* AI ("Artificial Intelligence") subtitles on Tagalog.com are generated using "Whisper" by OpenAI (the same company that created ChatGPT and DallE2). Results and accuracy may vary.
* The subtitles do include errors occasionally and should only be used as a tool to help with your listening practice.
* You can request this website to create a transcript for a video if one doesn't already exist by clicking the "Request AI Subtitles" button below a video. Transcribing usually takes 30-40% of the length of a video to complete if there are no other videos in
the queue. For example, a 21 minute video will take 7-8 minutes to transcribe.
* Running a super fast cloud GPU server to do these transcriptions does cost money. If you have the desire and financial ability, consider
becoming a patron
to support these video transcriptions, and the other tools and apps built by Tagalog.com
00:00.0
MGA KUWENTO NI ZERO
00:30.0
Dahil posibleng merong hindi magandang mangyari, o sa madaling salita, may panganib na nag-aabang sa pupuntahan mo.
00:43.6
Mapagpalang araw sa inyo Sir Seth, at sa lahat ng nakikinig sa channel mo. Tawagin niyo na lamang po ako sa pangalang Pancho, Tubong Leyte, at sa kasalukuyang taon ay dito pa rin ako naninirahan.
01:00.8
Ang kwentong ibabahagi ko sa inyo ay isa sa mga karnasan ko noong namamasada pa lamang ako ng habal-habal.
01:11.3
Yun kasi ang mga sinasakyan papunta sa mga liblib na lugar noong kapanahonan ko.
01:18.7
Dahil sa hirap ng buhay ay maaga akong namulat sa pagtatrabaho. Dumidiskarte ako sa pamamasada kasama ang aking ama.
01:30.0
At tandang-tanda ako pa noong nasa edad 14 anyos pa lamang ako, nang matuto akong magmanewan ng motor.
01:38.1
Dahil sa minorde edad pa lamang ay hindi muna ako pinapayagan ni tatay na bumiyahe.
01:44.6
Sa halip, isinasama-sama niya ako para malaman at makabis ako ang bawat kasuluk-sulukan ng mga liblib na lugar, na palagi niyang pinupuntahan at pinaghahatiran ng mga pasahero.
01:56.0
Dumitulong rin ako sa pumibuhat ng mga mabibigat na dalahin ng mga pasahero ni tatay, at kapag ganoon ay binibigyan ako ng konting halaga ng mga ito.
02:09.9
Sa ganoon paraan ay nakakapag-ipon ako at kahit papano nakakapag-abot ako ng konting halaga sa mga magulang ko noon.
02:19.7
Noong nang nagedad ako ng desi otso, sa kapala man ako pinayagan ni Tatay na mamasaherong mga mga mabigat at mababagat.
02:26.0
Tamang tama namang binenta ng kalapit bahay namin ang motor nitong ginagamit sa pamamasada
02:32.2
Dahil sa may biglaan nitong pagagamitan
02:35.3
Kaya't hindi na nagdalawang isip pa ang aking amang bilhin yun
02:39.8
Kinuha niya muna ang mga naitabi niyang pera
02:43.7
At yun ang ipinangbayad niya
02:46.5
Palagi kang magingat sa pagmamaneho, anak ah
02:50.2
Alam mo namang marami na mga nadidisgrasya ngayon
02:54.3
Masyado kasing kaskaskero ang mga yun kung makapagpatakbo ng motor
02:57.8
Kaya ikaw, huwag kang gumaya
03:00.7
Ang palaging paalala ng aking ama bago ako lumalabas ng bahay para bumiyahe
03:07.1
Isang beses, habang naghihintay ako ng pasahero
03:12.8
Nakita ko si Eduardo
03:15.4
Isa sa mga kasamaan naming mga driver ng habal-habal
03:21.4
Iika-ika itong naglalakad papalapit sa aming dalawa-limang
03:24.3
O, mukhang inaatake na naman tayo ng rayuma ngayon ah
03:30.0
Bulalas pang biro ni Mang Lucas kay Eduardo
03:33.3
Hindi rayuma to Mang Lucas, lang ya
03:37.1
Kamuntikan-muntikan na ako madali kagabi
03:40.1
Iiling-iling na tugaw ni Eduardo
03:43.4
O bakit kamuntikan ka ng madali? Anong nangyari?
03:49.9
Ipinakita niya sa amin ang malaking sugat sa binte
03:52.3
Saninang pagkakalimutan
03:54.3
Sa desgrasya niya noong magatid umano siya ng pasahero sa liblib na purok
03:57.7
Aniya, pagkatid niya umano doon sa pasaherong matanda
04:03.1
Nagulat na lamang siya ng biglang may malaking ibon ang dumaan sa kanyang harapan
04:08.8
Habang nagmamaneho siya ng motor pa uwi noon
04:12.2
Mabuti na lamang at hindi masyadong mabilis ang pagpapatakbo niya
04:18.1
Kaya't noong nagpreno siya sa minamanehong motor
04:21.4
Ay mahina lamang ang pagkakasad sa liblib na purok
04:24.3
At pagkakasad niya sa lupa
04:25.0
Dahil kung malakas yun
04:27.5
Tiyak, malamang sa malamang ay paglalamayan na umano siya ngayon
04:33.3
Ibon? Anong klase ng ibon naman ang nakita mo?
04:39.7
Tanong ni Mang Lucas sa kanya
04:40.9
Wakwak Mang Lucas
04:44.2
Sigurado akong wakwak yun
04:46.8
Dahil noong dumaan yun sa harapan ko
04:49.6
Nakarinig ako ng huninang wakwak eh
04:54.3
Nanggaling yun mismo sa ibong mabilis na dumaan
04:58.8
At ipinaliwanag pa sa amin
05:01.4
Kung gaano nakakakilabot ang itsura ng nilalang na nakita niya
05:08.1
Nakalimutan ko palang bangitin sa inyong
05:11.2
May nababalitaan pala kung nanggagambalang ganyan sa mga karatig lugar
05:15.8
Siguro baka yun yung nakita mong aswang Eduardo
05:19.7
Mabuti na lang at hindi ka dinumog noon
05:25.0
Umiling-iling siya at sinabi niya sa amin na pagkasadsad ng motor niya
05:31.0
Ay nakalagkad muna siya bago tumilapon sa gilid ng kalsada
05:35.3
Pagkatilapon niya ay dagli-dagli siyang tumayo at nagtatakbo patungo sa kanyang motor
05:41.8
Dahil sa kabahat takot na nararamdaman
05:45.8
Mga ilang segundo pa umanohang lumipas
05:49.4
Bago siya nakaramdam ng pananakit ng katawan
05:54.3
Kung hindi pa nga umano kumarot ang binti niya, ay hindi niya pa malalamang dumudugo na pala yun.
06:00.2
At may malaking sugat na.
06:04.2
Buti na lang at siniswerte ako.
06:06.7
Dahil may dumaang motor at tulad natin ay namamasahero ang taong nagmamalayo ng motor na yun.
06:12.1
Kaya natulungan niya akong madalas sa paggamutan.
06:16.3
Sinwerte ka pa nga Eduardo.
06:18.7
Ibig sabihin lang, hindi mo pa talaga oras kagabi.
06:22.0
Ayan ang isa pa naming mga kasamahan at sinuri ang mga sugat na natamu ni Eduardo.
06:31.6
Itinaas pa nito ng bagya ang cargo pants na suot ni Eduardo para makita kung hanggang saan ang sugat nito.
06:40.6
Buti na lang talaga at nakapangmahaba ka ng suot kagabi.
06:45.1
Kundi nako, hindi lang yun ang sugat na matatamu mo.
06:51.3
Tinanong ko siya,
06:52.0
kung napilayan ba siya o kung may nabali bang buto sa kanya.
06:56.6
Sinabi niya namang wala at hindi siya napilayan nun.
07:00.9
Matigas pa umano sa kalabawang buto niya.
07:07.6
matapos siyang dalhin sa paggamutang pampubliko,
07:11.1
ay dumerecho sila ng asawa niya sa manghihilot para magpahilot sana.
07:16.5
Pero pagkarating nila sa manghihilot,
07:19.1
ay pinayuhan siya ng manghihilot na magpatimutan.
07:22.0
Kaya natingin siya sa albularyo.
07:24.0
Dahil may nakita itong marka ng aswang.
07:27.2
At hindi nito kayang alisin ang markang yon sa katawan niya.
07:32.7
Sinabi pa nitong sa lalong madaling panahon,
07:36.0
ay maghanap siya ng albularyo o manggagamot
07:38.4
na kayang magalis ng marka ng aswang sa katawan nito.
07:43.1
Dahil nalalagay sa panganib o manuang buhay niya
07:46.0
at ang pamilya niya.
07:49.8
Kaya nga ako nagpumilit na pumunta dito.
07:52.0
Dahil magtatanong sana ako kung may alam ba kayong albularyo o manggagamot.
07:57.5
Nagtanong na kasi ako sa mga kamag-anak ko pero
07:59.5
wala silang kilalang albularyong kayang magalis ng marka ng aswang eh.
08:07.6
Ikaw Pancho, may alam ka bang manggagamot?
08:11.2
Baka naman may alam ka.
08:13.1
Sabihin mo naman sa akin.
08:15.5
Baling natanong niya sa akin nun.
08:18.7
Ah, may alam ako.
08:21.7
marunong manggagamot yun pero
08:22.9
hindi ko lang alam kung kaya niyang magalis ng marka ng aswang na sinasabi mo.
08:31.1
Nagsabi naman ito kung pwede ko daw ba siyang samaan sa lolo ko.
08:35.7
Huwag umano akong mag-alala dahil
08:37.1
babayaran niya ako sa pagsama ko sa kanya sa bahay ni Lolo Andong.
08:44.5
ihatid mo na tong si Eduardo sa bahay ng lolo mo para maggamot na siya at maalis na yung marka.
08:49.7
Sa pagkakaalam ko kasi kapag may marka,
08:51.7
anong aswang sa katawan,
08:53.9
babalik-balikan ka nito.
08:56.4
Susundan ka kahit saan ka man magpunta.
08:59.7
Pangungumbin singwi ka sa akin ni Mang Lucas nun.
09:04.5
Nang mga sandaling yun ay bigla tuloy ako nagsisi
09:06.9
kung bakit nasabi ko ang tungkol sa abuelo kong manggagamot.
09:12.6
Ayaw na ayaw pa naman ni tatay na pinag-uusapan ng tungkol sa kanyang ama
09:15.8
at ayaw niya rin pumunta ako sa bahay nito.
09:23.8
samaan mo na akong pumunta sa bahay ng lolo mo.
09:26.9
Gustong gusto ko na talagang maalis yung marka natin eh.
09:30.0
Natatakot ako para sa pamilya ko.
09:32.8
Mamaya madamay sila.
09:36.4
Nakikita ko sa kanyang mga mata ang takot na nararamdaman.
09:40.4
Nang banggitin niya ang tungkol sa kanyang pamilya,
09:43.7
ay hindi ko maiwasang makaramdam ng awa nun.
09:50.6
At ayon pa sa kanya ay do-doblahin niya pa umano yung bayad.
09:55.5
Samaan ko lang siya.
09:59.6
kahit huwag mo na akong bayaran,
10:01.4
tulong ko na sa iyo yung perang ibabayad mo sa akin.
10:04.5
Alam mo kasing ilang araw kang hindi makakapagbiyahe dahil sinangyari.
10:08.9
Saad ko at sinabihan ko siyang ihatid ko na siya papunta sa kanila
10:12.2
para sabihan ang asawa niya bago kami pumunta sa bahay ng abuelo ko.
10:19.1
Pumunta na ako sa pinagpwesto ko.
10:20.6
At pinagpustuhan ng motor at pinaandar ko na iyon.
10:23.9
Dahan-dahan namang iniakbang ni Eduardo ang kanyang paa
10:26.8
pasakay sa minamanehokong motor.
10:31.5
Teka, saan nga pala nakatira yung lolo mo?
10:35.5
Malapit lang din ba sa bahay niyo?
10:39.8
Hindi, nasa kabilang baryo pa yung tarahan ni lolo.
10:43.9
Huwag ka mag-alala, medyo malapit-lapit lang naman iyon.
10:48.2
Sa paglipas ka ng ilang sandali,
10:50.6
ay binagtas na namin ang daan papunta sa tahanan ni lolo Andong.
10:55.9
Nasa dulo ng baryo pa ang bahay nito.
10:59.5
Dalgusto ni lolo Andong ng tahimik na buhay.
11:03.2
Malayo sa mga kapitbahay.
11:05.4
At higit sa lahat ay malayo sa mga taong wakas kumakapanghusga.
11:11.6
Minsan ang pinagbintangan kasi itong aswang si lolo.
11:15.4
Kunwari lamang umanay itong nanggagamot pero ang totoo,
11:18.5
ay mas lalo lamang niyang binibigyan.
11:20.6
Ang sakit ang mga taong nagpapagamot sa kanya.
11:25.3
Ang sabi pa nga ng iilang kalapit bahay niya sa kanilang baryo,
11:29.9
nagbabalat kayo lamang umanaw bilang isang manggagamot si lolo.
11:36.5
isa itong aswang at mambabarang.
11:41.1
Magkaganon ay hindi ako naniniwala
11:43.2
dahil sa mas kilala ko ang tunay na katauhan ni lolo Andong kesa sa kanila.
11:49.7
Alam kong hindi ako naniniwala.
11:50.4
Alam kong hindi totoo ang kanilang mga sinasabi.
11:53.9
Paka na lamang yun ang mga huwad na manggagamot na naiingit sa kanya nun.
12:00.5
Habang binabagtas namin ang daan papunta sa baryo,
12:04.5
ay ipinaliwanag ko ang lahat kay Eduardo.
12:09.4
hindi ako sigurado kung maaalis ba ni lolo ang marka ng aswang sa kanyang katawan.
12:15.4
Pero kahit ganoon ang agam-agam ko,
12:20.4
Dahil wala namang mawawala.
12:25.0
may katagalan ng panahon na hindi ko nadadalaw si lolo.
12:29.3
Mahigpit kasi kaming magkakapatid na pinagbawalan ni tatay na dumalaw sa bahay ni lolo.
12:34.4
Kaya't wala akong idea sa mga panggagamot na ginagawa niya nun.
12:39.8
Kung hindi lang talaga ako naawa sa kalagayan ni Eduardo,
12:43.8
ay hindi ko susuwayin ang bilin ng aking ama.
12:46.2
Sa haba ng binahin namin ay narating na namin ang iblib na lugar.
12:53.9
Saktong pagdating namin,
12:56.3
kakarating lamang din ni lolo nun.
12:59.4
Base sa kasuotan nito ay mukhang galing pa ito sa bundok.
13:04.5
Pagkababa ako ng motor ay kaagad na akong nagmano sa kanya
13:07.4
at sinabi ko ang sadya namin.
13:12.0
Tumuloy na muna kayo dito at magpapalit lamang ako ng damit sandali.
13:16.2
Ayan ni lolo Andong pagkabukas ng pintuan.
13:20.8
Gahandahang inaalalayan ko naman si Eduardo sa paglalakad papasok sa loob ng bahay.
13:26.9
Samantalang ang kanyang asawa naman nakasunod sa amin nun.
13:32.6
Makaraan ng ilang saglit ay lumabas na ng silid si lolo Andong.
13:36.9
May bibit na itong aparato na may lamang mga halamang gamot.
13:41.6
Loh, ako na po yung magdala.
13:44.5
Wika ko sa kanya at agad na siyang nilalakas.
13:46.2
Nilapitan niya naman sa akin at itinuro kung saan ko ilalagay ang aparato.
13:53.6
Nilapitan niya na si Eduardo at sinuri ito.
13:57.3
May mga inusal na orasyon si lolo Andong at inihip sa katawan ni Eduardo.
14:03.2
Pagkatapos ay nagpausok siya ng insenso at sinabayan ng pagsunog ng tatlong pirasong kulay itim na balahibo ng manok.
14:12.5
Halos sinabot rin ang ilang oras sa panggagamot si lolo Andong.
14:16.2
Dahil ayon sa kanya, nakikita niyang hindi lamang marka ng aswang ang nasa katawan ni Eduardo, kundi may ibinaon ring kulam yon.
14:29.8
May alam sa pangungulang mga aswang na naglagay ng marka sa katawan mo.
14:34.7
Mabuti na lang at nagmadali kang magpatingin sa manggagamot.
14:39.4
Sinabi naman ni Eduardo na pinayuhan siya ng nilapitan niya o manghihilot na magpatingin sa albularyo o manggagamot.
14:46.8
Dahil ayon sa manghihilot, ay may nakita at nararamdaman daw yung itim na presensya sa kanyang katawan.
14:57.3
Hayaan mo, ibabalik natin sa aswang na yun ang kulam at markang binigay niya sa'yo.
15:04.0
Sad ng lolo ko nun.
15:07.9
Nung araw ngayon ay tagumpay na naalis ni lolo Andong ang marka at kulam ng aswang na ibinaon sa katawan ni Eduardo.
15:16.2
Bago pa man kami umuwi ay binilinan ako ni lolo Andong na mag-iingat.
15:22.2
Kung saka sakali mang may hindi magandang mangyari o may hindi maganda akong nararamdaman,
15:28.2
wag akong magdalawang isip na bumalik sa bahay niya.
15:33.2
Aniya, batid niyang pinagbabawalan ako ni tatay na pumunta sa bahay niya,
15:39.2
dahil sa may malalim na dahilan na rin umano si tatay.
15:42.2
Kung bakit nito nagawang pagbawalan ni tatay na pumunta sa bahay niya,
15:44.4
kung bakit nito nagawang pagbawalan ni tatay na pumunta sa bahay niya,
15:45.6
pagbawalan kami na mga kapatid kong dumalaw sa kanya at hindi niya ito masisisinuan.
15:53.6
Basta, kung sakaling may hindi magandang mangyari, wag akong mag-atubiling bumalik sa bahay niya.
16:03.6
Sa paglipas ng mga araw ay naging maayos naman ang lahat.
16:08.6
Wala na akong napapabalitaan pang may hinahabol sa mga liblib na daan o hinaharang ng aswang.
16:15.6
Kaya naman panatag na akong bumiyahe kahit abutin pa ako ng 10 oras ng gabi.
16:21.6
Saka, kailangan kong magdobli kahit dahil sinumpong na naman ang sakit si tatay.
16:27.6
Sumumpong na naman ang rayuman nito at hindi na naman siya makalakad dahil namamaga ang kanyang paa.
16:33.6
Kaya't obligado talaga akong magbanat ng buto.
16:37.6
Ako lang kasi ang nag-iisang lalaki sa aming magkakapatid.
16:41.6
Kung kaya't walang ibang aasahan si tatay kundi ako lang.
16:43.6
Kung kaya't walang ibang aasahan si tatay kundi ako lang.
16:44.6
Kung kaya't walang ibang aasahan si tatay kundi ako lang.
16:45.6
Ngaling eseng, mukhang marami-marami na naman po yung mga pinamili niyo ah.
16:52.6
Masayang bati ko sa matanda ng pumara ito sa tabi ng daan malapit sa palingke.
16:58.6
Kakapatapos ko lang kasi magatid ng pasehero.
17:01.6
At saktong nadaanan ko ang matandang sugi ko sa pamamasada.
17:06.6
Abay, kailangan iho dahil alam mo naman marami ako mga alagang hayop sa bahay.
17:13.6
Kailangan kong mamili palagi sa palingke dahil alam mo naman marami ako mga alagang hayop sa bahay.
17:14.6
palagi sa palengke dahil habang tumatagal, palaki na ng palaki ang konsumong kinakain nila.
17:22.2
Nakangising wika ng matandang medyo kuba na purong puti na mga buhok dahil sa katandaan.
17:29.6
Pabiru ko naman itong sinabihang ibenta niya ng ibang mga alagang baboy at manok
17:33.5
para konti na lamang ang papakainin niya nun.
17:38.8
Kung gusto nyo, ibigay nyo na lang sa akin ang isa sa mga alaga nyo.
17:42.7
Pero gusto ko po yung matabang baboy ah.
17:47.8
Umagikik namang hinampas ako ng bagya ni Aling Esing.
17:52.1
Sa totoo lang, simula nung namamasada ako ay naging suki ko na ito.
17:58.1
Tuwing araw ng lunes at merkoles ay nagpapasundo ito sa bahay para mamalengke.
18:03.4
Dahil sa suki ko na siya sa pamamasada ay malaki ang tiwala ko sa matanda.
18:08.7
At alam kong ganun din siya sa akin.
18:11.4
Dahil minsan, ako na lamang ay notusan niyang mamalengke.
18:14.6
O kaya naman ay maghatid ng karning hilaw sa mga taong pinagbebentahan ito.
18:20.0
Lalo na kapag may sakit itong dinadamdama.
18:24.5
Mag isang namumuhay na sa liblib ng sityo si Aling Esing.
18:28.9
Ayon dito ay iniwan na ito ng mga anak.
18:32.1
Simula nung makapag-asawa mga yon.
18:35.5
Dinadalaw na lamang umanay ito paminsan-minsan ng mga anak kapag may bakanting oras sa mga yon.
18:42.3
Nakikita ko kay Aling Esing ang imaong lola.
18:44.6
Sa palagay ko kasi ay kaidara niya lamang ang abuela ko.
18:49.5
Kaya naman lahat ng pakiusap at utos nito ay sinusunod ko yon.
18:56.1
Paglipas ng mahigit kalahating oras na pagbabiyahe,
18:59.8
ay nakarating na kami sa bahay ng matanda.
19:03.4
Binuwat ko na ang mga pinamili ng matanda at nilagay malapit sa pintuan ng bahay.
19:10.2
Pagkalapag ko sa mga pinamili niya,
19:13.5
nagulat ako at bahay niya.
19:14.5
Pagyang napaatras nang biglang bumukas ang pintuan
19:18.4
at iniluwa roon ang napakagandang dalaga.
19:24.5
Saglit pa akong natigalgal
19:25.9
at hindi inaalis ang pagkakatitig ko sa napakagandang mukha na yon.
19:33.6
Nang mga sandaling yon ay parang nakakita ko ng berhen.
19:37.4
Kung hindi pa ako tinapik ni Aling Esing,
19:40.3
hindi pa ako matatauhan.
19:41.7
Habat huwag mong titigan niyang apokoy iho.
19:46.6
Baka mamaya matunaw yan sa lagkit ng pagkakatitig mo eh.
19:53.1
Bigla akong nakaramdam ng hiya matapos sabihin niyo ng hali.
19:59.5
Hindi niyo naman po sinabi sa aking may bisita po pala kayo Aling Esing.
20:03.9
Nakakahiya po, di sanay, nagbihisa ko ng maayos.
20:07.5
Pabirungsad ko sa matanda noon.
20:08.9
Hinirapan ako ng matanda at sinabi ang umalis na't
20:13.4
huwag ko raw pagka-interesa ng apo niya
20:15.8
dahil hindi siya papayag na formahan ko ang dalaga.
20:21.6
Tinanong ko ang matanda kung ilang araw na mananatili sa bahay niyang dalaga.
20:26.7
Sinabi niya namang mga ilang linggo rin itong mananatili sa bahay niya
20:29.7
dahil sa nagbabakasyon nito.
20:33.3
Ayos, tamang-tama.
20:36.1
Pwede po ba akong umakit ng ligaw sa apo niyo Aling Esing?
20:41.3
Hindi, umalis ka na dahil nakaka-estorbo ka na eh.
20:45.2
Pagtataray na wika sa akin ng matanda.
20:48.5
Sige na po Aling Esing, payagan niyo na po akong dumalaw sa apo niyo.
20:54.3
Pakiusap ko noon.
20:56.4
Pero sadyang umiral na naman ang kasungitan ng matanda
20:59.2
dahil kahit anong pakiusap ko ay hindi ito pumapayag.
21:04.8
Sa alipay pinagtatabuyan niya pa ako.
21:06.7
Dahil sa may angking kakulitan ako ay halos araw-araw akong dumadaan sa bahay niya
21:13.0
makita ko lamang ang apo niyang si Magdalena.
21:17.7
Hindi ko alam kung bakit unang kita ko pa lamang sa dalaga
21:20.9
ay tinamaan na talaga ako noon.
21:24.5
Kaya kahit anong pagbabawal pa ang sabihin ng matanda
21:26.9
sinusuway ko siya.
21:31.9
May mga gabing sinasadya akong dumaan sa bahay ni Aling Esing
21:35.0
kahit na may kalay-kalay na ito.
21:36.1
At na may kalayuan ang tirahan niya sa barrio namin.
21:39.8
Ayos lamang iyon.
21:42.1
Basta't ang mahalaga sa akin ay masilayan ko si Magda.
21:45.9
Kahit na hanggang sa bakuran lamang ako ng bahay nila.
21:50.6
Kinakantsawan na ako ng mga kasamaan kong namamasada
21:52.9
sa tuwing inaabot ako ng dilim bago makarating sa paradahan.
21:59.2
Nagwi ka pa si Mang Lucas na
22:00.7
maghinay-hinay ako at kilalanin munang mabuti ang apo ni Aling Esing noon.
22:06.1
Dahil baka mamaya may itinatagong lihim pala iyon
22:10.0
kaya biglang nagbakasyon sa bahay ng matanda, di ba?
22:14.3
Grabe naman kayo kong mangusga dun sa tao.
22:17.3
Nagbakasyon lang naman eh.
22:22.2
Sinabi ni Mang Lucas na hindi naman sanangusga sila.
22:26.2
Kaya nga lang ay hindi ko pa baraw na babalitaan
22:28.9
ang tungkol sa hakahakang
22:31.3
may aswang na naman na nambibiktima sa lugar
22:35.1
kung saan na naman na nababalitaan.
22:35.6
Kung saan na naman na nababalitaan.
22:35.7
Kung saan na naman na nababalitaan.
22:35.7
Kung saan na naman na naman na nababalitaan.
22:35.8
Kung saan nakatira ang matanda.
22:38.3
At ang sabi ng iilang mga tagaron na humabol dun,
22:42.7
matapos nilang hambalusin sa paa ang aswang,
22:45.7
ay nakita nilang sa bakuran ni Aling Esing tumakbo
22:49.6
ang nilalang na iyon.
22:52.2
At noong sundan nga nila iyon
22:53.9
at hinanap sa bakuran ng matanda,
22:58.1
tanging si Aling Esing lamang ang lumabas ng bahay
23:01.0
at tumarap sa kanila.
23:02.6
Toto dinay pa ang matandang walang nagawing kahit anumang nilalang
23:08.2
sa bakuran ng bahay nito.
23:12.6
Noong talungin ang isa sa mga taong humabol
23:15.5
kung nasa nang apo ni Aling Esing,
23:19.2
sinabi ng matandang tulog na iyon
23:20.7
at hindi pwedeng istorbohin.
23:24.6
Pero ang lubos na ipinagtataka ng lahat,
23:27.8
kinabukasan ay nakita nilang iika-ika umano ang dalaga.
23:32.6
Kaya't malakas ang hinala ng lahat
23:34.6
na baka aswang ang dalaga
23:36.7
at inililihim lamang iyon ni Aling Esing.
23:43.6
at hindi makapaniwala sa mga sinabi ni Mang Lucas.
23:48.7
Sa ganda ba naman ang dalagang si Magda?
23:51.7
Malabong mapagkamala nitong aswang.
23:55.1
Baka nagkataon lang ang nangyari.
23:59.7
matagal ko ng suki sa pamamasada si Aling Esing
24:02.3
kaya't napaka-imposible talaga.
24:07.2
Nasa sa'yo na yan, Pancho,
24:08.3
kung maniniwala ka sa sinasabi ko o hindi.
24:11.6
Pero ipapaalala ko lamang sa'yo
24:13.2
ang tungkol sa nangyari kay Eduardo, ha?
24:15.9
Kaya mag-iingat ka palagi at hanggat maaari.
24:18.8
Huwag ka na muna mag-awi sa mga liblib na lugar.
24:21.5
Kapag sumasapit na yung takip silim,
24:24.5
dito-dito ka na lang sa malapit bumiyahe.
24:29.2
Tanging pagtanguna lamang ang naging tugon ko sa kanila.
24:33.2
Sakto namang may pasahero na ako ng mga sandaling yon.
24:36.5
Kaya umalis na ako sa umpukan.
24:40.4
Habang bumabiyahe ako ng araw na yon ay hindi mawala-wala sa aking isipan.
24:45.7
Ang tungkol sa pinag-uusapan ng mga kasamaan kong driver.
24:50.6
Mula bata pa lang kasi ako ay kilala ko na si Mang Lucas.
24:55.4
Alam kong hindi ito nagsisinungaling.
24:58.6
Pero bakit hindi pa rin ako kumbinsido sa mga sinasabi niya?
25:02.3
Siguro, maniniwala lamang ako kapag ako na talaga mismo ang makakakita noon.
25:11.1
Kahit naman kasi marami na akong nababalita ang mga kababalagan,
25:15.2
hindi pa rin ako masyadong maniniwala.
25:18.7
Kasabihan ko kasi noon,
25:20.8
to cease to believe.
25:23.1
Hindi ako maniniwala hanggat hindi ako mismo ang nakakaranas.
25:28.8
Pagka uwi ko sa bahay kinagabihan,
25:31.2
matapos mamamalas,
25:32.3
ay sinabi ko kay tatay ang tungkol sa mga nasagap kong balita.
25:38.1
Nang banggitin ko ang pangalan ni Aling Esing ay,
25:41.4
sandali siyang natigilan na para bang nagulat ito.
25:47.4
Palagi mong pasahero si Esing?
25:50.0
Yung matandang nakatira sa dulong baryo?
25:53.0
Kailan mo pa siya naging pasahero ha?
25:56.0
O tay, may katagalan na rin po. Bakit po?
25:59.4
May problema po ba?
26:02.3
Nakinikinita ko sa kanyang parang hindi niya nagusto nang sinabi ko.
26:08.4
Sa seryosong boses ay sinabihan ako ni tatay na iwasan ng matandat
26:12.0
hanggat maaari ay huwag na akong magawi pa sa bahay nito.
26:17.8
Tinanong ko siya kung bakit kailangang iwasan ko ang matandang yan.
26:22.4
Gahing wala naman itong ginagawang masama sa akin.
26:26.3
Isa pa ay mabait ang pakikitungo sa akin ni Aling Esing
26:29.5
kaya wala akong nakikitang mali para iwasan.
26:32.3
Tsaka siyempre, kailangan kong magpakitang gilas sa matanda dahil sa gusto ko ang halikawan ng apo nito.
26:43.1
Sabihin niyo po muna sa akin yung dahilan tayo kung bakit kailangang iwasan ko si Aling Esing.
26:48.7
Basta, makinig ka na lang sa mga sinasabi ko.
26:53.5
Iwasan mo yung matandang yan.
26:56.0
Huwag nang maraming tanong-tanong pa.
27:00.1
Seryoso si tatay nun.
27:02.3
At base sa himig ng boses niya ay parang nagpipigil lamang siyang magalit.
27:08.7
Pero noong sabihin ko sa kanyang gusto kong likawan ng apo ni Aling Esing
27:12.4
ay doon na siya nagtaas ng boses at kulang na lamang ay sigawan niya ako
27:17.7
habang binabala ang huwag makipaglapit sa pamilya nito.
27:24.2
Yun pa lamang ang unang pagkakataong pinagtaasan ako ng boses ng aking ama.
27:29.5
Kaya naman nakaramdam talaga ako ng takot.
27:32.3
Dahil parang may lihim na galit si tatay sa pamilya ni Aling Esing.
27:39.3
Huwag na huwag mong susuwayin yung mga sinasabi ko, Pancho.
27:43.5
Kilala mo ako kung paano magalit.
27:47.7
Tinalikuran na ako ng aking ama matapos niyang sabihin yun.
27:52.2
Hindi ako nakakibo sa sinabi niya.
27:55.6
Hindi ko alam kung susundin ko ba ito o susundin ko ang sariling kagustuhan ko.
28:02.3
Lumipas sa mga araw na pinag-iisipan ko ang tungkol sa sinasabi ni tatay.
28:10.6
Hanggang sa isang araw, magtatakip silim na ng mga oras na yun.
28:16.4
Nang mapagpasyan kong gumarahi na at ipagpa sa bukas na lamang ang pamamasada ulit.
28:23.2
Medyo hindi kasi maganda ang araw ko dahil napakabigat ng pakiramdam ko.
28:27.8
Parang bang lalagnatin ako noon.
28:29.2
Mga ilang minuto pa lamang akong nagpapahinga sa bahay.
28:35.6
Nang may sunod-sunod na akong matok.
28:38.9
Sinanay na ang nabukas ng pintuan at tinalam kung sino ang kumakatok na yun.
28:44.2
Nandyan ba si Pancho, aling Laura?
28:47.0
Narinig kong tanong ng boses babae sa labas ng bahay.
28:51.2
Oo, nandito. Bakit Elena?
28:54.4
Tanong ni nanay sa babae.
28:57.5
Nagtanong ang babae kung pwede pa ba ito.
28:59.2
Ano ba raw akong mamasada?
29:01.4
Magpapatid lamang o manusana ito sa karatig baryo?
29:05.6
Binanggit niya ang baryo kung saan siya magpapatid.
29:09.4
Nang marinig ko yun.
29:11.4
Sa hindi maipaliwanag na dahilan ay bigla akong kinabahan.
29:16.6
Sa kadahilan ng doon nakatira si aling Eseng at ang dalagang si Magda.
29:23.8
Saglit na tinapit-tapit kong dibdib.
29:26.2
Dahil sa dahan-dahang sumisikip ang dibdib ko.
29:29.2
Hindi ko maipaliwanag kung bakit.
29:32.6
Simula nung marinig ko ang baryong binanggit ng kausap ni nanay.
29:37.2
Sunod-sunod nang kumabog ang dibdib ko.
29:40.9
Ano bang nangyari sa akin?
29:45.3
Maya-maya pa ay lumapit sa akin si nanay at nakiusap siya na kung pwede raw ba ihatid ko muna si Elena.
29:51.4
Ang buntis na manugang ng kumari niya.
29:54.3
Dahil magtatakip silim na at delikado sa buntis kung maglalakad lamang itong mag-isa.
29:60.0
May kalayuan pa naman ang baryo na tinitira nito.
30:05.1
Nang mga sandaling yun ay hindi ko alam kung bakit nagdadalang isip ako.
30:11.3
Kung pagbibigyan ko ba ang pakiusap ni nanay o hindi nun.
30:16.5
Sunod-sunod ang pagkabog ng dibdib ko at parabang may kung sino ang bumulong sa aking manatili na lamang sa bahay.
30:26.2
Nay, wala bang ibang masakyan na motorsakit?
30:30.7
Tanong ko sa aking ina.
30:33.5
Ang sabi niya pumunta na siya sa paradahan pero wala nang mga motor sa paradahan dun eh.
30:40.3
Kaya pumunta siya dito at nagpabaka sakaling nandito ka na.
30:44.1
Sige na anak, ihatid mo na si Elena.
30:47.5
Sandali lang naman yun eh.
30:51.4
Tutulman ang aking isipan.
30:53.8
Pero nang makita ko si ate Elena na maraming bitbit,
30:57.3
bigla akong nakaramdam ng awa.
31:00.1
Kaya naman pinagbigyan ko na ang pakiusap ng aking ina.
31:05.0
Nakailang basong tubig pa ako bago lumabas ng bahay.
31:08.9
Dahil kahit anong gawin ko ay hindi talaga mawala-wala ang pagkabog ng dibdib ko nun.
31:15.7
Pumalik ka kaagad anak dahil magdidilim na.
31:18.8
Hihintayin ka namin para sabay-sabay na tayo maghaponan.
31:22.6
Bilin pa sa akin ni nanay bago ko pinandarang habal-habal.
31:27.6
Habang binabagtas namin ni ate,
31:29.1
si Elena ang daan.
31:31.4
Patindi nang patindi ang kabang nararamdaman ko.
31:35.9
Nakailang pagbuga pa ako ng hininga
31:37.7
para maibsa ng kakaibang nararamdaman ko nun.
31:42.7
Narinig ko pang tinanong ako ni ate Elena
31:45.0
kung ayos lamang ba ako.
31:50.7
Oo, ayos lang ako.
31:53.4
at itinuon na sa binabagtas na kalsada ang pansin ko.
31:57.9
At itinuon na sa binabagtas na kalsada ang pansin ko.
31:58.0
At itinuon na sa binabagtas na kalsada ang pansin ko.
31:58.7
Liblib na ang daan na tinatahak namin at napapagitnaan na yon ng sityo at baryo.
32:06.3
Kumbaga, mga ilang minuto lamang ang babagtasin namin ay mararating na namin ang baryo kung saan nakatira si ate Elena.
32:16.8
Maya-maya pa, saktong pagliko ng motor na minamaneho ko, ay bigla na lamang may malaking aso ang mabilis na tumawid ng kalsada.
32:28.7
Kaya naman agaran akong nagminor at mga ilang segundo ay nagpreno na ako.
32:35.6
Nangiya, saan galing yung dambuhalang asong yon?
32:40.0
Ayos ka lang ba ate Elena?
32:47.1
At magpapaanda rin ko na sana ang motor, nang sabigla na namang may dumaan na malaking aso.
32:54.2
Pero sa pagkakataong yon ay humarang na ito sa daraanan namin.
32:58.7
Huwag kakaiba na ito ha.
33:04.7
Sinabihan ko si ate Elena na kumapit ng maayos.
33:08.5
At kahit anong mangyari ay huwag na huwag siyang bibitaw.
33:12.7
Kung pwede lang ay umakap siya sa likuran ko at ipikit ang mga mata niya para sa ganun ay hindi siya matatakot sa maaaring makikita nun.
33:23.0
Nasabi ko ang mga bagay na yon.
33:25.6
Nababatid kong hindi normal o pangkaraniwang aso.
33:28.7
Ang humarang sa daraanan namin.
33:32.0
Sa kadahilan ng miminsan ay hindi pa ako nakakita ng asong kasinlake ng dalawang kalabaw.
33:42.8
Bukod dun, nakita kong napakapayot ng aso na halos butot balat na ito.
33:49.2
Puno ng galis ang buong katawan.
33:52.1
Namumula rin ang mga mata nang matamaan ito ng ilaw ng sasakyan.
33:58.7
Panay rin ang pag-angil nito na para bang
34:03.1
ay nakahanda itong dambahan kami.
34:08.8
Walang humpay rin ang pagtulo ng malalapot itong laway.
34:13.3
At kakaiba na rin ang klima ng hanging humahampas sa balat namin.
34:19.5
May at maya rin ang pagsingap nito na aakalain mong humuhon iyon ng wakwak sa mahinang boses niya.
34:28.7
lumaksyo ng dambuhalang nasa harapan namin.
34:32.3
Mabilis ko nang inarangkada ang minamanehong motor.
34:38.2
kapag hindi pa tumabi ang nilalang na iyon ay talagang sasagasaan ko ito.
34:43.7
Hindi ako mag-aalin lang ang gawin iyon.
34:47.6
Kesa naman ang pasahero ko mapahamak, di ba?
34:51.1
Sa kadahilan ng malakas ang pakiramdam ko na ang puntiriya ng nilalang na iyon
35:00.7
Hindi kasi direkta sa akin nakatitig ang nilalang, kundi sa kanya.
35:06.7
Hindi ko masasabing sig din ng nilalang na iyon dahil hindi naman mataas ang panglikurang bahagi ng paa nito.
35:15.7
Sumagi na sa aking isipang baka isa itong aswang at nagbabalat kayo lamang sa kaanyuan ng isang hayop.
35:23.7
Ate Elena, kumapit ka ng maigi.
35:28.7
At walang ano-ano ay pinaharurot ko na ang sinasakyan naming motor.
35:35.7
Pagkaharurot ng motor, nanlaki ang mga mata ko nang makita kong kumaripas ng takbo pasalubong sa amin ng nilalang.
35:46.7
At sa bawat pagtakbo nito ay parabang may sapusa iyon.
35:51.7
Napakabilis at napakaliksin ang kilos.
35:55.7
Hindi ako nagpadala sa takot na nararamdaman.
35:58.7
Sa halip ay mas binilisan ko pa ang pagpapatakbo.
36:03.7
Habang si Ate Elena naman ay nararamdaman ko ang higpit ng kanyang pagkakayakap.
36:10.7
Hindi ko iniwasan ang nilalang na sumalubong sa amin.
36:14.7
Dahil kung iiwasan ko ito, tiyak madidiskrasya kami ni Ate Elena.
36:21.7
Hindi nga nagtagalay na hagit ng gulong sa unahan ng motor ang nilalang.
36:25.7
Bago pa man ito tuluyang makalapit sa amin.
36:29.7
Umatungal ito ng malakas pagkabagsak sa kalsada.
36:34.7
Hindi na ako nagaksaya pa ng panahong magpreno.
36:38.7
Dahil baka mamaya ay may kasama pa pala ito.
36:41.7
At baka nag-aabang lamang iyon ang tamang pagkakatawan.
36:45.7
Hindi nga ako nagkamali.
36:48.7
Dahil wala pang isang minutong nagdaan.
36:51.7
Ay may malaking ibong may mala paniking pakpak.
36:55.7
Ang nasipat ko sa salamin ng motor.
36:58.7
Humuhon iyon ng wakwak habang sinusundan kami.
37:04.7
Grabe ang takot at kilabot na nararamdaman ko ng mga oras na iyon.
37:09.7
Pero mas nanaig sa akin ang isipin may kasama kong buntis.
37:15.7
Hindi ako dapat magpadaig sa takot na nararamdaman.
37:20.7
Dahil dalawang buhay ang nakasalalay.
37:23.7
Mabuti na lamang at may tao pa sa bungad ng baryo.
37:29.7
Kaya't sunod-sunod na akong bumusina para mapansin ako ng mga taong nakatambay sa gilid ng daan.
37:35.7
Tumingin naman sa gawin namin ang mga kalalakiang nakatambay.
37:39.7
Pagkalapit namin.
37:42.7
Pinara kami ng mga ito at pinahinto.
37:45.7
Nangangatog na bumaba ng motor si ate Elena.
37:49.7
Nakilala naman siya ng isa sa mga tambay.
37:51.7
Kaya't tinanong siya kung ano ang nangyari.
37:55.7
Sinabi naman ni ate Elena ang lahat.
37:58.7
Nung una ay hindi pa sana maniniwala ang mga kalalakiang tambay pero
38:04.7
noong makarinig sila ng huninang wakwak
38:07.7
at noong tumingala sila
38:10.7
ay nakakita sila ng malaking ibon na kasing laki ng tandang na manok ang lumipad papalayo.
38:18.7
Doon na sila naniwala.
38:21.7
Halos manigas na ang mga tuhod ko.
38:24.7
At hindi ko na ito maigalaw pa nang makarating kami sa bahay ni ate Elena.
38:30.7
Buti na lamang talaga at hindi kami hinayaan ng mga tambay.
38:35.7
Hinatid nila kami sa bahay ni ate Elena.
38:38.7
Sakto namang naroroon ang mga magulang nito kaya't nang gabing iyon ay hinalugog nila ang baryo.
38:46.7
Kinabukasan na nila ako pinauwi gawa ng baka tambangan ako ng aswang.
38:51.7
Matapos nilang halugugin ng baryo wala silang nakitang bakas ng nilalang.
38:57.7
Napagpasya na lamang nilang ipagpabukas na lamang ang paghahanap sa aswang.
39:02.7
Hindi sila titigil hanggat hindi nila mapapatay iyon.
39:08.7
Kinabukasan naman matapos nilang dibuti ng buong baryo ay nalaman nilang wala na sa bahay ang apo ni aling Esing.
39:16.7
Nagtataka nga sila dahil bago pa man raw magtakip silim
39:19.7
ay may nakakita pa doon sa apo nito.
39:23.7
Kung kaya't napaka imposibleng hindi na nila itong mahagilap kina umagahan pa.
39:29.7
Si aling Esing naman ay hindi na nila makausap ng matino.
39:34.7
Nakatulala lamang ito mukhang tinakasan na yata ng bait nun.
39:40.7
Noong halugugin nila ang bahay ng matanda ay may nakita silang mga patak patak ng dugo pero
39:46.7
hindi nila matukoy kung kanino o saan galing iyon.
39:52.7
Nang sabihin ko naman kay tatay ang lahat ay doon na siya nagkwento.
39:58.7
Ayon sa kanya mortal na kaaway ni Lolo Andong ang pamilya ni aling Esing.
40:06.7
At ang matandang ito rin ang pumatay sa lola ko.
40:09.7
Dahil noong magkasakit tumanos si lola ay palihim na pala nitong inaaswang.
40:16.7
Hanggang sa isang gabi ay nadatnan na lamang ni Lolo na wala nang buhay si lola.
40:21.7
Wakwak ang tiyan ito at wala na yung lamang loob.
40:26.7
Galing pa sa kabilang baryo si Lolo noon dahil may ginagamot itong may sakit.
40:32.7
Dahil sa wala namang matibay na ebidensya si Lolo Andong noon para ituro na si aling Esing ang pumatay.
40:40.7
Kaya abswelto ang matandang aswang sa ginawa nitong pagpatay sa lola ko.
40:46.7
May alam rin sa pangungulang mga tanda.
40:49.7
Kaya't kaya nitong gumamit ng sabulag at iba pang mga orasyon sa kaliwa.
40:55.7
Nang sa ganoon ay hindi maramdaman ang presensya nito.
40:59.7
Wika pa ng aking ama. Marahil ay may binabalak na naman ang gurang na iyon.
41:06.7
Kaya nakikipaglapit ito sa akin at kinuha ang loob ko.
41:11.7
Ito rin ang nagpakalat sa karating lugar na isaumanong aswang si Lolo Andong.
41:16.7
Kaya nga raw nagsipag-alisa ng mga anak nito at naiwan na lamang ang matandang iyon.
41:22.7
Dahil sa bali-balita na rin sa karating baryo ang tungkol sa angka nila.
41:28.7
Napatimbagang na lamang ako matapos malaman iyon.
41:33.7
Kung sana'y sinabi agad ni tatay sa akin noon, hindi sana'y matagal ko nang iniwasan ng matanda.
41:40.7
Mabuti na lang at hindi ako hinawaan ang pagiging aswang nito.
41:43.7
O kaya naman ay ginawan ako ng hindi maganda.
41:48.7
Simula nang mangyari ang karanasan kong iyon, hindi na ako namamasada pa ng gabi.
41:55.7
Kapag magtatakip silim na ay nasa bahay na lamang ako.
42:00.7
At kahit na may makikiusap pang magpahatid sa akin sa ibang lugar, hindi ko na iyon pinagbibigyan pa.
42:08.7
Dahil ayoko nang maulit pa ang nangyari sa akin noon.
42:11.7
Nang minsang maghatid ako ng isang buntis.
42:16.7
Sa liblib na baryo.
