* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in
the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider
becoming a patron
to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com
00:00.0
Mga Kuwento ni Thelmo
00:30.0
Taong 2001, noong mga panahon ito ay may nobya ang kapalid kong si Kuya Ruel at binabalak niya ng mamanhikan.
00:41.5
Kaya't sinabihan niya si mama na kung pwede ay pumunta kami sa negro sa lugar ng kanyang kasintahan para samaan siyang hingiin ang formal ang kamay nito sa mga magulang niya.
00:53.7
Teka, sigurado ka na ba sa sinasabi mo anak?
00:56.9
Alam mo kasi ang pag-aasawa ay hindi parang kanin lang yan na kung nakapaasok ay pwede mo pang iluwa.
01:05.1
Hindi basta-basta ang gustong pasukin anak ha.
01:08.7
Hindi makapaniwalang tanong ni mama sa kanya.
01:12.1
Nang isang gabing sabihin niya ni Kuya Ruel.
01:16.0
Dagdag pa nitong wika, hindi madali ang pag-aasawa.
01:21.1
Kaya't hanggat maaari ay pag-isipan mo ng maigi o mano ni Kuya Ruel ang lahat.
01:26.9
Parang kailan lang kayo nagkakilala ng kasintahan mo anak ha.
01:31.4
Tapos ngayon gusto mo nang mamanhikan ka agad.
01:34.5
Hindi ba't parang napakabilis naman yata?
01:37.7
Sigundang saan ni Papa nun.
01:41.1
Pabiru ko namang sinabi sa mga magulang kong tinamaan na ng matindi ang kapatid ko sa kasintahan nito.
01:47.7
Isa pa, sa ganda ba naman ang kasintahan ni Kuya Ruel ba eh?
01:52.6
Talagang hindi na ito papakawalan pa ng kapatid ko.
01:56.9
Hinirapan ako ni Mama at sinabihang magtigil-tigil sa mga pinagsasasabi ko dahil sa wala o mano akong alam tungkol sa buhay may esawa.
02:07.4
Maa pa, siguradong sigurado na po ako sa disisyon ko.
02:12.4
Mahal ko si Amie at ayokong mawalay sa kanya.
02:15.5
Pakiusap po, pumahayag na po kayo.
02:18.9
Pakiusap ng kapatid ko sa mga magulang namin nun.
02:23.4
Saglit na nagkatinginan ang mga magulang.
02:25.6
Bago muling tumingin sa kanya.
02:29.5
Ay, bueno, kung yan na talagang gusto mo at disidido ka na anak,
02:35.2
mapayag na kami ng Mama mo.
02:37.6
Hindi ka naman namin mapipigilan kung talagang dyan ka masaya.
02:43.3
Talaga po pa, masayang-masaya ang kapatid ko na yon.
02:48.8
Tumangusip pa pa sa kanya kaya't sobrang-sobra ang pasasalamat ni Kuya Ruel sa mga magulang namin.
02:55.6
Sinabihan siya ni Mama na nasa tamang edad na raw kasi siya.
02:59.6
Kung anuman ang disisyon niya ay hindi tututol ang mga magulang namin nun.
03:06.2
Matapos ngang mapag-usapan ang tungkol sa pamamanhikan,
03:10.8
dalawang linggo lamang ang lumipas ay nagbakasyon na kami sa Negros,
03:15.4
sa lugar ng kamag-anak ni Mama.
03:18.9
Nagulat pa nga si Tiro Dulfo noon na makita kami sa harapan ng bahay nila.
03:25.9
Biglaan na raw ang pagbabakasyon namin.
03:28.6
Hindi man lamang kami nagpasabi sa kanila.
03:31.6
Hindi sana'y sinalubong niya kami sa babaan ng sasakyan.
03:36.2
Nagpaliwanag ang aking ina at sinabi niyang biglaan kasi ang pagbabakasyon namin
03:39.7
dahil sa mamamanhikan ng kapatid ko.
03:43.2
Sanob yan itong naniniraan sa Negros noon.
03:46.8
Abay, mag-aasawan na pala itong si Ruel.
03:50.1
Teka, saan ba dito sa Negros naniniraan yung mapapangasawa mo ha?
03:55.6
Sinabi ni Kuya Ruel ang baryo kung saan nakatira ang pamilya ng kanyang kasintahan.
04:03.3
Sinabi niya rin na una nang umuwi ang kanyang kasintahan
04:06.3
dahil sasabihin ito sa mga magulang ang tungkol sa pinaplanan nila.
04:12.2
May sasalubong na lamang umano sa amin pagdating sa bungad ng kanilang baryo.
04:18.1
Matapos sabihin niyo ng kapatid ko ay
04:20.1
napansin kong saglit na natigilan ang mga kamag-anak ni Mama
04:24.4
at nagkatingin na noon.
04:29.0
Sigurado ka bang doon nakatira ang kasintahan mo, iho?
04:34.1
At para bang naninigurado ito kung talagang tagaroon ba
04:37.1
ang babaeng iyon?
04:42.2
Ang kwenta sa akin ni Amie, doon na siya lumaki.
04:45.9
Napadpad lang siya sa Cebu noong dalin siya ng kamag-anak niya para magtrabaho.
04:50.9
Tanging pagtangu lamang ang naging tugo ni Tio Rodulfo.
04:54.4
Sa sinabi ng kapatid ko.
04:57.7
Eh kung wala akong lakad, masasamahan ko sana kayo.
05:01.6
Kaya lang, eh may trabaho pa kasi ako eh at hindi ako pwedeng lumiban.
05:07.6
Ayos lang yun, Dulfo.
05:09.5
Kami-kami na lang yung pupunta para hindi na kayo maabala pa.
05:13.2
Naabala na nga namin kayo dito.
05:15.1
Abalahin pa namin kayo sa pupunta namin.
05:20.8
Nag-saysion naman si Tio Dulfo na kailangan may isa sa tagaro.
05:24.4
O sa kanila ang sasama sa amin sa bari yung pupuntahan.
05:28.6
Dahil ang alam niya,
05:30.6
liblib ang lugar na yon.
05:32.5
Kaya't kinailangang may sasama sa amin.
05:36.5
Nag-aalala akong baka maligaw kayo sa pupunta nyo.
05:40.4
O kaya naman ay may mangyaring hindi maganda.
05:43.7
Huwag naman sana.
05:46.9
Nagpasalamat si Papa sa suwisyon ng kaanak ni Mama.
05:50.9
Noong dumating na ang takdang araw ng usapan,
05:53.1
ay kaagad na kaming umalis kasamang anak ni Tio Dulfo na si Randolph.
05:59.1
Kaidaran ko lamang si Randolph kaya't habang binabagtas namin ang daan,
06:03.3
ay masaya kaming nagkikwentuhan.
06:07.5
Makalipas lamang ang ilang oras,
06:09.9
ay tuluyan na nga kaming nakarating sa lugar ng kasintahan ni Kuya Ruel.
06:15.1
Sinalubong naman kami ni Ati Ami at ng amat dalawang kalalakihan sa kalsada.
06:21.7
Masayang isa-isang ipinakalimutan.
06:23.1
Kailala kami ni Kuya Ruel sa ama ng kasintahan niya.
06:27.5
Sa unang tingin ko pa lamang sa ama ni Ati Ami ay
06:32.3
sa palagay ko ay medyo mahihain ito.
06:37.2
Tahimik lamang kasi siya nang maglakad na kami papasok sa baryo.
06:42.1
Hindi ito nagsasalita kung hindi magtatanong ang mga magulang ko.
06:47.4
Ang buong akala ko noon ay malapit lang ang tirahan ng mga magulang ni Ati Ami.
06:53.1
O mali palang akala ko.
06:56.8
Sa kadahilan ng ilang minuto na kaming naglalakad,
07:01.0
ay napapansin kong paisa-isa na lamang ang mga bahay na nakatirik sa gilid ng daan.
07:07.0
Pero hindi pa rin kami nakakarating.
07:12.7
idagdag ang nakikinikinita kung tila ba patungo na kami sa bundok.
07:18.1
Dahil sa hindi na namin naririnig ang mga ugong ng sasakyan,
07:21.3
na habang tinitingnan ko ang mga nadadaanan naming naglalaki ang mga punong kahoy,
07:28.5
ay medyo nakaramdam ako ng kaba.
07:33.1
Kuya Ruel, malay pa ba tayo?
07:36.6
Hindi ko na napigilan na magtanong sa kapatid ko.
07:40.8
Medyo? Bakit? Napapagod ka na ba?
07:44.5
Ay hindi naman kuya, nagdatanong lang ako.
07:48.3
Bumulong naman si Randolph at sinabihan akong magpatuloy.
07:51.3
Nagpuloy na kami sa paglalakad at huwag nang magtanong pa.
07:55.8
Dahil pa sa saan ba't darating din naman raw kami sa pupuntahan?
08:01.9
Hindi mo ba napapansin yung isa sa mga taong sumundo sa atin?
08:06.5
Pansinin mo, kakaiba yung kinikilis niya.
08:13.1
Bagya akong nagulat at nilingon si Randolph
08:15.4
at sinabihan niya akong pasimpleng tingnan ko mano ang kasamahan namin pero
08:21.3
huwag kumano akong magpalata dahil baka kung ano pang isipin ito.
08:28.1
Sinunod ko na nga ang sinabi ng pinsan ko.
08:31.5
Pasimpleng tingnan ko ang kamay ni Ati Ami.
08:35.4
Tahimik lamang ito at mabilis nang naglalakad.
08:39.3
Samantalang yung isa sa mga kasama nila Ati Ami na sumalubong sa amin ay
08:43.4
panay ang pagsinghot noon na parang asong may inaamoy-amoy na pagkain.
08:51.3
Na para bang hindi mapakali.
08:55.7
Magsasalita na sana ako pero mabilis akong sinabihan ng pinsan kong huwag mainay
08:59.9
at baka mahalata na kami na napapansin namin ang kakaibang kinikilos nito.
09:07.3
Magkunwari ka na lang na walang nakikita.
09:10.4
Basta magpatuloy na lang tayo sa paglalakad.
09:17.0
Hindi ko maintindihan kung anong ibig tukuyin ang pinsan ko.
09:21.3
Dahil para sa akin, normal na yata doon sa lalaki ang mga kinikilos nito.
09:27.9
Kanina kasi, napansin ko rin yun.
09:32.0
Noong papalapit pa lamang sa amin.
09:34.6
Pero hindi ko lang ito pinagtunan ng pansin.
09:38.8
Maya-maya pa ay kinuha ng pinsan ko ang malaking bag na bitbit ko.
09:43.6
Tutulungan niya na raw ako.
09:45.8
Dahil nakikita niya mukhang hirap na hirap na umano akong maglakad pa.
09:49.0
Teka, sigurado kang ikaw na yung magbibitbit?
09:55.4
Ayos lang ba sa'yo?
09:56.8
Tanong ko sa kanya.
09:59.4
O naman tol, ayos na ayos lang sa'kin.
10:02.5
Sanay na sanay ako magbitbit ng mga mabibigat na bagay.
10:06.4
Tsaka napapansin ko kasing patarik na ng patarik yung daang binabagtas natin eh.
10:11.4
Anya, at nagpatiuna na maglakad.
10:15.4
Sa totoo lang, nang makuha ni Randolph ang bitbit ko,
10:19.0
ay nakaramdam na ako ng kaginhawaan.
10:22.2
Kanina pa kasi sumasakit ang balikat ko.
10:25.2
Kaya nagtanong na ako sa kapatid ko kung malayo pa ba kami.
10:29.5
Gusto ko na rin kasing ibaba ang mga dalahin ko at makapagpahinga na.
10:35.4
Sa paglipas nga ng ilang minutong lakaran,
10:37.9
ay narating na namin ang bahay ng kasintahan ni Kuya Ruel.
10:42.4
Maganda ang kanilang bahay at kahit na
10:44.5
payak lamang ang kanilang pamumuhay,
10:47.9
ay masasabi kong hindi rin ako.
10:48.8
Hindi rin naman sila hikaw sa buhay nila.
10:52.7
Nakita ko kasing malawak ang lupain ng pamilya nito.
10:57.3
Pasensya na kayo at maliit lang itong bahay namin.
11:00.5
Halika yot tumuloy rito.
11:02.9
Paghingi ng paumanin ng ina ni ate Amie.
11:06.7
Naku, wala po yun.
11:08.3
Ayos lang po sa amin.
11:10.3
Masayang tugod naman ni Kuya.
11:12.5
Matapos magmaano dito.
11:16.0
Nagmakapasok na kami sa loob ng bahay.
11:18.8
Ibinigay na namin ang mga pasalubong sa mga magulang ni ate Amie.
11:24.1
Pinagpahinga muna kami sandali bago pag-usapan ang mga dapat pag-usapan noon.
11:30.2
Dito na muna kayo at magkakatay lang kami ng manok
11:32.4
para may mauulam tayo.
11:35.7
Alam namin pagod kayo.
11:37.8
Malayo kasi itong bahay namin eh.
11:40.3
Magpahinga muna kayo.
11:42.2
Babalik na lamang ako kapag nakaluto na kami.
11:45.7
Huwi ka ng ina ni ate Amie.
11:47.5
At inutosan siyang istimahin kami't bigyan ng merienda.
11:53.4
Sinabi ng aking inang huwag nang mag-abala pa dahil ayos lang naman kami kahit simpleng pagkain lang.
12:00.7
Iginit naman ang mga magulang ng kasintahan ni Kuya Ruel na mga bisita kami kaya't
12:04.7
tama lang na istimahin kami ng maayos at bigyan ng maayos na pagkain.
12:12.2
Hayaan niyo na po si nanay tita.
12:14.5
Ganyan po talaga siya kapag may mga bisitang pumupunta dito.
12:17.5
Ang gusto niya maistimahin ang mga ito na mabuti.
12:22.4
Huwi ka ni ate Amie pagkalapag ng merienda sa lameseta.
12:27.9
Nang araw ngayon ay maayos naman ang naging usapan ng lahat.
12:32.7
Napagkasunduan na rin nila kung kailan ang araw ng kasal.
12:37.6
Kinagabihan nga noon ay nag-ayang mag-inuman ng ama ni ate Amie.
12:42.1
Hindi naman kami makatanggi.
12:44.1
Nalkabastos-bastos naman kung tatanggihan namin ang alok nito.
12:47.5
Nung nang nag-iinuman na kami ay napansin kong kakaiba ang tingin
12:52.4
ang ipinukol ng kababata ni ate Amie na si Andres sa aming dalawan ni Ruel.
12:59.4
Matalim ang mga titig na ipinukol niya at parabang may nagawa kaming malaking pagkakamali.
13:07.0
Nga pala, ama niya ang isa sa mga lalaking kasamang sumundo sa amin doon sa bungad ng baryo.
13:14.1
Imbang lalaking panay ang pagsinghot sa hangin.
13:16.5
At paglunok at pagpunas ng laway sa kamiseta nitong damit.
13:22.1
Na parabang hindi nito napipigilan ang pagtulo sa bibignon.
13:27.9
Nung una, binaliwala ako lamang si Andres.
13:32.8
Sa pag-aakalang kinikilatis lamang nito ang kapatid ko.
13:37.0
Siyempre, kahit sino naman sigurong kababata,
13:41.5
kapag nalaman na nitong may namamanhika na at pinag-uusapan na ang kasal ng kababata nito,
13:46.5
talagang kikilatisin muna nito ang natitipuhan ng kababata.
13:52.7
Kung karapat dapat bang ipagkatiwala ang kababata nito.
13:57.8
Baka kasi mamaya, saktan-saktan lang at gawing punching bag ang kababata nito, di ba?
14:03.5
Kaya mas mainam ng kilalanin at kilatisin muna mabuti ang taong natipuhan ng kanyang kababata.
14:09.8
Ganun ang naiisip ko ng mga oras na yun.
14:13.1
Pero habang tumatagal,
14:15.1
ay kakaiba na ang nararamdaman ko.
14:19.8
Yun bang tila sa paraan ng pagtitig ni Andres sa kapatid ko ay
14:23.6
parang may iniisip siyang hindi magandang gawin.
14:32.0
paano mo nga ulit nakilala si Ami?
14:34.6
Tanong ni Andres kay Ruel.
14:37.5
Sinabi naman ni Kuya Ruel na nakilala niya si Ati Ami sa trabaho.
14:42.3
Unang tingin niya palang ay tinamaan na ito.
14:45.1
Kaya't hindi na siya nag-alangan pang ligawan nito at hindi na siya nagsisi sa ginawa niya dahil maging masaya sa piling ng dalaga.
14:55.1
Matapos sabihin niyo ng kapatid ko ay nasipat kong dumilim ang pagmumuka ni Andres.
15:02.1
Hindi ko alam kung ako lamang ba ang nakapansin noon o napapansin rin ni Randolph ang panandaliang pagdilim na mukha nito.
15:12.1
Makaraan ng ilang minuto ay nagpaalam si Andres.
15:15.1
Pagdilim si Andres na magbabanyo na muna.
15:18.1
Naiihi raw kasi siya.
15:21.1
Mga ilang minuto nang nakalipas ay hindi pa rin ito bumabalik sa inuman.
15:26.1
Nakaramdam na rin ako ng pag-ihi kaya't nagpaalam na muna akong iihi na muna noon.
15:33.1
Sinabi naman sa akin ng ama ni Ati Ami na sa likuran ng bahay raw ako pumunta dahil naroroon ang banyo nila.
15:41.1
Agara na nga akong tumayo at pumunta na sa likuran ng bahay.
15:46.1
Dahil sa may buwan naman ng mga gabing iyon, hindi ako nahirapang maglakad at hindi ako nangangapa sa dilim.
15:54.1
Noong makaikot na ako sa likuran ng bahay, sumalubong sa akin ang napakalamig na hangin.
16:03.1
Napasingha pa ako ng panandalian at nag-uwi kang,
16:08.1
Grabe, may lamig naman dito.
16:11.1
Matapos kong umihi ay dali-dali na akong lumabas ng banyo.
16:17.1
Pero bago pa man ako makalabas ay nakarinig ako ng mahinang tunog ng isang pato.
16:24.1
Sunod-sunod iyon at parang nasa likuran lamang ng banyo.
16:29.1
Sa hindi may paliwanag na dahilan ay biglang nagtayuan ang mga balahibo ko sa buong katawan na para bang may kinatatakutan ako.
16:41.1
Saglit na ipinilig ko pa ang ulo at nagpatuloy ng naglakad palabas.
16:47.1
Inisip kong baka may alagang pato lamang ang mga magulang ni Ate Amie at iyon ang paulit-ulit na naririnig ko noon.
16:56.1
Tinatakot ko lang sarili ko. Sad ko.
17:01.1
Nakailang hakbang na ako mula sa banyo ay ganun na lamang ang takot na nararamdaman ko.
17:07.1
Nang sa walang ano-ano eh, bigla na lamang akong nakarinig ng sunod-sunod na pag-angil at sinabayan pa ng pagsitsit na para bang tinatawag ako.
17:21.1
Noong nilingon ko ang pinanggagalingan ng sitsit na iyon ay may nakita akong bulto ng taong nagbabaga ang mga matang namumula.
17:34.1
Saglit ko lamang yung nakita dahil ako.
17:37.1
Nagkarang nagkubli sa malaking punong nasa hindi kalayuan ang bulto ng taong nasipat ko na iyon.
17:44.1
Hinding-hindi ako maaaring magkamali.
17:48.1
Talagang bulto ng tao ang nakita ko at namumula ang mga mata nito.
17:55.1
Hindi ko nga lang mawari kung sino iyon dahil mabilis itong kumilos para magkubli sa malaking puno.
18:03.1
Napamura na ako sa aking isipan.
18:07.1
At buong tapang nalalapitan na sana ang puno kung saan nagkubli ang taong nasipat ko nun.
18:14.1
Pero may kamay ang mabilis na humatak sa akin pabalik sa bahay.
18:19.1
Nang tingnan ko iyon ay nakita kong si Ate Ame iyon.
18:23.1
Tinanong niya ako kung ano ang ginagawa ko sa likuran ng kanilang bahay.
18:28.1
Sinabi ko naman sa kanyang nagbanyo lamang ako kaya ako narorohan.
18:32.1
Ate Ame, nakita mo rin ba yung taong mabilis na nagkubli dun sa malaking puno?
18:40.1
Dun sa likuran ng bahay niyo?
18:43.1
Tanong ko sa kanya.
18:45.1
Saglit na natigilan ito at tila ba natatarantang nag-uwi kang wala naman siyang napapansin o mano.
18:52.1
Baka guni-guni ko lamang ang nakita ko nun.
18:56.1
Hindi ate, totoo talaga yung nakita ko.
18:59.1
Giit kong wika sa kanya.
19:03.1
At sinabihan pa siyang nakita ko pa ang mga matang nagbabaga bago yung nagkubli sa puno.
19:10.1
Eh teka, may alaga ba kayong pato o kaya naman bibe?
19:19.1
Pato tsaka bibe? Wala kaming alaga, bakit?
19:24.1
Ah kasi ano, may naririnig rin kasi ako kanina nung nasa banyo ako eh.
19:29.1
Sinabi niyang huwag ko na lamang pansinin ang mga narinig at nakita ko.
19:36.1
Guni-guni ko lamang o mano yun.
19:39.1
Nakaramdam ako ng pagdududa.
19:42.1
Matapos niyang sabihin yun dahil imposible talaga.
19:47.1
Pati ba naman yun, magkakamali ako.
19:51.1
Isa pa, kung pagbabasayan ko ang mga kinikilos ni ate Amie,
19:57.1
ay parang alam nito kung ano ang mga tinutukoy ko.
20:02.1
Para kasi itong natataranta at pautal-utal pa akong sumagot.
20:07.1
Lasing ka lang kaya kung ano ang nang naririnig at napapansin mo.
20:12.1
Sige na pumasok ka na sa loob at baka hinihintay ka na nila.
20:19.1
Kahit na may pagtataka at pagdududa akong nararamdaman,
20:24.1
sumunod na lamang ako sa sinabi niya.
20:28.1
Natapos na lamang ang gabing yung hindi na namin nakita si Andres.
20:34.1
Hindi na ito bumalik pa sa umpukan matapos magpaalam na umihinon.
20:39.1
Kinabukasan, habang inililibot kami sa malawak na lupain ng pamilya ni ate Amie,
20:47.1
napansin ko na naman si Andres.
20:50.1
Panakanakang tumititig ito na parabang may sinasabi.
20:54.1
Natangin siya lamang ang nakakarinig.
20:57.1
Pero sa tuwing napapansin niyang nakatingin ako sa kanya,
21:01.1
ay agarang niyang iniiwas ang tingin sa kapatid ko.
21:07.1
May hindi na talaga tama sa taong to.
21:10.1
Kahapon ko pa napapansin masama yung timpla niya sa kapatid ko.
21:15.1
Hindi kaya pinagsisilosan niya si Kuya?
21:21.1
Dahil nahuhuli ko siyang madilim ang kanyang pagmumuka.
21:26.1
At tiimbagang naikinuyom ang kamao sa tuwing malambing sa isa't isa
21:30.1
sina Kuya Ruel at ate Amie.
21:33.1
Parang, parang gusto niya nang lapitan yung dalawa at sapakin yung kapatid ko eh.
21:39.1
Hindi kaya magusto siya kay ate Amie.
21:43.1
Hoy tol, sino na naman ba yung tinitingnan mo dyan ha?
21:47.1
Puntag na tanong ng pinsan ko at inakbayan pa ako sa balikat.
21:56.1
Wala. Eh sa paraan ng mga tinginan mo parang may hindi magandang nangyari eh.
22:02.1
Pangungulit niyang saan noon.
22:05.1
Napabuntong hininga ako at sinabi ko sa kanya ang tungkol sa mga napapansin ko.
22:11.1
Nagulat naman ako nang ilabas niya.
22:14.1
At ipanakita sa akin ang bote ng langis.
22:19.1
Takang tanong ko.
22:23.1
Bigay sa akin ni tatay bago tayo pumunta dito.
22:26.1
Alam kong langis yan.
22:29.1
Ang ibig kong sabihin para saan yung langis na yan at baka parang, parang natapon yata ah.
22:36.1
Pangontra sa aswang yung langis na to.
22:39.1
Pangontra sa aswang?
22:42.1
Huwag kang tumawa dyan tol.
22:45.1
Kung hindi dahil sa langis na to.
22:47.1
Hindi ko pa malalaman na kahapon pa tayo may kasamang aswang.
22:51.1
Anya na halatang nairita sa ginawa kong pagtawa.
22:58.1
Kahapon pa umano kumukulo ang langis sa bulsa niya.
23:02.1
Hindi niya lang masabi-sabi yun sa akin dahil nasa harapan kami ng mga kaanak at kaibigan ni ate Amie.
23:10.1
Ayaw niyang maalarma kung sino man ang nilalang na nakakasalamuhan naming kahapon.
23:15.1
Pero ngayon ay kumpermado na siya kung sino ang aswang.
23:20.1
Sa kadahilan ng iilan na lamang kaming magkasama ng mga sandaling iyon.
23:26.1
Sige nga, sige nga.
23:28.1
Kung talagang totoo yung sinasabing mong pangontra sa aswang yung langis na yan.
23:32.1
Sabihin mo sa akin sino yung aswang na nakakasalamuhan natin.
23:38.1
Kung sino yung taong hindi mapakali.
23:41.1
Yung panayong kamot sa katawan kapag lumalapit ako.
23:48.1
Mamaya magmasig ka tol.
23:50.1
Tingnan mo mabuti para malaman mo kung sino yung tinutukoy ko.
23:56.1
Napangiti na tumangon na lamang ako.
23:59.1
Kahit na hindi naman talaga ako kumbinsido sa sinabi niya.
24:04.1
Nung sumapit na ang kinagabihan.
24:07.1
Pasado alas otso na ng gabi.
24:10.1
Kasalukuyan na kaming lahat na nagpapahangin sa bakuran ng bahay
24:13.1
habang kumakain ng panghimagas.
24:17.1
Kakatapos lang kasi naming maghaponan at umuwi na si Andres nun.
24:22.1
Kalapit bahay lamang nila ito kaya kahit gabihin pa ito sa bahay ni ate Amie.
24:31.1
Naniniwala ka na ba sa sinasabi ko?
24:34.1
Kumbinsido ka na bang aswang nga ang taong nirapitan ko?
24:38.1
Kumikindat-kindat pang tanong ni Randolph sa akin nun.
24:41.1
Ipinaalala niya pa sa akin ang tungkol sa nangyari kanina kay Andres.
24:46.1
Nung lapitan niya ito at kunyaring nakikipagkwentuhan na tinalamang ginagawa.
24:52.1
Hindi mapakalihang lalaki.
24:55.1
Panay ang pagkamot nito sa braso na aakalain mong
25:00.1
ginapangan ng higad nun.
25:03.1
Panay rin ang pagpapatunog nito ng bibig na para bang nangigigil ito.
25:08.1
Tapos ay walang tigil sa paglunok ng laway at panakanak ang tinitingnan ng masama si Randolph.
25:17.1
Ngayon alam na ng aswang na'y na may hawak akong pangontra.
25:22.1
Kaya hindi na magpapakampante pa yung hinayupak na iyon.
25:28.1
Hindi pa rin ako kumbinsido sa mga sinasabi niya.
25:33.1
Dahil ang buong akala ko ay nagyabang lamang ang pinsan ko ito
25:36.1
at nagpapasikat lang.
25:39.1
Pero makalipas lamang ang ilang sandali.
25:43.1
Bigla na lamang kaming nakarinig
25:46.1
ng tunog ng isang huni.
25:49.1
Napamura ang aking ama at nagwikang.
25:53.1
Lah, may aswang dito?
25:57.1
Bumaling naman ito kay ate Amie at kay Kuya Ruel pagkatapos ay nagtanong muli nang
26:03.1
Huwag niyong sabihing may laman na iyang tiyanang kasintanan.
26:06.1
Hindi mo anak ah?
26:08.1
Aba, hindi pa kayo kasal?
26:11.1
Nako, nako pa. Wala pa ho.
26:14.1
Alam naman namin ni Amie ang limitasyon at bawal siyang magbuntisan at hindi pa nakakasal.
26:19.1
Nakangiting tugon ng kapatid ko.
26:22.1
Nahihiya pa siya nang banggitin ni Papa iyon.
26:25.1
Mabuti naman kung ganon.
26:28.1
Pero sino'y ninaaswang sa atin dito?
26:31.1
Sinabi naman ang ama ni ate Amie na marahil
26:34.1
napadaan lamang umanoang nila lang at naamoy na may bagong dayo sa kanila.
26:41.1
Kadalasan raw kasi ay mabango sa mga ganong nila lang ang mga dayuhan sa baryo.
26:46.1
Yun marahil ang dahilan kaya kami inaaswang.
26:51.1
Huwag niyo nalang pansinin yung mga naririnig natin. Napadaan lang iyon.
26:57.1
Nang gabing iyon ay agad na kaming pinapasok lahat at doon na lamang kami nagpatuloy sa pagkikwentuhan.
27:05.1
Isang araw na lamang ang ilalaan namin sa bahay ng mga magulang ni ate Amie.
27:10.1
At aalis na kami at babalik ng Cebu.
27:13.1
Kung kaya't sinulit nilang pagkikwentuhan at pagpaplano kung ano ang mga susunod na gawing hakbang sa kasal na gaganapin.
27:22.1
Kinabukasan, napagplanuhan ng lahat na magaroon ng konting salusalo at kasiyahan.
27:29.1
Dahil iyon na ang huling araw namin sa lugar nila ate.
27:34.1
Habang tumutulong ako sa pagluluto ay napansin kong parang nangangalumata ang kapatid ko.
27:41.1
Matamlay ang mga akinikilos niya.
27:44.1
Nilapitan ko siya at tinanong kung masama ba ang pakiramdam niya.
27:49.1
Ayos lang ako, tol. Huwag mo akong alalaanin. Napagod lang siguro ako.
27:56.1
Tugon niya sa akin at pasalampak na umupo at ipinikit ang mga mata at bahaglang hinilot ang sentido.
28:02.1
Sige kuya, tawagin mo na lang ako kung may kailangan ka. Tutulungan ko na si Namangtonio sa pagkakatay ng baboy.
28:11.1
Tumangu lamang ito pero nanatiling nakapikit pa rin ang kanyang mga mata.
28:17.1
Sa paglipas ng mga oras, noong nasa kasiyahan na kami, ay napansin kong may kasamang dalawang kalalakihan si Andres na sa palagay ko ay kaidaran niya lang ang mga iyon.
28:30.1
Kakaiba ang presensya ng dalawa dahil parang napakahambog na mga kinikilos ng dalawa.
28:38.1
Maya-maya pa, nang sa walang ano-ano ay bigla na lamang lumapit sa kapatid ko ang isa sa mga ito at tinapik ng tatlong beses sa balikat si Kuya Ruel.
28:52.1
Medyo nabastusan ako sa ginawang iyon ng lalaki.
28:56.1
Tagli-dagli kong nilapitan ang kapatid ko at taas noong tinanong ko siya kung may problema ba.
29:03.1
Matalim na tinitigan ako ng lalaking iyon.
29:06.1
Magingat-ingat ka sa mga ipinapakita mo ugali bata ha. Hindi mo kilala yung mga nasa paligid mo.
29:14.1
Wika nito, tiimbag ang akong tinitigan.
29:19.1
Sa hindi mawaring dahilan ay nakaramdam ako ng kaba at takot.
29:24.1
Matapos akong titigan ng lalaki,
29:27.1
pero hindi ko iyon ipinapalata sa lalaking iyon.
29:31.1
Nasar talaga ako gawa ng ginawa niya talagang pagtapik sa kapatid ko hindi talagang magandang tingnan.
29:39.1
Natigil lamang ang pagkakatitig nito na masama sa akin nang marinig kong magsalita ang ama ni ate Amie.
29:47.1
Teka lang, huwag mo naman ganyanin yung bisita namin. Nakakabastos yung ginagawa mo eh.
29:56.1
Napansin kong tumingin lamang ang lalaki sa ama ni ate Amie at walang sabi-sabing naglakad ng palayo.
30:04.1
Tinanong ko si kuya kung ayos lamang ba ito.
30:08.1
Pero pagbaling ko sa kanya ay nakita kong butil-butil na ang pawis na pumapatak sa kanyang noo at kulay lila na ang kanyang labi nun.
30:19.1
Maya-maya pa ay bigla na lamang bumagsak sa kinatatayuan si kuya Ruel.
30:25.1
Agaran naman naming sinaklalohan ito at dinala sa malapit na silid.
30:32.1
Nang malaman naman ang ibang mga bisitang nangyari ay nagkagulo na ang mga ito at sandaling itinigil ang kasiyahan.
30:40.1
Natigil lamang ang lahat nang pumasok si Randolph sa silid at agarang pinainom niya ng langis si kuya Ruel.
30:48.1
Nagsasalita siya na tanging siya lamang ang nakakaintindi sa mga binabanggit niyang kataga.
30:53.1
Pagkatapos ay nag-ihip sa palad at nilagyan ng langis nun.
30:59.1
Ipinuna sa sikmura ng kapatid ko.
31:02.1
Halos paliguan niya na ng langis si kuya Ruel habang may mga binabanggit na katagang hindi maintindihan.
31:10.1
Makalipas lamang ang ilang sandali.
31:14.1
Sumuka na ng sumuka ng malapot at kulay-berding laway ang kapatid ko.
31:20.1
Sa maniwala man kayo at sa hindi.
31:23.1
Tanging laway lamang ang inilalabas mula sa sikmura ng kapatid ko kahit na marami kaming kinakaing nakahaing pagkain kanina.
31:33.1
Kaya lubos na ipinagtataka ko talaga iyon.
31:37.1
Dahil napaka imposible namang ni isa sa mga kinain namin ay wala man lamang siyang naisuka.
31:44.1
Pinagbala ka ng masama si kuya Ruel.
31:48.1
Panimulang wika ni Randolph.
31:50.1
At sinabihan ang mga magulang ni Ate Amie na magpatawag na ng manggagamot.
31:56.1
Dahil sa simpleng panggagamot lamang umano ang alam niya.
32:00.1
Yun pa lamang kasi ang itinuro sa kanya ng kanyang ama.
32:04.1
Nang mga oras ngayon ay agaran ng nagpatawag ng magkagamot ang mga magulang ni Ate Amie.
32:12.1
Halos inabot rin ang kalahating oras bago nakahanap ang mga ito.
32:17.1
Tulad ng sinabi ni Randolph.
32:20.1
Ay yun rin ang sinabi ng manggagamot na nahanap ng mga magulang ni Ate Amie.
32:26.1
Ipinaliwanag pa ng manggagamot kung paanong nalason ang kapatid ko.
32:34.1
Idinaan sa pagtapik sa balikat ang panlalason ng aswang na iyon.
32:39.1
Sa tingin niya ay may galit ang nilalang sa kapatid ko.
32:43.1
O kaya naman ay napag-utusan lamang ito.
32:49.1
Malakas ang pakiramdam kong babalik mamayang gabi ang aswang na iyon.
32:54.1
Dahil naudlot ang ginawa niyang panlalason sa taong ito.
32:58.1
Wika ng manggagamot.
33:01.1
Noon niyang sumapit ang kinagabihan.
33:04.1
Pasado alas 7 pa lamang.
33:07.1
Ay may malakas na lumagabog na sa labas ng bahay.
33:11.1
Bukod doon ay pahina na ng pahina ang huninang nilalang na naririnig namin noon.
33:17.1
Mabilis na nag-uusal ng dasa ng manggagamot.
33:22.1
Pagkatapos ay agarad na itong lumabas ng bahay.
33:26.1
Kahit matanda na ang manggagamot na iyon.
33:29.1
Ay nakita ko kung gaano itong kabilis at kaliksing kumilos.
33:35.1
Sinabihan niya pa kaming huwag lumabas ng bahay.
33:39.1
Dahil magiging sagabal lamang kami sa gagawin niyang pakikipagbuno sa mga aswang.
33:45.1
Ang ibig sabihin hindi lang iisa yung aswang na nasa labas ng bahay?
33:51.1
Rinig kong tanong ng aking ina.
33:54.1
Hindi naman siya sinagot ng matanda.
33:57.1
Sa halip ay tuloy-tuloy lamang ito sa paglalakad palabas ng bahay.
34:03.1
Makalipas ang ilang sandali.
34:06.1
Kahit nasa loob kami ng bahay ay ramdam na ramdam ko ang malakas na presensya ng mga nilalang.
34:12.1
Halos nagsasalpukan na rin ang mga sanga ng puno.
34:17.1
Dahil sa malakas na hangin na aakalain mong may paparating na bagyo.
34:23.1
Umalingasaw na rin ang napakabahong amoy at maalinsangan na ang paligid.
34:29.1
Ilang saglit pa ay narinig ko ang malakas na sigaw ng matanda.
34:34.1
Hinahamon ang mga nilalang na iyon.
34:38.1
Rinig na rinig ko pa ang malakas na pag-angil ng kung sino sa mga ito.
34:42.1
At masasabi kong talagang nakakapangilabot ng tunog na iyon.
34:48.1
Nanonoot sa kalamnan ko ang bawat pag-angil ng mga nilalang.
34:54.1
Dahil sa kurisidad ko, naglakas loob na akong sumilip sa siwang.
35:00.1
Maging si Randolph ganun din ang ginawa.
35:04.1
Sa pagsilip ko nga ay nakita ko ang nakakapanghilakbot na nilalang.
35:09.1
Pinagtutulungan ng mga itong nilalang.
35:12.1
Dumugi ng matandang manggagamot pero sa hindi maipaliwanag na dahilan.
35:19.1
Kahit anong gawin ng mga ito ay hindi nila magapikapi ang matandang manggagamot.
35:29.1
Kilala ko kayo kung taga saan kayo.
35:31.1
Lubayan niyo na ang mga bisita sa bahay na ito.
35:34.1
Kung hindi, susugurin ko kayo sa bahay niyo at susunugin ko iyon.
35:38.1
Isasama ko kayo sa loob.
35:39.1
Pagbabanta ng manggagamot nang makawala siya sa nilalang.
35:44.1
Sinabi niya pang kilalang kilala niya ang isa sa mga ito.
35:49.1
Dahil nararamdaman niya ang presensya nito ng paninibog ko sa kapatid ko.
35:55.1
Nang banggitin niyo ng matanda ay napaatras ang isa sa mga nilalang.
36:01.1
Walang sabi-sabing kumaripas ito ng takbo palayo.
36:05.1
At manghahambalusin na ng matanda ang dalawa pa.
36:09.1
Ang mga nilalang gamit ang latigong bibit niya pero...
36:12.1
Mabilis nang sumunod ang mga ito sa naunang tumakbong aswang.
36:18.1
Duwag naman pala kayo eh. Ang nakala ko ba'y napakatapang niyo?
36:23.1
Sigaw ng manggagamot.
36:26.1
Mga ilang minuto muna ang pinalipas ng katahimikan bago pumasok sa loob ng bahay ang manggagamot na iyon.
36:34.1
Pagkapasok nito ay kinausap nito ng sarilinan ang mga magulang ni Ate Amie.
36:39.1
Na para bang may sinasabi itong ayaw naming marinig.
36:44.1
Pagkatapos mag-usap-usap ng mga iyon, ay nakailang beses pang humingi ng pasensya si Mangtonio sa amin.
36:53.1
Kinabukasan naman, bago kami hinatid palabas ng baryo, nadaanan namin si Andres.
37:01.1
May lata ito sa mukha, na animoy na katikim ng latigo.
37:05.1
Hindi rin ito makatingin sa amin at noong kakausapin na sana siya ni Kuya.
37:11.1
Mabilis itong pinigilan ni Mangtonio.
37:14.1
At narinig ko pang pinagbantaan niya si Andres nun.
37:18.1
Na kung uulitin pang muli ang ginawa nito ay hindi na magdadalawang isip ang isisiwalat ni Mangtonio sa kanilang baryo.
37:27.1
Kung ano talaga ang sekreto ng pamilya niya.
37:30.1
Pinagkatiwalaan kita pati ng pamilya mo, Andres.
37:34.1
Aba, sinira mo lang ha?
37:39.1
Timbag ang nawika ni Mangtonio, bago kami nagpatuloy sa paglalakad.
37:45.1
Kahit na nakaranas kami ng hindi maganda sa baryong tinitira ni Ati Amie,
37:51.1
bumalik pa rin kami dahil sa doon itadaos ang kasal ng kapatid ko.
37:56.1
At hindi rin itadaos.
37:57.1
Dahil sa doon itadaos ang kasal ng kapatid ko.
38:01.1
Pero sa ikalawang pagkakataon, wala na ang pamilya ni Andres.
38:07.1
Ayon kay Ati Amie ay biglaan umano ang pagalis ng mga iyon, dahil nagkasakit ang kanyang ina.
38:15.1
Marahil ay lumipat ang mga iyon sa karatig lugar kung saan naroroon ang angka ni Andres.
38:22.1
Doon ko rin nalaman na bantog na aswang pala ang angka nito.
38:26.1
At sila ang umaswang at gustong lumason sa kapatid ko.
38:30.1
Dahil matagal na palang may lihim na pagtingin si Andres.
