2
Pinatigil niya ako sa pagsasalita.
19:55.0
Ay napatingin sa labas ng bintana.
19:59.5
Nagtatakang tinungko naman siya kung bakit niya ako pinatahimik noon.
20:04.7
Kako, kung kailan ako ginaganahang magkwento,
20:10.0
sa kanya naman ako pinatigil.
20:13.6
Tumahimik ka na muna.
20:16.0
Saway niyang muli sa akin at tumingin sa labas ng bintana.
20:23.3
Ano ba yung tinitingnan mo dyan?
20:25.9
Tanong ko ulit sa kanya.
20:28.8
Dahil sa hindi ko siya maintindihan kung bakit bigla niya na lamang akong pinatahimik.
20:34.9
Tapos ay parang may sinisipat siya sa labas ng bintana.
20:39.8
Nang sipatin ko naman ang tinitingnan ng kaibigan ko,
20:43.6
ay wala naman akong makita noon.
20:46.7
Gawa ng napakadilim ng buong paligid.
20:50.6
Ni konting liwanag nga ay wala akong makita.
20:55.0
Sa mahinang boses ay sinabi niya sa akin may naririnig daw siya.
21:00.5
At kung hindi siya nagkakamali,
21:03.5
ay parang may kung sino ang sumisitsit sa labas ng bintana.
21:08.5
At para bang may tumatawag sa pangalan niya.
21:13.8
Sinabi ko naman sa kanya na huwag siyang magbiru ng ganon.
21:19.5
inkanto na pala yung tumatawag sa kanya.
21:21.4
At hindi siya nagbibiro.
21:39.8
Nakita ko pa sa kanyang mukhang seryoso ito sa mga sinasabi.
21:45.8
Sinabi ko na lamang na pinaglolo ko niya yata ako at niyaya ko na siyang humiga noon.
21:51.4
Mas mabuti pang matulog na kami.
21:55.7
Hahawakan ko na sana ang seradora ng bintana para sana'y isara yun.
22:01.8
Nang sa walang ano-ano ay bigla na lamang yung sumara ng malakas.
22:07.0
Na para bang may malakas na hangin ang pwersahang humampas dito.
22:12.7
Kasunod ng pagsara ng bintana,
22:15.5
ay may narinig kaming malakas na hunin ang ibon.
22:18.3
Nakakapanindig balahibo ang tunog na iyon.
22:24.7
May malakas na pagpagaspas ng pakpak rin kaming narinig.
22:29.6
At dahil sa takot na nararamdaman,
22:32.6
ay halos lundagin na naming dalawa ni Mabel ang higaan noon.
22:38.0
Makalayo lamang kami kaagad sa bintana.
22:42.6
Nang makarating na kami sa higaan,
22:45.3
ay nagtutulakan pa kaming dalawang magkaibigan
22:48.3
kung sino ang babalik sa bintana para isaray yung maigi.
22:55.8
Kita mo nang buntis ako eh.
22:57.8
Ako pa yung papalapitin mo sa bintana.
23:00.6
Paano kung nandyan pa yung aswang na yun, edi...
23:05.1
Reklamo ng kaibigan ko.
23:09.4
Hindi aswang yun, ibon lang yun.
23:12.3
Kaya huwag kang mag-isip ng kung ano-ano dyan.
23:15.2
Tsaka wala man akong naririnig na may sumisitsit eh.
23:20.8
Totoo ngang aswang yung naririnig natin.
23:24.1
Hindi ako pwedeng magkamali.
23:26.5
Aswang talaga yun.
23:28.8
Ikaw na yung pumunta sa bintana para tumingin.
23:32.2
Huwi ka niya sabay turo sa kanyang tiyan
23:34.2
at inulit niya pa talagang mag-uwi kang buntis sumano siya noon.
23:40.5
Sandali akong natigilan at sa isip-isip ko.
23:46.3
buntis ang kaibigan ko.
23:48.3
Bakit ko nga ba nakalimutan yun?
23:52.6
Napakamot na lamang ako sa ulo at marahang naglakad papalapit sa bintana.
23:57.7
Nang makalapit na ako ay agad ko nang isinarang maigi ang bintana
24:01.3
pagkatapos ay patakbo nang bumalik sa higaan.
24:07.7
Sinabihan ko siyang huwag mag-alala dahil sinarado ko namang maigi ang bintana.
24:12.9
Kaya hindi na makakapasok pa
24:14.6
ang kung sino mang nilalang na nasa labas.
24:18.3
Kung totoong aswang man
24:20.6
ang nagmamay-ari ng huning naririnig namin na iyon.
24:26.3
Sinabi kong matulog na siya,
24:29.1
huwag nang isipin pa ang naririnig namin sa may labas.
24:34.7
Tumangu ito at umayos na sa pagkakahiga.
24:38.3
Ako naman ay pinili kong hindi na muna matulog.
24:42.3
Paapakiramdaman ko na lamang muna ang buong paligid
24:44.9
dahil baka mamaya ay
24:47.2
naririnig na siya.
24:48.3
Yan lang pala ang nilalang na sinasabi ng kaibigan ko na iyon.
24:54.0
Lumipas pa ang mga oras ay hindi ko na namalayang nakatulog na pala ako.
24:59.5
Sa pagpatak ng hating gabi ay nagising ako
25:01.8
dahil sa nakaramdam ako ng pagkaihinon.
25:06.7
Dagli-dagli na akong tumayo at patakbo nang lumabas ng kwarto
25:10.0
at agad na tinungo ang banyo.
25:14.4
Matapos kong magbanyo ay agad na akong naglakad pabalik sa kwarto ko.
25:18.9
Pero bago pa man ako makabalik
25:21.1
ay narinig kong bumukas ang pintuan ng kwarto ni mama.
25:26.9
Kaya naman agad akong nagkubli sa tabi ng kabinet
25:30.0
para hindi ako makita ng aking ina.
25:35.5
Nang makapagkubli na ako ay bahagya akong sinilip ang aking ina.
25:41.1
Sa pagsilip ko nga ay nakita ko ang aking inang
25:43.9
na nililisik ang mga matang nakarap sa pintuan ng kwarto ko.
25:48.3
Gaya noong nagdaang gabing
25:51.9
nadaknan ko ang aking ina sa loob ng kwarto ko ay
25:55.8
ganun na ganun rin ang kanyang itsura.
26:00.1
Gulong-gulo ang buhok at tila ba wala sa sariling paro at parito sa paglalakad.
26:06.3
Tapos ay hihinto sa tapat ng pintuan.
26:09.9
Idinidikit ang mukha at parang hayop na may pagkaing
26:12.9
inaamoy-amoy sa loob ng kwarto noon.
26:18.3
Anong ginagawa ng nanay ko sa harap ng pintuan ng silid ko?
26:22.9
Bakit parang kakaiba yung kilos niya?
26:26.0
Tanong ko sa isipan ko
26:27.3
habang pinagmamasda ng kakilakilabot na ginagawa niya.
26:34.0
Nakita kong akmang hahawakan na nito ang seradora ng pintuan.
26:39.0
Pero sa hindi malamang dahilan
26:40.8
ay tila ba may pumipigil rito na kung ano o sino.
26:46.4
Dahil sa hindi nito matuloy na nito,
26:48.3
matuloy-tuloy ang paghawak ng seradora na yon.
26:53.2
Makaraan ng ilang sandali ay nakita kong nagmamadali
26:56.1
nang lumabas ng bahay si nanay.
26:59.9
Napatanong ako kung saan ito pupunta.
27:03.5
Binala kong sundan ang aking ina.
27:07.0
Dahil sa baka mamaya ay uuwi na naman itong duguan.
27:11.2
Tsaka gusto ko rin malaman kung ano ba talaga
27:13.5
ang itinatagong lihim ng aking ina noon.
27:18.3
Pagkabukas ng pintuan ay nagmamadali na akong sumunod sa kanya.
27:24.3
Gusto kong malaman kung ano ba talaga ang sikreto.
27:28.8
Sana nga lang talaga ay mali lamang ang tumatakbo sa isipan ko noon.
27:35.3
Napahugot ako ng malalim na hininga
27:37.3
habang palihim na sinusundan ang aking ina noon.
27:43.2
Sinuong nito ang malawak na kakahuyan sa likuran ng bahay.
27:48.3
Nagmadali naman akong sumunod dito
27:50.3
dahil sa napakabilis niyang maglakad.
27:55.3
Mabuti na lamang at mataas ang buwan ng gabing yon
27:57.9
kung kaya't hindi ako nahirapang bagdasin ang daang nilalakaran ko.
28:05.7
Napakatahimik na ng buong paligid
28:07.6
at tanging hunin ang ibong panggabi at mga palakang bukid
28:11.8
ang tanging naririnig ko ng mga oras na yon.
28:15.5
Ilang sandali pa ang lumipas ay napansin kong
28:20.4
medyo malayo na ako sa bahay.
28:24.8
Nang tingnan ko ang pinanggalingan ko
28:26.8
ay wala na akong nakikita kundi puro kakahuyan na.
28:32.4
Hindi ko na natanaw ang bahay namin.
28:36.6
Nang ibalik ko ang tingin ko sa aking ina
28:38.8
malayo na ito sa kinatatayuan ko.
28:43.8
Patakbo na akong humabol din ako.
28:45.3
At nang ibalik ko ang tingin ko sa aking ina.
28:45.5
At nang ibalik ko ang tingin ko sa aking ina.
28:45.5
At nang ibalik ko ang tingin ko sa aking ina.
28:45.8
Pero sa isang iglap lang ay hindi ko na nakita pa ang aking hinanon.
28:52.0
Teka, nasaan na si Mama?
28:56.0
Tanong ko sa sarili.
28:58.3
Nagpatuloy lamang ako sa paglalakad.
29:02.2
Ilang hakbang ang ginawa ko
29:03.7
nang sa makarinig ako ng kakaibang pag-atungal ng isang nilalang.
29:11.4
Nakakapanindig balahibo ang pag-atungal na naririnig ko
29:14.9
at alam kong pagmamay-ari yon
29:18.0
ng hindi ordinaryong hayop.
29:23.8
Na mga sandaling yon ay bigla akong nakaramdam ng pagsisisi.
29:28.7
Nagsisisi ako sa ginawa kong pagsunod sa aking ina.
29:33.3
Kung hindi ko lang sana siya sinundan
29:35.2
ay hindi ako mapupunta sa kakahuyang yon.
29:39.6
At hindi sana ako nakarinig
29:41.6
ng nakakatakot na pag-atungal.
29:44.9
Naisip kong bumalik na lamang sa dinaanan ko
29:50.0
at hayaan na lamang ang aking ina
29:52.8
kung saan ito nagpunta.
29:56.4
Sa bahay ko na lamang ito aabangan
29:58.2
at tatanungin ko na lamang kung saan ito nanggaling
30:01.2
at kung ano ang ginagawa nito sa labas ng bahay
30:04.5
ng dis oras ng gabi.
30:08.4
Pero nang akmang babalik na sana ako sa dinadaanan
30:12.0
ay bigla na lamang
30:14.5
na ako sa dinaanan ko.
30:14.9
May malaking baboy ramo
30:17.3
ang humarang sa dadaanan ko.
30:21.1
Dahil sa gulat ay agaran akong napatras
30:24.2
at sa kamalas-malasan ay nawalan ako ng balanse
30:28.2
kahit sumalampak ako sa lupa noon
30:31.0
at sandaling napasigaw.
30:34.8
Halos takasan na ako ng kaliluwa
30:36.7
habang hindi maalis-alis ang tingin
30:38.9
sa isang dambuhalang baboy ramong
30:40.7
may nagbabagang mga mata.
30:44.9
Sumisingap-singap at umaatungal pa ito
30:47.5
na tila ba isang kalabaw?
30:51.7
Panay rin ang pagnguya ng bibig nito
30:54.1
at nagpapatunog ng ngipin
30:56.8
kaya't nakakarindi pakinggan yon.
31:01.1
Diyos ko, anong gagawin ko?
31:04.7
Bulalas ko at hindi na malaman ang gagawin.
31:08.6
Tila kasi may kung anong magnet
31:10.5
ang dumadaloy sa katawan ko
31:12.1
dahil hindi ko man lang maigalaw
31:14.9
Maya-maya pa ay nakita kong marahan
31:20.7
papalapit sa pinagbagsakan ko
31:24.9
Kaya naman mas lalo akong binalot
31:27.3
ng takot sa buong katawan.
31:30.8
Lumayo ka sa akin.
31:32.8
Kilalakit ang animal ka.
31:35.0
Lubayan mo ako dahil kung hindi
31:36.2
ipagkakalat ko sa baryo na isa kang aswang.
31:40.9
kahit na alam ko naman
31:43.8
hindi ako maalaman.
31:44.9
Hindi ko kilala ang nilalang na iyon.
31:49.3
Nakita kong hindi man lang
31:51.1
nasindak ang nilalang.
31:53.3
Baggos ay nagpatuloy pa rin ito
31:55.4
sa paglalakad papalapit sa akin
31:57.2
habang walang tigil
32:00.6
ang napakalapot nitong laway.
32:04.7
Nagpasabog rin yon
32:05.7
ng napakabahong amoy
32:07.1
na siyang umalinsangan
32:09.6
sa buong kapaligiran.
32:12.8
Grabe na ang takot
32:14.0
na nararamdaman ko
32:14.9
mas gusto ko na lamang
32:17.4
lamunin ang lupa ng mga oras na iyon
32:21.8
at daan-daang gutay-gutay
32:27.5
papasugod na sa akin ng nilalang
32:29.5
napapikit na lamang ako
32:32.2
at tinanggap ko na lamang
32:34.2
katapusan ko na ng gabing iyon.
32:40.6
kung bakit pinairal ko
32:48.2
Kung hindi ko sana sinunda
32:52.1
hindi sana'y hindi ako
32:53.5
mapapahamak ngayon.
32:56.3
Ngatog na ngatog na
32:57.4
ang buong katawan ko
32:58.6
at kulang na nga lang
33:00.4
ay maihi ako nun.
33:03.0
Pero makaraan lamang
33:04.3
ang ilang sandali.
33:07.7
ang lumapit sa akin
33:10.7
O maski humawak man lamang.
33:13.6
Sa halip ay narinig
33:15.7
ang sunod-sunod na ingay
33:18.0
ng dalawang nilalang na
33:19.3
para bang nagpapalitan
33:22.9
sa isa't isa nun.
33:31.7
Nanlaki ang mga mata
33:35.2
dalawang nilalang
33:36.3
ang nagsasagupaan
33:40.4
Isang nakakapangilabot
33:42.7
na nasaan yung baboy
33:44.9
May mala demonyong
33:50.8
kung anong klase ba ito.
33:56.8
naglalagas ang balat
34:00.1
kumukulong mantika
34:01.3
ang buong katawan nun.
34:05.1
May malaki yung bunganga
34:06.5
na siyang nagdadagdag
34:07.7
ng pagkasinda ko.
34:11.0
Sigaw ako ng sigaw
34:12.0
at dahil sa takot
34:18.1
na nasaan yung baboy ramo.
34:21.7
ang hinarap nito.
34:24.7
ng napakalakas nun.
34:27.4
Sa hindi malamang dahilan
34:28.8
ay mabilis akong nakatayo.
34:31.5
Kumaripas na ng takbo
34:32.7
pabalik sa bahay.
34:36.3
kung hinahabol ako
34:45.7
ay naririnig ko pa rin
34:54.0
ang dalawang nilalang
34:58.3
na nga ako sa bahay
35:23.0
kayo ng pinong-pino.
35:27.4
ng mga sandaling yon
35:37.3
ang ilang sandaling
35:38.1
pinapakiramdaman ko
35:39.3
ang buong paligid.
35:51.2
ang pagbukas nun.
35:57.6
na may bitak-bitak
36:07.8
tatagain ko na ito
36:25.3
itong wag kong tagain
36:26.6
dahil hinding-hindi
36:39.3
kaanyuan ng aswang.
36:43.2
mas ikinagimbal ko nun?
36:48.6
ang kaninang aswang
36:55.5
siyang aking ina.
37:02.8
nakikipagdigma ito
37:04.1
ng isang batalyon.
37:07.2
Kahit nagulong-gulo ako
37:08.5
ay mabilis ko na siyang
37:09.6
tinulungang buhatin
37:10.8
at dinala sa kwarto nito.
37:19.0
sa silid ng aking ina.
37:26.9
na may lamang langis nun.
37:29.5
May ribulto ring itin
37:31.4
sa paanan ng higaan
37:38.2
ang nakasulat dun.
37:46.0
kung kunin ang bote
37:47.7
at iabot sa kanya.
37:51.9
anong pong gagawin mo dyan?
37:55.9
Hindi ito sumagot.
37:58.3
Sa halip ay kinuha niya
38:02.2
Pagkabukas niya nga
38:04.3
ang napakabahong amoy.
38:08.1
na nalanghap kong
38:09.7
sa kwarto ni mama
38:10.6
nang nagdahang gabi.
38:14.6
na marahang ipinahid
38:16.6
sa mga sugat niya
38:17.7
ang malansang langis.
38:20.8
Inutusan niya rin
38:35.2
ang nararamdaman ko
38:36.4
ng mga sandaling yon.
38:41.3
Para sa aking ina.
38:42.3
Para sa aking ina.
38:44.6
Matapos niyang mapahiran
38:47.9
ang natirang langis
38:48.9
na nasa boting pinaghuwaan.
38:52.2
Tapos ay nagsasalita
38:54.5
tanging siya lamang
38:56.1
ang nakakaintindi.
38:59.6
Matapos ang kaganapang yon.
39:02.6
Sa maniwala man kayo
39:06.6
ng dalawang mga matakong.
39:14.6
Ikinurap-kurap ko pa
39:17.3
at tinignang maigi
39:19.0
ang sugat sa braso
39:20.4
at balikat niyang
39:22.9
ay maraming sugat yon.
39:28.2
Anong ibig sabihin
39:30.1
ng mga nasaksihan ko?
39:32.8
Tanong ko sa kanya
39:38.6
Hindi siya makatingin
39:39.7
ng diretsyo sa akin.
39:43.8
bago siya nagsalita.
39:49.4
siguro ay oras na
39:52.0
ang buong katotohanan
39:53.9
tungkol sa kanyang pagkatao.
40:00.2
ay malaki na umano ako
40:01.2
at kaya ko nang magdesisyon
40:05.0
Kaya nararapat lang na
40:08.2
ang pinakatagotagong lihim
40:17.3
isang aswang si mama,
40:20.8
mandaragit na aswang
40:22.0
at kaya kami napadpad
40:24.9
kung saan ako lumaki.
40:28.1
sa pinagbindangan siya
40:30.2
ng matalik niyang kaibigan
40:31.6
na itago na lamang
40:33.9
natin sa pangalang Eloisa.
40:37.1
Ang sabi ng mga kaanak
40:41.8
sa kanyang kaibigang buntis nun.
40:43.8
Ang hindi umano nila alam
40:46.7
ay ginawa niya ang lahat
40:49.0
para lamang mailigtas
40:50.4
ang kaibigan niya
40:52.8
mangananak na ito.
40:55.8
Nakiusap raw kasi
40:56.8
ang kaibigan niya ngayon
40:57.9
na itakas niya ito
40:59.7
dahil sa matagal na itong
41:03.2
at pinagbubuhatan pa
41:06.6
Kahit nakapanganakan na nito,
41:09.8
ayon pa sa kanyang kaibigan,
41:15.4
walang ibang ginawa
41:16.8
kundi ang pagbuhatan siya
41:23.3
pinagbantaan si Eloisa
41:26.1
sa oras na maipanganak na
41:32.4
anak ng kinakasama nito
41:35.9
na nasa sinapupunan
41:40.0
Dahil nga sa takot
41:41.9
ay itinakas ni mama
41:43.2
ang kanyang kaibigan
41:51.4
kung kaya't hinabol
41:54.5
bit-bit ang itak.
41:59.4
papunta sa kagubatan noon
42:00.9
para hindi sila makita
42:03.3
pero sa kamalas-malasan
42:06.3
sumakit ang tiyan
42:09.0
at pakiramdam nito
42:11.2
ay mangananak na ito
42:13.8
Kung kaya't kahit
42:16.5
nakapagtago na sila
42:18.0
ay nahuli pa rin sila
42:19.6
ng kinakasama nito
42:23.1
nag-ingay ang kaibigan niya
42:24.5
sa labis na sakit
42:28.7
Noong nga'ng naabutan sila
42:30.0
ay tatagain na sana siya
42:32.2
mabilis siyang itinulak
42:38.0
ang tatamaan ng itak.
42:41.3
ni Eloisa tumama yon.
42:43.8
Dalawang beses pang hinataw
42:46.0
ng lalaki ang itak
42:47.0
kaya't dalawang beses rin
42:49.3
yung tumama sa kaibigan niya.
42:52.9
Matapos gawin yon
42:54.4
mabilis na yung tumakas
42:57.4
na mapagbintangan.
43:01.7
ni mama ang lalaki
43:03.6
ang kanyang kaibigan
43:04.7
pero pinigilan siya
43:14.3
bago pa man malagutan
43:24.5
Nakiusap rin itong
43:29.4
isama saan man siya
43:33.2
Dahil sa gulong-gulo
43:34.7
bitbit ang sanggol
43:40.2
Bumalik siya sa baryo
43:42.0
sa kaanak ng kaibigan
43:43.2
niya ang nangyayari.
43:43.8
Pero hindi pa man
43:46.8
siya nakakarating
43:51.0
nang nakasalubong niya
43:53.5
at walang ano-ano.
44:01.8
na pinatay-umanon
44:03.6
ni nanay si Eloisa.
44:12.9
ng kaibigan niya.
44:16.3
sa kanyang isipan
44:18.4
para hindi mapagbintangan
44:20.5
ng kaibigan niya ngayon.
44:23.3
Binaliktad siya nito.
44:28.1
sa kamay ng mga taong
44:39.6
ng gabing hinabol siya
44:40.7
ng kinakasama niya?
44:43.8
Malungkot na umiling
44:46.6
gustong gusto niya
44:48.4
ng gawin niyo noon
44:50.2
ng kaibigan niya.
44:52.2
Pero sa kabila noon
44:54.4
pinipigilan niya lang
44:55.4
ng kanyang sarili.
44:57.9
Dahil alam niyang
45:00.2
at maging aswang.
45:02.8
Tiyak ay malalagay
45:04.8
ang kaibigan niya
45:06.5
na dinadala nito.
45:09.2
Imbis na matulungan
45:12.5
Dahil hindi naman
45:16.1
na maging aswang ka na.
45:19.1
Kahit nakamag-anak mo pa
45:22.9
Basta't nababanguhan ka
45:25.3
tiyak ay hinding-hindi mo
45:32.9
Yun ang iniiwasan niya
45:34.2
dahil ayaw niyang
45:35.0
mapahamak ang kanyang
45:36.0
kaibigan at ang sanggol.
45:39.3
medyo bata-bata pa siya
45:41.6
ng mga panahon ngayon.
45:44.5
nakukontrol ang sarili
45:46.6
isa na siyang aswang.
45:51.4
ang sanggol na bitbit niya
45:52.7
nung tumakas ito.
45:56.4
Direktang tinitigan ako
46:22.4
dahil sa napakamura
46:24.8
pa ng isipan ko noon
46:25.9
para ipagtapat niya
46:31.9
ng mga sinabi niya
46:33.8
ay noong sabihin niyang
46:36.4
noong nagkaedad ako
46:39.5
at natuto na siya
46:42.2
sa itim na mahika
46:47.3
noong kaibigan niya.
46:50.2
Binaunan niya ito
46:51.3
ng iba't ibang klase
46:56.0
Minarkan niya ito
46:58.8
Bilang pagpapahiwatig
47:00.8
na pag-aari niya ito
47:04.2
ang pwedeng bumiktima.
47:09.9
dahil gusto niyang
47:15.9
noong nabubuhay pa
47:17.9
ang kaibigan niya.
47:26.2
ang kaloob-looban
47:30.8
unti-unti na yung
47:35.0
ibinaon niya rito.
47:38.1
Paano niyo nagawa yan?
47:42.0
Ang pagkakakilala ko
47:48.8
nagawa yung mga bagay na yon?
47:51.7
Tiimbag ang natanong ko.
47:55.3
masyado siyang nabulag
47:56.9
sa galit na nararamdaman nun
47:58.4
dahil sa nawala sa kanya
48:01.6
ang taong tumanggap
48:02.9
at nagdiwala sa kanya
48:05.5
isa siyang aswang.
48:08.5
Isa sa naging dahilan noon
48:10.3
kaya siya nagsisimba.
48:12.0
Dahil sa gusto niyang
48:13.7
itago ang totoong
48:17.9
mangkukulam na aswang.
48:22.7
sa pamamagitan noon
48:23.7
ay maging tahimik
48:27.1
dahil ayaw niyang
48:29.6
nang dahil sa kanya
48:30.8
ay magiging magulo
48:35.0
Sinabi niya pang alam niyang
48:38.0
na tagapaglingkod
48:39.4
dahil sa mga kasalanang
48:44.1
Pero nakahanda siyang
48:45.3
harapin ang parusang
48:46.4
ibibigay sa kanya
48:48.5
pagdating ng panahon.
48:53.6
kung sino-sino pa
48:54.8
ang mga pinatay niya
48:57.6
ng hindi maganda.
49:00.3
Tinanong ko rin siya
49:01.2
kung binalak niya bang
49:02.3
biktimahin ang kaibigan ko.
49:06.7
wala siyang balak
49:07.6
biktimahin ang kaibigan ko.
49:11.9
pilit na iniiwasan niya ito
49:14.2
at kapag may mga gabing
49:17.6
ng pagiging aswang
49:18.7
ay pinipigilan niya
49:24.5
dahil alam niyang
49:26.8
naroroon ang kaibigan
49:31.1
ang ginagawa niya
49:33.5
ng mga ligaw na hayop
49:34.7
at yun ang kinakain niya.
49:38.9
Dagdag pa niyang wika
49:40.0
yung aswang niya.
49:41.2
Yung aswang niya.
49:41.2
Yung aswang niya.
49:41.2
Yung aswang niya.
49:41.9
Yung aswang na nakasagupa niya
49:43.5
ay yun ang aswang
49:59.0
nitong biktimahin
49:59.9
noong lumabas ako
50:02.7
Kung kaya't ayon,
50:04.6
paglalamayan na umano
50:06.8
ng mga kaanak niya.
50:15.1
sa karatik lugar natin.
50:18.5
lamang doon napatayin
50:21.9
ang kanyang sarili.
50:24.3
Pahayag ng aking ina.
50:30.1
kung anong nararamdaman ko.
50:32.7
Kung matatakot ba ako
50:37.4
na wika ako noon.
50:38.3
Patawarin mo ako,
50:43.1
Masyado akong nabulag noon
50:45.4
ang totoo mong ina.
50:47.6
Kaya nagawa akong patay
50:52.3
simula nung maipaghiganti
50:53.6
ko ng kaibigan ko
50:55.3
gumawa pa ng kasamaan.
50:58.2
Patawarin mo ako.
51:02.7
kung ano ang isasagot ko
51:03.8
sa kanya ng gabing yon.
51:06.7
nagpaalam na lamang ako nga.
51:09.1
Babalik na sa silid ko
51:10.4
para makapagpahinga na siya.
51:13.8
Bukas na lamang kami mag-usap.
51:18.0
makalabas ng silid
51:19.0
ay muli siyang humingi
51:25.5
pinilit kong bumalik
51:26.5
sa normalang buhay
51:29.7
Winaglit ko na lamang
51:31.4
ng mga sinabi niya
51:34.8
Sa pagtagal ng panahon,
51:36.6
nakikita ko naman
51:39.5
ang sinsiridad niya.
51:42.0
Nung nangako siyang
51:42.9
hindi na siya gagawa pa
51:44.1
ng hindi maganda.
51:51.4
ng totoo kong ina
51:52.5
dahil masaya naman
51:59.8
Sa pagdaan ng panahon
52:01.5
ay pinanatili kong
52:05.5
pagkatao ng aking ina.
52:08.9
Marahil ay marami pa
52:10.3
kayong katanungan.
52:12.4
Marahil ay marami pang
52:14.0
napapaisip sa inyo
52:15.7
ng mga pwedeng mangyari
52:24.4
ang humihingi ng pasensya
52:31.6
at pwede kong ibahagi.
